مجله دانشکده پزشکی
سال:1383 | دوره:62 | شماره:4 |تعداد مقالات:17

مقدمه: استفاده از اسیدفولیک از بارداری نقش به سزایی در کاهش بروز نقص لوله عصبی جنین دارد. این مطالعه با هدف بررسی سطح آگاهی مادران باردار از اثرات سودمند اسید فولیک و میزان استفاده از آن در دوران بارداری انجام گردید.مواد و روشها: در یک مطالعه مقطعی، 300 زن باردار به شیوه تصادفی ساده در بیمارستان شریعتی، شهدا و مهدیه انتخاب شدند. زنان در مورد میزان مصرف و اطلاع از اثرات مفید اسید فولیک مبنی بر جلوگیری از بروز نقص لوله عصبی، همچنین دلایل عدم مصرف آنها از اسید فولیک مورد سوال قرار گرفتند.یافته ها: از 300 زن، 50% آنها (150 نفر) توصیه به مصرف اسید فولیک شده بودند ولی تنها 31% (47 نفر) از اسید فولیک طی دوران بارداری استفاده کردند. 12% از کل افراد (37 نفر) از اثرات سودمند اسید فولیک مطلع بودند.نتیجه گیری و توصیه ها: در نهایت اگر چه نیمی از زنان توصیه به استفاده از اسید فولیک شده اند کمتر از نصف آنها عملا از آن استفاده کردند در نتیجه برای افزایش دریافت اسید فولیک بین مادران باردار و آگاهی آنها از فواید مکمل فولات نیاز به آموزش بهداشت داریم.

مقدمه: سین داکتیلی (syndactyly) یا انگشتان پره دار (webbed fingers) به همراه پلی داکتیلی از شایع ترین آنومالی های مادرزادی است. با وجود تاریخچه نسبتا طولانی ترمیم جراحی سینداکتیلی، هنوز هم دردمان ترمیمی سین داکتیلی دشواری های خاص خود را دارد.مواد و روشها: با هدف بررسی نتایج درمان جراحی سین داکتیلی دست در طی یک دوره ده ساله، 77 بیمار (40 پسر و 37 دختر) مبتلا به سین داکتیلی (میانگین سنی 4.3 5.8± سال به هنگام عمل) را که با متدهای استاندارد جراحی در بیمارستان امام خمینی (ره) تحت درمان ترمیمی قرار گرفته اند، از حیث نتایج زیبائی و حس و عملکرد و میزان بروز عوارض با انجام پیگیری های پس از عمل مطالعه کرده ایم.یافته ها: در 71 مورد (92.2%) سین داکتیلی از نوع ساده یا simple بود در حالی که در 2 (2.6%) و 4 مورد (5.2%) به ترتیب سین داکتیلی از نوع complex و mixed بود. در 45 بیمار (58.4% ) ترمیم بدون استفاده از گرافت پوستی انجام شده بود. نتیجه اعمال جراحی با انجام پیگیری های پس از عمل (با میانگین 2.1 4.6± سال) در 81.8% خوب، در 13% متوسط و تنها در 5.2% ضعیف بود. از حیث عوارض، بیشترین فراوانی مربوط به web migration بود (9.1%) و به دنبال آن scar contracture (7.8%)، عفونت (5.2%)، نکروز (3.9%) و در 2 مورد (2.6%) هم آنگولار دفرمیتی دیده شد.نتیجه گیری و توصیه ها: ما در این مطالعه نشان دادیم که انجام روش های جراحی ترمیمی جهت ترمیم سین داکتیلی طی ده سال اخیر در بیمارستان امام خمینی (ره) و با استفاده از تکنیک های جراحی مرسوم صورت پذیرفته، نتایج خوبی را به همراه داشته است.

