علوم اعصاب شفای خاتم
سال:1397 | دوره:6 | شماره:3 |تعداد مقالات:10

مقدمه: تابع پاسخ همودینامیک، منعکس کننده جریان خون مغزی در پاسخ به فعالیت های عصبی نقش مهمی در تجزیه و تحلیل اطلاعات مغزی به دست آمده توسط تصویربرداری تشدید مغناطیسی عملکردی دارد. در این مطالعه مقایسه دو مدل آماری جهت ارزیابی تابع پاسخ همودینامیک به روش بلوکی انجام گردیده است.مواد و روش ها: داده های تصویربرداری تشدید مغناطیسی عملکردی از 3 بیمار مبتلا به تومور مغزی در یک اسکنر 3 تسلا گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده های تصویربرداری تشدید مغناطیسی عملکردی با استفاده از جعبه ابزار SPM12 در نرم افزار MATLAB انجام شد. شاخص های AIC، SBC و MSE جهت انتخاب بهترین مدل تابع پاسخ همودینامیک مورد استفاده قرار گرفتند.یافته ها: بر اساس داده های شبیه سازی، تابع پاسخ همودینامیک برآورد شده توسط مدل تابع پاسخ همودینامیک کانونی به علاوه مشتقات زمانی تطابق بیشتری با تابع پاسخ همودینامیک شبیه سازی شده داشت. این مدل ها بر روی داده های واقعی بررسی شد. شاخص های MSE، AIC و SBC برای مدل های تابع پاسخ همودینامیک کانونی به علاوه مشتقات زمانی و لجستیک معکوس (برای مدل های تابع پاسخ همودینامیک کانونی به علاوه مشتقات زمانی و لجستیک معکوس به ترتیب: 0.052، 1235.1، 1223.9 و 0680.، .51091-، .21049-) به دست آمد. بر اساس مقادیر متوسط T، W، H و شاخص های انتخاب مدل، لجستیک معکوس جهت برآورد تابع پاسخ همودینامیک در نواحی سالم مغز و تومور مغزی مدل مناسب تری می باشد.نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر می تواند جهت بررسی و تشخیص تابع پاسخ همودینامیک در نقاط با متابولیسم بالا کمک کننده باشد. استفاده از مدل لجستیک معکوس جهت برآورد تابع پاسخ همودینامیک در روش بلوکی به بهتر برآورد شدن تابع پاسخ همودینامیک و در نتیجه حفظ سلامت بیمار و کیفیت زندگی پس از عمل جراحی و روش های غیر جراحی پزشکی منجر می شود.

مقدمه: مالتیپل اسکلروز یک بیماری میلین زدای سیستم عصبی مرکزی است. این بیماری رایج ترین علت ناتوان کننده در سنین جوانی است. هدف از این مطالعه تعیین اثربخشی روان نمایشگری مبتنی بر رویکرد وحدت مدار بر تاب آوری بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروز بود.مواد و روش ها: این مطالعه یک مطالعه شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری همراه با گروه کنترل بود. با روش نمونه گیری در دسترس، 20 نفر از زنان مبتلا به مالتیپل اسکلروز که به انجمن مالتیپل اسکلروز ایران مراجعه می کردند، انتخاب شدند. بنابراین افراد به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش به مدت 12 جلسه در طی 6 هفته در برنامه روان نمایشگری وحدت مدار شرکت کردند، در حالی که گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. به منظور گردآوری داده ها، پرسشنامه مقیاس تاب آوری کانر -دیویدسون (2003) استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد تفاوت معنی داری بین دو گروه برای نمرات پس آزمون و پیگیری وجود دارد. مداخله روان نمایشگری مبتنی بر رویکرد وحدت مدار در بهبود تاب آوری می تواند به عنوان یک روش موثر برای افزایش حس انعطاف پذیری در میان بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروز مورد استفاده قرار گیرد.نتیجه گیری: یافته ها استفاده از روان نمایشگری مبتنی بر رویکرد وحدت مدار جهت بهبود وضعیت روانی مبتلایان به مالتیپل اسکلروز را پیشنهاد می دهد. روان نمایشگری مبتنی بر رویکرد وحدت مدار یکپارچگی و معنابخشی به تجارب تلخ بیماران را فراهم می کند. علاوه بر این، این رویکرد می تواند پذیرش بیماری به عنوان اتصال به عالم یگانه و احساس جاودانگی در میان این بیماران را تسهیل کند.

