مجله دانشکده پزشکی
سال:1383 | دوره:62 | شماره:1 |تعداد مقالات:17

مقدمه: میگرن نوعی سردرد راجعه مزمن ارثی می باشد. در حال حاضر میلیون ها نفر در جهان از این بیماری باستانی رنج می برند. و بار اقتصادی عظیمی را بر جامعه تحمیل می نماید. علت اصلی انجام مطالعه این است که بر طبق شواهد و مقالات موجود هورمون ملاتونین به عنوان مهمترین محصول ترشحی غده پینه آل، قادر است در پیشگیری از بروز حملات میگرن موثر باشد.مواد و روشها: در این پژوهش غلظت ملاتونین شب هنگام سرم بیماران مبتلا به میگرن و افراد شاهد توسط کیت الایزا (ELISA) مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفت. 50 بیمار میگرنی (اکثرا خانم ها و در محدوده سنی 40-20 سال) که بر طبق معیارهای HIS مورد تایید متخصص مغز و اعصاب بودند با گروه شاهد (اکثرا آقایان و در محدوده سنی 44-18 سال) که مورد مقایسه قرار گرفتند.یافته ها: آنالیز آماری نشان می دهد که غلظت ملاتونین شب هنگام افراد میگرنی (32.9±28.4)نسبت به افراد شاهد (75.6±56.8) کمتر است و از مقایسه غلظتهای ملاتونین سرم افراد شاهد و مبتلایان به میگرن با استفاده از t-test به روش کیت ELISA با P=0.0064 اختلاف معنی داری را نشان می دهد.نتیجه گیری و توصیه ها: با توجه به نتایج فوق به نظر می رسد که ترشحات غده پینه آل نقش مهمی در همزمان نمودن موجود با شرایط محیطی و سردردهای میگرنی دارد.

مقدمه: اثر مخرب اصوات با شدت زیاد روی ساختمان های گوش داخلی از سال ها پیش شناخته شده است. اثر سر و صدای ناشی از دریل جراحی روی گوش مقابل یکی از این اثرات است که کمتر در مورد آن بحث شده است. هدف از انجام این (مطالعه ارزیابی کاهش شنوایی در گوش عمل نشده توسط دستگاه ادیومتر (اندازه گیری تون خالص یا Pure tone audiometery)؛PTA و دستگاه OAE اندازه گیری بازتاب شنوایی یا (Distortion product otoacoustic emission)؛ DPOAE در بیمارانی است که تحت عمل ماستوئیدکتومی قرار گرفته اند می باشد.مواد و روشها: طی این مطالعه توصیفی تحلیلی، 49 بیمار که در سال 1379 در بیمارستان های امیراعلم و امام خمینی تهران تحت عمل ماستوئیدکتومی قرار گرفته بودند از نظر آسیب صوتی حاصل از دریل جراحی روی گوش مقابل ارزیابی شدند. وضعیت شنوایی قبل از عمل بیماران با انجام آزمایشات PTA و DPOAE و وضعیت پس از عمل آنها نیز به کمک آزمایشات PTA و DPOAE مجدد ارزیابی شد.یافته ها: دامنه سنی بیماران 9 تا 55 سال با میانگین سنی 29 سال بود. 25 بیمار مرد و 24 بیمار زن بودند. در بررسی انجام شده در 10-7 روز بعد از عمل، از مجموع 49 بیمار، 4 بیمار (8.1%) تغییر در آستانه های PTA و 7 بیمار (14.2%) تغییر در دامنه های DPOAE پیدا کردند. در کنترل مجدد یک ماه بعد از آن در 2 بیمار دچار کاهش شنوایی در PTA و 5 بیمار از 7 بیمار دچار تغییر دامنه در DPOAE بهبود مشاهده شد.نتیجه گیری و توصیه ها: بطور خلاصه می توان نتیجه گرفت که ترومای صوتی حاصل از دریل جراحی روی گوش مقابل در تعداد کمی از بیماران رخ داده که اکثرا قابل برگشت می باشد.

