تحقیقات نظام سلامت حکیم (حکیم)
سال:1384 | دوره:8 | شماره:3 |تعداد مقالات:12

مقدمه: وزوز به احساس شنیداری از یک صدا در یک یا هر دو گوش یا در سر بدون حضور هر نوع محرک خارجی آشکار اطلاق می شود. در حدود %10-15 از جمعیت بزرگسالان وزوز خودبخودی طولانی مدت (PST) را گزارش می کنند. مشکلات در درمان و وجود فرضیات زیاد در مورد وزوز و منشا آنها، روشهای مختلفی از درمان را نشان می دهند. تاثیر تحریک الکتریکی در بهبود وزوز توسط محققان مختلف از %22 تا %87 گزارش شده است. هدف از مطالعه حاضر تعیین اثرات تحریک الکتریکی شنیداری در بهبود وزوز و شکایت های متعاقب آن بود.روش کار: در کارآزمایی بالینی حاضر 42 بیمار دچار وزوز ممتد توسط تحریک الکتریکی تحت درمان قرار گرفتند. در بیماران ارزیابی های کامل گوشی، ادیولوژیکال و سایکواکوستیکال وزوز و همچنین تکمیل پرسشنامه استاندارد وزوز قبل و بعد از درمان صورت می گرفت. بیماران تحریکات الکتریکی را بصورت پالسهای دو قطبی (امواج مربعی) با فرکانس 50HZ و دیوریشن 0.5 ثانیه در طی 7 جلسه )هفته ای یک بار به مدت 20 دقیقه( توسط سیستم تحریک پرومونتوری نوکلئوس دریافت می کردند. همچنین جهت ارزیابی شکایت های همراه وزوز در قبل و بعد از درمان با تحریک الکتریکی، از پرسشنامه TQ استفاده نمودیم.یافته ها: در گروه بیماران با بهبودی در وزوز 28) نفر( میانگین نمره کل و میانگین نمرات هر یک از زیر گروه های مورد بررسی در پرسشنامه TQ بعد از درمان کاهش معنی داری را نشان داد (P<0.05) ولی در گروه بیماران بدون بهبودی در وزوز این کاهش معنی دار تلقی نشد. همچنین کاهش بلندی وزوز در گروه بیماران با بهبودی معنی دار (P=0.002)، ولی در گروه بدون بهبودی این کاهش محسوس نبود.نتیجه گیری: افزایش تعداد جلسات درمانی با تحریک الکتریکی سبب بهبود وزوز و کاهش شکایت های همراه آن بدلیل ایجاد پلاستی سیتی مثبت در سیستم عصبی شنوایی می شود.

مقدمه: مهاجرت نیروهای نخبه علمی و فرم تشدید یافته آن که از آن به عنوان فرار مغزها یاد می شود پدیده ای شناخته شده در کشورهای در حال توسعه است. این مهاجرت در گروه فارغ التحصیلان پزشکی می تواند عوارض زیادی را برای ساختار خدمات بهداشتی هر کشوری ایجاد کند. کشور ما در سال های اخیر با امواج گسترده فرار مغزها چه در حوزه متخصصین علوم پزشکی و چه در سایر حوزه ها روبه رو بوده است. این مطالعه با هدف بررسی میزان تمایل پزشکان به مهاجرت و عوامل مرتبط با آن پرداخته است.روش کار: مطالعه به صورت پیمایش پستی بر روی نمونه ای تصادفی از پزشکان ثبت شده در نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران شامل 5482 نفر انجام گردید. پرسش نامه ای حاوی سووالاتی در مورد تمایل به مهاجرت و علل آن برای پزشکان فرستاده شد و نتایج حاصل از 2789 پرسش نامه پر شده، مورد تحلیل قرار گرفت.نتایج: متوسط تمایل به مهاجرت در مقیاس صفر تا صد در بین پزشکان ایرانی 53.3 می باشد )دامنه اطمینان 51.9 :%95 تا (54.7. این تمایل در مردان و زنان اندکی متفاوت است 54.6) در مردان و 50.0 در زنان( و در افراد مجرد بیش تر از افراد متاهل می باشد 61.8) در مجردها و 51.0 در متاهل ها(. مهم ترین عوامل زمینه ساز این تمایل از نظر پزشکان درآمد کم مشاغل پزشکی، درآمد ناکافی و هزینه و تورم زیاد، وجود تبعیض های موجود در جامعه، نیاز به پیشرفت شغلی، و فقدان یا کم بود امکانات رفاهی بوده است. پزشکان ایرانی امکان مهاجرت خود در مقیاس صفر تا صد به طور متوسط 30.85 اعلام نموده اند )دامنه اطمینان 30.52 :%95 تا (31.18. ایشان موانع اصلی در راه مهاجرت خود را مشکلات مالی، مسایل خانوادگی، و مشکلات موجود در کشورهای مقصد عنوان کرده اند.نتیجه گیری: بیش از نیمی از پزشکان ایرانی تمایل بیش تر از متوسطی به مهاجرت از کشور دارند. این تمایل به مشکلات مالی، شغلی، و اجتماعی مربوط می شود.

