مطالعات روان شناسی ورزشی
سال:1396 | دوره:6 | شماره:22 |تعداد مقالات:11

هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر سطوح مختلف خستگی ذهنی بر ظهور مهارت برجسته در بسکتبال بود. پژوهش حاضر از نوع مطالعات توصیفی-همبستگی و به لحاظ هدف، کاربردی است که با استفاده از بازیکنان بسکتبال دانشگاهی در سه سطح خستگی ذهنی ( پایین، متوسط و بالا) انجام شد. آزمودنی ها (هر گروه 8 نفر)، 210 پرتاب را از هفت زاویه که از هر زاویه 30 پرتاب در سه سطح خستگی ذهنی اجرا کردند. برای تحلیل داده ها از آزمون های رگرسیون ساده و چندگانه، تی-تک نمونه ای و تحلیل واریانس چند متغیره استفاده شد. نتایج آزمون رگرسیون مهارت برجسته را در اجرای هر سه گروه نشان داد. همچنین گروه خستگی ذهنی پایین عملکرد بهتری نسبت به بقیه گروه ها داشت. در نتیجه می توان گفت که با توجه به ظهور مهارت برجسته با وجود خستگی ذهنی، پارامتر های اختصاصی شده هنوز به قوت خود باقی مانده اند و موجب ظهور مهارت برجسته شدند.

هدف این پژوهش زمان سنجی انواع تصویرسازی ذهنی در شناگران ماهر و غیرماهر بود. این پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح دو گروهی سری های زمانی بود. شرکت کننده ها شامل 30 شناگر مرد بودند که با استفاده از نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و خطای آنها در تخمین زمان تصویرسازی شنای کرال سینه 100 متر اندازه گیری و با استفاده از تحلیل واریانس عاملی با اندازه گیری مکرر در سطح اطمینان 95 درصد تحلیل شد. براساس نتایج، شناگران ماهر در زمان بندی تصویرسازی با بیش تخمینی و شناگران غیرماهر با کم تخمینی روبرو بودند. گروه ماهر در مقایسه با همتایان غیرماهر از دقت تصویرسازی بالاتری برخوردار بودند. هر دو گروه شناگران ماهر و غیرماهر، در استفاده از تصویرسازی بصری درونی و بیرونی زمان مشابهی صرف کردند، اما مدت زمان تصویرسازی حرکتی بالاتر از زمان تصویرسازی بصری بود. براساس یافته ها، نیاز به کنترل خطای زمان بندی در مداخلات تصویرسازی ذهنی برای بهینه سازی اجرای شناگران مورد بحث است.

هدف از پژوهش حاضر، تعیین ویژگی های روان سنجی نسخه ی فارسی پرسش نامة تنظیم رفتار ورزشی بود. در مجموع، 522 ورزشکار (223 مرد، 299 زن) با دامنه ی سنی 44-16 سال پرسش نامه را تکمیل کردند. برای برآورد همسانی درونی امتیازات هر خرده مقیاس از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. پایایی زمانی سؤالات از روش آزمون-آزمون مجدد مورد ارزیابی قرار گرفت. برای بررسی روایی پرسش نامه از روش تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی استفاده شد. نتایج پژوهش، نشان دهنده ی عدم برازش مطلوب مدل اولیه ی این مقیاس (24 سؤالی) بود. در ادامه، پس از حذف دو عامل، پایایی و روایی مقیاس تائید شد. در نتیجه، از نسخة فارسی پرسش نامة تنظیم رفتار ورزشی (مدل تعدیل شده ی 16 سؤالی) می توان به عنوان یک ابزار مناسب برای ورزشکاران در جامعه ی ایرانی استفاده کرد.

هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر آموزش مهارت ایروبیک بر کارایی شبکه ی موقعیت یابی توجه بود. از میان دانشجویان دانشگاه تبریز، 20 دانشجوی کم تحرک با دامنه ی سنی 19 تا 25 سال از طریق نمونه گیری دردسترس انتخاب و در دو گروه آزمایشی و کنترل به تعداد یکسان قرار گرفتند. مداخله ی تمرینی به مدت 16 جلسه روی گروه آزمایشی اعمال شد، اما گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. ابزار جمع آوری اطلاعات، آزمون شبکه های توجه بود. برای تحلیل داده ها از روش آماری تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته ها حاکی از عدم وجود تفاوت معنادار بین گروه ها در شبکه ی موقعیت یابی توجه بود. بنابراین می توان نتیجه گرفت که احتمالاً اثر ورزش بر شناخت انتخابی بوده و به ماهیت عملکردهای شناختی و بسترهای مغزی مرتبط با آن ها بستگی دارد.

