تحقیقات نظام سلامت حکیم (حکیم)
سال:1386 | دوره:10 | شماره:2 |تعداد مقالات:14

مقدمه: در ایران پیشنهاد پذیرش دانشجوی پزشکی از مقطع کارشناسی به دفعات مطرح شده است. در سال 1356، سه دوره پذیرش از مقطع کارشناسی وجود داشت. پس از انقلاب در دی ماه 1382 شورای عالی برنامه ریزی مقرر داشت که این نوع پذیرش به صورت آزمایشی انجام شود تا آثار آن مورد بررسی قرار گیرد. از آن جا که این موضوع همچنان مطرح است، مطالعه جامعی در این راستا انجام گرفت تا مشخص گردد انگیزه اصلی تغییر مقطع پذیرش در ایران چه می تواند باشد.روش کار: این مطالعه از دو قسمت بررسی تجربیات دانشگاه هایی که به این شکل دانشجو می پذیرند و نیز مطالعه کیفی تشکیل شده است. در بخش اول، گزارش های دانشکده های پزشکی که از مقطع کارشناسی دانشجو می پذیرند، مورد بررسی قرار گرفتند. بخش کیفی مطالعه که با شناسایی کلیه ذی نفعان شروع شد، شامل 5 بحث متمرکز گروهی و 7 مصابحه عمیق فردی است. پنج بحث گروهی متمرکز با دانشجویان پزشکی سال اول و ششم، دانشجویان سال چهارم رشته های علوم، اساتیدی که در مراکز توسعه آموزش خدمت می کنند یا در زمینه آموزش فعالیت های زیادی انجام داده اند و استادان دوره علوم پایه پزشکی انجام شد. هفت مصاحبه عمیق فردی با جمعی از اعضای شورای عالی برنامه ریزی که دو نفر از آنان با این روش در سال 1356 تحصیل نموده بودند انجام گرفت تا تجزیه و تحلیل ذی نفعان در این راستا صورت پذیرد و بستر موجود برای این تغییر مشخص گردد.یافته ها: دانشجویان پزشکی همگی عقیده داشتند که انتخاب رشته پزشکی در حال حاضر آگاهانه و از روی علاقه واقعی به این رشته نمی باشد، تقریبا همه موافق بودند که با تغییر روش، امکان انتخاب افراد با بلوغ شخصیتی بیشتر فراهم می شود. دانشجویان رشته های علوم در کل با انجام این طرح موافق بودند. در مورد تقویت علوم پایه نظر اغلب افراد این بود که برای رسیدن به این هدف باید به رشته های علوم بهای بیشتری داده شود و بودجه بیشتری برای تحقیقات در این زمینه ها در نظر گرفته شود. درکل تمام اساتید شرکت کننده در بحث گروهی با این طرح موافق بودند و آن را گامی موثر برای انتخاب آگاهانه رشته پزشکی و ارتقای وضعیت علوم پایه در کشور می دانستند؛ هیچ یک از این اساتید نتیجه کنکور سراسری را ملاک گزینش صحیح دانشجو نمی دانستند. اکثر افرادی که مورد مصاحبه قرار گرفتند (همه به استثنای یک نفر) به تاثیر مثبت این طرح بر تقویت علوم پایه در دوران پزشکی اشاره نمودند. تمام مصاحبه شوندگان تغییر اساسی در محتوای آموزشی را همراه با تغییر شیوه گزینش دانشجو ضروری می دانستند و می خواستند که این برنامه از پیش تعیین شده باشد. اکثریت مصاحبه شوندگان به افزایش سن دانشجویان در زمان فارغ التحصیلی به عنوان مشکل اصلی طرح اشاره نمودند. عدم وجود استادان و مدرسین با نگرش علوم پایه به عنوان مشکل دیگر طرح توسط تقریبا نیمی از آنان مطرح شد.نتیجه گیری: دلیل اصلی تغییر مقطع پذیرش در دانشگاه هایی که این سابقه را دارند، پذیرش دانشجویان با بلوغ فکری بیشتر بوده، در حالی که موارد مطرح شده در ایران، ارتقای علوم پایه پزشکی، تقویت ارتباط علوم پایه و علوم بالینی، انتخاب آگاهانه تر رشته پزشکی و نیز امکان گزینش دانشجویان با خصوصیات فراشناختی مناسب است.

