نوشته حاضر در صدد بررسی رابطه ی دین و جنسیت است. رابطه دین و جنسیت، نقش دین در تولید و بازتولید نظام مردسالارانه، تصویر فرودستانه زن در متون مقدس، محرومیت زنان از دست یابی به مقامات کلیسایی، اندیشه قابلیت نداشتن زنان در مراتب بالای عرفانی و معنوی، همگی از جمله عواملی است که فمینیست ها را به انتقاد از دین و گزاره های دینی واداشته است. نگاه انتقادی فمینیسم به دین را می توان در قالب الاهیات فمینیستی بررسی و مطالعه کرد. مقاله حاضر با روش تحلیلی توصیفی، فهم فمینیستی از دین و متون مقدس در مسئله زن و زنانگی را بررسی خواهد کرد. تبیین الاهیات فمینیستی حاکی از آن است که فمینیسم گاه راه حل خروج از بن بست ذهنی را خدای مؤنث می داند و گاه تحریف و تفسیر مردانه و سویافته را سبب فرودستی زنان می شمرد. منشأ تصورات ذهنی در فرودستی زنان را می توان در گزاره خلقت نخستین انسان و نحوه خلقت زن، گناه نخستین و مقصردانستن زن در هبوط انسان و اعتقاد به تثلیث دانست.