مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
سال:1403 | دوره:67 | شماره:2 |تعداد مقالات:32

زمینه و هدف: این مطالعه با هدف بیان پیش آگهی کووید-19 با سابقه مصرف داروهای موثر بر سیستم رنین-آنژیوتانسین در بیماران مبتلا انجام گرفت. روش اجرا: در این پژوهش مشاهده ای تحلیلی- مقطعی اطلاعات بیمارانی که با علائم مشکوک به بیماری کووید-19 به بیمارستان امام رضا (ع) از اسفند سال 1398 تا اردیبهشت سال 1400 مراجعه نموده بودند، از سامانه رجیستری بیمارستان امام رضا (ع) مشهد استخراج گردید. اطلاعات جمعیت شناختی ، بیماریهای زمینه ای و مصرف همزمان سایر داروها، داروهای مورد استفاده در درمان کووید، درجه حرارت بدن، سطح اکسیژن خون، پیشرفت کووید-19، در روز پذیرش و روز ترخیص در 139 بیمار مبتلا به کووید-19 با سابقه مصرف داروهای موثر بر سیستم رنین-آنژیوتانسین در مدیریت فشار خون (گروه A) با 67 بیمار مبتلابه کووید-19 که هیچگونه سابقه مصرف داروهای داروهای موثر بر سیستم رنین-آنژیوتانسین در مدیریت فشار خون نداشتند مقایسه شد. مدت زمان بستری و پیامد نهایی (بهبود/ مرگ) نیز برای بیماران ثبت شد. یافته ها: ارتباط آماری معناداری بین سابقه مصرف داروهای موثر بر سیستم رنین-آنژیوتانسین با میزان مرگ و میر (0.72= p) و پارامترهای بالینی مانند شدت بیماری کووید-19 (0.64= (p، تب (0.72= (pو سطح اکسیژن موجود در خون (0.40= (pوجود نداشت. ارتباط معنا داری بین مصرف داروهای موثر بر سیستم رنین-آنژیوتانسین و تعداد روزهای بستری در هنگام ترخیص از بیمارستان در دو گروه مشاهده نشد. نتیجه گیری: سابقه مصرف داروهای موثر بر سیستم رنین-آنژیوتانسین نقش عمده ای در تشدید بیماری کووید-19 و یا افزایش مرگ و میر در بیماران مبتلا به پرفشاری خون ندارد.

سابقه و هدف: سل معضلی قدیمی است که هم اکنون به عنوان چالشی جدید مطرح است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تنوع ژنتیکی سویه های مایکوباکتریوم توبرکلوزیس جدا شده از بیماران مبتلا به سل در کرج، ایران انجام شد. مواد و روش ها: هفده جدایه مایکوباکتریوم توبرکلوزیس از سال 2012 تا 2013 جمع آوری شد و تحت آنالیز پلی مورفیسم طول قطعه محدود IS6110 (IS6110-RFLP) قرار گرفتند. از نظر جمعیت شناختی، 6 زن و 14 مرد دارای تابعیت ایرانی در این مطالعه وارد شدند. نتایج: 16 نوع ژنتیکی مختلف پس از هضم آنزیمی و تجزیه و تحلیل RFLP به دست آمد. تعداد کپی IS6110 در هر ایزوله از 0 تا 12 متغیر بود. اکثر ایزوله ها (66%) دارای اعداد کپی بین 6 تا 12 بودند. هر ایزوله دارای 6.9 کپی از نشانگر IS6110 بود. 9 جدایه دارای 10 تا 12 نسخه از نشانگر IS6110، 5 ایزوله دارای 6 تا 10 نسخه، و 2 ایزوله دیگر دارای نسخه های کمتر از 6 بودند. هیچ نسخه ای از IS6110 در بین 4 ایزوله یافت نشد. هیچ رابطه ای بین جنسیت و تعداد کپی یافت نشد. نتیجه گیری: تنوع ژنتیکی بالای موجود در جدایه های مایکوباکتریوم توبرکلوزیس ممکن است منابع مختلف عفونت و اهمیت ظهور مجدد سل را نشان دهد.با این حال، بررسی های بیشتر باید برای ارزیابی سایر جنبه های اپیدمیولوژیک مولکولی مایکوباکتریوم توبرکلوزیس در ایران انجام شود.

مقدمه: اضطراب به منزله بخشی از زندگی انسـان مـدرن، در همـه افـراد در حـد متوسـط وجـود دارد و بـه عنوان پاسخی انطباقی به محرکهای محیطی تلقی میشـود.لذا مطالعه حاضر با هدف بررسیرابطه فعالیت سیستم های مغزی رفتاری و حساسیت اضطرابی با نقش میانجی باورهای فراشناختی انجام شد. روش کار: جامعـه موردمطالعه را کلیه دانشجویان دانشگاههای شهر زاهدان در سال 1399 تشکیل میدهند. کـه از ایـن میـان، تعداد371نفر از دانشجویان مقاطع مختلف از کاردانی تا دکتری به صورت روش نمونه گیری غیر تصادفی و در دسـترس (هدفمند) انتخاب شدند. ودر نهایت به3 پرسشنامه پنج عاملی جکسون ، پرسش نامه حساسیت اضطرابی ریس و پترسون وپرسشنامه فراشناخت (MCQ-30) پاسخ دادند. یافته ها:نتایج نشان داد که سیستم فعالساز رفتاری تاثیری بر حساسیت اضطرابی ندارد.همچنین بین سیستم بازداری رفتاری و نیز سیستم جنگ،گریز و انجماد وحساسیت اضطرابی رابطه منفی معنی دار وجود دارد. از طرفی یافته هانشان داد که بین اکثر مولفه های باورهای فراشناختی وحساسیت اضطرابی از جمله باورهای مثبت درباره نگرانی ، اطمینان شناختی ، نیاز به کنترل افکار وخودآگاهی شناختی همبستگی مثبت معنی دار وجوددارد. در حالیکه در مولفه کنترل ناپذیری و خطر باحساسیت اضطرابی همیستگی یافت نشد.P<%05نتیجه گیری :یافته های پژوهش حاضر حاکی از این است که بین سیستم مغری رفتاری در خرده مقیاس جنگ،گریز،وانجماد رابطه و حود دارد وبین حساسیت اضطرابی و اکثرمولقه های باورهای شناختی نیز رابطه معنی داری جود دارد.

مقدمه: بیماری سنگ کلیه نوعی اختلال بالینی است که نشان می دهد، کاهش یون کلسیم و افزایش ROS منجر به آسیب بافت کلیه می شود. پروتئینTRPV5 به عنوان تنظیم کننده ROS در سلول عمل می کند. هدف از این مطالعه، بررسی همراهی واریانت ژنتیکیrs4252499 در ژن TRPV5با استعداد ابتلا به بیماری سنگ کلیه است. روش کار: دریک مطالعه موردی-شاهدی مطالعه برروی 100 فرد مبتلا به سنگ کلیه و 100 فرد سالم به عنوان گروه کنترل انجام گرفت. پس ازاستخراجDNA از نمونه های خون محیطی، تعیین ژنوتیپ با روشT-ARMS انجام گرفت. همچنین آنالیز و رگرسیون برای مقایسه فراوانی آللی ژنوتیپ های میان گروه کنترل و بیمار استفاده گردید. یافته های پژوهش: ارتباط معناداری میان ژنوتیپAA(OR:2/59,95%CL:1/63-4/13,p:0/036) و استعداد ابتلا به بیماری سنگ کلیه وجود داشت. آنالیزداده ها نشان دادکه آللA ریسک بروز بیماری را افزایش می دهد. بحث و نتیجه گیری: در این مطالعه برای نخستین بار، همراهی واریانت ژنتیکیrs4252499، ژن TRPV5در بیماری سنگ کلیه بررسی شد. نتایج نشان دادکه واریانت ژنتیکی 4252499rs در ژنTRPV5 با بیماری سنگ کلیه همراهی دارد. مطالعه بیشتر در اقلیم-های مختلف با واریانت های ژنتیکی متفاوت برای تأیید مطالعه حاضر لازم است.