مقدمه: در دو دهه اخیر پیشرفت سریعی در تمامی شاخه های علوم و فناوری صورت گرفته است. به علت رشد علوم پزشکی در چند دهه قبل و همچنین تمایل بیشتر دانشمندان به چاپ مقالات خود در مجلات، تعداد مجلات از 3000 جلد در سال 1960 به بیش از 40,000 مجله در سال 2001 افزایش یافته است که این امر اهمیت ارزیابی کمی و کیفی مجلات و مقالات را بیشتر می نماید. هدف از این مطالعه، بررسی تولید علمی ایران در آستانه قرن 21 می باشد.روش کار: اطلاعات مورد استفاده در این مقاله با جستجوی موسسه اطلاعات علمی آمریکا (ISI) از طریق اینترنت در شبکه اطلاعات رز- نت انجام گرفت. در این بررسی ابتدا تولید علمی ایران از سال 1970 تا 2002 تحت یک مرور اجمالی قرار گرفت. سپس تولید علمی ایران و 15 کشور توسعه یافته تحت مقایسه قرار گرفت.یافته ها: تولید علمی ایران از سال 1970 تا 1980 روند صعودی داشته و با آغاز جنگ تحمیلی ایران و عراق، ابتدا دچار یک روند نزولی، سپس وضعیت ثابت شده و چند سال پس از جنگ مجددا دچار یک سیر صعودی با شیب بسیار تند شده است. مقایسه بین ایران و 15 کشور دیگر در سال 2000 نشان می دهد که این 16 کشور در مجموع 69.2% تولید علمی جهان را در ISI دارا می باشند که آمریکا، انگلستان و آلمان به ترتیب با 32.2، 7.8 و 7 درصد در سه رده نخست قرار دارند و ایران با 0.12% در رده سیزدهم این 16 کشور قرار دارد. در مقایسه درون این 16 کشور، آمریکا 46.5% تولیدات علمی و دیگر کشورهای توسعه یافته یعنی انگلستان، آلمان، ژاپن، فرانسه و کانادا مجموعا 43.9% درصد تولید علمی این 16 کشور را داشته اند. کشورهای چین، هندوستان و کره جنوبی دارای اختلاف قابل توجه و وضعیت نسبتا بالاتری از نظر تولید علمی در مقایسه با کشورهای ترکیه، مصر، عربستان سعودی، ایران، پاکستان، کویت و عراق می باشند. ایران دارای سهم 0.17% در بین 16 کشور می باشد و در مرتبه سیزدهم قرار گرفته است. بعد از ایران، کشورهای پاکستان، کویت و عراق که مجموعا 0.16% از تولید 16 کشور را دارا می باشند، قرار گرفته اند.نتیجه گیری: ایران پس از جنگ ایران و عراق رشد فزاینده ای در عرصه مقالات داشته است که این دوران زمان ثبات و توسعه می باشد. در این زمان بازسازی کشور و اجرای برنامه های پنج ساله اول تا سوم سبب توسعه فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی در ایران گردید. همزمان با شکوفایی اقتصادی و همچنین سرمایه گذاری بیشتر در امر تحقیقات، تولید علمی ایران با سیر صعودی با شیب بسیار تند افزایش یافت. میزان مقالات نمایه شده ایرانی در دهه اخیر افزایش زیادی داشته و امید است همچنان نیز رو به پیشرفت و افزایش باشد.

