مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد
سال:1390 | دوره:19 | شماره:3 (پیاپی 78) |تعداد مقالات:21

مقدمه: با توجه به اهمیت ریزمغذی ها در سلامت و رشد شیرخواران، در این مطالعه میزان روی، مس و آهن در شیر مادران با شرایط اقتصادی مختلف و اثر آن در رشد شیرخواران بررسی گردید.روش بررسی: نمونه های شیر و اطلاعات مربوط به مشخصات فردی و آنتروپومتریک و یادآمد غذایی از 90 مادر شیرده که دارای کودک منحصرا شیر مادر خوار 120-90 روزه بودند در 3 گروه مختلف اقتصادی جمع آوری گردید. غلظت ریزمغذی ها با استفاده از روش جذب اتمی و اطلاعات غذایی توسط نرم افزار N3 بررسی و داده ها با استفاده از Multiple Regression، ANOVA و Independent t-test تحلیل شدند.نتایج: میانگین غلظت روی در شیر مادران با وضعیت اقتصادی خوب، متوسط و ضعیف به ترتیب 1.9 ,1.6 mg/lو 2.3، مس به ترتیب 0.41 mg/l، 0.47 و 0.85 و آهن به ترتیب 0.75 mg/l، 0.8 و 0.9 بود که تفاوت بین گروه های مختلف معنی دار بود (P<0.05). اگرچه ارتباط بین غلظت عناصر و وزن و قد شیرخواران معنی دار نبود ولی میانگین WAZ شیرخواران مادرانی که روی شیر آنان بیش از 2 mg/l بود، به طور معنی داری (0.03>P) بیشتر از میانگین WAZ شیرخواران سایر مادران بود (0.67 در مقابل 0.45). علیرغم عدم ارتباط بین عناصر دریافتی با عناصر موجود در شیر، ارتباط منفی و معنی دار بین عناصر شیر با سن مادر وجود داشت.نتیجه گیری: میزان عناصر در شیر مادران با شرایط اقتصادی ضعیف بیشتر بود که علیرغم عدم ارتباط با دریافت احتمالا مرتبط با سن مادران بود، بنابراین مشاوره تغذیه ای برای مادران شیرده با سن بالاتر ضروری به نظر می رسد.

مقدمه: معلولیت ذهنی یکی ازمهمترین مشکلات سلامت عمومی است. این مطالعه به منظور بررسی الگوی وراثتی بیماران عقب افتاده ذهنی در شهر یزد صورت گرفت.روش بررسی: در یک مطالعه توصیفی - مقطعی، پرونده و شجره نامه 320 کودک عقب مانده ذهنی که والدین آنها جهت مشاوره ژنتیک به مرکز بهزیستی شهر یزد مراجعه کرده بودند، بررسی شد.نتایج: 62.8% از والدین ازدواج فامیلی داشتند. میانگین ضریب همخونی در بیماران با والدین نسبت فامیلی درجه سوم، 0.0713 و در والدین غیرمنسوب 0.0156 بود، عقب افتادگی ذهنی در 43.4% از خویشاوندان درجه یک دیده شد (6.6% والدین و 36.8% خواهر یا برادر) و فراوانی معلولیت ذهنی، در دو جنس تفاوت آماری معنی دار نداشت. شجره فامیلی 43% از بیماران، دارای الگوی وراثتی اتوزوم مغلوب، اتوزوم غالب و موارد وابسته به جنس به ترتیب 33.75%، 6.6% و 2.8% و الگوی توارث در 37% از بیماران نامشخص بود. کاریوتایپ غیرطبیعی در 19.4% بیماران وجود داشت که 28 نفر آنها (8.75% از کل موارد) مبتلا به سندرم داون بودند. فراوانی الگوی وراثت اتوزوم مغلوب در ازدواج فامیلی (درجه 3 و 4) 6.8% و در ازدواج غیرفامیلی 10% بود (0.002=P).نتیحه گیری: با توجه به وجود چندین فرد با عقب افتادگی ذهنی در یک خانواده و شایع بودن ازدواج فامیلی در والدین کودکان عقب مانده ذهنی، می توان با انجام مشاوره ژنتیک در خانواده دارای فرزند معلول ذهنی و نیز ازدواج های فامیلی از بروز مجدد عقب افتادگی ذهنی در نسل های بعدی پیشگیری کرد.