مقدمه: تحقیق حاضر به منظور ارزیابی ظرفیت القاء استخوان سازی و روند ترمیم ضایعات استخوانی در استخوانهای پهن با استفاده از ترکیب OCP/BMG طراحی گردید. مواد و روش ها: در این تحقیق از 40 سر موش صحرائی جون (6-5 هفته ای) از جنس نر و از نژاد Sprague Dawley استفاده شد. حیوانات به طور تصادفی به دو گروه آزمایشی و کنترل تقسیم گردیدند. ضایعه ای به قطر 5 میلیمتر بر روی استخوان پاریتال ایجاد و در گروه آزمایشی ترکیبی از OCP/BMG به نسبت 1.4 در محل ضایعه کشت داده شد. جهت بررسی روند استخوان سازی در طی روزهای 5، 7، 14 و 21 نمونه های لازم برداشت گردید. پس از آماده سازی بافتی، از نمونه های به دست آمده مقاطع بافتی به ضخامت 5 میکرون تهیه گردید. سپس با H&E و آلسین بلو رنگ آمیزی و با میکروسکوپ نوری مورد مطالعه قرار گرفتند.یافته ها: در روز پنجم پس از کاشت سلولهای آماسی در اطراف مواد کاشت شده مشاهده گردید که در اطراف قطعات OCP از شدت بیشتری برخوردار بود. روند ترمیم با ظهور بافت غضروفی اندک در درون قطعات BMG در روز هفتم آغاز شده منتهی بافت استخوانی جدید به وضوح قابل مشاهده نبود. در روز چهاردهم استخوان جدید به وضوح مشهود بوده و علاوه بر استخوان سازی جدید در مجاورت حاشیه ضایعه، جزایر استخوانی در بین مواد کاشت شده نیز مشاهده شد. در پایان روز بیست و یکم قسمت اعظم مواد کاشت شده جذب گشته و ترابکول های منظم استخوانی همراه با حفرات مغز استخوان ایجاد شده بود. در صورتی که در نمونه های گروه کنترل استخوان سازی ضعیفی فقط در مجاورت استخوان میزبان مشاهده شد.نتیجه گیری و توصیه ها: نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که ترکیب OCP/BMG باعث تحریک فعالیت استخوان سازی و افزایش بافت استخوانی جدید در ناحیه ضایعه دیده استخوان پاریتال در موش صحرائی می شود. از این رو به نظر می رسد که این ترکیب ممکن است بتواند از نظر بالینی در مواردی که نقائص استخوانی بزرگ وجود دارد، موثر....