مقدمه: مالتیپل اسکلروز بیماری دمیلینه کننده سیستم عصبی مرکزی است که خودایمنی علیه میلین در بیماریزایی آن نقش دارد. عفونت با ویروس های شایع خصوصا ویروس واریسلا –زوستر و ویروس هرپس ویروس انسانی تیپ 6 در پاتوبیولوژی مالتیپل اسکلروز تایید شده است. هدف از این مطالعه شناسایی ویروس هرپس ویروس انسانی تیپ 6 و ویروس واریسلا –زوستر در نمونه ادرار بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروز در استان کرمان، ایران بود.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی –مقطعی تعداد 60 نمونه ادرار غیرتکراری از بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروز و 60 نمونه ادرار از افراد سالم فاقد هرگونه بیماری نورولوژیک و عفونت دستگاه ادراری جمع آوری گردید. آلودگی به ویروس هرپس ویروس انسانی تیپ 6 و ویروس واریسلا –زوستر با روش PCR چندگانه مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: از تعداد 60 نمونه ادرار به دست آمده از بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروز، تعداد 23 (13.8 درصد) و 7 (4.2 درصد) به ترتیب برای ویروس هرپس ویروس انسانی تیپ 6 و ویروس واریسلا –زوستر مثبت بودند. ویروس واریسلا –زوستر و ویروس هرپس ویروس انسانی تیپ 6 به طور همزمان در هیچ یک از نمونه های به دست آمده شناسایی نشدند. ویروس هرپس ویروس انسانی تیپ 6 و ویروس واریسلا –زوستر در هیچ یک از نمونه های به دست آمده از افراد سالم یافت نشدند.نتیجه گیری: فراوانی ویروس هرپس ویروس انسانی تیپ 6 و ویروس واریسلا –زوستر در بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروز بالا است که ممکن است ارتباط بین مالتیپل اسکلروز و حضور این ویروس ها در این ناحیه را نشان دهد.

مقدمه: عوامل عصب شناختی و هیجانی نقش مهمی در درمان معتادان ایفاء می کنند. هدف از این مطالعه ارزیابی تنظیم شناختی هیجان و کارکردهای عصب شناختی در معتادان تحت درمان متادون و بوپرنورفین بود.مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی و علی –مقایسه ای بود. جامعه آماری این پژوهش شامل همه مردان تحت درمان با مواد نگهدارنده می باشد. جمعیت مورد بررسی در این مطالعه 50 بیمار تحت درمان با متادون و 50 بیمار تحت درمان با بوپرنورفین در مرکز ترک اعتیاد مشهد در سال 1395 بودند. همه افراد با آزمون های نارسایی کنش وری اجرایی بارکلی و تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی ارزیابی شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از شاخص های توصیفی و آزمون تی مستقل انجام گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین نمرات در آزمون های تنظیم شناختی هیجان گروه تحت درمان با بوپرنورفین از گروه تحت درمان با متادون بالاتر می باشد. در مقابل گروه تحت درمان با متادون به طور معنی داری نمرات بالاتری در آزمون نارسایی کنش وری اجرایی در مقایسه با گروه بوپرنورفین دریافت کرد.نتیجه گیری: اگرچه متادون و بوپرنورفین منجر به نقصان در کنش های عصب اجرایی و تنظیم هیجانی می گردند، اما به نظر می رسد بوپرنورفین برای حفظ کارکردهای شناختی در طول درمان معتادان داروی بهتری باشد.

