تحقیق در علوم دندانپزشکی
سال:1402 | دوره:20 | شماره:3 (پیاپی 77) |تعداد مقالات:9

سابقه و هدف: ایمپلنت های دندانی یکی از بهترین روش های جایگزینی دندان های از دست رفته، بازسازی عملکرد و زیبایی می باشد. ایمپلنت سینابیونیک (نیک کاشت آسیا، ایران) از آلیاژ تیتانیوم گرید 5 ساخته شده و به صورت Sandblasted, large grit, acid-etched (SLA) با درجه تخلخل1/2 تا 1/8 میکرون بوده و سطح آبدوستی دارند. هدف از انجام این مطالعه، بررسی کلینیکی و رادیولوژیک سیستم ایمپلنت سینابیونیک در بازه های زمانی 3ماه، 6ماه و 12 ماه بعد از جراحی قراردهی ایمپلنت بود. مواد و روش ها: در این مطالعه 53 ایمپلنت سینابیونیک (نیک کاشت آسیا، ایران) پس از کسب رضایتنامه از بیماران مورد بررسی قرار گرفتند. در بررسی بالینی عمق پاکت، وجود خونریزی، چرک، لقی و درد و در بررسی رادیوگرافیک پری اپیکال میزان تحلیل استخوان در مزیال و دیستال توسط تست one sample t test ارزیابی شد. یافته ها: از مجموع 53 ایمپلنت، 5 ایمپلنت با شکست (failure) مواجه شدند و 32 مورد براساس معیار های پذیرفته شده، موفق بوده اند (60/4%) و Survival rate این ایمپلنت ها نیز 90/6% گزارش شده است. نتیجه گیری: ارزیابی های کلینیکی و رادیوگرافیک ایمپلنت های سینابیونیک نشان دهنده ی میزان موفقیت و survival rate کمتر از بازه ی استاندارد پذیرفته شده می باشد. پیشنهاد می شود که تغییراتی در این ایمپلنت از لحاظ ساختاری (میکرو و ماکروژئومتری) و بهبود سطح ایجاد شود.

سابقه وهدف: اخیراً سیلرهای مبتنی بر MTA برای دستیابی به خواص بیولوژیکی و سازگاری بافتی و قدرت سیل بالا معرفی شده اند. با این حال، مطالعات کمی در مورد تأثیر سیلرهای مبتنی بر بیو سرامیک از جمله CeraSeal بر استحکام باندینگ فایبر پست موجود است. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر نوع سیلر اندودانتیکس در استحکام باند فایبر پست به کانال ریشه در محیط آزمایشگاهی در دانشکده دندانپزشکی دانشگاه آزاد تهران در سال 1400 انجام پذیرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه آزمایشگاهی و In vitro در مجموع 30 دندان تک کانال قدامی ماگزیلاری که به دلایل پریودنتال کشیده شده بودند، وارد مطالعه شدند، سیلرهای Cereseal، MTA Fillapex، Ah plus به طور تصادفی در 3 گروه 10 تایی قرار گرفتند. پرکردگی کانال ها با گوتا پرکا (آریادنت، تهران، ایران) و به روش تراکم جانبی سرد انجام گردید. نمونه ها در دمای 37 درجه سانتی گراد و تحت رطوبت نسبی 100% به مدت 7 روز نگهداری شدند. گوتا پرکا از کانال های ریشه توسط پیزوریمر شماره 2 برداشته شد به نحوی که حداقل 5 میلیمتر گوتا انتهای کانال باقی ماند. آنگاه فضای پست به جهت قرار گرفتن فایبرپست RTD توسط دریل های مخصوص آماده شد و در پایان فایبرپست ها توسط سمان رزینی دوال کیور panavia f2 سمان شدند. 24 ساعت پس از قرار دادن نمونه ها در انکوباتور از یک دیسک الماسی برای تهیه مقاطع عرضی به ضخامت 1 میلی متر از یک سوم کرونال نمونه ها به صورت صفحه­, ای استفاده شد. در نهایت استحکام باند با تکنیک Push-out در هر قطعه دندانی با فرمول P=F/A اندازه گیری شد. برای تحلیل داده ها از آزمون one way Anova در نرم افزار SPSS نسخه 22 استفاده گردید. یافته ها: نتایج آزمون نشان داد که تفاوت معناداری در استحکام باند فایبر پست به کانال ریشه بر اساس نوع سیلر وجود دارد. استحکام باند فایبر پست به کانال ریشه در سیلر AH plus بیشتر از سیلر MTA fillapex و Ceraseal بود (0/0001 >P)، اما تفاوت معناداری در استحکام باند فایبر پست به کانال ریشه در سیلر MTA fillapex و Ceraseal وجود نداشت (0/5 =P ) نتیجه گیری: استحکام باند فایبر پست به کانال ریشه در سیلرهای مبتنی بر رزین اپوکسی بیشتر از سیلرهای مبتنی بر MTA و بیو سرامیک می­, باشد.