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی پیش بینی رشد پس از سانحه و تاب آوری با میانجی گری شفقت به خود و ناگویی هیجانی در میان افرادی که تجربه ترومای خیانت را داشته اند، انجام شد. روش کار: این مطالعه توصیفی از نوع هم بستگی بود. 259 فرد دچار ترومای خیانت که به شیوه نمونه گیری در دسترس از جامعه آماری انتخاب شده بودند، شرکت داشتند. برای سنجش متغیر های پژوهش، از پرسشنامه های رشد پس از سانحه (PTGI)، تاب آوری (1)، شفقت به خود (SCS) و ناگویی هیجانی تورنتو (TAS) استفاده شده است. داده های پژوهش با استفاده از تحلیل مسیر و مدل معادلات ساختاری تحلیل شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون هم بستگی پیرسون و معادلات ساختاری از طریق نرم افزارهای SPSS-26 و AMOS انجام شد. نتایج: تحلیل داده ها نشان داد رشد پس از سانحه به طور مستقیم و مثبت با تاب آوری مرتبط بود. همچنین، شفقت به خود به عنوان یک متغیر میانجی مثبت نقش داشت و رابطه بین رشد پس از سانحه و تاب آوری را تقویت می کرد، در حالی که ناگویی هیجانی به عنوان یک متغیر میانجی منفی عمل می کرد و این رابطه را تضعیف می نمود (001/0>P). نتیجه گیری: یافته ها تأکید می کنند که توجه به شفقت به خود و مدیریت ناگویی هیجانی می تواند به افزایش تاب آوری در افراد دچار ترومای خیانت کمک کند. این عوامل می توانند به عنوان بخشی از برنامه های مداخله ای برای کمک به بهبود افراد بعد از تجربه های تروماتیک مورد استفاده قرار گیرند

مقدمه: امروزه با توجه به سبک زندگی و تغذیه ناسالم و بی تحرکی، افراد درگیر بیماری های مختلف مثل چاقی و اضافه وزن می شوند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر و مقایسه سه نوع تمرین ورزشی (تحریک الکتریکی عضلانی، هوازی و مقاومتی) بر بیان ژن های ACTN3 (آلفا اکتنین 3) وACE (آنزیم مبدل آنژیوتانسین) در زنان دارای اضافه وزن بود. روش شناسی: در این پژوهش نیمه تجربی تعداد 40 زن دارای اضافه وزن به شکل تصادفی در چهار گروه 10 نفرِ 1) تمرین EMS (تحریک الکتریکی عضلانی کل بدن) 2) تمرین استقامتی 3) تمرین مقاومتی 4) کنترل قرار گرفتند. آزمودنی های گروه های تمرینی به مدت هشت هفته به اجرای تمرینات منتخب مربوط به گروه خود پرداختند. 48 ساعت پیش و پس از اجرای تمرینات، نمونه ی خونی جهت سنجش بیان ژن های ACTN3 وACE جمع آوری شد. داده ها با استفاده از آزمون تی همبسته، آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معناداری کمتر از 05/0 تجزیه وتحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که پس از هشت هفته مداخله؛ در گروه هوازی، مقاومتی و EMS مقادیر ACTN3 و ACE افزایش معناداری پیدا کرد. این درحالی که بود که در هیچ کدام از این متغیرها در گروه کنترل اختلاف معناداری مشاهده نشد (05/0P>). همچنین نتایج آزمون تحلیل واریانس یک طرفه نشان داد که تمرین EMS باعث تغییرات بیشتری در بیان ژن های ACTN3 و ACE در مقایسه با دیگر پروتکل های پژوهش در زنان دارای اضافه وزن می شود (p<0.05).

زمینه و هدف: امروزه آموزش های مدیریت خشم و فرزند پروری بر خوددلسوزی دانش آموزان مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله ای از مهمترین حوزه های پژوهشی است. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی آموزش های مدیریت خشم و فرزند پروری بر خوددلسوزی دانش آموزان مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله ای انجام شد. روش: این پژوهش به لحاظ هدف کاربردی،از نظر ماهیت داده ها شبه آزمایشی از نوع طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش تمامی دانش آموزان پسر پنجم و ششم ابتدایی منطقه 9 تهران در سال تحصیلی 99-1398 بودند که 45 نفر با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل قرار گرفتند. گروههای آزمایش تحت آموزش قرار گرفتند و گروه کنترل در لیست انتظار ماند. ابزارهای مورد استفاده مقیاس درجه بندی اختلال نافرمانی مقابله ای در کودکان (هومرسن و همکاران، 2006) و خوددلسوزی (نف، 2003) بودند که در پیش آزمون و پس آزمون مورد استفاده قرار گرفتند. داده ها به روش تحلیل کوواریانس یکراهه در محیط نرم افزار Spss نسخه 23 تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد گروههای دریافت کننده برنامه آموزشی بر خوددلسوزی دانش آموزان با اختلال نافرمانی مقابله ای نسبت به گروه کنترل اثربخش بوده است (5/0( p< همچنین آموزش مدیریت خشم وفرزند پروری بر خوددلسوزی دانش آموزان با اختلال نافرمانی مقابله ای تاثیر یکسانی داشت . نتیجه گیری: بنابراین، بکارگیری آموزش های فرزندپروری و مدیریت خشم در کنار دوره های تحصیلی برای دانش آموزان با اختلال نافرمانی مقابله ای می تواند از بروز، تشدید و تبدیل علائم اختلال نافرمانی مقابله ای به سایر اختلال ها پیشگیری کند و باعث افزایش خوددلسوزی در دانش آموزان گردد

اختلال درد/ دخول تناسلی- لگنی انقباض غیرارادی عضله های یک سوم خارجی واژن است که مانع از مقاربت می شود و شامل واژینیسموس و دیسپارونی است. پژوهش حاضر با هدف واکاوی تفسیر رابطه جنسی پس از درمان در زنان دارای اختلال دخول/ درد تناسلی- لگنی انجام شد. این پژوهش یک مطالعه کیفی، به روش تحلیل مضمون بود. بر اساس روش نمونه گیری هدفمند، داده ها با تعداد 9 نفر از زنان مبتلا به این اختلال که از اسفندماه 1395 تا اسفندماه 1398به کلینیک روان شناختی آبشار شهر اصفهان مراجعه کرده بودند، جمع آوری گردید. داده ها با استفاده از مصاحبه نیمه ساختار یافته انفرادی توسط مصاحبه گر زن جمع آوری شدند. در این پژوهش برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش کینگ و هارکز استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد طبقات"فرهنگی-تربیتی"، "دانش جنسی" و"شناخت وهیجان جنسی" ازجمله عوامل مؤثر در ایجاد این اختلال بوده و"دانش جنسی"، "شناخت و هیجان جنسی"و"بهبود کیفیت زندگی جنسی" از عوامل موثر در درمان آن بوده اند.

