علوم مراقبتی نظامی
سال:1396 | دوره:4 | شماره:3 (مسلسل 13) |تعداد مقالات:8

مقدمه: با توجه به نقش اساسی پرستاران در مواجهه با حوادث هسته ای، ارتقاء سطح آمادگی آنان در مواجهه با این رویدادها ضروری است. امروزه اغلب کشورها از سامانه فرماندهی حادثه به عنوان مدل فرماندهی، نظارت و هماهنگی منابع و نیروی انسانی در بحرانها استفاده می نمایند.هدف: این مطالعه با هدف بررسی تاثیر آموزش سامانه فرماندهی حادثه بیمارستانی بر میزان آمادگی پرسنل پرستاری بیمارستانهای نظامی شهر مشهد در مقابله با حوادث هسته ای انجام شده است.مواد و روش ها: این پژوهش، از نوع نیمه تجربی است که در سال 96 -1395 در بیمارستان های نظامی شهر مشهد با مشارکت 83 نفر از پرستاران به روش تخصیص سرشماری در دو گروه آزمون و کنترل انجام شد. کارگاه مدیریت بحران در حوادث هسته ای گروه آزمون، در طول دو روز اجرا شد. قبل و یک هفته و یک ماه پس از اجرای برنامه پرسشنامه محقق ساخته در اختیار گروه آزمون و کنترل قرار گرفت. سپس داده ها با استفاده از آزمونهای آماری توصیفی و استنباطی و با نرم افزار SPSS نسخه 21 تحلیل شد.یافته ها: دو گروه از نظر مشخصات دموگرافیک و سطح آمادگی قبل از مداخله اختلاف معناداری نداشتند (P>0.05). آزمون آنوای اندازه های تکراری اختلاف معنی داری را در نمره کل آمادگی گروه آزمون در مرحله قبل از مداخله (114.54±24.51)، یک هفته (165.47±17.1) و یک ماه (170.32±16.7) بعد از مداخله نشان داد (P<0.001). در حالی که این آزمون در نمره کل آمادگی گروه کنترل در مرحله قبل از مداخله (134.83±29.33) یک هفته (144.88±20.1) و یک ماه (151.64±19.21) بعد از مداخله اختلاف معنی داری را نشان نداد (P>0.05).بحث و نتیجه گیری: به کارگیری سامانه فرماندهی حادثه بیمارستانی در ارتقاء آمادگی پرستاران در مقابله با حوادث هسته ای موثر می باشد.

مقدمه: پژوهش در مورد چگونگی همایش های علمی، موجب ارزیابی روند رو به رشد مراکز علمی و دانشگاه ها و راه گشای سیاستگذاری ها در ارتقاء پژوهش های علمی کشور می باشد. این مطالعه، راهی جهت پی بردن به محاسن و معایب کنگره های علمی و روشن نمودن میزان رشد گروه های مختلف علمی شرکت کننده در آن است.هدف: هدف مطالعه حاضر ارزیابی کیفیت کنگره های علمی طب نظامی و طب پیشگیری و بهداشت دریایی، با تمرکز بر خلاصه مقالات کنگره ها، بوده است.مواد و روش ها: مطالعه انجام گرفته از نوع توصیفی مقطعی بوده که در آن، خلاصه مقالات شش کنگره مربوط به همایش های طب نظامی و طب پیشگیری و بهداشت دریایی (طی سالهای 1380 تا 1393)، مورد بررسی قرار گرفتند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و نرم افزار SPSS نسخه 16 استفاده گردید.یافته ها: بیشترین درصد مقالات پذیرفته شده در کنگره های یاد شده (بیش از 70 درصد)، مربوط به مقالات غیر پژوهشی (گردآوری) بوده و مقالات پژوهشی در آن کمتر به چشم میخورد. در جداسازی مقالات پژوهشی، اکثر مقالات مربوط به مطالعات مبتنی بر پرسشنامه و مصاحبه و بررسی پرونده های ثبت شده (بین 0 تا 25 درصد)، بود و مطالعات با یافته های آزمایشگاهی و مطالعات کلینیکی، در آنها کمتر دیده می شود (کمتر از 16 درصد). در هر دو گروه کنگره طب نظامی و طب پیشگیری، نویسنده مسوول اکثر خلاصه مقالات، از خارج از دانشگاه علوم پزشکی آجا بوده اند. در ساختار خلاصه مقالات کتابچه ها نیز، اشکالات نگارشی فراوانی وجود داشته است.بحث و نتیجه گیری: نتایج مطالعه ما نشان می دهد که وضعیت تحقیقات و همایش های علمی در حیطه های طب نظامی و طب پیشگیری و بهداشت دریایی، پس از گذشت سالیان متمادی، هنوز در دوران طفولیت خود بوده و متاسفانه چهره مطلوبی ندارد. پژوهش های علمی، اعم از پایه و بالینی، در این حیطه بسیار ناچیز می باشند که لازم است مسوولین مربوطه با تدوین برنامه ای هدفمند در رفع این معضل بزرگ، گره گشایی نمایند.

