نشریه جراحی ایران
سال:1402 | دوره:31 | شماره:2 |تعداد مقالات:10

بیماری های قلبی عروقی علت اصلی مرگ و میرها در سطح جهانی می باشد که بیشتر به دلیل بیماری عروق کرونر است. این مشکل در نتیجه باریک شدن عروق به دلیل تجمع پلاک ها ایجاد می شود و در نتیجه جریان خون را محدود می کند که باعث ایجاد آنژین یا حمله قلبی می گردد. جهت رفع این بیماری استنت های پیشرفته ای طراحی و تولید شده است. هدف بررسی اجمالی استنت های قلبی عروقی از ظهور اولیه آنها به عنوان ساختارهای ساده و نسبتاً خام و در نهایت دستگاه های چند منظوره است که با تحریک سلول و فن آوری های خاص امکان عامل دار کردن سطح استنت با عوامل بیولوژیکی را فراهم می نمایند. این مطالعه مروری است بر انواع استنت های کرونری دائمی و زیست تخریب و بررسی استنت های توسعه یافته که به واسطه عامل دار کردن استنت توسط پروتئین ها یا فاکتورهای رشد سازگار شده اند.

زمینه و هدف: کوله سیستکتومی لاپاروسکوپیک روش استاندارد جراحی کوله سیستکتومی می باشد، اگرچه در این روش عوارض جراحی کمتر می باشد ولی عوارضی همچون آسیب روده ای و آسیب مجاری صفراوی ممکن است پیامد مرگبار در پی داشته باشد. در این مطالعه به منظور شناخت و انجام اقدام مناسب برای کاهش آسیب های حین عمل و همچنین تشخیص و درمان به موقع، به بررسی شیوع آسیب روده در بیماران جراحی شده با این روش پراخته شده است. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، تعداد 1223 بیمار تحت لاپاراسکوپی کوله سیستکتومی در بیمارستان های تابعه دانشگاه علوم پزشکی بابل طی سال های 1395-1385، مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات دموگرافیک و بالینی بیماران با نرم افزار SPSS نسخه 23 تحت آنالیز آماری با استفاده از آزمون های دقیق فیشر و تی تست قرار گرفتند. مقادیر کمتر از 05/0 از نظر آماری معنادار در نظر گرفته شد. یافته ها: اکثریت بیماران به تعداد 1051 نفر (9/85%) زن بودند. سن 386 بیمار (6/31%) بیشتر از 50 سال بود. اکثریت بیماران به تعداد 829 نفر، معادل 8/67% دچار کوله سیستیت مزمن بودند. میانگین و انحراف معیار برای طول مدت جراحی 52/10±26/33 دقیقه و برای مدت زمان بستری 52/0±10/1 روز بود. شیوع آسیب به روده در بیماران بطور کلی 6/0% (7 مورد) گزارش شد. ارتباط معناداری بین آسیب روده و سن بالا، مدت زمان بستری بیشتر و مدت زمان جراحی طولانی تر یافت شد. اغلب بیماران دچار آسیب روده، سابقه جراحی قبلی و چسبندگی روده ای داشتند. نتیجه گیری: میزان شیوع آسیب روده ای در بیماران تحت کوله سیستکتومی لاپاراسکوپیک اندک بوده و این آسیب ارتباط معناداری با سن بیماران داشته است. یافته بارز در اغلب موارد آسیب روده ای، چسبندگی های داخل شکمی و سوابق جراحی قبلی شکمی بوده است. لذا توصیه می شود در این موارد جراح دقت و احتیاط بیشتری به خرج دهد و یا ترجیحاً جراحی را به روش باز انجام دهد.