مقدمه افراد مبتلا به بیماری میگرن مشکلات متعددی در بهزیستی روانشناختی دارند؛ بر همین اساس شناخت عوامل موثر بر بهزیستی روانشناختی اهمیت دارد؛ در این راستا پژوهش حاضر باهدف بررسی نقش میانجی عاطفه منفی در رابطه بین کمال گرایی و نشخوار فکری با بهزیستی روانشناختی بیماران میگرن انجام گرفت. روش کار مطالعه حاضر به روش همبستگی و از نوع مدلسازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری این پژوهش را همه بیماران میگرن شهر مشهد در سال 1401 تشکیل داد که از بین آن ها 236 نفربا استفاده از نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از فرم کوتاه مقیاس بهزیستی روانشناختی (ریف، 1989)، مقیاس کمال گرایی چند بعدی (فراست،1990)، مقیاس پاسخ های نشخواری (نولن-هوکسما و مارو، 1991) و مقیاس عاطفه مثبت و منفی (واتسون و همکاران، 1988) استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری در نرم افزار SPSS-27 و ایموس 24 انجام شد. نتایج اثر مستقیم کمال گرایی بر بهزیستی روانشناختی منفی و معنادار بود . اثر مستقیم کمال گرایی بر عاطفه منفی مثبت و معنادار بود اثر مستقیم عاطفه منفی بر بهزیستی روانشناختی منفی و معنادار بود و اثر مستقیم نشخوار فکری بر عاطفه منفی مثبت و معنادار بود اثر غیرمستقیم کمال گرایی بر بهزیستی روانشناختی به واسطه عاطفه منفی، معنی و معنادار بود همچنین اثر غیرمستقیم نشخوار فکری بر بهزیستی روانشناختی به واسطه عاطفه منفی، معنی و معنادار بود نتیجه گیری براساس نتایج پژوهش می توان گفت که عاطفه منفی، روابط ساختاری بین کمال گرایی و نشخوار فکری را با بهزیستی روانشناختی میانجیگری می کند.

یکی از مشکلات مهم بهداشتی در برخی از کشورهای در حال توسعه مانند ایران، مسمومیت با سرب است. مطالعه حاضر ساخت یک الکترود یون گزین جدید را برای تعیین سریع و حساس یون های سرب (II) در نمونه های واقعی توصیف می کند. روش کار از کالیکس-6-آرن به عنوان یونوفور در طراحی الکترود استفاده شد. برای تهیه لایه اول از ترکیب DMPP، HEMA و n-BA و همچنین برای تهیه لایه دوم از NaTFPB،Calix[6]arena و DMPP استفاده شد. در نهایت، الکترود در نمونه های خون انسانی در غلظت های200، 300، 500، 700 و ppm 1000 از کاتیون سرب (II) مورد سنجش قرار گرفت. نتایج نتایج به دست آمده از آزمایشات FT-IR،FESEM و EDX وجود یون های سرب (II) را در حسگر بهینه سازی شده تأیید کردند. الکترود یون گزین پاسخ نرنستی به یون های سرب (II) با شیب mV/decade 581/28 در محدوده غلظت 2-10 × 1 تا 8-10 × 1 مولار را نشان داد. الکترود گزینش خوبی نسبت به یون های سرب (II) در حضور یون های مزاحم KCL، NaCL، NH4CL، CaCL2، MgCL2، ZnCL2، CuCL2 و NiCL2نشان داد. نتیجه گیری الکترود طراحی شـده، بـدون نیـاز بـه مراحـل پیچیـده آماده سـازی نمونـه، به طـور موفقیت آمیـزی جهـت تعییـن مقـدار غلظت هـای پاییـن کاتیون سرب II در نمونه هـای خونی مـورد اسـتفاده قـرار گرفـت. درنتیجه، الکترود طراحی شـده صحت خوبی داشـته و از آن میتـوان بـرای اندازه گیـری کاتیون سرب II در نمونه هـای خونی و احتمالا هر نمونه زیستی دیگر اسـتفاده نمـود.

مقدمه: درد بعد از اعمال جراحی یک تجربه ی ناخوشایند است که به دنبال محرک های مختلف بوجود می آید و انسان نسبت به آن واکنش نشان می دهد. این فرایند باعث می شود اختلالات فیزیولوژیک در تمام سیستم های بدن بوجود آید. لذا هدف از انجام روش کار: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده سه سویه کور، 59 بیمار با کلاس بیهوشی 1و 2 تحت عمل جراحی ارتوپدی اندام تحتانی با بی حسی اسپاینال قرار گرفتند. بیماران به 4 گروه، پتدین، کتورولاک، دارونما و ترکیب کتورولاک و پتدین تقسیم شدند. جهت اندازه گیری درد بیماران از معیار VAS استفاده شد. نتایج: بین گروه های کتورولاک، پتدین، دارونما و کتورولاک+پتدین از لحاظ فشارخون سیستول و دیاستول و ضربان قلب تفاوت آماری معنی داری مشاهده نشد. درصد اشباع اکسیژن در قبل و بعد از اسپاینال، 15 دقیقه بعد از عمل معنی دار بود (05/0p<). ولی در زمان های دیگر تفاوت معنی دار وجود نداشت (05/0p>). از لحاظ درد در ریکاوری، در 6 و 12 ساعت بعد از عمل، تفاوت معنی دار وجود داشت (05/0p<). ولی در زمان های دیگر، تفاوت معنی دار نبود. در 6 ساعت بعد از عمل، درد شدید در بیماران گروه های پتدین و دارونما مشاهده شد و در بیماران گروه های کتورولاک+پتدین و کتورولاک وجود نداشت؛ اما در 12 ساعت بعد از عمل، درد شدید در بیماران گروه پتدین بیشتر از گروه های دیگر شایع بود و در بیماران گروه کتورولاک+پتدین وجود نداشت. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه بیانگر آن بود که کتورولاک و ترکیب کتورولاک+پتدین باعث کاهش بی دردی در بیماران تحت عمل جراحی ارتوپدی اندام تحتانی می شود.

مقدمه: ابتلا به بیماری سرطان، بحرانی آسیب زا می باشد که تاثیر به سزایی در ابعاد گوناگون زندگی شخص دارد. بنابراین هدف این پژوهش بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر انعطاف پذیری شناختی، سرخوردگی زناشویی و رشد پس از آسیب در زنان مبتلا به سرطان در شهر مشهد بود. روش کار: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون -پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری زنان مبتلا به سرطان مراجعه کننده به بیمارستان امید و مراکز تخصصی مشهد در سال 1400 بود. از میان این افراد، 36 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه شامل 18 نفر) جایگزین شدند. سپس طرحواره درمانی ( به مدت 8 جلسه 90 دقیقه ای) روی گروه آزمایش اجرا شد و گروه کنترل هیچگونه درمانی دریافت نکرد. هر دو گروه به پرسشنامه های انعطاف پذیری شناختی دنای و ونادروال (2010)، سرخوردگی زناشویی کایزر (1993) و رشد پس از آسیب تدسچی و کالهون (1996) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بنفرونی با نرم افزار آماریSPSS نسخه 23 تحلیل شدند. نتایج: یافته ها نشان داد که مداخله طرحواره درمانی بر افزایش انعطاف پذیری شناختی، افزایش رشد پس از آسیب و کاهش سرخوردگی زناشویی در زنان مبتلا به سرطان مؤثر بوده است (01/0 ≥p ). نتیجه گیری: از آنجا که طرحواره درمانی اثرات مطلوبی روی متغییرهای پژوهش پیش رو داشته است، بنابراین استفاده از آن به منظور روش درمانی موثر جهت حمایت از بیماران خاص سرطانی پیشنهاد می شود.