سابقه و هدف: کاندیدا آلبیکنس و استرپتوکوکوس موتانس از میکرو ارگانیسم های شایع عامل عفونت زایی به صورت کاندیدیازیس و پوسیدگی دهانی هستند. هدف از این مطالعه، مقایسه آزمایشگاهی اثر ضد قارچی و ضد باکتریایی عصاره میخک بر روی باکتری استرپتوکوکوس موتانس و قارچ کاندیدا آلبیکنس بود. مواد و روش ها: در این مطالعه آزمایشگاهی از گونه استرپتوکوکوس موتانس (ATCC 35668) و کاندیدا آلبیکنس (ATCC 5027) استفاده شد. عصاره میخک در غلظت های mg/ml 25/6-5/12-25-50-100 تهیه شد، سپس 10 میلی گرم از پودر فلوکونازول در متانول 80 % حل شده و به حجم مورد نظر رسانده شد و به صورت جداگانه درون چاهک هایی در محیط کشت سابارو دکستروز آگار برای کاندیدا آلبیکنس و میتیس سالواریوس آگار برای استرپتوکوکوس موتانس تلقیح گردید. پس از 48-24 ساعت حداقل غلظت بازدارنده و قطر هاله عدم رشد آن ها تعیین شد داده ها با آزمون هایKruskal-Wallis و Mann-U-Whitney تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: میانگین قطر هاله­, ی عدم رشد باکتری استرپتوکوکوس موتانس در مجاورت عصاره­, ی میخک تفاوت معناداری داشت (0/001>p). و در محلول فلوکونازول قطر هاله­, ی عدم رشد علیه باکتری استرپتوکوکوس موتانس مشاهده نشد. قطر هاله عدم رشد قارچ کاندیدا آلبیکنس در غلظت­, های مختلف عصاره­, ی میخک مشاهده نشد. ولی در محلول فلوکونازول میانگین قطر هاله­, ی عدم رشد علیه این قارچ تفاوت معنادار داشت (0/001>P) ﻧ, ﺘ, ﻴ, ﺠ, ﻪ,ﮔ, ﻴ, ﺮ, ی: به نظر می رسد عصاره میخک اثر ضدباکتری بر علیه استرپتوکوک موتانس داشته و فاقد اثر ضد قارچی بر علیه کاندیدا آلبیکانس می باشد.

سابقه و هدف: پوسیدگی دندانی شایعترین بیماری مزمن فراگیر در دنیاست. برای جلوگیری از گسترش پوسیدگی و کنترل آن روش های مختلف پیشگیری و درمانی وجود دارد. با توجه به عوارض محصولات شیمیائی و کارایی نانو ذرات، پژوهش حاضر به منظور تعیین اثر ضد میکروبی نانو ذرات نقره تهیه شده به روش سنتز سبز عصاره گیاه خرمالو بر برخی باکتری های دهان صورت گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه آزمایشگاهی عصاره گیاه خرمالو به روش ماسراسیون(خیساندن) در دانشگاه علوم پزشکی زنجان تهیه شد. تاثیر نانو ذرات نقره تهیه شده به روش سنتز سبز در رقت های مختلف نسبت به انتروکوک، استرپتوکوک موتانس، استرپتوکوک سوبرینی، لاکتوباسیل، استرپتوکوک سالیواریوس توسط چاهک پلیت تعیین گردید. متغیرهای حداقل غلظت مهار کنندگی(MIC: minimum inhibitory concentration) و حداقل غلظت کشندگی (MBC: minimum bacterial concentration) محاسبه شد. اطلاعات توسط نرم افزار SPSS24 وارد کامپیوتر و با تست های Wilcoxan, Mann-, withny Kruskal-wallis تحلیل شدند. یافته ها: مقادیر MIC برای استرپتوکوک موتانس و سالیواریوس و انتروکوک μ, gr⁄, mL 1024 و برای استرپتوکوک سوبرینی و لاکتوباسیل μ, gr⁄, mL512 برآورد گردید. لذا میزان مقاومت گونه های استرپتوکوک موتانس و سالیواریوس و انتروکوک نسبت به نانو ذرات نقره تولید شده به روش سنتز سبز گیاه خرمالو از گونه های استرپتوکوک سوبرینی، لاکتوباسیل بیشتر بود. (0/014=P) بر اساس نتایج هاله عدم رشد و آزمایش MBC، میزان مقاومت باکتری ها نسبت به نانو ذرات نقره تولید شده به روش سنتز سبز گیاه خرمالو به ترتیب انتروکوک، استرپتوکوک موتانس، لاکتو باسیل، استرپتوکوک سالیواریوس و سوبرینی کاهش یافت. نتیجه گیری: نانو ذرات نقره تهیه شده به روش سنتز سبز گیاه خرمالو اثر باکتریواستاتیک بر باکتری های دهان داشتند. با توجه به زیست بوم این گیاه شاید بتوان از آن در تولید دهانشویه و خمیر دندان بهره برد.

