دانشور پزشکی: نشریه پژوهشی پایه و بالینی
سال:1388 | دوره:16 | شماره:81 |تعداد مقالات:12

مقدمه و هدف: حاملین باکتریوفاژی اخیرا به عنوان ابزار حمل ژن و ارایه واکسن مورد توجه قرار گرفته اند، که عمده دلایل این موضوع به پایداری فیزیکی، بی خطری و قیمت پایین چنین حاملینی مربوط می شود. از آن جا که در ارتباط با انتقال ژن به درون میزبانان یوکاریوتیک، اطلاعات اندکی در دست است. بنابراین به منظور تعیین قابلیت انتقال ژن این حاملین، مجموعه ای از مطالعات در شرایط آزمایشگاهی انجام گرفت.مواد و روش ها: بدین منظور با استفاده از سازه Lambda ZAP با قابلیت بیان در سلول های جانوری، اقدام به ساب کلون کردن ژن های مختلف از جمله EGFP به عنوان کنترل مثبت و PBR322 به عنوان کنترل منفی به داخل ناقل مزبور شد. با به کارگیری لیزات باکتریوفاژی، سازه نوترکیب فاژی بسته بندی گردید. به منظور ارزیابی کاربردی بودن باکتریوفاژهای تولید شده، ذرات باکتریوفاژی EGFP به کشت سلول های یوکاریوتی افزوده شد و بعد از 36 ساعت قابلیت بیان ژن در زیر میکروسکوپ فلورسانت مورد بررسی قرار گرفت.نتایج: مشاهده نشانه های فلورسانت ناشی از پروتئین فلورسنت سبز، به معنای عملکرد بیانی حاملین مورد نظر در سیستم های یوکاریوتی است. پایداری فاژهای نوترکیب به عنوان حامل واکسن خوراکی در شرایط مشابه مجرای گوارشی( pHو آنزیم های مخرب) مورد بررسی قرار گرفت.نتیجه گیری: نتایج آزمایش پایداری، نشان از قابلیت به کارگیری حامل فاژی به عنوان واکسن خوراکی را دارد.

مقدمه و هدف: هیبریدهای سلول های سوماتیک از تلفیق دو یا چند سلول سوماتیک به دست می آیند که پس از تشکیل، کروموزوم های سلول ها در یک غشا قرار می گیرند. به این ترتیب محیط هسته ای هر کدام از سلول های ادغام یافته تغییر کرده، ژن ها و کروموزوم های دو سلول در معرض واکنش با یکدیگر قرار می گیرند. قرار گرفتن کروموزوم ها در شرایط سیتوپلاسمی و هسته ای جدید و نوآرایی های وسیع کروموزومی که در این سلول ها پس تشکیل رخ می دهد، می تواند بر حساسیت آن ها به داروهای مختلف اثر بگذارد. در این مطالعه اثر داروی بلئومایسین سولفات (BLM) بر دو سلول هیبرید F3B6 و HF2x653 در مقایسه با سلول های غیر هیبرید والدی شان، WIL2 و NS1، با تمرکز بر آسیب های کروموزومی در مرحله G1 چرخه سلولی مورد بررسی قرار گرفت.مواد وروش ها: چهار رده سلولی,NS1 HF2x653، WIL2 و F3B6 از انجماد خارج شده و به طور جداگانه در فلاسک حاوی محیط کشت RPMI همراه با 15-10 درصد FBS کشت شدند. سپس در مرحله رشد لگاریتمی در فاز G1 چرخه سلولی با دزهای50µg/ml  و BLM 100µg/ml تیمار شدند. پس از محصول برداری، تثبیت، تهیه گستره های متافازی و رنگ آمیزی با گیمسا، سلول های آسیب دیده و انواع آسیب های کروموزومی در آن ها بررسی شد.نتایج: نتایج نشان داد که فراوانی این آسیب ها در سلول های هیبرید و غیر هیبرید والدی آن ها مشابه است.سلول های واجد کروموزوم بیش تر یعنی دو سلول NS1 و F3B6 آسیب های کروموزومی بیش تری نسبت به دو رده سلول واجد کروموزوم کم تر نشان دادند. بررسی فراوانی آسیب ها به ازا کروموزوم نیز موید این نتیجه است، فراوانی آسیب ها به ازا کروموزوم در دو سلولNS1  و F3B6 مشابه و بیش تر از دو سلول HF2x653 و WIL2 بود.گرچه گاهی سلول های هیبرید نسبت به سلول های والدی خود حساسیت متفاوتی نشان دادند اما پاسخی وابسته به دز در این مرحله مشاهده نشد.نتیجه گیری: سلول های هیبرید مطالعه شده در تحقیق از نظر حساسیت به داروی بلئومایسین در مرحله G1 چرخه سلولی، به یکی از رده های سلولی والدی خود شبیه بوده و نسبت به والد دیگر حساسیت کم تر یا بیش تری نشان می دهند.

