مهندسی عمران مدرس
سال:1397 | دوره:18 | شماره:6 |تعداد مقالات:17

قاب های مهاربندی شده برون محور، به دلیل دارا بودن توام مزایای قاب های خمشی و مهاربندی شده هم محور، در ساختمان ها بسیار مورد استفاده قرار می گیرند. تیرهای پیوند این قاب ها، مانند یک فیوز شکل پذیر، علاوه بر جلوگیری از کمانش مهاربندها، مقدار زیادی انرژی زلزله را نیز جذب می کنند و به همین دلیل نقش حائز اهمیتی دارند. تیرهای پیوند قوطی شکل به دلیل پایداری پیچشی ذاتی، نیاز به مهارجانبی ندارند و کمانش پیچشی جانبی در آن ها، نسبت به تیرهای پیوند I شکل کمتر رخ می دهد و به همین دلیل استفاده از آن ها در پایه های پل و ساختمان های بلند توصیه می شود. تیرهای پیوند بلند به دلیل فراهم آوردن شرایط مناسب جهت اجرای بازشوها دارای مزیت معماری هستند با وجود این رفتار تیرهای پیوند بلند تحت بارهای شدید لرزه ای در مقایسه با تیرهای پیوند کوتاه از نظر سختی، مقاومت، ظرفیت دوران، ظرفیت استهلاک انرژی قابل مقایسه نبوده و در سطح پایین تری قرار دارد. در این تحقیق، ابتدا مدلی برای بهبود رفتار تیرهای پیوند قوطی شکل بلند در قاب های مهاربندی شده برون محور ارائه شده است و سپس رفتار دینامیکی غیرخطی قاب های فولادی برون محور 6 طبقه با 2 طول تیرپیوند (خمشی-برشی و خمشی) مختلف، مقاطع عرضی قوطی شکل با آرایش های مختلف سخت کننده، تحت تاثیر 3 رکورد دور و 3 رکورد نزدیک گسل مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج بررسی ها نشان می دهد که آرایش مناسب سخت کننده های تیرپیوند قوطی شکل بلند، تاثیر مهمی در کاهش نیاز تغییرمکانی این قاب ها دارد که این کاهش در حدود 19% برای رکوردهای دور از گسل و 32% برای رکوردهای نزدیک گسل می باشد.

اندازه گیری غلظت کل فلزات سنگین به تنهایی نمی تواند معیار مناسبی برای سنجش میزان خطر آن ها باشد و میزان ریسک فلزات سمی به قابلیت انحلال و دسترسی زیستی آن ها بستگی دارد. در این پژوهش جهت تعیین میزان دسترس زیستی و انسانی فلزات سنگین، پس از نمونه برداری از خاک های سطحی در 65 ایستگاه از محدوده های معدن سرب و روی باما و روستای مجاور به آن و تعیین غلظت کل فلزات سنگین، آزمایش های استخراج تک مرحله ای به کمک استخراج کننده های EDTA و گلایسین بر روی نمونه ها اعمال گردید. برای ارزیابی میزان خطر فلزات و بر اساس غلظت استخراج کننده ها از شاخص BRAI استفاده شد. بیشترین درصد دسترسی زیستی و انسانی از غلظت کل در محدوده مورد بررسی، مربوط به فلز کادمیوم بود و کمترین مقدار آن به سرب اختصاص داشت. همچنین درصد دسترسی زیستی در محدوده روستا بیشتر از محدوده معدنی بدست آمد. به علاوه مشخص شد که گلایسین مقادیر بیشتری از فلزات را در مقایسه با EDTA استخراج می کند. میانگین اعداد بدست آمده برای شاخص BRAI با استخراج کننده های EDTA و گلایسین در محدوده معدنی به ترتیب 47/3و 32/4 و در محدوده روستای مجاور به ترتیب 79/4 و 46/5 بدست آمد. این اعداد ریسک و خطر بالا را برای انسان و گیاه در هر دو محدوه معدنی و روستا را نشان می دهد.