مقدمه: پرفوراسیون پرده صماخ به عنوان نشانه ای از بیماری های مختلف گوشی دارای علل متعدد و فراوانی هستند، از جمله پارگی های تروماتیک که اغلب موارد به طور خود به خود بهبود می یابند. با این وجود غالبا پرفوراسیون های بزرگ و پایدار محتاج مداخله متخصص گوش و حلق و بینی می باشند. اخیرا از مواردی همچون: اسید هیالورونیک (Hyaluronic Acid) و فاکتور رشد اپی درمال جهت تحریک ترمیم پرده صماخ استفاده شده که اثر بخشی آنها تا حدی اثبات شده است. پنتوکسی فیلین (Pentoxifylline) دارویی است که آثار آنتی ترومبوتیک آن شناخته شده و باعث افزایش پرفیوژن بافتی گشته و ترمیم زخم را بهبود می بخشد. بدین دلیل ما در این مطالعه از این دارو جهت بررسی اثر آن در افزایش میزان بهبودی پارگی تروماتیک پرده صماخ استفاده کرده ایم.مواد و روشها: این مطالعه به صورت آینده نگر انجام شده و اثر پنتوکسی فیلین را روی ترمیم پارگی تروماتیک پرده صماخ 32 عدد گوش خوکچه هندی نشان می دهد. به 8 عدد خوکچه هندی (یا به عبارتی 16 عدد گوش) بر پایه دوزاژ دارو در مطالعات قبلی (1) پنتوکسی فیلین با دوز 20 میلی گرم بصورت داخل پریتوئن و به 8 عدد خوکچه هندی دیگر سرم نمکی نرمال سالین به مقدار 1 سی سی بصورت دوبار در روز تزریق می شد.یافته ها و نتیجه گیری: مطالعه نهایی اتومیکروسکوپی بعد از گذشت 3 هفته نشان دهنده عدم وجود اختلاف عمده در میزان ترمیم پرده صماخ در گروه پنتوکسی فیلین نسبت به گروه کنترل بوده است.

مقدمه: هدف از انجام این مطالعه، بررسی اثر درمان با ید رادیواکتیو بر روی عملکرد غدد جنسی مردان و زنان مبتلا به سرطان های پاپیلری و فولیکولر تیروئید بود.مواد و روشها: در مجموع 246 بیمار در سنین باروری (159 زن و 87 مرد) وارد مطالعه شدند و بر حسب میزان تجمعی ید دریافتی گروه بندی شده، حداقل 12 ماه پی گیری شدند. برای آقایان، آزمایشهای  FSH، LH  و تستوسترون و در تعدادی آنالیز مایع اسپرم و برای بانوان، آزمایش های FSH، LH، استروژن و پروژسترون انجام شد.یافته ها: متوسط مقادیر FSH سرم در آقایان بعد از هر بار درمان، نسبت به قبل از درمان افزایش قابل توجه نشان می داد (P<0.01) و از نظر آماری، ارتباط معنی داری با مقدار تجمعی ید دریافتی داشت (P<0.001). در 35.8% بیماران کاهش تعداد اسپرم ها نیز به چشم می خورد که در 73.7% موارد با کاهش تحرک آنها همراه بود. در 36.8% بیماران، در طی پی گیری، کاهش اسپرم ها پایدار ماند و در 20.7% موارد افزایش FSH پایدار ماند. بین تغییرات سطح FSH با تغییر شمارش اسپرم بر حسب افزایش دوز درمانی ارتباط معنی دار به دست آمد (p<0.005). تستوسترون و LH سرم آقایان ارتباط حائز اهمیت با دریافت ید نداشت (p=0.47). در بانوان، هیچ یک از هورمونهای هیپوفیزی – گونادی، ارتباط معنی داری با دریافت ید رادیواکتیو نشان نمی دادند و علایم بالینی عملکرد جنسی بروز نکرد. همچنین ناباروری در هیچیک از این بیماران خانم مشاهده نشد، صرفا یک مور سقط بروز کرد.نتیجه گیری و توصیه ها: به نظر می رسد سلولهای رده اسپرماتوگونی بر خلاف سلول های لیدیک، حساسیت پرتویی نسبتا زیادی دارند (حداقل به صورت گذرا) که وابسته به مقدار تجمعی ید رادیواکتیو دریافتی است، اما در رده اووگونی، حساسیت پرتویی ناچیز به نظر می رسد.