زمینه و هدف: از آنجایی که شیمی درمانی نئوادجوانت سیستم ایمنی و اندوتلیال را تحت تأثیر قرار می¬دهد و این موضوع موضوع ممکن است منجر به تأخیر در بهبود زخم جراحی و بروز عوارض زخم جراحی شود و از آنجایی که اطلاعات دقیقی در این رابطه در دست نیست، مطالعه حاضر به صورت متاآنالیز با هدف بررسی نئوادجوانت درمانی بر روی عوارض ناشی از زخم جراحی پس از ماستکتومی انجام شده است. مواد و روش ها: پایگاه های اطلاعاتی پابمد، EMBASE و Cochrane Library، وب آو ساینز، ساینز دایرکت، اسکاپوس، مگ ایران و SID به کمک کلید واژه¬های ماستکتومی، جراحی پستان، برداشتن کامل پستان، نئوادجوانت درمانی، شیمی درمانی نئوادجوانت، زخم، عوارض، زخم جراحی و سرطان پستان بدون محدودیت زمانی در این مطالعه مروری سیستماتیک و متاآنالیز به صورت دقیق جستجو شدند. نمودارهای جنگلی و قیفی برای بررسی نتایج به کمک نرم افزار متاآنالیز جامع (CAM) استفاده شد، شاخص اندازه اثر به کمک اندازه اثر مبتنی بر میانگین اندازه¬گیری شد. یافته ها: 14 مطالعه (13 کوهورت و 1 مطالعه کیس کنترل) با 2198 نفر در این مطالعه ارزیابی شدند. نتایج حاکی از آن بودند که تجویز شیمی درمانی نئوادجوانت با افزایش قابل توجهی در خطر این عارضه مرتبط نیست؛ به عبارتی دیگر شیمی درمانی نئوادجوانت منجر به بروز عوارض زخم پس از جراحی نمی¬شود (15/1=RR – 44/1- 92/0:CI95% و 22/0=P و 0%=I2). نتیجه گیـری: شیمی درمانی نئوادجوانت با بروز عوارض زخم جراحی پس از ماستکتومی ارتباطی ندارد؛ با توجه به کیفیت مقالات این مطالعه، استفاده از نتایج این مطالعه با احتیاط صورت گیرد.

زمینه و هدف: ارزشیابی درونی، فرآیندی سیستماتیک جهت جمع آوری و تحلیل اطلاعات به منظور تعیین فواید و مضرات یک برنامه و میزان حصول اهداف آن می باشد. هدف از این مطالعه، ارزیابی درونی جراحی عمومی در دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه بود. مواد و روش ها: این پژوهش توصیفی-مقطعی در گروه جراحی عمومی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در سال 1400 انجام شد. ابتداً داده های مربرط به 9 حوزه ارزشیابی درونی (رسالت و اهداف آموزشی، مدیریت و سازمان دهی، برنامه آموزشی هیأت علمی، دانشجویان، منابع آموزش، پژوهش، سنجش و ارزشیابی و دانش آموختگان) از طریق چک لیست ها و پرسشنامه ها جمع آوری و سپس وضعیت گروه ها در حوزه های ارزشیابی درونی تعیین شد. نتایج با استفاده از نرم افزار STATA-14 با تأکید بر روش های آمار توصیفی شامل فراوانی و درصد، مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که وضعیت اکثر حوزه ها در گروه جراحی عمومی مطلوب بود. بالاترین مطلوبیت در حوزه مربوط به منابع آموزشی (فضا، امکانات و تجهیزات آموزشی و درمانی)، (75/117 امتیاز، 1/98%) قرار داشت. همچنین، در حوزه پژوهش (5/57 امتیاز، 8/71%) وضعیت نیمه مطلوب کسب گردید. نتیجه گیری: گروه آموزشی جراحی عمومی در حوزه های رسالت و اهداف آموزشی، مدیریت و سازمان دهی، برنامه آموزشی، هیأت علمی، دانشجویان، منابع آموزشی، سنجش و ارزیابی و دانش آموختگان درجه مطلوب را کسب نموده است. در این موارد جهت حفظ و ارتقای بیشتر و همسو بودن با نیازهای در حال تغییرات دائمی و متناسب با پیشرفت علم و تکنولوژی همگام می بایست تلاش گردد و به منظور بهبود حوزه پژوهش که درجه نیمه مطلوب را کسب کرده است؛ بررسی و برنامه ریزی دقیق نیاز است تا با جهد و مساعی مضاعف نسبت به احراز جایگاه مطلوب، شرایط مهیا شود.

