مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد
سال:1391 | دوره:20 | شماره:5 (پیاپی 86) |تعداد مقالات:20

مقاله «بیان ژنی Survivin و واریانت های پیرایشی DEx3، 2b و 3b آن به عنوان تومور مارکرهای تشخیصی در سرطان پستان» از نظر نو بودن عنوان و انتخاب ژن یافتن بیومارکر جدید جهت تشخیص سرطان سینه ارزشمند و قابل تحسین می باشد، لیکن به نظر می رسد برخی نکات در هنگام نگارش مقاله اصلی از قلم افتاده است یا توسط نویسندگان و مجریان نادیده گرفته شده است. در این نقد سعی شده است نکاتی که ممکن است در هر کار تحقیقاتی مشابه رخ دهد را به طور اجمالی متذکر شویم.

مقدمه: خواب آلودگی مفرط روزانه یکی از شکایات بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه تحت درمان با همودیالیز می باشد. شواهدی مبنی بر اشکال مختلف پاتولوژی خواب در بیماران همودیالیزی وجود دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر به کارگیری مدل مراقبت پیگیر بر خواب آلودگی بیماران همودیالیز در شاهین شهر اصفهان انجام شده است.روش بررسی: این پژوهش نیمه تجربی بر روی 40 بیمار تحت درمان با همودیالیز انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه سنجش میزان خواب آلودگی ایپورث (ESS) بود، که قبل از مداخله به فاصله یک ماه، دو مرتبه تکمیل گردید. جهت اجرای مدل، بیماران به 5 گروه تقسیم و به طور متوسط برای هر گروه 4 تا 6 جلسه آموزشی (1 تا 2 ساعته) طی 3 هفته برگزار شد و در 9 هفته باقیمانده مشاوره های مراقبت پیگیر، کنترل و ارزشیابی انجام شد و بلافاصله پس از مداخله به فاصله یک ماه مجددا پرسشنامه ها تکمیل گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 15، آمار توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل شد.نتایج: نتایج نشان داد میانگین نمره خواب آلودگی 10.39 نسبت به بعد از مداخله 5.54 به طور معنی داری افزایش یافت (p=0.0001). همچنین خواب آلودگی قبل از مداخله در %74.4 از بیماران وجود داشت، که بعد از مداخله به %38.8 کاهش یافت و تفاوت معنی داری را نشان داد (p=0.0001).نتیجه گیری: استفاده از مدل مراقبت پیگیر به عنوان یک مدل بومی می تواند در کاهش بسیاری از مشکلات بیماران موثر باشد با توجه به نتایج این پژوهش در خصوص تاثیر مدل مراقبت پیگیر بر میزان خواب آلودگی بیماران همودیالیز، توصیه می شود با انجام مطالعات بیشتر در این زمینه، پرستاران نسبت به کارگیری این مدل مراقبتی در سایر بیماران همودیالیزی مبادرت ورزند.