مقدمه: پیوند سلولهای بنیادی خونساز امکان استفاده از دوزهای بالای داروهای شیمی درمانی را جهت درمان بیماریهای خونی بدخیم فراهم نموده است. بهترین روش برای نگهداری کوتاه مدت سلول های بنیادی خونساز جهت استفاده در پیوند اتولوگ خون محیطی نگهداری در دمای 4 درجه سانتیگراد (یخچال) می باشد. ما در این مطالعه تعداد و درصد زنده بودن سلول های هسته دار و واحدهای تشکل دهنده کلنی نمونه های خون محیطی موبیلیزه نگهداری شده در دمای 4°C را بررسی کردیم.مواد و روشها: نمونه های پیوند خون محیطی 37 نفر شامل 13 بیمار خونی کاندید پیوند اتولوگ و 24 نفر دهنده سالم جهت پیوند آلوژن در پنج لوله استریل در دمای 4 درجه سانتیگراد به مدت هشت روز نگهداری شدند. هر نمونه در روزهای صفر (روز اخذ نمونه)، دو، چهار، شش و هشت از لحاظ شمارش سلولی (با لام نئوبار)، درصد زنده بودن (با رنگ تریپان بلو) و تعداد واحدهای تشکیل دهنده کلنی گرانولوسیت – ماکروفاژ تحت بررسی قرار گرفت. مقادیر به دست آمده به درصد مقادیر روز صفر تبدیل و از برنامه SPSS 10.0 جهت تحلیل آماری استفاده شد.یافته ها: میانگین تعداد سلول های هسته دار در روزهای دو، چهار، شش و هشت بر حسب درصد مقادیر روز صفر به ترتیب 101.2، 98.7، 96.3، 88.9 بود. میانگین درصد سلول های زنده در این روزها به ترتیب 93.8، 84.7، 78.1 و 73.6 بدست آمد. میانگین تعداد واحدهای تشیکل دهنده کلنی گرانولوسیت – ماکروفاژ به همین ترتیب 72.3، 54.4، 29.5 و 10.6 بود. هیچ ارتباط معنی داری بین سن، جنس، وزن و نوع دهنده اتولوگ یا آلوژن با شمارش سلولی، درصد زنده بودن و تعداد واحدهای تشکیل دهنده کلنی گرانولوسیت – ماکروفاژ یافته نشد. نتیجه گیری و توصیه ها: در طول هشت روز نگهداری نمونه های پیوند خون محیطی تعداد سلول ها و درصد سلول های زنده تا بالاتر از هفتاد درصد باقی می مانند، در حالی که تعداد واحدهای تشکیل دهنده کلنی گرانولوسیت – ماکروفاژ سریع تر افت می کند و بعد از روز چهار به کمتر از پنجاه درصد می رسد. بنابراین، تعداد سلول های بنیادی خونساز خیلی سریعتر از تعداد کل سلول ها و درصد زنده بودن آنها افت می کند.

هدف: تغییرات پاتولوژیک و مراحل آن در مری کودکان تا قرن اخیر توجه کمی را به خود جلب نموده بود ولی اخیرا این تغییرات و توالی کلینیکی آن علاقه بسیاری را به خود معطوف داشته است. هدف از این مطالعه بررسی شیوع و اپیدمیولوژی ازوفاژیت می باشد. با عنایت به اینکه بتوان با آگاهی از شیوع و شناخت هر چه سریعتر علایم بالینی و بهبود روش های تشخیصی و درمانی از ایجاد عوارضی که حیطه وسیعی از بیماری های طب کودکان را در بر می گیرد پیشگیری نمود.مواد و روش: بررسی بصورت توصیفی مقطعی بر روی کودکان کمتر از 16 سال مراجعه کننده به بخش آندوسکوپی مرکز طبی کودکان بصورت آینده نگر بمدت یکسال (تیر 1379 – تیر 1380) بصورت نمونه گیری غیر احتمالی صورت گرفت.نتایج: 500 کودک تحت بررسی قرار گرفتند که از این میان 50.2% مذکر و شایع ترین گروه سنی 8 تا 12 سال بود. شایع ترین شکایت بیماران دل درد با 45.7% و سپس تهوع و استفراغ 13% موارد بود. ملنا و هماتمز هر کدام با 66% و 18.8% شایع ترین علت مراجعه در ازوفاژیت Severe بودند. بیماری فیبروز کیستیک شایع ترین بیماری همراه با ازوفاژیت در گروه مورد مطالعه بود. طبق مطالعه انجام شده دیدماکروسکوپی (آندوسکوپی) در 415 مورد ازوفاژیت را گزارش نمود در حالیکه پاتولوژی تنها در 352 مورد آنرا تایید نمود. از سوی دیگر در 83 مورد آندوسکوپی و دید ماکروسکوپی از نظر وفاژیت منفی بود که در این عده 23 مورد پاتولوژی از وفارژیت را گزارش نموده بود. از وفاژریت MILD در دید آندوسکوپی 67% و در پاتولوژی 63.5% ازوفاژیت Moderate در آندوسکوپی 14.7% در پاتولوژی 17.2% ازوفاژیت Severe در آندوسکوپی 2.8% و در پاتولوژی 4.9% بود.بحث: بر اساس مطالعه انجام شده ازوفاژیت یافته شایعی در آندوسکوپی اطفال بوده و آندوسکوپی از نظر تعیین حدس ازوفاژیت از توانایی نسبتا بالایی برخوردار است ppv=%48.8)  و حساسیت حدود 85.4% ) ولی اختصاصی بودن آن حدود 26.7% خواهد بود.نتیجه گیری: بیوپسی از مخاط در هر بیماری که آندوسکوپی ضروری خواهد بود و در کودکان مبتلا به دل درد مزمن، تهوع، استفراغ و اختلال رشد و بیماران مبتلا به فیبروزکیستیک باید همواره به فکر ازوفاژیت بود و آنرا کنار گذارد باید توجه نمود که ازوفاژیت بیماری نادری نبوده و بررسی بیشتری باید در این مورد در کودکان ایرانی صورت گیرد.