مقدمه: بیش از یک ششم جمعیت جهان، سیگار مصرف می کنند و پیش بینی می شود تا سال 2020 میلادی استعمال دخانیات، عمده ترین علت مرگ و میر قابل پیشگیری باشد. صاحب نظران بر این باورند که عدم مصرف سیگار در پزشکان می تواند مهم ترین عامل تاثیر گذار بر عملکرد گرایش به سیگار یا ترک آن در جامعه باشد. هدف از این مطالعه، تعیین آگاهی پزشکان در این خصوص، همچنین بررسی آمادگی علمی و عملی ایشان جهت کمک به ترک مصرف دخانیات بیماران است.روش کار: این مطالعه یک مطالعه مقطعی است. از مجموع 25600 پزشک عومی شاغل در کشور در زمان انجام مطالعه، بر اساس حجم نمونه مورد نیاز، 5140 نفر به روش نمونه گیری تصادفی سهمیه ای (به تناسب سهم پزشکان عمومی مشاغل در هر استان) با احتساب فاصله انتخاب از روی فهرست پزشکان سازمان نظام پزشکی انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسش نامه استاندارد سازمان جهانی بهداشت در این زمینه بود که همزمان در چند کشور مورد استفاده قرار گرفته بود.یافته ها: در مجموع 74% پزشکان تحت مطالعه مذکر و مابقی مونث بودند که حدود 16% آنها در حال حاضر سیگار می کشیدند و 4.6% نیز در گذشته سابقه مصرف آن را داشتند. کمتر از یک سوم پزشکان، آمادگی علمی و عملی جهت مشاوره ترک سیگار بیمارانشان داشتند و تنها 9% پزشکان در طی دوران تحصیل یا پس از آن از طریق دوره های بازآموزی، روش های ترک سیگار را آموزش دیده بودند. نیاز به آموزش های ویژه در زمینه ترک سیگار، توسط بیش از 80% پزشکان ابراز گردید.نتیجه گیری: ارتقای نگرش و آگاهی پزشکان علاوه بر آن بر نحوه عملکرد آنان در قبال ترغیب جامعه به دوری گزیدن از محصولات دخانی و احیانا ترک مصرف آنها تاثیر می گذارد در شکل دادن الگوی رفتاری جامعه نیز بی تاثیر نخواهد بود. بنابراین به جاست که در دوره های آموزشی و بازآموزی بدین مهم اهتمام ورزیده شود.

مقدمه: لیشمانیازیس به بیماری اطلاق می شود که علت عمده آن تک یاخته ای از جنس لیشمانیا است. تظاهرات بالینی لیشمانیازیس در انسان ها از بثورات جلدی تا درگیری های کشنده احتشایی می باشد. هدف از این مطالعه، بررسی اثر درمانی 7 نوع عصاره گیاهان دارویی به نام های اوکالیپتوس، مورد، باریحه، درمنه، ترخون، سیر و گزنه بر روی لیشمانیازیس ناشی از لیشمانیا ماژور در موش های سوری بود.روش کار: تعدادی موش سوری به لیشمانیاز ماژور آلوده شدند. برای این کار آماستیگوت های جدا شده از زخم فعال موش به حیوان تلقیح شدند (از پروماستیگوت های جدا شده از محیط کشت RPMI نیز می توان استفاده نمود). پس از ایجاد عفونت، تمامی حیوانات از نظر پارازیتولوژی (دیدن جسم لیشمن) مورد بررسی و تایید قرار گرفته شدند. تمامی موش های آلوده به طور تصادفی به سه قسمت تقسیم شدند: الف- گروه مورد که با داروی مورد نظر درمان شدند، ب- گروه کنترل 1 که هیچ گونه درمانی در آنها صورت نگرفت و ج- گروه کنترل 2 یا دارونما (از آن جایی که از اتانل 96 به عنوان حلال عصاره ها استفاده شده بود، این گروه با حلال تیمار شدند). تعداد 10 عدد موش نیز بدون ایجاد آلودگی در آنها، برای کنترل شرایط آزمایشگاه در نظر گرفته شدند. قبل از شروع درمان، قطر زخم ها اندازه گیری شد. درمان به صورت جلدی، دوبار در روز (صبح و عصر) و به مدت 40-30 روز انجام شد. پس از پایان دوره درمانی مجددا در صورت ابقای زخم قطر آنها توسط کولیس اندازه گیری شد و پس از آزمون پارازیتولوژی این موارد با موارد مشابه قبل از درمان مقایسه و نتیجه گیری شد.یافته ها: از میان هفت گیاه دارویی مورد مطالعه، عصاره اوکالیپتوس و عصاره ترخون موجب درمان کامل زخم های کوچک (و حذف کامل جسم لیشمن از محل ضایعه) شدند و از گسترش زخم های بزرگ (با کاهش تعداد انگل) جلوگیری نمودند. در گروه های کنترل 1، کنترل 2 و گروه های مورد درمان با سایر عصاره ها چنین نتایجی حاصل نشد؛ حتی افزایش در قطر زخم ها نیز مشاهده شد.نتیجه گیری: افزایش قطر زخم ها در گروه کنترل 2، نشان دهنده عدم تاثیر درمانی الکل اتیلیک موجود در دارو و درمان زخم های کوچک در دو گروه مورد درمان با اوکالیپتوس و ترخون، نشان دهنده اثر درمانی این دو گیاه است. مطالعات و آزمایش های بیشتر جهت یافتن مواد موثر موجود در این عصاره ها پیشنهاد می شود.