مقدمه: اسهال حاد یکی از علل مهم ناخوشی و مرگ و میر شیرخواران و کودکان در کل جهان محسوب می شود و از علل مهم تاخیر رشد جسمی در کشورهای در حال توسعه به شمار می رود. نسبت قابل توجهی از این کودکان دچار سوء تغذیه همراه با کاهش ذخایر ریزمغذی ها مثل روی و مس هستند. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر مکمل روی بر اسهال حاد کودکان 60-1 ماهه بستری در مرکز آموزشی درمانی شهید مدنی خرم آباد در سال 1390 می باشد.روش بررسی: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی بود که تاثیر سولفات روی را در کودکان 60-1 ماهه مبتلا به اسهال حاد بستری در مرکز آموزشی درمانی شهید مدنی خرم آباد بررسی نموده است. کودکان به صورت تصادفی به دو گروه دریافت کننده روی (43 نفر) و گروه شاهد (43 نفر) تقسیم شدند که گروه روی روزانه 2 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن مکمل روی دریافت می کردند. اطلاعات شخصی بیمار مثل سن، جنس، قد، وزن، تعداد دفعات دفع و مدت زمان بستری از طریق پرسشنامه جمع آوری گردید.نتایج: میانگین مدت زمان اسهال بعد از شروع مکمل در گروه روی 3.7±0.95 و در گروه شاهد 4.6±1.8 بود که این اختلاف معنی دار بود (p<0.05). تعداد دفعات دفع پس از شروع مکمل به ترتیب در گروه مورد و شاهد در روز اول 6.2±3.6 و 6.8±4.1، در روز دوم 4.3±2.9 و 4.6±2.9، در روز سوم 2.5±1.8 و 3.3±2.4، در روز چهارم 2.2±1.1 و 2.7±2، در روز پنجم 2±1.4 و 2.6±1.8، در روز ششم 0 و 3.6±1.6 بود که اختلاف معنی داری در شدت اسهال در نتیجه درمان با روی به جز در روز ششم وجود نداشت(p>0.05) .نتیجه گیری: مکمل روی مدت دوره اسهال حاد را در کودکان 60-1 ماهه بستری کاهش می دهد اما بر روی شدت اسهال حاد به جز در روز ششم تاثیری ندارد.

مقدمه: به کار بردن روشی بدون عارضه برای مادر و جنین، جهت کاهش درد و طول مدت زایمان می تواند سبب افزایش تمایل بیماران به زایمان طبیعی و در نهایت کاهش میزان سزارین و عوارض ناشی از آن شود. این مطالعه جهت بررسی اثر موسیقی در کاهش درد زایمان و طول مدت لیبر انجام گرفت.روش بررسی: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی بود که بر روی 99 نفر از زنان بارداری که با شروع دردهای زایمان مراجعه کردند در طی سال های 89-1388 انجام شد. افراد به طور تصادفی در یکی از سه گروه شامل گروه موسیقی تند، موسیقی آرام و گروه کنترل (بدون موسیقی) قرار می گرفتند. درد بر اساس معیار VAS، در آغاز فاز اکتیو زایمان و سپس هر ساعت یک بار سنجیده شد. همچنین طول مدت فاز اکتیو و مرحله دوم زایمان ثبت شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS نسخه 16 و آزمون های T_test،Chi-square  و Mann-whitney استفاده گردید.نتایج: در افراد گروه موسیقی تند، اسکور درد در تمام زمان ها پس از شروع موسیقی به استثناء ساعت چهارم، کمتر از افراد گروه کنترل بود و این اختلاف در ساعات اول و پنجم معنی دار بود. اسکور درد در گروه موسیقی آرام فقط در ساعت پنجم به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل بود. طول مدت لیبر در گروه موسیقی تند به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل بود.نتیجه گیری: گوش دادن به موسیقی با ضرب آهنگ تند در فاز اکتیو لیبر می تواند سبب کاهش میزان درد و طول مدت لیبر شود.

مقدمه: پلان های مرجع داخل جمجمه ای که در تجزیه و تحلیل سفالومتری به کار می روند، نقاط باثباتی نبوده و به همین علت اعتبارشان کم است، اما همچنان به طور وسیعی مورد استفاده قرار می گیرند. هدف از انجام این مطالعه بررسی میزان همبستگی تعدادی از شاخص های افقی اکستراکرانیال با تجزیه و تحلیل های افقی معمول است.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی و مقطعی از 46 بیمار (24 زن و 22 مرد) با محدوده سنی 28-22 سال رادیوگرافی لترال سفالومتری در حالت (Natural Head Position) NHP تهیه شد. تمام رادیوگرافی ها به وسیله یک نفر و یک دستگاه تهیه گردید و بعد از تریسینگ ضریب همبستگی بینTH/AB  و TH-Wits، Wits، Wylie، مک نامارا و شوارتز،Downs  و APP-BPP به دست آمد.نتایج: بالاترین میزان همبستگی در بین شاخص های خطی TH-Wits و شاخص های زاویه ای (r= 0.975) TH/AB دیده شد که معنی دار بود. شاخص ANB همبستگی پایین با تجزیه و تحلیل (r= +0.365) Wylie داشت که البته معنی دار بود. شاخص زاویه ای ANB با دیگر شاخص های بعد افقی بالاترین همبستگی را با تجزیه و تحلیل افقی  (r= -0.870) Downsو شاخص خطی (r= +0.730) APP-BPP نشان داد که معنی دار بود. در این بعد تجزیه و تحلیل شوارتز کمترین همبستگی را با سایر شاخص ها نشان داد.نتیجه گیری: در این مطالعه بیشترین ضریب همبستگی به ترتیب بین TH/AB و TH-wits، ANB و Downs، Wits و Downs،Downs  و APP-BPP دیده شد که می توان از مزایای آنها در تجزیه و تحلیل سفالومتری استفاده کرد.