مقدمه: بیشتر مبتلایان به بیماری عروق کرونر دچار اضافه وزن و یا چاقی هستند. تجمع بیش از حد چربی در حفره شکمی قویا با ریسک فاکتورهای قلبی ارتباط دارد. مطالعات زیادی نشان داده اند که ورزش در تعدیل ریسک فاکتورهای قلبی بسیار موثر است اما به تحقیقات بیشتری در زمینه شناسایی برنامه های مفیدتر کنترل وزن و در نتیجه کاهش ریسک فاکتورهای قلبی نیاز است. این مطالعه با هدف تعیین اثر بازتوانی قلبی بر شاخص های توده بدنی و توزیع چربی بدن در مبتلایان به بیماری عروق کرونر طراحی شده است.روش کار: مطالعه بر روی 118 بیمار کرونری با میانگین سنی 53.83± 8.01 طی برنامه 12 ماهه بازتوانی انجام شد. متغیرهای وزن، شاخص توده بدنی، توزیع چربی در بدن (دور کمر، دور باسن و نسبت دور کمر به دور باسن) در ابتدا و نیز پس از 2 و 6 و 12 ماه مورد ارزیابی قرار گرفت. از آزمون های کای- دو و t زوجی و سطح معنی داری p<0.05 استفاده شد.نتایج: در پایان مرحله تحت نظارت، شاخص های توده بدنی، وزن، دور کمر و نسبت دور کمر به دور باسن در کل بیماران به طور معنی داری کاهش یافت p<0.001. اما در پایان 12 ماه کاهش کلیه شاخص ها نسبت به قبل از دوره بازتوانی معنی دار نبود. عمده تغییرات مطلوب در 6 ماه اول دوره بازتوانی بوده و در نیمه دوم دوره تغییرات مطلوب جزیی بود و یا حتی تغییرات مذکور در بعضی متغیرها برگشت یافت.نتیجه گیری: علی رغم تعدیل قابل توجه در شاخص های توده بدنی و توزیع چربی بدن پس از دوره بازتوانی، تاثیرات چشمگیرتر در مرحله تحت نظارت اتفاق افتاد، با این حال تعدیل شاخص های توزیع چربی در بدن در مقایسه با شاخص های توده بدنی و وزن، با گذشت زمان پایدارتر بوده و کمتر دستخوش تغییر یا برگشت شد و در مجموع علی رغم کم توجهی بیماران در اجرای صحیح برنامه در منزل، اثرات نسبتا پایدار تعدیل ریسک فاکتورهای مذکور قابل توجه بوده است.