فلزات سنگین یکی از بزرگترین مشکلات زیست محیطی در دنیای امروز می باشند. گسترش صنایع بزرگ، افزایش جمعیت و کاهش منابع آبی، اهمیت تصفیه فاضلاب و استفاده مجدد از منابع آبی را آشکار میسازد. از طرف دیگر بخش بزرگی از تاسیسات و حوضچه های تصفیه فاضلاب از بتن ساخته میشود. pH متغیر و وجود عوامل خورنده در محلول فاضلاب باعث آسیب دیدن و کاهش عمر بتن میشود. استفاده از موادی نظیر کائولین باعث افزایش جذب آلاینده های موجود در محلول فاضلاب و بالا رفتن دوام بتن مورد استفاده می شود. از بین روش های فراوان حذف آلاینده های محلول در آب، روش جذب سطحی با بازدهی بالا همواره مورد توجه پژوهشگران بوده است. در تحقیق پیش رو به بررسی فرایند حذف فلز سنگین کروم با استفاده از بتن اصلاح شده حاوی خاک رس کائولین و همچنین پارامترهای موثر بر جذب پرداخته شده است. شرایط بهینه در این پژوهش برای جذب این فلز pH=5، غلظت اولیه آلاینده (mg/l)1000، کائولین به میزان %30 وزنی ریزدانه مصرفی در ساخت بتن، زمان تعادل 360 دقیقه و ظرفیت جذب 3. 06 میلی گرم بر گرم جاذب بدست آمده است. پوشش دادن سطح بتن با جاذب کائولین میتواند یک راه حل ابتکاری و مفید برای بالا بردن میزان حذف آلاینده، کاهش هزینه و تسریع فرایند جذب باشد. در این حالت ظرفیت جذب به 29. 5 میلی گرم بر گرم جاذب افزایش می یابد. . با توجه به اینکه شرایط بهینه با استفاده از فاضلاب سنتتیک به دست آمده است. میزان جذب کروم در نمونه واقعی پساب، پساب حاوی کروم از یک کارخانه آبکاری، 90. 3 درصد به دست آمد. با توجه به نتایج به دست آمده استفاده از کائولین میتواند موجب بالا رفتن کارایی جذب کروم توسط بتن گردیده و نیز طول عمر و دوام بتن را افزایش دهد.

یکی از راهکارهای موثر برای استهلاک انرژی پاییندست سازههای هیدرولیکی مانند سرریزها، تنداب ها و دریچه ها، پرش هیدرولیکی است. از جمله سازههای استهلاک انرژی، بلوک های آرام کننده ) Baffle blocks ( است که در قسمت میانی حوضچه به منظور اتلاف انرژی به صورت متمرکز کار گذاشته میشود و عملکرد آن بلوکها در حالت پرش هیدرولیکی مستغرق متفاوت از پرش هیدرولیکی آزاد است؛ به طوری که در پرش هیدرولیکی مستغرق همراه با بلوک، جریان میتواند تنها به صورت دو نوع رژیم اتفاق بیافتد؛ جریان منحرف شده به سطح (Deflected Surface Jet) یا بطور مختصر رژیم ) DSJ ( و یا به صورت جت دیواره ای دوباره متصل شونده (Reattaching Wall Jet) یا بطور مختصر رژیم ) RWJ (. در این مقاله به بررسی تاثیر پارامترهای فاصله بلوکها از دریچه، ارتفاع بلوکها، شکل بلوکها و عدد فرود جت ورودی بر روی استهلاک انرژی ناشی از بلوکها پرداخته شده است. بدین منظور از نرمافزار فلوئنت برای شبیهسازی جریان استفاده شده است. میدان محاسباتی با استفاده از شبکه منشوری گسسته شده است. برای دقت بیشتر از مدل آشفتگی هفت معادلهای RSM استفاده شد که در درستی آزمایی نتایج بهتری تولید کرد. در مجوع 05 مدل برای مقادیر مختلف پارامترهای فوق طراحی و اجرا شد و درصد استهلاک انرژی تحت شرایط مختلف به دست آمد. نتایج بیانگر این است که عدد فرود مقطع بازشدگی دریچه مهم ترین عامل در استهلاک انرژی به شمار میآید. همچنین دیده شد با کم شدن فاصله بلوکها از دریچه ورودی، درصد استهلاک انرژی زیاد میشود؛ مشروط به اینکه شرایط هیدرولیکی و هندسی منجر به ایجاد رژیم DSJ شوند.