طلاق یکی از تجارب تنش زای خانواده است که می تواند منجر به بروز تعارضات و ناسازگاری در اعضای خانواده مخصوصا زنان شود. این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر انزوای اجتماعی، انعطاف پذیری روانشناختی و شادکامی زنان مطلقه انجام شد. روش کار تحقیق حاضر از نظر هدف تحقیقی کاربردی است. این تحقیق براساس نحوه گردآوری داده ها نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل به همراه یک دوره پیگیری بود. از تعداد 5400 زن مطلقه مراجعه کننده به مراکز مشاوره در منطقه 2 شهر تهران در سال 1399-1400، تعداد 30 زن به صورت هدفمند انتخاب شدند و در دو گروه (درمان مبتنی بر شفقت و گواه) به روش تصادفی جایگزین شدند. ابزار پژوهش را الگوی درمان مبتنی بر شفقت گیلبرت (2010)، پرسشنامه انزوای اجتماعی توسط چلبی و امیر کافی (1383)، پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی مارتین و روبین (1995) و پرسشنامه شادکامی ارگایل ولو (1990) تشکیل دادند. داده ها استفاده از تحلیل واریانس آمیخته مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نتایج تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر نشان داد که درمان مبتنی بر شفقت انزوای اجتماعی را کاهش و انعطاف پذیری روانشناختی و شادکامی زنان مطلقه را افزایش می دهد(001 ≥p) و این تاثیر در طول زمان با توجه به آزمون پیگیری ماندگار بود (001 ≥p). نتیجه ­گیری به منظور بهبود انزوای اجتماعی، انعطاف پذیری روانشناختی و شادکامی زنان مطلقه پیشنهاد می شود از درمان مبتنی بر شفقت استفاده شود.

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی پیش بینی بلوغ عاطفی بر اساس جو عاطفی خانواده و کمالگرایی و استرس ادراک شده در زوج‎های جوان انجام شد. روش کار: مطالعه حاضر به لحاظ هدف کاربردی؛ از نظر ماهیت، توصیفی و از نظر روش تحقیق، همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه زوج هایی جوانی است که یکسال از ازدواج آنها گذشته و در بهار و تابستان 1402 به کلینیک‎های مشاوره شهر تنکابن مراجعه کردند و تعداد آنها 230 زوج بوده است که بر اساس جدول مورگان 140 نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه پژوهش حاضر انتخاب و پرسشنامه‎های بلوغ عاطفی یا شویر سینگ و بهارگاوا (1991)، جو عاطفی خانواده هیلبرن (1964)، کمالگرایی هیل و همکاران (2004) و استرس ادراک شده کوهن (1983) پاسخ دادند. پس از جمع آوری اطلاعات، داده‎ها با استفاده از روش تحلیل رگرسیون چند متغیره به روش گام به گام به کمک نرم افزار SPSS ویراست 27 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد که بین کمالگرایی منفی و استرس ادراک شده با بلوغ عاطفی رابطه معنادار منفی و بین کمالگرایی مثبت و جو عاطفی خانواده با بلوغ عاطفی رابطه مثبت وجود دارد.

مقدمه: اختلالات خوردن یکی از شایع ترین اختلالات روانی/روانی جسمانی است که مشکلات زیادی در سلامت جسمانی، عملکرد ذهنی و کیفیت زندگی ایجاد می کند. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی با درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر انسجام روانی بیماران پرخوری بود. روش کار: پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل زنان چاق و دارای اضافه وزن 18 تا 45 ساله مبتلا به پرخوری در شهر کرج بود که در سال های 1402-1401 به طور مرتب به انجمن پرخوران گمنام شهر کرج مراجعه کرده بودند. از بین جامعه آماری برای انتخاب حجم نمونه با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، 60 نفر از آن ها انتخاب شدند. آزمودنی ها از نظر نمرات پرسشنامه پرخوری و تشخیص پزشک به طور مساوی در دو گروه (20 نفر در گروه رفتاردرمانی دیالکتیکی و 20 نفر در گروه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد) و گروه کنترل (20 نفر) قرار گرفتند. پس از انجام پیش آزمون، آزمودنی های گروه آزمایش، پروتکل رفتار درمانی دیالکتیکی سافر (2009) طی 12 جلسه 2 ساعته و پروتکل طرح درمان رویکرد پذیرش و تعهد هیز و همکاران (2009) و هیز و همکاران (2010) طی 12 جلسه 2 ساعته دریافت کردند. سپس مرحله پس آزمون و سه ماه بعد پیگیری انجام شد. ابزار مورداستفاده در این پژوهش، پرسشنامه انسجام روان شناختی فلسنبرگ (1) بود. داده های به دست آمده از این تحقیق با استفاده از نرم افزار spss-27 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد که بین اثربخشی دو گروه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و رفتاردرمانی دیالکتیکی در افزایش سطح انسجام روانی بیماران مبتلا به پرخوری تفاوت معناداری وجود ندارد. نتایج نشان داد که هر دو گروه مؤثر بوده و نتایج پایداری را نشان می دهند. نتیجه گیری: با توجه به یافته ها می توان نتیجه گرفت که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و رفتاردرمانی دیالکتیکی می تواند سطح انسجام روانی بیماران مبتلا به پرخوری را افزایش دهد؛ بنابراین توصیه می شود درمانگران از این رویکردها به عنوان درمانی مؤثر برای افزایش انسجام روانی بیماران مبتلا به پرخوری استفاده کنند.

مقدمه: مقاومت به انسولین (IR) از مهمترین عوامل ایجادکننده اختلالات کبدی مشخص شده و با کاهش بیان گیرندۀ فعال شده با تکثیر پرواکسیزوم آلفا (PPAR-α) ، افزایش بیان پروتئین متصل شونده به عنصر تنظیمی استرول (SREBP-1C) و پروتئین متصل شونده به عنصر پاسخ دهنده کربوهیدرات (ChREBP)کبدی همراه است. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی بر سطوح پروتئین های PPAR-α ، SREBP-1C و ChREBP موش های دیابتی نوع دو می باشد. روش کار: در این مطالعه تجربی ، 27 سر موش نر ویستار، به صورت تصادفی به سه گروه کنترل سالم، کنترل دیابتی و دیابتی تمرین تقسیم شدند. تمرینات هوازی با شدت متوسط و پیش رونده به مدت 8 هفته و هر هفته پنج جلسه روی تردمیل انجام شد. پس از هشت هفته تمرین، میزان بیان پروتئینPPAR-α ، SREBP-1cو ChREBP در بافت کبد به روش الایزا و میزانIR با استفاده از فرمول HOMA-IR اندازه گیری شد. برای مقایسه بین گروه ها از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد و داده ها در سطح 05/0 p< آزمایش شدند. نتایج: نتایج آزمون تعقیبی کاهش معنادار IR در بین گروه تمربن در مقابسه با گروه دیابت کنترل را نشان داد(005/0 p<). بین گروه ها تغییر معتاداری در سطح پروتئین های PPAR-α ، SREBP-1C و ChREBP مشاهده شد(005/0 p<). نتیجه گیری: تمرینات هوازی به مدت هشت هفته منجر به بهبود مقاومت به انسولین در موش های دیابتی توع دو شد. تفاوت معتاداری در بیان پروتئین های کبدی در بین گروه ها مشاهده شد.