مقدمه و هدف: کم خونی یکی ازعوارض اصلی بیماری مزمن کلیوی (CKD) است و علل متعددی دارد. تولید ناکافی اریتروپویتین، علت اصلی کم خونی است و کمبود آهن، عامل مهم دیگر است. هدف این مطالعه بررسی ذخایر آهن و شیوع کم خونی در CKD، در مراحل pre-dialysis و انجام همودیالیز است.مواد و روش ها: این مطالعه به صورت مقطعی و توصیفی – تحلیلی بر روی90 بیمار مبتلا به CKD (54 بیمار همودیالیزی و 36 بیمار(pre-dialyzed) ) در بیمارستان شهید مصطفی خمینی تهران انجام گرفت. هموگلوبین، اشباع ترانسفرین  (TSAT)، فریتین، آهن سرم   (SI)و شاخص های گلبول قرمز (RCI) جهت بررسی آنمی فقر آهن (IDA)  اندازه گیری شدند. اطلاعات مورد نظر با استفاده از نرم افزار SPSS, 16 تجزیه و تحلیل گردیدند.نتایج: فراوانی آنمی در بیماران همودیالیزی و pre-dialyzed،79.6  و 75 درصد بود. IDA در بیماران همودیالیزی و pre-dialyzed  در 11.1 و 5.6 درصد موارد وجود داشت و فقر آهن مطلق به ترتیب در 11.1 و 8.3 درصد و فقر آهن عملکردی، در 24.1 و 30.6 درصد موارد مشاهده گردیدند. ارتباط آماری معناداری بین علایم آنمی، عللCKD، مدت زمان دیالیز و IDA یافت نشد (07/p=0). فقر آهن عملکردی در هر دو گروه با دریافت اریتروپویتین، رابطه معناداری داشت (001/p<0). بیمارانی که آهن تزریقی دریافت می کردند در مقایسه با آهن خوراکی،هموگلوبین،TSAT  و SI بالاتری داشتند (001/p<0). دامنه توزیع حجمی گلبول قرمز و RCI به تنهایی معیارهای مناسبی برای تشخیص IDA در CKD نبودند.نتیجه گیری: درمان IDA با آهن تزریقی نسبت به آهن خوراکی، ارجحیت دارد. SI و فریتین (حساسیت43.90، 46.34 درصد) و RCI به تنهایی معیار مناسبی جهت بررسی ذخایر آهن نیستند ولی TSAT (حساسیت 73.17 درصد) معیار مناسبتری است.