مقدمه: امروزه استفاده از انواع روش های آرامسازی در کاهش اضطراب بیماران رواج نسبتا زیادی یافته است؛ اما در خصوص میزان اثربخشی این روشها بر درد بیماران نتایج ضد و نقیضی به چشم می خورد.هدف: هدف از این پژوهش، بررسی اثربخشی تکنیک آرام سازی بنسون بر شدت درد پس از جراحی لامینکتومی بیماران بیمارستان های آجا بود.مواد و روش ها: در این پژوهش نیمه تجربی، تعداد 62 نفر از بیماران تحت عمل جراحی لامینکتومی کمری بیمارستان های منتخب آجا در سال 1395، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله (31 نفر) و کنترل (31 نفر) قرار گرفته اند. به منظور بررسی شدت درد بیماران از مقیاس دیداری درد استفاده شد. شدت درد پایه در کلیه آزمودنی ها قبل از عمل جراحی اندازه گیری شد. پس از آموزش و انجام تکنیک آرام سازی بنسون در گروه مداخله و بدون انجام مداخله در گروه کنترل، در 2، 12 و 24 ساعت بعد از عمل جراحی شدت درد بیماران مورد ارزیابی قرار گرفت. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون های آماری نظیر تی مستقل توسط نرم افزار SPSS نسخه 21 در سطح (P£0.05) تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین شدت درد بعد از مرحله اول مداخله در گروه آزمون 5.37±1.76 و در گروه کنترل 6.77±1.17، میانگین شدت درد بعد از مرحله دوم مداخله در گروه آزمون 4.80±1.25 و در گروه کنترل 5.77±1.47 و میانگین شدت درد بعد از مرحله سوم مداخله در گروه آزمون 3.67±1.14 و در گروه کنترل 5.06±0.92 بوده است و تکنیک آرام سازی بنسون بر شدت درد بیماران بعد از هر سه مرحله مداخله اثر مثبت و معنیداری داشته است (P<0.05).بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده، استفاده از تکنیک آرام سازی بنسون در کاهش درد بیماران کاندید لامینکتومی به عنوان یک عامل موثر، شناسایی و معرفی و به عنوان یک روش مکمل در کاهش درد این بیماران، توصیه می شود.