مقدمه: درگیری پوستی و عروقی جزو تظاهرات اصلی و اولیه اسکلرودرمی محدود است که می تواند در تشخیص این بیماری در مراحل اولیه و به دنبال آن شروع درمان قبل از پیشرفت ضایعات فیبروتیک در پوست و احشا داخلی کمک کننده باشد. هدف از انجام مطالعه تعیین حساسیت و ویژگی تظاهرات پوستی و عروقی به منظور تشخیص بیماری اسکلرودرمی محدود بود.روش کار: 40 بیمار مبتلا به اسکلرودرمی که با معیار ACR (انجمن روماتولوژی آمریکا) تشخیص آنها مسجل شده بود، از بین مراجعه کنندگان به درمانگاه کلاژن و اسکولار مرکز تحقیقات روماتولوژی همراه با 40 بیمار مبتلا به سایر بیماریهای کلاژن و اسکولار و 40 نفر افراد سالم انتخاب و از نظر وجود علایم پوستی آکروسیانوز، آکرواستئولیز، گانگرن، پدیده رینود، زخم های گوده گذار، تلانژکتازی بیش از 5 عدد در صورت و کف دست، هیپوپیگمانتاسیون، هیپرپیگمانتاسیون، قطر عمودی و افقی دهان و تعداد چین های شعاعی اطراف دهان بررسی گردیدند.نتایج: میانگین سن در مبتلایان به اسکلرودرمی و افراد سالم 40 سال و در سایر بیماریهای کلاژن و اسکولار 36 سال بود. سن افراد در گروه های مورد بررسی بین 14-70 سال متغیر بود. همچنین در هر سه گروه، بیش از %95 افراد مورد مطالعه را زنان تشکیل می دادند. سه گروه مورد مطالعه از نظر سن و نسبت مرد به زن اختلاف آماری معنی داری نداشتند. بیماران اسکلرودرمی بطور متوسط 7 سال و 7 ماه از بیماریشان می گذشت. از میان تظاهرات پوستی مختلف، رینود و زخم گوده گذار به ترتیب با %97.5 و %82.5 بیشترین حساسیت و آکروسیانوز و آکرواستئولیز به ترتیب با %5 و %12.5 کمترین حساسیت را در تشخیص اسکلرودرمی داشتند. در تشخیص مبتلایان به اسکلرودرمی از افراد سالم، علایم پوستی آکروسیانوز، آکرواستئولیز، گانگرن، زخم گوده گزار، تلانژکتازی بیش از 5 عدد در صورت و کف دست، هیپوپیگمانتاسیون، هیپرپیگمانتاسیون همگی ویژگی %100 داشتند. در تشخیص مبتلایان به اسکلرودرمی از مبتلایان به سایر بیماری های کلاژن و اسکولار نیز علایم فوق ویژگی %100 داشتند. ویژگی رینود در تشخیص بیمار اسکلرودرمی از فرد سالم %97.5 و از مبتلایان به سایر بیماری های کلاژن و اسکولار %70 بود.به منظور پیدا کردن بهترین نقطه جداسازی برای قطر عمودی و افقی دهان و تعداد چین های دهانی از منحنی ROC استفاده گردید که بیشترین سطح زیر منحنی برای تشخیص بیماران اسکلرودرمی از افراد دو گروه دیگر متعلق به تعداد چینهای دهانی بود.نتیجه گیری: با توجه به حساسیت و ویژگی بالای پدیده رینود و شروع تظاهر این علامت در مراحل ابتدایی بیماری، می توان آن را به عنوان پدیده قابل قبول برای غربالگری بیماران تلقی نمود. برای قضاوت صحیح در مورد ویژگی علایم هیپرپیگمانتاسیون و هیپوپیگمانتاسیون مطالعه ای با گروه کنترلی شامل بیماران پوستی و در مورد علایم آکروسیانوز، آکرواستئولیز و گانگرن نیاز به گروه کنترل شامل بیماریهای عروقی مثل واسکولیت ها، آترواسکلروز، انسدادهای شریانی حاد و ترومبو آنژئیت ابلیتران می باشد.