مقدمه: آسیب های اسکلتی- عضلانی مرتبط با کار، از جمله بزرگترین مشکلات بهداشتی شغلی در کشورهای صنعتی و در حال توسعه است که در اثر وضعیت های بدنی نامناسب کاری رخ می دهند. یکی از شیوه های مهم ارزیابی پوسچر، روش ارزیابی سریع اندام فوقانی (رولا) است. مطالعه حاضر به منظور بررسی ارگونومیکی خطر بروز اختلالات اسکلتی- عضلانی اندام های فوقانی کارگران سالن مونتاژ یک کارخانه خودروسازی مهم کشور در شهر تهران در زمستان 1383 انجام گرفت.روش کار: به منظور انجام این مطالعه توصیفی، 196 کارگر با 37 پوسچر که دارای بیشترین تکرار وظیفه کاری در سالن مونتاژ و خط های تزئینات، مکانیکی و صندلی بندی بودند، به عنوان نمونه انتخاب شدند و با استفاده از روش رولا که از اعتبار و پایایی بالایی برخوردار است. مورد بررس قرار گرفتند.یافته ها: نتایج بررسی نشان داد بالاترین امتیاز پوسچر نامناسب در سه خط تزئینات، مکانیکی و صندلی بندی سالن مونتاژ امتیاز 7 می باشد و امتیاز کسب شده در این سه خط از نظر آماری معنادار نمی باشد (p=0.178) و اختلافی با یکدیگر ندارند. همچنین از علل سطح اقدامات چهارم در خط تزئینات، حمل بار سنگین بین 30-10 کیلوگرم و کار در زیر ماشین بود.نتیجه گیری: با توجه به سطح اولویت اقدامات اصلاحی چهارم که در پوسچرها به دست آمده مشخص می گردد که ایجاد تغییرات و بهبود شرایط کار از طریق مداخله های ارگونومیکی باید سریعا انجام شود. انجام مطالعات بعدی و آنالیز شغلی در زمینه راهکارهای حذف پوسچرهای نامناسب کاری توصیه می شود.