هدف از این پژوهش بررسی تأثیر خودگفتاری آموزشی و انگیزشی آشکار بر یادگیری مهارت پرتاب آزاد بسکتبال بود. تعداد 60 نفر داوطلب بر اساس نمرات پیش آزمون به سه گروه مساوی همسان سازی شدند و گروه های خودگفتاری آموزشی و انگیزشی آشکار در مرحله اکتساب 12جلسه (30 تکرار پرتاب آزاد بسکتبال) را به ترتیب با گفتن "مچ-مرکز" و "من می توانم" قبل از هر پرتاب انجام دادند. آزمون یادداری و انتقال به ترتیب 48 و 72 ساعت بعد از آخرین جلسه اکتساب صورت گرفت. از تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر و یک سویه جهت تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد اثر جلسات تمرین، گروه و اثر متقابل گروه و جلسات تمرینی معنادار است و گروه خودگفتاری انگیزشی آشکار در مرحلة اکتساب، یادداری و انتقال بهتر از دو گروه دیگر بود. جهت یادگیری تکالیف نسبتاً پیچیده مانند پرتاب آزاد بسکتبال خودگفتاری انگیزشی انتخاب مناسب تری نسبت به انواع دیگر خودگفتاری است.

هدف از این پژوهش، بررسی ارتباط جو انگیزشی با اضطراب رقابتی و عملکرد ورزشی ادراک شده ی دانشجویان دختر فوتسالیست بود. جامعه ی آماری پژوهش را کلیه ی ورزشکاران دختر عضو تیم های فوتسال سیزدهمین المپیاد ورزشی کشور (182 نفر) تشکیل دادند (با استفاده از نمونه گیری تمام شمار). داده ها به کمک روش های آماری هم بستگی پیرسون و مدل سازی معادلات ساختاری تحلیل گردید. نتایج نشان می دهد که جو انگیزشی تکلیف محور، تأثیر منفی و معناداری بر اضطراب رقابتی دارد؛ اما تأثیر جو انگیزشی خودمحور بر اضطراب رقابتی معنادار نمی باشد. همچنین، تأثیر جو انگیزشی تکلیف محور و خودمحور بر عملکرد ورزشی، مثبت و معنادار است؛ اما تأثیر اضطراب رقابتی بر عملکرد ورزشی ورزشکاران، منفی و معنادار می باشد؛ لذا، به مربیان توصیه می شود با ارائه ی تمرینات منظم، تشویق و پاداش، بازخورد به موقع و استفاده از راه کارهایی برای کاهش اضطراب، انگیزش را در ورزشکاران خود افزایش دهند.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش تصویر بدنی در انتخاب رنگ پوشاک ورزشی بود. جامعه ی آماری پژوهش را دانشگاهیان دانشگاه مازندران تشکیل دادند که بر اساس جدول مورگان و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده، 379 نفر از آن ها به عنوان نمونه ی آماری در نظر گرفته شدند. داده ها با استفاده از پرسش نامه ی ترکیبی تصویر بدنی و انتخاب رنگ پوشاک ورزشی به صورت الکترونیکی جمع آوری گردید. نتایج رگرسیون لجستیک چندجمله ای نشان می دهد که نقش تصویر بدنی در انتخاب رنگ پوشاک ورزشی معنادار است. ازسوی دیگر، دانشگاهیان دانشگاه مازندران که خود را در مؤلفه های احساس جذابیت و ارزیابی از ظاهر تصویر بدنی برتر می پندارند، از رنگ های خنثی و سرد به عنوان نمادی برای نمایش این جذابیت در پوشش خود استفاده می کنند؛ بنابراین، می توان گفت که انتخاب رنگ براساس تصویر بدنی، بستگی به این موضوع دارد که افراد خود را در کدام بعد از تصویر بدنی برتر می پندارند.