مقدمه: نتایج مطالعات مربوط به ارتباط تظاهرات افسردگی با علایم مثبت اسکیزوفرنیا مورد بحث بوده و روشن ساختن ماهیت دقیق ارتباط افسردگی اسکیزوفرنیا ممکن است دشوار باشد. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین تظاهرات افسردگی و علایم مثبت در فاز حاد در بیماران دچار اسکیزوفرنیای مزمن بستری در بیمارستان روزبه است.مواد و روشها: ارزیابی ها به وسیله پرسشنامه افسردگی بک جهت سنجش افسردگی به طور سوبژکتیو و مقیاس سندرمهای مثبت و منفی اسکیزوفرنیا (PANSS) انجام شد.یافته ها: نتایج آنالیز آماری نشان داد که بین تظاهرات افسردگی و تظاهرات مثبت اسکیزوفرنیا رابطه معنی داری وجود دارد همین طور رابطه معنی دار بین تظاهرات افسردگی و آیتم های هذیان، رفتارهای توهمی، تهییج و تخاصم به دست آمد.نتیجه گیری و توصیه ها: نتیجه این بود که تظاهرات افسردگی در اسکیزوفرنیا ممکن است با علایم مثبت اسکیزوفرنیا زمینه فیزیوپاتولوژیک مشترکی داشته باشند.

زمینه و هدف: بازسازی از طریق انتقال بافت آزاد و آناستوموز میکرو واسکولر می تواند یک ترمیم قابل اطمینان برای نقایص بافتی فراهم آورد. در این مطالعه به بررسی ویژگی های بالینی و نتایج اعمال جراحی بازسازی ضایعات ناشی از سرطان سر و گردن با استفاده از فلپ های آزاد می پردازیم.روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه مداخله ای از نوع Quasi experimental است. 29 بیمار مراجعه کننده به درمانگاه فوق تخصصی جراحی پلاستیک و انستیتو کانسر مجتمع بیمارستانی امام خمینی (ره) تهران با تشخیص نهایی سرطان نواحی سر و صورت و برای انجام جراحی برای برداشت بافت سرطانی بستری شده و پس از عمل جراحی بیماران به مدت سه ماه تحت نظارت و پیگیری مستمر قرار گرفتند و نتایج جراحی ارزیابی شد.یافته ها: میانگین سنی بیماران 59.8±15.1 سال بود. در دو بیمار (%6.9) شکست کامل فلپ و در سه بیمار (%10.3) نارسایی نسبی فلپ گزارش شد. تفاوتی بین گروه های شکست کامل و نسبی فلپ با سایر بیماران از لحاظ میانگین سنی، میانگین زمان عمل و میانگین زمان ایسکمی حین عمل وجود نداشت.نتیجه گیری: Prothrombin time (PT) و International Normalized Ratio (INR) در بیماران با شکست کامل فلپ در مقایسه با سایر بیماران که عمل در آنها با موفقیت انجام شد دارای اختلاف آشکار و مشخصی بودند. میزان شکست کامل و نسبی پس از عمل در این مطالعه نیز در حد پایین تر از %10 بوده است. انتقال آزاد بافتی یک روش موفق برای بازسازی تک مرحله ای در تقریبا همه موارد ضایعات ماژور سر و گردن به حساب می آید و نیز می تواند سطوح بالاتری از بهبودی عملکرد را در مقایسه با دیگر روش ها فراهم آورد.

