مجله دانشکده پزشکی
سال:1385 | دوره:64 | شماره:8 |تعداد مقالات:17

بیماری پاژه یک اختلال غیر متابولیک مزمن استخوانی است که با افزایش جذب استخوانی، تشکیل استخوان و بازآرایی استخوان مشخص می شود. این فرآیند نا متعادل می تواند منجر به تغییر شکل های استخوانی، ضعف ساختمانی و تغییر بیومکانیک مفصل شود که باز سازی جراحی را مشکل می سازد. درمان جراحی موفق عوارض ارتوپدی شدید کیفیت زندگی این بیماران را بهبود بخشیده است. راه حل های جراحی شامل استئوتومی برای تصحیح دفورمیتی استخوان های بلند و آرتروپلاستی برای تصحیح بیومکانیک تغییر یافته مفصل می باشد. خطر عوارض جراحی همچون خونریزی و تشکیل استخوان هتروتوپیک در این بیماران بیشتر می باشد. موضوعات مرتبط با درمان جراحی بیماران پاژه از قبیل تشخیص قبل از عمل، اشکالات و معضلات تکنیکی جراحی و راهکارهای بهبود نتایج بلند مدت جراحی در این مقاله بحث شده است.

زمینه و هدف: عفونت زخم جراحی یکی از مهمترین عفونت های بیمارستانی می باشد. روش های پایش متفاوتی برای عفونت زخم جراحی مطرح شده اند. این مطالعه با هدف ارزیابی دو روش مختلف در پایش عفونت زخم جراحی انجام شد.روش بررسی: این مطالعه مقطعی آینده نگر بر روی 3020 نفر بیمار که در طی دو سال در بخش های جراحی عمومی بیمارستان امام خمینی تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند، انجام شد. تب پس از عمل، مصرف آنتی بیوتیک پس از عمل و در زمان ترخیص به عنوان دو روش پایش عفونت زخم جراحی با یک روش استاندارد طلایی ارزیابی شدند.یافته ها: نتایج نشان داد که فراوانی عفونت زخم جراحی در بیماران 2.4% بود. حساسیت شاخص تب 59.2% و ویژگی آن66.2 % بود. در خصوص مصرف آنتی بیوتیک پس از عمل جراحی حساسیت 87.3% و ویژگی 18.6% بود. ولی در مورد تجویز آنتی بیوتیک در زمان ترخیص حساسیت21.1 %  و ویژگی 84.2% بود. مصرف آنتی بیوتیک بیش از چهار روز دارای حساسیت 80.3% و ویژگی 70.2% بود.نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که شاخص مصرف آنتی بیوتیک یک شاخص مناسب برای پایش عفونت زخم جراحی در بیماران بستری در بخش های جراحی بود. البته انجام یک مطالعه آینده نگر که در آن بیماران تا یک ماه پس از عمل جراحی و پس از ترخیص از بیمارستان نیز پی گیری شوند، توصیه می گردد.

زمینه و هدف: علیرغم پیشرفت های زیادی که در زمینه دانش پزشکی صرع صورت گرفته، اما ننگ همراه کلمه "صرع" هم چنان در بسیاری از جوامع فرد مبتلا را بیش از خود بیماری عوارض دارویی آن متاثر می سازد. در کشورهای در حال توسعه دیدگاه های منفی نسبت به صرع به دلیل عدم درک درست هنوز دربین مردم رواج دارد.روش بررسی: این مطالعه توصیفی در زمینه بررسی شناخت و نگرش مردم تهران در زمینه صرع به وسیله انجمن صرع ایران و با هدف تعیین سطح آگاهی و نگرش عموم در تابستان 1383 و بهار 1384 در تهران و با نمونه های در دسترس انجام گرفت. 1079 پرسشنامه خود ایفا از مناطق پر تردد شهر تهران جمع آوری گردید.یافته ها: پاسخگویان به این پرسشنامه ها 58.6% زنان و 38.6% مردان بودند که میانگین سنی زنان 10.5± 28.8 و میانگین سنی مردان 12.5± 32.5 با حداقل سن 15 سال و حداکثر 81 سال بود. 88.7% پاسخگویان با صرع آشنایی داشته و 42.2% این افراد در بستگان خود فرد مبتلا را می شناختند. 52.4% افراد علت صرع را ضایعه ای مغزی می دانستند و 45.2% افراد عوامل دیگر از قبیل مشکل ژنتیک، فشارهای روحی- روانی، تب یا حتی 1.1% افراد ارواح خبیثه را عنوان کرده بودند. 56.9% افراد بارداری را برای خانم مبتلا به صرع مناسب می دانستند و 94% افراد اعتقاد داشتند که کودک مبتلا به صرع می تواند مدرسه رفته و ادامه تحصیل دهد.نتیجه گیری: درصد نسبتا بالایی از جامعه اطلاعات مناسب در مورد بیماری صرع نداشته و لازم است خصوصا از طریق رسانه های جمعی شناخت مردم نسبت به این بیماری افزایش یافته و منجر به زدودن افکار خرافی در سطح جامعه شود.