این پژوهش با هدف پیش بینی تحلیل رفتگی ورزشی براساس اضطراب رقابتی، کمال گرایی ورزشی و تکانش گری در ورزشکاران حرفه ای انجام شد. شرکت کنندگان در پژوهش شامل همه ورزشکاران حرفه ای استان آذربایجان غربی در سال های 1394-1390 بودند که تعداد آنها 266 نفر بود. کل جامعة آماری به عنوان نمونه انتخاب و پرسش نامه های تحلیل رفتگی ورزشی، اضطراب رقابتی، کمال گرایی ورزشی و تکانش گری را تکمیل کردند. نتایج نشان داد بین اضطراب رقابتی، کمال گرایی ورزشی و تکانش گری با تحلیل رفتگی ورزشی ورزشکاران حرفه ای رابطه مثبت و معنی دار وجود داشت. متغیرهای پیش بین به طورمعنا داری 44 درصد از تغییرات تحلیل رفتگی ورزشی ورزشکاران حرفه ای را پیش بینی کردند که در این پیش بینی فقط نقش کمال گرایی ورزشی معنی دار و بیش از سایر متغیرها بود. بنابراین برای کاهش تحلیل رفتگی ورزشی ورزشکاران حرفه ای می توان میزان متغیرهای مذکور به ویژه کمال گرایی ورزشی آنان را از طریق کارگاه های آموزشی کاهش داد.

هدف پژوهش بررسی اثر محرومیت ازخواب بر یادگیری مهارت های حرکتی ظریف و درشت دانشجویان پسر بود. در این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش ازمون پس آزمون60 دانشجوی پسر غیر ورزشکار انتخاب و بطور تصادفی در دو گروه 30 نفره توزیع شدند. بعد از پیش آزمون در روز اول ودوم آزمودنی ها به یادگیری و تمرین مهارت های ظریف و درشت پرداختند. درشب اول ودوم گروه های کنترل درخواب طبیعی وگروه های آزمایشی به ترتیب چهار و شش ساعت از خواب محروم شدند. صبح روز سوم پس آزمون به عمل آمد. نتایج نشان داد شش ساعت محرومیت از خواب موجب کاهش یادگیری مهارت ظریف شدو چهاروشش ساعت محرومیت از خواب بر یادگیری مهارت درشت اثر نداشت. بنابراین یادگیری مهارت های حرکتی ظریف با ساعات بیشترمحرومیت ازخواب آسیب بیشتری می بیند و فراگیران این مهارت ها باید از خواب منظمی برخوردار باشند.

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی خودکارآمدی در مزیت های یادگیری منتسب به روش تمرین دوتایی بود. بیست و پنج دانشجوی پسر در دو گروه تمرین دوتایی و انفرادی در یادگیری فرم شمارة یک تکواندو طی چهار جلسه 30 دقیقه ای مورد آموزش قرار گرفتند. افراد گروه تمرین دوتایی در گروه های دونفری به تمرین می پرداختند ولی افراد گروه تمرین انفرادی به صورت جداگانه تمرین می کردند. پرسش نامة خودکارآمدی یک بار قبل از اولین کوشش تمرینی و یک بار قبل از آزمون یادداری به شرکت کنندگان ارائه شد. نتایج نشان داد پیشرفت یادگیری و خودکارآمدی در گروه تمرین دوتایی بیشتر از گروه تمرین انفرادی بود. لذا می توان جمع بندی کرد که یکی از عواملی که موجب می شود نوآموزانی که به صورت دوتایی تمرین می کنند یادگیری بیشتری را تجربه کنند، نه فقط مشاهده الگوی در حال یادگیری، بلکه بالا رفتن عاملی روانشناختی به نام خودکارآمدی در آنها می باشد.

هدف از این پژوهش بررسی تأثیر انسداد تحت فشار روانی بر تغییرپذیری حرکتی و تثبیت (رهاسازی) درجات آزادی در بازیکنان ماهر و مبتدی تنیس روی میز بود. بدین منظور 16 بازیکن تنیس روی میز (هشت نفر ماهر و هشت نفر مبتدی) به صورت در دسترس انتخاب شدند و در دو حالت شرایط عادی و شرایط استرس ده ضربه تاپ اسپین به سمت هدفی مشخص انجام دادند. متغیر تغییرپذیری درون اندامی و جفت شدن بین مفاصل محاسبه شد. نتایج نشان داد که تغییرپذیری حرکتی برای گروه ماهر نسبت به گروه مبتدی پایین تر بود اما در دو شرایط (عادی و استرس) تفاوت معناداری وجود نداشت. جفت شدن بین مفاصل نیز برای گروه ماهر نسبت به گروه مبتدی پایین تر بود. علاوه بر این نتایج نشان داد شرایط استرس سبب بالا رفتن جفت شدن بین مفاصل در دو گروه ماهر و مبتدی می شود. این نتایج بر اساس دیدگاه هماهنگی و کنترل و همچنین دیدگاه تثبیت و رهاسازی درجات آزادی توجیه شدند. به طور کلی افراد در شرایط فشار روانی ممکن است به استراتژی مبتدیانه تثبیت درجات آزادی بازگردند.