مقدمه: بسیاری از پروژه های شبیه سازی در بیمارستان ها و ابتدا در بخش های اورژانس با هدف افزایش بهره وری، اجرا شدند. اولین مساله در زمینه کیفیت خدمات و حقوق بیمار «زمان انتظار» است. هدف این مطالعه کاهش زمان انتظار بیماران، زمان سنجی خدمات یک مرکز اورژانس، مدل سازی و بهبود آن با استفاده از شبیه سازی گسسته پیشامد است.روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی - تحلیلی است که به صورت مقطعی بر روی 150 بیمار مراجعه کننده به اورژانس یک بیمارستان دولتی انجام گرفته و اطلاعات از طریق مشاهده و به صورت پرسشنامه تکمیل گردیده است. مدل شبیه سازی با استفاده از نرم افزار Arena طراحی شده است.نتایج: نتایج نشان داد بیشترین زمان انتظار، فاصله زمانی درخواست آزمایش تا دریافت نتیجه آن توسط پزشک و نیز زمان لازم برای معاینه و مشاوره است. با اجرای شبیه سازی و آزمایش پنج سناریوی مختلف، سناریوی شماره 5 با توجه به اضافه کردن فقط 3 پرسنل اضافی و کاهش زمان های انتظار لازم از نظر اقتصادی دارای جذابیت بیشتری می باشد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش برای کاهش زمان انتظار بیماران، اجرای فرآیند تریاژ بیماران در بخش فوریت ها و استفاده از متخصص طب اورژانس برای تشخیص پزشکی و سفارش اقدامات تشخیصی در مراحل اولیه فرآیند و نیز یک کارشناس آزمایشگاه مخصوص بیماران اورژانسی جهت تسریع روند دریافت نتیجه آزمایش، توصیه می شود.

مقدمه: به نظر می رسد سلول های موثر و مرتبط با سقط جنین مکرر شامل دو گروه لنفوسیت های T و سلول های کشنده طبیعی (NK) باشند. ما در این مطالعه به بررسی درصد و تعداد مطلق سلول های کشنده طبیعی +CD16+/56 و سلول های CD16+/56+bright و CD16+/56+dim موجود در خون محیطی پرداخته، همچنین با بررسی مارکرهای CD69/CD56، درصد و تعداد مطلق سلول های کشنده طبیعی فعال شده در خون محیطی بیماران مبتلا به سقط جنین مکرر و زنان با حاملگی طبیعی را مورد مقایسه قرار دادیم.روش بررسی:بیماران مورد بررسی، 24 خانم دارای سابقه سقط مکرر بودند که از نظر آزمایشات مربوط به کاریوتایپ، سندرم آنتی فسفولیپید، آنتی کاردیولیپین و پرولاکتین و سایر علل طبیعی بودند و از 21 خانم در سه ماه اول حاملگی که سابقه سقط نداشتند به عنوان گروه شاهد استفاده شد. از خون محیطی این افراد لنفوسیت ها را جدا کرده که با 5 میکرولیتر از آنتی بادی نشاندار شده با ماده فلورسنت مجاور شد که آنتی بادی های استفاده شده در این تحقیق CD3/16+56 و CD56/CD69 بودند. نمونه ها پس از آماده سازی در دستگاه فلوسایتومتری خوانده و سپس آنالیز شدند.نتایج: نتایج نشان داد تعداد مطلق سلول های +CD16+/CD56 در گروه بیمار افزایش معنی داری نسبت به گروه کنترل داشت (p=0.04). قدر مطلق سلول های CD16+/CD56+bright و نیز +CD56+/CD69 در گروه بیمار افزایش معنی داری نسبت به گروه کنترل داشتند (p=0.04) ،(p=0.00).نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان می دهد که افزایش سلول های +CD16+/56 در خون محیطی ارتباط معنی داری با سقط جنین مکرر دارد. از طرفی افزایش معنی دار سلول های +CD56+/69 در افراد بیمار می تواند بیانگر دخالت سلول های کشنده طبیعی فعال شده در سقط جنین مکرر با اتیولوژی ناشناخته باشد.