زمینه و هدف: اخیرا روش القای خلط به عنوان روشی موثر و ارزان برای به دست آوردن نمونه های خلط با کیفیت بالا از بیماران مشکوک به سل ریوی معرفی شده است. بسیاری از پزشکان کشور با این روش آشنا نیستند. این مطالعه تلاشی در جهت آشنایی پزشکان با این روش در بیماران مشکوک به سل ریوی می باشد.روش بررسی: از تیر لغایت بهمن 1389 بیماران دارای شواهد کلینیکی یا رادیولوژیک به نفع سل ریوی که قادر به دادن نمونه خلط نبودند، وارد مطالعه شدند. بیماران با استفاده از نبولایزر اولتراسوند و سالین هایپرتونیک %3 استریل به مدت 20 دقیقه تحت القای خلط قرار گرفتند. کیفیت نمونه خلط (نسبت سلول های پلی مورف به سلول های اپی تلیال 2£) بررسی شد. اطلاعات بیماران شامل جنس، سن، HIV (±) و شواهد رادیولوژیک مثبت به نفع سل ریوی ثبت و تحت آنالیز آماری قرار گرفت.یافته ها: 50 بیمار مشکوک به سل ریوی وارد مطالعه شدند 23] مرد Mean±SD) سن51.21±20.24 ) و 27 زنMean±SD)  سن55.40±18.00 )]. سرفه شایع ترین شکایت منجر به مراجعه در بیماران و شایع ترین ضایعه رادیولوژیک انفیلتراسیون و کانسالیدیشن در کلیشه ها بود. تست PPD در تعداد 21 (%42) بیمار مثبت گزارش شد (حساسیت %61.5، ویژگی %64.8، ارزش اخباری مثبت %38، ارزش اخباری منفی %82.7). روش القای خلط در %90 بیماران منجر به تولید نمونه های مناسب خلط شد. اسمیر و کشت در 13 ((%26 از بیماران مثبت گزارش شد.نتیجه گیری: القای خلط روشی کم تهاجمی و کم هزینه بوده که به نیروی انسانی کمی احتیاج دارد و با نتایج رضایت بخشی در جهت به دست آوردن نمونه های خلط با کیفیت بالا از بیماران بدون خلط همراه است.

زمینه و هدف: تحقیقات زیادی نشان می دهند که پاتوژن های پریودنتال می توانند به عنوان یک ریسک فاکتور برای زایمان زودرس و وزن کم هنگام تولد عمل نمایند، در مورد این که بین سایر باکتری های دهانی با سرانجام بارداری ارتباطی وجود دارد یا نه مطالعات بسیار کمی وجود دارد. این مطالعه با هدف تعیین رابطه فلور باکتریال بزاق در دوران حاملگی با سرانجام نامطلوب حاملگی انجام شد.روش بررسی: مطالعه به صورت کوهورت (آینده نگر) بر روی 300 زن باردار که در سال 89-1388 برای مراقبت های دوره بارداری به بیمارستان حضرت زینب (س) مراجعه کرده بودند، انجام شد. نمونه بزاق افراد مورد مطالعه حداقل یک ساعت بعد از صبحانه با استفاده از سمپلر تهیه و بر روی لام تثبیت شد. عمل شمارش باکتری ها بر اساس شکل و واکنش گرم صورت گرفت. میکروارگانیسم های مورد مطالعه شامل کوکوس های گرم مثبت و منفی، باسیل های گرم مثبت و منفی، اسپریل ها، اسپیروکت ها، مخمرها، باکتری های فوزی فرم و اکتینومیست ها بودند.یافته ها: از 300 فرد مورد مطالعه داده های کامل مربوط به 243 زن به دست آمد. پنج مورد (%2) از نمونه های مورد بررسی مرده زایی داشتند و 238 نفر (%98) نوزادانی زنده به دنیا آوردند. فقط بین میانگین کوکوس های گرم منفی و مرده زایی ارتباط آماری معنی داری یافت شد (P=0.04). 10 مورد (%4.1) از نمونه های مورد بررسی دارای زایمان نامطلوب و 233 مورد (%95) زایمان مطلوب داشتند. نتایج نشان داد بین میانگین اسپیروکت ها با زایمان نامطلوب ارتباط آماری معنی داری وجود داشت (P<0.05).نتیجه گیری: برخی گونه های باکتری موجود در بزاق ممکن است به عنوان ریسک فاکتوری در زایمان زودهنگام و وزن کم هنگام تولد نقش داشته باشند.

