کومش
سال:1389 | دوره:12 | شماره:2 (پیاپی 38) |تعداد مقالات:20

سابقه و هدف: ارزشیابی دانشجویی باعث می شود تا اساتید از نقطه نظرات و دیدگاه دانشجویان مطلع شوند. اگرچه تحقیقات زیادی در ارتباط با عوامل تاثیر گذار بر ارزش یابی اساتید انجام شده است، اما به دلیل عدم انجام مطالعات جامع و وجود تناقض در نتایج آن ها به مطالعات بیش تری نیاز است. بنابراین، این مطالعه جامع جهت شناسایی و تعیین عوامل تاثیرگذار مختلف بر ارزش یابی استاد از دیدگاه دانشجویان در دانشگاه علوم پزشکی سمنان انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی-تحلیلی، با مشارکت تمام دانشجویان ترم دوم و بالاتر شاغل به تحصیل در سال تحصیلی 89-1388 در دانشگاه علوم پزشکی سمنان انجام شد. یک پرسش نامه حاوی مشخصات دموگرافیک و عوامل موثر بر ارزش یابی استاد شامل مهارت تدریس استاد (9 سوال)، خصوصیات فردی استاد (15 سوال)، رعایت اصول و قوانین آموزشی (1 سوال)، خصوصیات فردی و نگرش دانشجو نسبت درس (10 سوال)، خصوصیات فیزیکی و زمان ارایه درس (4 سوال)، ویژگی فرایند ارزش یابی استاد در دانشگاه (6 سوال) با مراجعه حضوری محقق قبل از شروع کلاس درس در اختیار دانشجویان قرار گرفت. بعد از تکمیل، پرسش نامه ها جمع آوری شد. داده ها با روش های مناسب آماری آنالیز شدند.یافته ها: نتایج نشان داد که از دیدگاه دانشجویان تسلط علمی (94 درصد)، خوش اخلاقی (93 درصد)، اعتماد به نفس (92.7 درصد) قدرت بیان (91 درصد)، تلاش در تفهیم مطالب علمی به دانشجو (90 درصد)، شخصیت (90درصد)، جدید و قدیمی بودن مطالب (83 درصد)، تاثیر خیلی زیاد تا زیاد بر ارزش یابی اساتید دارند. مسایل و اغراض شخصی دانشجویان به میزان کم و خیلی کم (63.3)در ارزش یابی استاد دخالت داد می شود. علاوه بر این، بین جنسیت (P<0.001) بومی بودن و نبودن(P<0.01) رشته تحصیلی(P<0.01)  دانشجویان با نمره ارزش یابی اساتید رابطه معنی داری مشاهده شد. در حالی که بین معدل دانشجو و رتبه ارزشیابی استاد رابطه معنی دار مشاهده نشد(P>0.05) .نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد توان مندی های علمی استاد (تسلط علمی و ارایه اطلاعات علمی جدید و به روز در موضوع درس) یکی از مهم ترین فاکتورهای تاثیرگذار در ارزش یابی اساتید است. هم چنین به نظر می رسد که نه تنها نحوه تدریس و آموزش استاد، بلکه شخصیت و منش استاد می تواند در افزایش انگیزه دانشجویان برای یادگیری و آموزش، و نهایتا ارتقای کیفیت آموزش بسیار موثر باشد.

سابقه و هدف: ارزیابی درونی نقش مهمی در بهبود کیفیت یک سیستم آموزشی بازی می کند. هدف این مطالعه، انجام ارزیابی درونی گروه آموزشی بهداشت عمومی به منظور گام برداشتن در جهت ارتقا کیفیت آموزشی گروه بوده است.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی، که در سال های 88-1387 انجام گرفت، کلیه اعضای هیات علمی و دانشجویان شاغل به تحصیل در رشته بهداشت عمومی شرکت نمودند. عوامل مورد ارزشیابی، نه حوزه را در بر می گرفت که شامل حوزه های: رسالت و اهداف آموزشی، مدیریت و سازماندهی، برنامه های آموزشی، هیات علمی، دانشجویان، منابع آموزشی، پژوهش، سنجش و ارزشیابی، و دانش آموختگان بود. پرسش نامه ها توسط اعضای هیات علمی گروه تهیه گردید. بعد از گردآوری داده ها، یافته ها بر اساس مقیاس امتیاز بندی گورمن از رتبه غیر رضایت بخش تا بسیار قوی با دامنه امتیازی 1 تا 5 طبقه بندی گردید.یافته ها: گروه در حوزه برنامه های آموزشی دارای رتبه قوی، در حوزه های رسالت و اهداف آموزشی، هیات علمی، و سنجش و ارزشیابی دارای رتبه خوب، در حوزه مدیریت و سازماندهی، دارای رتبه بیش از رضایت بخش، در حوزه دانشجویان دارای رتبه رضایت بخش، در حوزه های منابع آموزشی و فعالیت های پژوهشی دارای رتبه مرزی، و نهایتا گروه در حوزه دانش آموختگان دارای رتبه غیر رضایت بخش بوده است.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که در کل گروه بهداشت عمومی با کسب میانگین امتیاز 3.19 در کلیه حوزه های مورد ارزشیابی، در رتبه بیش از رضایت بخش قرار گرفته است. بنابراین اگرچه در برآورد کلی، گروه در وضعیت قابل قبولی می باشد، اما برای ارتقای کیفیت آموزشی، به اصلاح نقاط ضعف خود در حوزه های دارای وضعیت غیر مطلوب نیاز دارد.