مقدمه: نوکاردیوز ریوی عفونت غیرشایعی است که به نظر می رسد بروز آن به علت افزایش فاکتورهای کلینیکی و عوامل تضعیف کننده سیستم ایمنی رو به گسترش است. هدف اصلی این مطالعه عبارت بود از تشخیص نوکاردیوز ریوی در بیماران بستری شده در بیمارستان دکتر شریعتی تهران بروش کشت آزمایشگاهی و ایمونوفلوئورسانس غیرمستقیم (IFA) Indirect Immunofluorescence Assay  و مقایسه کارآیی این دو روش. ارتباط موجود بین متغیرها و میزان همخوانی آنها با مطالعات انجام شده با استفاده از اطلاعات آماری و اپیدمیولوژیکی به دست آمده در خصوص جمعیت مورد مطالعه، از اهداف دیگر این مطالعه بود.مواد و روشها: در این مطالعه 101 بیماری ریوی پیشرفته، 72 نفر از کادر درمانی بیمارستان و 106 نفر نیز از افراد سالم مجموعا 279 نفر و به مدت 20 ماه مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه برداری شامل نمونه های خلط، مایع شستشوی برونش (BAL) و 5 میلی لیتر خون وریدی بود. از هر نمونه سه لام میکروسکوپی تهیه و همزمان در محیط های سابورو، ژلوز خوندار و پارافین کشت داده شد. نمونه های سرم خون نیز جهت جستجوی آنتی بادی به روش ایمنوفلورسانس غیرمستقیم مورد بررسی قرار گرفت، ضمن اینکه برای هر بیمار پرسشنامه مناسب پرگردید.یافته ها: از بین 101 بیمار بستری شده تعداد 41 نفر دارای تیتر آنتی بادی از 4/1 تا 512/1 بودند و یک مورد هم از نظر وجود نوکاردیا در محیط کشت و هم تست ایمنوفلورسانس غیر مستقیم مثبت گردید. بررسی های تکمیلی نشان داد که گونه به دست آمده نوکاردیا استروئیدس کمپلکس می باشد. تست ایمونوفلوئورسانس غیر مستقیم این بیمار تا رقت 1.512 واکنش نشان داد و لذا از سرم این بیمار بعنوان آنتی ژن در تست IFA استفاده گردید. بیمار مردی 28 ساله ای بود که به علت بیماری واسکولیت وگنر مزمن با سابقه 1.5 سال و مصرف مداوم داروهای ایمنو ساپرسیو در بیمارستان بستری شده بود. بیماران آنتی بادی مثبت از نظر جنس شامل 26 نفر مرد (63.4%), 15 نفر زن (14.8%) و از جهت شغل، 15 نفر خانه دار(36.5%) و 9 نفر کارگر بودند که در محدوده سنی 7 تا 80 سال قرار داشتند.نتیجه گیری و توصیه ها: یافته ها این بررسی نشان می دهد که عفونت ریوی ثانویه که در افراد در معرض خطر و به دنبال ضعف عوامل دفاعی خون، ضعف و آسیب دیدگی سیستم ایمنی و دفاع ناقص ریه ها، بیماریهای زمینه ای، پیوند عضو، مصرف مداوم داروهای ایمنو ساپرسیو(کورتیکوستروئیدها) و غیره به وجود می آید. اندکس بسیار مهمی در تشخیص اولیه نوکاردیوز ریوی می باشد. حتی اگر پاسخ کشت منفی باشد، علائم فوق کمک کننده هستند، بنابراین استفاده از روشهای تشخیصی مکمل مانند آزمون ایمونوفلوئورسانس، اثر غیرقابل انکاری در تشخیص زودرس بیماری دارد. با توجه به نتایج به دست آمده در این مطالعه به نظر می رسد بیماران با عیار آنتی بادی 1.64 حداقل به عنوان افراد مشکوک به نوکاردیوز تلقی می گردند، ضمن اینکه عیارهای پائینتر و بالاتر نیز احتمال مثبت بودن بیماری را منتفی نمی کند.

بسیاری از عفونتهای بیمارستانی که موجب مرگ و تحمیل هزینه های زیاد بر جامعه می شوند از راه تماس دست پرسنل منتقل می گردند. شیوع آنها با اقدامات پیشگیری کننده بهداشتی تا 30% کاهش می یابد. در این مطالعه به بررسی شیوع ناقلین و نوع میکروب های دست پرسنل و ارتباط میزان کاهش آنها با نوع ماده شوینده پرداخته شده است.مواد و روشها: در این مطالعه نوع و میزان میکروبهای دست 72 نفر از پرسنل، قبل و بعد روی چهار گروه که هر یک با یک نوع ماده شوینده ماده شوینده دست خود را شستشوی داده بودند بررسی گردید (صابون جامد، صابون مایع و بتادین اسکراب هرکدام 60 نفر و بتادین اسکراب به روش اتاق عمل 26 نفر) و نتایج میکروبیولوژیک نمونه گیری قبل و بعد شستشوی این افراد با هم مقایسه شدند.یافته ها: 87.5% افراد کشت مثبت داشتند. بیشترین میکروب های به دست آمده از دست پرسنل عبارت بودند از استاف اپیدرمیدیس (79.4% ) استاف اورئوس (42.9%). نوع میکروب ها با شغل رابطه ای نداشت. میزان کاهش کلنی کانت یا منفی شدن کشت دستها بعد از شستشو با بتادین اسکراب بخش و بتادین اسکراب اتاق عمل بیشتر بود (هریک حدود53%) (P<0.05) .همچنین در 30 نفر از افراد بعد از شستشو با مواد شوینده (صابون جامد، صابون مایع و بتادین اسکراب به روش اتاق عمل) دستهای خود را خشک نموده و سپس نمونه گیری به عمل آمد که میزان منفی شدن در گروه اول 40%، گروه دوم 50% و گروه سوم 90% بود. 11 نمونه کشت از شیرهای آب بخشهای به عمل آمد که همگی مثبت بودند (عمدتا با گرم منفی ها).نتیجه گیری و توصیه ها: میزان آلودگی میکروبی دستب پرسنل با میزان 79% رقم بالایی را نشان می دهد. نوع ماده شوینده در میزان کاهش عفونت ها موثر هستند. (مواد حاوی بتادین موثرترند) خشک کردن دستها عامل مهمی در کاهش آلودگی هاست. همچنین شیرهای آب (با آلودگی میکروبی بالائی در حود 100%) می توانند موجب انتقال میکروبها و آلودگی مجدد دست پس از شستشو شوند. به همین دلایل تشویق و آموزش پرسنل به شستشوی صحیح و خشک کردن دستها قبل از هر تماس با بیمار و فراهم کردن امکانات لازم و استفاده از شیرهای آب بدون دخالت دست (پدالی یا سنسوری) می توانند نقش مهمی در کاهش آلودگی های بیمارستانی داشته باشند.