مقدمه: سکته قلبی، یکی از عمده ترین علل مرگ و میر در جوامع مختلف، با تشکیل لخته در شریان های کرونر قلب ایجاد شده که اقدامات لازم برای لیز نمودن سریع لخته نقش مهمی در درمان بیماران دارد، برخی گزارشات حاکی از تداخل برخی عناصر در تشکیل و لیز لخته می باشد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر سه عنصر آلومینیوم، روی و مس بر فرآیند تشکیل و لیز شدن لخته در شرایط خارج بدن بوده است.روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی آزمایشگاهی پلاسمای سیتراته تازه از افراد سالم و ناشتا تهیه و مخلوط شد، سپس پلاسمای مخلوط به چهار گروه برای تاثیر روی، مس، آلومنیوم و گروه شاهد تقسیم گردید. برای القای انعقاد از کلرور کلسیم و برای لیز لخته از آنزیم استرپتوکیناز کمک گرفته شد و فرآیند انعقاد و لیز لخته به روش کدورت سنجی و با تعیین تغییرات جذب نوری پیگیری و با رسم منحنی کینتیکی کمیت های زمان تاخیر انعقاد، زمان انعقاد، زمان تاخیر در شروع لیز شدن و زمان لازم برای نیمه لیز شدن لخته محاسبه گردید. برای آنالیز داده ها از ویرایش 11 نرم افزار SPSS و تست t مستقل استفاده و ارزش آماری مساوی یا کمتر از 0.05 معنی دار تلقی شد.نتایج: در مقایسه با شاهد، افزودن روی زمان تاخیر انعقاد (4.4±216.8 در برابر 2.6±229.2 ثانیه، 0.001=P) و افزودن مس زمان انعقاد را کاهش دادند (3.7±194.4 در برابر 3.5±280 ثانیه، 0.001=P). افزودن آلومینیوم در مقایسه با شاهد، زمان تاخیر در شروع انعقاد (8.8±563.6 ثانیه، 0.001=P)، زمان تاخیر در شروع فیبرینولیز (3.6±194 ثانیه، 0.001=P)، زمان انعقاد (7±484 ثانیه، 0.001=P) و زمان لازم برای نیمه لیز شدن لخته (6.1±328 ثانیه، 0.001=P) را افزایش داد.نتیجه گیری: نتایج نشان می دهند که عناصر کمیاب ضروری نظیر روی و مس در غلظت های پایین تاثیر قابل توجهی بر سیستم انعقاد و فیبرینولیز ندارند، در حالی که آلومنیوم به عنوان یک عنصر سمی حتی در غلظت های بسیار پایین نیز در فرآیندهای فوق تداخل ایجاد نموده و آنها را به مقدار زیادی مهار می نماید.