در تولید بتن پودری واکنش پذیر از مواد و مصالح پودری بسیار ریزدانه شامل ماسه کوارتزی، میکروسیلیس و پودر کوارتز به عنوان مصالح استفاده می شود. این بتن دارای مقاومت فشاری بالا نسبت به بتن معمولی می باشد، که در سال های اخیر توجه زیادی را به خود جلب کرده است. با استفاده از این نوع بتن می توان وزن سازه را به مقدار قابل توجهی کاهش داد و از ویژگی های مهم آن می توان به مقاومت فشاری زیاد، نفوذ پذیری کم، دوام و مقاومت سایشی بالا و شکل پذیری زیاد که می تواند جذب انرژی بیشتری در هنگام زلزله داشته باشد. در این پژوهش می خواهیم از پودر سنگ آهک به جای قسمتی از ماسه سیلیسی استفاده نماییم. برای این منظور پس از بدست آوردن طرح اختلاط بهینه بر اساس مقاومت فشاری و روانی و قطر پخش شدگی میز جریان، ابتدا پودر سنگ آهک را بصورت جایگزین با درصدهای 0، 10، 20، 30 به جای ماسه سیلیسی جایگزین کرده و در ادامه از پودر سنگ آهک به عنوان جایگزینی-افزودنی با درصدها و طرح های مختلف استفاده شده است. آزمایش های انجام شده روی این نمونه ها شامل آزمایش روانی میز جریان و جذب آب حین عمل آوری و مقاومت فشاری در سنین 7، 28 و 90 روزه می باشد. نتایج آزمایش ها نشان می دهد که با افزایش پودر سنگ آهک تا 20 درصد جایگزینی با ماسه سیلیسی باعث افزایش مقاومت فشاری شده، کاهش بسیار جزئی در روانی و همچنین باعث کاهش جذب آب حین عمل آوری می شود.

بتن علاوه بر دارا بودن خواص سازه ای مناسب، یکی از مناسب ترین و پر کاربردترین مصالح برای ساخت حفاظ تابشهای هسته ای نوترون و گاما می-باشد. در این میان استفاده از بتن سنگین به جای بتن معمولی باعث کاهش ضخامت عضو محافظتی به میزان قابل توجه خواهد شد. با توجه به حجم زیاد بتن ریزی در نیروگاه های اتمی، بهینه سازی طرح اختلاط این نوع بتن می تواند تا حد زیادی منجر به کاهش هزینه ساخت شود، هدف اصلی از تحقیق حاضر توسعه یک روش طرح اختلاط بتن سنگین براساس اصول بهینه سازی می باشد. بدین منظور ابتدا مدل بهینه سازی طرح اختلاط بتن سنگین تعریف می شود، سپس با استفاده از یک الگوریتم بهینه سازی طرح اختلاط بهینه برای بتن با مقاومت مورد نظر بدست می آید. نتایج عددی نشان می دهد که با کاهش مقادیر سنگدانه و سیمان و افزایش مقدار ریزدانه در طرح اختلاط به صورت همزمان، مقدار هزینه طرح اختلاط کاهش پیدا می کند.