مقدمه و هدف: گرگرفتگی یکی از مشکلات شایع در دوران کلیماکتریک (حول و حوش یائسگی) و یائسگی است. موثرترین درمان آن هورمونی است اما نیاز جدی برای درمان جایگزین احساس می شود. هورمون درمانی با افزایش خطر سرطان پستان و بیماری قلبی همراه است.مواد و روش ها: کارآزمایی بالینی فوق به صورت تصادفی، دو مرحله ای (4 هفته برای هر مرحله) و با روش متقاطع انجام شده و تاثیر فلوکستین (20 میلی گرم) بر گرگرفتگی در زنان سنین یائسگی که حداقل 14 حمله گرگرفتگی در طی یک هفته داشتند مورد بررسی قرار گرفت. در مرحله اول درمان گروه اول به مدت چهار هفته فلوکستین دریافت کردند، در مقابل گروه دوم پلاسبو گرفتند. عمل متقاطع (کراس آور) بین دو گروه در مرحله دوم درمان انجام شد. بیماران به مدت یک هفته بین دو مرحله درمان هیچ دارویی نگرفتند. در تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری تی، تی زوج، ویلکاکسون، من ویتنی، کای دو و فیشر استفاده شد.نتایج: 80 زن که به صورت تصادفی انتخاب شده بودند پروتکل درمانی را شروع کردند. در پایان درمان در گروه فلوکستین دفعات گرگرفتگی 55 درصد کاهش یافت و در مقابل 28 درصد کاهش در گروه پلاسبو مشاهده شد.تجزیه و تحلیل حاصل از کراس آور نیز ثابت کرد که به طور معناداری شدت گرگرفتگی در گروه فلوکستین کاهش یافته است (00/ .(p=0نتیجه گیری: فلوکستین و پلاسبو هر دو در بهبود گرگرفتگی موثرند اما فلوکستین به طور معناداری موثرتر است. بنابراین فلوکستین یک آلترناتیو حقیقی برای درمان گرگرفتگی در زنانی است که تمایلی برای دریافت هورمون به دلیل ترس یا هر علت دیگری ندارند.

مقدمه و هدف: خود مراقبتی در دیابت، موجب ارتقای کیفی زندگی شده و از تعداد موارد بستری در بیمارستان می کاهد و باپیگیری مداوم آن می توان از عوارض حاد ومزمن بیماری پیشگیری کرد. با توجه به شیوع بالای بیماری در شهر یزد بررسی این مقوله در بیماران دیابتی شهر ضروری است. آنالیز مسیر تکنیک آماری دقیقی است که جهت تعیین الگوی علی بهینه بین متغیرها مورد استفاده قرار می گیرد. لذا این مقاله با هدف به کارگیری آنالیز مسیر مبتنی بر رگرسیون جهت تعیین الگوی بهینه عوامل مرتبط با خودمراقبتی دیابت با استفاده از سازه های الگوی اعتقاد بهداشتی توسعه یافته ارایه می گردد.مواد و روش ها: این مطالعه تحلیلی مقطعی بر روی 120 نفر از بیماران دیابتی مراجعه کننده به مرکز تحقیقات دیابت یزد، که به صورت آسان در تحقیق وارد شدند، انجام شد. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه ای مشتمل بر سازه های الگوی اعتقاد بهداشتی توسعه یافته شامل منافع، موانع، شدت، حساسیت، خود کار آمدی، حمایت اجتماعی و کنترل متابولیک درک شده و منبع کنترل بانضمام متغیر های دموگرافیک بود و از طریق مصاحبه با بیماران تکمیل گردید. پایایی و روایی پرسشنامه مورد سنجش قرار گرفت و تایید گردید نتایج: بر اساس نتایج، خودکارآمدی، شدت × حساسیت و منافع خالص به طور مستقیم بر رفتارهای خود مراقبتی موثر بودند که در این مبان تاثیر خودکارآمدی بر رفتار قوی تر بود. منبع کنترل شانس و حمایت اجتماعی از طریق تاثیر بر منافع خالص به طور غیرمستقیم بر رفتار تاثیر گذار بودند. همچنین منافع خالص و منبع کنترل درونی با تاثیر بر خودکارآمدی به طور غیر مستقیم بر رفتارموثر بودند.نتیجه گیری: الگوی اعتقاد بهداشتی توسعه یافته میتواند به عنوان چارچوبی جهت طراحی مداخلات آموزشی جهت ارتقای خود مراقبتی در بیماران دیابتی به کار برده شود ولی از بین سازه های این الگو، خودکارآمدی، منافع خالص و شدت × حساسیت بیش ترین تاثیر مستقیم را دارند و بعد از آن منبع کنترل شانس و درونی و حمایت اجتماعی از اهمیت بیش تری برخوردارند و باید بیش تر مورد توجه قرار گیرند.

