مجله دانشکده پزشکی اصفهان
سال:1402 | دوره:41 | شماره:723 |تعداد مقالات:3

مقاله پژوهشیمقدمه: این مطالعه با هدف بررسی مقایسه ای روش تست تشخیص سریع و روش میکروسکوپی با روش (Polymerase chain reaction) PCR در تشخیص پلاسمودیوم ویواکس در بیماران مشکوک به مالاریا طراحی و به اجرا درآمد.روش ها: در یک مطالعه ی مقطعی، از تعداد 207 بیمار تب دار مشکوک به مالاریا، جهت تشخیص میکروسکوپی، از انگشت هر فرد خون گیری و گسترش تهیه و بعد از رنگ آمیزی با گیمسا، با عدسی X100 میکروسکوپ نوری، مورد بررسی قرار گرفتند. همچنین از همه ی افراد مشکوک، نمونه ی خون کامل گرفته شد و تست تشخیص سریع (Rapid diagnostic test) RDT و سپس DNA استخراج و PCR انجام شد. برای بررسی اعتبار روش های مختلف، ضمن محاسبه ی حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت، ارزش اخباری منفی، رسم منحنی ROC، از ضریب کاپا (к) برای اندازه گیری میزان توافق تست ها استفاده شد.یافته ها: در این مطالعه، روش میکروسکوپی و RDT نسبت به PCR به ترتیب دارای: حساسیت 96 و 94 درصد و ویژگی 100 و 98/2 درصد می باشند. همچنین ضریب کاپا در روش میکروسکوپی، 0/96 و در RDT، 0/91 بدست آمد.نتیجه گیری: با توجه به مقادیر حساسیت و ویژگی، همچنین بالا بودن ضریب کاپا در روش میکروسکوپی و RDT، هر دو روش از میزان توافق خیلی خوب با روش PCR برخوردار بودند.

مقاله پژوهشیمقدمه: پلورال افیوژن، یکی از عوارض بعد از عمل (Coronary artery bypass graft) CABG است که استفاده از Chest tube جهت پیشگیری از آن پیشنهاد شده است. به همین منظور مطالعه ی حاضر با هدف مقایسه ی عملکرد جایگذاری Chest tube در Mid line و Anterior axillary پس از عمل جراحی CABG در پیشگیری از بروز پلورال افیوژن پرداخته شده است.روش ها: این مطالعه ی گذشته نگر بر روی 99 پرونده از بیماران تحت عمل CABG در سال های 1395 تا 1396 که پس از عمل برای آنان Chest tube به یکی از دو روش جایگذاری در خط وسط قفسه ی سینه و یا خط آگزیلاری قدامی تعبیه شده، صورت گرفته اند. از پرونده ی این بیماران سن، جنسیت بیمار، مدت زمان پمپ، مدت زمان جراحی، تعداد گرافت، وقوع پلورال افیوژن، میزان خون درناژ شده ثبت شد و در بین دو روش مورد مقایسه قرار گرفتند.یافته ها: دو گروه از نظر حجم درناژ از Chest tube و مدت زمان جراحی در بین دو گروه اختلاف معنی داری نداشتند. میزان فراوانی پلورال افیوژن در گروه میدلاین، 14 درصد و در گروه آگزیلاری قدامی، 14/3 درصد بود که تفاوتی بین دو گروه بر اساس فراوانی پلورال افیوژن وجود نداشت.نتیجه گیری: هر دو روش جایگذاری Chest tube در Midline و Anterior axillary دو روش مفید جهت جلوگیری از پلورال افیوژن بعد از عمل CABG بود.

مقاله پژوهشیمقدمه: نقش وضعیت متابولیکی در بیماری های قلبی- عروقی، استئاتوز کبدی و تغذیه در بین گروه های چاقی متابولیکی مبهم است. این مطالعه با هدف مقایسه ی شاخص های کاردیومتابولیکی، کبدی و دریافت غذایی در بین گروه های چاقی متابولیکی انجام شد.روش ها: 7464 شرکت کننده از شهر هویزه در این مطالعه ی مقطعی، به چهار گروه وزن طبیعی با وضعیت متابولیکی سالم (Metabolically healthy normal weight) MHNW و ناسالم (Metabolically unhealthy normal weight) MUNW، وزن غیرطبیعی (اضافه وزن-چاق) با وضعیت متابولیکی سالم (Metabolically healthy overweight/obese) MHOO و ناسالم (Metabolically unhealthy overweight/obese) MUOO تقسیم شدند. شاخص های کاردیومتابولیکی، کبدی و دریافت غذایی در بین گروه ها مقایسه شدند.یافته ها: گروه پرخطر MUOO، بیشترین فراوانی (57/36 درصد) را در بین گروه های چاقی متابولیکی داشت. نسبت دور کمر به لگن، شاخص چربی احشایی و شاخص دور کمر تعدیل شده برای وزن و اکثر شاخص های کاردیومتابولیکی در گروه های ناسالم متابولیکی به طور معنی دار مقادیر بیشتری داشتند. شاخص های کبدی در گروه های دارای اضافه وزن-چاق به طور معنی دار بزرگتر بودند. گروه های MUNW و MUOO بیشترین ارتباط مثبت را به ترتیب با شاخص ترکیب لیپوپروتئین و شاخص استئاتوز کبدی داشتند (0/001 > P). بیشترین دریافت چربی کل و اسید چرب تک غیر اشباع در گروه های MHNW و MHOO و بیشترین دریافت چربی اشباع در گروه MHNW بود.نتیجه گیری: گروه MUNW خطر بیشتری برای بیماری های قلبی- عروقی در مقایسه با گروه MHOO داشتند، پس ارتباط سلامتی متابولیکی با بیماری های قلبی- عروقی مهم تر از ارتباط چاقی با آن است. خطر استئاتوز کبدی و کبد چرب غیر الکلی در وزن غیرطبیعی بیشتر بود.