دانشور پزشکی: نشریه پژوهشی پایه و بالینی
سال:1394 | دوره:22 | شماره:116 |تعداد مقالات:10

مقدمه و هدف: یکی از راه های درمان بیماری های با نقص میلین، سلول درمانی است، سلول های بنیادی مورد استفاده در این روش به الیگودندروسیت تبدیل خواهندشد. در مطالعات پیشین برای تولید سلول های شبه الیگودندروسیت از سلول های بنیادی مغز استخوان استفاده می شد که در مرحله پیش القا تحت تاثیر DMSO و در مرحله القا، تحت تاثیر heregulin and T3، bFGF، PDGF قرار می گرفتند. در تحقیق اخیر به منظور افزایش تولید این سلول ها ابتدا سلول های بنیادی مغز استخوان به نوروسفر و سلول های بنیادی عصبی تبدیل شده، سپس سلول، شبه الیگودندروسیت شد و در پایان، همکشتی این سلول ها با نورون های حرکتی به منظور تولید میلین ارزیابی شد.مواد و روش ها: سلول های بنیادی مغز استخوان (BMSCs) از موش های صحرایی ماده بالغ استخراج و تحت اثر B27، EG و BFGF به سلول های نوروسفر (NSF) و سلول های بنیادی عصبی (NSC) تبدیل و سپس در مرحله القا، تحت تاثیر (heregulin and T3، bFGF، PDGF) به سلول های شبه الیگودندروسیت (OLCs) تمایزداده شدند. سلول های سلول های OLC، NSF، NSC و BMSC با استفاده از نشانگرهای (مارکرهای) fibronectin، CD45, CD90، CD44 و oct-4، MBP، GFAP، O4، O1 مورد ارزیابی ایمونوسایتوشیمیایی و ژن های oligo2 و MOG با RT-PCR مورد بررسی قرار گرفتند.نتایج: نتایج مطالعه حاضر، نشان دهنده بیان مارکرهای fibronectin، CD45, CD90، CD44 توسط سلول های BMSCs و مارکرهای NESTIN و NF68 توسط سلول های NSC و مارکرهای oligo2، O4، O1 در سلول های OLCs بود، درضمن، بیان ژن های Olig2 و PDGFR توسط روش RT-PCR تاییدشد.نتیجه گیری: سلول های شبه الیگودندروسیت با درصدی بالا از سلول های بنیادی عصبی استحصال یافته از BMSCs ایجاد می شوند و پس از همکشتی با نورون های حرکتی، قابلیت تولید میلین در محیط کشت را دارا هستند.

مقدمه و هدف: درمان ضایعه نخاعی به رغم درمان های رایج حمایتی، افقی وسیع از سلول درمانی و رویکردهای فارماکولوژیک را پیش رودارد. به منظور بررسی یکی از رویکردهای فارماکولوژیک ممکن، استیل ال کارنیتین انتخاب شد. اثر استیل ال کارنیتین پس از ضایعه فشار مکانیکی طناب نخاعی موش صحرایی بالغ به وسیله شمارش تعداد سلول های عصبی و نوروتروفین BDNF و بیان گیرنده p75 بررسی شد.مواد روش ها: 16 موش صحرایی بالغ به چهار گروه تقسیم شدند: 1. لامینکتومی و تزریق داخل صفاقی استیل ال کارنیتین، 2. لامینکتومی و تزریق داخل صفاقی استیل ال کارنیتین و اعمال فشار مکانیکی بر نخاع، 3. لامینکتومی و تزریق داخل صفاقی سرم فیزیولوژی و4. لامینکتومی و اعمال فشار مکانیکی به نخاع به همراه تزریق داخل صفاقی سرم فیزیولوژی. پس از چهار هفته تزریق روزانه داخل صفاقی، موش ها کشته شدند. مورفومتری شمارش سلول های عصبی نخاع با استفاده از رنگ آمیزی کرسیل فست ویولت انجام شد. بررسی بیان گیرنده p75 و نوروتروفین BDNF با روش ایمنوهیستوشیمیایی انجام گرفت.نتایج: نتایج مورفومتری، کاهش تعداد سلول های عصبی- حرکتی نخاع به دنبال فشار مکانیکی را نشان داد. استیل ال کارنیتین، کاهش مرگ سلول های عصبی و افزایش نوروتروفین مربوط، پس ضایعه نخاعی را سبب شد.نتیجه گیری: استیل ال کارنیتین با آثار نوروپروتکتیوی که ممکن است ناشی از خواص ضدالتهابی و نوروتروفیکی آن و همچنین فعالیت آنتی اکسیدانی آن باشد، به احتمال، کاهش مرگ سلول های عصبی و افزایش بیان نوروتروفین و سایر گیرنده ها نظیر تیروزین کیناز و کاهش استرس اکسیداتیو پس از ضایعه فشاری نخاع را سبب می شود.