مقدمه: اهمیت رضایت بیمار از خدمات دریافتی یکی از ارکان سیستم های ارتقای کیفیت می باشد یکی از خدمات ارائه شده به بیمار پذیرش و جنبه های مختلف آن می باشد. چنانچه رضایت بیمار از نحوه پذیرش مورد توجه قرار گیرد دیگر فرآیندهای ارایه خدمت در حین بستری را نیز تحت تاثیر خود قرار می دهد. رضایت از پذیرش بیمار جنبه های مختلفی شامل نحوه برخورد پرسنل با بیمار، میزان زمان انتظار برای بستری، برخورد پزشک و پرسنل درمانی بیمار، بحث مالی پذیرش و بستری شدن بدون مشکل در بخش می باشد. در این مطالعه بر آن شدیم تا این جنبه ها را در بیماران بستری در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی تهران مورد بررسی قرار دهیم.روش کار: روش انجام کار مصاحبه با بیماران در حال ترخیص بود که نظرات آنها در این موارد به پرسشنامه منتقل می گشت. بیماران بستری در این بیمارستان ها بر حسب روال ایجاد شده در طی 2 ماه مورد مصاحبه قرار گرفتند و از مجموع 1378 بیمار مرخص شده جنبه های مختلف رضایت از پذیرش بررسی و اطلاعات جمع آوری شده در دو بخش آمار و شاخص های توصیفی و آمار استنباطی با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بیماران بر اساس میزان رضایت کلی در سه گروه راضی، تا حدودی راضی و ناراضی طبقه بندی می شوند.یافته ها: نتایج نشان داد که 66.6 درصد از بیماران برای بستری انتظاری نداشته اند در حالیکه %26.8 از آنها زمان انتظاری را متحمل شده اند که از آن راضی نبوده اند برای %56.3 از بیماران زمان ورود به فوریت پزشکی تا بخش مربوطه طولانی نبوده است در حالیکه %11.7 این زمان را طولانی دانسته اند. 82.4 درصد 1135) نفر( از بیماران از برخورد خوب کارکنان پذیرش رضایت داشته اند و 4.7 درصد 65) نفر( آنها از این مورد ناراضی اند. %91.3 از بیماران پس از طی مرحله پذیرش بخش را به راحتی پیدا کرده اند و %80.5 از بیماران اظهار داشته اند که چنانچه لازم باشد دوباره به همان مرکز درمانی مراجعه می نمایند. در حالیکه %13.6 آنها چنین تمایلی نداشته اند. ضمنا %78.7 از بیماران مرکز مربوطه را برای درمان یکی از بستگان یا دوستان معرفی می نمایند. در حالی که %14.1 آنها چنین سفارشی نخواهد نمود. الگوی رضایت کلی از فرآیند پذیرش بیمار شامل %76 راضی، %14.6 تا حدودی راضی و %9.4 ناراضی بوده است.در بررسی عوامل موثر بر الگوی رضایت از فرآیند پذیرش ارتباط معنی داری بین رضایت از پذیرش با بیمارستان مربوطه (P=0.007) سطح سواد بیمار یا همراه او (P=0.004) طول مدت بستری (P=0.011) و داشتن بیمه (P=0.046) حاصل شده است. در حالیکه این رضایت با سن بیمار و وضعیت تاهل از لحاظ آماری بی ارتباط بوده است.نتیجه گیری: در این مطالعه مشخص شد که میزان رضامندی بعضی از بیمارستان ها از بعضی دیگر بیشتر می باشد. به این ترتیب میتوان میزان رضایت را بوسیله الگو گیری از بیمارستانهای با رضایت بالاتر افزایش داد. دیگر روندهای پذیرش شامل: کاهش مدت انتظار برای بستری و بالابردن سطح بیمه در سطح بیماران نیز باید بهبود یابد.