مقدمه: بیماری ایدز مسیر زندگی افراد مبتلا به بیماری را تغییر می دهد و باعث کاهش اعتماد به نفس، افزایش احساس آسیب پذیری و افکار آشفته در آنها می شود. هدف مطالعه حاضر بررسی نقش معنویت در کیفیت زندگی بیماران مبتلا به ایدز می باشد.روش بررسی: این پژوهش در یک نمونه 43 نفری از بیماران مبتلا به ایدز استان سیستان و بلوچستان در سال 1390 که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند، انجام شد. معنویت از طریق پرسشنامه سنجش معنویت (SQ) و کیفیت زندگی از طریق پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت مورد سنجش قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون گام به گام، t تست و آزمون ANOVA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.نتایج: نتایج نشان داد که بین معنویت و کیفیت زندگی (p=0.001؛r=0.56 ) ارتباط مثبت معنی داری وجود دارد، ولی بین متغیرهای جمعیت شناختی (جنسیت، وضعیت تاهل، سن و مدت زمان ابتلا به بیماری) و کیفیت زندگی ارتباط معنی داری وجود ندارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که مولفه خودآگاهی بهترین پیش بینی کننده ابعاد سلامت جسمانی، سلامت روانی و روابط اجتماعی کیفیت زندگی است. همچنین، بین بیماران زن و مرد در کیفیت زندگی تفاوت معنی داری وجود دارد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، می توان استنباط کرد که معنویت بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به ایدز موثر است. معنویت را می توان به عنوان یک روش مقابله ای، برای ارتقاء سلامت روان و افزایش کیفیت زندگی بیماران مبتلا به ایدز مورد استفاده قرار داد.

مقدمه: بیماران دیابتی با عوامل تنش زای متعدد جسمی و روانی مواجه هستند که کیفیت زندگی آنان را تحت تاثیر قرار می دهد. مشکل عمده این بیماران که موجب پیچیده تر شدن شرایط کیفی زندگی آنها شده، روش های مقابله ای و سازگاری آنها با این بیماری است. از این رو پژوهش حاضر با هدف تعیین کیفیت زندگی و انواع روش های مقابله ای بیماران دیابتی و مقایسه آن با افراد غیردیابتی صورت گرفت.روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه علی - مقایسه ای بود که روی بیماران مبتلا به دیابت مراجعه کننده به مرکز آموزش دیابت سینا در شهر تبریز در سال 1390 صورت گرفت. 60 بیمار با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و با افراد غیردیابتی مقایسه شدند. اطلاعات از طریق پرسشنامه راهبردهای مقابله ای لازاروس و فولکمن (1985) و فرم کوتاه پرسشنامه کیفیت زندگی (SF-36) جمع آوری گردید. تحلیل داده ها با روش تحلیل واریانس چند متغیره (مانوا) انجام شد.نتایج: نمره افراد غیردیابتی در کیفیت زندگی و ابعاد آن نسبت به افراد دیابتی در سطح بالاتری قرار داشت (p<0.001). همچنین، افراد غیردیابتی بیشتر به روش مقابله ای مساله مدار (p<0.001) و افراد دیابتی بیشتر به روش مقابله ای هیجان مدار و اجتنابی (p<0.05) روی آوردند. در این مطالعه بین زنان و مردان از لحاظ ابعاد مختلف کیفیت زندگی و روش های مقابله ای تفاوت معنی داری وجود داشت.نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، کیفیت زندگی افراد تحت تاثیر شیوه مقابله فرد با مسائل قرار می گیرد. روش هیجان مدار در کاهش کیفیت زندگی و روش مساله مدار در افزایش آن نقش دارد. بنابراین لازم است جهت ارتقاء کیفیت زندگی این بیماران، مداخلاتی جهت آموزش روش های مساله مدار صورت گیرد.

