مجله دانشکده پزشکی
سال:1391 | دوره:70 | شماره:5 |تعداد مقالات:13

هدف: عوامل متعددی در ایجاد بیماری های قلبی- عروقی دخیل اند، از جمله اسیدهای چرب ترانس، که به طور عمده طی فرآیندهای اشباع سازی روغن های گیاهی به وجود می آیند. این فرآیندها موجب تشکیل روغن های نیمه جامد می شود، امروزه مشخص شده است که این ماده غذایی عامل خطر مهمی در بروز و پیشرفت آتروسکلروز است، از طرف دیگر مشخص شده است که، تعدادی از گیرنده های هسته ای از جمله PPAR ها (Peroxisome Proliferator Activated Receptor) در هموستاز لیپید و پاتوژنز بیماری های قلبی- عروقی دخالت داشته و نقش های به سزایی ایفا می کنند، از این رو در این مطالعه تاثیر اسید الاییدیک بر بیان ژن gPPAR مورد بررسی قرار گرفته شد.روش بررسی: سلول های ماکروفاژی RAW264.7 با غلظت های 0.5mM، یک و دو اسید الاییدیک به مدت شش ساعت تیمار گردیدند. گروه کنترل نیز حاوی اتانول 50% (به عنوان حلال) معادل مقدار اتانول استفاده شده در غلظت دو میلی مولار لحاظ گردید. بعد از استخراج RNA و سنتز cDNA میزان بیان ژن gPPAR با روش Real-Time PCR مورد سنجش قرار گرفت.یافته ها: اسید الاییدیک بعد از تیمار شش ساعته در هر سه غلظت 0.5mM، یک و دو میزان بیان ژن gPPAR را در رده سلولی ماکروفاژی RAW264.7 در مقایسه با گروه کنترل، به ترتیب 1.36، 1.68 و 3.24 برابر کاهش داد (P<0.05).نتیجه گیری: اسید الاییدیک، از طریق کاهش بیان ژن گیرنده هسته ای gPPAR باعث بروز، تشدید و یا تسریع بیماری های قلبی و عروقی به خصوص آتروسکلروز می شود و این یافته اهمیت کاهش مصرف این ماده غذایی را نشان می دهد.

زمینه و هدف: آدیپوکین ها پروتیین های مترشحه از بافت چربی هستند که در کنترل متابولیسم بدن شرکت دارند. کمرین (Chemerin) از جمله آدیپوکین ها بوده و دارای نقش های بیولوژیکی گوناگون است. طبق مطالعات مختلف سطح سرمی کمرین با تغییر در شاخص توده بدنی (BMI)، مقاومت به انسولین، سندرم متابولیک، دیابت و بیماری های قلبی- عروقی در ارتباط بوده است. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط سطح سرمی هورمون کمرین با سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) در زنان مبتلا انجام شد.روش بررسی: این مطالعه مورد- شاهدی در بیماران مبتلا به PCOS در بیمارستان طالقانی تهران در سال 1390 انجام شد. تعداد 45 بیمار PCOSو هم چنین 45 نفر به عنوان گروه شاهد به روش نمونه گیری آسان انتخاب شدند. میزان BMI و سطح سرمی هورمون های کمرین و انسولین به روش الایزا ساندویچی و هم چنین میزان گلوکز سرمی به روش رنگ سنجی آنزیمی در حالت ناشتا اندازه گیری شدند. شاخص مقاومت به انسولین با مدل HOMA-IR محاسبه گردید.یافته ها: میزان هورمون کمرین، گلوکز و هورمون انسولین سرم در بیماران مبتلا به PCOS به طور معنی داری از لحاظ آماری از گروه شاهد بیش تر بود و این افراد با محاسبه HOMA-IR مشخص شد که مبتلا به مقاومت به انسولین بودند (P<0.05). اما همبستگی معنی داری بین سطح کمرین سرم با انسولین، گلوکز و مقاومت به انسولین و BMI در بیماران مبتلا به PCOS با گروه شاهد وجود نداشت.نتیجه گیری: این مطالعه نشان می دهد که میزان هورمون کمرین در سرم بیماران PCOS نسبت به گروه شاهد دارای BMI مشابه، افزایش قابل توجهی دارد. بر اساس یافته های این مطالعه تغییرات کمرین می تواند در تشخیص مکانیسم اختلال مذکور و یافتن راهکارهای درمانی جدید موثر واقع شود.