هدف: هدف از این پژوهش، بررسی ریسک فاکتورهای کانسر پستان در زنان زیر 40 سال در 10 سال اخیر (1386-1377) است.روش کار: این پژوهش از نوع توصیفی – تحلیلی و مورد شاهدی است که گروه مورد شامل 312 خانم مبتلا به سرطان پستان زیر 40 سال با تشخیص قطعی بر مبنای آسیب شناسی و واجد شرایط پژوهش و گروه شاهد شامل 312 خانم زیر 40 سال مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی به علت بیماری غیر نئو پلاستیک و غیر هورمونی بودند. هردو گروه از نظر سن همگون شدند. روش جمع آوری داده ها از طریق مصاحبه و مدارک پزشکی بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده ازآزمون کای دو،تی مستقل، رگرسیون لوجستیک ونیز شاخص OR برای بررسی رابطه ها بود.نتایج: ارتباط آماری معناداری بین متغیرهای وضعیت ازدواج، سابقه فامیلی سرطان پستان، سن اولین زایمان، سن منارک، پاریتی (در مولتی پاریتی بیش تر از نولی پاریتی)، مدت شیردهی، مصرف ocp مشاهده شد ولی بین سابقه شیردهی، سابقه سقط ارتباط آماری معناداری مشاهده نشد.نتایج آزمون تک متغیره نشان داد، در مجردین 95CI=1.51-3.88),(p<0.001) درصد( OR=2.42، در افراد با پاریتی 4 و بالاتر درمقایسه با نولی پارها 95CI=3.89-45.66),(p<0.001)درصد( OR=13.33، در افراد با سابقه فامیلی مثبت سرطان پستان (95CI=2.95-16.99),(p<0.001) OR=7.07 ، در زنان با سن منارک 15 سال و بالاتر در مقایسه با سن منارک کم تر از 12 سال 95CI=0.04-0.23),(p<0.001) درصد) 1. OR= 0در خانم های با سن اولین زایمان 30 سال و بالاتر در مقایسه با خانم های با سن اولین زایمان کم تر از 30 سال  95CI=1.02-3.67)درصد)OR=1.93،       (p=0.041)و در افراد با شیردهی کم تر از 24 ماه در مقایسه با افراد با شیردهی 24 ماه و بالاتر 95CI=1.22-2.58),(p<0.001)درصد) 77/1 OR=بود. در افراد با سابقه مصرف قرص های ضد بارداری 95CI=1.87-4.24),(p<0.001)درصد)  OR=83.2 ارتباطی بین سابقه شیردهی (p=0.985)، سابقه(p=0.749)  سقط و افزایش خطر سرطان پستان مشاهده نشد. در آنالیز رگرسیون لوجستیک به ترتیب پاریتی، سابقه فامیلی سرطان پستان، سابقه مصرف ocp و سن در اولین زایمان درافزایش خطر سرطان پستان زیر 40 سال موثر بودند.نتیجه گیری: تایج نشان داد که در زنان زیر40 سال در مقایسه با سایر سنین خطر سرطان پستان در مولتی پارهای با پاریتی 4 و بالاتر بیش تر از نولی پارها بود سابقه شیردهی موثر نبود سایر ریسک فاکتورها مشابه بودند.

