فصلنامه مددکاری اجتماعی
سال:1402 | دوره:12 | شماره:3 |تعداد مقالات:6

1پیشگفتار: آسیب طناب نخاعی به عنوان یک اختلال ناتوان کننده، پیامدهای جسمی، روان شناختی و اجتماعی زیادی ایجاد می کند. این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی بر رضایت از زندگی، عاطفه مثبت و پرخاشگری در بیماران آسیب نخاعی شهر اصفهان انجام گردید. روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. از بین افراد دچار آسیب نخاعی مراجعه کننده به انجمن بیماران آسیب نخاعی در بهار 1398 که دارای معیارهای ورود به پژوهش بودند و تمایل به شرکت در پژوهش داشتند، سی نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل هر گروه پانزده نفر جایگزین شدند. شرکت کنندگان هر دو گروه، قبل و بعد از مداخله و یک ماه بعد در مرحله پیگیری به ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های رضایت از زندگی داینر1985، عاطفه مثبت واتسون و همکاران1988 و پرخاشگری باس و پری1992 پاسخ دادند. آزمودنی های گروه آزمایش به مدت هشت جلسه نود دقیقه ای تحت درمان مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی فریش2006 قرار گرفتند، اما برای گروه کنترل هیچ مداخله ای صورت نگرفت. یافته ها: برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس چندمتغیره استفاده گردید. یافته ها حاکی از تاثیر درمان (05/0>p) بر رضایت از زندگی در مرحله پس آزمون و بر عاطفه مثبت و پرخاشگری در مراحل پس آزمون و پیگیری بود. پی آمد: بنابر یافته ها ی پژوهش، برای افزایش رضایت از زندگی و عاطفه مثبت بیماران آسیب نخاعی و کاهش پرخاشگری آن ها می توان از درمان مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی استفاده نمود.

1پیشگفتار: مدرسه به عنوان بافتار تربیتی فراهم آورنده تعاملات آموزشی، اجتماعی و عاطفی است و بر این اساس پژوهش حاضر باهدف شناسایی نقش تجربه تحصیلی در نگرش امیدوارانه دانش آموزان تحت سرپرستی بهزیستی صورت پذیرفت.  روش: پژوهش با رویکرد کیفی و به روش پدیدارشناختی انجام شد و مطابق با آن بدون هیچ گونه دخل و تصرف از سوی پژوهشگر به مطالعه عمیق پرداخته شد. مشارکت کنندگان شانزده دانش آموز، با دامنه سنی هشت تا چهارده سال مرکز نگهداری شهید ضرغامی (موسسه خیریه پژوهش حنان) بودند که به روش نمونه گیری هدفمند برگزیده شدند. گردآوری اطلاعات به وسیله مصاحبه نیمه ساختار یافته انجام پذیرفت و مصاحبه ها تا رسیدن به اشباع ادامه یافت. داده ها بر پایه رویکرد استراس و گلاسر، طبقه بندی و پردازش شدند. یافته ها در سه بعد تجربه تحصیلی و نگرش به مدرسه، تجربه تحصیلی و امید به آینده، تجربه زیسته و امید به آینده دسته بندی شدند. یافته ها: یافته ها گویای نقش موثر مدرسه در ساخت نگرش امیدوارانه به تحصیل و شغل در آینده است، تحصیل انگیزه پیشرفت را فراهم کرده و افراد آن را عاملی برای رسیدن به شغل و جایگاه اجتماعی، ارتباط با افراد از جمله معلم و همسالان و مستقل شدن در آینده می دانند. همچنین در نگرش دانش آموزان تحت سرپرستی بهزیستی مدرسه فرصت اجتماعی دوست یابی است.  پی آمد: تعاملات آموزشی با معلمان توانسته است منجر به تعلق عاطفی در دانش آموزان شود و تجربه تحصیلی در مدرسه به منزله راهی برای رسیدن به اهداف و آرزوها و جبران کاستی ها در زندگی قلمداد گردد.

1پیشگفتار: پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی رواندرمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر تمایلات جنسی، اضطراب جنسی و قاطعیت جنسی زنان نابارور شهر اصفهان انجام شد. روش: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل زنان نابارور مراجعه کننده به مرکز ناباروری شهر اصفهان در سه ماهه پاییز سال 1397 بود. در این پژوهش تعداد سی نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و گواه در هر گروه پانزده نفر گمارده شدند. گروه آزمایش روان درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی را طی دو ماه در هشت جلسه شصت دقیقه ای دریافت نمود. پرسشنامه های مورداستفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه چندوجهی مساله های جنسی M‏SQ و پرسشنامه تمایلات جنسیHISD بود. داده های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل کوواریانس مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد رواندرمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر تمایلات جنسی، اضطراب جنسی و قاطعیت جنسی گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه تاثیر معناداری(05/0 >P) داشته است. پی آمد: نتایج پژوهش حاکی از تاثیر رواندرمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر تمایلات جنسی، اضطراب جنسی و قاطعیت جنسی در زنان نابارور است و می توان از آن به عنوان روشی کارآمد بهره گرفت.