بـیماری مولتیپل اسکلروزیس (MS) یک بیماری مزمن و پیشـرونده سیسـتم عصـبی مرکـزی است، از آنجا که MS درمـان قطعی ندارد، لازمست مبتلایان به آن، با بیماری مزمن خود تطـابق و هماهنگـی پـیدا کنند تا بتوانند به وظایف و مسوولیتهای خود عمل نمایند. اولین گامِ کمک به بیماران برای مراقبت و مدیریت بهتر بیماریشان، انجام رفتارهای خودمراقبتی است. در این مطالعه، هدف ما ارزیابی اثربخشی مداخلات خودمراقبتی در افزایش رفتارهای پیشگیری کننده از پیشرفت بیماری، در بیماران MS می باشد. روش کار: جستجوی ادبیات با استفاده از چهار پایگاه داده (PubMed ، Scopus، Google Scholar و Web of Science) انجام شد .بررسی حاضر تمام مطالعاتی راکه از ابتدا تا تاریخ 19/02/2022 در مجلات ملی و بین المللی با موضوع خود مراقبتی در بیماران MS منتشر شده بود، شامل می شود. استراتژی جستجو با استفاده از اصطلاح نامه عنوان پزشکی (MeSH) و کلمات کلیدی مرتبط شامل مولتیپل اسکلروزیس،" Multiple sclerosis " ، خودمراقبتی ،" Self-Care" انجام گرفت. یافته ها: در مجموع 13 مطالعه شامل داده های 802 بیمار ، معیارهای ورود به مطالعه را داشتند. ما دریافتیم که مدل اروم متداولترین مدلی است که برای جهت ارائه مداخلات خود مراقبتی مورد استفاده قرار می گیرند. نتیجه گیری: نتایج این بررسی نشان می دهد که طراحی و اجرای برنامه های آموزشی با تمرکز بر مهارت های خودمراقبتی می تواند احساس استقلال و شایستگی بیماران و توانایی آنها برای کنار آمدن با مشکلات مربوط به بیماری ، مهارتهای انطباق پذیری آنها را به ویژه هنگام تعامل با دیگران را افزایش دهد.

مقدمه: کم توجهی یک مشکلی است که توسط تعدادی از علائم، رفتارهای تکانشی و ناتوانی در تمرکز نشان داده می شود. ضروری است با به کارگیری درمان های روان شناختی مناسب نسبت به کاهش مشکلات ناشی از آن اقدام نمود. این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سرمایه روانشناختی و مشغولیت در مدرسه در نوجوانان دارای مشکلات کم توجهی انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. از جامعه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم در ناحیه 2 آموزش و پرورش شهر تبریز، 40 نفر از به عنوان نمونه به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و با روش تصادفی در دو گروه 20 نفری آزمایش و کنترل جایگزین شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس خودگزارشی مشکلات رفتاری نوجوانان آخنباخ (YSR)، سرمایه روانشناختی لوتانز (PCQ) و مشغولیت دانش آموز در مدرسه (SES-4DS) استفاده شد. در این پژوهش، گروه آزمایش طی 9 جلسه 90 دقیقه ای تحت درمان پذیرش و تعهد (ACT) قرار گرفت و گروه کنترل نیز در لیست انتظار بودند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیری انجام شد. نتایج: یافته نشان داد که مداخله مبتننی بر پذیرش و تعهد منجر به تفاوت معنی دار بین گروه ها در متغیرهای سرمایه روانشناختی به میزان 8/60 درصد و مشغولیت در مدرسه به میزان 8/58 درصد شده است (005/0p<). نتیجه گیری: مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد درمان موثر و قابل توجهی بر ارتقای سرمایه روانشناختی و مشغولیت در مدرسه دانش آموزان دارای مشکلات کم توجهی است

مقدمه: مطالعه حاضر با هدف تعیین­ اثربخشی آموزش حل مسئله بر ولع مصرف، سلامت روان و حساسیت به طرد در افراد وابسته به مواد انجام شد. روش پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش­آزمون، پس­آزمون با گروه کنترل و پیگیری سه ماهه بود. روش کار: جامعه آماری این مطالعه شامل افراد دارای سابقه مصرف مواد افیونی مراجعه کننده به یکی از مراکز ترک اعتیاد نسیم­شهر در سال 1400 بودند. 40 نفر از افراد براساس معیارهای ورود و خروج و به شیوه نمونه­گیری دردسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ولع مصرف مواد (صالحی فدردی و برعرفان، 1387)، پرسشنامه سلامت روان (کی یز، 2006) و پرسشنامه حساسیت به طرد (داونی و فلدمن، 1996) بود. هر دو گروه آزمایش و کنترل، با استفاده از ابزار پژوهش مورد پیش آزمون قرار گرفتند. سپس گروه آزمایش طی 8 جلسه 60 دقیقه ای آموزش حل مسئله را دریافت کرد و برای گروه کنترل هیچ آموزشی اجرا نشد. در پایان مداخلات هر دو گروه آزمایش و کنترل با استفاده از ابزار پژوهش مورد پس آزمون قرار گرفتند. آزمون پیگیری پس از سه ماه از هر دو گروه بعمل آمد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر تجزیه و تحلیل شدند. نتایج: یافته ها نشان داد اثر اجرای متغیر مستقل بر متغیرهای های ولع مصرف مواد (001/0= P ، 02/36 =F)، سلامت روان (001/0= P، 11/23 =F) و حساسیت به طرد (001/0= P، 51/24 =F) معنادار است. به طوری که اجرای آموزش حل مسئله باعث شده تا میانگین نمرات ولع مصرف مواد، سلامت روان و حساسیت به طرد در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در مراحل پس آزمون و پیگیری کاهش یابد. نتیجه گیری: نتایج در دوره پیگیری پا برجا ماندند. ازاین رو می توان از آموزش حل مسئله به عنوان یک روش درمانی غیردارویی جایگزین یا تکمیلی در مراکز درمانی سوءمصرف مواد با هدف کاهش ولع مصرف مواد و حساسیت به طرد و بهبود سلامت روان سود برد.

مقدمه: رهایی گلوکز کبدی از مهمترین عوامل هایپرگلیسیمی در دیابتی های نوع 2 معرفی شده است. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر تمرینات تناوبی شدید بر بیان ژن RBP4 در هپاتوسیت های کبدی همچنین سطوح گلوکز خون و انسولین رت های دیابتی نوع 2 انجام گرفت. روش کار: برای این منظور، 14 سر رت نر ویستار 10 هفته ای(10±220 گرم) توسط درون صفاقی نیکوتین آمید و STZ به دیابت نوع 2 القا شدند سپس به گروه های کنترل(7=n) و تناوبی(7=n) تقسیم شدند. رت های گروه تناوبی یک برنامه تمرینات تناوبی 4 هفته ای(5 جلسه در هفته) را در قالب دویدن ها تناوبی روی تریدمیل اجرا نمودند. گروه کنترل در برنامه تمرین شرکت نداشتند. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، بیان ژن RBP4 در سلول های کبدی همچنین انسولین سرم و گلوکز ناشتا توسط آزمون تی مستقل بین گروه ها مقایسه شد. نتایج: تمرینات تناوبی به کاهش معنی دار گلوکز ناشتا(001/0 = p) و بیان ژن RBP4 در سلول های کبدی (031/0 = p) نسبت به گروه کنترل منجر شد. همچنین سطوح انسولین سرم در پاسخ به تمرینات تناوبی نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری پیدا کرد(001/0 = p). نتیجه گیری: بر پایه این یافته ها، بهبود سطوح گلوکز ناشتا در پاسخ به تمرینات تناوبی را شاید بتوان به کاهش بیان RBP4 در هپاتوسیت های کبدی نسبت داد. با این وجود، شناخت مکانیسم های عهده دار اثر ورزش بر نیمرخ گلیسیمیک نیازمند مطالعات بیشتری است.