کانال ها و رودخانه های عریض به جهت داشتن نسبت عرض به عمق جریان، b/h، زیاد، خصوصیات هیدرولیکی متفاوت تری نسبت به کانال های روباز معمولی دارند. در این تحقیق با استفاده از یک مدل فیزیکی صحرایی، کانالی عریض به طول 60 متر و عرض 5/1 متر که دارای نسبت عرض به عمق جریان بین 12 تا 56 است، مشخصات هیدرولیکی کانال های عریض با جداره ثابت بتنی، شامل الگوی جریان، منحنی دبی-اشل و مقاومت جریان مورد بررسی قرار گرفته است. بر اساس مقادیر اعداد بی بعد فرود، رینولدز و رینولدز برشی جریان بدست آمده، مشخص گردید که رژیم جریان از نوع زیربحرانی-آشفته است. طبق نمودار دبی-اشل-tailgate مشخص می شود که با افزایش دبی جریان، ارتفاع tailgate مورد نیاز در پایین دست کانال عریض برای ایجاد عمق نرمال، کاهش می یابد. نتایج تحقیق گویای آن است که برای دبی های بزرگتر از 35 لیتر بر ثانیه ضریب زبری مانینگ، n، اندازه گیری شده، به مقادیر n ارائه شده در منابع هیدرولیک برای کانال بتنی بسیار نزدیک است. ولی برای دبی های کوچکتر از 35 لیتر بر ثانیه ضریب زبری مانینگ اندازه گیری شده n، 15% بیش از مقدار ارائه شده در منابع هیدرولیک می باشد. همچنین بر اساس نتایج، با افزایش عمق جریان، ضریب زبری مانینگ، n، کاهش و با افزایش عدد رینولدز، ضریب زبری n به صورت خطی ملایم کاهش پیدا می کند. نتایج تحقیق نشان می دهد که در کانال عریض، با افزایش عدد فرود جریان از 26/0 تا 40/0، ضریب زبری مانینگ، n، در محدوده022/0 تا 016/0 کاهش می یابد.

درزه ها و ترک ها جزء لاینفک سازه های سنگی بوده که بر اساس نوع کاربری سازه تحت تاثیر مجموعه ای از بارهای استاتیک و دینامیک قرار می گیرند. یکی از مهمترین عامل گسیختگی سازه های سنگی گسترش همین درزه ها و ترک های موجود در سنگ می باشد. ریز ترک ها در سنگ معمولا به دو شکل طبیعی و القایی مشاهده می شود. در این تحقیق، تاثیر ریز ترک های القایی بر رفتار مکانیکی نمونه های سنگی بررسی شده است. برای این کار از حرارت برای القای ریزترک در داخل نمونه استفاده شده است سپس آزمون های آزمایشگاهی شامل اولتراسونیک، مقاومت فشارشی تک محوره و برزیلی در آزمایشگاه انجام گرفته و الگوی شکست نمونه ها در آزمون مقاومت فشاری تک محوره مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج آزمون های آزمایشگاهی نشان می-دهد که الگوی شکست نمونه های گرانیتی با افزایش ریز ترک ها از حالت "جدایش محوری" به حالت "شکست برشی" تبدیل می-شود. به عبارت دیگر افزایش تعداد ریز ترک ها در نمونه های گرانیتی باعث تغییر الگوی شکست نهایی نمونه ها از حالت شکست شکننده به شکست شکل پذیر می شود. همچنین با استفاده از نرم افزار RFPA، ناهمگنی ناشی از ریزترک ها به صورت عددی مدلسازی شده و تاثیر آن بر الگوی شکست نمونه ها مورد بررسی قرار گرفته است. بر اساس نتایج بدست آمده از مدلسازی عددی مشخص گردید که علت تغییر در الگوی شکست نمونه های سنگی با افزایش ریز ترک های القایی، کاهش ترک های کششی و افزایش ترک های برشی در نمونه ها می باشد.