مقدمه: فعالیت های جسمانی و تمرین های قدرتی می توانند ضمن بهبود توده عضلانی و تراکم استخوانی، خطر ابتلا به پوکی استخوان را کاهش دهند؛ اما سطح این فعالیت ها در زنان ایرانی پایین است. همواره نیاز به کاربرد یک الگوی رفتاری همچون TTM برای طراحی مداخلات موثرتر با هدف افزایش فعالیت های جسمانی زنان مورد تاکید واقع شده است.روش کار: مطالعه حاضر از نوع تصادفی کنترل شده با گروه شاهد است که تاثیر اجرای یک برنامه آموزشی دوازده هفته ای و مبتنی بر الگوی TTM را در ارتقای سطح فعالیت های جسمانی، قدرت عضلانی و تعادل 116 زن 65-40 ساله ارزشیابی کرده است. برنامه ورزشی شامل تجویز تمرین های مقاومتی و یک برنامه راهپیمایی تکمیلی بود.یافته ها: پس از مداخله، افراد گروه آزمایشی از پیشرفت مثبت و معناداری در مرحله آمادگی برای انجام ورزش برخوردار شدند ( c2= 76.17، (P£0.001. همچنین میزان فعالیت های جسمانی، قدرت عضلانی (58%)، تعادل پویا (8.53%) و تعادل ایستا (66.18%) در افراد این گروه به صورت معناداری افزایش یافت که در افراد گروه شاهد مشاهده نگردید (P£0.01).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه، ضمن حمایت از کاربردی بودن TTM در مداخلات ارتقای فعالیت جسمانی، نشان می دهند که تمرین ها و برنامه آموزشی مورد استفاده، در بهبود تعادل و قدرت عضلانی زنان مذکور بسیار موثر بوده است.

مقدمه: هدف از این مطالعه، بررسی اثرات سمیت عصبی مورفین در دوره بارداری بر شکل گیری لایه های کورتکس مخچه در جنین های موش سوری بوده که با استفاده از روش مورفومتری انجام شده است.روش کار: موش ها در یک دوره 21 روزه قبل از بارداری و 17 روز ضمن بارداری معتاد شدند. در روز هفدهم بارداری، موش ها با اتر کشته شدند. جنین ها را از بدن حیوانات باردار خارج نموده، ضمن بررسی وزن بدن و طول فرق سری- نشیمنگاهی آنها، مطالعه مورفومتریک بر روی لایه های کورتکس مخچه جنین ها با استفاده از کامپیوتر و نرم افزار موتیک انجام شد.یافته ها: یافته ها نشان داد مورفین سبب کاهش معانادار وزن و طول فرق سری- نشیمنگاهی در جنین های گروهی تجربی در مقایسه با گروه کنترل شده است. بررسی های مورفومتریک نشان داد که ضخامت لایه های کورتکس مخچه به ویژه ضخامت لایه دانه دار خارجی (EGL) آن در جنین های گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل نیز کاهش معناداری یافته است. از سوی دیگر میانگین تعداد سلول های عصبی در EGL گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل کاهش معناداری را نشان داد (p<0.02). در حالی که میانگین تعداد سلول های عصبی در لایه بینابینی (ML) و لایه دانه دار داخلی (IGL) گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل تغییرات معناداری نداشته است. بنابراین تعداد سلول های عصبی در لایه دانه دار خارجی و داخلی در گروه تجربی و سرعت مهاجرت نورون ها از لایه نورواپیتلیال به سمت کورتکس کاهش پیدا کرده است.نتیجه گیری: مورفین روند رشد و نمو جنین ها و تکامل لایه های کورتکس مخچه آنها را مختل می کند.