مقدمه: هدف از این مطالعه مقایسه اثربخشی طرحواره درمانی هیجان محور و تحلیل ارتباط متقابل بر نظم­جویی شناختی هیجانی و نشخوار فکری زوجین با تعارضات زناشویی بود. روش کار: روش پژوهش شبه آزمایشی، با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل با مرحله پیگیری بود. جامعه آماری این پژوهش متشکل از کلیه زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره آبادان و دفاتر خدمات قضایی آبادان در سال 1401 بوده است. نمونه آماری شامل 30 زوج بودند که به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل تقسیم شدند. ابزار پژوهش پرسش نامه مقیاس نظم جویی شناختی هیجان گرانفسکی و همکاران(2011) و مقیاس نشخوارگری نولن هوکسما و مارو(1991) بود. پروتکل­های تحقیق شامل طرحواره درمانی هیجان­محور نوشته لیهی، تیرچ و ناپولیتانو (2011) و تحلیل رفتار متقابل اریک برن (2011) بود. تحلیل کواریانس چند متغیره و آزمون تعقیبی بونفرونی با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 26 در سطح معنی داری 05/0 برای تجزیه و تحلیل داده ها انجام شد. نتایج: یافته ها نشان دادند که در مقایسه بین گروهی پس آزمون ها و پیگیری بین دو گروه آزمایش تفاوت معنی داری وجود ندارد (05/0p≥)؛ ولی بین گروه گواه با دو گروه آزمایش تفاوت معنی دار می باشد (05/0p<). نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق می توان گفت که هر دو درمان بر متغیرهای نظم­جویی شناختی هیجانی و نشخوار فکری زوجین در زوجین دارای تعارض زناشویی اثرگذار می باشد.

خیانت زناشویی از جمله آسیب های بین فردی جدی است که پیامدهای روان شناختی متعددی از جمله کاهش امید به زندگی و دشواری در بخشش را در پی دارد. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان هیجان مدار و طرحواره درمانی بر میزان بخشش و امید به زندگی در زنان آسیب دیده از خیانت زناشویی بود. روش کار پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون بود. جامعه آماری شامل زنان آسیب دیده از خیانت زناشویی مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر منطقه 1 شهر تهران در نیمه دوم سال 1402 بود. از میان آن ها، 30 نفر به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (هر گروه 15 نفر) گمارده شدند. گروه آزمایش اول 8 جلسه 90 دقیقه ای درمان هیجان مدار و گروه آزمایش دوم 8 جلسه 90 دقیقه ای طرحواره درمانی دریافت کردند. ابزارهای گردآوری داده ها شامل پرسش نامه امید به زندگی اشنایدر (1991) و پرسش نامه بخشش خانواده (FFS) بود. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل واریانس کواریانس انجام شد. نتایج نتایج نشان داد هر دو روش مداخله موجب افزایش بخشش و امید به زندگی در زنان آسیب دیده شدند؛ در مقایسه اثربخشی، درمان هیجان مدار تأثیر بیشتری بر افزایش بخشش و طرحواره درمانی تأثیر بیشتری بر امید به زندگی داشت. نتیجه ­گیری براساس یافته ها، می توان از درمان هیجان مدار و طرحواره درمانی به عنوان رویکردهای مؤثر در ارتقای سلامت روان زنان آسیب دیده از خیانت زناشویی استفاده کرد، و بسته به اهداف درمان، هر یک از این رویکردها قابل توصیه هستند.

مقدمه: مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان اثربخشی برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر افسردگی، اضطراب و رضایت جنسی در زنان مبتلا به ناباروری اولیه بود. روش کار: این مطالعه از نوع نیمه تجربی بود. جامعه آماری کلیه زنان مبتلا به ناباروری اولیه که در به بخش ناباروری و IVF بیمارستان آیت الله طالقانی در شهر تهران در ماه های مهر تا دی 1402 بودند. 30 نفر از زنان مبتلا به ناباروری اولیه به شیوه نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. سپس به صورت تصادفی در گروه آزمایش (تحت برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی) (n=15 ) و گروه کنترل (n=15) گمارده شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه استاندارد مسائل جنسی(MSQ) اسنل و فیشرو والترز (1993)، در سه مرحله خط پایه، پس از مداخله و پیگیری سه ماهه جمع آوری شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر چند متغیری انجام شد. نتایج: یافته ها نشان داد که در گروه تحت برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی، میانگین نمره اضطراب جنسی و افسردگی جنسی همچنین رضایت جنسی در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل به طرز معناداری کاهش و افزایش پیدا کرده است (001/0 < P). نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی می تواند در بهبود اضطراب و افسردگی جنسی همچنین رضایت جنسی در زنان مبتلا به ناباروری اولیه موثر باشد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر همجوشی شناختی و خودتنظیمی هیجانی همسران جانبازان انجام گرفت. روش پژوهش نیمه آزمایشی (با گروه آزمایش و گواه) با طرح سه مرحله ای (پیش آزمون- پس آزمون- پیگیری) و دوره پیگیری دو ماهه بود. در این پژوهش جامعه آماری را همسران جانبازان اعصاب و روان مراجعه کننده به مرکز مشاوره شاهد (تحت نظر بنیاد شهید و امور ایثارگران) شهر مشهد در فصل تابستان و پاییز سال 1401 تشکیل دادند. در این پژوهش تعداد 51 همسر جانباز با روش نمونه گیری داوطلبانه انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش (26 نفر) و گواه (25 نفر) جایدهی شدند. گروه آزمایش درمان شناختی- رفتاری را طی ده هفته در ده جلسه 90 دقیقه ای دریافت نمودند. پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه همجوشی شناختی (گیلاندرز و همکاران، 2010) (CFQ) و پرسشنامه خودتنظیمی هیجانی (گروس و جان، 2006) (ESRQ) بود. داده های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس آمیخته با استفاده از نرم افزار آماری SPSS23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که درمان شناختی- رفتاری بر همجوشی شناختی (0001>P) و خودتنظیمی هیجانی (0001>P) همسران جانبازان تأثیر معنادار دارد. بر اساس یافته های پژوهش می توان چنین نتیجه گرفت که درمان شناختی-رفتاری با شناخت افکار خودآیند منفی، خطاهای منطقی، عینی سازی افکار و روش های پرهیز از کلی نگری و بررسی طرح واره ها و شناخت های بنیادی می تواند با ایجاد مهارت های شناختی و فنون رفتاری جدید سبب کاهش همجوشی شناختی و بهبود خودتنظیمی هیجانی همسران جانبازان شود.

