نشریه دانشگاه علوم پزشکی البرز
سال:1403 | دوره:13 | شماره:2 |تعداد مقالات:8

1زمینه و هدف: تنگی ورید اجوف فوقانی (SVC) در بیماران تحت همودیالیز با کاتتر کاف دار، یک علت مهم موربیدیتی و مورتالیتی می باشد. این مطالعه در بخش همودیالیز بیمارستان شریعتی در شهر تهران جهت بررسی ریسک فاکتورهای تنگی SVC انجام گردید. مواد و روش ها: تنگی SVC از طریق کاهش بیش از 50% در قطر ورید و از طریق CT آنژیوگرافی، تشخیص داده شد. مشخصات دموگرافیک بیماران و همچنین محل تعبیه کاتتر کاف دار، طول مدت حضور کاتتر در ورید و سابقه قبلی کاتتریزاسیون نیز مورد مطالعه قرار گرفت. یافته ها: این مطالعه مقطعی بر روی 40 بیمار انجام شد. تنگی SVC در 3 بیمار (5/7 %) تشخیص داده شد. یک بیمار علامت دار بود و با ادم صورت و گردن مراجعه کرده بود. گرچه هر سه بیمار دچار تنگی، مؤنث بودند ولی ارتباط معنی داری بین جنسیت و تنگی SVC وجود نداشت. دو بیمار از 3 بیمار مبتلا به تنگی SVC، سابقه ابتلا به دیابت داشتند ولی ارتباط معنی داری بین دیابت ملیتوس(DM) و تنگی SVC  نیز یافت نشد. در بیماران دارای کاتتر ورید ساب کلاوین، نسبت به بیماران با کاتتر ورید ژوگولار، تنگی SVC شایعتر بود(0/02p=). در این مطالعه بین طول مدت حضور کاتتر در ورید و تنگی SVC نیز ارتباط معنی دار گزارش گردید(0/02p=). نتیجه گیری: درتمام بیماران تحت همودیالیز از طریق کاتتر کاف دار بایستی تشخیص تنگی SVC را در نظر داشت. توصیه می گردد از کاتتریزاسیون ورید ساب کلاوین خودداری گردد و حتی الامکان حضور کاتتر در ورید کوتاهتر باشد.

1مقدمه و هدف: مشکلات مربوط به دهان در حین و بعد از دوره رادیوتراپی شایع است و بر کیفیت زندگی اثر می گذارد. این مطالعه برای تعیین رابطه عوامل زمینه ای با کیفیت زندگی مرتبط با سلامت دهان در بیماران مبتلا به سرطان سر و گردن تحت رادیوتراپی انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی – تحلیلی و مقطعی بر روی 85 نفر از بیماران مبتلا به سرطان سر و گردن مراجعه کننده به مرکز رادیوتراپی انستیتو کانسر مجتمع بیمارستانی امام خمینی(ره) تهران انجام گرفت. نمونه گیری به روش نمونه گیری "در دسترس" از فروردین تا خرداد 1402 انجام شد. اطلاعات دموگرافیک و اطلاعات مربوط به بیماری در ابتدای پرسشنامه بررسی شد. همچنین برای کیفیت زندگی وابسته به سلامت دهان پرسشنامه ای شامل 26 سوال براساس عوارض و علائم ایجاد شده به دنبال درمان رادیوتراپی طراحی شد. یافته ها: بین سن، جنس، تحصیلات، سابقه مصرف سیگار و یا الکل، مصرف سیگار و یا الکل در زمان تکمیل پرسشنامه ها، نوع ضایعه، هفته ای از دوره رادیوتراپی که پرسشنامه تکمیل شده است، ناحیه ابتلا به ضایعه بدخیم و نمره پرسشنامه کیفیت زندگی رابطه معنی داری وجود نداشت. (0/05