مقدمه: تعدادی از بیماری های ویروسی به عنوان عامل اتیوپاتوژنیک بیماری های اتوایمیون مطرح هستند و یکی از این ویروس ها Parvovirus B19 می باشد که عفونت با آن می تواند طیفی از علایم بیماری های روماتولوژیک را ایجاد نماید. هدف از انجام این مطالعه بررسی ارتباط بین Parvovirus B19 و بیماری آرتریت روماتوئید، لوپوس، اسکلروز سیستمیک و آرتریت تمایز نیافته در بیماران روماتیسمی بیمارستان امام خمینی می باشد.روش بررسی: 41 بیمار آرتریت روماتوئید، 28 بیمار لوپوس، 13 بیمار اسکلروز سیستمیک و 8 بیمار آرتریت تمایز نیافته با 90 نفر گروه شاهد (افراد سالم) از لحاظ مثبت شدن آنتی بادی IgM و IgG Parvovirus B19 با روش الیزا (با روش کیفی و نیمه کمی) در یک مطالعه مورد - شاهد مقطعی مورد مقایسه قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمون آماری کای اسکوئر و آزمون دقیق فیشر توسط نرم افزار آماری SPSS ویرایش 16.5 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: IgM در یک بیمارآرتریت روماتوئید و یک بیمار اسکلروز سیستمیک و 4 نفر از گروه شاهد مثبت شد. IgG در گروه آرتریت روماتوئید 24 (58.8%) مورد، لوپوس 19 (67.9%) مورد، اسکلروز سیستمیک 9 (69.2%) مورد و آرتریت تمایز نیافته 7 (87.5%) مورد و در گروه شاهد 48 (53.3%) مورد مثبت شد. نتایج در گروه بیماران با گروه شاهد مقایسه شد (0.05<p).نتیجه گیری: در این مطالعه ارتباط آماری معنی داری بین میزان مثبت شدن آنتی بادی Parvovirus B19 در بیماری های آرتریت روماتوئید، لوپوس و اسکلروز سیستمیک در مقایسه با گروه شاهد به دست نیامد. با توجه به میزان بالای مثبت شدن IgG در بیماران آرتریت تمایز نیافته مطالعه بیشتر بر روی این بیماران جهت اثبات ارتباط با Parvovirus توصیه می شود.

مقدمه: در سیستم عصبی محیطی، ضایعات به جسم سلولی نورون هایی برمی گردد که آکسون های آنها آسیب دیده است. گیاه (شاهدانه) کانابیس ساتیوا دارای اثرات آنتی اکسیدانی و ضد آپوپتوزی است، بنابراین هدف از این مطالعه بررسی اثر حفاظتی عصاره الکلی برگ گیاه شاهدانه (کانابیس ساتیوا) بر دژنراسیون آلفا موتونورون های نخاع پس از آسیب عصب سیاتیک در رت می باشد.روش بررسی: در این مطالعه تجربی حیوانات به چهار گروه 8 تایی A: کنترل، B: کمپرسیون، C: کمپرسیون + تیمار با دوز 25 میلی گرم/کیلوگرم الکلی و D: کمپرسیون + تیمار با دوز 50 میلی گرم/کیلوگرم الکلی تقسیم شدند.ابتدا کمپرسیون عصب سیاتیک در گروه های C ،B و D با استفاده از قیچی قفل دار به مدت 60 ثانیه انجام گرفت. تزریق عصاره به صورت درون صفاقی طی هفته های اول و دوم پس از کمپرسیون صورت گرفت، پس از 28 روز از زمان کمپرسیون تحت متد پرفیوژن، نخاع ناحیه کمری جدا شد. سپس دانسیته نورونی در هر گروه با گروه کمپرسیون مقایسه گردید سپس داده ها با استفاده از نرم افزار Minitab 14 و آزمون آماری ANOVA تجزیه تحلیل شد.نتایج: دانسیته نورونی تفاوت معناداری را در گروه کنترل و کمپرسیون نشان می دهد (P<0.001). همچنین دانسیته نورونی در گروه های تیمار (50 و 25 میلی گرم/کیلوگرم) در مقایسه با گروه کمپرسیون افزایش معناداری دارد (P<0.001).نتیجه گیری: عصاره الکلی برگ گیاه کانابیس ساتیوا دارای اثرات نوروپروتکتیو بر روی آلفاموتونورون های شاخ قدامی نخاع پس از ایجاد ضایعه است، بنابراین احتمالا این اثرات ناشی از حضور فاکتورهای رشد و ترمیم در عصاره الکلی برگ گیاه بوده که موجب پیشبرد فرآیند رژنراسیون در نورون های آسیب دیده و پیشگیری از دژنراسیون می شود.