مقدمه: تجمع منگنز (Mn) در بافت های مختلف بدن انسان منجر به بیماری منگانیسم، بیماری شبیه پارکینسون همراه با اثرات پاتولوژیک در مغز و سایر اندام ها می شود. داروهای کی لیت کننده فلزات به طور موفقیت آمیزی جهت درمان منگانیسم حاد مورد استفاده قرار گرفته اند. در این مطالعه توانایی پاراآمینوسالیسیلیک اسید (PAS) در کاهش غلظت منگنز در مایعات و بافت های بدن و عوارض آن در حیواناتی که در مجاورت منگنز قرار گرفته اند، ارزیابی شد.روش بررسی: این مطالعه بر روی 20 رت نر بالغ نژاد ویستار که پس از یک دوره یک هفته ای یکسان سازی در چهار گروه پنج تایی طبقه بندی شدند (یک گروه کنترل و سه گروه آزمون که به ترتیب Mn+PAS ,PAS ,Mn دریافت نمودند) صورت گرفت. تزریق داخل صفاقی کلرید منگنز به میزان 8 mg/kg وزن بدن حیوان به مدت یک هفته برای ایجاد مسمومیت و تزریق زیرجلدی یک سی سی PAS با غلظت 1.5 g/l پنج روز در هفته به مدت چهار هفته جهت درمان صورت گرفت. سپس سرم حیوانات برای بررسی عوامل بیوشیمیایی و بافت کلیه جهت بررسی تغییرات هیستوپاتولوژیک جداسازی شد.نتایج: دریافت منگنز باعث افزایش معنی دار سطح منگنز در عصاره کلیه (p<0.05) و ادرار و سرم (p<0.01) حیوانات نسبت به گروه کنترل شد. با مصرف PAS سطح منگنز در سرم و عصاره کلیه کاهش و در ادرار افزایش یافت. افزایش سطح اوره (p<0.05) سرم در گروه آزمون چهارم نسبت به کنترل حکایت از آغاز روند تخریبی کلیه ها داشت. افزایش سیستاتین C و Na+ در سرم حیوانات گروه دوم (p<0.01) بیانگر آسیب کلیوی به موازات مصرف PAS و تقلیل این آسیب در مصرف هم زمان آن با Mn است.نتیجه گیری: PAS در کاهش غلظت منگنز در بدن حیوانات و بهبود عوارض ناشی از تجمع آن در کلیه ها موفق عمل می نماید ولی عوارض جنبی نیز دارد.