مقدمه و هدف: بر اساس تحقیق های انجام شده، میزان اختلال های روان پزشکی به ویژه اختلال های خلقی و اضطرابی و اقدام به خودکشی در بیماران HIV مثبت بالاست و شناخت درمانی (CT) گروهی، روشی کارآمد در درمان بسیاری از مشکلات روان شناختی و اختلال های روان پزشکی یافت شده است. هدف پژوهش حاضر، ارزیابی تاثیر CT گروهی در کاهش افسردگی، اضطراب و استرس ادراک شده مردان HIV مثبت بوده است.مواد و روش ها: طرح پژوهش شبه آزمایشی با گروه کنترل و انتصاب تصادفی با پیش آزمون و پس آزمون بود. ابتدا پرونده های فعال 131 مرد HIV مثبت، بررسی و تمامی آنها از نظر مقیاس DASS21 که علایم روان شناختی افسردگی، اضطراب و استرس را می سنجد، ارزیابی شدند و مشخص شد 54 نفر (41.2 درصد)، نمرات بالاتر از نقطه برش دارند، از این تعداد، 30 نفر به روش تصادفی ساده، انتخاب و به روش انتصاب تصادفی به دو گروه آزمایش (15=n) و کنترل (15=n) تقسیم شدند، گروه آزمایش در دوازده جلسه CT گروهی شرکت کردند ولی درگروه کنترل، هیچ گونه مداخله روان شناختی انجام نگرفت، در پایان، مداخلات هر دو گروه، به طور مجدد ارزیابی شدند.نتایج: تحلیل کوواریانس چندمتغیری (MANCOVA) نشان داد که CT گروهی به طور معنی داری در کاهش افسردگی (P<0.0001 و F=20.101)، اضطراب (P<0.0001 و F=37.817) و استرس (P<0.0001 و F=77.199) مردان مبتلا به HIV، موثر است.نتیجه گیری: تجربه به چالش کشیدن رابطه میان افکار خودآیند منفی و علایم روان شناختی از طریق مداخله CT گروهی، برای بیماران مرد مبتلا به HIV، موفقیت آمیز بود.

مقدمه و هدف: راهنمایی و مشاوره دانشجویان در طول دوره تحصیل، یکی از مهم ترین وظایف اعضای هیات علمی دانشگاه هاست. دانشجویان پزشکی به دلیل مواجهه با استرس های متعدد که می توانند بر دانش اندوزی، یادگیری و سلامتی آنان تاثیربگذارند، به نظام های حمایتی و راهنمایی نیازمندند که در قالب نظام استاد راهنما می گنجند. هدف از این مطالعه، بررسی دیدگاه و رضایتمندی دانشجویان پزشکی دانشگاه شاهد از عملکرد استادان راهنمای بالینی است.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی توصیفی، 200 دانشجوی پزشکی دانشگاه شاهد پس از ورود به مقطع بالینی، از طریق پرسش نامه پژوهشگرساخته پایا و روا مورد بررسی قرارگرفتند. تحلیل آماری داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS16 و تجزیه وتحلیل نتایج با استفاده از آزمون های آمار تحلیلی انجام گرفت. P<0.05، معنادار تلقی شد.نتایج: در این مطالعه، 58 درصد از دانشجویان، بهترین روش انتخاب استاد راهنما را انتخاب توسط خودشان بیان کردند، 56.6 درصد دانشجویان تمایل داشتند که تحت هدایت و راهنمایی استاد راهنمای همجنس خود باشند، 48 درصد دانشجویان مهیابودن هر دو روش حضوری و غیرحضوری را برای برقراری ارتباط با استاد راهنما مطرح کرده بودند. رضایت بیشتر دانشجویان از «عملکرد استادان راهنما نسبت به ارزیابی وضعیت تحصیلی گذشته و حال دانشجو، آشناکردن دانشجویان با مقررات آموزشی و دانشگاه، وجود جدول زمانی و مکانی مشاوره با دانشجویان، دردسترس بودن استاد راهنما و بررسی زمینه های احتمالی افت تحصیلی» در حد زیاد بوده اما به طور کلی، رضایت از عملکرد استاد راهنمای بالینی در حد متوسط بوده است.نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان دادند که درکل، دانشجویان پزشکی دانشگاه شاهد، رضایتی متوسط از عملکرد استاد راهنمای بالینی دارند که این امر، لزوم بازنگری در نحوه انتخاب استادان راهنما، برنامه ریزی جلسات مشاوره با دانشجویان و اجرای برنامه های آموزشی درخصوص شرح وظایف استادان راهنما را ایجاب می کند.