مقدمه: بیماری هیرشپرونگ از بیماری های شایع مادرزادی است و در 80% موارد محل اتصال رکتوم و سیگمویید درگیر می باشد. اخیرا جراحی Transanal one-stage endorectal pull through (TAEPT) برای بیماری هیرشپرونگ عمومیت یافته است، اما این جراحی همراه با عوارضی می باشد. در مطالعه ما عوارض این تکنیک جراحی مورد تحقیق قرار گرفته است.روش بررسی: در یک دوره چهار ساله 86 نوزاد با شک بالینی به بیماری هیرشپرونگ در مرکز تحقیقات جراحی اطفال بیمارستان مفید تهران بستری شدند که تشخیص با بیوپسی رکتال تایید گردید. همه بیماران کاندید جراحی TAEPT شدند و جراحی با روشی مشابه Swenson انجام شد. از بهمن 1386 و در 30 مورد دو هفته پس از جراحی دیلاتاسیون به روش هگار جهت پیشگیری از تنگی آناستوموز انجام شد و بیماران 6 تا 12 ماه پیگیری شدند.نتایج: تنگی آنال در 12 مورد (14%) مشاهده شد که در 10 مورد با دیلاتاسیون آنال و در 2 مورد توسط جراحی درمان گردید. انتروکولیت در 4 مورد (5%) دیده شد که درمان طبی انجام شد. در 2 مورد آبسه رترو کولیک مشاهده شد که با درن تخلیه گردید. پس از آغاز به انجام بوژیناژ پیشگیرانه دیگر هیچ موردی از تنگی آناستوموز رویت نگردید.نتیجه گیری: TAEPT مزایای بسیار و عوارض اندکی دارد. به نظر می رسد شایع ترین عارضه این جراحی تنگی محل آناستوموز باشد که می توان از آن با بوژیناژ پیشگیرانه جلوگیری نمود. به نظر می رسد بوژیناز آنال پیشگیرانه با پروب هگار در طی دو هفته پس از جراحی گزینه مناسبی باشد اما پی گیری طولانی مدت تری جهت بررسی پیامد درازمدت این جراحی ها لازم است.

مقدمه: آنکوژن MDM2 فسفوپروتئینی با خاصیت یوبیکوئیتین لیگازی کد می کند که باعث ممانعت از فعالیت P53 و پیش برندگی تخریب آن می شود. اخیرا یک جانشینی T به G در پروموتر ژن SNP309) MDM2)، شناسایی شده و ارتباط آن با بیان افزایش یافته MDM2 نشان داده شده است و مشخص گردیده که این بیان افزایش یافته با بروز در سنین پایین چندین تومور از جمله سرطان سینه همراه است. از این رو شاید بتوان آن را به عنوان یک مارکر استعداد ابتلا به سرطان پستان درنظر گرفت. ما در این پژوهش تاثیر این پلی مرفیسم (MDM2 ،SNP309) بر کارسینومای پستان را بررسی نموده ایم.روش برررسی: این مطالعه با بررسی 95 نمونه سرطانی و 95 نمونه کنترل در استان آذربایجان شرقی انجام شد. ژنوتیپ های مختلف جایگاه 309 ژن MDM2، با استفاده از SSCP-PCR و Sequencing تعیین شد.نتایج: در گروه کنترل توزیع ژنوتیپی این پلی مورفیسم ژن MDM2 برای ژنوتیپ های GT, T/T و GG، به ترتیب 29.5%، 40% و 30.5% بود. توزیع ژنوتیپی این پلی مورفیسم در گروه سرطانی 31.6% برای ژنوتیپ T/T، %37.9 برای T/G و 30.5% برای G/G بود. تفاوت معنادار آماری بین توزیع این پلی مورفیسم ژن MDM2 در گروه کنترل و سرطانی دیده نشد (0.05<Pvalue).نتیجه گیری: پژوهش حاضر نشان می دهد که پلی مورفیسم پروموتر ژن MDM2 در جایگاه 309 به تنهایی همراهی قابل استنادی با ابتلا به سرطان پستان در جمعیت شمال غرب کشور ندارد.