مقدمه: داشتن جامعه سالم و شاد در گرو سلامت روحی و جسمی اعضاء آن بوده و اوقات فراغت و ورزش های تفریحی در بهسازی جسمی و روحی افراد اهمیت بسیار دارد. بر همین اساس هدف پژوهش حاضر مدلسازی روابط ساختاری بین شادکامی و سلامت عمومی با مشارکت ورزشی در اوقات فراغت معلمان شهرستان تفت بود. روش کار: روش تحلیلی تحلیلی و به صورت همبستگی اجرا شد. جامعه آماری 110 نفر از معلمان شهرستان تفت بودند که 86 نفر با نمونه گیری براساس متغیرهای آشکار مشاهده شده در این پژوهش شرکت نمودند. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه های استاندارد شارکلی (2007)، شادکامی آکسفورد (1989) و سلامت عمومی گلدبرگ و هیلر (1979) با پایایی قابل قبول به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از آمار توصیفی و استنباطی و مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد که در سطح اطمینان 95% مشارکت ورزشی تأثیر مثبت و معناداری بر شادکامی داشته (055/13t= ) و شدت تأثیر آن نیز معادل 693/0 بوده و همچنین مشارکت ورزشی با شدت تأثیر 671/0 بر روی سلامت عمومی نیز تأثیر مثبت و معناداری دارد (807/12 = (t . بین مشارکت ورزشی و پنج مؤلفه متغیر شادکامی (خلق مثبت، رضایت از زندگی، سلامتی، عزت نفس و کارآمدی) و مؤلفه های سلامت عمومی (علائم جسمانی، علائم اضطرابی، علائم افسردگی و کارکرد اجتماعی) نیز رابطه مثبت و معناداری وجود داشت. شاخص نیکویی برازش در نرم افزار Smart PLS با شاخص Gof شناسایی می شود که در مورد مدل مفهومی پژوهش حاضر این شاخص معادل 467/0 بود. نتیجه گیری: می توان گفت که برخورداری از اوقات فراغت مناسب می تواند سلامت جسمی و روحی را افزایش داده و باعث شادکامی و سلامت عمومی شود.

مقدمه: خیانت زناشویی به عنوان یکی از شایعترین علت طلاق معضلات زیادی در جامعه ایجاد کرده است. زنان خیانت دیده اغلب احساس عمیق آسیب، بی وفایی و ناراحتی عاطفی را تجربه می کنند که پیامدهای آن خود انتقادی و عدم تحمل ابهام است. هدف پژوهش حاضر تعیین اثر بخشی درمان پذیرش و تعهد بر کاهش خودانتقادی و عدم تحمل ابهام در زنان خیانت دیده بود. روش کار: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه و پیگیری بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان خیانت دیده مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر تهران بودند که از میان آنها 32 نفر به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. شرکت کنندگان پرسشنامه های خود انتقادی و عدم تحمل ابهام را در سه نوبت پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری تکمیل کردند. گروه آزمایش 8 جلسه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد دریافت کردند و گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکرد. داده های حاصل از پژوهش با نرم افزار SPSS-27 و با استفاده از آزمون اندازه گیری مکرر مختلط مختلط با رعایت مفروضه های آماری تحلیل شد. نتایج: یافته ها نشان داد که درمان پذیرش و تعهد بر خودانتقادی و عدم تحمل ابهام در زنان خیانت دیده اثربخش است (05/0>p). همچنین، یافته ها نشان داد که درمان پذیرش و تعهد بیشترین تاثیر را بر کاهش خود انتقادی زنان خیانت دیده داشته است. نتیجه گیری: با توجه به نتیجه پژوهش می توان به بهبود خود انتقادی و عدم تحمل ابهام زنان خیانت با استفاده از درمان پذیرش و تعهد کمک کرد.

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان ذهن آگاهی نوجوان محور بر شایستگی اجتماعی و همجوشی شناختی نوجوانان مبتلا به اختلال رفتاری- هیجانی برونی سازی شده انجام شد. پژوهش حاضر کاربردی، از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان دارای مشکلات رفتاری- هیجانی برونی سازی شده بود که در دوره اول متوسطه در سال تحصیلی 1402-1401 در شهر اصفهان مشغول به تحصیل بودند. در پژوهش حاضر 35 دانش آموز مبتلا به اختلال رفتاری- هیجانی برونی سازی شده با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و با شیوه تصادفی در گروه های آزمایش و گواه جایدهی شدند (18 دانش آموز در گروه آزمایش و 17 دانش آموز در گروه گواه). دانش آموزان گروه آزمایش درمان ذهن آگاهی نوجوان محور را طی ده هفته در ده جلسه 90 دقیقه ای دریافت نمودند. در این پژوهش از سیاهه رفتاری- هیجانی کودکان و نوجوانان (CABEI)، پرسشنامه شایستگی اجتماعی (SCQ) و پرسشنامه همجوشی شناختی (CFQ) استفاده شد. داده ها با تحلیل واریانس آمیخته با استفاده از نرم افزار آماری SPSS23 تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که درمان ذهن آگاهی نوجوان محور بر شایستگی اجتماعی (0001/0>P؛ 67/0=Eta؛ 47/68=F) و همجوشی شناختی (0001/0>P؛ 66/0=Eta؛ 13/64=F) نوجوانان مبتلا به اختلال رفتاری- هیجانی برونی سازی شده تأثیر معنادار دارد. بر اساس یافته های حاصل از پژوهش حاضر، درمان ذهن آگاهی نوجوان محور با بهره گیری از استعاره های متناسب با سطح شناختی نوجوانان و همچنین بکارگیری اعمال ذهن آگاهانه در رفتارهای روزمره می تواند به عنوان درمانی کارآمد در جهت بهبود شایستگی اجتماعی و کاهش همجوشی شناختی نوجوانان مبتلا به اختلال رفتاری- هیجانی برونی سازی شده مورد استفاده قرار گیرد.

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر درمان شناختی رفتاری بر استرس مادران کودکان ADHD و علائم بیش فعالی کودکان ADHD انجام شد. روش کار: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش متشکل از مادران کودکان ADHD شهر سمنان در 4 ماهه اول سال 1403 بود. نمونه آماری با توجه به طرح پژوهشی (نیمه­آزمایشی) بصورت در دسترس و از بین داوطلبان و با توجه به ملاک­های ورود و خروج نمونه انتخاب و بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) جایگزین شد. ابزار پژوهش شامل مقیاس استرس توسط کوهن، کامارک و مرملستین (1983) و فرم والد پرسشنامه کانرز (1998) برای بررسی علائم بیش فعالی کودکان ADHD بود. پروتکل درمان شناختی رفتاری استفاده شده در این تحقیق با اقتباس از وایت (2001 ) بود. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از تحلیل کواریانس چندمتغیری و توسط نرم­افزار SPSS ویرایش 25 انجام شد. نتایج: نتایج نشان داد درمان شناختی رفتاری بر استرس و علائم بیش فعالی کودکان ADHD اثربخش است (05/0p<). نتیجه گیریبا توجه به نتایج پژوهش می توان گفت که درمان شناختی رفتاری با عث کاهش استرس والدین و علائم بیش فعالی کودکان ADHD می شود. پیشنهاد می گردد در جهت بالا رفتن اعتبار بیرونی تحقیق تحقیقات بیشتری در این راستا صورت بگیرد.