مقدمه و هدف: بارداری ناخواسته، نوعی از بارداری است که دست کم از نظر یکی از زوجین، ناخواسته باشد و پیامدهایی نامطلوب را برای خانواده و اجتماع به همراه دارد. در این مطالعه با استفاده از چهار مدل طبقه بندی، وقوع بارداری ناخواسته در جمعیت شهری خرم آباد پیش بینی شد و مدل ها مورد مقایسه قرار گرفتند.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، 467 نفر از مادران باردار مولتی پار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی- درمانی خرم آباد در سال 1390 با روش نمونه گیری طبقه ای و خوشه ای انتخاب شده، متغیرهای مرتبط اندازه گیری شدند. در مدل بندی داده ها از مدل رگرسیون لوجستیک، تحلیل تشخیصی، درخت تصمیم گیری و شبکه های عصبی پرسپترون سه لایه و نرم افزار SPSS و MATLAB استفاده شد، برای مقایسه این مدل ها، شاخص های حساسیت، ویژگی، سطح زیر منحنی مشخصه و میزان پیش بینی صحیح به کارگرفته شدند.نتایج: شیوع بارداری ناخواسته، 32.3 درصد بود. عملکرد مدل ها بر اساس شاخص سطح زیر منحنی مشخصه به ترتیب عبارت بود: از شبکه های عصبی مصنوعی (0.741)، درخت تصمیم گیری (0.731)، رگرسیون لوجستیک (0.712) و تحلیل تشخیصی (0.711). بیشترین درصد حساسیت به مدل درخت تصمیم گیری (73.5 درصد) و بیشترین میزان ویژگی به شبکه عصبی مصنوعی (62.3 درصد)، مربوط بوده است.نتیجه گیری: با توجه به شیوع به نسبت بالای بارداری ناخواسته در شهر خرم آباد، لزوم بازنگری در برنامه های تنظیم خانواده، محسوس است. به رغم تشابه نسبی روش های یادشده، اگر توان پیشگویی بالاتر مدل، مدنظر محقق باشد، مدل شبکه های عصبی و اگرتفسیرپذیری بهتر نتایج، مدنظر باشد، استفاده از درخت تصمیم گیری و رگرسیون لوجستیک توصیه می شوند.

مقدمه و هدف: پوسیدگی دندانی، شایع ترین عفونت مزمن انسانی است که مهم ترین شاخص آن، DMFT است. کنترل پوسیدگی به [ایجاد و اجرای] برنامه های پیشگیری، نیازمند است. برای پیشگیری، دردست داشتن اطلاعات کامل از امکانات لازم است که از طریق مطالعات اپیدمیولوژیک حاصل می شود. هدف از این مطالعه، مقایسه شاخص DMFT در دانش آموزان عقب مانده ذهنی 8 تا 12 ساله مدارس استثنایی شهر زاهدان با افراد سالم و بررسی ارتباط آن با عواملی ازقبیل سن، جنس و میزان تحصیلات بود.مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی، توصیفی روی 200 دانش آموز، شامل 100 دانش آموز سالم و 100 دانش آموز عقب مانده ذهنی که 50 درصد آنها پسر و 50 درصد آنها دختر بودند، انجام گرفت. نمونه گیری، تصادفی خوشه ای بود. برای هر دانش آموز، پرسش نامه ای تکمیل و شاخص DMFT با معاینه کلینیکی، طبق معیارهای WHO اندازه گیری شد. اطلاعات به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS19 و آزمون های آماری من ویتنی و کروسکال والیس در سطح معنی داری 0.05 و ضریب همبستگی اسپیرمن تجزیه و تحلیل شدند.نتایج: میانگین شاخص DMFT در دانش آموزان عادی، 2.29±1.67 و در دانش آموزان عقب مانده، 4.03±1.92 بود. شاخص DMFT در کودکان عقب مانده ذهنی، با سن افراد، رابطه ای معنی دار داشت. DMFT در کودکان عقب مانده ذهنی با سایر متغیرهای مورد مطالعه، رابطه ای معنی دار نداشت.نتیجه گیری: بر اساس نتایج این ﺗﺤﻘﻴﻖ، وﺿﻌﻴﺖ ﺷﺎﺧﺺﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ کودکان عقب مانده ذهنی ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎی WHO در ﺣﺪی ﭘﺎیین تر ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ.

