پرستار و پزشک در رزم
سال:1402 | دوره:11 | شماره:39 |تعداد مقالات:9

1مقدمه و هدف:  مقایسه تطبیقی نظام های آموزشی به منظور توسعه سیاستهای جدید در آموزش عالی رو به افزایش است این مهم فرصتهایی را برای شناخت چشم انداز، رسالت، ارزشهای آموزشی سایر کشورها و ارزیابی همزمان نظام آموزشی ایران ایجاد می نماید. مطالعه حاضر با هدف مقایسه تطبیقی نظام آموزشی دوره دکتری پرستاری درایران و دانشکده پرستاری دانشگاه  انجام شده است روش: این مطالعه با روش توصیفی تطبیقی در سال  1399انجام شد و نظام آموزشی پرستاری ایران در مقطع دکتری با دانشکده پرستاری دانشگاه اردن مقایسه شد. جستجوی اینترنتی، با استفاده از پایگاه داده های وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در ایران و دانشکده پرستاری اردن و دیگر پایگاههای مرتبط استفاده شد. برای مقایسه تطبیقی از الگوی Beredyدر چهارمرحله؛ توصیف، ، تفسیر، همجوار ی و مقایسه استفاده شد. یافته ها: هر دو برنامه آموزشی به صورت تمام وقت، حضوری و با تأکید بر اصل دانشجو محوری است  و نحوه پذیرش دانشجو در دو دانشگاه تقریبا مشابه است. اما تفاوتهایی از نظر اصول برنامه ریزی استراتژیک رسالت، چشم انداز و ارزشها، طول دوره آموزشی پژوهشی و محتوای برخی دروس و  نحوه ارزشیابی دانشجویان وجود دارد. نتیجه گیری:   با توجه به موقعیت ایران در جهان و پیشرفت در زمینه  دستیابی به اهداف سلامتی با رویکردی جدید و جهانی و برون مرزی به رسالت و چشم انداز دوره  دکتری پرستاری توجه شود. همچنین توصیه می شود برنامه ریزان آموزشی با در نظر گرفتن نیازها و مشکلات جامعه در جهت ارتقای برنامه دوره دکترای پرستاری اقدام نمایند

1سابقه و هدف: با توجه به اینکه مبنای اصول و فنون دانش پرستاری،کاربرد  نظریه ها در بالین و ارایه مراقبت های پرستاری موثر برای بیماران است. در این مطالعه به بررسی کاربرد نظریه های پرستاری در بالین براساس مدل هیبرید پرداخته ایم. مواد و روش ها: در این پژوهش تجزیه و تحلیل مفهوم به روش هیبرید در سه مرحله انجام شد. در مرحله نظری، مروری سیستماتیک با استفاده از پروتکل PRISMA با جستجو در پایگاه های علمی با کلیدواژه های کاربرد تئوری های پرستاری، بالین، رشته تحصیلی، مرور سیستماتیک انجام شد. در نهایت 19 مقاله مورد بررسی قرارگرفت. در مرحله کار در عرصه، مصاحبه با 6 نفر از صاحب نظران این رشته انجام شد. مصاحبه ها ثبت و آنالیز محتوا صورت گرفت. در مرحله سوم نتایج دو مرحله قبلی با هم ادغام شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که مشکلات مدیریتی و منابع ، بالا بودن سطح انتظارات تئوری ها از پرستاران و عدم همخوانی تئوری ها با محیط بالین، پیچیدگی و کاربردی نبودن تئوری ها، زمان بر و هزینه بر بودن اجرای تئوری ها از مهمترین عوامل عدم استقبال و بکارگیری نظریه های پرستاری در بالین توسط پرستاران هستند. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد با شناخت موانع و مشکلات موجود در بکارگیری تئوری ها در بالین مانند دانشگاه، بیمارستان ها و محیط های آموزشی می توان خلاها و شکاف های موجود را کاهش داد و فضای مناسبی را برای پرستاران در جهت بکارگیری تئوری ها در بالین و افزایش ایمنی و رضایت بیماران فراهم نمود.