مقدمه: دارچین به عنوان یک گیاه دارویی، توانایی کاهش قند و لیپوپروتئین های خون را در بیماران دیابتی دارد. با توجه به اثرات مثبت فعالیت های ورزشی بر بیماران دیابتی، مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر 4 هفته تمرین هوازی به همراه مصرف دارچین بر شاخص های لیپوپروتئینی و قندخون زنان دیابتی نوع دو انجام گرفت.روش بررسی: 30 زن دیابتی به طور داوطلبانه انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه؛ تمرین هوازی، تمرین هوازی به همراه مصرف دارچین و کنترل تقسیم شدند. تمرین هوازی به مدت 4 هفته و با 60 درصد حداکثر ضربان قلب انجام شد. در ابتدا و انتهای مطالعه نمونه های خونی جمع آوری شد.نتایج: قندخون و درصد چربی و HDL و نسبت HDL /LDL در گروه های اول و دوم به ترتیب کاهش و افزایش معنی داری داشت (p<0.05). همچنین، کاهش معنی دار تری گلیسرید در گروه اول نشان داده شد. در گروه کنترل تنها تغییر معنی دار مشاهده شده افزایش معنی دار در سطوح LDL بود. در مقایسه بین گروه اول و دوم، مقادیر کلسترول تام و نسبت HDL /LDL در گروه 2 نسبت به گروه 1 به ترتیب کاهش و افزایش بیشتری را نشان داد (p<0.05).نتیجه گیری: دارچین به همراه تمرین هوازی می تواند در بهبود غلظت قند و چربی های خون بیماران دیابتی سودمند باشد.

مقدمه: کاندیداهای واکسنی مختلفی برای جایگزینی تنها واکسن موجود بر علیه مایکوباکتریوم توبرکلوزیس (BCG) وجود دارد. در این میان پروتئین ESAT-6 نقش ویژه ای دارد. از روش های مناسب برای تجویز واکسن علیه این باکتری می توان به روش تجویز درون بینی اشاره کرد. یکی از سیستم های مناسب انتقال واکسن از طریق بینی، استفاده از نانوپارتیکل های زیست تخریب پذیر می باشد. در میان پلیمرهای زیست تخریب پذیر، پلیمر کایتوزان دارای قابلیتی فراوان در افزایش پاسخ سیستم ایمنی است. هدف این مطالعه افزایش پاسخ ایمنی همورال از طریق احتباس آنتی ژن ESAT-6 درون نانوپارتیکل های کایتوزان می باشد.روش بررسی: سنتز نانوپارتیکل های کیتوزان حاوی ESAT-6 از طریق روش ژلاسیون در محیط آبی انجام شد. خصوصیات نانوپارتیکل ها شامل مورفولوژی، توزیع اندازه ذرات، پتانسیل زتا، میزان احتباس پروتئین و میزان آزادسازی آن در محیط آزمایشگاهی اندازه گیری شد. سپس نانوپارتیکل حاوی آنتی ژن، آنتی ژن به تنهایی و کیتوزان به تنهایی از طریق بینی به موش در روزهای 0 و 14 و 28 تجویز شد. دو هفته بعد از تجویز خونگیری انجام شده و میزان تیتر IgG توسط تست الیزای غیرمستقیم اندازه گیری شد.نتایج: پروتئین ESAT-6 با موفقیت درون نانوپارتیکل های کایتوزان احتباس شد و نانوپارتیکل های سنتزشده دارای خصوصیات مناسب بودند. به طوری که هنگامی که نسبت TMC/TPP برابر با 5.1 در غلظت 1 mg/ml از TMC بود، متوسط سایز نانوپارتیکل ها 242.8±8.71 نانومتر به دست آمد و میزان احتباس پروتئین %95.234 بود که دارای میزان رهایش %67.5 بعد از 200 ساعت بودند. میزان آنتی بادی IgG در گروهی که نانوپارتیکل های کیتوزان حاوی ESAT-6 را دریافت کرده بودند در مقایسه با سایر گروه ها افزایش معنی داری را نشان داد.نتیجه گیری: تجویز نانوپارتیکل های حاوی آنتی ژن ESAT-6 و کایتوزان از طریق بینی می تواند به عنوان یک روش مناسب جهت تجویز آنتی ژن های ایمنی زای مایکوباکتریوم توبرکلوزیس برای القای پاسخ ایمنی هومورال باشد.