مقدمه: مقایسه پرده های صماخ در گروه شاهد همه بیماران مبتلا به آنژین صدری انسداد عروق کرونر ندارند. یافتن آنژیوگرافی کرونر طبیعی در بیماران مبتلا به آنژین صدری و تست ورزش مثبت به نام سندرم X معروف شده است. این گروه از بیماران حدود 25-30 درصد موارد آنژین صدری که آنژیوگرافی شده اند را تشکیل می دهند. این مطالعه جهت تعیین مشخصات بیماران مبتلا به سندرم X و مقایسه آن با افراد با کرونر غیرطبیعی بیماران مشکوک به بیماری کرونر صورت گرفته است.مواد و روشها: تعداد 200 بیمار که جهت آنژیوگرافی عروق کرونر به بیمارستان افشار یزد معرفی شده بودند از نظر سندرم X مورد ارزیابی قرار گرفتند. مطالعه آینده نگر، توصیفی – تحلیلی و روش تحقیق از نوع Cross sectional بود. به دلیل مبهم بودن نتایج آنژیوگرافی 6 بیمار از مطالعه خارج شده و نهایتا 194 بیمار در مطالعه شرکت کردند. بیماران از نظر ریسک فاکتورها ( فشارخون بالا، سابقه فامیلی مثبت، دیابت، هیپرلیپیدمی، سیگار) علایم بالینی، یافت های ECG و نتایج تست ورزش مورد ارزیابی قرار گرفته و در نهایت مورد آنژیوگرافی عروق کرونر قرار گرفتند و بر اساس نتایج آن به دو گروه سندرم X (کرونر نرمال) و گروه با کرونر غیرطبیعی تقسیم شدند.یافته ها: از 194 بیمار مورد مطالعه 51 بیمار (26.3%) کرونر طبیعی داشتند. همچنین در 38.9% زنان آنژیوگرافی شده کرونر طبیعی وجود داشت در مقایسه با 21.4 در جامعه مردان (P=0.013). از نظر فراوانی ریسک فاکتورها در گروه با عروق کرونر نرمال، فشار خون بالا در 37%، هیپرلیپیدمی در 50%، دیابت در 12%، چاقی در 45% و سابقه فامیلی مثبت در 21.5% موارد دیده شد (در مقایسه با فشار خون بالا در 42%، هیپرلیپیدمی در 51%، سیگار در 37%، دیابت در 28% چاقی در 47% و سابقه فامیلی مثبت در 47% بیماران با کرونر غیرطبیعی وجود داشت). درد در 24%  بیماران مبتلا به سندرم X به  TNG زیر زبانی پاسخ مطلوب داده بود (در مقایسه با 76%  پاسخ در گروه با کرونر غیرطبیعی (P=0.049 از نظر87% Functional class   بیماران در کلاس 1و2 و تنها 13% بیماران در کلاس 3 و 4 قرار گرفتند، 26% درد آتیپیکال و 50% ECG طبیعی داشتند و همچنین 51% بیماران توانسته بودند تا مراحل 3 و 4 تست ورزش را انجام دهند.نتیجه گیری و توصیه ها: در کل از این مطالعه چنین نتیجه گرفته شد که سندرم X در جامعه زنان شایع تر است، درد با فعالیت ارتباط کمتری دارد (P=0.014) کمتر به TNG زیر زبانی پاسخ می دهد (P Value=0.049)، اکثر بیماران سابقه فامیلی بیماری قلبی ندارند و ECG طبیعی در بخش بیشتری از بیماران دیده می شود (P=0.00). دیابت و فشارخون به طور معنی داری در گروه سندرم X کمتر از گروه غیر نرمال است (فشارخون (P=0.03 و دیابت P=0.04).)