1پیشگفتار: طلاق یک پدیده روانی، چند عاملی و چند بعدی است که فرد و خانواده را تحت تاثیر قرار داده و ناهنجاری های اجتماعی زیادی را  ایجاد می کند. هدف پژوهش تعیین اثربخشی روش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کنترل عواطف و حساسیت اضطرابی دربین زنان در شرف طلاق شهرستان لاهیجان بود. روش: این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه های آزمایش و کنترل اجرا شد. جامعه آماری پژوهش را تمامی زنان در شرف طلاق تحت پوشش اداره بهزیستی شهر لاهیجان تشکیل داده اند. ازاین جامعه آماری سی زن در شرف طلاق با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه هر گروه پانزده نفر جایگزین شدند. گروه آزمایش ده جلسه نوده دقیقه ای با روش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد آموزش دید اما گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. پرسشنامه کنترل عواطف و حساسیت اضطرابی در مراحل پیش آزمون و پس آزمون از هر دو گروه تکمیل گردید. داده ها با روش تحلیل کوواریانس و به کمک نرم افزار SPSS19 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد بین کنترل عواطف منفی و حساسیت اضطرابی گروه آموزش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد. به عبارت دیگر آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد باعث کنترل عواطف و حساسیت اضطرابی زنان در شرف طلاق شده است. پی آمد: با توجه به یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کنترل عواطف و حساسیت اضطرابی زنان در شرف طلاق اثربخش است. بنابراین می توان از این درمان برای کنترل عواطف و حساسیت اضطرابی زنان در شرف طلاق بهره برد.

1پیشگفتار: یکی از مهمترین وظایف سازمان بهزیستی درزمینه توانمندسازی مددجویان ، فراهم نمودن راه ‎های ایجاد اشتغال است. از طرفی اشتغال معلولین به عنوان مهمترین جامعه هدف این سازمان، یکی از برنامه های اصلی و سیاست های اجتماعی و رفاهی دولت ها به شمار می رود. فرآیند توانمندسازی حرفه ای و شغلی معلولین، جلب اعتماد افراد جامعه به توانایی های معلولین است و در حقیقت این اعتماد نتیجه کلی این فرآیند است. هدف پژوهش حاضر، ارزشیابی و تعیین اثربخشی برنامه ها و فعالیت های اداره کل بهزیستی استان کرمانشاه در راستای ایجاد اشتغال پایدار برای معلولین است.  روش: این پژوهش از روش تحلیل محتوا با رویکرد کیفی انجام شده است. جامعه مورد مطالعه را سه گروه کارشناسان، مدیران و مددجویان تشکیل داده اند. برای جمع آوری اطلاعات از ابزار مصاحبه عمیق استفاده گردید. نمونه های مورد مطالعه به صورت هدفمند انتخاب شدند.  یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که برنامه ریزی متمرکز، پاسخگو نبودن این برنامه ها به نیاز معلولین، تشخیص  مددجویان نیازمند و  انسجام سازمانی در تحلیل گام اول مدل پژوهش و عرضه تسهیلات بر مبنای نیاز، کمبود اعتبارات در تحلیل گام دوم و تبعیض در خدمت دهی، همکاری نامناسب سایر ارگان ها، نظارت نداشتن بر پرداخت وام و مشکلات مالی مددجویان در تحلیل گام سوم، ازجمله عواملی هستند که میزان اثربخشی برنامه ها و فعالیت های اداره بهزیستی را در زمینه اشتغالزایی تحت تاثیر قرار داده است. پی آمد: نتیجه بررسی و تحلیل مطالب و اظهارات کارشناسان، مدیران و مددجویان، نشان می دهد که اثربخشی برنامه ها و فعالیت های اداره کل بهزیستی در خصوص ایجاد اشتغال پایدار در سطح متوسطی قرار دارد.

1پیشگفتار: در بحث مصرف مواد، انزوای اجتماعی پس از مصرف مواد رخ می دهد و عملا با پسایندهایی چون بازگشت مجدد به اعتیاد و دشواری ترک مواد همراه است. به همین دلیل این مطالعه با هدف بررسی تاثیر حمایت خانوادگی و برچسب اجتماعی بر انزوای اجتماعی زنان مصرف کننده مواد با نقش واسطه گری طرد اجتماعی انجام شد.  روش: روش مورد استفاده در این مطالعه پیمایش تبیینی بود. میدان مطالعه مراکز درمانی ترک اعتیاد استان گلستان بودند که تعداد صد و هشتاد و هفت زن تحت درمان به عنوان حجم نمونه مبتنی بر روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. تکنیک تحلیل نیز مبتنی بر مدل معادلات ساختاری AMOS26 بود.  یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که طرد اجتماعی تاثیر مثبت و معناداری بر انزوای اجتماعی دارد. همچنین حمایت خانوادگی و برچسب اجتماعی نیز اثر معناداری بر طرد اجتماعی دارند و در نهایت متغیرهای حمایت خانوادگی و برچسب اجتماعی تنها به طور غیرمستقیم از طریق طرد اجتماعی تاثیر معناداری بر انزوای اجتماعی زنان معتاد دارند. پی آمد: نتایج این مطالعه نشان داد که متغیرهای طرد اجتماعی، حمایت خانوادگی و برچسب اجتماعی سهم مهمی در تبیین انزوای اجتماعی زنان مصرف کننده مواد دارند. بنابراین دستکاری در این متغییرها می تواند نقش مهمی در کاهش انزوای اجتماعی زنان مصرف کننده مواد و به دنبال آن تسهیل ترک اعتیاد آنان داشته باشد. در طی این فرایند، مددکاری  اجتماعی می تواند به عنوان یک تسهیلگر ایفای نقش کند.