مقدمه: افسردگی در دوران بارداری غیر معمول نیست. علاوه بر این افسردگی در بیماران مبتلا به صرع رایج تر است. گزارش شده است که فعالیت هوازی سبب کاهش افسردگی می شود. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر تمرین هوازی در دوران بارداری بر میزان افسردگی القا شده ناشی از تشنج بود.مواد و روش ها: موش های سوری باردار به صورت تصادفی به گروه های کنترل، شم و آزمایش تقسیم بندی شدند. پنتیلن تترازول در فاصله روزهای چهاردهم تا نوزدهم بارداری به گروه آزمایش القا شد. گروه آزمایش به موش های سوری با و بدون فعالیت هوازی تقسیم شدند. فعالیت هوازی هر روز در طول بارداری انجام شد. میزان افسردگی موش های باردار در فاصله روزهای چهاردهم تا نوزدهم بارداری هر 48 ساعت یکبار و دو ساعت پس از تزریق پنتیلن تترازول اندازه گیری شد.یافته ها: درمان با تمرین هوازی به صورت معنی داری سبب کاهش افسردگی القا شده ناشی از تشنج و همچنین شدت تشنج در موش های باردار شد.نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که تمرین هوازی در دوران بارداری با کاهش افسردگی و شدت تشنج در موش های سوری تحت درمان با پنتیلن تترازول مرتبط می باشد.

مقدمه: امروزه سوء مصرف مواد به عنوان یک بیماری مزمن مطرح شده است. یکی از علت های نگرش نسبت به سوء مصرف مواد در جوانان افسردگی است. علاوه بر این سوء مصرف مواد می تواند نتیجه مستقیم فقدان معنا در زندگی باشد. بین افسردگی و فقدان معنا در زندگی یک رابطه منفی وجود دارد. هدف اصلی این مطالعه بررسی نقش معنای زندگی در ارتباط بین نگرش نسبت به سوء مصرف مواد و افسردگی در دانشجویان بود.مواد و روش ها: روش این مطالعه از نوع توصیفی _همبستگی بود و نمونه ها از طریق روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند.یافته ها: بین افسردگی و معنای زندگی رابطه منفی معنی داری مشاهده شد. همچنین همبستگی منفی معنی داری بین معنای زندگی و نگرش نسبت به سوء مصرف مواد وجود داشت. نتایج حاکی از تاثیر معنای زندگی در ارتباط بین افسردگی و نگرش نسبت به سوء مصرف مواد است.نتیجه گیری: یک ارتباط دو سویه بین افسردگی و معنای زندگی وجود دارد. افسردگی در نتیجه عوامل مختلف منجر به کاهش معنای زندگی می شود. به نوبه خود، کاهش معنای زندگی منجر به احساسات مخرب و متعاقبا سوء مصرف مواد می گردد.

مقدمه: مالتیپل اسکلروز یک بیماری خود ایمنی سیستم عصبی مرکزی است که موجب دمیلینه شدن و آسیب به آکسون می شود. روش های درمانی متفاوتی از جمله: تجویز اینترفرون b، گلاتیرامراستات، ناتالیزوماب فینگولیمود و سایر عوامل تعدیل کننده سیستم ایمنی برای مالتیپل اسکلروز وجود دارد. در حال حاضر درمان پذیرفته شده برای مالتیپل اسکلروز در درجه اول کاهش التهاب سیستم عصبی مرکزی است. به طور قابل توجهی چالش حل نشده در زمینه مالتیپل اسکلروز پیشروی به سوی روش درمانی محافظت از نورون ها و میلین سازی مجدد برای درمان بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروز است. راهبردهای درمانی برای جلوگیری از آسیب بافتی و یا افزایش میلین سازی مجدد و بازسازی آکسونی به طور جدی مورد نیاز است.نتیجه گیری: اخیرا کاربرد سلول درمانی برای درمان مالتیپل اسکلروز امید زیادی را جهت درمان بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروز ایجاد کرده است. چندین مطالعه نشان داده است که سلول درمانی تاثیرات ضد التهابی و تعدیل کننده ایمنی در بافت مغز دارد. در این مطالعه مروری ما ویژگی های انواع سلول های بنیادی و نقش آن ها در درمان مالتیپل اسکلروز را توضیح داده ایم.

