مجله پزشکی کوثر
سال:1387 | دوره:13 | شماره:2 |تعداد مقالات:13

هدف: در این تحقیق اهمیت گیرنده های نوع 2 گالانین طی اثرات مهاری LFS بر بروز تشنجهای ناشی از کیندلینگ الکتریکی مسیر پرفورنت مورد بررسی قرار گرفته است.مواد و روشها: حیوانات با تحریک مسیر پرفورنت و با استفاده از پروتکل کیندلینگ سریع (6 تحریک روزانه) تحریک می شدند. LFS (ششصد پالس 0.1 میلی ثانیه با فرکانس 1 و شدت 50-150 میکروآمپر) بلافاصله پس از قطع تحریکات کیندلینگ اعمال می گردید. M871 (یک میکرومولار در موضع) آنتاگونیست اختصاصی گیرنده های نوع 2 گالانین، هر روز قبل از شروع پروتکل تحریک به داخل ژیروس دندانه دار تزریق می شد و مراحل رفتاری تشنج و مدت زمان تخلیه متعاقب ثبت می گردید. همچنین تغییرات بیان ژن گیرنده 2 گالانین در ناحیه ژیروس دندانه دار با استفاده از تکنیک Semi-quantitative RT-PCR در گروههای مختلف از حیوانات مورد بررسی قرار می گرفت.یافته ها: تزریق M871 به داخل ژیروس دندانه دار اثرات مهاری LFS بر روند کیندلینگ را به طور معنی داری کاهش داد. نتایج semi-quantitative RT-PCR نشان داد که میزان mRNA گیرنده نوع 2 گالانین در ژیروس دندانه دار بعد از اکتساب کیندلینگ به صورت معنی داری کاهش می یابد در حالیکه اعمال LFS جلوی این کاهش را می گیرد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده می توان گفت که فعال شدن گیرنده های گالانین بوسیله گالانین درونزاد نقش مهمی به عنوان واسطه بخشی از اثرات مهاری LFS بر تشنجات ناشی از کیندلینگ مسیر پرفورنت دارد. این نقش طی تشنجات کانونی عمدتا از طریق GalR1 و طی تشنجات عمومی از طریق GalR2 اعمال می شود.

هدف: مواجهه مداوم با سطوح پایین سرب باعث افزایش فشارخون در انسان و نمونه های حیوانی میگردد. فشارخون ناشی از سرب تا حدودی با افزایش تولید رادیکال های آزاد و عوامل اکسیدان نظیر ROS و کاهش نیتریک اکساید (NO) در دسترس ارتباط دارد. در این مطالعه تاثیر دریافت اسکوربیک اسید (ویتامین C) را بعنوان یک آنتی اکسیدان بر میزان متابولیتهای نیتریک اکساید و فشارخون سیستولی بدنبال مواجهه با سرب بررسی کردیم.مواد و روشها: موشهای صحرایی نر نژاد Wistar با وزن تقریبی 250-200 گرم در چهار گروه کنترل، گروه مصرف کننده استات سرب (100 ppm در آب آشامیدنی)، گروه مصرف کننده استات سرب (100 ppm در آب آشامیدنی) بعلاوه اسکوربیک اسید (یک گرم در لیتر آب آشامیدنی) و گروه مصرف کننده اسکوربیک اسید (یک گرم در لیتر آب آشامیدنی) تقسیم بندی شدند. اندازه گیری فشارخون سیستولی با استفاده از دستگاه اسفیگمومانومتر PE300 از ناحیه دم حیوان انجام گرفت.اندازه گیری میزان نیتریک اکساید سرم بصورت غیر مستقیم و از طریق اندازه گیری متابولیتهای پایدار آن یعنی نیترات و نیتریت کل (NOx) به روش اسپکتروفوتومتری و با استفاده از واکنش گریس (Griess) انجام گرفت.یافته ها: پس از دوازده هفته مصرف استات سرب بطور معنی داری فشارخون سیستولی را نسبت به گروه کنترل افزایش داد. دریافت اسکوربیک اسید مانع از افزایش فشارخون سیستولی بدنبال مواجهه با سرب گردید بطوریکه اختلاف معنی داری نسبت به گروه کنترل وجود نداشت. میزان NOx سرم در گروه مصرف کننده استات سرب کاهش معنی داری نسبت به گروه کنترل نشان داد، در حالیکه در گروههایی که علاوه بر استات سرب اسکوربیک اسید نیز دریافت کرده بودند اختلاف معنی داری در میزان NOx سرم نسبت به گروه کنترل مشاهده نشد.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان میدهد که دریافت اسکوربیک اسید میتواند با مکانیسم جلوگیری از کاهش میزان NOx سرم مانع از افزایش فشارخون ناشی از سرب گردد.