1مقدمه: به منظور اعتباریابی الگوی طراحی شده آموزش تلفیقی محیط زیست و سلامت در دوران بیماری کرونا با رویکرد کیفی و بهره گیری از روش داده بنیاد، این تحقیق با روش کمی و رویکرد توصیفی از نوع همبستگی، انجام شد. روش کار:  شرکت کنندگان در بخش کیفی اعضای هیات علمی در موضوع سلامت و محیط زیست بودند که تعداد 10 نفر از میان آنها به صورت هدفمند جهت انجام مصاحبه عمیق انتخاب شده بودند و حاصل آن پژوهش الگویی بود که 363 گزاره مفهومی اولیه با 57 مقوله فرعی و 27 گزاره مقوله ای اصلی در قالب ابعاد 6 گانه مدل پارادایمی بدست آمد. یافته ها: نتایج آزمون مدل کمی که منتج از فرضیات برآمده از مدل کیفی بود، کلیت مدل پارادایمی شامل شش بعد شرایط علّی مشتمل بر: مخاطبین، برنامه ریزی آموزشی و درسی، آموزشگر، نیازسنجی، چگونگی اجرای آموزش تلفیقی؛ پدیده اصلی شامل: روش آموزش و شایستگی؛ راهبردها شامل: مشارکت، آموزش همگانی و پایه، نهادسازی، ارزشیابی اثربخشی، اعتماد سازی؛ ویژگی های زمینه ای شامل: شریط زیرساختی، مدیریت، تامین مالی، فرهنگ، تضمین قانونی؛ شرایط محیطی شامل: بخش دولتی، مدیریت محیط زیست، محیط آموزشی، شرایط اجتماعی و فرهنگی؛ پیامدها شامل: ارتقای شایستگی، اثرات زیست محیطی، آثار سلامت و اثرات اقتصادی را مورد تایید قرار داد. نتیجه گیری: الگو شامل دو پدیده اصلی روش آموزش و شایستگی بود که تمام فعالیت ها آموزشی تلفیقی محیط زیست و سلامت می بایست شامل این دو هسته اصلی شوند.

1مقدمه: تجربه سطوح بالای استرس در بیماران قلبی عروقی یک پدیده ای معمول است که می­تواند سلامتی آنها را در معرض خطر قرار دهد. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش تعدیل کننده حمایت اجتماعی در رابطه بین سرسختی روانشناختی و استرس ادراک شده در بیماران قلبی عروقی انجام شد. روش کار: روش پژوهش حاضر توصیفی  و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل بیماران قلبی عروقی مراجعه کننده به بیمارستان­های قلب و مراکز بازتوانی قلب تهران در سال 1398 بود که از این بین با روش نمونه­گیری هدفمند تعداد 151 نفر به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده­ها شامل پرسشنامه استرس ادراک شده، پرسشنامه حمایت اجتماعی ادراک شده چند بعدی و پرسشنامه سرسختی روانشناختی بود. از روش­های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون با بهره­گیری از نرم افزار SPSS نسخه 22 برای تحلیل داده­ها استفاده شد. یافته­ها: طبق نتایج، حمایت اجتماعی و سرسختی روانشناختی دارای ضریب همبستگی منفی معنادار با استرس ادراک شده در سطح 01/0 بود. نتایج تحلیل رگرسیون حاکی از این بود که حمایت اجتماعی در رابطه سرسختی روانشناختی و استرس ادراک شده دارای نقش تعدیل کننده است و اثر تعاملی سرسختی روانشناختی و حمایت اجتماعی قادر به تبیین 30 درصد واریانس استرس ادراک شده بود. نتیجه گیری: در بیماران قلبی عروقی، می­توان با تقویت حمایت اجتماعی و سرسختی روانشناختی آنها را در راستای کاهش استرس ادراک شده  یاری رساند.