مقدمه: فعالیت بدنی با کاهش عوامل خطرزا، نقش حفاظتی در برابر بیماری های قلبی ایفا می کند. هدف از مطالعه حاضر، مقایسه اثر یک دوره تمرینات ترکیبی و هوازی بر عوامل خطرزای بیماری قلبی - عروقی در مردان غیرفعال می باشد.روش بررسی: 29 مرد داوطلب تمرین نکرده با دامنه سنی 36 الی 56 سال در این مطالعه شرکت کردند. آزمودنی ها به طور تصادفی در یکی از سه گروه هوازی، ترکیبی (هوازی و مقاومتی) و کنترل قرار گرفتند. قبل و بعد از دوره تمرینی، شاخص توده بدن، نسبت کمر به لگن، گلوکز، فشار خون و نیمرخ لیپیدی آزمودنی ها، اندازه گیری شد. مدت زمان برنامه تمرینی برای هر گروه 8 هفته و هر هفته 3 جلسه بود. داده های به دست آمده با استفاده از روش های آماری t همبسته و تحلیل واریانس، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: بعد از تمرینات هوازی و ترکیبی، سطوح تری گلیسیرید (TG)، کلسترول تام (TC)، لیپوپروتئین کم چگال(LDL) ، لیپوپروتئین پرچگال (HDL) و گلوکز خون، تغییر معنی داری یافت (p<0.05) اما بین گروه هوازی و ترکیبی تفاوت معنی داری در TC، LDL، TG، HDL، گلوکز، فشار خون سیستولی، دیاستولی و میانگین فشار سرخرگی، مشاهده نشد. همچنین آزمودنی های هر دو گروه تجربی، افزایش معنی داری را در حداکثر اکسیژن مصرفی نشان دادند (p<0.05).نتیجه گیری: با توجه به یافته ها می توان نتیجه گرفت که هر دو نوع تمرین باعث کاهش عوامل خطرزای بیماری های قلبی - عروقی در مردان غیرفعال می شوند، هرچند که هر یک از تمرینات، فواید ویژه خود را دارد.

مقدمه: همخوانی بین تشخیص بالینی و پاتولوژی، نقش مهمی در اتخاذ یک طرح درمان مناسب و جلوگیری از عوارض و مشکلات جدی تر بیماران دارد. این مطالعه با هدف بررسی میزان همخوانی تشخیص بالینی و گزارش پاتولوژی بیماران مراجعه کننده به بخش پاتولوژی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران و شهید بهشتی از سال 1384 تا 1387 انجام گرفته است.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی - مقطعی گذشته نگر، 300 ضایعه بافت نرم از بیماران مراجعه کننده به بخش پاتولوژی به روش سرشماری انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. ضایعات بر اساس روش ذکر شده در کتاب های مرجع پاتولوژی، طبقه بندی و میزان همخوانی دو تشخیص انجام شده بر اساس جنس و سن با استفاده از آمار توصیفی بررسی شدند.نتایج: در این مطالعه تشخیص پاتولوژی به عنوان تشخیص قطعی و Golden standard در نظر گرفته شده است. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که ضریب توافقی بین دو تشخیص بالینی و پاتولوژی در تمامی ضایعات به جز پمفیگوس و  POFبالای 0.7 بود.نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که جراحان فک و صورت در دانشکده های دندانپزشکی تهران و شهید بهشتی تشخیص های قابل قبولی را در مورد ضایعات پاتولوژیک در فاصله سال های 1387-1384 داشته اند. با این حال وجود حتی اختلاف های اندک در دو تشخیص، ایجاب می کند جهت پیشگیری از عوارض ضایعات و تعیین تشخیصی منطبق بر اصول علمی و دقیق، بیماران به طور کامل از نظر بالینی و پاراکلینیکی ارزیابی شده و تلاش های لازم جهت منطبق ساختن دو تشخیص انجام شود.