مقدمه: سیاه زخم به عنوان یک بیماری مشترک بین انسان و حیوان بوده که به دلیل کاربرد بیوتروریسم و همچنین ایجاد مشکلات اقتصادی و سلامتی از اهمیت خاصی برخوردار است و این بیماری یک مشکل بهداشتی در کشورهای در حال توسعه هست.هدف: این مطالعه با هدف بررسی وضعیت اپیدمیولوژیک بیماری سیاه زخم انسانی در شهرستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی اصفهان طی سالهای 1391-1394 صورت گرفت.مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی - طولی است و نمونه گیری به صورت کل شماری است و در آن اطلاعات کلیه موارد شناسایی شده بیماری سیاه زخم طی سالهای 1391 تا 1394 در استان اصفهان جمع آوری و پس از ورود به کامپیوتر مورد تجزیه و تحلیل با نرم افزار SPSS نسخه 19 قرار گرفت.یافته ها: تعداد 117 مورد بیمار مبتلا به سیاه زخم طی سالهای مورد مطالعه بررسی شد که بالاترین میزان بروز در سال 1393 و با میزان بروز 1.09 در صد هزار نفر جمعیت بود. 53 درصد بیماران را مردان تشکیل می دادند و 58.9 درصد بیماران شناسایی شده ساکن روستا بودند. شهرستانهای سمیرم 18.8 درصد کل بیماران، فریدن 17.94 درصد و فریدون شهر و بوئین میان دشت هر کدام با 17.94 درصد کل بیماران استان را به خود اختصاص داده اند. 54.7 درصد ابتلا بیماران در فصل تابستان گزارش شده است.بحث و نتیجه گیری: انجام مطالعه اپیدمیولوژی میتواند در تصمیم گیری مدیران و سیاست گذاران جهت برنامه ریزی هدفمند موثر باشد. از آنجایی که بیشترین جمعیت مبتلایان در مناطق روستایی زندگی می کنند، باید ضمن جلب مشارکت های عمومی و همکاری بین بخشی برای کنترل و پیشگیری سیاه زخم به نقش به ورزان و خانه های بهداشت در کنترل بیماری تاکید شود.

مقدمه: خواب عامل مهم در سلامت جسمی و روانی فرد است. نیازی حیاتی که در کیفیت زندگی فرد و فعالیت های او در هنگام بیداری نقش اساسی دارد. کمبود خواب به عنوان یکی از عوامل خطر بیماری های عروق کرونر شناخته شده است و شواهدی از ارتباط بین اختلال خواب و ابتلا به بیماری های عروق کرونر به دست آمده است.هدف: هدف از این مطالعه مقایسه تاثیر کپسول سدامین و استنشاق رایحه اسطوخودوس بر کیفیت خواب بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه قلبی است.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی شده بود که بر روی 120 بیمار بستری در بخش مراقبت های ویژه قلب بیمارستان آجا (522 تبریز) در سال 96-95 انجام شد. بیماران در سه گروه سدامین، اسطوخودوس و کنترل (بدون دریافت دارونما) قرار گرفتند. ابتدا کیفیت خواب هر سه گروه، یک روز پس از بستری، با پرسشنامه خواب پیتزبرگ مورد بررسی قرار گرفت. سپس گروه مداخله یک، کپسول سدامین را به مدت 14 روز دریافت کردند. گروه مداخله دو، اسانس اسطوخودوس را به مدت 14 روز استنشاق نمودند و گروه سوم تحت عنوان گروه کنترل، هیچ مداخله ای دریافت نکردند. پس از مداخله، کیفیت خواب هر سه گروه با همان پرسشنامه، در پایان هفته اول و دوم بررسی شد. جهت تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 22 استفاده شد و P<0.05 به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.یافته ها: نتایج به دست آمده از آزمون کروسکال والیس تفاوت معنی دار بین سه گروه از نظر کیفیت خواب در هفته اول و هفته دوم مداخله (P<0.05) را نشان داد و حاکی از بهبود کیفیت خواب، در دو گروه مداخله یعنی دریافت کنندگان اسطوخودوس و سدامین نسبت به گروه کنترل بود. همچنین مقایسه کیفیت خواب بین دو گروه مداخله اسطوخودوس و سدامین در هفته اول، حاکی از کاهش میانگین رتبه ای کیفیت خواب در گروه اسطوخودوس نسبت به گروه سدامین بود که نشان می دهد اسطوخودوس موثرتر از سدامین است (P<0.05)، ولی در هفته دوم تفاوت معنی داری در کیفیت خواب، بین دو گروه سدامین و اسطوخودوس وجود نداشت.بحث و نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که کپسول سدامین و استنشاق رایحه اسطوخودوس، موجب بهبود کیفیت خواب بیماران بستری در بخش مراقبت می شود؛ بنابراین میتواند به عنوان یک روش موثر و مقرون به صرفه برای بهبود کیفیت خواب، قابل توصیه باشد.

