پژوهش و فناوری محیط زیست
سال:1397 | دوره:3 | شماره:5 |تعداد مقالات:7

بدون تردید مناطق حفاظت شده، پارک های ملی و به طور کلی زیستگاه های زیست کره، میراث های با ارزش طبیعی هر کشور محسوب می شوند. از این رو اطلاع از تغییرات آن ها نقش اساسی در کیفیت مدیریت این مناطق دارد. سنجش از دور از جمله تکنولوژی های برتر و کارآمد در مدیریت منابع و بررسی تغییرات زیست محیطی است. هدف از انجام این تحقیق آشکار سازی تغییرات کاربری/پوشش اراضی پارک ملی بوجاق استان گیلان در طی سال های 2000 تا 2017 می باشد. بدین منظور تصاویر سنجنده + ETM ماهواره لندست 7 در سال 2000 و سنجنده OLI ماهواره لندست 8 در سال 2017 اخد گردید. بعد از اعمال پیش پردازش های لازم روی تصاویر، نقاط تعلیمی برای هر یک از طبقات کاربری به تعداد کافی و با پردازش مناسب انتخاب شد و با بهره گیری از روش طبقهبندی نظارت شده با الگوریتم حداکثر احتمال نقشه کاربری/پوشش اراضی منطقه تهیه شد. با استفاده از آزمون صحت کلی و آماره کاپا صحت نقشه های تولیدی با قابلیت متوسط تعیین گردید. نتایج تحقیق نشان داد مساحت بخش دریایی، پوشش علفی و پیکره آبی کاهش داشته اند و مساحت کاربری های کشاورزی، باتلاقی، انسان ساخت، درختی و بدون پوشش افزایش یافته اند.

یکی از سازه های متداول جهت استهلاک انرژی جریان های پر سرعت، حوضچه آرامش می باشد که از میان هندسه های مختلف قابل استفاده، حوضچه های آرامش واگرا با شیب کف معکوس دارای عملکرد هیدرولیکی مناسب تر و هزینه ساخت کمتر می باشند. در این تحقیق قابلیت مدل سازی عددی پرش هیدرولیکی واگرا بر روی شیب کف معکوس با استفاده از نرم افزار Flow3D مورد ارزیابی قرار گرفته است. داده های مدل آزمایشگاهی در زوایای واگرایی 5 و 10درجه در شیب های کف معکوس 3/1، 35/2، 2/3 و 57/4 درجه به علاوه جهش هیدرولیکی کلاسیک مورد استفاده قرار گرفت. مقایسه نتایج خروجی مدل شبیه سازی و داده های آزمایشگاهی نشان داد که مدل مقادیر پروفیل های سطح آب، طول پرش و مقادیر حداکثر سرعت در عمق را با دقت خوبی نشان می دهد. نتایج مربوط به پروفیل سطح آب حاکی از آن است که خطای نسبی متوسط مقادیر عمق آب به دست آمده از مدل عددی و مقادیر اندازه گیری شده تقریبا 15 درصد می باشد. پروفیل های سرعت نیز تطابق خوبی با داده های اندازه گیری شده داشتند.

تغییرات ژئومورفیک مناطق ساحلی کم عمق، همچون تالاب ها و مصب ها و سواحل، به شدت به توازن میان رسوب ورودی از آب های داخلی یا دریا و رسوب خروجی با سرمنشأ فرسایش ناشی از موج های بادی و جریان های جزرومدی وابسته است. در این تحقیق با استفاده از مدل MIKE21 الگوی جریان و رسوب در مصب رودخانه سفیدرود مورد بررسی قرار گرفته و با بررسی تصاویر ماهواره ای LandSat به چگونگی تأثیرگذاری الگوی جریان، توزیع و انتقال رسوب و تغییرات تراز سطح آب دریای خزر بر روند تکامل دلتا و خط ساحلی پرداخته شده است. عواملی چون دبی و بار رسوب رودخانه و تراز سطح دریا، الگوی امواج و باد از جمله مهم ترین عوامل مؤثر در این تغییرات هستند. این مطالعه می تواند زمینه ای مناسب برای مدیریت صحیح جهت توسعه پایدار در این منطقه، در تظر گرفتن تمهیدات لازم جهت جلوگیری از خسارات ناشی از نوسانات بلندمدت دریای خزر و همچنین آگاهی کافی از وضعیت هیدرودینامیکی و رسوب رودخانه سفیدرود را در منطقه دلتای سفیدرود فراهم آورد.