مقدمه و هدف: بهبود متابولیسم گلوکز و کاهش ریسک ابتلا به دیابت نوع 2 بر اثر مصرف کافئین گزارش شده است. امروزه گلی بنکلامید به طور شایع در درمان دیابت استفاده می شود. هدف از این مطالعه، بررسی اثر درمانی ترکیب کافئین و گلی بنکلامید بر میزان قند و چربی های سرم در موش های دیابتی نوع 2 بوده است.مواد و روش ها: در این مطالعه، 32 موش صحرایی نر به چهار گروه «دیابتی، دیابتی درمان شده با گلی بنکلامید، کافئین، ترکیب گلی بنکلامید و کافئین» تقسیم شدند. دوز دارویی گلی بنکلامید 0.285 میلی گرم برکیلوگرم و کافئین 100 میلی گرم برکیلوگرم و دوز ترکیب درمانی 50 درصد دوزهای پیشین بود. دیابت از طریق تزریق 60 میلی گرم برکیلوگرم استرپتوزوسین به صورت تک دوز القاشد. درمان پس از اثبات دیابت تا روز شانزدهم ادامه یافت. میزان گلوکز سرم و پروفایل چربی موش ها در پایان دوره، مورد بررسی قرار گرفت.نتایج: تحقیق حاضر نشان داد که ترکیب درمانی گلی بنکلامید و کافئین با 50 درصد دوز درمانی، سبب کاهش معنادار گلوکز سرم نسبت به گروه کنترل در روزهای چهارم، نهم و شانزدهم شد (p<0.05). درمان ترکیبی، سبب کاهش معنادار تری گلسیرید و افزایش معنادار HDL و نسبت HDL به LDL سرم شد (p<0.05)، درحالی که این تغییرها در گروه های تحت درمان با گلی بنکلامید و کافئین به تنهایی مشاهده نشد.نتیجه گیری: درمان ترکیبی گلی بنکلامید و کافئین، سبب بهبود کنترل گلوکز سرم شده، می تواند ایجاد تغییرهایی مفید و بارز را در میزان تری گلسیرید و HDL سرم موش های دیابتی درپی داشته باشد.

مقدمه و هدف: بیماری پارکینسون، یک بیماری حرکتی به نسبت شایع در افراد با سن بالاست که به علت تحلیل رفتن نورون های دوپامینرژیک بخش متراکم جسم سیاه مغز ایجادمی شود. با توجه به خاصیت حفاظتی، آنتی اکسیدانی و ضدالتهابی هسپرتین در گروه فلاوانون ها، هدف بررسی حاضر، تعیین اثر وابسته به دوز هسپرتین بر عدم تقارن حرکتی به دنبال تزریق داخل استریاتوم 6-هیدروکسی دوپامین در موش صحرایی به عنوان یک مدل تجربی بیماری پارکینسون بوده است.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، موش های صحرایی نر (n=35) به پنج گروه «شم و ضایعه دیده» و سه گروه «ضایعه دیده و تحت درمان» با سه دوز هسپرتین تقسیم شدند. مدل بیماری پارکینسون، با تزریق 12.5 میکروگرم 6-هیدروکسی دوپامین حل شده در محلول سالین آسکوربات به داخل استریاتوم سمت چپ ایجادشد. گروه های ضایعه دیده و تحت درمان، هسپرتین را در دوزهای 5، 15 و 50 میلی گرم برکیلوگرم از 1 ساعت پس از جراحی به طور روزانه و به مدت یک هفته دریافت کردند. در پایان هفته اول، رفتار چرخشی به سمت راست و چپ به دنبال تزریق آپومورفین، مورد بررسی کمی قرار گرفت.نتایج: در گروه ضایعه دیده، آپومورفین، موجب بروز رفتار چرخشی به سمت مقابل ناحیه آسیب دیده شد (p<0.001)، به علاوه، تجویز هسپرتین، فقط در دوز 50 میلی گرم برکیلوگرم توانست باعث کاهش معنی دار تعداد خالص چرخش های به سمت راست بشود (p<0.05) و هسپرتین در سایر دوز ها چنین تاثیری به جانگذاشت.نتیجه گیری: هسپرتین به شکل (فرم) خوراکی در دوز 50 میلی گرم برکیلوگرم، موجب کاهش عدم تقارن حرکتی (کاهش شدت رفتار چرخشی) در مدل تجربی بیماری پارکینسون می شود.