مقدمه: در طی سالیان اخیر کشورهای متعددی در سطح جهان با نوع جدیدی از جنگ روبرو شدند که طرفین درگیری با استفاده از راهبردهای گوناگونی از قبیل استفاده از سلاح های نامتعارف، نقطه زن و هدف گیری مستقیم، استفاده ترکیبی از فناوری ها و زیرساخت های ارتباطی خودی و طرف مقابل، ایجاد اختلال در خدمات ضروری مانند آب، غذا، گاز و خدمات بهداشتی و تحریم های اقتصادی و عدم دسترسی شهروندان به نیازمندی های ضروری، جابجایی و مهاجرت های برنامه ریزی شده جمعیت غیرنظامی، جنگ شناختی و انجام عملیات های روانی و رسانه ای گسترده و استفاده از ظرفیت های مردمی طرف مقابل درگیری به نفع خود، جنگ سایبری، خشونت جنسی و. . . به نبرد می پردازند که به این نوع جنگ ها اصطلاحاً جنگ ترکیبی می گویند. هدف از این مطالعه بررسی پیامدهای جنگ های ترکیبی بر سلامت جوامع انسانی با بهره گیری از تجربیات کسب شده در جنگ روسیه و اوکراین است. روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه مروری است که با استفاده از کلید واژه های جنگ روسیه و اوکراین، جنگ ترکیبی، بهداشت روان، امنیت غذایی در پایگاه های اسکوپوس و پابمد از دی ماه سال 1401 تا ابتدای خرداد 1402 انجام شد. در این مطالعه فقط مقالاتی انتخاب شدند که پیامدهای جنگ اوکراین را از نظر بهداشتی و روانی بررسی کرده بودند و سایر پیامدهای جنگ از قبیل ابعاد نظامی، سیاسی و اجتماعی حذف شدند. یافته ها: در جنگ های ترکیبی، بیشترین آسیب وارده متوجه سلامت افراد در بخش نظامی و غیر نظامی می باشد. از جمله این جنگ ها می توان به جنگ روسیه و اوکراین اشاره نمود که در سال 2022 شروع شد و در طی این جنگ تاثیرات مخرب ناشی از جنگ ترکیبی در زیرساخت های بهداشتی و درمانی و آسیب شدید نیروهای غیر نظامی قابل مشاهده می باشد. در این میان بررسی روند جنگ و نحوه اثرگذاری آن بر سیستم سلامت، می تواند بسیار آموزنده باشد و در ارزیابی های مربوط به میزان آمادگی ها و تدوین راهبردهای دفاعی موثر واقع شود. فرماندهان و مسئولین سازمان ها و نهادهای بهداشتی و درمانی در بخش های مختلف کشوری و لشکری می بایست اقدامات جامعی را در بازنگری دستورالعمل ها و آیین نامه های اجرایی در حوزه اقدامات پدافندی، فراهم ساختن زیرساخت ها و تدابیر پیشگیرانه در راستای افزایش توان رزمی و میزان تاب آوری نیروهای نظامی و مردمی در برابر تاثیرات مخرب جنگ ترکیبی به عمل آورند. راهبردها، اقدامات مشترک و افزایش همکاری ها در جهت کاهش اثرات سوء جنگ های ترکیبی و حفظ سلامت عمومی بسیار ضروری است. همچنین تدوین قوانین جامع و تعهدنامه های بین المللی و تشدید مجازات ها در این خصوص می تواند از توسعه و فراگیر شدن این نوع تهدیدات در سطح جهان جلوگیری نماید و با حفظ و صیانت از دستاوردهای بهداشتی، سلامت جامعه جهانی را تضمین نمود. کلمات کلیدی: جنگ ترکیبی، جنگ روسیه و اوکراین، بهداشت و درمان، سلامت عمومی

1دوران جنگ تحمیلی رژیم بعث عراق علیه تمامیت ارضی ایران، بدون شک صحنۀ یکی از بزرگترین تجاوزات خشونت بار و همه جانبۀ نظامی در قرن بیستم بوده است. رژیم بعث عراق در راه نیل به اهداف متجاوزگرایانۀ خود از زیرپا گذاشتن تمامی قوانین مسلّم و پذیرفته شدهۀ حقوق بشری (از جمله ممنوعیت استفاده از تسلیحات شیمیایی و کشتار جمعی) علیه نظامیان و غیرنظامیان ایرانی خودداری نکرد. این موضوع، در آغاز دوران دفاع مقدس، شرایط را برای بهداری ارتش جمهوری اسلامی ایران در زمینۀ تأمین ادوات، وسائل و تجهیزات پزشکی و نیز تأمین کادر درمان مورد نیاز برای رسیدگی به مجروحین بسیار دشوار می کرد.با این حال ارتش و به طور خاص نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران، توانست با تلاش شبانه روزی فرماندهان، افسران و حتی سربازان وظیفۀ شاغل در بهداری ها و نیز با بهره گیری از خلاقیت و ابتکاراتی که لازمۀ شرایط پیچیدۀ آن دوران بود، با اقدامات پرشماری از جمله تأسیس بیمارستان های صحرایی، ارائه ی فناوری های پزشکی، درمانی و دارویی و نیز تربیت و اعزام کادر درمان متخصص، شرایط را تا حدّ زیادی بهبود بخشد.با این حال، بعد از گذشت بیش از سه دهه از پایان جنگ تحمیلی، هنوز آن گونه که شایسته و بایسته است، اقدامات بهداشتی و درمانی نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران در دوران دفاع مقدس مورد کنکاش و واکاوی قرار نگرفته است. در این مقاله با استفاده از روش تحقیق کیفی گذشته نگر و کتابخانه ای و با استفاده از مقالات و پایان نامه های مرتبط، کتاب های دفاع مقدس و نیز بررسی مصاحبه ها به بررسی مهم ترین اقدامات بهداری نزاجا در دوران جنگ تحمیلی پرداخته ایم.