سابقه و هدف: در راستای ارزیابی دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی، با استفاده از الگوی اعتبار بخشی (Accreditation model)، گروه انگل شناسی و قارچ شناسی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه مورد ارزیابی درونی قرار گرفت.مواد و روش ها: این مطالعه در سال 1386 در گروه انگل شناسی و قارچ شناسی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه انجام شد. این گروه با داشتن 4 نفر هیات علمی، 3 بخش آموزشی و 4 آزمایشگاه و با قدمت 27 سال، در آموزش دانشجویان گروه پزشکی فعال است. نه حوزه گروه مورد ارزشیابی قرار گرفت. این حوزه ها عبارت بودند از: مدیریت گروه، اعضا هیات علمی، حوزه آموزشی، نیروی انسانی، تجهیزات و فضاهای آموزشی و پژوهشی و وضعیت دانشجویان. پرسش نامه ها و نشانگرها مناسب توسط اعضای هیات علمی گروه تهیه گردید. بر اساس امتیازات به دست آمده، وضعیت هر حوزه در سه سطح مطلوب (نمره حاصله %75 به بالا از کل)، نسبتا مطلوب (نمره بین 25% تا 75% کل) و نامطلوب (نمره پایین تر از 25% کل) تقسیم بندی شد. و وضعیت کل گروه نیز مشخص شد.یافته ها: نتایج نشان داد که گروه در حوزه مدیر گروه، اعضا هیات علمی، حوزه آموزشی و وضعیت دانشجویان در «سطح مطلوب» و در حوزه نیروی انسانی، تجهیزات و فضاهای آموزشی-پژوهشی در وضعیت «نسبتا مطلوب» قرار گرفت. در مجموع ، گروه سطح «نسبتا مطلوب» (نمره 103 از 140) را کسب کرد.نتیجه گیری: یافته های این تحقیق نشان داد که گروه انگل شناسی و قارچ شناسی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه در وضعیت «نسبتا مطلوب» به سر می برد. هر چند در بر آورد کلی، گروه در وضعیت قابل قبولی است، ولی برای ارتقای کیفیت آموزشی، به اصلاح نقاط ضعف خود در همه حوزه ها نیاز دارد.

سابقه و هدف: سرطان کولورکتال شایع ترین سرطان دستگاه گوارش و هم چنین چهارمین دلیل مرگ بر اثر سرطان در جهان است. مطالعات مختلف نشان می دهد که در سال های اخیر بقای بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال در برخی از مناطق جهان بهبود یافته است اما مشخص نیست که چه عواملی در این بهبودی نقش داشته اند. این مطالعه با هدف بررسی برخی عوامل بالینی و پاتولوژیک بر پیش آگهی این بیماران به تفکیک سرطان کولون و رکتوم صورت گرفته است.مواد و روش ها: در این تحقیق از اطلاعات 1194 بیمار مبتلا به سرطان کولورکتال ثبت شده در مرکز ثبت سرطان مرکز تحقیقات گوارش و کبد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران، ایران استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها نیز با استفاده از مدل ریسک های رقابتی صورت گرفت. نرم افزار مورد استفاده برای تجزیه و تحلیل داده STATA نسخه 11 و سطح معنی داری نیز 0.05 در نظر گرفته شد.یافته ها: شاخص توده بدنی، مصرف الکل، بیماری التهابی روده، درجه تومور، متاستاز به گره های لنفاوی و متاستاز به ارگان های دیگر دارای اثری معنی دار بر مرگ در اثر سرطان کولون بودند، در حالی که بر مرگ در اثر سرطان رکتوم، شاخص توده بدنی، متاستاز به ارگان های دیگر و نوع اولین درمان اثر معنی داری داشتند (P<0.05). میانه بقا برای بیماران مبتلا به سرطان کولون 1.118±7.75 سال و برای بیماران مبتلا به سرطان رکتوم 0.26±3.917 سال بود. هم چنین میزان های بقا 1، 2، 3، 4 و 5 ساله برای سرطان کولون به ترتیب %88.7، %77.9، %68.5، %61.4 و %56.8 بود در حالی که برای سرطان رکتوم این میزان ها به ترتیب %89.1، %74.2، %60.7، %47.1 و %41.9 بود.نتیجه گیری: همان طوری که نشان داده شد برخی عوامل ممکن است اثرات متفاوتی بر روی بقا بیماران مبتلا به سرطان کولون و رکتوم داشته باشند، در نتیجه نیاز است تا در پژوهش های آتی تاثیر فاکتورها بر بخش های مختلف روده بزرگ به صورت مجزا مورد بررسی قرار گیرد.