سابقه و هدف: یکی از متداول ترین مشکلات در ترمیم های باند شونده ریزنشت می باشد. ریزنشت باعث نفوذ بزاق و میکروارگانیسم ها در فواصل بین ترمیم و ساختار دندان می شود. این پژوهش به مقایسه اثر سه نوع باندینگ بر ریزنشت ترمیم های کامپوزیتی کلاس پنج میپردازد. مواد و روشها: پژوهش به صورت تجربی بر روی 45 دندان انجام گرفت. حفرات کلاس پنج به ابعاد 2×3×2 میلی متر در سطح باکال، به صورتی که مارژین اکلوزال در مینا و مارژین جینجیوال در سمان باشد، تراش داده شدند. نمونه ها به 3 گروه 15 تایی تقسیم شده و سپس از باندینگ هایFuturabond DC، Futurabond NR و Solo Bond M (Voco, Germany) استفاده گردید. حفرات با کامپوزیت Grandio) Voco, Germany) ترمیم شده و نمونه ها ترموسایکل شدند. دندان ها برای 24 ساعت در نیترات نقره و 6 ساعت در محلول ظهور قرار گرفتند. نمونه ها، به صورت باکولینگوالی برش داده شدند. میزان ریزنشت توسط استریومیکروسکوپ محاسبه شد. محاسبات طبق آنالیز آماری kruskal wallis انجام گرفت. یافته ها: در ناحیه ی ژنژیوال، Solo Bond M در 80% موارد درجه ریزنشت 1 (نفوذ ماده رنگی تا 3/1 دیواره حفره)و در %20 موارد درجه ریزنشت 2 (نفوذ ماده رنگی تا 2/32 دیواره حفره) را دارا بود. در مورد باندینگ Futurabond DC، در 7/6 % موارد درجه ریزنشت صفر، 66/7% موارد درجه ریزنشت 1و در 26/7% موارد درجه ریزنشت 2 دیده شد. در باندینگ Futurabond NR در 6/7% موارد درجه ریزنشت صفر، 33/3 % موارد درجه ریزنشت 1 و در 60% موارد درجه ریزشت 3 (نفوذ ماده رنگی در تمامی دیواره های حفره بدون درگیری دیواره اگزیالی) دیده شد. در ناحیه ی اکلوزال بین سه گروه اختلاف معنا داری وجود نداشت. ( 0/071=P) نتیجه گیری: میزان ریزنشت در ناحیه ی اکلوزال حفرات در هیچکدام از 3 گروه تفاوت معناداری نداشت ولی بین Futurabond NR و دو گروه Futurabond DC و Solo Bond M، میزان ریزنشت در ناحیه ژنژیوال دارای تفاوت معنادار بود بطوریکه میزان ریزنشت Futurabond NR به طور معناداری بیشتر از دو گروه Futurabond DC و Solo Bond M بود.

