مجله دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه
سال:1403 | دوره:12 | شماره:2 |تعداد مقالات:8

زمینه و هدف: فاکتورهای بیماری زا نقش مهمی در توانایی سودوموناس آئروژینوزا برای ایجاد عفونت های مجاری ادراری ایفا می کنند. مطالعه حاضر باهدف شناسایی ژن های بیماری زا در جدایه های بالینی سودوموناس آئروژینوزا از دو بیمارستان شهر تهران انجام شد. روش ­ها: 200 جدایه سودوموناس آئروژینوزا از عفونت های مجاری ادراری از دو بیمارستان شهر تهران جمع آوری گردید. جدایه ها با استفاده از تست های استاندارد آزمایشگاهی تائید شدند. توانایی تشکیل بیوفیلم با استفاده از روش فنوتیپی سنجش شد. ژن های کدکننده فاکتورهای بیماری زا با استفاده از واکنش زنجیره ای پلیمرازی (PCR) شناسایی شدند. نتایج: 53% از جدایه ها دارای قدرت تولید بیوفیلم قوی بودند. حضور ژن هایalgD، lasB، Vpcr ، aprA، plcN، toxA، exoS ، pilB، plcH و Uexoبه ترتیب در 90%, 88%, 85%, 84%, 80%, 77%, 66%,62 %, %58 و 45% از جدایه ها مشاهده شد. ارتباط معنی داری بین حضور ژن بیماری زای exoS و سن بیماران مشاهده شد (P=0.04). همچنین ارتباط معناداری بین حضور تمام ژن های بررسی شده (به جز plcN و toxA) و نوع بیمارستان مشاهده شد. در بررسی ارتباط بین نوع ژن بیماری زا و شدت تولید بیوفیلم ارتباط معناداری بین حضور ژن exoS و قدرت تشکیل بیوفیلم مشاهده شد (P=0.03). نتیجه­ گیری: مطالعه حاضر نشان داد که سودوموناس آئروژینوزا جدا سازی شده از عفونت های مجاری ادراری دارای ژن های بیماری زا و قدرت بالای تولید بیوفیلم هستند که این امر می تواند چالش های جدی در درمان و افزایش خطر ابتلا به بیماری و مرگ ومیر در بیماران ایجاد کند.

زمینه و هدف: صفات چهارگانه تاریک شخصیت به عنوان یک مدل جدید و یکپارچه از ترکیب نظریه­های­ مختلف شخصیت تشکیل­ شده است. پژوهش حاضر با هدف تعیین ابعاد مرضی و چهارگانه تاریک شخصیت با میانجی گری انعطاف پذیری روان شناختی در دانشجویان انجام شد. روش­ ها: پژوهش از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه ­آماری آن کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد در سال تحصیلی 1403-1402 بودند که به روش نمونه­ گیری در دسترس230 دانشجو انتخاب شدند. پرسشنامه ابعاد مرضی شخصیت (PID-5)، پذیرش و عمل (AAQ-II)، چهارگانه کوتاه شخصیت (PDQ-4) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نر­م افزار SPSS-24 و برای بررسی متغیر میانجی از تحلیل­ مسیر با Amos-24 استفاده شد. نتایج: بررسی ها نشان داد رابطه معنی داری بین نمره کل ابعاد مرضی شخصیت با جامعه ستیزی (0/35=r) و سادیسم (0/49=r) مشاهده شد (0/05>p). انعطاف پذیری روان شناختی با جامعه ستیزی (34/0=r) و سادیسم (37/0=r) رابطه داشت. همچنین تاثیر مستقیم ابعاد مرضی شخصیت بر سه صفت تاریک خودشیفتگی، جامعه ستیزی و سادیسم تایید شد. علاوه بر آن نقش میانجی گر انعطاف پذیری روان شناختی در رابطه بین ابعاد مرضی شخصیت و صفت تاریک جامعه ستیزی مورد تایید قرار گرفت (0/05>p). نتیجه ­گیری: شدت تأثیر ابعاد مرضی شخصیت بر متغیر میانجی انعطاف پذیری روان شناختی قوی بود. ابعاد مرضی شخصیت و انعطاف پذیری روان شناختی بیشترین نقش را در تبیین سادیسم و جامعه ستیزی داشتند.