زمینه و هدف: مصاحبه تشخیصی جامع بین المللی (CIDI) یک مصاحبه کاملا ساختار یافته و جامع برای ارزیابی اختلالات روانی است که توسط سازمان بهداشت جهانی ابداع گردیده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی روایی نسخه فارسی (CIDI) {نسخه کامل و مدول سایکوز/ مانیا (شامل بخش های G،F و P )} در تشخیص اسکیزوفرنیا و اختلال دو قطبی (مانیا) صورت گرفت.روش بررسی: مطالعه در پنج مرکز روانپزشکی شهر تهران در سال 1382 انجام شد. در مجموع 307 نفر وارد مطالعه شدند. برای 203 نفر نسخه کامل CIDI و برای 104 نفر مدول سایکوز/ مانیا تکمیل شد. انتخاب نمونه ها به شکل نمونه گیری در دسترس بود. کلیه افراد پس از کسب رضایت نامه کتبی آگاهانه وارد مطالعه می شدند. پرسشگری CIDI توسط کارشناسان یا کارشناسان ارشد روانشناسی بالینی آموزش دیده انجام شد. چک لیست تشخیصی ICD-10 و DSM-lV توسط بالینگران به شکل توافقی تکمیل گردید. پرسش گران و بالین گران از تشخیص یکدیگر اطلاعی نداشتند. میزان توافق تشخیصی، حساسیت و ویژگی محاسبه شد.یافته ها: حساسیت تشخیصی اسکیزوفرنیا طبق 0.12 DSM-lV و ویژگی 0.96 بود (طبق معیار ICD-10 به ترتیب 0.19 و 0.92). حساسیت تشخیصی اختلال دو قطبی طبق معیار DSM-lV، 0.21 و ویژگی 0.90 بود (طبق معیارICD-10 به ترتیب 0.17 و 0.89) بود. در ضمن حساسیت و ویژگی در مورد مدل سایکوز/ مانیا تفاوت بارزی با نسخه کامل نداشت.نتیجه گیری: در مجموع CIDI برای تشخیص های اسکیزوفرنیا و اختلال دو قطبی از حساسیت پایینی حداقل در محیط های بالینی برخوردار است. ولی قوت این ابزار ویژگی بسیار بالای نسخه فارسی آن برای تشخیص اسکیزوفرنیا و اختلال دو قطبی است.

