غدد درون ریز و متابولیسم ایران
سال:1402 | دوره:25 | شماره:6 |تعداد مقالات:6

1مقدمه: کارسینوم پاپیلاری تیروئید (PTC) دارای سریع ترین میزان رشد درمیان سایر انواع سرطان های تیروئید در سطح جهانی است. لذا، یافتن نشانگرهای زیستی کارآمد برای غربالگری اولیه PTC ضروری است. هدف ما بررسی متابولیت های پلاسماییPTC با استفاده از رویکرد متابولومیک غیرهدفمند مبتنی بر رزونانس مغناطیسی هسته ای پروتون (1H-NMR) بود. مروری نظام مند نیز برای مقایسه نتایج ما با مطالعات مربوط به اختلال متابولیک PTC با استفاده از متابولومیک مبتنی برNMR انجام شد. مواد و روش ها: از 1H-NMR برای ارزیابی تغییرات متابولیکی در پلاسمای بیماران مبتلا بهPTC در مقایسه با افراد سالم استفاده شد. برای شناسایی متابولیت های تغییر یافته، تجزیه و تحلیل های تک و چند متغیره از جمله OPLS-DA، تجزیه و تحلیل مسیرهای متابولیکی و آزمون های t-test به کار گرفته شد. جستجوی مقالات منتشر شده در فاصله سال 2014 تا 2024 انجام شد. پس از حذف موارد تکراری، مقالات نامرتبط و مطالعات مروری ، 10مطالعه واجد معیارهای لازم شناخته شدند. یافته ها: طبق تحلیل آماری تک و چند متغیره، سه متابولیت گلوتامین، کولین و سوکسینیک اسید بین گروه PTC و گروه سالم تفاوت معنی دار داشتند. کاهش سطح گلوتامین احتمالاً با خطر بالای تومورزایی PTC مرتبط بود (نسبت شانس0/90؛ فاصله اطمینان 95% (CI): 0/83-0/97؛0/011 =P). همچنین تحلیل ROC نشان داد که اندازه ­گیری مقادیر گلوتامین می تواند مبتلایان به PTC را از افراد سالم متمایز کند (0/98=AUC). نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که رویکرد نیم رخ متابولومیک مبتنی بر NMR دارای توانایی ارائه داده های قابل توجه در شناسایی نشانگرهای زیستی تشخیصی برای تشخیص زودهنگام بیماران مبتلا به PTC است.

1مقدمه: با توجه به داده های متناقض موجود در مورد ارتباط بین ویتامین D و بیماری های خود ایمنی تیروئید، هدف این مطالعه بررسی ارتباط بین ویتامین D و آنتی بادی ضد پراکسیداز تیروئیدی (TPOAb) بود. مواد و روش ها: در این مطالعه 695 نفر؛ شامل 369 زن وارد و براساس سطوح سرمی 25 هیدروکسی ویتامین D [D (OH)25] به چهار گروه تقسیم شدند. وضعیت آنتی بادی ضد پراکسیداز تیروئیدی بین دسته های مختلف کمبود ویتامین D مقایسه شد و ضریب همبستگی آنتی بادی ضد پراکسیداز تیروئیدی و ویتامین D برآورد شد. برای بررسی ارتباط بین وضعیت ویتامین D و مثبت بودن TPOAb از تحلیل رگرسیون لجستیک چندگانه استفاده شد. یافته ها: شیوع کمبود ویتامین دی،  82درصد بود. تفاوت آماری معنی داری در شیوع آنتی بادی ضد پراکسیداز تیروئیدی مثبت در گروه های مختلف ویتامین D وجود نداشت؛ (0/18=p-value) و این یافته با در نظر گرفتن تیتر آنتی بادی ضد پراکسیداز تیروئیدی به عنوان یک متغیر پیوسته نیز تغییر نکرد. تجزیه و تحلیل رگرسیون لجستیک چندگانه ارتباط معناداری بین وضعیت ویتامین D و مثبت بودن آنتی بادی ضد پراکسیداز تیروئیدی نشان نداد. در مورد عملکرد تیروئید، یک رابطه منفی ضعیف بین 25 هیدروکسی ویتامین D و هورمون محرک تیروئید در مردان و یک رابطه مثبت ضعیف بین 25 هیدروکسی ویتامین D و هورمون تیروکسین آزاد در زنان نشان داده شد. نتیجه گیری: مطالعه ما در جمعیت با شیوع بالای کمبود ویتامین D، هیچ ارتباط آماری معناداری را بین سطوح سرمی ویتامین D و سطوح آنتی بادی ضد پراکسیداز تیروئیدی یا آنتی بادی ضد پراکسیداز تیروئیدی مثبت نشان نداد.