مقدمه: یکی از مهمترین عامل در شروع و پیشرفت آترواسکلروز نقص هموستازکلسترول در ماکروفاژها و تبدیل آنها به سلول های کفی می باشد. ژن ها و عوامل رونویسی بسیاری مانند PPARa: Peroxisome Proliferator Activated Receptors در هموستاز کلسترول در این سلول ها دخالت دارند. اسیدهای چرب از نوع n-3 یکی از مهمترین عوامل تنظیم کننده فعالیت بیان این ژن ها به حساب آمده و بنابراین می توانند متابولیسم کلسترول درون سلولی و پیشرفت فرایند آترواسکلروز را متاثر سازند. اسید ایکوزاپنتاانوئیک (EPA) در بین این نوع اسیدهای چرب از فراوانی در رژیم غذایی برخوردار است، بنابراین مطالعه اثر آن بر روی بیان ژن فوق از اهمیت به سزایی برخوردار است.روش بررسی: در این مطالعه LDL توسط روش اولتراسانتریفیوژ با شیب دانسیته جداسازی شده و توسط استات سدیم استیله شد. برای تبدیل ماکروفاژها به سلول های کفی،LDL  استیله شده به مقدار 50 ماکروگرم در اختیار سلول ها قرار گرفت. اثر EPA و لیگاند سنتزی (Wy14643) بر روی بیان ژن PPAR توسط Real time PCR در سلول های کفی مشتق از سلول های THP-1 بررسی شد.نتایج: تیمار سلول های کفی با EPA سبب کاهش معنی دار در کلسترول تام، کلسترول آزاد و استر کلسترول سلولی گردید (p£0.05). EPA و Wy14643 سبب افزایش معنی دار بیان ژن PPAR در این سلول ها شد.نتیجه گیری: به نظر می رسد که این اسید چرب اثر منحصربه فرد و خاصی بر روی بیان ژن و متابولیسم لیپید داشته که می تواند از طریق مکانیسم های دیگری به جز PPAR مانند مسیر LXR نیز بر روی هموستاز کلسترول درون سلولی اثرگذار باشد.

مقدمه: شواهد محدودی بیانگر این مطلب است که زنجبیل با دارا بودن فیتوکمیکال های خاص بر کاهش التهاب و تسکین درد موثر است. هدف از این مطالعه بررسی اثر مکمل پودر زنجبیل بر بهبود درد در بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو بوده است.روش بررسی: مطالعه حاضر به صورت کارآزمایی بالینی دو سو بی خبر کنترل شده با دارونما اجرا شد. 120 بیمار مبتلا به استئوآرتریت زانو با درد در حد متوسط به طور تصادفی به دو گروه گیرنده کپسول پودر زنجبیل و دارونما تقسیم شدند. گروه پودر زنجبیل و دارونما روزانه به ترتیب دو کپسول 500 میلی گرمی هم اندازه و هم شکل حاوی پودر زنجبیل و نشاسته به مدت سه ماه مصرف کردند. میزان درد با استفاده از مقیاس خطی - بصری درد (VAS) در ابتدا و انتهای هفته دوازدهم تعیین شد. پاسخ به درمان به صورت کاهش بیش از 1.5 نمره از درد تعریف شد.نتایج: میانگین میزان درد قبل از مداخله بین دو گروه تفاوت معنی داری نداشت ولی پس از اتمام مداخله، این میزان به طور معنی داری در گروه زنجبیل کاهش یافت. از سوی دیگر میانگین تغییر نمره درد قبل نسبت به بعد از مداخله به طور معنی داری در گروه زنجبیل بیش از گروه دارونما کاهش یافت. میزان پاسخ به مداخله در گروه دریافت کننده زنجبیل 88% و در گروه دارونما 14% به دست آمد که بین دو گروه از نظر آماری اختلاف معنی داری حاصل شد (p<0.001).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که مکمل پودر زنجبیل در تسکین درد بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو موثر است و می توان از آن به عنوان یک مکمل ایمن جهت بهبود درد مبتلایان به استئوآرتریت زانو با درد استفاده نمود.