سابقه و هدف: سابقه فامیلی سرطان روده بزرگ با خطر بالاتر بروز این بیماری در ارتباط می باشد. این افزایش خطر به تعداد بستگان مبتلا و سن تشخیص بیماری در آن ها وابسته است. هدف از انجام مطالعه حاضر ارزیابی شیوع سابقه فامیلی سرطان روده بزرگ در یک نمونه تصادفی از جمعیت شهر تهران بود.مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی مبتنی بر جمعیت می باشد که در فاصله سال های 86-1385 در استان تهران انجام شده است. مجموعا 5500 نفر (سن بالای 20 سال) در استان تهران با استفاده از نمونه گیری تصادفی بر اساس کد پستی انتخاب و جهت شرکت در مطالعه دعوت شدند. شرکت کنندگان در مطالعه فرم ثبت اطلاعات در زمینه سابقه فامیلی سرطان روده بزرگ را تکمیل نمودند.یافته ها: میانگین سنی مردان دارای سابقه فامیلی سرطان روده بزرگ اختلاف معنی داری با مردان فاقد سابق فامیلی داشت. اختلاف معنی داری مابین میانگین سنی زنان واجد و فاقد سابقه فامیلی سرطان روده بزرگ مشاهده نشد. از کل 5500 نفر شرکت کننده در مطالعه، 162 شرکت کننده (%2.9) سابقه فامیلی مثبت ابتلا به سرطان روده بزرگ را گزارش نمودند. از این 162 نفر، 67 نفر (%1.22) از شرکت کنندگان سابقه یک نفر مبتلا و 4 نفر (%0.07) سابقه 2 نفر یا بیش تر مبتلا به سرطان روده بزرگ در سن زیر 50 سالگی در بستگان درجه اول داشتند. هم چنین از مجموع 162 نفر14 نفر (%9.26) پیش از سن 50 سالگی تشخیص داده شده اند. از کل افراد شرکت کننده (5500 نفر) 18 نفر (%0.33) سابقه دو نفر یا بیش تر در بستگان درجه یک یا یک نفر بستگان درجه یک مبتلا به سرطان روده بزرگ که زیر 50 سال تشخیص داده شده باشد را گزارش کردند. چهارنفر 3 (%0.07) نفر یا بیش تر مبتلا در بستگان درجه یک را ذکر نمودند.نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، تخمین زده می شود بیش از 570000 نفر با سن بیش تر از 20 سال در معرض خطر 2تا 3 برابری ابتلا به سرطان روده بزرگ در کشور وجود دارند و می بایست این افراد شناسایی و جهت شرکت در برنامه غربال گری و مراقبت سرطان روده بزرگ تشویق و ترغیب شوند.