زمینه و هدف: خودکشی به عنوان یک پدیده اجتماعی مهم نقش اساسی در به خطر افتادن سلامت روانی افراد ایفا می کند؛ لذا توجه به این پدیده و عوامل مرتبط با آن در دوران نوجوانی بسیار مهم است. پژوهش حاضر باهدف تعیین ارتباط بین نشخوار فکری و تنظیم هیجان با اقدام به خودکشی نوجوانان (13 الی 18ساله) شهرستان بندرعباس انجام شد. روش­ ها: در این مطالعه همبستگی 100 نوجوان(دختر و پسر) شهرستان بندرعباس که در سال 1402-1401 اقدام به خودکشی داشتند به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسش نامه تنظیم شناختی هیجان، پرسش نامه نشخوار فکری نالن و هوکسما و پرسش نامه اقدام به خودکشی در نوجوانان بود. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی و با نرم افزار آماری SPSS -26 تجزیه وتحلیل شدند. نتایج: بین نشخوار فکری و اقدام به خودکشی از لحاظ آماری همبستگی مستقیم و معنی دار وجود داشت (0/72r= ، 0/001 P< ). همچنین همبستگی بین تنظیم هیجان (کل) و ابعاد آن با اقدام به خودکشی از لحاظ آماری همبستگی معکوس و معنی دار وجود داشت (0/001P<). در نهایت نتایج ضرایب رگرسیون نشان داد که از بین متغیرهای ورودی رگرسیون، هر دو متغیر نشخوار فکری( 0/49=β ) و تنظیم هیجان(0/39 =β ) از لحاظ آماری معنادار شدند (0/001P<) و توانستند 62درصد از تغییرات متغیر اقدام به خودکشی مراجعین را پیش بینی نمایند. نتیجه­ گیری: بررسی نشخوار فکری، تجارب هیجانی و تنظیم آن ها بر اساس فرایندهای شناختی در اقدام به خودکشی اهمیت دارد. همچنین استفاده از راهبردهای سازش یافته تنظیم هیجان به نوجوانان می تواند در کنترل اقدام به خودکشی کمک نماید.

زمینه و هدف: موپیروسین با مهار سنتز پروتئین در جهت دکلونیزاسیون استافیلوکوکوس اورئوس استفاده می شود. لذا هدف از مطالعه حاضر تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی و تعیین فنوتیپی و ژنوتیپی مقاومت به موپیروسین در استافیلوکوکوس اورئوس جداشده از ناقلین بینی می باشد. روش ­ها: در این مطالعه توصیفی-مقطعی، تعداد 121 سواپ بینی از کارکنان بهداشتی جمع آوری گردید. سویه های مقاوم به متی سیلین با استفاده از دیسک سفوکسیتین در آزمون آنتی بیوگرام و تکثیر ژن mecA درروش PCR انجام شد. روش E-test به منظور بررسی مقاومت سطح بالا و پایین موپیروسین انجام گردید و درنهایت ژن های کد کننده مقاومت به موپیروسین که شامل ileS-1، mupA و mupB می باشند با روش PCR شناسایی شدند. نتایج: تعداد 68 ایزوله (56/2%) استافیلوکوکوس اورئوس جدا گردید که 42 ایزوله (61/8%) MRSA بودند. همچنین بیشترین و کمترین میزان مقاومت مربوط به تتراسیکلین (70/1%) و جنتامایسین (16/2%) بود. همچنین 7 ایزوله (16/7%) MRSA و 2 ایزوله (7/6%) استافیلوکوکوس اورئوس حساس به متی سیلین مقاوم به موپیروسین بودند. نتایج MIC E-test نشان داد که 7 سویه دارای مقاومت سطح بالا و 2 سویه دارای مقاومت سطح پایین بودند. همچنین یک سویه (11/1%) دارای ژن iles-1 و 5 سویه (55/5%) دارای ژن mupA بودند. نتیجه­ گیری: نتایج شیوع نسبتاً بالایی از کلونیزاسیون و مقاومت آنتی بیوتیکی را در سویه های استافیلوکوکوس اورئوس جداشده از کارکنان بهداشتی نشان داد، لذا انجام مطالعات بعدی و اقدامات لازم جهت کاهش میزان ناقلین و درنتیجه قطع زنجیره انتقال امری اساسی به نظر می رسد.