مقدمه و هدف: چالشی اساسی که مطالعات طولی را تحت تاثیر قرارمی دهد، مساله گمشدگی در داده هاست. گمشدگی در داده ها ممکن است به ازدست رفتن بخشی از اطلاعات منجرشود که این امر، باعث کاهش دقت برآوردگرها و دست یافتن به نتایج اریب و نادرست می شود لذا ضروری است تا ابتدا داده های حاصل از تحقیق های طولی از نظر ساختار گمشدگی ارزیابی شده، با درنظرگرفتن این نکته، تحلیلی مناسب با یا بدون جانهی روی داده ها انجام شود. هدف از این پژوهش، شناسایی سازوکار گمشدگی موجود در داده های حاصل از کارآزمایی بالینی مربوط به اثربخشی دیسترکشن مفصلی به روش غیرجراحی در بهبود عملکرد بیماران مبتلا به استئوآرتریت شدید زانو و همچنین بررسی اثر استفاده از رویکردهای مختلف مواجهه با گمشدگی، بر نتایج حاصل از تحلیل این داده هاست.مواد روش ها: به منظور به دست آوردن نتایج معتبر در تحلیل داده های مرتبط با مطالعات کارآزمایی بالینی طولی که شامل مقادیر گمشده هستند، رویکردهای مختلف برخورد با این گونه داده ها، ازجمله روش داده های کامل، روش داده های دردسترس، روش LOCF، روش مبتنی بر مدل پیش بینی کننده و روش های جانهی چندگانه ازقبیل روش نمره تمایل (propensity score) و روش تطابق میانگین پیش بینی کننده (Predictive mean matching method) وجوددارند، این روش ها در داده های حاصل از کارآزمایی بالینی مربوط به اثربخشی دیسترکشن مفصلی به روش غیرجراحی که از دو روش فیزیوتراپی و فیزیوتراپی به علاوه دیسترکشن مفصلی، در بهبود عملکرد بیماران مبتلا به استئوآرتریت شدید زانو در سه زمان ابتدای مداخله، انتهای مداخله و یک ماه پس از آن حاصل شده است، مورد استفاده قرارگرفته، نتایج حاصل از آنها با یکدیگر مقایسه شدند. از نرم افزار 9.1 SAS برای برازش مدل حاشیه ای (marginal model) و از نرم افزار 4 SOLAS برای جانهی داده ها استفاده شد.نتایج: با استفاده از رویکرد داده های کامل، داده های دردسترس و جانهی LOCF، اثر زمان معنی دار شد. هر سه روش جانهی چندگانه، نتایجی یکسان داشتند. در هیچ یک از رویکردهای مورد استفاده، اثر گروه درمانی، معنادار نشد اگرچه تفاوت هایی فاحش در طول فواصل اطمینان و ضرایب مدل وجود داشت.نتیجه گیری: با توجه به ساختار گمشدگی داده ها و نتایج به دست آمده از مولفه های (پارامترهای) خطای معیار، ضرایب مدل و طول بازه اطمینان، استفاده از نتایج رویکردهای جانهی چندگانه مناسب تر بوده، روش جانهی LOCF برای داده های طولی مداخله ای مناسب نیست.