سابقه و هدف: مراقبت های پرستاری به عنوان یک جزء اساسی از خدمات بهداشتی درمانی از اهمیت بسیاری برخوردار است. سلامت و بهبود بیماران در گرو ارایه مراقبت با کیفیت می باشد. استفاده از دیدگاه پرستاران و بیماران و شرکت فعالانه آن ها در تصمیم گیری نقش به سزایی در کیفیت خدمات داشته و باید به عنوان یک اصل مد نظر قرار گیرد. هدف این تحقیق، بررسی کیفیت مراقبت های پرستاری از دیدگاه پرستاران و بیماران مراکز آموزشی-درمانی شهر سمنان بود.مواد و روش ها: دراین مطالعه مقطعی 300 بیمار بستری در بخش داخلی، جراحی، زنان و کودکان مراکز آموزشی-درمانی امیرالمومنین (ع) و فاطمیه (س) شهر سمنان با روش نمونه گیری تصادفی سیستماتیک و هم چنین 52 پرستار شاغل در دو بیمارستان فوق انتخاب شدند. کیفیت مراقبت های پرستاری در ابعاد روانی-اجتماعی و ارتباطی با پرسش نامه (Quality patient care scale: QUALPAC) شامل 41 سوال و بر اساس مقیاس 3 درجه ای لیکرت با عبارات رتبه ای بندرت، گاهی، بیش تر اوقات بود که به ترتیب نمرات 1 تا 3 به آن اختصاص یافت و توسط بیماران و پرستاران منتخب تکمیل شد. بامحاسبه میانگین نمرات سوالات پرسش نامه برای هر فرد، نظرات به 3 گروه نامطلوب (کمتر از1.5 )، تا حدودی مطلوب (1.5-2.49) و مطلوب (2.5-3) تقسیم بندی شد.یافته ها: کیفیت مراقبت در بعد روانی اجتماعی از دیدگاه %31.6 بیماران و %92.6 پرستاران مطلوب بود. هم چنین کیفیت مراقبت در بعد ارتباطی از دیدگاه %24.7 بیماران و %56.8 پرستاران مطلوب بود. بین دیدگاه بیماران و پرستاران در هر دو بعد مراقبت تفاوت معنی دار (P<0.001)مشاهده شد. در بعد روانی اجتماعی %73.5 بیماران اظهار داشتند به ندرت پرستاران خود را به بیماران معرفی می کنند. هم چنین %77.9 اظهار داشتند به ندرت بیماران جدید، به بیماران معرفی می شوند. در بعد ارتباطی، %42.5 بیماران اظهار داشتند به ندرت به بیمار جهت حفظ اسرار وی اطمینان خاطر داده می شود.نتیجه گیری: بیماران و پرستاران به علت دارا بودن پیش زمینه فکری متفاوت و تجارب مختلف زندگی دارای درک و دیدگاه متفاوتی نسبت به کیفیت مراقبت ها می باشند. لذا ارزیابی مجدد استانداردهای کیفیت مراقبت با روی کرد مددجو محوری، اتخاذ تدابیری جهت افزایش ارتباط مناسب بین بیمار و پرستار و توجه به نیازهای روانی-اجتماعی بیماران ضرورت دارد.

سابقه و هدف: معنویت یک جنبه مهم از سلامتی افراد با بیماری های مزمن مانند بیماران دیابتی است. آگاهی از درک نوجوان از کیفیت زندگی و عوامل موثر بر آن، در کنترل میزان قند خون وی مفید بوده و امکان انگیزش نوجوان جهت خود مراقبتی را ایجاد خواهد کرد. هدف این مطالعه تبیین اثرات اعتقادات معنوی بر کیفیت زندگی دختران نوجوان مبتلا به دیابت بود.مواد و روش ها: یک پژوهش کیفی با روش تحلیل محتوای کیفی، جهت رسیدن به هدف انجام شد. جمع آوری اطلاعات با استفاده از مصاحبه عمیق نیمه ساختارمند و گروه های متمرکز با شرکت 28 دختر نوجوان مبتلا به دیابت نوع یک انجام گردید. نمونه گیری با روش مبتنی بر هدف از اعضای انجمن دیابت آذربایجان غربی و مراجعه کنندگان به درمانگاه های بیمارستان های شهر ارومیه، صورت پذیرفت.یافته ها: تجزیه و تحلیل مصاحبه های دست نویس شده دختران نوجوان مبتلا به دیابت در چهار گروه طبقه بندی شد: 1-نگرش مذهبی و رضایت از زندگی 2-عمل کرد مذهبی و رضایت از زندگی 3-اعتقادات معنوی و سازگاری با بیماری 4-اعتقادات معنوی و مراقبت از خود.نتیجه گیری: معنویت در دختران نوجوان مبتلا به دیابت یک عامل مهمی است که کیفیت زندگی آن ها را تحت تاثیر قرار می دهد. یکی از عوامل مهم سازگاری دختران نوجوان مبتلا به دیابت در موقعیت های تنش زا معنویت بوده و ضروری است به عنوان یک جنبه از نیازهای مراقبتی بیماران مبتلا به دیابت به آن توجه شود.