زمینه و هدف: مواد مخدر و الکل به عنوان دو عامل زمینه ای مهم در تقریبا تمام انواع تروما شناخته شده اند. در این تحقیق، فراوانی سوء مصرف مواد مخدر در بیماران ترومایی طبق گزارش شخصی آنها و آزمون غربالگری ادراری مورد مطالعه قرار گرفت.روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، تمام بیماران ترومایی مراجعه کننده به بیمارستان سینا طی سه ماهه اول سال 1379 مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات مربوط به این افراد در  پرسشنامه ای که شامل اطلاعات دموگرافیک بیماران، نوع تروما، وضعیت مصرف کنونی سیگار و الکل و مواد مخدر (طبق گفته خود فرد) و نتیجه آزمون ادراری مرفین بود، ثبت شد و توسط نرم افزار آماری 11.5 SPSS تحلیل شد.یافته ها: از 358 بیمار مورد مطالعه، 94.7% مذکر بودند. میانگین سنی افراد، 28.4 سال بود. آزمون مرفین چک در 27.1 درصد از کل افراد مثبت گزارش شد. 42.4 درصد کسانی که دچار آسیب های نافذ بودند در مقابل 22.3 درصد کسانی که آسیب های بلانت داشتند نتیجه مثبتی در آزمون مرفین داشتند (0.001>P). همچنین درصد مثبت بودن تست مر فین در سیگاری ها (54.4%) به طور قابل ملاحظه ای بیشتر از غیر سیگاری ها (10.4%) بود (0.001>P). مر فین چک در 36.4% درصد موارد ترومای مرتبط با خشونت در مقابل 24.5 درصد تروماهای اتفاقی مثبت بود (0.038=P).نتیجه گیری: در این مطالعه شواهد سوء مصرف مواد مخدر در بیش از 27 درصد از بیماران ترومایی مورد مطالعه مشاهده شد. همچنین درصد مثبت شده آزمون مرفین چک در موارد تروماهای مرتبط با خشونت به طور معنی داری بیش از سایر موارد تروما بود. بنابراین غربالگری مصرف مواد مخدر در بیماران ترومایی بالاخص ترومای عمدی ضروری به نظر می رسد.

زمینه و هدف: در اغلب نوزادان در غیاب علایم بالینی یا اختلالات خونی شاخص های خونی متغیری ملاحظه می گردد که تحت تاثیر عوامل متعددی می باشد. هدف از این مطالعه بررسی برخی از عوامل نوثر بر شاخص های هماتولوژیک نوزادان در زایمان طبیعی و سزارین می باشد.روش بررسی: در طی یک مطالعه توصیفی مقطعی شاخص های هماتولوژیک ورید نافی در 150 نوزاد در دو مرکز آموزشی درمانی در دی ماه 1383 بررسی شدند. شاخص های خونی ورید نافی در دو گروه زایمان طبیعی (75 نفر) و سزارین الکتیو (75 نفر) شامل لکوسیت ها، نوتروفیل، پلاکت، هماتوکریت و همچنین تاثیر نوع زایمان، جنسیت، وزن هنگام تولد، سن حاملگی، مدت زمان فازهای زایمانی، گراویدیتی، پاریتی، بر میزان شاخص های خونی مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: در گروه زایمان طبیعی میانگین کلیه شاخص های خونی به جز لنفوسیت بالاتر از سزارین است (0.001>P). هموگلوبین و هماتوکریت در نوزادان پسر بالاتر بوده و با افزایش سن حاملگی بیشتر می شود 0.001) >P) سطح هماتوکریت و پلاکت با افزایش وزن نوزاد بیشتر می شود (0.001>P). افزایش گراویدیتی و پاریتی موجب کاهش شاخص های خونی به جز لنفوسیت می شود (p<0.001). افزایش مدت زمان فازهای زایمانی موجب افزایش شاخص های خونی به جز لنفوسیت و هموگلوبین می شود (0.001>P).نتیجه گیری: در ارزیابی شاخص های هماتولوژیک نوزادان باید به عوامل موثر بر این شاخص ها از جمله روش زایمان، جنسیت، وزن تولد، سن حاملگی، گراویدیتی، پاریتی، مدت زمان فازهای زایمانی توجه شود.

زمینه و هدف: بازگویی روان شناختی و روش های شناختی رفتاری و فعالیت های حمایتی در پیشگیری و درمان نشانه های استرس پس از سانحه به کار رفته اند. در این مطالعه این روش ها به صورت مجزا و در ترکیب با هم در درمان اختلال PTSD ناشی از زلزله بم در نوجوانان بررسی و با گروه کنترل مقایسه می نماییم.روش بررسی: در یک کار آزمایی عرصه ای چند گروهی کنترل شده، نوجوانانی که نشانه های اختلال استرس پس از سانحه زلزله بم را داشته و نیازمند درمان دارویی نبودند تحت مداخلات گروهی شامل باز گویی روانشناختی و درمان های شناختی- رفتاری و مداخلات حمایتی ورزشی- هنری قرار گرفته و با گروه شاهد مقایسه شدند.یافته ها: تعداد 200 نفر وارد مطالعه شدند و در سه گروه مداخله و یک گروه شاهد قرار گرفتند. 31 نفر به دلیل مهاجرت و با تمایل شخصی از مطالعه خارج شدند. فقط بین گره تحت مداخلات رفتاری- شناختی و گروه شاهد در کاهش میانگین کل نشانه های PTSD و کاهش میانگین نشانه های اجتناب تفاوت از نظر آماری معنی دار بود. تفاوت سایر گروه ها با گروه شاهد و با یکدیگر معنی دار نبود.نتیجه گیری: مداخلات رفتاری- شناختی گروهی می تواند بر برخی نشانه های PTSD موثر باشد.

