مقد مه: بر اساس شواهد و نتایج مطالعات، پرستاران به واسطه انحراف از یاد گیری قوانین و استاند ارهای شغلی، انگیره و توانایی کمتری د ر برخورد منطقی با مشکلات بالینی پیش آمد ه را د ارند که این مورد دقیقآ نقطه مقابل فلسفه پراگماتیسم می باشد. هد ف این مقاله، مروری بر نقش فلسفه پراگماتیسم و نئوپراگماتیسم د ر عملکرد بالینی پرستاران می باشد. روش کار: این مطالعه از نوع مروری روایتی غیر نظام مند می باشد که برای انجام آن با استفاد ه از کلید واژه های (Young Nurses, Neo-Pragmatism, Pragmatism, Philosophy Clinical Practice) براساس Mesh و به صورت جد اگانه و ترکیبی با جستجوی اینترنتی د ر با نک های اطلاعاتی PubMed، Scopus و موتورجستجوی Scholar Google انجام شد و د ر مجموع 53 مقاله استخراج و با تطبیق عناوین یافت شد ه از نظر ارتباط موضوعی با عنوان مقاله و معیارهای ورود، د ر نهایت مقاله حاضر با 8 مقاله نگارش گرد ید. یافته ها: مرور بر مقالات منتخب نشان د اد که مهمترین چالش از نگاه مکتب پراگماتیک، عد م وجود انگیزه کافی د رحین تحصیل، حضور کم رنگ د ر د وره ها و کلاس های آموزشی حین خد مت، عد م ارتباط قوی با افراد صاحب نظر، عد م استفاد ه از تفکر انتقاد ی د ر مراقبت از بیماران و عد م د لبستگی به حرفه از نگاه پرستاری بود ه است. نتیجه گیری: بر اساس نتایج اکثر مطالعات، آموزش، یاد گیری و استفاد ه از مفاهیم فلسفه پراگماتیسم و نئوپراگماتیسم که طرفد ار مد ارا، احترام به نظرات د یگران و همکاری متقابل بین افراد می باشد، به عنوان یک راهکار مناسب برای پیشگیری از این گونه مشکلات پیشنهاد می شود. لذا تقاضا می گردد مفاهیم این مکتب د ر د انشگاه ها و آموزش های ضمن خد مت به پرستاران آموزش د اد ه شود.