سابقه و هدف: واژه ها به عنوان ابزارهایی نمادین برای برقراری ارتباط به کار می روند. کودکان در مسیر رشد و تکامل زبان، ابتدا اسامی را فرا می گیرند و در این دوره، بسامد کاربرد اسامی بیش از سایر انواع کلمات است. با توجه به اهمیت اسامی در روند رشد زبان، این پژوهش با هدف جمع آوری بخشی از داده های هنجاری برای آزمون تصویری بیان اسامی و بررسی توانایی بیان اسامی (با و بدون اعمال محدودیت زمانی 4 ثانیه) در کودکان طبیعی 2.5 تا 4 ساله فارسی زبان اراکی انجام گرفت.مواد و روش ها: این پژوهش، یک مطالعه توصیفی-تحلیلی از نوع مقطعی است. 110 کودک طبیعی 2.5 تا 4 ساله (56 پسر و 54 دختر) از مهد کودک های شهر اراک انتخاب شدند. در این بررسی، آزمون تصویری بیان اسامی مورد استفاده قرار گرفت.یافته ها: میانگین امتیازات بیان اسامی (با و بدون اعمال محدودیت زمانی 4 ثانیه) در گروه های سنی 2.5، 3، 3.5 و 4 ساله، به ترتیب افزایش پیدا کرده است و میانگین های امتیازات در بین تمام گروه ها، به غیر از گروه های 3 و 3.5 ساله، با یک دیگر تفاوت معنی داری دارند. هم چنین میانگین امتیازات بیان اسامی در تمام گروه های سنی، با اعمال محدودیت زمانی کاهش پیدا کرده است.نتیجه گیری: توانایی بیان اسامی در 4 گروه سنی مورد مطالعه با یک دیگر تفاوت دارد. آزمون تصویری بیان اسامی می تواند این تفاوت را نشان دهد. هم چنین، اعمال محدودیت زمانی 4 ثانیه درجه دشواری آزمون را افزایش می دهد. علاوه بر آن، میانگین امتیازات بیان اسامی با اعمال محدودیت زمانی 4 ثانیه می تواند برای ارزیابی کودکان دچار اختلالات زبانی مختلف مورد استفاده قرار بگیرد.

سابقه و هدف: روشهای درمانی جایگزین برای درمان بیماریهای مزمن و دردناک اهمیت زیادی دارد. گیاه زنجبیل در غذاهای مردم دنیا استفاده می شود و عصاره آن، واجد فعالیت های فارماکولوژیک زیادی است. هدف تحقیق کنونی، بررسی اثرات عصاره الکلی زنجبیل روی دو مدل مختلف التهاب و درد حاد و مزمن بود.مواد و روش ها: برای ایجاد التهاب حاد از تزریق فرمالین به کف پای حیوان، تزریق گزیلن به گوش و اسید استیک به داخل صفاق استفاده شد. برای ارزیابی میزان التهاب حاد، میزان نشت ایوانس بلو، بعد از تزریق آن از طریق قلب، به داخل قطعات پا، گوش و مایع صفاق اندازه گیری شد. برای ایجاد التهاب مزمن یک قطعه پنبه استریل (30 mg) به مدت 7 روز در ناحیه کشاله ران حیوان کاشته شد. سپس، پنبه خارج شده و پس از خشک شدن، مجددا وزن آن تعیین شد. تفاوت وزن پنبه بعد از 7 روز به عنوان میزان التهاب مزمن در نظر گرفته شد. برای ایجاد و بررسی میزان درد حاد و مزمن از روش تزریق فرمالین به کف پای حیوان استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که عصاره گیاه قادر است در دوزهای 200 و 400 mg/kg التهاب پا و صفاق را به شکل معنی داری کاهش دهد (P<0.05). همچنین، قطر پای ملتهب پس از درمان با عصاره گیاه (400 mg/kg) به طور معنی داری کاهش یافت. عصاره گیاه در دوز 200 mg/kg به میزان معنی داری التهاب مزمن را کاهش داد (P<0.001). نهایتا، عصاره گیاه (200 mg/kg) میزان درد حاد و مزمن را در آزمون فرمالین به طور معنی داری کم نمود(P<0.05) . نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که عصاره الکلی گیاه زنجبیل دارای اثرات ضد التهابی و ضد دردی است. از این رو، استفاده از این عصاره به عنوان یک روش درمانی جایگزین می تواند میزان درد و التهاب را در افرادی که از بیماریهای بیمارهای مزمن رنج می برند کاهش دهد.