مقدمه: گیرنده های فعال شونده با پروتئیناز، خانواده ای متشکل از 4 گیرنده متصل شونده به G پروتئین هستند که با مکانیسم فعالسازی خاص آن ها مشخص می شود و مستلزم آشکار شدن لیگاند فعال کننده پروتئولیتیک است. تا به امروز چهار گیرنده PAR در انسان و پستانداران کشف شده است. هر چهار عضو خانواده PAR در سیستم عصبی بیان شده اند، جایی که نشان داده شده است، بر ریخت شناسی، تکثیر و عملکرد سلول عصبی تاثیر دارند. به علاوه PARها در بیماری های التهابی و تحلیل برنده عصبی مانند بیماری آلزایمر، مالتیپل اسکلروز، دمانس ناشی از HIV و سکته های مغزی نقش معنی داری دارند. توزیع گسترده PAR ها در سیستم عصبی و نقش آن ها در اختلالات مختلف، آن ها را به اهداف درمانی مناسبی برای اختلالات عصبی تبدیل نموده است.نتیجه گیری: در این مقاله ما نقش PAR ها در سیستم عصبی محیطی و مرکزی در شرایط فیزیولوژی و نیز شرایط پاتولوژیک را مرور می کنیم.

مقدمه: مطالعات بسیاری بر روی مکانیسم کنترل و یادگیری حرکتی انجام شده که منجر به نظریه های متعددی در این زمینه شده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی این نظریه ها و یکپارچه کردن آن ها در قالب یک مدل مفهومی جهت درک بهتر کنترل و یادگیری حرکتی بود.نتیجه گیری: برخی از مطالعات کنترل حرکتی نشان داده است که اکثر حرکات به ویژه حرکات دسترسی که به دقت بالایی نیاز دارند، شامل دو بخش افزایش شتاب و کاهش شتاب می باشند. مرور برخی از نظریه های کنترل حرکتی نشان می دهد که آن ها شامل دو بخش هستند که هر یک از آن ها بخش خاصی از حرکت دسترسی را به صورت جداگانه و با مکانیسم های متفاوت کنترل می کند. یکپارچه کردن این نظریه ها بر اساس ساختارهای عصبی درگیر در هر مرحله یک درک جامع از چگونگی کنترل حرکتی فراهم می کند. ما مدل یکپارچه مفهومی را پیشنهاد می کنیم.

مقدمه: متامفتامین دارویی است که بسیار اعتیادآور، توهم زا و سایکواکتیو است. در کنار ماری جوانا دومین ماده مخدری است که به طور وسیعی در سراسر جهان به ویژه توسط جوانان و نوجوانان مورد استفاده قرار می گیرد. مصرف گسترده متامفتامین باب جدیدی در آسیب های اجتماعی گشوده است. مشخص شده است که این ترکیبات دارای اثرات سمی بر سیستم عصبی مرکزی هستند. مصرف مکرر متامفتامین سبب آسیب به پایانه های عصبی دوپامینرژیک و سروتونرژیک در نواحی مختلف مغز شود. اختلال در حافظه و یادگیری، اضطراب و افسردگی و نیز اختلالات حرکتی نظیر بیماری پارکینسون از جمله اثرات سمی این دارو بر سیستم عصبی هستند. علاوه بر این شواهد نشان می دهد که این ترکیب می تواند باعث اسکیزوفرنی، اختلالات شناختی و اختلالات حرکتی در برخی از مصرف کنندگان شود. علی رغم عوارض مخرب ایجاد شده توسط متامفتامین، مکانیسم اثر این ماده هنوز شناسایی نشده و چالش بزرگی جهت راهکارهای درمانی به وجود آورده است.نتیجه گیری: امروزه مصرف متامفتامین به شدت در بین جوانان و نوجوانان در حال افزایش است. دانش و آگاهی کافی پیرامون عوارض فاجعه بار و جبران ناپذیر این دارو می تواند از آسیب های جدی بر سلامت عمومی پیشگیری کند.