مقدمه: تصمیم گیری در مورد زنان حامله ای که دچار راش شده اند یا در تماس با بیمار دارای راش های سرخجه فرم می باشند، ضرورت و اهمیت تشخیص افتراقی عفونت اولیه سرخجه را از عفونت مجدد روشن می سازد. در گذشته، برای تشخیص عفونت اولیه اثبات حضور IgM اختصاصی سرخجه در سرم کافی می نمود اما گاهی حضور IgM دلایلی غیر از عفونت اولیه سرخجه دارد. در این پژوهش با توجه به این حقیقت که اویدیتی IgG در عفونت اولیه پایین تر از اویدیتی آن در عفونت مجدد می باشد، کاربرد یک روش سرولوژیک برای سنجش اویدیتی IgG اختصاصی سرخجه بعنوان هدف در نظر گرفته شد. روش کار: به این منظور یک مجموعه سرم (panel) 72 تایی از افراد دارای راش که سرخک منفی بودند انتخاب گردید. نمونه ها با در نظر گرفتن سن و معیارهای سرولوژیک )نتایج آزمون HI و ردیابی (IgM در دو گروه 40) A نمونه( و 32) B نمونه( قرار گرفتند که برای گروه A وجود IgG با اویدیتی پایین و برای گروه B وجود IgG با اویدیتی بالا مورد انتظار بود. بر روی نمونه های فوق IgG avidity assay (EIA format)  با استفاده از کیت تجاری Radim و اوره 6 مولار (دناتوره کننده ضعیف پروتیین) با روش Elution انجام شد و اندکس اویدیتی بدست آمد.نتایج: به کمک نرم افزار Splus با روش CART مرز بین IgG دارای اویدیتی بالا و IgG دارای اویدیتی پایین 47.5 درصد بدست آمد، بر این اساس به کمک منحنی Roc در نرم افزار SPSS حساسیت و ویژگی این آزمون بترتیب 0.969 و 0.975 محاسبه گردید.بحث: در نهایت نتایج بدست آمده نشان می دهد این روش برای تشخیص افتراقی عفونت اولیه سرخجه از عفونت مجدد مناسب می باشد.

مقدمه: سالم بودن تمام اجزا و بالا بودن کیفیت آنها و اطمینان از بی ضرر بودن آنچه که روزانه مصرف می شود از اهمیت بالایی برخوردار است. لزوم بررسی ترکیبات پلی اتیلنی سنگین و سبک به عنوان گرانول اولیه و ظروف یکبار مصرف ساخته شده از آنها، منجر به طرح این پروژه تحقیقاتی گردید. لذا تحقیق حاضر با هدف بررسی اثرات جهش زایی و سرطان زایی این ترکیبات به انجام رسیده است.روش کار: روش کار در این پژوهش با بهره گیری از آزمون Ames و نیز استفاده از سویه های سالمونلاتیفی موریوم TA100, TA104 که مستقیما از پروفسور Ames دریافت گردید، می باشد. در مرحله اول، این سویه ها از نظر خلوص خاصیت جهش مورد تایید قرار گرفتند. سپس انواع محصولات پلی اتیلنی به طور جداگانه به محیط کشت گلوکزاگار حداقل حاوی کشت تازه شبانه (TA100, TA104) اضافه گردیده، و متعاقبا با نمونه شاهد مثبت (شامل باکتری جهش یافته و ازید سدیم) و شاهد منفی (شامل باکتری جهش یافته و آب مقطر استریل) سنجیده شدند. در مرحله دیگری از این پژوهش به محیط اگار حداقل به همراه مواد پلی اتیلنی مشکوک به سرطان زایی به طور جداگانه میکروزوم کبد موش که در شرایط استریل تهیه گردیده، افزوده شد تا اثر ماده سرطان زا با تعین باکتریهایی که موتاسیون برگشتی یافته و هیستیدین تولید می کنند، اندازه گیری شود.نتایج: نتایج این پژوهش با توجه به این مساله که سویه های TA100, TA104 موتاسیون مشخصی در اپرون هیستیدین خود دارند، آنها را وابسته به منبع هیستیدین خارجی نموده است. در تماس با یک موتاژن این موتاسیون قابلیت برگشت داشته و بنابراین باکتری مجددا مستقل از مصرف هیستیدین خارجی می گردد. در این پژوهش جهش زایی مواد از طریق شمارش کلنی ها و مقایسه آن با شاهد منفی که در اثر موتاسیون خودبخود حاصل می شود، به اثبات رسیده و سنجیده شد. نتایج حاصله نشان دادند که گرانول اولیه و ظروف مصرفی ساخته شده از پلی اتیلن سنگین (به صورت لیوان و ظروف یکبار مصرف، بطری حمل نوشابه و کیسه حمل شیر) دارای خاصیت جهش زایی نمی باشند، اما کیسه های نازک از جنس پلی اتیلن سبک سبب موتاسیون برگشتی سالمونلا در جهت سنتز هیستیدین شده و کیسه های پلی اتیلنی آغشته به روغن های جامد و مایع نیز اثر جهش زایشان افزایش یافته بود.نتیجه گیری: نتایج حاصله از این تحقیق حاکی از آن است که با توجه به اینکه پلی اتیلن خود به عنوان یک ماده کاملا بی خطر به حساب می آید، تنها دلیلی که می توان برای خاصیت جهش زایی و سرطان زایی کیسه ها عنوان کرد، حضور مواد بسیار فعالی است که به پلی اتیلن اضافه شده و در فرایند ساخت آن کاربرد دارد. لذا با توجه به حساس بودن این موضوع می بایست در نحوه ساخت کیسه ها دقت، توجه و کنترل بیشتری صورت گیرد.