امروزه خطرات محیط زیستی ناشی از عدم مدیریت صحیح پسماند یکی از مشکلات اساسی کشور است. از این رو نیاز به توسعه ی سیستم مدیریت پسماند و ورود تکنولوژی های جدید و پیشرفته ضروری است. دفع پسماند به روش سوزاندن از روش های موثر در امر امحاء پسماند است. به کارگیری زباله سوزها برخلاف روش دفن به مراقبت های طولانی مدت پس از عملیات دفع نیاز ندارد و همواره امکان استحصال انرژی از آن مورد توجه است. از معایب اصلی این روش انتشار آلاینده های هوا از دودکش زباله سوزها و مدیریت زائدات باقی مانده نظیر خاکستر است. بنابراین انتخاب یک مکان مناسب برای احداث نیروگاه زباله سوز شهری، با شناسایی و در نظر گرفتن عوامل درگیر و موثر همانند فاکتورهای محیط زیستی، اقتصادی و اجتماعی به بهره مندی بیشتر از مزایای آن، کاهش هزینه ها و رفع نارضایتی جامعه می انجامد. در این مقاله با استفاده از مطالعات کتابخانه ای، جستجوی دستورالعمل های معتبر جهانی و مقالات مرتبط در پایگاه های اطلاعاتی به معرفی و مقایسه ی معیارهای ذکر شده برای مکان یابی نیروگاه زباله سوز شهری به عنوان یکی از مهم ترین گام های طرح ریزی یک مجموعه جامع مدیریت پسماند پرداخته شده است.

هدف این مقاله، شناخت توان آسایش زیست اقلیمی، راحتی بافت فضای بیرون ساختمانی و گردشی منطقه در طول ماه های سال است که به عنوان بخشی از یک پروژه تحقیقاتی و با هدف بهره برداری از سایت بویه املش و افزایش بازدهی اقتصادی به اجرا درآمده است. در این مقاله سعی شده است آسایش یا عدم آسایش انسان بر اساس مدل ها و شاخص های زیست اقلیمی از قبیل روش اوانز، بیکر (CP)، دمای موثر (ET) و روش اولگی با استفاده از اطلاعات آماری ایستگاه اسپیلی طی سال های 1370 تا 1390 در یک دوره 20 ساله ارزیابی شود. نتایج حاصل از این مقاله با توجه به شرایط محیطی نشان می دهد که ماه های مهر و اردیبهشت، خرداد، تیر، مرداد و شهریور دارای آسایش محیطی و بهترین زمان برای ورود گردشگر به منطقه مورد مطالعه می باشند، و در این مواقع از سال شرایط آسایشی در این ناحیه تقریبا مهیاست.

امروزه نیاز فزایندهای به توسعه روش های مقرون به صرفه، با بازدهی بالا، غیر سمی و زیست سازگار برای ساخت نانوذرات فلزی وجود دارد. از این رو استفاده از روش های سبز جهت تولید نانوذرات مرسوم شده است. از میان نانوذرات فلزی، نانوذره نقره به دلیل دارا بودن خواص درمانی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. بنابراین در این مقاله روش های سبز پلی ساکارید، تالنز و زیستی مورد بررسی و مقایسه قرار می گیرد. در روش پلی ساکارید و تالنز از مواد بی خطر و غیر سمی نشاسته و بتا دی گلوکز (به عنوان پایدارکننده و احیاگر) و در روش زیستی از توده سلولی و صافیده قارچ فوزاریوم اکسیسپوروم استفاده شد. تصاویر SEM و طیف جذب UV-vis نانو ذرات ساخت شده از سه روش بالا، نشان داد که روش پلی ساکارید به تولید نانوذرات با اندازه کوچکتر و بهره دهی بالاتر منجر می شود. همچنین به دلیل نقش مهم آنزیم نیترات رداکتاز وابسته به NADH در تولید خارج سلولی نانوذرات نقره، سنجش فعالیت این آنزیم در مدت رشد قارچ فوزاریوم با روش رنگ سنجی هارلی در دستور کار قرار گرفت. نتایج نشان داد، تغییرات وزن خشک سلولی بر فعالیت آنزیمی تاثیر دارد.

یکی از جنبه های مهم کاربرد نانوفناوری، گسترش فرایندهای پایا و سازگار با محیط زیست برای تولید نانوذرات فلزی می باشد. از این رو استفاده از روش های سبز جهت تولید نانوذرات نقره مرسوم شده است. بنابراین در این پژوهش روش های سبز پلی ساکارید، پلی ساکارید اصلاح شده، تالنز و میکروبی جهت تولید این نانوذرات مورد بررسی و مقایسه قرار می گیرد. در روش-های پلی ساکارید و تالنز از نشاسته و بتا دی گلوکز به ترتیب به عنوان پایدارکننده و احیاگر استفاده شد. در روش بیولوژیکی، بیوماس و صافیده قارچ فوزاریوم اکسیسپوروم جهت سنتز نانو ذرات بکار گرفته شدند. نتایج تصاویر SEM و طیف جذب UV-vis و DLS نانوذرات ساخته شده از چهار روش بالا نشان داد که روش پلی ساکارید به تولید نانوذرات با اندازه کوچکتر (20نانومتر)، پایداری بیشتر (دو ماه)، بهر ه دهی بالاتر و توزیع اندازه بهتر منجر می شود. همچنین تصویر TEM نشان دهنده آن است که شکل این ذرات کروی است.