به دلیل ایجاد نیروهای متمرکز و لنگرهای خمشی بالا در محل اتصال شمع به رادیه در سازه های با بارهای زیاد، استفاده از رادیه شمع منفصل می تواند گزینه مناسبی جهت فونداسیون این نوع سازه ها باشد. در این سیستم شمع ها و رادیه به هم متصل نمی باشند و از یک بالشتک شنی در فاصله بین شمع و رادیه به منظور بازپخش نیروها استفاده می شود. در این حالت بار از طریق رادیه و بالشتک شنی به شمع ها منتقل می شود. در این تحقیق مطالعه آزمایشگاهی بر روی رادیه شمع منفصل واقع بر خاک ماسه ای به منظور بررسی پارامترهایی نظیر ضخامت بالشتک شنی و فاصله شمع ها بر رفتار بار-نشست، سهم شمع ها و رادیه از کل بار و همچنین پخش نیروی محوری و تنش اصطکاکی در طول شمع های مرکزی و گوشه انجام گرفته است. نتایج نشان داده ضخامت بالشتک شنی و فاصله شمع ها نقش مهمی در رفتار بار نشست، و سهم شمع ها از کل بار و همچنین نحوه توزیع تنش در طول شمع دارد. در یک ضخامت بهینه بالشتک شنی و یک فاصله بهینه شمع ها کمترین نشست مشاهده شده است. با افزایش ضخامت بالشتک شنی سهم شمع ها از کل بار کاهش می یابد. همچنین سهم شمع ها از کل بار نیز تابعی از فاصله شمع ها می باشد. در قسمت های بالایی شمع ها تنش های اصطکاک منفی ایجاد می شود. با افزایش ضخامت بالشتک شنی مقدار اصطکاک منفی بیشتر می شود. در شمع های گوشه اصطکاک منفی بیشتری نسبت به شمع های مرکزی ایجاد می شود که باعث پایین آمدن محور خنثی می گردد.

در این تحقیق، تاثیر تغییر نوع خاک، فونداسیون و ضریب اطمینان طراحی بر پاسخ لرزه ای ساختمان فولادی ارزیابی شده است. بدین منظور ساختمان پنج طبقه از نوع قاب خمشی ویژه واقع بر دو نوع خاک متفاوت (II و IV) درنظر گرفته شده است. دو نوع فونداسیون سطحی برای این ساختمان با ضرایب اطمینان 2، 3 و 4 در ظرفیت باربری طراحی گردیده اند. به منظور ارزیابی عملکرد مدلهای اجزا محدود، با لحاظ اندرکنش خاک فونداسیون سازه توسط نرم افزار اپنسیس ساخته شده است. این مدل ها تحت تحلیلهای استاتیکی و دینامیکی غیرخطی توسط هفت رکورد زلزله قرار گرفته و پاسخهای آنها با یکدیگر مقایسه گردیده است. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که در قابهای خمشی واقع بر خاک نوع IV، سازه با فونداسیون منفرد، ظرفیت و برش پایه کمتری نسبت به سازه با فونداسیون نواری و مدل دارای تکیه گاه صلب دارد و ماکزیمم تغییرمکان نسبی بین طبقات در مدلهای با فونداسیون نواری بیشتر از مدلهای با فونداسیون منفرد و مدل دارای تکیه گاه صلب میباشد. بررسی اثر تغییر ضریب اطمینان طراحی فونداسیونها نشان میدهد که ظرفیت سازه ای، ماکزیمم برش پایه و ماکزیمم تغییرمکان نسبی طبقات در سازه با فونداسیون منفرد، با افزایش ضریب اطمینان، افزایش مییابد، اما این کمیت در سازه با فونداسیون نواری تاثیر چندانی ندارد. در قابهای خمشی واقع بر خاک نوع II، ضریب اطمینان طراحی و نوع فونداسیون تاثیر چندانی بر ظرفیت سازه و پاسخ دینامیکی ندارد.