مقدمه: این پژوهش با محوریت سنجش میزان رضایت گردشگران درمانی شهر یزد از خدمات پزشکی ارائه شده به آنها و همراهانشان صورت گرفته است. به این منظور سطح کیفیت خدمات ارائه شده به بیماران و همراهانشان بررسی و راهکارهایی جهت ارتقاء این سطح پیشنهاد شده است.روش بررسی: این مطالعه به روش توصیفی - پیمایشی صورت گرفت. برای انجام مطالعه پرسشنامه ای بر اساس مدل سروکوآل در 5 بعد و 21 سوال طراحی و شکاف کیفیت، مطابق با نظر 114 نفر از بیماران غیربومی بیمارستان های سطح شهر و همراهان آنها اندازه گیری شده است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها نیز از تکنیک های موجود در آمار و جهت اولویت بندی راهکارها، از تکنیک TOPSIS فازی استفاده شده است.نتایج: شکاف کیفیت خدمات در 3 بعد پاسخگویی، تضمین و همدلی معنی دار است. به عبارت دیگر بین ادراکات و انتظارات بیماران و همراهان آنها از کیفیت خدمات ارائه شده تفاوت معنی داری وجود دارد. با این حال نتایج رتبه بندی عوامل موثر بر میزان رضایت گردشگران درمانی نشان داد که دارا بودن تجهیزات مناسب و مناسب بودن کیفیت درمان، نسبت به سایر عوامل از وضعیت بهتری برخوردار هستند.نتیجه گیری: استان یزد از لحاظ پزشکی دارای پتانسیل های بسیار زیادی است و ظرفیت های زیادی از لحاظ اقلیمی و تاریخی دارد، به همین دلیل شرایط ویژه ای در راستای توسعه گردشگری سلامت در این استان وجود دارد. در نتیجه می توان با انجام اقداماتی از جمله فراهم نمودن امکانات رفاهی برای بیماران و همراهان آنها، آموزش پرسنل بیمارستان جهت داشتن رفتار مناسب، ایجاد برند برای استان در حوزه درمان، به ارتقاء کیفیت خدمات پزشکی در سطح بیمارستان های استان کمک نمود.

مقدمه: تمرینات به عنوان تحریک کننده ای قوی برای سیستم اندوکرینی شناخته شده است. اثر ورزش تا حد خستگی روی هیپوتالاموس همچنان به صورت مبهم باقی مانده است و تغییرات هورمون ها نسبت به ورزش به عوامل مختلفی از قبیل وسعت، مدت زمان، نوع ورزش و تمرینات قبلی بستگی دارد.روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه تجربی می باشد که 14 دونده سرعتی نخبه سالم به صورت هدفمند و داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. آزمودنی های تحقیق طبق آزمون بروس روی تریدمیل تا حد خستگی می دویدند و نمونه خونی در 3 مرحله 1) شرایط پایه (قبل تمرین)؛ 2) بلافاصله پس از یک جلسه تمرین فزاینده درمانده ساز بروس و 3) ده دقیقه پس از تمرین در حالت ناشتا اخذ گردید. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه های تکراری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 18 تحلیل شده است.نتایج: میانگین و انحراف معیار تستوسترون ورزشکاران دونده مرد در سه مرحله قبل از تمرین، بلافاصله بعد از تمرین و 10 دقیقه پس از تمرین به ترتیب 10.60±1.25، 10.62±2.82، 10.64±2.57 و میانگین و انحراف معیار پروژسترون به ترتیب 0.61±0.41، 0.99±0.53 و 1.08±0.44 بود. لذا سطح تستوسترون قبل از تمرین با بلافاصله پس از تمرین و 10 دقیقه پس از تمرین (p>0.05) تفاوت معنی داری نداشته است، ولی سطح پروژسترون قبل از تمرین با بلافاصله پس از تمرین (p<0.05) و 10 دقیقه پس از تمرین (p<0.05) تغییرات معنی داری داشته است.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که یک جلسه تمرین فزاینده درمانده ساز باعث تغییرات معنی دار در سطح تستوسترون نشده ولی منجر به افزایش معنی دار سطح پروژسترون می گردد که این تغییرات ده دقیقه پس از استراحت به میزان پایین تر از مرحله قبلی برنگشته و هنوز نسبت به مرحله قبل از تمرین به طور معنی داری بالاتر بود.