زمینه و هدف: هیپوترمی یکی از عوامل مهم در بقای نوزادان، به خصوص در میان نوزادان کم وزن است. ماندگاری طولانی مدت در وضعیت هیپوترمی منجر به ورم، خون ریزی، یرقان و مرگ می شود. از این جهت پژوهش حاضر تلاشی در جهت بررسی عوامل موثر بر گذار از وضعیت هیپوترمی در نوزادان است.روش بررسی: نمونه به کار گرفته شده در این پژوهش شامل 439 نوزاد بستری در بخش NICU در بیمارستان امام خمینی (ره) شهر تهران بود. در این مطالعه، درجه حرارت رکتال نوزادان در بدو تولد و سپس در ادامه به فاصله های 30 دقیقه ای، تا رسیدن به دمای نرمال اندازه گیری شد. در تحلیل داده ها و برآورد نرخ انتقال از وضعیت هیپوترمی از مدل چند وضعیتی مارکوف (Markov models) با دو متغیر همراه وزن و دمای محیط تولد استفاده و نرم افزار R برای برازش به کار گرفته شد.یافته ها: نرخ انتقال از وضعیت هیپوترمی شدید به وضعیت خفیف آن 0.1192 در دقیقه و برای انتقال از وضعیت هیپوترمی خفیف به وضعیت نرمال، 0.0549 در دقیقه برآورد شد. متغیر وزن اثر معنی داری بر انتقال از وضعیت هیپوترمی به حالت نرمال داشت، فاصله اطمینان 95% (0.4165 و 0.1364)، (P<0.001). دمای محیط تولد نیز اثر معنی داری بر تغییر وضعیت نوزاد از حالت هیپوترمی به وضعیت نرمال داشت، فاصله اطمینان 95% برای پارامتر اثر دمای محیط بر نرخ انتقال (0.4963 و 0.0439) و (P<0.001) برآورد شد.نتیجه گیری: مطالعه نشان داد، نوزادان با وزن نرمال و متولد شده در دمای بالای 28oC سریع تر از وضعیت هیپوترمی منتقل می شوند. چون وزن نوزاد در زمان تولد در اختیار کادر پزشکی نیست، کنترل دمای محیط تولد می تواند بهبودی را تسریع کند.

زمینه و هدف: با توجه به اهمیت رزکشن و ترمیم روده باریک و فقدان مطالعات کافی در این زمینه، این مطالعه جهت مقایسه عوارض و هزینه ناشی از کاربرد لیگاشور و استاپلر خطی در رزکشن و ترمیم روده باریک طراحی شد.روش بررسی: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی فاز یک بود که در سال 1389 تا 1390 در بیمارستان قائم شهر مشهد انجام گرفت. حجم نمونه 9 نفر در هر گروه تعیین شد. روش کار به این صورت بود که در عمل جراحی لاپاروسکوپیک گاستریک بای پس (Laparoscopic gastric bypass) برای درمان چاقی مرضی بیماران نیاز به قطع کردن قسمتی از روده باریک و سپس بستن دو انتهای آن در یکی از مراحل عمل دارند. این بیماران انتخاب می شدند و به صورت تصادفی به دو گروه استفاده از روش استاپلر یا لیگاشور تقسیم شدند. عوارض عمل جراحی و هزینه مصرفی در اتاق عمل بررسی شد.یافته ها: هزینه جراحی و وسایل در گروه استاپلر بین 29.5 تا 40 میلیون ریال و با میانگین 31.83±3.5 میلیون ریال و در گروه لیگاشور بین 24 تا 35 و با میانگین 26.72±3.92 میلیون ریال بود و تفاوت معنی داری بین دو گروه وجود داشت (P=0.004). طول مدت جراحی در گروه استاپلر 200±3.4 دقیقه و در گروه لیگاشور 240±10 دقیقه بود و تفاوت معنی داری بین دو گروه وجود داشت (P=0.043).نتیجه گیری: کاربرد لیگاشور در رزکشن و ترمیم روده باریک، از روش استاپلر خطی مقرون به صرفه تر می باشد. به نظر می رسد این روش، عوارض خاصی به دنبال نداشته و ایمن می باشد. مدت زمان جراحی با لیگاشور بیش تر از جراحی با استاپلر می باشد.