مقدمه: مشـکلات هیجانـی و اسـترس ناشـی از آن می توانـد به عنــوان مقدمـ ـه ای بــرای پرخــوری محســوب شــوند و حتــی پرخــوری به عنــوان یــک مکانیســم تنظیــم هیجــان ناســازگارانه در افـراد دارای اضافـه وزن یـا مبتلا بـه چاقـی مطـرح شـده اسـت. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی طرحواره درمانی ذهنیت مداربر خوردن هیجانی و شاخص تودۀ بدنی زنان چاق دارای اختلال پرخوری انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون-گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیۀ زنان چاق با اختلال پرخوری دارای پرخوری هیجانی مراجعه کننده به کلینیک های مشاوره منطقه 2 شــهر تهران در سال 1402 بود. از بین این افراد تعداد 30 نفر به روش نمونه گیری در دسـترس و با توجه به ملاکهای ورود و خروج انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل مقیاس خوردن هیجانی آرنو و شاخص تودۀ بدنی بود. آزمودنی های گروه آزمایش طی 20 جلسۀ یک ساعته، تحت مداخلۀ طرحواره درمانی ذهنیت مدارقرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-26 و آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره و آزمون تعقیبی بن فرونی با رعایت مفروضه های آماری انجام شد. نتایج: نتایج حاصل از آزمون کوواریانس چند متغیره نشان داد که بین گروه طرحواره درمانی ذهنیت مدار و کنترل در ترکیبی از متغیرهای خوردن هیجانی و شاخص تودۀ بدنی تفاوت معناداری وجود دارد (F=22/41 و P<0/05). همچنین نتایج آزمون تعقیبی بن فرونی نشان داد که میانگین گروه دریافت کننده برنامه طرحواره درمانی ذهنیت مدار هم در متغیر خوردن هیجانی و هم در متغیر شاخص تودۀ بدنی از میانگین گروه کنترل به طور معناداری کوچکتر است (P<0/05). نتیجه گیری: با نظر به یافته های پژوهش، به منظور کمک به مشکل اضافه وزن و خوردن هیجانی زنان چاق دارای اختلال پرخوری، استفاده از طرحواره درمانی ذهنیت مدار می تواند مثمرثمر باشد.

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی واقعیت درمانی گلاسر بر عواطف منفی و خود تنظیمی زناشویی زنان دارای تعارضات زناشویی مراجعه کننده به مراکز مشاوره انجام گرفت. روش کار: روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش­آزمون پس­آزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری یک ماهه بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اصفهان در سه ماهه دوم سال 1402 بود که به شیوه در دسترس انتخاب شدند. جهت انتخاب نمونه از بین زنانی که نمرات بالاتر از میانگین در پرسشنامه تعارضات زناشویی کسب نموده بودند و سایر شرایط ورود به پژوهش را داشتند و حاضر به مشارکت در پژوهش بودند به تصادف 30 نفر انتخاب شده و در مرحله بعدی به تصادف در گروه های آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) گمارده شدند. گروه آزمایش هشت جلسه 90 دقیقه ای(هر هفته یک جلسه) واقعیت درمانی(گلاسر ،2005) را دریافت کردند و گروه کنترل در لیست انتظار باقی ماندند. ابزار جمع آوری اطلاعات در مراحل پیش آزمون، پس ازمون و پیگیری شامل پرسشنامه خودتنظیمی رفتاری برای روابط کارآمد(ویلسون و همکاران، 2005) و مقیاس عاطفه منفی(واتسون و همکاران، 1988) بود. نتایج: به منظور بررسی و تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از نرم افزار بسته آماری در علوم اجتماعی(نسخه 23) و روش اندازه های مکرر استفاده شد. نتایج نشان داد، واقعیت درمانی گلاسر تأثیر معناداری بر خودتنظیمی زناشویی و عواطف منفی زنان دارای تعارضات زناشویی داشته است (01/0>P). پایداری اثر نتایج به دست آمده در مرحله­ پیگیری یک ماهه حفظ شد (01/0>P). نتیجه گیری: می­توان گفت واقعیت درمانی گلاسر رویکرد موثری برای بهبود عواطف منفی و افزایش خودتنظیمی زناشویی در زنان دارای تعارضات زناشویی است.

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی فرزندپروری مبتنی بر پذیرش و تعهد بر شایستگی اجتماعی و اضطراب دانش آموزان با مشکلات رفتاری- هیجانی برونی سازی شده انجام شد. پژوهش حاضر کاربردی، از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان دارای مشکلات رفتاری- هیجانی برونی سازی شده بود که در دوره اول متوسطه در سال تحصیلی 1402-1401 در شهرستان اسلام شهر مشغول به تحصیل بودند. در این پژوهش تعداد 35 دانش آموزان دارای مشکلات رفتاری- هیجانی برونی سازی شده با روش نمونه گیری هدفمند (با توجه به ملاک های ورود به پژوهش) انتخاب و با شیوه تصادفی در گروه های آزمایش و گواه جایدهی شدند (18 دانش آموز در گروه آزمایش و 17 دانش آموز در گروه گواه). والدین دانش آموزان گروه آزمایش مداخله فرزندپروری مبتنی بر پذیرش و تعهد را طی هشت هفته در هشت جلسه 90 دقیقه ای دریافت نمودند. در این پژوهش از سیاهه رفتاری- هیجانی کودکان و نوجوانان (CABEI)، پرسشنامه شایستگی اجتماعی (SCQ) و پرسشنامه اضطراب (AQ) استفاده شد. نتایج نشان داد که فرزندپروری مبتنی بر پذیرش و تعهد بر شایستگی اجتماعی و اضطراب دانش آموزان با مشکلات رفتاری- هیجانی برونی سازی شده تأثیر معنادار دارد. بر اساس یافته های حاصل از پژوهش حاضر، فرزندپروری مبتنی بر پذیرش و تعهد با بهره گیری از انعطاف پذیری شناختی و آشنایی والدین با حریم روان شناختی و مرزبندی بین والد و فرزند، شیوه های کنترل نامناسب و باورها و اصول ناکارآمد و غیرمنطقی می تواند به عنوان روشی کارآمد در جهت بهبود شایستگی اجتماعی و کاهش اضطراب دانش آموزان با مشکلات رفتاری- هیجانی برونی سازی شده مورد استفاده قرار داد.

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی اثر تعاملی بار هیجانی محرک و حافظه کاری فضایی بر توانایی تشخیص تغییر بود. روش کار: روش پژوهش از نوع رابطه ای- اکتشافی بود. جامعه آماری این پژوهش، دانشجویان دانشگاه پیام نور و آزاد اسلامی واحد زرند بود که از میان آنها 200 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. . جهت جمع آوری داده ها از تصاویر واقعی با بار هیجانی مثبت، منفی و خنثی در قالب نرم افزار تهیه شده برای سنجش کوری تغییر، بار هیجانی محرک و پیچیدگی محرک استفاده شد. داده ها با استفاده از SPSS نسخه 21 و تحلیل واریانس یک راهه و تحلیل واریانس عاملی تحلیل شدند. نتایج: نتایج نشان داد که هم اثر اصلی بار هیجانی محرک و حافظه کاری فضایی و هم اثر تعاملی این دو بر توانایی تشخیص تغییر معنی دار است (001/0>P). همچنین بین اثر سطوح حافظه کاری فضایی کم و متوسط نیز تفاوت معناداری وجود دارد. و هر دو متغیر بارهیجانی محرک و حافظه کاری فضایی بصورت تعاملی بر توانایی تشخیص تغییر اثرگذار هستند (001/0>P).