هدف: در سالهای اخیر، عفونتهای سیستمیک قارچی که به وسیله مخمرهای بیماریزا ایجاد شده است، از مهمترین عوامل مرگ و میر بخصوص در بیماران بستری در بیمارستان بوده است و درمانهای ضد قارچی رایج با استفاده از داروهای متداول کاملا موثر نمی باشد. تحقیقات نشان می دهد که اشکال مختلفی از داروهای ضد قارچی ترکیبی مورد آزمایش قرار گرفته اند که در برابر برخی از قارچهای بیماریزا اثرات هم افزایی خوبی را نشان داده اند.تحقیق حاضر به منظور تعیین حساسیت برخی از مخمرهای بیماریزا نسبت به عصاره آبی گیاه پیاز بصورت جداگانه و در ترکیب با داروهای گروه آزول شامل فلوکونازول، ایتراکونازول وکتوکونازول در شرایط آزمایشگاهی برروی مخمرهای بیماریزا شامل کاندیدا آلبیکنس PTCC5057، کاندیدا دوبلینینسیس CD36، کریپتوکوکوس نئوفرمنس CNE1 و مالاسزیا فورفور MF1 انجام شد.مواد و روش ها: روش رقیق سازی در محیط کشت مایع جهت ارزیابی فعالیت ضد قارچی ترکیبات مذکور در دو محیط کشت سابورودکستروز براث (برای همه قارچ ها به جز مالاسزیافورفور) و محیط دیکسون براث تغییر یافته (فقط برای مالاسزیا فورفور) مورد استفاده قرار گرفت. مقادیر MIC و MFC برای هر یک از ترکیبات بر اساس شمارش تعداد کلنی های قارچی در مقایسه با گروه شاهد1 (به جای دارو سرم فیزیولوژی استریل اضافه گردید) و شاهد 2 (به جای دارو از بالاترین غاظت حلال استفاده شد) محاسبه شد.یافته ها: میزان محدوده MIC عصاره آبی گیاه پیاز در ترکیب با داروهای فلوکونازول، ایتراکونازول وکتوکونازول برای کاندیدا آلبیکنس به ترتیب برابر 0.25-32, 0.25-32 و 0.25-16 میکروگرم در میلی لیتر برای کاندیدا دابلینینسیس برابر 0.25-8, 0.25-32 و 0.125-4 میکروگرم در میلی لیتر برای کریپتوکوکوس نئوفرمنس برابر 0.25-32, 0.125-32 و 0.125-16 میکروگرم در میلی لیتر و برای مالاسزیا فوفور به ترتیب برابر 0.125-1, 0.25-8 و 0.06-1 میکروگرم در میلی لیتر تعیین گردید که در مقایسه با میزان محدوده MIC این ترکیبات بشکل جداگانه بطور معنی داری اختلاف داشت (P<0.05).نتیجه گیری: نتایج حاصل از بررسی تاثیر ترکیب داروها و عصاره آبی گیاه پیاز نشان داد که فعالیت ضد قارچی در همه اشکال ترکیبی در مقایسه با شکل منفرد دارو و عصاره افزایش می یابد. تاثیر عصاره پیاز (در غلظت یکسان) بر روی کاندیدا آلبیکنس در مقایسه با فلوکونازول بیشتر است، همچنین عصاره پیاز و فلوکونازول دارای اثر یکسانی بر روی مالاسزیا فورفور می باشند. تاثیر فلوکونازول و عصاره آبی پیاز بر روی کاندیدا دابلینینسیس وکریپتوکوکوس نئوفرمنس بیشتر از تاثیر عصاره پیاز به تنهایی است. فعالیت ضدقارچی عصاره آبی پیاز در مقایسه با ایتراکونازول و کتوکونازول نیز بالاتر می باشد. ترکیب عصاره پیاز و داروهای آزولی بیشترین تاثیر را برروی مالاسزیافورفور دارد.