مقدمه:هورمون گرلین پلی پپتید 28 اسیدآمینه ای است که در طول دستگاه گوارش و عمدتا در معده ترشح می شود. اثرات متعددی از جمله افزایش اشتها، تنظیم انرژی، افزایش ترشح هورمون رشد، افزایش برون ده قلبی، کاهش فشارخون را به این هورمون نسبت می دهند. اخیرا اثربخشی آن بر افزایش تراکم مواد معدنی استخوان مورد توجه قرار گرفته است. بنابراین در این مطالعه تاثیر هورمون گرلین در افراد بزرگسال با توده استخوانی طبیعی بررسی شد.روش بررسی: این مطالعه بصورت توصیفی بر روی 33 فرد بزرگسال بالای 20 سال انجام شد. در ابتدا وضعیت تراکم استخوان در دو ناحیه کمر و ران با روشDual Energy X-Ray Absorptiometry (DXA)  اندازه گیری شد. افرادی که در این دو ناحیه دارای T-score بیشتر از 1- بودند به عنوان فرد سالم از نظر تراکم استخوانی انتخاب شدند. پس از نمونه گیری، گرلین سرم آنها با روش ELISA و با کیت اندازه گیری شد.نتایج: میانگین سنی افراد 10.6±40 سال و نمایه توده بدنی 3.6±27 (کیلوگرم بر مترمربع) بود. همچنین میانگین غلظت گرلین پلاسما 100.5±128.9 (pg/ml) به دست آمد. ضریب همبستگی گرلین با هیچکدام از متغیرها بخصوص تراکم استخوانی ناحیه کمر و ران معنی دار نبود و تنها با وزن افراد معنی دار بود (0.05=p).نتیجه گیری:دامنه میزان خونی هورمون گرلین با سن متغیر است. در این مطالعه ارتباط معنی داری بین گرلین و تراکم استخوانی دو ناحیه کمر و ران دیده نشد که با برخی از مطالعات مشابه همخوانی دارد. هر چند این ارتباط در مطالعات سلولی بر روی استئوبلاست ها اثر این هورمون را برتراکم استخوانی نشان داد.

مقدمه: صرع یک بیماری مغزی است که با پیامدهای نوروبیولوژیک، شناختی، روانشناختی و اجتماعی بسیاری برای مبتلایان همراه است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری در اصلاح نگرش های ناکارآمد بیماران مبتلا به صرع صورت گرفت.روش بررسی: 20 نفر بیمار مبتلا به صرع به تصادف در دو گروه آزمایش (10 نفر) و گواه (10نفر) قرار گرفتند. درمان شناختی رفتاری طی 8 جلسه هفتگی با تاکید بر بازسازی شناختی، اصلاح تحریفات شناختی و آموزش تکنیک های رفتاری برای گروه آزمایش به کار گرفته شد. مقیاس نگرش های ناکارآمد به عنوان پیش آزمون، پس آزمون و در مرحله پیگیری برای هر دو گروه به کار برده شد سپس داده ها با روش تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: تحلیل ها نشان داد که میانگین نمرات مقیاس نگرش های ناکارآمد در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در مرحله پس آزمون و پیگیری کاهش معناداری داشته است (P<0.05).نتیجه گیری: درمان شناختی رفتاری در اصلاح نگرش های ناکارآمد بیماران مبتلا به صرع دارای کارایی قابل ملاحظه ای می باشد.