زمینه و هدف: بیماری پلی کیستیک کلیوی اتوزومال غالب Kidney Disaese , ADPKD (Autosomal Dominant Polycystic یک بیماری شایع ارثی است، که با ایجاد و بزرگ شدن کیست های متعدد در هر دو کلیه مشخص می شود و به صورت تیپیک تا دهه پنجم زندگی منجر به بیماری کلیوی مرحله نهایی (End Stage Renal Disease =ESRD) می گردد. دیابت پس از پیوند (Post-Transplant Diabetes Mellitus=PTDM) یک عارضه شایع به دنبال پیوند ارگان های مختلف با احتمال بروز %20-2.5، با کاهش طول عمر آلوگرافت و نیز طول عمر بیمار همراه است. در مطالعات محدودی PTDM در بیماران مبتلا به ADPKD که تحت پیوند کلیه قرار گرفته بودند بروز بیشتری داشته است. در این مطالعه ما ارتباط بین ADPKD وPTDM  را در بیماران خود مورد بررسی قرار دادیم.روش بررسی: در این مطالعه آینده نگر 140 بیمار غیر دیابتیک و غیر سیگاری که پیوند موفق کلیه داشتند (27 بیمار مبتلا بهADPKD  و 113 بیمار غیر مبتلا بهADPKD) ظرف مدت چهار سال مورد بررسی قرار گرفتند. هر دو گروه از لحاظ سن، جنس، شاخص توده بدنی، طول مدت دیالیز قبل از پیوند و پروتکل درمانی ایمونوساپرسیو به دنبال پیوند مطابقت داده شدند. در این مطالعه از تعریف انجمن دیابت کانادا ارایه شده در سال 2002 برای  PTDMاستفاده شد. بیماران برای یک سال پس از پیوند کلیه مورد ارزیابی قرار گرفتند.یافته ها: فراوانی دیابت پس از پیوند در گروه ADPKD، 11.1% و در گروه غیرADPKD،13.3  درصد بدست آمد که اختلاف معنی داری بین دو گروه وجود نداشت 0.05)<P). بروز  PTDM در گروه مبتلا به ADPKD ارتباطی به جنس، سن،فشار خون بالا، مدت دیالیز قبل از پیوند، شاخص توده بدنی و سطوح کراتینین سرم نداشت.(p>0.05).نتیجه گیری: به نظر می رسد PTDM در بیماران پیوند کلیه با ADPKD به عنوان علت نارسایی مرحله نهایی کلیه ارتباطی ندارد.

زمینه و هدف: آرتریت روماتوئید یک بیماری سیستمیک مزمن با علت نا معلوم است. در سال های اخیر تحقیقات زیادی بر روی تاثیر احتمالی رادیکال های اکسیژن بر بیماریزایی و ایجاد آلتریت روماتوئید انجام شده است. این مطالعه نیز با هدف تعیین میزان فعالیت آنزیم آنتی اکسیدانی کاتالاز، سوپر اکسید دیسکوتاز و گلوتاتیون پر اکسید از گلبول های قرمز بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید در مقایسه با افراد سالم صورت گرفت.روش بررسی: در یک مطالعه مورد– شاهدی 60بیمار مبتلا به ارتروییت روماتوئید در محدوده سنی 75-18 سال با 60 فرد سالم همگون از نظر جنس و سن مورد بررسی قرار گرفتند. اندازه گیری فعالیت کاتالاز بر اساس سنجش اسپکتروفتومتری و تجزیه H2O2 ، اندازه گیری فعالیت آنزیم گلوتاتیون پر اکسید از گلبولهای قرمز بر اساس سنجش اسپکتروفتومتری و تشکیل گلوتاتیون اکسید می باشد. اندازه گیری فعالیت سوپر اکسید دیسموتاز و CRP و RF بر اساس لاتکس و آگلو تیناسیون انجام گردید نتایج با استفاده از نرم افزار آماری SPSS 11.5 و آزمون هایt-test و Chi-Square با سطح معنی داری0.05 برسی گردید.یافته ها: در بیماران، کاهش معنی دار میزان فعالیت آنزیم کاتالاز و گلوتاتیون پر اکسید از، هموگلوبین و هماتریت، نسبت به گروه شاهد دیده شد همچنین سوپر اکسید دیسموتاز به طور غیر چشمگیری کاهش یافت. در افراد مورد بررسی بین متغیرهای گلوتاتیون پر اکسیداز، کاتالاز سرم با متغیرهای وابستهCRP و RF همبستگی معنی دار و معکوسی وجود داشت.نتیجه گیری: نتایج فوق نشان دهنده اهمیت استرس اکسیداتیو در بیماری و التهاب می باشد.