1مقدمه: عزت نفس یکی از مولفه های مهم در حفظ سلامت روانی و جسمی است. افراد با عزت نفس بالاتر، انعطاف پذیرتر و قادربه پذیرش نقاط قوت و ضعف خود هستند. نتایج مطالعات نشان داده است که افزایش عزت نفس باعث افزایش اعتماد به نفس و کارایی در دانشجویان می گردد. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط ابعاد مختلف عزت نفس و عملکرد تحصیلی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی البرز می باشد. روش کار: این مطالعه به صورت توصیفی-همبستگی در بین 704 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی البرز در سال 1399 انجام شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد عزت نفس کوپر اسمیت و پرسشنامه مشخصات دموگرافیک جمع آوری گردید. نمونه ها به روش تصادفی و طبقه بندی شده و متناسب با تعداد دانشجویان در هر رشته انتخاب شدند. عملکرد تحصیلی دانشجویان با استفاده از میانگین معدل ترم های گذشته به روش خودگزارشی بدست آمد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چند متغیره تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین و انحراف معیار عزت نفس در بعد عمومی (4/1)18/24، بعد اجتماعی (1/79)5/03، بعد خانوادگی (2/15) 5/7 و بعد تحصیلی (1/67)5/65 بود. همچنین بین عملکرد تحصیلی دانشجویان و عزت نفس دانشجویان در بعد عمومی (0/01> p، 0/12=r )، بعد اجتماعی(0/01> p، 0/14=r )، بعد خانوادگی(0/01> p، 0/2=r ) و بعد تحصیلی(0/01> p، 0/34=r ) آنها ارتباط معنی داری وجود داشت. نتایج رگرسیون خطی چندگانه نیز نشان داد که بعد عزت نفس تحصیلی بیشترین تاثیر را بر روی عملکرد تحصیلی داشت به طوری که با ثابت بودن بقیه متغیرها به طور متوسط با افزایش یک واحد در نمره عزت نفس تحصیلی عملکرد تحصیلی 37 درصد افزایش پیدا خواهد کرد. نتیجه گیری:  بیشترین همبستگی بین بعد عزت نفس تحصیلی و عملکرد تحصیلی دانشجویان وجود داشت. پیشنهاد می گردد جهت بهبود عملکرد آموزشی دانشجویان، مدرسین در کلاس درس و محیط های بالینی توجه بیشتری به بعد عزت نفس داشته باشند.

1زمینه و هدف: پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی طرحواره درمانی هیجان محور بر اضطراب مرگ پرستاران مبتلا به صفت شخصیت وسواسی – بی اختیاری انجام شد. مواد و روش ها: این پژوهش کاربردی و از نوع نیمه آزمایشی (پیش آزمون پس آزمون و پیگیری) با گروه کنترل بود. جامعه آماری پرستاران شاغل در بیمارستان تامین اجتماعی البرز در سال 1400-1401 بودند. نمونه آماری شامل 13 نفر گروه آزمایشی و 13 نفر گروه کنترل از پرستاران شاغل در بخش کرونا بودند که در پرسشنامه شخصیتی پنجمین راهنمای آماری تشخیصی و اضطراب مرگ تمپلر، نمره متوسط داشتند که به شیوه در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 13 نفر) گمارش تصادفی شدند. از مقیاس اضطراب مرگ تمپلر جهت سنجش متغیر پژوهش در مرحله قبل و بعد از درمان استفاده شد. گروه آزمایش به مدت 10 جلسه120 دقیقه ای تحت درمان طرحواره درمانی هیجانی قرار گرفتند. گروه کنترل درمان  دریافت نکرد. با پایان دوره درمان، پس آزمون اجرا شد. داده ها به کمک نرم افزار SPSS-24 به روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تحلیل شدند. یافته ها: نتایج تحلیل نشان داد که این مداخله درمانی موجب کاهش اضطراب مرگ پرستاران مبتلا به صفت شخصیت وسواسی شاغل در بخش کرونا  می شود. ( 0/01>P  ) نتیجه گیری: مداخله طرحواره درمانی هیجانی می تواند یکی از راهکار های درمانی موثر جهت بهبود اضطراب مرگ پرستاران مبتلا به صفت شخصیت وسواسی باشد. لذا برگزاری دوره های آموزشی در این زمینه توصیه می گردد.