زمینه و هدف: یکی از ویژگی های آدنوکارسینوم پروستات چند کانونه بودن آن می باشد. به گونه ای که این کانون ها ممکن است با استفاده از سی تی اسکن یا Magnetic Resonance Imaging (MRI) قابل تشخیص نباشند. در این مطالعه سعی شده است تا ارزش MRS و توافق آن با Prostatic Specific Antigen (PSA) (به عنوان روش قدیمی) برای تشخیص عود بافت تومورال در بیماران مبتلا به سرطان پروستات مورد بررسی قرار گیرد.روش بررسی: این مطالعه در قالب یک مطالعه مقطعی انجام شد. نمونه مورد پژوهش عبارت بود از بیمارانی که به منظور تشخیص و درمان عود لوکال سرطان پروستات، پس از رادیکال پروستاتکتومی مراجعه کرده بودند. به صورت سنتی مقادیر PSA بیش از 2/0 نانوگرم در دسی لیتر به منزله عود لوکال تومور در نظر گرفته شد. نتایج MRS بر حسب نسبت مجموع کراتین و کولین به سیترات و حد تمایزهای مختلف با PSA مقایسه شد.یافته ها: تعداد 139 بیمار وارد مطالعه شدند. عود تومور در 107 بیمار (77%) بر اساس PSA سرم تشخیص داده شد. میانگین PSA و مجموع میزان کراتین و کولین به سیترات در بیماران دارا و فاقد عود تفاوت آماری معنی داری داشت. توافق PSA با MRS در حد تمایز 50، 100 و 150 به ترتیب 94.1%، 94.4% و 85.1% بود. ضریب همبستگی بین این دو روش تشخیصی 0.481 به دست آمد.نتیجه گیری: نتایج مطالعه ما نشان داد که MRS به عنوان یکی از ابزارهای دقیق تشخیص سرطان پروستات و عود آن مطرح می باشد. به خصوص در حد تمایز 100 برای نسبت مجموع کراتین و کولین به سیترات توافقی در حدود 95% با PSA را شاهد بودیم.