سابقه و هدف: در تحقیقات قبلی، اثرات شدت ها و فرکانس های مختلف میدان های مغناطیسی کم شدت با فرکانس بسیار پایین (Extremely low frequency magnetic field, ELF-MF) روی سیگنال های مغزی بررسی شده است. در اغلب این تحقیقات، میدان مغناطیسی به صورت یک نواخت کل سر را در برگرفته و نشان داده شده که تغییرات شدت و فرکانس میدان، منجر به مشاهده تغییرات غیر قاعده مند در سیگنال های مغزی می شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر تابش موضعی ELF-MF با شدت های مختلف بر سیگنال های مغزی صورت پذیرفت.مواد و روش ها: میدان های مغناطیسی با فرکانس 10 هرتز و شدت های 100، 120، 160، 200، 240، 280، 320 و 360 میکروتسلا، به ناحیه F3 از سر سه داوطلب مرد در سیستم 20-10 اعمال شد. در انتها توان نسبی در پنج نقطه از سر در باندهای فرکانسی متداول بررسی شد.یافته ها: نتایج حاصله نشان دهنده افزایش در باند آلفا در ناحیه تحت تابش F3 و نقطه O1 در شدت های 100 و 360 میکروتسلا و بدون تغییر ماندن باندهای مجاور خصوصا باند تتا می باشد. شایان ذکر است که اثرات ذکر شده در حالت چشم بسته مشاهده نشد.نتیجه گیری: اثرات قاعده مند ناشی از افزایش شدت میدان مغناطیسی موضعی مشاهده نشده و اثرپذیری سیگنال های مغزی از میدان مغناطیسی در شدت های 100 و 360 میکروتسلا بیش تر می باشد. الگوی تغییرات باند الفا در نواحی F4،Cz ،O2 و O1 مشابه ناحیه تحت تابش F3 بوده و پدیده تشدید در اثر تابش میدان مغناطیسی با فرکانس 10 هرتز مشاهده نگشت.

سابقه و هدف: لوسمی لنفوبلاستیک حاد (Acute lymphoblastic leukemia, ALL)، شایع ترین بدخیمی در کودکان و نوجوانان است. ال آسپارژیناز (L.ASP) یکی از داروهایی است که در درمان بیماران مبتلا به ALL استفاده می شود. ال-آسپارژیناز (L-asparginase, L-ASP) با مهار تولید برخی از پروتئین های انعقادی، سبب اختلال در انعقاد طبیعی می گردد. در این مطالعه تاثیر L.ASP بر پروتئین های ضد انعقاد طبیعی (پروتئینC ، پروتئینS ، آنتی ترومبینIII ) و بر عملکرد پلاکت بررسی می گردد.مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه قبل و بعد است که بر روی 41 بیمار مبتلا به ALL مراجعه کننده به بیمارستان محک صورت گرفت. قبل و بعد از تزریق داروی L.ASP از بیماران زمان خونروی (Bleeding Time, BT) بر اساس روش Ivy method به عمل می آمد و عملکرد فعالیت پروتئینC ، پروتئین S به روش توربیدومتری و فعالیت آنتی ترومبین III به روش کروموژنیک اندازه گیری شد.یافته ها: %48.8 کودکان دختر بودند. میانگین (±انحراف معیار) سن کودکان 7.2±4.0 سال بوده است. میانگین پروتئین C و آنتی ترومبین III و BT بعد از مداخله با داروی L.ASP به طورمعنی داری کاهش یافت، ولی در پروتئین S کاهش معنی دار نبود. در هیچکدام از بیماران فوق علایمی به نفع ترومبوز مشاهده نگردید.نتیجه گیری: نتایج نشان داد داروی L.ASP منجر به کاهش پروتئین های انعقادی (به استثنای پروتئینS ) می شود که این کاهش به همراه عوامل دیگر ژنتیکی می تواند منجر به ترومبوز در بعضی از بیماران مبتلا به ALL در هنگام درمان القایی شود.