هدف: شناسایی سریع گونه های مهم بیماری زای مخمری از جنس کاندیدا در نمونه های مبتلایان به کاندیدیازیس حاد با انجام یک بار روش PCR و ارزیابی شیوع آنها.مواد و روش ها: ابتدا نمونه های استانداردی از گونه های مهم کاندیدایی (آلبیکنس،گلابراتا، تروپیکالیس و پاراپسیلوزیس) تهیه سپس DNA آنها استخراج گردید. با استفاده از PCR و تک جفت پرایمر ویژه ژن CHS1 قطعات متفاوتی تکثیر و به دست آمدند که هر یک نماینده ای از یک گونه کاندیدایی بودند. پس از استاندارد کردن روش، تمام مراحل آزمایشات برای نمونه های بالینی مبتلا به کاندیدیازیس حاد به اجرا در آمد.یافته ها: از بیماران مبتلا به کاندید یازیس حاد 60 نمونه تهیه شد. بررسی های ژنوتایپی و فنوتایپی تایید نمود که 48 نمونه از آنها کاندیدا آلبیکنس، 4 نمونه کاندیدا تروپیکالیس، 2 نمونه کاندیدا پاراپسیلوزیس و 1 نمونه گلابراتا بودند. اما در مورد 5 نمونه باقیمانده که هیچ گونه باندی درروش PCR نداشتند مطالعات فنوتایپی مشخص کرد که 3 نمونه آنها مربوط به کاندیدا کروزه ای و2 مورد دیگر آن احتمالا نوع دیگری از کاندیدا مثل دابلی نینسیس بودند.نتیجه گیری: در این مطالعه نشان داده شد که 83.3 درصد (55 از 60 نمونه) از نمونه های آلوده به عوامل کاندیدایی مذکور، قابل شناسایی با این روش هستند که 80 درصد آنها مربوط به کاندیدا آلبیکنس و مابقی مربوط به سه عامل مهم پاتوژن دیگر کاندیدایی است.با توجه به اهمیت تشخیص سریع و دقیق این عوامل توسط مراکز درمانی و آزمایشگاههای تشخیص طبی، پیشنهاد می شود قبل از مصرف دارو، غربالگری اولیه برای شناسایی دقیق عوامل پاتوژن و شایع کاندیدایی مثل کاندیدا آلبیکنس را در بیماران مبتلا به کاندیدیازیس حاد را در اولویت قرار دهند، از روش سریع، دقیق و کم هزینه ارایه شده استفاده کنند و نمونه های احتمالا بسیار کم باقیمانده را با همان روش های مرسوم فنوتایپی مورد آنالیز قرار دهند. ناگفته نماند که در صورتی که مطالعه جامع تری با نمونه های بیشتری انجام شود اهمیت این امر به طور شایسته تری نمایان میگردد.