زمینه و هدف: نوجوان به سبب رویارویی با تحولات مختلف جسمی و روانی با تغییرات محسوسی در سازگاری اجتماعی و تاب آوری مواجه می شود. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر مداخلۀ مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سازگاری اجتماعی و تاب آوری دختران نوجوان شهر اراک در سال 1402 انجام شد. روش ­ها: این پژوهش به روش تجربی از نوع پیش آزمون_ پس آزمون همراه با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری آن شامل تمامی دختران نوجوان مراجعه کننده به پایگاه های سلامت در سال 1402 بودند که به روش تصادفی سازی طبقه ای در دو گروه 17 نفره گمارده شدند. مداخله به صورت 8 جلسۀ 90 دقیقه ای در گروه مداخله انجام گرفت و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. ابزار پژوهش شامل پرسش نامه های سازگاری اجتماعی (بل) و تاب آوری (کونور) بود و هر دو گروه قبل و بعد از مداخله، پرسش نامه ها را تکمیل کردند. داده های به دست آمده به کمک نرم افزار SPSS نسخه 26 با آزمون تحلیل کوواریانس در سطح معنی داری 95 درصد مورد بررسی قرارگرفتند. نتایج: 33% دختران نوجوان شرکت کننده در پژوهش 17 ساله بودند و اکثریت آنان (76%) در مقطع تحصیلی دوره دوم متوسطه قرار داشتند. نتایج نشان داد پس از مداخله درمانی در گروه مداخله میانگین نمرات حاصل از تاب آوری و سازگاری اجتماعی نسبت به گروه کنترل افزایش معناداری داشتند (0/05>P). نتیجه ­گیری: با توجه به اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تاب آوری و سازگاری اجتماعی دختران نوجوان، به کار گیری این درمان به متخصصان و مشاوران حوزۀ سلامت توصیه می گردد.

زمینه و هدف: در پاندمی کووید 19، دانشجویان پرستاری به­دلیل ارتباط نزدیک با مبتلایان به کرونا و نگرانی ­های ناشی­از توجه ­به سلامت خود و اطرافیان، در معرض خطر اضطراب کرونا بودند. ازطرف دیگر، سندرم پیش­ازقاعدگی (PMS) بر پیشرفت تحصیلی و کارآیی دانشجویان تاثیر بسزایی دارد. این مطالعه باهدف بررسی ارتباط اضطراب کرونا و علائم سندرم پیش­ ازقاعدگی در دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی مشهد در دوره پاندمی کووید 19 انجام­شد. روش ­ها: این مطالعه توصیفی- همبستگی می باشد. نمونه گیری به صورت سرشماری از دانشجویان دختر دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در دوران پاندمی کرونا در سال1400 صورت گرفت. داده­ ها با استفاده از فرم مشخصات دموگرافیک و مقیاس اضطراب بیماری کرونا و پرسشنامه غربالگری علایم قبل از قاعدگی جمع­آوری شد و سپس با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 25مورد تحلیل آماری قرارگرفت. نتایج: 42 درصد از واحدهای پژوهش مبتلا به PMS بودند. میانگین سنی ایشان 8/7±20/9 سال بود. میانگین اضطراب کرونا 33/7± 05/9 بود. نتیجه آزمون همبستگی اسپیرمن بین اضطراب کرونا و شدت علائم سندرم پیش از قاعدگی همبستگی مستقیم و ضعیف وجود داشت (238/0= ,r 0/001p <) . نتیجه­ گیری: با افزایش اضطراب، علایم PMS نیز بالاتر بوده است. با توجه به طیف علامت های شایع ذهنی PMS و تاثیر آن بر یادگیری دانشجویان در این دوران لزوم به کارگیری مداخلات مناسب برای این گروه و بررسی های بیشتر در رابطه با عوامل خاص موثر بر شدت علائم این سندرم ضروری به نظر می رسد.