مقدمه: یکی از مهم ترین عوارض شغلی، اختلالات اسکلتی عضلانی است. این اختلال می تواند بر کیفیت خدمات ارائه شده به بیمار اثر سوء بگذارد.هدف: هدف از این مطالعه بررسی شیوع اختلالات اسکلتی - عضلانی پرتونگاران و پرستاران شاغل در اورژانس بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی ارتش جمهوری اسلامی ایران در سال 1395 می باشد.مواد و روش ها: این پژوهش مقطعی شاهد دار، در سال 1395 بر روی 144 نفر از پرتونگاران (مورد) و پرستاران (شاهد) شاغل در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی ارتش جمهوری اسلامی ایران که حداقل یک سال سابقه ی کار داشته و به صورت سرشماری انتخاب شده بودند، صورت گرفته است. جهت ارزیابی اختلالات نواحی مختلف بدن، از پرسشنامه ی بررسی اختلالات اسکلتی - عضلانی نوردیک (NMQ) و به منظور ارزیابی خطر ابتلا به اختلالات اسکلتی عضلانی از روش (QEC) استفادهشده است. دادههای جمعآوریشده با استفاده از آزمون تی مستقل و پیرسون به کمک نرم افزار SPSS نسخه 16 آنالیز شد و سطح معنی داری، کمتر از 0.05 در نظر گرفته شد.یافته ها: نتایج به دست آمده از پرسشنامه نشان داده که در یک سال گذشته، شیوع اختلالات اسکلتی در پرتونگاران در نواحی پا، گردن، شانه و زانو به ترتیب با 80.5، 50، 41.6 و 41.6 درصد و در پرستاران در نواحی گردن، ران، پا و کمر به ترتیب با 48.6، 47.2، 47.2 و 44.4 درصد بیشتر از سایر نواحی بدن می باشد. رابطه معنی داری بین آگاهی از خطر شغلی، نوع شیفت کاری و سابقه کاری با شیوع اختلالات در برخی از نواحی بدن، در پرستاران مشاهده شد اما در گروه مقابل رابطه ی معنی داری مشاهده نشد. همچنین میزان آگاهی از خطر در پرتونگاران از پرستاران بیشتر بود.بحث و نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالای اختلالات اسکلتی عضلانی و پوسچر نامناسب در حین کار و مخاطره آمیز بودن شرایط محیط کار، مداخله ارگونومیک به منظور کاهش فشار وضعیتی بر گردن و تنه و کاهش پوسچرهای نامناسب در حین کار بعد از ارزیابی اولیه از وضعیت بدنی توصیه می شود.