سابقه و هدف: ابتلا به بیماری آرتریت روماتوئید (Rheumatoid arthritis, RA) در هر سنی ممکن و شیوع آن در زنان بیش از مردان است. شیوع بیماری های قلبی-عروقی و مرگ و میر ناشی از آن در بیماران RA در مقایسه با افراد غیر مبتلا، به دلیل کم تحرکی قابل توجه آن ها بیش تر است. اثرات تمرین های هوازی بر بیماران RA به روشنی معلوم نشده است. به همین دلیل، هدف این مطالعه بررسی اثرات 8 هفته تمرین هوازی بر بیماران مبتلا به RA بود.مواد و روش ها: 23 نفر از زنان مبتلا به RA (میانگین سن 7.73±51.96 سال و وزن 10±72.37 کیلوگرم) که بیش از 3 سال از محرز شدن بیماری آن ها می گذشت و هیچ نشانگانی از ابتلا به بیماری های شناخته شده قلبی-عروقی در آن ها وجود نداشت، به طور داوطلبانه، در این مطالعه شرکت کردند. آن ها به صورت هدفمند به دو گروه شاهد (12 نفر) و مورد (11 نفر) تقسیم شدند. گروه مورد، توانایی انجام تمرین هوازی رکاب زنی بر روی دوچرخه ثابت را داشت (8 هفته 3 جلسه ای). آزمودنی های انتخاب شده داروهای یکسانی مصرف می کردند. نمونه خون آزمودنی ها در دو مرحله پیش از شروع 8 هفته تمرین هوازی و پس از آن گرفته شد. مقدار سرمی پروتئین واکنشگر C-(C-reactive protein, CRP) ، فیبرینوژن و فاکتور روماتوئید (Rheumatoid factor, RF) با روش های استاندارد اندازه گیری شد.یافته ها: 8 هفته تمرین هوازی به طور معناداریCRP ، شاخص توده بدنی و فیبرینوژن را در گروه مورد ولی نه گروه کنترل نسبت به قبل از تمرین کاهش داد (P£0.001)، اما تغییرات RF معنادار نبود (P=0.488). تفاوت های بین گروه مورد و شاهد در هیچ متغیری معنادار نبود.نتیجه گیری: با توجه به یافته های این تحقیق می توان گفت که تمرین هوازی ممکن است التهاب را کاهش داده و در نتیجه در پیش گیری از وقوع بیماری های قلبی-عروقی در بیماران RA نقش مهمی داشته باشد. بنابراین، استفاده از آن به عنوان یک روش مفید جهت کاهش دوز داروهای آنتی التهابی توصیه می شود.

سابقه و هدف: بسیاری از زنان تمایل دارند که از روش های تهاجمی و دارویی برای کاهش درد زایمان پرهیز نمایند. از آن جا که طب فشاری به عنوان یکی از روش های غیر دارویی کنترل درد مطرح می باشد، مطالعه ای به منظور بررسی تاثیر طب فشاری نقطه LI4 بر درد مرحله اول زایمان انجام شد.مواد و روش ها: در این کارآزمایی بالینی یک سو کور 100 زن باردار که جهت انجام زایمان با دیلاتاسیون (5-3 سانتی متر) بستری شده بودند، به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (20 دقیقه فشار بر روی نقطهLI4 ) و گروه کنترل (20دقیقه لمس نقطهLI4 ) قرار داده شدند. شدت درد زایمان با استفاده از خط کش مدرج ده قسمتی(Visual analogue scale) بلافاصله پس از مداخله، 20، 60 دقیقه و سپس هر یک ساعت تا شروع مرحله دوم زایمان مورد سنجش قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد میزان شدت درد در دو گروه قبل از مداخله اختلاف آماری معنی دار نداشت. میزان شدت درد بلافاصله پس از طب فشاری، 20 دقیقه، 60 دقیقه و 120 دقیقه پس از آن بین دو گروه آزمایش و کنترل اختلاف معنی دار آماری(P<0.001) نشان داد و شدت درد در گروه آزمایش کم تر از گروه کنترل بود. لیکن پس از آن و هم چنین در شروع مرحله دوم زایمان در میزان شدت درد در دو گروه اختلافی مشاهده نشد.نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان داد که انجام طب فشاری نقطه LI4 سبب کاهش شدت درد زایمان شده و این روش آسان، غیرتهاجمی و بی خطر که نیاز به صرف هیچ گونه هزینه ندارد، می تواند به طور موثری در کاهش درد زایمان مفید باشد.

سابقه و هدف: عفونت ادراری شایع ترین بیماری مجاری ادراری کودکان می باشد که علایم مشخصی ندارد و بعضی موارد با تظاهرات غیر معمول مانند کاهش وزن، نارسایی رشد و بی اشتهایی بروز می کند. روی باعث افزایش پاسخ میزبان به بسیاری از عفونت ها می شود و نقش مهمی در هموستاز سیستم ایمنی دارد. هدف این تحقیق، بررسی اثر روی بر درمان مناسب عفونت های ادراری کودکان بود.مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 200 بیمار مبتلا به عفونت اداری بستری شده در بیمارستان امیرکبیر اراک، به دو گروه مساوی مداخله و شاهد تقسیم شدند. دو گروه از نظر متغیرهای: سن، جنس، مشخصات آزمایشگاهی ادرار و وضعیت بالینی و علایم بیماری (مانند تب، سوزش و تکرر ادرار) مشابه بودند. گروه مورد، علاوه بر درمان عفونت اداری، شربت خوراکی سولفات روی و گروه شاهد فقط درمان عفونت ادراری را دریافت نمودند.یافته ها: نتاج نشان داد که در گروه مورد سوزش و تکرر ادراری به طور معنی داری زودتر بهبود یافت در حالی که درد شکمی به مدت طولانی تر ادامه داشت. تفاوت معنی داری در زمان قطع تب، زمان منفی شدن کشت ادراری، 48 ساعت بعد از شروع درمان و 7 تا 10 روز بعد از اتمام درمان مشاهده نشد.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد برای کاهش سوزش ادراری و تکرر ادراری شدید در طی عفونت ادراری می توان از داروی روی استفاده نمود. در زمان وجود درد شکم، استفاده از داروی فوق پیشنهاد نمی شود.