1زمینه و هدف: مطالعات اخیر به دلیل شباهت های زیاد دو اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی و ضرب آهنگ شناختی کٌند، در تلاش برای تمایز آنها هستند. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف مقایسه خودتنظیمی در نوجوانان با و بدون نشانه های اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی یا ضرب آهنگ شناختی کند انجام شد. مواد و روش ها: طرح پژوهش، بنیادی و از نوع علی-مقایسه ای است. جامعه آماری، شامل والدین و نوجوانان 13 تا 17 ساله دارای نشانه های نارسایی توجه/بیش فعالی، نشانه های ضرب آهنگ شناختی کند و نوجوانان عادی در شهر کرج در سال 1401 می باشد. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، تعداد 150 نفر (50 نوجوان با نارسایی توجه/بیش فعالی، 50 نوجوان با ضرب آهنگ شناختی کند و 50 نوجوان عادی) به صورت آنلاین به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای جمع آوری داده ها در پژوهش حاضر، پرسشنامه فهرست تشخیصی اختلال کاستی توجه و بیش فعالی، پرسشنامه ضرب آهنگ شناختی کند، سیاهۀ خودتنظیمی نوجوانی و پرسشنامه استعداد اعتیاد برای نوجوانان بود. و در نهایت، داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی شفه تحلیل شدند. یافته ها: یافته ها نشان دادند که نمرات خودتنظیمی به ترتیب در گروه عادی، گروه ضرب آهنگ شناختی کند و گروه نارسایی توجه/بیش فعالی به طور معناداری کمتر است (0/05>p).  نمرات گرایش به مصرف مواد نیز بین نوجوانان نارسای توجه/بیش فعال و ضرب آهنگ شناختی کند، تفاوت معناداری نداشت؛ اما تفاوت دو گروه در مقایسه با نوجوانان عادی، معنادار بود (0/05>p). نتیجه گیری: بر این اساس، می توان نتیجه گرفت که نوجوانان با و بدون نشانه های نارسایی توجه/بیش فعالی یا ضرب آهنگ شناختی کند از نظر خودتنظیمی و گرایش به مصرف مواد متفاوت هستند.

1مقدمه: تبدیل بیمارستان ها به یک مرکز بهره ور از جمله موارد مهم و اساسی در نظام بهداشت کشور است و توجه صرف مدیران را بر بهره ور نمودن بیمارستان ها می طلبد. از این رو هدف مطالعه حاضر ارائه راهکارهایی جهت افزایش درآمدهای بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی البرز در راستای بهره ور نمودن بیمارستان ها می باشد. لذا مطالعه حاضر در بیمارستان به منظور شناسایی راهکارهای کاهش هزینه و افزایش درآمد در بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی البرز انجام شد. روش کار:  پژوهش حاضر به صورت ترکیبی (کمی و کیفی) در دو مرحله انجام شد. ابتدا وضعیت موجود در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی البرز از نظر هزینه و درآمد در سال 1400 بررسی شد.  سپس با استفاده از پانل خبرگان راهکار هایی جهت افزایش درآمد و کاهش هزینه ها با توجه به نقاط ضعف و وضعیت موجود بیمارستان ها ارائه گردید. یافته ها: از نظر تفاضل هزینه-درآمد به ازای تخت بیمارستان شماره 4 در وضع مناسب تری قرار داشت. راهکارهایی برای کاهش هزینه و افزایش درآمد براساس نظر خبرگان شناسایی و به 5 گروه از جمله مدیریت منابع انسانی، مدیریت منابع مالی و مدیریت انرژی و نگهداشت تجهیزات و واگذاری و برون سپاری و کنترل تقسیم شد. نتیجه گیری: طبق بررسی های به عمل آمده و راهکارهای ارائه شده، مدیران بیمارستان ها با توجه به ابعاد و زوایای مختلف کیفیت خدمات بهداشت و درمان و با توجه به برنامه و اهداف هر بیمارستان می توانند از راهکارهای ارائه شده در این مطالعه جهت افزایش درآمد در بیمارستان استفاده نمایند.