1مقدمه: کاردیومیوپاتی یکی از عوارض بیماری دیابت است که خطر مرگ و میر مبتلایان را افزایش می ­دهد. هدف پژوهش حاضر مقایسه تاثیر تمرین هوازی و مقاومتی بر عوامل التهابی و حسگر متابولیکی بافت قلب در موش­ های صحرایی نر دیابتی بود. مواد و روش ها: تعداد 22 سر موش صحرایی نر با میانگین وزن 22±179 گرم به 4 گروه سالم، شم دیابتی، دیابتی با تمرین هوازی، دیابتی با تمرین مقاومتی تقسیم شدند. تمرین هوازی با شدت متوسط با دویدن روی نوارگردان و تمرین مقاومتی با بالارفتن از نرده ­بان با وزنه ­های مشخص، به مدت 6 هفته و 5 روز در هفته انجام شد. پروتئین SIRT-1 و NF-κB با روش وسترن بلات اندازه­گیری شد. تحلیل آماری نتایج با استفاده از روش های آنوا، آزمون تی همبسته و تحلیل کوواریانس در سطح 0/05≥P انجام شد. یافته­ ها: میزان قند خون در گروه دیابتی با تمرین هوازی از 131±377 به 81±249 میلی­گرم بر دسی لیتر و در گروه تمرین مقاومتی از 70±468 به 83±246 میلی ­گرم بر دسی لیتر کاهش یافته و به لحاظ آماری معنی دار بود (به ترتیب: 0/036=P و0/040=P). تاثیر تمرین مقاومتی بر کاهش قند خون بیشتر بود (0/037=P). پروتئین NF-κB در تمرین هوازی (0/007±1/18) و تمرین مقاومتی (0/04±1/17) نسبت به گروه شم دیابتی (0/09±1/88) کاهش معنی ­داری داشت (0/001≥P). هیچ یک از دو نوع تمرین بر مقدار پروتئین SIRT-1 تاثیر معنی­دار نداشت. نتیجه ­گیری: تمرین مقاومتی مانند تمرین هوازی، تاثیر مشابهی بر کاهش التهاب در قلب دارد و تاثیر بهتری بر کاهش قند خون می­ گذارد. تاثیر هر دو نوع تمرین ورزشی بر التهاب موثرتر از عامل متابولیک بود. تمرین مقاومتی می­ تواند نسبت به تمرین هوازی، جایگزین مناسبی برای کاهش قند خون و التهاب ناشی از دیابت باشد.

1مقدمه: پروتئین واکنشگر CRP) C) پروتئینی فاز حاد است که توسط کبد؛ در پاسخ به التهاب تولید می شود و به عنوان یک نشانگر زیستی کلیدی برای التهاب شناخته می شود. افزایش سطح CRP در خون نشان دهنده بروز واکنش التهابی در بدن است که می تواند ناشی از عوامل مختلفی از جمله عفونت ، آسیب بافتی، و شرایط التهابی مزمن باشد. هدف این مطالعه بررسی ارتباط بین پلی مورفیسم های تک نوکلئوتیدی 1205 rs و 3093068 rs در ژن کد کننده CRP با سطح سرمی آن، در جمعیـت بزرگسالان مطالعه ژنتیک کاردیومتابولیک تهران (TCGS) می باشد. مواد و روش ها: در بررسی مورد-شاهدی حاضر 639 نفر از افراد شرکت کننده در مطالعه ژنتیک کاردیومتابولیک تهران با میانگین سنی 16±48 و دامنه سنی 87-20 سال انتخاب شدند. نمونه­ ها با تراشه HumanOmniExpress-24-v1-0 تعیین ژنوتیپ شدند. آزمون آماری به کمک نرم افزار آماری R انجام شد. یافته ها: فراوانی ژنوتیپ ­ها از تعادل هاردی-واینبرگ تبعیت می­ کرد. فراوانی ژنوتیپ CC هر دو پلی مورفیسم بررسی شده به صورت معنی ­داری در گروه افراد دارای نمایه توده بدنی بالاتر از طبیعی، بیشتر بود. همچنین این ژنوتیپ در افرادی که میزان CRP آن ها بیش از مقادیرطبیعی بود (CRP≥3000 نانوگرم)، فراوانی بیشتری داشت. نتیجه گیری: طبق یافته ­های این پژوهش بین ژنوتیپ های دو پلی ­مورفیسم 1205 rs و 3093068 rs از ژن CRP، و افزایش سطح سرمی CRP در جمعیت مورد بررسی تهرانی ارتباط وجود دارد.