مقدمه: تصمیم گیری استراتژیک در تمامی سیستم های بهداشتی باید بر اساس اطلاعات حاصل از الگوی بهره برداری از خدمات بهداشتی توسط جامعه و عوامل موثر بر آن همچون وضعیت اجتماعی و اقتصادی، تصمیم گیری های سیاسی، الگوی بیماری های در جامعه و خدمات ارایه شده در این سیستم ها باشد.روش کار: در یک مطالعه مقطعی در زمستان سال 1382 تعداد 2968 خانوار روستایی به روش نمونه گیری چند مرحله ای خوشه ای تصادفی از خانوار، مورد پرسشگری واقع شدند. جمع آوری داده ها توسط پرسش نامه و از طریق مصاحبه با یکی از افراد خانوار بالای 15 سال توسط تیم پرسشگری و به صورت مراجعه به درب منازل صورت گرفت. قسمت اول پرسش نامه شامل اطلاعات زمینه ای و قسمت دوم شامل ثبت هر گونه مشکل بهداشتی و بهره گیری از مراکز بهداشتی و درمانی در طی یک ماه گذشته بوده است. داده ها پس از جمع آوری توسط نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: در این مطالعه 12086 نفر با بعد خانوار 4.70 بررسی شدند که از کل جمعیت تحت مطالعه 1670 نفر (138 در هر 1000 نفر، 141-135 در هر هزار نفر با فاصله اطمینان 95%) در یک ماه گذشته، رویداد حداقل یک بیماری را گزارش کرده اند.از نظر نحوه درمان، 30 نفر (1.8%) به هیچ مرکز بهداشتی یا درمانی مراجعه ای نداشتند و 41 نفر (2.5%) خوددرمانی نمودند. از میان مراجعین، بیشترین مراجعه به مطب های خصوصی با 49.3%، خانه های بهداشت 26.5%، مراکز بهداشتی و درمانی 12.3%، بیمارستان های دولتی 6.4% بود و تنها 0.3% به بیمارستان های آموزشی مراجعه کردند. در این مطالعه سن، جنس و سطح تحصیلات با میزان بهره گیری از خدمات بهداشتی و درمانی ارتباط داشته است (p<0.0001).نتیجه گیری: به نظر می رسد استفاده کمتر از خدمات بهداشتی و درمانی به خصوص مراکز دولتی چند عاملی است، بررسی عوامل موثر بر رفتارهای بهره مندی از خدمات، دلایل استقبال کمتر مردم از مراکز دولتی و هزینه واحد این مراکز در مطالعات بعدی توصیه می شود.

مقدمه: نگاهی به آمار و ارقام منتشر شده در زمینه شیوع اختلالات روانی در کشورهای مختلف جهان و ایران، اهمیت و ضرورت توجه به بهداشت روان را مشخص تر می نماید. طبق برآورد سازمان جهانی بهداشت در سال 2002 میلادی، حدود 500 میلیون نفر در دنیا مبتلا به یکی از اختلالات روانی هستند که حدود نیمی از آنها را اختلالات خفیف روانی همچون افسردگی و اضطراب تشکیل می دهند.روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی مقطعی است. جامعه آماری پژوهش، کارکنان سازمان آتش نشانی تهران و ابزار پژوهش، پرسش نامه سلامت عمومی- 28 سوالی (GHQ-28) بود. بررسی های انجام گرفته در خصوص اپیدمیولوژی اختلالات روانی در ایران با استفاده از پرسش نامه مذکور نشان دهنده این است که میزان روایی و پایایی این آزمون با نمره برش 6 بین 0.84 تا 0.93 و با نمره برش 23 بین 0.68 تا 0.94 متغیر می باشد. در این مطالعه از روش نمره گذاری سنتی و نمره برش 6 استفاده گردید.یافته ها: میانگین سنی افراد 34.38 سال (انحراف معیار 9.4)، 83.9% آنها تحصیلات دیپلم داشته و 85.3% رسمی بودند. 49.3% آنها تعداد افراد خانوارشان بین 1.3 نفر بود. 47% این افراد آتش نشان بودند و بیش از 90% آنها مشاغل عملیاتی داشتند. شیوع موارد مشکوک به اختلالات روانی با استفاده از روش نمره گذاری سنتی نمره برش 6 محاسبه گردیده است که 15.2% افراد، مشکوک به اختلالات روانی بودند (خطای معیار 0.35). بین شیوع موارد مشکوک به اختلال روانی و افزایش سن، تاهل، افزایش مدت اشتغال در پست و افزایش تحصیلات ارتباط معنادار آماری مثبتی وجود داشت.نتیجه گیری: نتایج این بررسی نیز همانند سایر مطالعات در این زمینه، موید این مطلب است که مطالعه وضعیت سلامت روان افراد می تواند اطلاعات ارزشمندی را در زمینه برنامه ریزی های آموزشی، درمان و پیشگیری از بروز اختلالات روانی در اختیار مسوولان، برنامه ریزان و مدیران سازمان ها و مراکز ارایه دهنده خدمات قرار دهد.