استفاده از تیرهای همبند فولادی در دیوارهای برشی بتن مسلح به علت عملکرد لرزه ای و انعطاف پذیری بهتر و همچنین اجرای راحت تر و ابعاد کوچکتر آن نسبت به تیرهای بتنی رو به گسترش می باشد. جهت اجتناب از خرابی ماندگار اتصال تیر فولادی به دیوار بتنی، می توان از تیر فولادی دارای المان تعویض پذیر استفاده نمود. در این مقاله یک تیر همبند فولادی طراحی شده بر اساس استاندارد 2800 و مبحث دهم مقررات ملی ساختمان طراحی و ساخته شده است. همچنین المان تعویض پذیر و بخش های کناری آن بر اساس ضوابط تیر پیوند مبحث دهم مقررات ملی ساختمان طراحی و ساخته شده است. مجموعه دو دیوار طرفین تیر و تیرهمبند تعویض پذیر با مقیاس 1 به 3 ساخته شده و با تاریخچه جابجایی چرخه ای بر اساس تغییر شکل نسبی طبقات مورد آزمایش قرار گرفته است. با توجه به نتایج بدست آمده، رفتار غیر خطی تیر همبند به المان تعویض پذیر محدود شده است اما با توجه به مقاطع استفاده شده و نیروهای موجود در تیرها، رابطه استفاده شده از مبحث دهم جهت طراحی تیرهای کناری نیاز به اصلاح دارد. همچنین بر اساس سختی محاسباتی و سختی اندازه گیری شده سیستم و بر مینای طول مهاری تیر فولادی در دیوار بتن مسلح، روشی برای محاسبه سختی واقعی این مجموعه برای طراحی سازه ها و محاسبه جابجایی طبقات پیشنهاد شده است.

در این تحقیق از 0، 5، 10، 15 و 20 درصد خرده لاستیک، به عنوان جایگزین ریزدانه در روسازی بتنی استفاده گردیده است، همچنین در یک حالت دیگر نیم درصد الیاف فلزی حاصل از بازیافت تایرهای فرسوده به این نمونه ها افزوده شد و نتایج حاصل از این تحقیق بیانگر این است که مقاومت فشاری نمونه های با جایگزینی خرده لاستیک به میزان 5، 10، 15 و 20 درصد خرده لاستیک، نسبت به نمونه شاهد، به ترتیب دارای کاهش 6/1، 9/36، 9/49 و 1/63 درصدی و نمونه های با 0، 5، 10، 15 و 20 درصد جایگزینی خرده لاستیک و 5/0 % الیاف فلزی، به ترتیب دارای کاهش 3/0، 2/11، 7/33، 5/41 و 3/44 درصدی بوده است، بنابراین مشاهده می شود که عملکرد بتن حاوی خرده لاستیک و الیاف فلزی، ازلحاظ مقاومت فشاری نسبت به نمونه حاوی خرده لاستیک به تنهایی بهتر بوده و کاهش مقاومت کمتری خواهد داشت و همچنین با جایگزینی 5، 10، 15 و 20 درصد خرده لاستیک در بتن، مقاومت کششی غیرمستقیم آن دارای 5/7، 3/15، 4/21 و 2/31 درصدی خواهد بود و با افزودن 5/0 % الیاف فلزی به بتن با جایگزینی 0، 5، 10، 15 و 20 درصد خرده لاستیک، مقاومت کششی غیرمستقیم به ترتیب به میزان 8/67، 7/46، 4/32، 8/17 و 5/3 درصد افزایش می یابد و این نتیجه حاصل می شود که مقاومت کششی بتن، در اثر افزودن الیاف فلزی افزایش و در اثر افزایش میزان جایگزینی خرده لاستیک، کاهش خواهد یافت.