1مقدمه: سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) از شایع ترین اختلالات غدد درون ریز زنان است که عوامل اصلی آن مقاومت به انسولین و چاقی است. هدف مطالعه حاضر، اثر تمرین مقاومتی بر شاخص های گلیسمی و نیم رخ لیپیدی در زنان مبتلا به PCOS بود. مواد و روش­ ها: جستجوی نظام مند مقالات انگلیسی و فارسی منتشر شده در پایگاه های اطلاعاتی پاب مد، وب آو ساینس، سیویلیکا، اسکوپوس، جهاد دانشگاهی و مگیران تا آوریل سال 2024 انجام شد. فراتحلیل حاضر برای بررسی اثر تمرین مقاومتی بر شاخص های گلیسمی و نیم رخ لیپیدی در مبتلایان به PCOS انجام شد. تفاوت میانگین و فاصله اطمینان 95% (CI) با استفاده از مدل اثر تصادفی محاسبه شد. ناهمگونی با استفاده از آزمون I2 و سوگیری انتشار با تحلیل بصری فونل پلات و آزمون ایگر بررسی شدند.یافته­ ها: نتایج 8 مطالعه با 159 آزمودنی نشان داد که اجرای تمرین مقاومتی در زنان مبتلا به PCOS سبب ایجاد تفاوت معنادار در مقادیر گلوکز [ P=0/379، ( 4/516- الی 1/720) میلی گرم بر دسی لیتر 1/398- =WMD]، انسولین [ P=0/065، ( 0/079- الی 2/570) میلی گرم بر دسی لیتر 1/245 =WMD]،HOMA-IR [0/542P=، (0/296-0/565) میلی گرم بر دسی لیتر) 0/134-WM=]، LDL [ P=0/301، ( 1/377- الی 0/426) میلی گرم بر دسی لیتر 0/476- =WMD]، HDL [ P=0/306، ( 0/685- الی 0/215) میلی گرم بر دسی لیتر 0/235- =WMD] و TG [ P=0/270، ( 1/632- الی 0/457) میلی گرم بر دسی لیتر 0/588- =WMD] نسبت به گروه شاهد نمی شود. نتیجه ­گیری: اصلاح سبک زندگی و تمرین ورزشی، یک راهبرد درمانی ترجیحی در زنان مبتلا به PCOS می باشد. با این حال، جمع آوری نتایج مطالعات محدود در زمینه تمرین مقاومتی نماینده تاثیر مثبت بر شاخص های بیوشیمیایی مورد نظر نبود.

1کمبود آنزیم آسیل -کوآنزیم آ دهیدروژناز اختصاصی اسیدهای چرب با زنجیره متوسط (MCAD)، یک اختلال متابولیک اتوزومال مغلوب است که اکسیداسیون میتوکندریایی اسیدهای چرب را مختل می سازد. این گزارش مربوط به یک دختر 7 ساله است که در ابتدا با میوتونی (به ویژه، با ناتوانی در باز کردن پلک ها پس از بستن) مراجعه کرده بود. نتایج الکترومیوگرافی، بررسی سرعت هدایت عصبی و آزمایش ژنتیک، میوتونی پاسخ دهنده به استازولامید و جهش در ژن ACADM ، که نشان دهنده MCAD است را تأیید کردند. با این حال، به دلیل عدم وجود علائم مرتبط با MCAD، درمان برای این اختلال آغاز نشد و نشانه های بیماری با تجویز کاربامازپین و استازولامید مدیریت شده بود. پس از آن بیمار با تشنج های مکرر، بی اشتهایی، استفراغ و درد شکمی پس از ابتلا به پنومونی، به بیمارستان کودکان مفید مراجعه کرد و بستری شد. در بررسی های انجام شده مشخص شد که تشنج بیمار به دلیل هیپوگلیسمی برخ داده است. غربالگری متابولیک و آزمایش ژنتیک با توالی یابی اگزوم کامل و توالی یابی سنگر،MCAD  را تأیید کردند. درمان با ال-کارنیتین و نشاسته ذرت، علاوه بر استازولامید و کاربامازپین، شروع شد. این مورد اهمیت شناسایی اختلالات متابولیک مانند MCAD در کودکان دچار هیپوگلیسمی، اسیدوز، علائم عصبی و درد شکمی را برجسته می کند. اختلالات متابولیک ناشی از کمبود آنزیم ها نیاز به مداخله زودهنگام در اورژانس دارد تا از آسیب های جبران ناپذیر جلوگیری شود. پایش دقیق و مدیریت به موقع برای جلوگیری از بحران های شدید متابولیک در چنین مواردی ضروری است.