مقدمه: افزایش گلوکز خون و لیپیدها یکی از اختلالات شایع است که در اثر عوامل گوناگون بوجود می آید. زیره سبز یکی از گیاهانی است که در طب سنتی ایران برای درمان برخی بیماری ها کاربرد داشته است و در مطالعات جدید نقش زیره سبز در درمان دیابت و کاهش سطح لیپیدها عنوان شده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر اسانس زیره سبز بر روی میزان گلوکز، تری گلیسرید، کلسترول تام، HDL و LDL سرم موش های صحرایی است.روش بررسی: برای این منظور، 4 گروه 6 تایی موش صحرایی نر نژاد ویستار بطور تصادفی در چهار گروه: 1- گروه کنترل با رژیم غذایی استاندارد، 2- گروه اسانس زیره سبز با رژیم غذایی استاندارد، 3-گروه کنترل با رژیم غذایی پرچرب، 4- گروه اسانس زیره سبز با رژیم غذایی پرچرب قرار داده شدند. میزان دوز مصرفی اسانس زیره سبز μg/kg 400 بود که از طریق گاواژ به موش ها داده شد. در سه زمان مختلف شامل ابتدای مطالعه، روز بیستم (شروع مصرف داروها)، روز پنجاه و پنجم (پایان مصرف دارو) از موش ها به منظور اندازه گیری گلوکز، تری گلیسرید، کلسترول تام، HDL و LDL سرم موش های صحرایی نمونه گیری به عمل آمد.نتایج: نتایج مطالعه نشان داد پس از دریافت اسانس زیره سبز کاهش معنی داری در میزان گلوکز (گروه 4:p=0.007) (گروه 2: (p<0.01)، کلسترول (گروه 4: (p<0.01) (گروه 2 (p<0.05)، تری گلیسیرید (گروه4 (p<0.01) (گروه2 p<0.01)، LDL (گروه 4 p<0.05) (گروه 2 p<0.01 ) و افزایش معنی داری در HDL سرم (گروه 4 p<0.05) (گروه 2 p<0.01) مشاهده شد.نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان داد دریافت اسانس زیره سبز از طریق گاواژ می تواند بر سطح گلوکز و لیپیدهای سرم موش های صحرایی تاثیر قابل توجهی داشته باشد.

مقدمه: پلویمتری بالینی برای بیمار ناراحت کننده است و خطای ذهنی بالایی دارد. پلویمتری خارجی، یک روش آسان و قابل پذیرش برای بیمار است. این مطالعه با هدف مقایسه ارزش تشخیصی پلویمتری بالینی و اندازه گیری خارجی اقطار لگنی زنان نخست زا در پیشگویی زایمان سخت انجام شد.روش بررسی: مطالعه از نوع روایی روش های تشخیصی و به صورت دو سوکور بود، 447 زن نخست زای مراجعه کننده به زایشگاه ام البنین (ع) شهرستان مشهد که سن بارداری ترم (42-38 هفته) و حاملگی تک قلویی با نمایش قله سر داشتند وارد مطالعه شدند. اقطار خارجی لگن در بدو پذیرش، توسط پژوهشگر واحد اندازه گیری شد و معاینه بالینی لگن، توسط پژوهشگر واحد دیگری انجام شد. اطلاعات مربوط به اندازه های لگنی در اختیار پژوهشگری که کنترل زایمان را بر عهده داشت قرار نگرفت. زایمان سزارین یا واکئوم در شرایطی که با وجود انقباضات موثر رحمی در مرحله فعال زایمان، توقف اتساع دهانه رحم یا سرعت اتساع دهانه رحم کمتر از 1 سانتی متر در ساعت به مدت 2 ساعت و در مرحله دوم زایمان سرعت نزول کمتر از 1 سانتی متر در ساعت و یا طول مدت این مرحله بیشتر از 2 ساعت بود، به عنوان زایمان سخت درنظر گرفته شد.نتایج: بیشترین حساسیت به دست آمده از پلویمتری بالینی 33.3% و مربوط به کونژوگه دیاگونال کمتر از 11.5 سانتی متر بود. حساسیت به دست آمده برای هرکدام از اقطار خارجی لگن بیشتر از پلویمتری بالینی بود و بیشترین حساسیت مربوط به قطر عرضی میکائیل ساکرال و 60.7% بود.نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که اندازه گیری خارجی اقطار لگنی در مقایسه با پلویمتری بالینی روش مناسب تری برای شناسایی زنان در معرض زایمان سخت است.