هدف: در میان عوارض دیررس مصدومین گاز خردل (SM)، مشکلات ریوی من جمله برونشیت مزمن و فیبروز ریوی مهمترین علت ناتوانی بلندمدت در بیماران می باشد. کلشی سین دارای اثرات ضد التهابی بوده و در فیبروز ریوی ناشی از سایر علل کاربرد داشته است. بر این اساس و با توجه به نقش استرس اکسیداتیو در پاتوژنز برونشیت مزمن و فیبروز ریوی، در این مطالعه به بررسی اثر درمانی کلشی سین در عوارض دیررس SM و نقش استرس اکسیداتیو در مکانیسم اثر آن در مدل حیوانی پرداختیم.مواد و روشها: یک ماه پس از مواجهه موشهای سوری نر با SM، یک گروه شش تایی به عنوان گروه مداخله و یک گروه 6 تایی به عنوان شاهد مثبت انتخاب شد. پس از کشتن و نمونه گیری از موشها، شاخصهای التهاب و فیبروز ریوی و استرس اکسیداتیو در گروه مداخله با گروه شاهد مثبت مقایسه شد.یافته ها: نتایج حاصل نشان دهنده کاهش درصد فضای آلوئولی ریه و ویتامین C و کاتالاز سرمی و افزایش ارتشاح لنفوسیتها و هیدروکسی پرولین بافتی و افزایش مقدار H2O2 سرمی در گروه شاهد مثبت در مقایسه با شاهد منفی بود. در گروه مداخله افزایش ویتامین C و کاتالاز سرمی و کاهش هیدروکسی پرولین بافتی و H2O2 سرمی نسبت به گروه شاهد مثبت مشاهده گردید. علاوه بر این در سایر موارد تفاوت معناداری بدست نیامد.نتیجه گیری: کلشی سین به واسطه کاهش التهاب و استرس اکسیداتیو ناشی از گاز خردل می تواند در کاهش عوارض دیررس ریوی گاز خردل موثر باشد.

هدف: سولفورموستارد (خردل گوگردی) از عوامل شیمیایی است که باعث مشکلات پوستی دراز مدت و ضایعات خارش دار در مجروحین مواجهه یافته می شود. این عامل شیمیایی همچنین می تواند دستگاه ایمنی افراد مواجهه یافته را درگیر کند و باعث تضعیف آن گردد. این مطالعه جهت ارزیابی تاثیرات دراز مدت سولفورموستارد (عامل) بر روی درصد سلول های T-helper و T-cytotoxic افراد مواجهه یافته و نیز ارتباط خارش آنان با مقدار درصد سلول های فوق طراحی شد.مواد و روش ها: دراین مطالعه کوهورت 36 نفر از افراد مذکر مواجهه یافته با گاز سولفور موستارد پس از 20 سال مواجهه و 26 نفر از افراد مذکر با ضایعات خارش دار پوستی بدون مواجهه با عامل شیمیایی بعنوان شاهد در هر گروه بصورت تصادفی وارد مطالعه شدند. ارزیابی شدت خارش توسط Pruritus score انجام گردید. جهت بررسی مقدار درصد های سلول های T-helper و T-cytotoxic از فلوسایتومتری بوسیله آنتی بادی های مونوکلونال آنتی CD3، آنتی CD4 و آنتی CD8 بهره گرفته شد.یافته ها: بین میانگین درصد سلول های T-helper و T-cytotoxic در گروه مورد و شاهد اختلاف آماری معنی داری ملاحظه نگردید (به ترتیب 0.925=p و 0.816=p) و بین شدت خارش و نسبت CD4/CD8 در هر دو گروه مورد و شاهد رابطه آماری معنی داری یافت نگردید (به ترتیب0.920 =p و 0.977=p).نتیجه گیری: میزان CD مارکرهای مرتبط با لنفوسیت های T-helper و T-cytotoxic در جانبازان شیمیایی مواجهه یافته با گاز سولفور موستارد که مشکل پوستی مزمن دارند پس ار 20 سال از گذشت مواجهه، مشابه با بیماران خارش دار غیر شیمیایی است و درصد و نسبت CD4 و CD8 تاثیری دراین خارش و شدت آن ندارد.