مقدمه: آفلاتوکسین ها متابولیت های ثانویه سمی قارچی هستند که توسط سویه های مولد سم برخی از گونه های قارچ آسپرژیلوس بر روی مواد غذایی انسان و دام تولید می شوند. بدلیل خواص جهش زایی و سرطان زایی، این سموم از جمله عوامل مخاطره آمیز بهداشت عمومی در انسان و دام محسوب می گردند. مقابله با تولید آفلاتوکسین توسط قارچ های مولد و یا حذف آنها از مواد غذایی، توجه محققین زیادی را طی سال های گذشته بخود معطوف داشته است. گیاه چریش (نیم، آزادیراکتا ایندیکا) بعنوان یکی از عوامل مهار کننده تولید آفلاتوکسین توسط قارچ های مولد شناخته شده است. در تحقیق حاضر تاثیر پارامتر زمان بر رشد قارچ آسپرژیلوس پارازیتیکوس و تولید آفلاتوکسین توسط آن در حضور غلظت های مختلف عصاره آبی برگ چریش بررسی گردید.روش کار: قارچ مولد سم )آسپرژیلوس پارازیتیکوس (NRRL 2999 در محیط سوکروز فقیر از املاح (SLS) در حضور غلظت های مختلف عصاره آبی برگ گیاه چریش 0.2)، 0.8، 3.12، 12.5 و 50 درصد حجمی/ حجمی( در دوره های زمانی مختلف 2، 4، 6، 8، 10 و 12 روز در دمای 28 درجه سانتیگراد و شرایط متحرک 120 دور در دقیقه کشت داده شد. سپس وزن خشک میسلیومی تعیین گردید و محتوای آفلاتوکسین (AFB1)B1 میسلیومی و ترشحی با روش کروماتوگرافی لایه نازک (TLC) اندازه گیری شد.نتایج: عصاره آبی برگ چریش فاقد هر گونه تاثیر معنی دار بر رشد آسپرژیلوس پارازیتیکوس بود. تولید آفلاتوکسین در نمونه های کنترل (بدون مجاورت با عصاره) در روز 8 به حداکثر رسید و سپس تا روز 12 در حد ثابت باقی ماند. مهار بیوسنتز آفلاتوکسین در مجاورت چریش از نوع وابسته به زمان و دوز بود. در نمونه های مجاور شده با عصاره، در فاصله زمانی 2 روز تغییری در تولید آفلاتوکسین نسبت به کنترل مشاهده نشد. غلظت 12.5 و 50 درصد عصاره در روز 4 و روزهای 6 تا 12، منجر به کاهش تولید آفلاتوکسین شد که این کاهش در سطح P<0.05 با نمونه کنترل اختلاف معنی دار داشت.نتیجه گیری: نتایج بدست آمده در تحقیق حاضر نشان می دهد که عصاره آبی برگ گیاه چریش بصورت وابسته به زمان، بدون هر گونه تاثیر معنی دار بر رشد قارچ، موجب مهار سنتز آفلاتوکسین می گردد. به نظر می رسد تاثیر مهاری عصاره بر تولید سم در مراحل اولیه مسیر بیوسنتز آفلاتوکسین یعنی زمانی که ژن های مسوول بیوسنتز سم حداکثر فعالیت خود را در داخل سلول های قارچ دارند، رخ می دهد.