تحقیقات در ارولوژی
سال:1394 | دوره:1 | شماره:1 |تعداد مقالات:6

مقدمه: درد بعد از عمل جراحی میتواند باعث بروز عوارض متعدد و عدم رضایت مندی بیمار گردد. هدف از این مطالعه مقایسه درک پرستار، بیمار و پزشک جراح از درد و ارتباط آن با میزان مسکن دریافتی در درد بعد از عمل جراحی پروستاتکتومی باز بود. روش کار: با استفاده از پرسشنامه ی تهیه شده توسط پژوهشگر درک پرستاران، پزشکان و بیماران از درد سنجیده شد. لازم به ذکر است که روایی و پایایی پرسشنامه توسط اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان مورد تایید قرار گرفته است. سپس با کمک معیار شدت درد دیداری (Visual Analog Scale)، نمره شدت درد توسط پرستار و بیمار بطور جداگانه اندازه گیری شد. نوع و میزان مسکن دریافتی بیمار هم توسط چک لیست ثبت گردید. یافته ها: اکثریت پزشکان (2/72٪ )، اکثریت پرستاران (3/72٪ ) و اکثریت بیماران (90٪ ) درک متوسطی از درد داشتند. اکثریت پرستاران (3/53٪ ) به درد بیمار نمره متوسط داده اند در حالی که اکثریت بیماران (3/83٪ ) درد خود را شدید عنوان نموده اند. اکثریت بیماران (7/76٪ ) داروی پتدین دریافت کردند. آزمون کای اسکور ارتباط معنی داری را بین درک بیمار از درد و شدت آن، درک پرستار و شدت درد در بیمار و بین درک بیمار از درد با میزان مسکن نشان داد (05/0 ≥ P). اما بین درک پرستار و درک پزشک از درد با میزان مسکن ارتباط معنادار نمی باشد. نتیجه گیری: مدیریت درد بعد از عمل، کاهش عوارض آن و جلب رضایت مندی بیمار همواره مورد توجه صاحب نظران علوم پزشکی بوده است. این مهم نیازمند درک مناسب پزشک و پرستار از درد بیمار می باشد. پیشنهاد میگردد جهت ارتقای نمره درک آنها کلاس آموزش ضمن خدمت برگزار گردد.

مقدمه: هیپر پلازی خوش خیم پروستات یکی از مشکلات شایع و دردسرساز در مردان مسن است و از عوارض مهم آن میتوان به احتباس ادراری و سنگ های مثانه اشاره کرد. هدف این مطالعه بررسی فراوانی این عوارض در بیماران مبتلا به هیپر پلازی خوش خیم پروستات مراجعه کننده به درمانگاه ارولوژی بیمارستان بعثت همدان است. روش بررسی: در یک مطالعه توصیفی مقطعی، بر اساس تشخیص بالینی و سونوگرافی، 105 بیمار مبتلا به هیپر پلازی خوش خیم پروستات از نظر سنگ مثانه و احتباس ادراری بررسی و اطلاعات به دست آمده تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: میانگین سنی بیماران 8/10± 5/65 سال، میانگین حجم پروستات 24± 9/67 سی سی، شیوع احتباس ادراری 8/44% و سنگ مثانه 3/14% بود. برخلاف سنگ مثانه، شیوع احتباس ادراری با افزایش سن افزایش معناداری را نشان داد (P<0. 05). کاهش فشار و قطر ادرار با 1/78 % و قطره قطره آمدن ادرار با 3/54 % به ترتیب شایعترین علایم انسدادی و تکرر ادرار با 9/82 % شایعترین علامت تحریکی در بیماران بود. نتیجه گیری: علایم هیپر پلازی خوش خیم پروستات با پیشرفت سن افزایش می یابد. بعلاوه، شیوع زیاد احتباس ادراری و سنگ مثانه در این مطالعه، نشانگر مراجعه تاخیری بیماران است که باعث افزایش بروز عوارض می شود.

مقدمه: بی اختیاری ادراری به معنی خارج شدن بدون کنترل ادرار از مثانه بوده و در میان انواع بی اختیاری ادراری شیوع بی اختیاری استرسی بیشتر از دیگر انواع بی اختیاری ادراری می باشد و این مسئله هزینه های اقتصادی و اجتماعی را به همراه دارد. ما در این مطالعه به بررسی و مقایسه تأثیر تزریق ترانس یورترال پلاسمای غنی از پلاکت به همراه چربی اتولوگوس با تزریق چربی اتولوگوس در درمان بیماران مبتلا به بی اختیاری استرسی ادرار در درمانگاه بی اختیاری ادراری بیمارستان شهید بهشتی همدان می پردازیم. مواد و روش ها: در این مطالعه تمام بیماران واجد شرایط از تاریخ 1/7/91 تا 29/12/91 که تعداد آن ها طبق آمار سال های قبل30 نفر تخمین زده می شد وارد شدند. در تمام بیماران بررسی محتوای چربی گردن مثانه توسطMRIانجام شد و ALPPتوسط مطالعات اورودینامیک اندازه گیری شد و میزان علایم بیماران با پرسشنامه مورد سنجش قرار گرفت و در پایان کلیه تجزیه و تحلیل ها برای مقایسه نتایج در این دو گروه در سطح اطمینان 95 درصد و با استفاده از نرم افزار آماریSPSS نسخه ی 16 و با استفاده از آزمون آماری Paired t-test انجام گردید. سطح معنی داری کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها: ضخامت قدامی-خلفی بافت چربی تزریق شده به همراه PRP در MRI و میزانALPP افزایش معنی دار یافت و علایم بیماران بر اساس یافته های پرسشنامه بهبود چشم گیر داشت. نتیجه گیری: با توجه به جنبه های مختلف مطالعه ی ما از قبیل شدت بی اختیاری ادرار با توجه به پرسشنامه، تغییرات ضخامت بافت چربی با استفاده از MRIدر مقطع سا جیتال، تغییرات ALPP با استفاده از یورو دینامیک و عوارض ایجاد شده ی ناشی از درمان، نتایج بدست آمده امیدوار کننده بوده و به نظر می رسد که یکی از انتخابهای درمانی قابل پیشنهاد به بیماران باشد.