زمینه و هدف: درد حاد پس از آرترولاستی اندام تحتانی بر جنبه های مختاق درمان تأثیرات نامطلوبی بر جای می گذارد و همچنین با توجه به اینکه درد حاد (در طی 24 ساعت اول) پس از جراحی زمینه ساز درد مزمن و ناتوانی پس از جراحی می شود و از طرفی با توجه به عدم وجود مطالعه ای متاآنالیز در رابطه با اثرات پرگابالین بر شدت درد حاد پس از جراحی های اندام تحتانی، مطالعه حاضر با هدف اثرات پیشگیرانه پرگابالین بر شدت درد حاد در طی 24 ساعت اول پس از اعمال جراحی ارتوپدی اندام تحتانی انجام شده است. مواد و روش ها: این متاآنالیز با پیروی از دستورالعمل های بیانیه PRISMA انجام شد؛ مطالعات بر اساس معیارPICO انتخاب شدند. کلید واژه های درد، شدت درد (سنجش به وسیله معیار VAS)، درد حاد، پرگابالین، اندام تحتانی، ارتوپدی اندام تحتانی و بی-دردی در پایگاه های اطلاعاتی PubMed، EMBASE وCochrane Library، وب آو ساینز، اسکوپوس، مگ ایران و SID جستجو شدند؛ تحلیل های آماری (Mantel-Haenszel، Chi2 و I2) با استفاده از نرم افزارRevMan 5. 4 انجام شد. یافته ها: شدت درد در ساعات دوم (02/0-تا 50/0-= CI95%-26/0-=MD و 04/0 =P ) و ششم (29/0-تا 30/0-= CI95%-30/0-= MD و 00001/0 ˂ P) و دوازدهم (29/0-تا 78/0-=CI95%-53/0-=MD و 0001/0 =P ) پس از جراحی به صورت معناداری در گروه مداخله کمتر از گروه کنترل بود. نتیجه گیری: این متاآنالیز از استفاده از پرگابالین قبل از جراحی در بیمارانی که تحت عمل جراحی ارتوپدی اندام تحتانی قرار می گیرند و با کاهش شدت درد حاد (درد در طی 12 ساعت اول پس از جراحی) حمایت می کند.

زمینه و هدف: همه گیری بیماری COVID19 در ایران اثرات گسترده ای داشته و دارد. تأثیر بیماری بر آموزش پزشکی منجر به تعطیلی دانشگاه ها و محدود شدن اقدامات درمانی به مداخلات ضروری و اورژانسی شد. با تعطیلی کلاس های دانشگاهی، آموزش آنلاین و از راه دور وسعت بیشتری پیدا کرد. مطالعه اخیر به بررسی میزان کمیت، کیفیت و میزان کارآمدی آموزش های آنلاین در مقطع فوق تخصص جراحی پلاستیک می پردازد. مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی از نوع توصیفی تحلیلی می باشد که پس تایید از کمیته اخلاق پزشکی انجام شد. در این مطالعه رضایت دستیاران و اساتید گروه آموزشی جراحی ترمیمی و پلاستیک از نظر میزان کمی و کیفی کلاس های آموزش مجازی مورد بررسی قرار گرفت. برای این کار از پرسشنامه و اطلاعات کمی مربوط به زمان کلاس ها و میزان مشارکت بر اساس مستندات موجود و فیلم کلاس ها استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS ورژن 22 انجام شد. ﻓﺮاواﻧﯽ ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎی ﮐﯿﻔﯽ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻧﺴﺒﺖ و درﺻﺪ و ﻓﺮاواﻧﯽ ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎی ﮐﻤﯽ ﺑﺎ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ و اﻧﺤﺮاف ﻣﻌﯿﺎر ﺳﻨﺠﯿﺪه ﺷﺪ. یافته ها: نتایج مطالعه در ده حوزه شامل: استفاده از ابزار کمک آموزشی در فرآیند آموزش مجازی، امکان دسترسی شرکت کنندگان به منابع آموزشی، بررسی تعامل و مشارکت متقابل، رضایت از زمان برگزاری کلاس، دسترسی به کلاس برای شرکت کنندگان، روش های ارزشیابی و آزمون های مجازی، دسترسی به اساتید خارج از ساعت کلاس، رضایت از روش تدریس، رضایت از محتوای ارائه شده در کلاس و رضایت کلی از دوره آموزش مجازی بررسی و نشان داده شد در همه موارد آموزش مجازی با تفاوت معنی داری از نظر آماری مورد پذیرش افراد گروه قرار گرفته است. نتیجه گیری: با توجه به اینکه بیماری کرونا همچنان ادامه دارد و ممکن است بیماری شبیه به این مورد در آینده اتفاق بیافتد و با توجه به اینکه مطالعه ما مناسب بودن آموزش مجازی را توصیه می کند، بهتر است این روش در سطح وسیع تر آموزش داده شده و به کار برده شود.