درگذشته تحلیل لرزه ای سدهای بتنی اغلب به صورت ایده آل با استفاده از مونولیت های دوبعدی در سازوکار تحلیل و طراحی در نظر گرفته شده و اثرات زلزله معمولا با تعریف یک ضریب زلزله اعمال می شده است. اما در سال های اخیر تاکید بیشتر بر تحلیل های تاریخچه زمانی غیرخطی و نیز آنالیز شکست سدهای بتنی در فضای سه بعدی شده است. همچنین با پیشرفت دانش درزمینه ی مهندسی زلزله و توسعه روش های دقیق تر برای برآورد شدت زلزله های محتمل ازجمله روش تحلیل دینامیکی افزایشی، فرآیند تحلیل و ارزیابی لرزه ای سازه ها کامل تر گردیده و تاثیر پارامترهای بیشتری را می توان در ارزیابی ریسک هر سازه لحاظ کرد. در تحقیق پیش رو، پاسخ لرزه ای سدهای بتنی وزنی-قوسی تحت اثر تحریکات زلزله در یک تحلیل المان محدود سه بعدی بررسی می شود. اثرات ناشی از در نظرگیری اندرکنش سد-مخزن-پی، رفتار غیرخطی بتن و همچنین الگوهای متفاوت شعاع قوس سد مطالعه شده و درنهایت سهم پاسخ هریک از عوامل پایداری در برابر تحریکات لرزه ای مورد ارزیابی قرار می گیرد.

در این تحقیق رفتار اتصالات با صفحه انتهایی گسترش یافته تحت اثر بارگذاری های ترکیبی شامل اعمال هم زمان لنگر خمشی، لنگر پیچشی و یا نیروی محوری بر اتصال بررسی شده است. تاکنون مطالعات چندانی در این زمینه بر روی اتصالات خمشی با ورق انتهایی صورت نگرفته است و اندرکنش نیروهای مذکور می تواند رفتار اتصال را به نحو چشم گیری تغییر دهد. ابتدا مدل اجزای محدود اتصال تحت بار خمشی تهیه و سپس با مقایسه با نتایج آزمایشگاهی از صحت مدل های اجزای محدود اطمینان حاصل شد. سپس به بررسی رفتار اتصال، تحت اثر هم زمان خمش و نیروی محوری پرداخته شد. در این حالت، نیروی محوری نه چندان زیاد، می تواند مود گسیختگی و ظرفیت خمشی اتصال را تغییر دهد. در ادامه با توجه به اینکه در حالاتی نظیر اعمال بارگذاری خارج از محور، لنگرهای پیچشی و خمشی به صورت هم زمان بر تیر اعمال می شوند، اثر این نوع بارگذاری نیز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان می دهند که حضور پیچش علاوه بر کاهش سختی اولیه اتصال، سبب افزایش تنش در یک سمت اتصال و کاهش آن در سمت دیگر شده و نیز می تواند مود گسیختگی اتصال را به کمانش پیچشی جانبی تیر تغییر دهد. در انتها اثر ترکیب بارهای خمشی، پیچشی و محوری بر اتصال بررسی گردید. در این حالت، اعمال نیروی فشاری در همه ی نمونه ها، سبب رخداد کمانش پیچشی جانبی در تیر شده و رفتار ترد اتصال را در پی دارد. در مقابل اعمال نیروی کششی، ضمن کاهش ظرفیت خمشی اتصال، اثر پیچش وارده و پتانسیل رخداد کمانش پیچشی جانبی در تیر را کاهش می دهد.

در این مقاله به حل معادلات ناویر-استوکس و لاپلاس با روش اجزاء محدود مبتنی بر المان های مختلط فوریه پرداخته شده است. توابع انترپولاسیون پیشنهادی با استفاده از غنی سازی توابع پایه ی شعاعی مختلط فوریه به شکل حاصل شده اند. توابع حاضر شامل خصوصیات توابع پایه ی شعاعی حقیقی فوریه و گوسی می باشند. این خصوصیات مفید باعث توانایی بسیار بالای روش پیشنهاد شده می شود. از جمله مزیت توابع شکل پیشنهادی می توان به دارا بودن همزمان میدان توابع مثلثاتی، نمایی و چند جمله ای اشاره کرد؛ در حالیکه توابع کلاسیک لاگرانژ تنها میدان توابع چند جمله ای را اغنا می کنند. چند مثال معیار عددی در رابطه با کاربرد توابع پیشنهادی در روش اجزاء محدود برای حل معادلات ناویر-استوکس و لاپلاس مورد استفاده قرار گرفته است. برای نشان دادن کارایی و دقت روش حاضر، نتایج روش پیشنهادی با نتایج حاصل از توابع کلاسیک و همچنین حل تحلیلی مقایسه شده است. نتایج این مقایسه ها حاکی از دقت بسیار بالاتر روش پیشنهادی می باشد.