 مقدمه: نسبت خطر معمولا یکی از پارامترهای مورد علاقه محققان در مطالعات پزشکی و اپیدمیولوژیک است. استفاده از مدل رگرسیون پواسون یکی از راه های برآورد مستقیم نسبت خطر است. استفاده از این مدل برای تجزیه و تحلیل داده های با پیامد دو حالتی سبب می شود واریانس نسبت خطر پیش برآورد شود. به عبارتی حدود اطمینان های محاسبه شده محافظه کارانه خواهد بود. در مقاله حاضر برای رفع این مشکل، روشی به نام رگرسیون پواسون تغییر یافته شرح داده شده است.روش کار: برای شرح روش رگرسیون پواسون تغییر یافته از یک جدول توافقی2×2 استفاده شد و محاسبات ساده برآورد واریانس انجام شده است. همچنین با ذکر یک مثال واقعی که بر اساس قسمتی از داده های مطالعه عوامل پیشگویی کننده بیماری عروق کرونر است، دو روش رگرسیون پواسون معمول و تغییر یافته به داده برازش شده و نتایج با یکدیگر مقایسه شده اند.یافته ها: پس از برازش رگرسیون پواسون معمول و تغییر یافته، نسبت خطر برای متغیر سابقه چربی بالا، 1.68 برآورد گردید. فواصل اطمینان 95% برای نسبت خطر بر اساس این دو مدل به ترتیب 2.82-1.005 و 2.68-1.05 به دست آمد. فاصله اطمینان محاسبه شده بر اساس رگرسیون پواسون تغییر یافته 10% کوتاه تر بود.نتیجه گیری: استفاده از رگرسیون پواسون تغییر یافته در مقایسه با رگرسیون پواسون معمولی در مطالعات کوهورت با پیامد دو حالتی، واریانس نسبت خطر را کمتر خواهد کرد و دقت برآورد را بالا خواهد برد. این روش ممکن است در مورد متغیرهایی که در مرز معناداری آماری قرار دارند، نتایج متفاوتی با پواسون معمولی داشته باشد.

مقدمه: فشارهای فیزیکی و روانی فزاینده بر پرستاران ممکن است به افزایش شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی منجر شود. این پژوهش با اهداف تعیین میزان شیوع علایم اختلالات اسکلتی- عضلانی در نواحی گوناگون بدن پرستاران و بررسی ارتباط میان دریافت و قضاوت پرستاران از فشارهای فیزیکی و روانی و میزان شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی، انجام شده است.روش کار: در این مطالعه مقطعی، 642 پرستار از 46 بخش گوناگون از 12 بیمارستان وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شیراز که به طور تصادفی انتخاب شده بودند، بررسی شدند. داده ها با استفاده از پرسش نامه نوردیک و پرسش نامه محتوای شغلی به صورت مصاحبه در محل کار گردآوری شدند.یافته ها: طی 12 ماه گذشته، 84.4% از پرستاران، علایم این اختلالات را در یک یا چند ناحیه از دستگاه اسکلتی- عضلانی بدن خود تجربه کرده اند. کمردرد شایع ترین ناراحتی در بین پرستاران بوده است (54.9%). آزمون های آماری نشان دادند که وقوع علایم اختلالات اسکلتی- عضلانی در پرستاران با فشارهای فیزیکی ارتباط معنادار دارد (با گستره نسبت برتری از 1.5 تا 2.7). هیچ فاکتور مرتبط با فشارهای روانی در مدل های رگرسیونی باقی نماندند.نتیجه گیری: شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی در پرستاران مورد مطالعه بالاست. از دیدگاه پرستاران، فشارهای فیزیکی و جسمانی عمده ترین عامل وقوع این اختلالات است. در بین فاکتورهای فیزیکی، پوسچر نامناسب اصلی ترین عامل مرتبط با اختلالات اسکلتی- عضلانی است. هر گونه برنامه مداخله ای جهت پیشگیری از اختلالات اسکلتی- عضلانی در میان پرستاران می بایست بر کاهش فشارهای فیزیکی متمرکز شود.