زمینه و هدف: اختلال عملکرد جنسی در مردان، ممکن است ناشی از ناکافی بودن نعوظ با منشای عروقی باشد. یکی از روش های تشخیص آن، تزریق داخل سینوزوییدی پاپاورین و سپس بررسی شریان کاورنوزال پنیس با استفاده از سونوگرافی داپلر است. در این مطالعه رابطه میان Peak systolic velocity (PSV) شریان کاورنوزال قبل از تزریق پاپاورین و ناتوانی جنسی با علت عروقی بررسی گردیده است.روش بررسی: این مطالعه در سال های 1389 و 1390 در بیمارستان هاشمی نژاد تهران در قالب یک مطالعه کارآزمایی بالینی خود شاهد شونده (Self-controlled) انجام شده است. جمعیت مورد مطالعه بیماران مبتلا به اختلال نعوظ می باشد. با استفاده از دستگاه سونوگرافی PSV شریان کاورنوزال پنیس ثبت شده و در مرحله بعد بیماران 40 تا 80 میلی گرم پاپاورین دریافت کرده و مجددا PSV شریان کاورنوزال ثبت گردید. نتایج به دست آمده در قبل و بعد از تزریق با یک دیگر مقایسه شد.یافته ها: 90 بیمار مذکر با میانگین سنی 47.7±13.7 سال وارد مطالعه شدند. پاسخ به تزریق پاپاورین در 45.5% (41 بیمار) مثبت بود. میانگین PSV قبل از تزریق برابر با 14.68±5.65cm/s و بعد از تزریق 53.74±18.8cm/s بود (P<0.001). در گروه بیماران با اختلال نعوظ شریانی، PSV قبل از تزریق با حد تمایز PSV معادل 10cm/s مقایسه و بررسی گردید. بر این اساس مقدار حساسیت این حد تمایز 50% و ویژگی آن 100% می باشد.نتیجه گیری: میزان PSV قبل از تزریق معادل 10cm/s به عنوان حد تمایز جهت افتراق علل شریانی اختلال نعوظ از حساسیت لازم برخوردار نیست ولی ویژگی بالایی دارد.

زمینه و هدف: سردردهای ناشی از مصرف بیش از حد دارو سردردهایی هستند که بیش از 15 روز در ماه طول کشیده و در اثر هر داروی مسکنی که برای کاهش درد مصرف می شود ایجاد می گردد. اغلب درمان های دارویی استفاده شده در این افراد بی نتیجه بوده است. در برخی موارد از بلوک عصب اکسی پیتال بزرگ برای درمان این سردردها استفاده می شود.روش بررسی: مطالعه به صورت تجربی و دو سویه کور در بیماران بزرگ سال مراجعه کننده به درمانگاه نورولوژی بیمارستان سینا از خرداد سال 1388 الی خرداد 1390 انجام گردید. بلوک عصب پس سری در گروه اول با 3ml بوپیواکایین 0.5% و 2ml سالین و در گروه دوم با ترکیب 3ml بوپیواکایین 0.5% به همراه 80 میلی گرم متیل پردنیزولون انجام شد. کاهش شدت سردرد بر اساس معیار Visual Analogue Scale و افزایش مدت روزهای بدون سردرد اندازه گیری شد. P<0.05 معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: 13 مرد و 19 زن با میانگین سنی 39.88±8.76 سال در این مطالعه شرکت کردند. میانگین کاهش شدت سردرد یک ساعت بعد از تزریق در گروه اول 5.56±1.03 و در گروه دوم 4.63±1.92 بود. میانگین روزهای بدون سردرد یک ماه پس از تزریق در گروه اول 8.75 و در گروه دوم 4.75 روز بود. در هیچ مورد اختلاف آماری معنی داری میان دو گروه وجود نداشت.نتیجه گیری: استفاده از هر دو روش نتایج یکسان و موثری در درمان بیماری داشت. این نکته به خصوص در مورد این سردردها که اغلب مقاوم به درمان بوده و باعث اختلال در زندگی روزمره بیماران می گردد اهمیت دارد.