تا کنون مطالعات متعددی بر روی خواص رئولوژی و زمان گیرش در مخلوط های با پایه سیمانی انجام پذیرفته است، لیکن ارتباط بین این دو مشخصه مهم تا کنون بررسی نگردیده است. لذا هدف از انجام این پژوهش بررسی ارتباط بین خواص رئولوژی و زمان گیرش در مخلوط های بتن خودتراکم می باشد. در این پژوهش شش طرح مخلوط بتن خودتراکم در نظر گرفته شد که در آنها اثر تغییر نسبت آب به سیمان، افزودنی دوده سیلیس و سرباره کوره آهن گدازی در نظر گرفته شد. در تعیین زمان گیرش از روش مقاومت الکتریکی استفاده گردیده و همچنین عملکرد این روش در تعیین خصوصیات رئولوژی مورد ارزیابی قرار گرفته است. از آنجایی که روش مقاومت الکتریکی در تعیین زمان گیرش فاقد استانداردی مدون می باشد، لذا به منظور راستی آزمایی نتایج از روش استاندارد مقاومت در برابر نفوذ بر اساس استاندارد ASTM-C403 نیز استفاده شده است. در بخش بررسی خواص رئولوژی نیز بررسی ها در دو بخش کارایی و بررسی رئومتریک انجام گرفته است. از نتایج بدست آمده مشخص گردید که مخلوط هایی که دارای جریان پذیری بالاتری هستند، زمان گیرش کمتری را ثبت کرده اند. همچنین مشخص شد که مخلوط های بتنی که تنش جاری (استاتیکی و دینامیکی) بالاتری دارند، زمان گیرش کوتاه تری را ثبت نموده اند. بدین ترتیب با روابط بدست آمده ارتباط این دو متغیر مهم( خواص رئولوژی و زمان گیرش )ارزیابی گردید.

یکی از عوامل مهم و تاثیرگذار در پایداری سدهای وزنی و طراحی آن، میزان بار برکنش میباشد. آیین نامه های مختلف با توجه به پارامترهایی نظیر میزان ارتفاع آب در مخزن و نیز پایین دست سد، یک توزیع چند خطی را برای بار برکنش در زیر سد در نظر می گیرند. در این تحقیق، مدلسازی از چند سد وزنی از نوع پاین فلت به منظور حساسیت سنجی اینگونه توزیعها نسبت به ارتفاع سد صورت گرفت. در کلیه تحلیل ها، بدنه ی سد کاملا نفوذ ناپذیر در نظر گرفته شده و توده سنگ پی به صورت یک محیط همگن و همسان فرض شده است. از مقایسه بین تنش های ایجاد شده در محل اتصال سد و پی در این مدلها، با تنش های حاصل از اعمال توزیع بار برکنش در زیر سد مطابق آیین نامه اداره مهندسی ارتش آمریکا مشخص شد که میزان خطای این گونه الگوهای رایج با ارتفاع سد رابطه ی مستقیم دارد. به طوریکه با افزایش ارتفاع سد میزان خطای مربوط به تنش در بخش حساس شالوده سد حتی تاحدود 40 درصد رشد می کند. در این گروه از سد ها این خطا به 12 برابر خطای قابل انتظار در سدهای کوتاه تر نیز افزایش پیدا می کند. این مساله در برخی موارد می تواند ایمنی سد را کاملا تهدید کند. این تحقیق الگوی پیشنهادی دیگری جهت اعمال بار برکنش در زیر سدهای وزنی معرفی کرده و ضرورت استفاده از روش های دقیق تر در برآورد میزان بار برکنش در زیر سدهای وزنی بلند را نشان می دهد.