هدف: مقایسه میزان اریتم و ملانین پوست در جانبازان شیمیایی با سابقه تماس با سولفورموستارد و افراد سالم، به منظور دستیابی به یک معیار عینی (Objective) جهت تشخیص و درمان عوارض جلدی بیماران مواجهه یافته با سولفورموستارد.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی تحلیلی جامعه مورد بررسی شامل چهار گروه (گروه اول: بیماران شیمیایی با ضایعه پوستی (87 نفر)، گروه دوم: بیماران شیمیایی بدون ضایعه پوستی (71 نفر)، گروه سوم: بیماران غیر شیمیایی که از خارش و خشکی پوست شاکی هستند (77 نفر) و گروه چهارم: 74 نفر از افراد سالم) بود. مقادیر اریتم و ملانین پوست در نواحی کف هر دو دست، پشت هر دو دست، پیشانی و ناحیه سوپرا استرنال، به وسیله ردیاب Mexameter MX18 طبق دستورالعمل دستگاه، اندازه گیری و ثبت شدند و با استفاده از آزمون های T، ANOVA، Mann-Whitney و Kruskal wallis و نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: در گروه اول، مقادیر اریتم پشت دست چپ، اریتم سوپرا استرنال و اریتم کف دست راست به صورت معنی داری از گروه دوم پایین تر بود. همچنین در گروه اول مقادیر اریتم سوپرا استرنال و اریتم کف هر دو دست به صورت معنی داری از گروه 3 پایین تر بود و مقادیر ملانین پشت هر دو دست و ملانین پیشانی به صورت معنی داری از گروه چهارم بالاتر بود. گروه های 2 و 3 در هیچ یک از معیارهای اندازه گیری شده با هم اختلاف معنی داری نداشتند. در گروه 2 مقادیر اریتم و ملانین پشت هر دو دست و ملانین پیشانی به صورت معنی داری از گروه 4 بیشتر بود. در گروه 3 مقادیر اریتم و ملانین پشت هر دو دست، ملانین پیشانی و ملانین سوپرا استرنال به صورت معنی داری از گروه 4 بیشتر بود. در گروه های مورد مطالعه با افزایش سن، میزان ملانین سوپرا استرنال به صورت معنی داری کاهش می یافت. در گروه 2 و 3 با افزایش سن میزان ملانین سوپرا استرنال و اریتم کف هر دو دست به صورت معنی داری افزایش می یافت.نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه در حال حاضر نمی توان یک معیار عینی (Objective) قطعی جهت تعیین ارتباط علایم پوستی بیمار با سابقه مواجهه با سولفورموستارد تعریف کرد. در نواحی مورد بررسی، مواجهه با خردل موجب افزایش مقادیر مورد اندازه گیری شده است که این افزایش نسبت به افراد نرمال (گروه 4) معنی دار است ولی نسبت به افراد غیر شیمیایی (گروه 3) معنی دار نمی باشد. در مجموع انجام مطالعات بیشتری با در نظر گرفتن سایر عوامل تاثیرگذار مانند شغل مورد نیاز است.

هدف: تشنج تب شایع ترین فرم تشنج کودکان است. هدف از این مطالعه بررسی میزان تکرار تشنج با و بدون تب پس از اولین تشنج تب و ارتباط آن با یافته های پاراکلینیکی اولین تشنج تب می باشد.مواد و روش ها: در یک مطالعه توصیفی آینده نگر، 139 کودک بستری شده از فروردین 83 لغایت مهر 84 به علت اولین تشنج تب، از نظرتکرار تشنج و ارتباط آن با سطح سرمی سدیم، پتاسیم، کلسیم، قند خون، هموگلوبین، MCV و تعداد WBC بررسی شدند.یافته ها: 76 پسر و 63 دختر بامیانگین سنی 2.03±1.21 سال برای 5.5±25.1 ماه بررسی شدند. تیپ تشنج در 33% کمپلکس بود. 37.4 درصد عودتشنج تب داشتند که میانگین زمان عود 5.9 ±6.7 ماه بود و 88% از آنها تاپایان سال اول رخ داد و بعد از دو سال عودی دیده نشد. 6.4 درصد تشنج بدون تب بعدی داشتندکه میانگین زمان بروز آن 9.4±7.8 ماه بود. در کودکان زیر یک سال و افراد با هموگلوبین پایین تر، میزان عود تشنج تب بیشتر بود.نتیجه گیری: از ریسک فاکتورهای موثر بر عود تشنج تب در این مطالعه، آنمی می باشد. شاید بتوان با درمان و پیشگیری از کم خونی، ریسک تشنج تب بعدی را کاهش داد.

