چقرمگی شکست مبین مقاومت در برابر گسترش ترک و یکی از مهم ترین پارامترهای مکانیک شکستی سنگ ها و سایر جامدات است. آزمون های مختلفی به منظور تعیین چقرمگی شکست مود I سنگ ها ارایه شده که نتایج آن ها در عمل با یکدیگر تفاوت دارند، در این مقاله از بین روش های مختلف تعیین چقرمگی شکست سنگ ها در مود I، دو آزمون نمونه استوانه ای با شیار مستقیم و نمونه دیسکی با شیار مستقیم به منظور تعیین میزان اختلاف مقادیر چقرمگی شکست انتخاب شدند. نتایج حاصل مبین اختلافی 5/13 درصدی، بین مقادیر چقرمگی شکست این دو آزمون که اختلاف چندان زیادی نبود، است. به منظور بررسی علل تفاوت مقادیر چقرمگی شکست، مدل سازی عددی این دو آزمون با روش المان محدود سه بعدی صورت گرفت. نتایج مدل سازی عددی نشان دهنده حجم یکسان ناحیه پلاستیک نوک ترک در این دو آزمون بود، در نتیجه صحت نظریه الاستیک خطی برای هر دو آزمون به یک مقدار است. عامل دیگری که برای بررسی علت تفاوت مقادیر چقرمگی شکست در این دو آزمون مورد بحث واقع شد، نسبت ضخامت شیار به طول نمونه بود که با توجه به کمتر بودن این نسبت در نمونه های استوانه ای با شیار مستقیم و در نتیجه صحیح تر بودن فرض شیار به عنوان یک ترک در این نمونه ها، آزمون نمونه استوانه ای با شیار مستقیم مقادیر قابل اعتمادتری از چقرمگی شکست ارایه می کنند.