مقدمه: امروزه سزارین یکی از جراحی های شایع دنیا و از چالش های نگران کننده سلامتی زنان در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه است. فراهم کردن شرایط مناسب و ایمن برای زایمان از مهم ترین تعهدات بهداشتی کشور است. بر این اساس در برنامه هشت گانه طرح تحول نظام سلامت، این موضوع با سیاست ترویج زایمان طبیعی مورد توجه قرار گرفته است.هدف: هدف از این پژوهش، مقایسه میزان سزارین، دو سال، قبل از اجرای طرح تحول نظام سلامت و دو سال پس از اجرای آن می باشد.مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع توصیفی - تحلیلی است. این مطالعه گذشته نگر، در بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی قم در طول سالهای 1391 تا 1394 انجام شده است. جامعه آماری شامل کلیه موالید در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی قم به تعداد 133480 مورد بودند. از این تعداد 384 نفر به شیوه نمونه گیری غیرتصادفی در دسترس، انتخاب شدند. داده ها از طریق معاونت بهداشتی و درمانی شهر قم جمع آوری شد. به منظور آزمون فرضیه ها، از آزمون آماری ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شد. داده ها با نرم افزارSPSS  نسخه 23 تجزیه و تحلیل شدند و سطح معنی داری، کمتر از 0.05 در نظر گرفته شد.یافته ها: نتایج آزمون فرضیه بر اساس ضریب همبستگی اسپیرمن نشا ن داد که بین کاهش میزان اعمال جراحی سزارین، قبل و بعد از اجرای طرح تحول (r=142 و P>0.05) تفاوت معناداری وجود ندارد.بحث و نتیجه گیری: نتایج این بررسی نشان می دهد که اجرای طرح تحول نظام سلامت، منجر به کاهش نرخ سزارین در بیمارستان های مورد مطالعه شده است. مقایسه آمار محاسبه شده قبل از اجرای طرح تحول و بعد از اجرای این طرح، حاکی از آن است که میزان سزارین در بیمارستان (الف) به مقدار %8.4 کاهش پیدا کرده است، در حالی که در بیمارستان (ب) به مقدار %3.4 کاهش یافته است. هر چند دستیابی به اهداف طرح تحول مبنی بر کاهش سهم سزارین تا سقف 10 درصد در هر سال به طور کامل محقق نشده است.

مقدمه: آموزش یکی از روش های افزایش آگاهی، ایجاد نگرش و عملکرد صحیح در دانش آموزان است و انتخاب روش های آموزشی موثر از جمله اهداف و عناصر اصلی در برنامه ریزی های آموزشی محسوب می شود.هدف: هدف از این مطالعه مقایسه دو روش آموزشی سخنرانی و چند رسانه ای بر رفتار بهداشتی دهان و دندان دانش آموزان شهر تهران می باشد.مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع مداخله ای نیمه تجربی است و جامعه آماری آن شامل کلیه دانش آموزان پایه سوم ابتدایی مدارس منطقه 14 آموزش و پرورش شهر تهران در سال تحصیلی 95-94 می باشد. حجم نمونه با روش نمونه گیری تصادفی ساده، 90 نفر تعیین گردید. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته، با آلفا کرونباخ 0.8 بود. این پرسشنامه که شامل 27 سوال برای دانش آموزان (7 سوال آگاهی، 7 سوال نگرش و 3 سوال عملکرد مابقی دموگرافیک) بود، قبل و بعد از آموزش در اختیار نمونه ها قرار گرفت. برای آنالیز داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 24 و آزمون های آماری تی مستقل و آنوا در سطح معناداری 0.05 استفاده گردید.یافته ها: در گروه سخنرانی میزان آگاهی بلافاصله و یک ماه بعد از مداخله به ترتیب (2.93±0.25) و (3±0.00)، نگرش (2.93±0.25) و (3±0.00)، عملکرد (2.66±0.58) و (2.30±0.59) افزایش یافت که از نظر آماری معنادار نیست (P>0.05). در گروه چند رسانه ای بلافاصله بعد از مداخله میزان آگاهی (3±0.00)، نگرش (3±0.00) و عملکرد (2.90±0.3) بود. همچنین میزان نگرش (3±0.00) و عملکرد (3±0.00) یک ماه بعد از آن هم افزایش یافت که از نظر آماری معنی دار می باشد (P>0.05). تغییر میزان عملکرد نیز یک ماه بعد از مداخله در گروه چند رسانه ای (+0.57) نسبت به گروه سخنرانی، از نظر آماری معنادار و بیشتر بود (P>0.05).بحث و نتیجه گیری: یافته ها نشان می دهد که نه تنها آموزش در ارتقای رفتار بهداشت دهان و دندان موثر می باشد، بلکه نوع آموزش در ارتقای آن نقش بسزایی دارد. به طوری که در همه مراحل روش آموزشی چند رسانه ای از روش سخنرانی موثرتر بود.