در این مقاله یک موتور مینی توربوفن مورد استفاده در یک پهپاد با مداومت پروازی 25 ساعت در مرحله طراحی انتخاب شده و تحلیل های مربوط به پیش بینی قابلیت اطمینان و تعمیرات و نگه داری موتور، انجام شده است. مدل سازی موتور توربوفن با استفاده از دیاگرام های بلوکی انجام گرفته است و قابلیت اطمینان، اهمیت قابلیت اطمینان و قابلیت دسترسی موتور و اجزای آن به دست آمده است. قابلیت اطمینان موتور در 126 ساعت پروازی به زیر 98 درصد می رسد. جهت ارتقای سطح قابلیت اطمینان موتور، از تخصیص قابلیت اطمینان 98 درصد برای 250 ساعت پرواز استفاده شده است. قابلیت دسترسی موتور توربوفن تحت بررسی با استفاده از شبیه سازی مونت کارلو، تحلیل شده و مقدار آن برای سه سال برابر 0.753 درصد برآورد شده و سیاست تعمیر و نگهداری پیش گیرانه پیشنهاد شده است.