زمینه و هدف: شواهد بارزی از فعالیت ناخواسته پلاکت ها در طی نگهداری وجود دارد که می تواند منجر به افزایش بیان و ریزش رسپتورهای عملکردی آن ها از جمله GPIba و در نهایت آسیب های دوران نگهداری پلاکت ها گردد. هدف از این مطالعه بررسی الگوی بیان و ریزش رسپتور GPIba در حین نگهداری فرآورده پلاکتی کنسانتره می باشد.روش بررسی: مطالعه حاضر به صورت تجربی از شهریور ماه سال 1393 تا ابتدای سال 1394 با بررسی فرآورده های پلاکتی حاصل از (Platelet-rich plasma (PRP در سازمان انتقال خون ایران انجام پذیرفته است. سطوح بیان GPIba در کنسانتره پلاکتی حاصل از PRP با تکنیک فلوسایتومتری و میزان ریزش این مولکول متعاقب اولتراسانتریفوژ با استفاده از تکنیک وسترن بلات در روزهای یک، سه و پنج پس از ذخیره سازی سنجیده و مقایسه شد.یافته ها: میزان بیان GPIba در روز اول نگهداری (86±5.9 Mean fluorescence intensity, MFI=) بود که تا روز پنجم به شکل معناداری کاهش یافت (P=0.0094) و به سطح بیان (MFI=61±7.7) رسید. همچنین مقادیر به دست آمده از GPIba محلول (گلیکوکالیسین) در روز اول (0.31±0.3)، سوم (1.06±0.6) و پنجم (1.5±0.4)، حاکی از افزایش معنادار ریزش این رسپتور با (P=0.0098) در روز اول نسبت به روز پنجم می باشد.نتیجه گیری: با توجه به میزان کاهش معنادار سطوح رسپتور عملکردی GPIba پلاکت ها در طول نگهداری، به نظر می رسد که نگهداری فرآورده های پلاکتی به خصوص تا روز پنجم کارایی آنها را جهت مصارف بالینی کاهش دهد ضمن اینکه تزریق فراورده ای با مقادیر بالای GPIba محلول نیز ممکن است منجر به عوارض پیش التهابی و اختلال چسبندگی گردد.