زمینه و هدف: پنومونی همچنان شایع ترین علت مرگ در اثر بیماری های عفونی در انسان است. عامل ایجاد کننده پنومونی اکثرا قابل تشخیص نیست. با توجه به گسترش مقاومت دارویی باید ویژگی ها و عوامل مرتبط با پنومونی را جهت استفاده مطلوب از آنتی بیوتیک های تجربی(empiric) به خوبی شناخته شود.روش بررسی: این مطالعه به شکل مقطعی (یکسال) در بیماران بستری در بیمارستان امام خمینی با تشخیص پنومونی اکتسابی از جامعه انجام شد. در مورد تمام این افراد چک لیستی بر اساس اطلاعات دموگرافیک، عوامل زمینه ای، علایم و نشانه های بالینی، یافته های کلینیکی و پارا کلینیکی تکمیل شد.یافته ها: هفتاد و نه بیمار با تشخیص پنومونی اکتسابی از جامعه مورد بررسی قرار گرفتند. فاکتورهای زمینه ای به ترتیب شیوع عبارت بودند از مصرف سیگار (29.1%)، اختلالات نورولوژیک (19%)،  CHF(15.2%)، COPD و دیابت (13.9%). تزریق وریدی و نقص ایمنی در بیماران غیر مسن (سن کمتر از 65 سال) شایع تر بود. شیوع کلی علایم به ترتیب عبارت بودند از سرفه 92.4%، تب 91.1%، دفع خلط 78.5% بود. متوسط دمای بدن و تعداد نبض در بیماران مسن کمتر بود.نتیجه گیری: پنومونی اکتسابی در جامعه در سالمندان با مرگ و میر بالاتری همراه بوده و از نظر شیوع بیماری های زمینه و بخصوص تظاهرات بالینی تفاوت هایی با بالغین غیر مسن دارد که باید برای تشخیص صحیح بیماری به آنها توجه داشت. این مطالعه نشان داد درصد قابل ملاحظه ای از این بیماران دارای حداقل یک مشکل زمینه ای همراه هستند که این مساله می تواند یکی از علل مشکل مقاومت آنتی بیوتیکی باشد.

 زمینه و هدف: آپاندیسیت حاد شایع ترین علت شکم حاد می باشد. با تشخیص به موقع و صحیح و به دنبال آپاندکتومی، بهبودی حاصل خواهد شد. عدم تشخیص صحیح و به موقع آن می تواند با عوارض زیانبار یا حتی مرگ همراه شد.روش بررسی: این مطالعه توصیفی- تحلیلی به صورت گذشته نگر و با بررسی پرونده های بیماران آپاندیسیت در بیمارستان شهید بهشتی و یحیی نژاد در طی سال های 82-80 صورت پذیرفت. اطلاعات و داده ها با استفاده از نرم افزار رایانه ایSPSS  و آزمون آماری Chi-square وFishers Exact test مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.یافته ها: در دو بررسی پرونده 1311 بیمار که با تشخیص آپاندیسیت بستری شده بودند 1190 بیمار مبتلا به آپاندیسیت حاد غیر پرفوره بودند که بیشترین فراوانی آن766 نفر (64.3%) در گروه سنی 34-15 ساله و 727 نفر (61%) از بیماران مبتلا به آپاندیسیت غیر پرفوره، مذکر بودند. در مقابل 121 بیمار آپاندیسیت پرفوره داشتند که بیشترین فراوانی آن نیز (49.5%) در گروه سنی 34-15 و 85 نفر (70.2%) از بیماران مبتلا به آپاندیسیت پر فوره مرد بودند. بیشترین نسبت درصد آپاندیسیت پرفوره به غیر پرفوره (21.5% / 78.4%) مربوط به گروه سنی بیشتر از 65 می باشد.نتیجه گیری: در این مطالعه به عوامل خطر دیگری متفاوت با آنچه در منابع علمی رایج ذکر شده، پرداخته شده است. در این بررسی محل اقامت (شهری و روستایی بودن) و فصول سال از ریسک فاکتورهای مهم در آپاندیسیت حاد بوده است.