هدف: معرفی درد بعنوان پنجمین علامت حیاتی از طرف کمیته مشترک ارزیابی ارگانهای بهداشتی اهمیت انتخاب بهترین روش دردزدایی برای یکی از شدیدترین دردهایی که یک زن در طول عمر خود تجربه می کند یعنی درد زایمان را نشان می دهد. در این مطالعه ما بر آن شدیم تا عوارض، نتایج و قدرت دردزدایی بیهوشی اپی دورال و اسپاینال را برای زایمان طبیعی بررسی کنیم.مواد و روش ها: در یک کارآزمایی بالینی 75 کاندید سالم زایمان واژینال که زایمان اول خود را تجربه می کردند بصورت متوالی انتخاب شدند. مادران به 3 گروه مساوی بیهوشی اپی دورال، اسپاینال و کنترل تقسیم شدند. برای اندازه گیری درد، ارام بخشی و بلوک حرکتی اندام تحتانی به ترتیب از (Visual analogue scale (VAS و (Ramsay Scale و Modified Bromage Scale (MBS استفاده شد. تهوع، استفراغ، خارش، افت فشارخون، احتباس ادرار، سردرد و کمردرد، نیاز به سزارین یا استفاده از ابزار و طول مدت فاز فعال و ثانوی زایمان ثبت شد.یافته ها: بیهوشی اپی دورال و اسپاینال از نظر قدرت دردزدایی و بیحسی مشابه هم بودند. احتمال عوارض نیز بین گروهها تفاوتی نشان نداد مگر مقدار بالاتر خارش در بیهوشی اسپاینال (0.001>P). برخلاف فاز فعال زایمان فاز ثانوی زایمان در بیهوشی اپی دورال در مقایسه دو گروه دیگر طولانی تر بود (0.009=P).نتیجه گیری: بیهوشی اسپاینال قدرت دردزدایی و بیحسی قابل مقایسه ای با بیهوشی اپی دورال نشان داد بدون این که فاز ثانوی زایمان را افزایش دهد یا نیاز به استفاده از ابزار را افزایش دهد.

مقدمه: «نوروپاتی شنوایی» اختلالی است که با عدم ثبت یا نتیجه غیر طبیعی پاسخ شنوایی ساقه مغز در کنار حفظ عملکرد سلول های مویی حلزون تشخیص داده می شود. توانایی درک گفتار این بیماران با آستانه های شنوایی رفتاری آنها همخوانی نداشته و علت آن نقص در پردازش مشخصات زمانی محرک و ناهمزمانی فعالیت عصب شنوایی گزارش شده است.معرفی مورد: بیماران، دو دختر جوان 19 و 20 ساله بودند که در خانواده و فامیل آنها سابقه کم شنوایی و مشکلات زبان و گفتار و همچنین ابتلا به هیچ بیماری ارثی یا مزمنی وجود نداشت. برای تایید وجود نوروپاتی شنوایی در این بیماران، به نتایج آزمایش های شنوایی رفتاری، الکتروآکوستیک و پاسخ های برانگیخته شنوایی استناد شد. معاینه عصب شناختی و ارزیابی بینایی و حسی - پیکری بیماران با وجود گذشت چند سال از بیماری آنها، مشکل حسی - حرکتی همراهی را نشان نداد. نتیجه تصویربرداری رزونانس مغناطیسی بیماران نیز طبیعی بود.نتیجه گیری: با توجه به نتایج مجموعه آزمایش های انجام شده که کاهش شدید توانایی درک گفتار در اثر آسیب عصب هشت مغزی بدون وجود دیگر اختلالات عصبی همراه را نشان می دهد، شاید بتوان این بیماران را دو نمونه نادر از نوروپاتی شنوایی صرف معرفی نمود.