سابقه و هدف: پریودنتیت مزمن بیماری التهابی با رشد آهسته است که بیشتر در بالغین بروز پیدا می کند. از طرف دیگر اختلالات روانی متعددی مثل افسردگی در ارتباط با ابتلا به برخی بیماری های جسمی هستند. هدف از مطالعه حاضر تعیین شاخص های پریودنتیت مزمن در افراد با افسردگی اساسی در مقایسه با افراد سالم در شهر ایلام در سال 1401-1400انجام شد. مواد و روشها: مطالعه حاضر یک پژوهش مقطعی و توصیفی-تحلیلی است. جامعه اماری، شامل 84 بیمار دارای افسردگی اساسی مراجعه کننده به صورت بستری یا سرپایی در بخش روان پزشکی بیمارستان مصطفی(ره) شهر ایلام بود. اطلاعات از طریق فرم محقق ساخته جمع اوری شد. این فرم دارای دو بخش شامل: اطلاعات دموگرافیک (سن، جنس، تحصیلات، محل سکونت، مدت بیماری)؛ و اطلاعات پریودنتال (شاخص پلاک، عمق پاکت، خونریزی و حد چسبندگی) بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 18 و آزمون های ﺗ, ﯽ, ، آﻧ, ﺎ, ﻟ, ﯿ, ﺰ,واریﺎ, ﻧ, ﺲ,و ﻫ, ﻤ, ﺒ, ﺴ, ﺘ, ﮕ, ﯽ,ﭘ, ﯿ, ﺮ, ﺳ, ﻮ, ن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته­, ها: در مطالعه حاضر 84 نفر شامل بیماران افسرده(42نفر) و افراد سالم(42نفر) بررسی شدند. دو گروه از لحاظ سن و جنس تفاوت آماری معنی­, داری نداشتند (0/05P). خونریزی لثه و عمق پاکت در بیماران افسرده بطور معنی داری بیشتر از افراد سالم بود. (0/01>P) نتیجه گیری: به نظر می رسد در بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی شاخص های پریودونتیت زن شامل خونریزی لثه و عمق پاکت بیشتر از افراد سالم است.

سابقه و هدف: بیماری پریودنتال موجب تخریب انساج نگهدارنده دندان می شود. باکتری گرم منفی بی هوازی پورفیروموناس جینجیوالیس از عوامل این بیماری است. اخیرا به دلیل عوارض متعدد دهانشویه ها و آنتی بیوتیک ها، مواد گیاهی مورد توجه قرار گرفته اند. از جمله گیاه شیرین بیان، که خواص ضد ویروسی، باکتریایی و ضد التهاب دارد. لذا هدف از این مطالعه آزمایشگاهی، بررسی اثر ضدباکتریایی غلظت های مختلف عصاره اتانلی ریشه شیرین بیان در مقایسه با داکسی سایکلین و کلرهگزیدین بر باکتری پورفیروموناس جینجیوالیس است. مواد و روشها: در این مطالعه تجربی-آزمایشگاهی پس از تهیه باکتری پورفیروموناس جینجیوالیس(Porphyromonas gingivalis ATCC 33277) از دانشگاه علوم پزشکی اصفهان و کشت آن و تهیه ی گیاه و عصاره گیری، 6رقت از عصاره تهیه شده و به همراه دهانشویه کلرهگزیدین 0/2%و آنتی بیوتیک داکسی سایکلین100 میلی گرم، آزمایش بر باکتری پورفیروموناس جینجیوالیس به دو روش بررسی قطرهاله عدم رشد و میکرودایلوشن براث یا رقیق سازی در محیط مایع انجام شد. داده ها در نسخه­, ی 26 نرم افزارSPSS در سطح خطای 5% با استفاده از آزمون­, های آماری من ویتنی و کروسکال والیس تحلیل شد. یافته ها: تمامی غلظت های شش گانه در مقایسه با یکدیگر و با کلرهگزیدین و داکسی سایکلین، دارای خاصیت آنتی باکتریال به صورت معنا دار بودند (0/001=P). غلظت مهارکنندگی عصاره، MIC70 و MIC90، به ترتیب مربوط به غلظت های 6/25 و 200mg/ml بود. درصد مهارکنندگی کلرهگزیدین و داکسی سایکلین هم به ترتیب 82/4% و 77/8% بود. نتیجه­, گیری: عصاره اتانلی شیرین بیان اثر آنتی میکروبیال بسیار خوبی نشان داد. به طوری که در غلظت های بالاتر تاثیری برابر و حتی بیشتر از کلرهگزیدین و داکسی سایکلین مشاهده شد.