1مقدمه: تهویه غیر تهاجمی با فشار مثبت به عنوان یکی از ارکان اصلی در مدیریت بیماران دارای نارسایی تنفسی حاد و مزمن شناخته می شود که قابلیت استفاده در منزل و بخش های مراقبت های ویژه بیمارستانی را دارد. هدف از این مطالعه پرداختن به چالش های مرتبط با تهویه غیر تهاجمی در بیماران دارای نارسایی تنفسی می باشد. مواد و روش ها:. مقاله ی حاضر یک مطالعه مروری نظام مند است که با استفاده از جست و جوی منظم در پایگاه های اطلاعاتی, SID, Magiran, Science Direct, PubMed  و موتور جستجوی Scholar Google با کلمات کلیدی “تهویه مکانیکی”، “تهویه غیر تهاجمی”، “نارسایی تنفسی انجام شد. یافته ها: مشکلات و عوارضی از جمله آسیب های پوستی، ناراحتی و عدم تحمل ماسک در برخی بیماران، میزان شکست بالا در صورت عدم استفاده درست از این روش و همچنین احتمال انتشار و انتقال آلودگی به کارکنان درمانی را به همراه دارد. بحث و نتیجه گیری: تهویه غیر تهاجمی در بیماران زمانی بهترین تاثیر را خواهد داشت که با توجه به شرایط بیمار در زمان مناسب، همراه با تجهیزات، اتصالات و تنظیمات مناسب دستگاه و توسط پرسنل متبحر و آموزش دیده استفاده شود. نظارت و پایش مداوم شرایط بالینی بیمار تحت تهویه غیر تهاجمی، یکی از اصول موفقیت این روش حمایتی تهویه محسوب می شود. همچنین توصیه میشود کارکنان درمانی حین استفاده از این روش درمانی از تجهیزات حفاظت فردی مناسب استفاده نمایند.

سوابق پژوهش: درمان های فعلی برای عفونت های کرمی منتقله از خاک در انسان، اثربخشی کمی دربرابر تریکوریس تریکیورا دارند. امودپسیاد (Emodepside)-دارویی که  در دامپزشکی کاربرد دارد-در حال حاضر به عنوان کاندید درمانی پیشنهادی برای عفونت های کرمی منتقل شونده از خاک، مطرح شده است. روش مطالعه: ما برای ارزیابی اثربخشی  و بی خطری امودپساید در درمان عفونت های کرم قلاب دار و تریکوریس تریکیورای انسانی، دو فاز 2a، آزمون های کنترل شده، تصادفی و با محدوده ی دوز معین را پیش بردیم؛ در یک گروه امودپساید را  به طور تصادفی به تعداد مساوی از بزرگسالان 18 تا 45 ساله که تخم کرم قلاب دار یا تریکوریس تریکیورا از نمونه مدفوع آنها جدا شده بود، اختصاص دادیم. در گروه دیگر داروی آلبندازول و یا دارونما مورد استفاده قرار گرفتند.  نتیجه اولیه، به صورت درصد شرکت کنندگان بهبود یافته از عفونت تریکوریس تریکیورا و عفونت کرم قلاب دار در روزهای 14 تا 21 پس از درمان با امودپساید و با استفاده از تکنیک اسمیرضخیم Kato-Katz مشخص گردید. وجود یا عدم وجود عارضه دارویی  پس از دریافت داروی فوق یا دارونما مورد بررسی قرار گرفت. نتیجه گیری: در بررسی فوق داروی امودپساید دربرابر عفونت های کرم قلاب دار و تریکوریس تریکیورا، اثربخشی نشان داد.

همه گیری کوید 91 در سراسر دنیا و عواقب وخیم ابتلا به آن، دانشمندان را برآن ساخت که در جهت کنترل این پاندمی، اقدام به ساخت و تولید واکسن علیه آن نمایند. به ازای هر ده هزار دوز واکسن، یک مورد واکنش ناخواسته رخ میدهد. در این مقاله بروز بیماری درماتوز پورپوریک پیگمانته در یک آقای 66 ساله که واکسن سینوفارم دریافت نموده است را گزارش میدهیم.