آسیب های نافذ به ناحیه توراکوابدومن می تواند باعث پارگی دیافراگم شوند. لاپاراسکوپی روش مورد قبول برای بررسی آسیب-های دیافراگم می باشد. با توجه به محل قرارگیری پورت ها در لاپاروسکوپی تشخیصی به روش کلاسیک، بررسی آسیب های دیافراگم در سطح پشتی طحال وکبد دشوار می باشد و این روش نیاز به مهارت بالاتری دارد. با جا به جایی محل تعبیه پورت ها می توان با دقت بالاتری دیافراگم را بخصوص در سطح پشتی طحال و کبد ارزیابی کرد. در بیماران مشکوک به آسیب دیافراگم با توجه به سمت آسیب دیده و لوازم موجود پیشنهاد می شود در آسیب های یک طرفه به جای پورت میدکلاویکولار سمت مقابل آسیب از پورت در ناحیه ساب گزیفویید استفاده شود. در آسیب های دو طرفه نیز با پورت گذاری کلاسیک در صورتی که نمای لازم از پشت طحال یا کبد دیده نشود، اضافه کردن پورت ساب گزیفویید توصیه می شود. در صورت عدم وجود لنز 30 درجه، استفاده از پورت 10 میلی متر در ساب گزیفویید و انتقال لنز به این پورت می تواند نمای بهتری با لنز صفر درجه از دیافراگم فراهم کند.

متاورس، قلمرو دیجیتالی است که به انسان ها اجازه تعامل با افراد دیگر یا شخصیت های دیجیتالی را می دهد، تکنولوژی متاورس در علوم پزشکی و داروسازی از پتانسیل قابل توجهی برخوردار است. طی سالیان متمادی ارائه خدمات پزشکی به بیمار مانند تشخیص بیماری، تجویز دارو و یا عمل جراحی از طریق ارتباط مستقیم پزشک با بیمار میسر بوده است. آموزش پزشکی در حالت عادی می تواند در زمینه هایی که به مهارت های دستی پیشرفته نیاز دارند مؤثرتر باشد، می تواند به راهنمایی استفاده از تجهیزات جراحی کمک بهتری نماید. استفاده از متاورس در آموزش عمل جراحی به کارآموز اجازه می دهد تا مراحل را روی یک بیمار مجازی انجام دهد یا اطلاعات بیمار را با واقعیت تطبیق دهد. کشف اینترنت و فضای Digital، ارائه خدمات پزشکی و ارتباط بیمار با پزشک از طریق وسایل الکترونیکی را میسر ساخت. امروزه متاورس مسیر استفاده از این خدمات را آسان تر کرده است. انجام جراحی با کمک ربات ها دارای پتانسیل بالایی در جهت حرکت بسوی واقعیت های مجازی است. یکی از بهترین ایده ها برای بهره مندی از متاورس، درمان دیجیتال است. فناوری متاورس اگر با نوآوری واقعی برای برآورده کردن تصورات و انتظارات مردم همراه باشد، در آینده نزدیک عملکرد مراقبت های بهداشتی را متحول خواهد کرد. متاورس با استفاده از فناوری های واقعیت مجازی و نوین خود، در حوزه سلامت دیجیتال، امکانات و خدماتی را ارائه می دهد که قبلاً غیر قابل تصور بود، متاورس می تواند مکانی شبیه سازی شده به وجود آورد که در آن جراحان درست در حین انجام عمل جراحی، همدیگر را ملاقات کنند. بدون شک پیشرفت پزشکی در آینده و وجود فناوری متاورس به کمک یکدیگر تحولی عظیم به دنبال خواهد داشت.

درگذشت الکساندر اول (1825 – 1777 میلادی، Alexander I) در دهة 1820 میلادی به شورش اشراف و نظامیان ناراضی منتهی گردید که اولین ظهور نیروهای انقلابی در روسیه را مشخص می ساخت. خاستگاه و منشاء انقلابیون بعدی، به این نیروهای به اصطلاح دکابریست ها یا دسامبریست ها باز می گشت. نیکلای اول (1855 – 1796 میلادی) جانشین برادر خود الکساندر اول گردید. در دوران حاکمیت سی ساله نیکلای اول در تلاش برای حذف و از بین بردن تفکرات پیشرو انقلابی یکی از شدیدترین سرکوب ها صورت گرفت. این شیوه رهبری محافظه کارانه از بسیاری جنبه ها بازتابی از وضعیت پزشکی اولیه بود که هیچ قرابتی با پزشکی پیشرفته سایر کشورهای اروپایی نداشت.

واریانس به اندازه گیری پراکندگی بین اعداد در یک مجموعه از داده ها حول محور میانگین را می گویند. واریانس مشخص می کند که هر عدد به چه میزان از میانگین و از اعداد دیگر فاصله دارد. واریانس در جامعه با نماد σ2 نشان داده می شود و برآورد آن در نمونه با نماد s_(n-1)^2 نشان داده می شود.