زمینه و هدف: به علت نادر بودن دررفتگی مادرزادی زانو Congenital Dislocation of the Knee (CDK) علی رغم وجود روش های درمانی متنوع، تعداد مطالعات انجام شده در مورد درمان ارجح آن اندک می باشد. این مقاله در واقع گزارشی از نتایج به دست آمده توسط این مرکز در درمان این بیماری طی چهل سال اخیر می باشد.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، پرونده پزشکی کلیه بیمارانی که طی سال های 89-1349 در بیمارستان شفایحیاییان پذیرش شده بودند، مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت 29 بیمار با 54 دررفتگی زانو تحت مطالعه قرار گرفتند. فرم جمع آوری اطلاعات، شامل داده های مربوط به میزان خم شدن (Flexion)، کنتراکچر، لنگش، ناپایداری (Instability) و عوارض پس از عمل جراحی و درمان محافظتی، برای هر بیمار کامل شد.یافته ها: از 54 زانوی مطالعه شده 42% با درمان محافظتی درمان شدند و 58% تحت عمل جراحی قرار گرفتند. محدوده حرکتی به دست آمده در درمان محافظتی و جراحی با سایر مطالعات قابل مقایسه بود. بررسی میزان خم شدن (Flexion)، کنتراکچر، لنگش، ناپایداری (Instability) و عوارض پس از عمل جراحی و درمان محافظتی انجام شده با نتایج رضایت بخش همراه بود. هم چنین در بیمارانی که تحت عمل جراحی طویل سازی تاندون چهار سر رانی همراه با فیکس کردن مفصل زانو با پین برای 3-2 هفته قرار گرفته بودند نتایج امیدوار کننده بود.نتیجه گیری: کلیه بیماران مبتلا به دررفتگی مادرزادی زانو در هر سنی که مراجعه کنند، ابتدا تحت درمان محافظتی قرار گیرند و در صورت عدم پاسخ درمانی، جراحی شوند. نتایج عملکرد زانو در درمان محافظتی قابل قبول بوده و با عوارض کم تری همراه است.

زمینه و هدف: دانستن عوامل مرتبط با عوارض ریوی و شکست در اکستوباسیون در جراحی های مغزی می تواند در جلوگیری از ابتلا به این عوارض موثر باشد مطالعه حاضر به بررسی ریسک فاکتورها و شیوع عوارض ریوی و شکست اکستوباسیون در جراحی های داخل جمجمه ای می پردازد.روش بررسی: تعداد 254 بیمار تحت اعمال جراحی اینتراکرانیال را در بیمارستان فیروزگر، در سال 89-1387، به طور گذشته نگر مطالعه نمودیم.یافته ها: عوارض ریوی در بیماران با شکست اینتوباسیون (P=0.002)، تهویه مکانیکی به مدت بیش از 24 ساعت (P=0.001)، فشار خون (P=0.001)، مصرف سیگار (P=0.040)، نیاز دوباره به جراحی (P=0.003) و مورتالیتی (P=0.001) بیش تر بود.نتیجه گیری: مدت زمان بیهوشی، مدت زمان جراحی، نیاز به اینتوباسیون و مدت زمان آن و نیز مدت زمان اقامت در ICU از ریسک عوامل مرتبط با عوارض ریوی بوده و هوشیاری قبل از جراحی و شکست اینتوباسیون به طور مستقل از سایر متغیرها با عوارض ریوی همراه هستند.

زمینه و هدف: سل مهم ترین بیماری عفونی است که سالیانه موجب آلودگی حدود هشت میلیون نفر در جهان می شود. هدف از این پژوهش بررسی ریسک فاکتورهای ابتلا به بیماری سل بود.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی 183 فرد مسلول مراجعه کننده به مرکز بهداشت استان مازندران در طی سال های 90-1388 بررسی شدند. پس از اندازه گیری سطح قند خون ناشتا و پادتن های HIV، اطلاعات مربوط به استعمال دخانیات با استفاده از پرسش نامه و به صورت حضوری کسب شد.یافته ها: میانگین سنی بیماران 46.8±19.8 سال بود. شایع ترین عامل خطرزا دیابت و کم ترین شیوع مربوط به HIV بود. هم چنین بین شیوع دیابت در زنان در مقایسه با مردان (%95 CI=0.07±0.46، OR=0.19) و مصرف سیگار در مردان در مقایسه با زنان (%95 CI=2.8±54.4، OR=12.4) اختلاف آماری معنی داری وجود داشت (P<0.05).نتیجه گیری: نتایج حاصل از این پژوهش، نشان می دهد که دیابت و سیگار می توانند به عنوان ریسک فاکتورهای مهمی برای ابتلا به سل محسوب شوند، لذا در صورت بروز علایم تنفسی در این افراد، سل می تواند یکی از تشخیص های افتراقی مهم در نظر گرفته شود.