سابقه و هدف: ضایعات واکنشی بافت نرم از شایع ترین ضایعات حفره دهان محسوب میشوند. ائوزینوفیلها، لکوسیتهایی با عملکردهای متعدد هستند که امروزه نقشهای متعددی از جمله شرکت در آنژیوژنز و فیبروژنز برای آنها متصّور میشوند. با توجه به اهمیت ضایعات واکنشی و شیوع آنها در جمعیت ایران، در این مطالعه تلاش بر بررسی نقش ائوزینوفیلها در شکل گیری ضایعات واکنشی شایع حفره دهان می­, باشد. مواد و روش ها: در مطالعه توصیفی-تحلیلی از نوع مقطعی، 80 نمونه ضایعه واکنش دهان شامل فیبروم تحریکی (27)، فیبروم اسیفیه محیطی (27) و پیوژنیک گرانولوما (26) نمونه از آرشیو بخش آسیب شناسی دهان دانشکده دندانپزشکی اصفهان که جهت تشخیص و درمان بیوپسی اکسیژنال شده بودند انتخاب شد. اطلاعات دموگرافیک شامل سن، جنس، مکان و نمای بالینی از پرونده بیماران استخراج شد و سپس جهت بررسی تعداد ائوزینوفیل ها رنگ آمیزی کنگورد روی نمونه ها انجام شد. اطلاعات بالینی و هیستوپاتولوژی جمع آوری شده وارد نرم افزار آماری SPSS24 شد و با روشهای آمار توصیفی، آزمون کروسکال-والیس، آزمون من ویتنی و کای-دو مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. میزان 0/005>P معنی دار تلقی شد. یافته ها: بیشترین میزان تعداد ائوزینوفیل در پیوژنیک گرانولوما (32/08±, 24/88) و کمترین میانگین تعداد ائوزینوفیل در فیبروم تحریکی (23/22±, 10/11) شمارش شد و طبق آزمون کروسکال-والیس تفاوت معناداری در میانگین تعداد ائوزینوفیل وجود داشت ( 0/001=P) نتیجه گیری: تعداد ائوزینوفیل ها در ضایعات مورد مطالعه به ویژه پیوژنیک گرانولوما محسوس بوده و میتوانند در پاتوژنز این ضایعات نقش داشته باشند. مطالعات بیشتری جهت شناسایی پاتوفیزیولوژی ضایعات واکنشی و شناخت نقش احتمالی ائوزینوفیل مورد نیاز است.

سابقه و هدف: ادنتوژنیک میکسوما، یک تومور ادنتوژنیک خوش خیم و ناشایع میباشد که حدود 3 تا 6 درصد از تومور های ادنتوژنیک را شامل میشود و دارای منشا اکتومزانشیمال است. اغلب در دهه ی دوم تا چهارم زندگی ایجاد میشود و محل شایع آن فک پایین و قسمت های خلفی است. درمان ضایعه، خارج کردن کامل تومور با جراحی است. گزارش مورد: بیمار دختر 17 ساله با شکایت از تورم کام از دو ماه قبل مراجعه کرده بود. در رادیوگرافی پانورامیک، ضایعه ای رادیولوسنت، مولتی لاکولار و منفرد، با حدود نسبتا مشخص در سمت چپ ماگزیلا مشاهده شد. ضایعه از میدلاین تا مزیال دندان مولر دوم سمت چپ گسترش پیدا کرده بود. ضایعه به روش استئوکتومی خارج گردید. در بررسی میکروسکوپی، به دلیل وجود سلول های wavy احتمال میکسوئید نوروفیبروما مطرح شد. با روش ایمنوهیستوشیمی(IHC) تشخیص میکسوئید نوروفیبروما رد و تشخیص ادنتوژنیک میکسوفیبروما داده شد. نتیجه گیری: در بررسی کلینیکی و رادیوگرافی این تومور، احتمال یک ضایعه غیر ادنتوژنیک با منشا عصبی مطرح گردید و در بررسی میکروسکوپی از نمونه اکسیژنال به دلیل مشاهده سلول های wavy شکل احتمال یک میکسوئید نوروفیبروما مطرح شد اما یافته های IHCبه نفع آن نبود. از آن جاییکه ادنتوژنیک میکسوفیبروما یک ضایعه موضعا مهاجم می باشد و پتانسیل عود نیز دارد بنابراین تشخیص صحیح آن از اهمیت بالایی برخوردار است.