زمینه و هدف: هدف این مطالعه، نشان دادن توانایی روش های موجود برای تشخیص بیمارانی است که شک بالینی قوی ابتلا به سلیاک داشته اند.روش بررسی: در این مطالعه آینده نگر، 95 بیمار با شک بالینی سلیاک تحت آندوسکوپی فوقانی قرار گرفته و نمونه بیوپسی از دئودنوم تحت رنگ آمیزی هماتوکسیلین ائوزین(H&E)  و ایمونوهیستوشیمی با آنتی ژن مشترک لکوسیتی در موارد خاص قرار گرفت. همزمان تست آنتی میوزیال نیز انجام شد. تقسیم بندی بافت شناسی بر اساس سیستم درجه بندی Marsh انجام شد و سپس نتایج با تست آنتی اندومیوزیال مقایسه گردید.یافته ها: بیماران 95 نفر شامل49 نفر پسر و 46 نفر دختر با میانگین سنی 6.3 سال بودند. شایع ترین درد شکایت بیماران درد شکم (48.6%) بوده است. آزمایش سرولوژیک آنتی اندومیوزیال در 43 نفر مثبت و در 52 نفر منفی و در بررسی هیستوپاتولوژیک طرح غیر طبیعی در 78 مورد مشاهده گردید، که اکثرا در گروه مارش A 3 (51 نفر) قرار گرفتند. درجات مارش 3B و 3C که در موارد استقرار یافته سلیاک دیده می شود ، تنها در 16 مورد از بیماران ما یافت شد. بین نتایج آزمایش آنتی اندو میوزیال و طرح بافت شناسی هیچ رابطه معنی داری به دست نیامد. نمونه 20بیمار که در مارش صفر و یک قرار داشتند مورد رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمیایی قرار گرفت ولی نتایج، تفاوت معنی داری با رنگ آمیزی H& E نداشت.نتیجه گیری: نتایج مطالعه، نشان داد که متاسفانه تلفیق علایم بالینی، آسیب شناسی روده و آزمایشات سرولوژیک برای تشخیص قطعی با کاستی های زیادی همراه بوده و برای رسیدن به راهی که تشخیص قطعی را مطرح نماید، راه زیادی در پیش است.

زمینه و هدف: این مطالعه جهت بررسی خصوصیات بالینی و روش های مختلف درمانی آنوریسم های کاذب عفونی شریان فمورال به دنبال تزریق داخل عروقی مواد مخدر صورت گرفته است.روش بررسی: 42 بیمار که در سال های 83-1378 به اورژانس بیمارستان سینا مراجعه کرده بودند از نظر علایم بیماری تحت بررسی قرار گرفتند. روش های درمانی شامل ترمیم اولیه، بستن شریان فمورال و بای پس اورژانس یا تاخیری بوده است.یافته ها: همه 42 بیمار مرد بودند و میانگین سنی آنها 36.9 سال و میانگین تاخیر در مراجعه پزشکی 17.3 روز بود. 28 بیمار بطور اولیه مراجعه کردند. متوسط مدت تزریق هروئین 14 ماه بود.نتیجه گیری: لیگاتور ساده شریان فمورال یا ایلیاک خارجی در موارد آنوریسم کاذب عفونی شریان فمورال نتایج قابل قبول داشته و در مواردی که امکان انجام سونوگرافی داپلر حین عمل جراحی وجود ندارد نظارت حین و بعد از جراحی جهت تشخیص ایسکمی اندام به منظور جلوگیری از عمل جراحی غیر ضروری توصیه می گردد.