مقدمه: جنسیت و رضایت عملکرد جنسی از جنبه های مهم سلامت کلی زنان و احساس خوب بودن می باشد. بررسی های مراقبت های اولیه پزشکی نشان داده است که کمتر از 50 درصد پزشکان از بیماران خود در مورد فعالیت های جنسی و نگرانی های مرتبط سوال می کنند. درک درست از پاسخ های نرمال سکشوال و ارزیابی و درمان اختلال عملکرد جنسی ملزم به ایجاد مراقبت های ژنیکولوژیک جامع می باشد. این مطالعه با هدف تعیین شیوع اختلالات عملکرد جنسی (شامل اختلال تمایل-برانگیختگی-ارگاسمیک-درد جنسی-رضایت جنسی) در زنان مراجعه کننده به بیمارستان فاطمیه انجام گرفت. روش کار: این مطالعه به صورت توصیفی-مقطعی بر روی 134 زن مراجعه کننده به بیمارستان فاطمیه در محدوده سنی 16 تا 53 سال که از نظر جنسی فعال بودند طی سال 1385 انجام گرفت. داده های پس از جمع آوری و ثبت در پرسشنامه IV-FSFI با نرم افزار SPSS ویرایش شانزدهم تجزیه و تحلیل آماری گردید. نتایج: فراوانی کلی اختلالات عملکرد جنسی در زنان مورد مطالعه بدین ترتیب بود: فراوانی اختلال تمایل جنسی 6/83% اختلال برانگیختگی جنسی 8/88% اختلال ارگاسمیک 1/79% اختلال درد جنسی 2/58% و کاهش رضایت جنسی 5/51% می باشد. نتیجه گیری: با توجه به یافته ها به نظر می رسد جنبه های مختلف اختلال عملکرد جنسی درکشور ما بسیار شایع است.

زمینه و هدف: PSA (Prostate Specific Antigen) یک تومور مارکر بسیار خوب است ولی اختصاصی سرطان پروستات نیست. در این پژوهش سعی شد PSAتعدیل شده TZ (Transitional) در بررسی تشخیصی سرطان پروستات با دانسیته PSA مقایسه گردد. مواد و روش ها: در این مطالعه در 100 بیمار (50 بیمار مبتلا به سرطان پروستات و 50 بیمار مبتلا به هیپرپلازی خوش خیم پروستات) با استفاده از سونوگرافی ترانس رکتال و مقادیر آزمایشگاهیPSA، دانسیته PSA و PSA تعدیل شده برای TZ به دست آمد و با استفاده از نرم افزار SPSS-version 18 و آزمون آماری T-Testدر بیماران مبتلا به سرطان پروستات و هیپرپلازی خوش خیم پروستات مورد مقایسه و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین PSA تعدیل شده TZ و دانسیته PSA در بیماران مبتلا به سرطان پروستات 21/0± 17/1 و 17/0± 91/0 و در بیمار مبتلا به هیپرپلازی خوش خیم پروستات 14/0± 65/0 و 064/0± 34/0 بود. حساسیت و ویژگی PSA تعدیل شده برای TZ %6/26و 6/86% و حساسیت و ویژگی دانسیته PSA 30% و 3/93% بود. بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد یافته های مطالعه حاضر حاکی از آن باشد که جهت تشخیص سرطان پروستات PSA تعدیل شده برای TZ و دانسیته PSAهیچکدام از نظر حساسیت و ویژگی برتری بر یکدیگر ندارند و همچنین به نظر می رسد که دانسیته PSA جهت افتراق هیپرپلازی خوش خیم پروستات و سرطان پروستات و پیشگیری از بیوپسی غیر ضروری از PSA تعدیل شده برای TZ تفاوتی با یکدیگر نداشته باشند.

همانژیوم های گلنس پنیس ضایعات بسیار نادری هستند و تاکنون تنها چند مورد از همانژیوم های گلنس پنیس گزارش شده است. درمان های متفاوتی برای همانژیوم های گلنس پنیس مطرح شده است از جمله لیزر Nd: YAG، اسکلروتراپی و یا برداشت توسط جراحی. در تجربه ما یک مورد همانژیوم گلنس پنیس در یک مرد 26 ساله تشخیص داده شد که پس از ارزیابی با سونوگرافی کالر داپلر، ضایعه توسط اسکلروتراپی با کمک سدیم تترادسیل سولفات 3% اسکلروتراپی شد که نتایج آن رضایت بخش بود. هدف از گزارش مورد، ناشایع بودن ضایعه و نیز ارائه یک روش درمانی متفاوت است.