سابقه و هدف: سوء هاضمه در افراد می تواند نشانه غیر اختصاصی بیماری سیلیاک باشد و غربال گری این بیماران شاید بتواند به تشخیص اولیه افراد مبتلا کمک کند. هدف این مطالعه تعیین شیوع بیماری سیلیاک در بیماران مبتلا به سوء هاضمه است که به صورت روتین جهت تشخیص مورد آندوسکوپی قسمت فوقانی معده-روده ای قرار گرفته اند.مواد و روش ها: بین سال های 87-86، 407 بیمار که به دلایل مختلف آندوسکوپی شده بودند (193 مرد، 214 زن، با متوسط سن 36.1سال) مورد مطالعه قرار گرفتند. ویژگی های بافت شناسی در نمونه های بیوپسی دئودنال و سرولوژی برای بیماری سیلیاک بر اساس طبقه بندی اصلاح شده مارش و الایزا برای ایمنوگلوبولین A و آنتی بادی های ضد ترانس گلوتامیناز (tTG) آزمایش شدند. افراد با نقص IgA با IgG tTG مورد بررسی و آزمایش قرار گرفتند.یافته ها: بافت دئوذنال در %6.4 غیر عادی بودن روده کوچک شامل مارش یک تا سه را نشان دادند (MarshI-IIIc). بر اساس آنالیزهای سرمی، 10.33 بیماران tTGA مثبت، بافت شناسی غیر عادی داشتند (MarshI-IIIc) و همگی آن ها tTGA مثبت داشتند (%2.45). 4 بیمار از 407 مورد نقص IgA داشتند که IgG tTG در هیچ کدام از آن ها مثبت نشد.نتیجه گیری: در این مطالعه در حدود %6.4 موکوس روده کوچک غیر طبیعی داشتند و %8.1 دارای سرم مثبت برای سیلیاک بودند. به هر حال، بافت شناسی و سرولوژی هر دو در 10.407 مثبت شدند (%2.45). شیوع بالای سیلیاک در میان افراد سوء هاضمه بیان می کند که آن ها گروه پر خطر برای بیماری سیلیاک به شمار می روند.

سابقه و هدف: فرمالدئید به عنوان ماده خام در بسیاری از فعالیت های صنعتی مورد استفاده قرار می گیرد و غلظت های بالایی از آن در پساب خروجی این صنایع یافت می شود. فرایندهای لجن فعال مبتنی بر لایه زیستی به دلیل قابلیت های مناسب در کنترل بارهای آلی بالا برای تصفیه پساب های صنعتی مورد توجه قرار گرفته اند. هدف از این پژوهش تعیین کارایی راکتور لجن فعال دارای رشد با لایه زیستی در تصفیه پساب های آلوده به فرمالدئید بود.مواد و روش ها: دو راکتور لجن فعال مقیاس آزمایشگاهی به صورت موازی (یکی دارای بستر رشد لایه زیستی چسبیده و یکی فاقد آن) در محدوده بار آلی 0.7 تا 10.5 kgCOD/m3.d در شرایط هوازی و دمای محیط، با استفاده از فاضلاب مصنوعی حاوی متانول و فرم آلدئید مورد مطالعه قرار گرفتند. در این مطالعه تاثیر تغییرات بار آلی و بار هیدرولیک بر هر دو راکتور بررسی شد.یافته ها: بیش ترین بازده حذف COD در راکتور دارای بیوفیلم 98.86 درصد بود و این راکتور تا محدوده بار آلی10.5 kgCOD/m3.d ، بیش از 64 درصد بازدهی داشت در حالی که راکتور فاقد بیوفیلم در بار آلی 7.5 kgCOD/m3.d دچار اختلال شد.نتیجه گیری: نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که راکتور لجن فعال دارای بستر رشد بیوفیلم در تصفیه پساب های صنعتی آلوده به فرمالدئید برتری قابل ملاحظه ای بر راکتور لجن فعال فاقد بیوفیلم دارد.