زمینه و هدف: مالتیپل اسکلروزیس یک بیماری مزمن و ناتوان کننده سیستم ایمنی بدن شناخته شده است. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی رویکرد روان­شناسی مثبت­نگر بر تحمل پریشانی و احساس گرفتاری زنان مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس انجام شد. روش ­ها: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش ­آزمون و پس­ آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه بیماران مبتلا به بیماری ام. اس عضو انجمن ام. اس اراک در سال 1401 بودند که به روش هدفمند تعداد 30 نفر انتخاب شدند و به صورت گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (15 نفری) تقسیم شدند. مداخله مثبت­نگر طرح سلیگمن در طی 8 جلسه 60 دقیقه­ای برگزار شد و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. داده ­ها با استفاده از پرسش نامه تحمل پریشانی هیجانی و مقیاس احساس گرفتاری جمع ­آوری شد و با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس با نرم افزار SPSS-26 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: رویکرد روان­شناسی مثبت ­نگر در گروه آزمایش برای بهبود تحمل پریشانی (0/05>P) و احساس گرفتاری (0/01>P) موثر و معنادار بوده است. همچنین ضریب اتا رویکرد روان شناسی مثبت ­نگر برای کاهش احساس گرفتاری در زنان مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس برابر با 48/7 درصد بوده است. نتیجه ­گیری: با توجه به اثربخش بودن رویکرد روانشناسی مثبت نگر در این پژوهش پیشنهاد می گردد از این رویکرد در مراکز ارایه خدمات روان شناختی به افراد مبتلا به ام اس استفاده گردد.

زمینه و هدف: تمرین ورزشی به همراه مصرف مکمل گیاهی، به عنوان شیوه ای مهم در کنترل و پیشگیری از چاقی و فشار خون توصیه شده است. هدف مطالعه حاضر، بررسی ترکیب تمرین ورزشی و مصرف چای سبز بر ترکیب بدن و فشار خون در بزرگسالان دارای اضافه وزن و چاق بود روش­ها: در این مطالعه فراتحلیل پایگاه های اطلاعاتی PubMed ،Web of Science ، Scopus، Sid و Magiran و موتورهای جستجو google scholar و PubMed بدون محدودیت زمانی و با کلید واژه های exercise training, physical activity, green tea extract, body composition, blood pressure, adults, obesity مقالات به زبان انگلیسی و فارسی تا ژوئن 2024 مورد جستجو قرار گرفت. تفاوت میانگین و فاصله اطمینان 95% با استفاده از مدل اثر تصادفی محاسبه شد. ناهمگونی با استفاده از آزمون I2 و سوگیری انتشار با تحلیل بصری فونل پلات و آزمون Egger بررسی شدند. نتایج: در مجموع 13مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده و 283 آزمودنی بزرگسال فراتحلیل شدند. نتایج نشان داد ترکیب تمرین ورزشی و مصرف چای سبز سبب کاهش معنادار شاخص توده بدن (0/001P=)، فشارخون سیستول (0/024P=)، فشارخون دیاستول (0/039P=) شد. اما تغییر معنادار نسبت دور کمر به لگن (0/298P=) و درصد چربی بدن (0/806P=) در بزرگسالان دارای اضافه وزن و چاق نسبت به گروه کنترل وجود نداشت. نتیجه­ گیری: نتایج نشان داد ترکیب تمرین ورزشی و مصرف چای سبز در بزرگسالان دارای اضافه وزن و چاق سبب بهبود ترکیب بدن و کاهش فشار خون می شود. بنابراین، این دو مداخله می تواند به عنوان یک راهکار غیردارویی و کاربردی برای کاهش بیماری های قلبی - عروقی و دیابت پیشنهاد شود.