مقدمه و هدف: سندروم پیش از قاعدگی (PMS) یا عود دوره ای ترکیبی از تغییرات آزار دهنده فیزیکی، روان شناختی و یا رفتاری که در مرحله لوتئال سیکل قاعدگی اتفاق می افتد. با توجه به شیوع بالای آن و عوامل متعدد و مختلف آن ها و عدم اطلاع از وضعیت آن در زنان شاغل در کارخانجات این تحقیق انجام شد.روش بررسی: تحقیقی با طراحی مقطعی روی 476 زن شاغل انجام گرفت. علایم و نشانه های PMS بر اساس شاخص یازده گانه   DSM-IVدر کتاب مرجع با پرسش از نمونه ها در دو مرحله انجام گرفت. عوامل مرتبط شامل سن، تحصیلات، شاخص توده بدن، رده شغلی، ساعت کار روزانه، قاعدگی دردناک، مقدار خونریزی قاعدگی، شدت درد قاعدگی، انجام تمرینات ورزشی و تاهل بود. شیوع PMS در نمونه ها تعیین و نقش عوامل مرتبط با آزمون کای دو مورد قضاوت قرار گرفت.نتایج: از 476 نفر از زن مورد بررسی با سنین 28/8±31،PMS  در 7/67 درصد به دست آمد. 6/27 درصد آن ها PMS متوسط و شدید داشتند. شایع ترین شاخص سندرم پیش از قاعدگی علایم فیزیکی با 2/87 درصد، سستی و بی حالی، زود خسته شدن یا کاهش چشمگیر انرژی با 1/73 درصد و بعد اضطراب، تنش یا فشار روانی، هیجان زدگی، بی صبری یا بی قراری 6/66 درصد بود. وضعیت قاعدگی، افزایش سن، تاهل، شاخص توده بدن، عدم تمرینات منظم ورزشی و رده شغلی پایین حد علایم مستعد کننده PMS بود .(p<0.05) ارتباط معناداری بین تغییرات میل جنسی با  PMS وجود داشت.(P<0.05)نتیجه گیری: به نظر می رسد سندرم پیش از قاعدگی در زنان شاغل در کارخانجات بالا و جای نگرانی دارد. با توجه به تبعات شناخته شده آن اقدامات لازم جهت کاهش آن را توصیه می کنیم.

مقدمه و هدف: سرطان معده، دومین سرطان شایع و دومین علت مرگ و میر ناشی از سرطان ها در سراسر دنیا شناخته شده است و در ایران آدنوکارسینوم معده کشنده ترین نوع سرطان معده است و افراد دارای این نوع سرطان طول عمر کوتاه تری نسبت به سایرین دارند.در این مطالعه بقای بیماران مبتلا به سرطان معده که در بخش گوارش بیمارستان طالقانی تحت جراحی قرار گرفتند مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت.روش بررسی: طی سال های 1381 لغایت 1385، تعداد 455 بیمار مراجعه کننده با تشخیص قطعی سرطان معده که در بخش گوارش بیمارستان طالقانی تحت عمل جراحی قرار گرفتند به صورت هم گروه تاریخی تحت بررسی و آنالیز قرار گرفتند. اثر متغیرهای جنس، سن، شاخص توده بدنی، وضعیت مواجهه با مواد شیمیایی، سابقه فامیلی، درجه تمایز هیستوپاتولوژیک، سابقه مصرف زیاد نمک یا دخانیات، هیستولوژی بیماری، نوع هیستوپاتولوژی، مرحله پیشرفت سرطان، علایم در زمان تشخیص و اندازه تومور بر طول عمر بیماران مورد ارزیابی قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش کاپلان مایر، مدل مخاطرات متناسب کاکس و برآوردگر برسلو و تارون وایر استفاده شد.نتایج: 6/71 درصد از بیماران مرد و بقیه (4/28 درصد) زن بودند و میانگین سن در بیماران مرد 39/59 سال و در زنان 22/56 سال بود. میانگین و میانه بقای این بیماران به ترتیب 56/32 ماه و 3/28 ماه به دست آمد و بقای یک ساله، دو ساله، سه ساله، چهارساله و پنج ساله این بیماران به ترتیب 0.78، 0.53، 0.40، 0.32 و 0.15 به دست آمد. مدل مخاطرات متناسب کاکس نشان داد که سن در زمان تشخیص (p=0.023)، سابقه فامیلی  (p=0.045)و اندازه تومور (p=0.032) با طول عمر بیماران ارتباط معناداری داشته اند.نتیجه گیری: میزان بقای بیماران مبتلا به سرطان معده پایین است و به نظر می رسد که یکی از دلایل جدی این مساله، تاخیر در تشخیص باشد. بنابراین، به کارگیری آموزش همگانی درباره تشخیص و علایم خطر اولیه بیماری و انجام آزمایش های دوره ای، اجتناب ناپذیر است.