1زمینه و هدف: بررسی میزان ترک بامسئولیت شخصی به رغم تکمیل نشدن روند درمانی یکی از راه های آگاهی از میزان رضایت بیماران از محیط و سیستم درمان است. بنابراین، مطالعه حاضر با هدف بررسی علل موثر بر ترک اورژانس بامسئولیت شخصی بیمار در سال 1400 انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش توصیفی و از نوع مقطعی می باشد که در سال 1400 در بخش اورژانس بیمارستانهای منتخب دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی البرز انجام گرفت. حجم نمونه شامل200 نفر از بیماران ترک کننده اورژانس با رضایت شخصی به روش تصادفی طبقه ای بود. داده ها توسط چک لیست محقق ساخته جمع آوری و با استفاده از آمار توصیفی به وسیله SPSS مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: بیشترین دلایل شناسایی شده برای ترک با مسئولیت شخصی از اورژانس بیمارستان های مورد مطالعه علل مربوط به آموزشی بودن (50%) و نگرشی-احساسی(30%)، و کمترین علل مربوط به تجهیزات، محیط فیزیکی و امکانات رفاهی (12%) و فرایندهای اورژانس (7%) بود. نتیجه گیری: مطالعه و بررسی نظرات بیماران ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ نوع ﻧﺎرﺿﺎﻳﺘﻲ ﺑﻴﻤﺎران را از خدمات دریافتی ﻳﺎ وﺟﻮد ﻣﺸﻜﻠﻲ در فرایند ارایه خدمات را ﻛﻪ ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ ﺗﻮﺟﻪ است، مشخص نماید. اقداماتی از جمله برنامه ریزی مناسب جهت آموزش دانشجویان و زمانبندی حضور رزیدنت ها و کارورزان در بخش اورژانس برای جلوگیری از شلوغی در این بخش و همچنین شناسایی عوامل موثر بر نگرش و احساس بیمار از جمله تشریح روند درمان برای کاهش میزان ترخیص با رضایت شخصی توصیه می شود.

1زمینه و هدف: تمام سازمان ها و شرکت ها خواه تجاری و خواه اداری بوسیله فکر و ایده افراد ایجاد شده اند. سازمان های بصیر، با تصور درباره آنچه آینده می طلبد و نقشی که سازمان باید در آینده ایفا کند، باید از رقیبان خود یک گام جلوتر باشند. لذا هدف ما در این تحقیق دست یابی به مدلی جامع برای دانشگاه علوم پزشکی البرز با رویکرد سازمان بصیرت گرا است. مواد و روش ها: این پژوهش به روش آمیخته متوالی (کیفی و کمی) در دو مرحله انجام شده است. در مرحله نخست، برای شناسایی عوامل مدل سازمان بصیرت گرا از روش نظریه پردازی داده بنیاد استفاده شد. مصاحبه شوندگان 10 نفر از مدیران ارشد دانشگاه علوم پزشکی البرز بودند که بر اساس قاعده اشباع نظری با آنها مصاحبه شد. در مرحله دوم برای تعیین میزان اهمیت شاخص ها از روش دلفی استفاده گردید. یافته ها: در این پژوهش، از طریق کدگذاری محوری 72 شاخص شناسایی شدند که با توجه به شرایط علی، شرایط مداخله گر، راهبردها و پیامدها تدوین شده و الگوی نهایی ارائه شد. جهت مشخص نمودن اولویت عوامل مؤثر بر ظرفیت­سازی برای سازمان بصیرت­گرا و میزان اهمیت راهبردهای یافته شده در مصاحبه از روش دلفی استفاده گردید. ارزش های محوری، رهبری بصیر، ساختار شبکه ای، مربی گرایی، شایسته سالاری، دانش محوری، فرهنگ آئینی، تعهد و ریسک پذیری، هدف های بی باکانه و توانمند سازی در ایجاد سازمان بصیرت گرا از اهمیت بالاتری برخوردار بودند. نتیجه گیری: آگاهی از شاخص های های سازمان بصیرت گرا و به طور اخص دانشگاه علوم پزشکی، به مدیران، کارکنان و پژوهشگران در درک و شناخت بهینه از سازمان بصیرت گرا در جهت ارتقای بهره وری کمک می کند.