مقدمه: ویتامین C آنتی اکسیدان اصلی در راه های هوایی ریه بوده و همچنین بعنوان محافظت کننده در برابر اکسیدان های خارجی مانند مصرف سیگار و آلوده کننده های محیطی عمل می کند. هدف از این مطالعه ارزیابی ویتامین C در بیماران آسمی توسط اندازه گیری آن در پلاسما و گلبولهای سفید و مقایسه آن با گروه شاهد (افراد سالم) می باشد.مواد و روشها: در یک مطالعه مورد شاهد، 50 بیمار آسمی و 50 فرد سالم بطور تصادفی در بیمارستان مسیح دانشوری تهران انتخاب شدند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه و مصاحبه چهره به چهره و یادآمد 24 ساعته خوراک جمع آوری شد.10CC  خون وریدی از هر فرد گرفته شد. غلظت ویتامین C پلاسما و گلبول سفید با استفاده از روش رنگ سنجی اندازه گیری شد. اطلاعات با استفاده از نرم افزار FPII و SPSS آنالیز شدند.یافته ها: نتایج دلالت بر آن داشت که در مقایسه با استاندارد 38 درصد بیماران آسمی کمبود ویتامین C پلاسما و 92 درصد کمبود ویتامین C در گلبول سفید داشتند. اختلاف معنی داری در غلظت ویتامین C پلاسما و گلبول سفید بین بیماران و گروه شاهد وجود داشت (P<0.0001). آنالیز رگرسیون نشان داد که بین طول مدت بیماری آسم و غلظت ویتامین C پلاسما ارتباط معنی داری وجود داشت P=0.03) و 0.02-= ضریب رگرسیون) همبستگی مثبت معنی داری بین وضعیت ویتامین C پلاسما و دریافت ویتامین C رژیمی وجود داشت.(P=0.0001, r=0.56)  وضعیت ویتامین C پلاسما و گلبولهای سفید تحت تاثیر جنس، سطح سواد و شغل افراد نبود.نتیجه گیری و توصیه ها: از این مطالعه می توان نتیجه گرفت که مقدار ویتامین C پلاسما و گلبول سفید بیماران مبتلا به آسم کمتر از افراد سالم می باشد اما ویتامین C گلبول سفید بیشتر تحت تاثیر بیماری آسم قرار می گیرد و ویتامین C پلاسمایی بیشتر تحت دریافت غذایی این ویتامین است.

مقدمه: شناسایی بهترین شاخص ساده تن سنجی جهت انجام غربالگری مناسب برای عوامل خطر بیماریهای مزمن در هر جامعه ای ضروری به نظر می رسد. این مطالعه با هدف ارزیابی مقایسه ای شاخصهای تن سنجی جهت پیشگویی عوامل خطر بیماریهای قلبی عروقی در مردان تهرانی صورت گرفت.مواد و روشها: مطالعه مقطعی حاضر بر روی 4449 مرد 74-18 ساله شرکت کننده در مطالعه قند و لیپید تهران که بطور تصادفی از ساکنین منطقه 13 تهران انتخاب شده بودند صورت گرفت. اطلاعات دموگرافیک جمع آوری شد و شاخصهای تن سنجی طبق دستورالعملهای استاندارد اندازه گیری و محاسبه شدند. ارزیابی فشارخون به روش استاندارد صورت گرفت و پرفشاری خون بر طبق معیارهای JNC VI تعریف شد. فراسنجهای بیوشیمیایی در نمونه خون ناشتا اندازه گیری شدند. دیابت به صورت FBS≥126mg/dl و دیس لیپیدمی بر اساس ATP II تعریف شد. وجود حداقل یک عامل خطرساز و حداقل دو عامل خطرساز از چهار عامل عمده خطرساز بیماریهای قلبی عروقی (پرفشاری خون، دیس لیپیدمی، دیابت و استعمال دخانیات) نیز ارزیایب شد.یافته ها: میانگین سنی مردان مورد مطالعه 41.8±15.4 سال و میانگین نمایه توده بدن (BMI)، نسبت دور کمر به دور باسن (WHR) و دور کمر (WC) آنها به ترتیب 25.6±4.2kg/m2، 0.91±0.07  و87.7±11.7cm بود. در مورد تمام عوامل خطرساز،  WHR  دارای بیشترین حساسیت بود. همچنین نوع ترکیبی از شاخصهای تن سنجی میانگین حساسیت + ویژگی بیشتر از WHR به تنهایی نداشت. در مورد تمام عوامل خطرساز دقت پیشگویی توسط WHR بیشتر از BMI و WC بود. دقت پیشگویی عوامل خطرساز توسط هیچ موردی از ترکیب شاخص های تن سنجی بیشتر از WHR نبود مگر در مواردی که یک شاخص دیگر با حرف رابط یا به WHR اضافه شده بود.نتیجه گیری و توصیه ها: یافته ها نشان می دهند که در جامعه مردان تهرانی ساکن منطقه 13، WHR شاخص بهتری نسبت به دور کمر و BMI برای پیشگویی عوامل خطرساز بیماریهای قلبی عروقی می باشد.