مقدمه و هدف: درد مزمن پشت یکی از فراگیرترین انواع درد است و افسردگی اختلالی شایع در میان بیماران مبتلا به درد مزمن است. با این حال تمام بیماران مبتلا به درد مزمن میزان یکسانی از افسردگی را نشان نمی دهند. از این رو پژوهشگران اغلب متغیرهای زیست پزشکی و روانشناختی، مخصوصا راهبردهای مقابله با درد، را برای توجیه تغییرپذیری در ارتباط درد مزمن و افسردگی مورد ارزیابی قرار می دهند. اهداف این پژوهش: 1) اولویت بندی راهبردهای مقابله با درد در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن،2) بررسی اثربخشی راهبردهای مقابله در کنترل درد، 3) بررسی ارتباط این راهبردها با افسردگی و 4) تعیین راهبردهای مقابله ای منتخب برای پیش بینی افسردگی با کنترل شدت درد و مدت زمان ابتلا در بیماران مبتلا به درد مزمن پشت بود.مواد و روش ها: در مجموع 185 بیمار (18 تا 68 ساله) با سابقه درد مزمن پشت بیش از 3 ماه، که به کلینیک های تحت بررسی مراجعه کرده بودند ، مقیاس های شدت درد و پرسشنامه های افسردگی، راهبردهای مقابله با درد و اثربخشی مقابله و نیز پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی را تکمیل کردند.نتایج: یافته ها مبین آن بود که بیش ترین راهبرد به کار گرفته شده توسط بیماران دعا و امیدواری، اما اثربخش ترین راهبردها در کنترل درد، نادیده انگاشتن درد و گفتگو با خود بود.  فاجعه انگاری ناکارآمدترین راهبرد مقابله در کنترل درد بود. نتایج تحلیل همبستگی با کنترل متغیرهای زیست پزشکی (شدت درد و مدت زمان ابتلا) نشان داد که استفاده بیش تر از فاجعه انگاری با افسردگی شدیدتر و استفاده بیش تر از گفتگو با خود و توجه برگردانی با افسردگی خفیف تر همراه است. رگرسیون چند متغیری گام به گام نشان داد که راهبردهای گفتگو با خود و فاجعه انگاری به ترتیب قوی ترین پیش بینی کننده های انطباقی و غیرانطباقی افسردگی می باشند که 47 درصد از واریانس مشترک نتایج افسردگی را توضیح می دهد. ضریب بتا نیز تنها برای این دو راهبرد مقابله ای معنادار بود (p≤0.05).نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که استفاده از راهبردهای مقابله انطباقی (گفتگو با خود و توجه بر گردانی) و غیرانطباقی (فاجعه انگاری) در ایجاد خلق افسرده موثر است. این راهبردهای مقابله به طور بالقوه قابل اصلاح و تعدیل بوده و می تواند هدف اقدامات درمانی برای کاهش افسردگی در بیماران مبتلا به درد مزمن پشت باشد.