مقدمه: هدف از این مطالعه معرفی بریج های کامپوزیتی تقویت شده با فایبر و بررسی محل و موقعیت مناسب قرار دادن فایبر به منظور حصول بیشترین استحکام می باشد.روش بررسی: 20 دندان پره مولر دوم و 20 دندان مولر دوم برای ساخت بریج های کامپوزیتی تقویت شده با فایبر انتخاب شدند. 20 نمونه از دندان ها برای یک لایه فایبر درنظر گرفته شدند و در باقیمانده دندان ها از دو لایه فایبر استفاده گردید. در نمونه های گروه اول فایبر در موقعیت 1.3 تحتانی و در گروه دوم درهر دو موقعیت 1.3 میانی و 1.3 تحتانی قرار گرفت. پس از آماده سازی دندان ها، رستوریشن ها ساخته شدند و نمونه های آماده شده ترموسایکل گردیده و پس از آن توسط ماشین آزمون یونیورسال در منطقه میانی پونتیک و با سرعت 1 mm/min تحت فشار قرار گرفتند. یافته های پژوهش با استفاده از تست Kolmogorov-Smirnov، Independent sample t test و تست Kaplan-Meier ارزیابی شد. بعد از آن نمونه ها برای بررسی الگوی شکست زیر استریومیکروسکوپ قرار گرفتند.نتایج: میانگین مقاومت به شکست نمونه های گروه اول و دوم به ترتیب 467±1416.502 و 397±1349.299 نیوتن بود. اختلاف آماری معنی داری در دو گروه مشاهده نشد (P>0.05). در گروه اول شکست در 5 نمونه داخل کامپوزیت و در 5 نمونه بین محل اتصال کامپوزیت و فایبر و در گروه دوم شکست در 4 نمونه داخل کامپوزیت و در 6 نمونه بین محل اتصال کامپوزیت و فایبر بود و در هیچ یک از نمونه ها فایبر به طور کامل قطع نشد.نتیجه گیری: در بریج های کامپوزیتی تقویت شده با فایبر، فایبرها موقعیت تحت کشش کانکتور را تقویت می کنند ولی قرار دادن فایبر اضافی در نواحی دیگر مقاومت به شکست رستوریشن را افزایش نمی دهد.

مقدمه: بیماری مالتیپل اسکلروزیس به علت از بین رفتن غلاف میلین اعصاب سیستم عصبی مرکزی شایع ترین بیماری ناتوان کننده بالغین جوان است. از آنجایی که مصرف داروها با عوارض بسیاری همراه می باشد بهتر است از روش های کم عارضه دیگری جهت افزایش فعالیت روزمره زندگی استفاده نمود. لذا این مطالعه با هدف تعیین تاثیر الگوی غذایی مناسب بر توانایی انجام فعالیت های روزمره زندگی بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس انجام شد.روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی قبل و بعد است. جامعه پژوهش، شامل 40 نفر از بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس بودند که به روش نمونه گیری غیرتصادفی آسان یا در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه ای خود ساخته بود. مداخله عبارت بود از آموزش رعایت الگوی غذایی که به مدت 12 هفته اجرا شد. پرسشنامه ها توسط بیماران قبل و بعد از مداخله تکمیل گردیدند. سپس داده های استخراج شده از پرسشنامه ها با استفاده از SPSS و آزمون های آماری توصیفی و استنباطی (t زوجی) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.نتایج: تجزیه و تحلیل آماری داده ها نشان داد که از نظر آماری میانگین فعالیت روزمره زندگی واحدهای مورد پژوهش بعد از آموزش رعایت الگوی غذایی افزایش معنی داری پیدا نمود (p<0.001) به گونه ای که فرضیه پژوهش مبنی بر تاثیر الگوی غذایی بر فعالیت روزمره زندگی بیماران مورد تایید قرارگرفت.نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش، استفاده از این الگوی غذایی به عنوان یک روش بدون عارضه، ساده، کم هزینه و غیر تهاجمی برای بهبود فعالیت روزمره زندگی بیماران توصیه می گردد.