مقدمه: بیماریهای قلبی عروقی یکی از مهمترین علل مرگ و میر در اکثر جوامع بشری محسوب می شوند، لذا شناخت هر چه بیشتر عوامل موثر بر این بیماریها کمک شایانی در پیشگیری، درمان و بهبود زندگی افراد خواهد داشت. امروزه علاوه بر عوامل خطرساز سنتی برای عروق کرونر، عوامل دیگری مطرح و مورد بررسی قرار گرفته اند که از آن جمله می توان به عوامل عفونی بخصوص، عفونت تنفسی با کلامید یا پنومونیه اشاره کرد.مواد و روشها: تحقیق انجام شده یک مطالعه توصیفی از نوع Case-Control می باشد که 100 نفر بیمار به انفارکتوس حاد قلبی و 105 نفر بیمار غیرقلبی بستری در بخشهای CCU و جراحی بترتیب انتخاب و طی سال 1379 مورد مطالعه قرار گرفته اند و با استفاده از روش ELISA  تیتر آنتی بادیهای اختصاصی بر ضد کلامید یا پنومونیه (IgG & IgM) در آنها مورد سنجش و مقایسه قرار گرفته است.یافته ها: این مطالعه نشان داد که 38 درصد از افراد گروه شاهد و 54 درصد از افراد مبتلا به انفارکتوس حاد قلبی تیتراژ آنتی بادی مثبت بر علیه کلامید یا پنومونیه داشته اند و نشان دهنده ابتلای اخیر یا قلبی با این عفونت می باشد. اختلاف آماری دو گروه 15%، P<0.001, OR-1.9 (CI: 1.34 to 2.46)نتیجه گیری و توصیه ها: با توجه به ارتباط معنی دار موجود بین عفونت کلامید یا پنومونیه و انفارکتوس حاد قلبی و تشخیص و درمان مناسب این نوع عفونت در بیماران مستعد، مفید فایده بنظر می رسد.

مقدمه: ادغام آموزش پزشکی از سال 1364 در وزارت بهداری سابق با هدف دستیابی به خودکفایی در زمینه آموزش پزشکی و برآورده نمودن نیازهای جامعه به خدمات بهداشتی و درمانی صورت گرفت که همواره با موافقین و مخالفینی مواجه بوده است. با توجه به تشدید این نقطه نظرات متفاوت در سال 131 در این مطالعه به ارزیابی نگرش صاحبنظران دانشگاهی در زمینه نکات مثبت و منفی ادغام آموزش پزشکی در بهداشت و درمان پرداخته ایم.مواد و روشها: این مطالعه بطور مقطعی و با استفاده از پرسشنامه ای که سوالات آن در یک فرایند کیفی طراحی و در 556 نفر از اعضای هیئت علمی و مدیران ده دانشگاه علوم پزشکی که بطور تصادفی انتخاب شده بودند صورت گرفت.یافته ها: اکثریت افراد مورد بررسی ضمن موافقت با ارتباط بین ادغام و برخی دستاوردهای موجود مانند ایجاد نظام مراقبت و بهبود شاخصهای بهداشتی، اعتقاد داشته اند که کیفیت آموزش پزشکی نسبت به قبل از ادغام افت کرده است. همچنین اکثریت افراد مورد مطالعه اظهار نموده اند که الحاق مجدد آموزش پزشکی به وزارت علوم موجب بروز مشکلات فراوان گردیده و وزارتخانه مذکور آمادگی الحاق مجدد را ندارد. لیکن علی رغم نظرات فوق 46 درصد از افراد مورد بررسی معتقد به الحاق مجدد آموزش پزشکی به وزارت علوم بوده و 40.7 درصد با این نظر مخالف و 13.3 درصد بی نظر بوده اند.نتیجه گیری و توصیه ها: توافق نظر عمده ای بین صاحبنظران مورد مطالعه در رابطه با نتایج مثبت و منفی ادغام وجود ندارد. همچنین افت کیفیت آموزش پزشکی که به اعتقاد بسیاری در این دوره رخ داده است عمدتا بر اثر عوامل دیگر بوده و ارتباطی با اصل ادغام نداشته است. لذا به نظر می رسد در ارزیابی نتایج مثبت و منفی ادغام توجه به عوامل دیگر و راهکارهای برخورد با این عوامل الزامی است.