مقدمه: از آنجا که افزایش سایتوکائینهائی نظیر IL-8, IL-6, IL-1b و TNF-a طی نگهداری کنسانتره های پلاکتی مسئول ایجاد واکنشهای غیرهمولیتیک تب زا  (Febrile Non-Heamolytic Transfusion Reactions =FNHTRs)پس از تزریق پلاکتهای می باشند، هدف این مطالعه بررسی غلظت این سایتوکائینها در کنسانتره های پلاکتی تولید شده در پایگاه انتقال خون تهران می باشد.مواد و روشها: این مطالعه جهت تعیین اثر کاهش گلبولهای سفید، با استفاده از فیلترهای کاهش دهنده لکوسیتی (قبل از ذخیره سازی)، بر تولید سایتوکائیها طی نگهداری کنسانتره های پلاکتی انجام شده است. 54 کنسانتره پلاکتی بروش پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) از اهدا کننده منفرد، تهیه و در 4 گروه تقسیم شدند:1- کنسانتره پلاکتی فیلتر نشده و اشعه ندیده (n=13) 2- کنسانتره پلاکتی فیلتر نشده و اشعه دیده (n=16)3- کنسانتره پلاکتی فیلتر شده و اشعه ندیده (n=14)   -4کنسانتره پلاکتی فیلتر شده و اشعه دیده (n=11) غلظت سایتوکائینها در مایع روئی کنسانتره های پلاکتی بروش الیزا تعیین گردید. یافته ها: نتایج ما نشان داد، غلظت IL-8 در نمونه های فیلتر نشده اشعه دیده و اشعه ندیده در روز سوم نگهداری افزایش یافته اند. در مقایسه با کنسانتره های پلاکتی فیلتر شده است. غلظت IL-6  فقط در 7 نمونه از کل نمونه های فیلتر شده قابل اندازه گیری بود. غلظت IL-1b از حداقل مقدار قابل اندازه گیری توسط کیت های مصرفی کمتر بود.نتیجه گیری و توصیه ها: نتایج این مطالعه نشان دادند که کاهش گلبول های سفید قبل از ذخیره سازی کنسانتره های پلاکتی از انباشته شدن IL-8, IL-6 و TNF-a طی نگهداری آنها ممانعت به عمل می آورد.

مقدمه: با توجه به شیوع خونریزیهای زیر عنکبوتیه و بروز آنوریسم های مغزی و تاثیر عوامل و فاکتورهای نژادی، جغرافیایی و محیطی برآن، این مطالعه جهت تعیین فراوانی یافته های آنژیوگرافی در بیماران آنوریسم مغزی انجام شد.مواد و روشها: 136 بیمار با آنوریسم مغزی طی سالهای 79-1374 که دچار خونریزی زیر عنکبوتیه شده و تحت آنژیوگرافی عروق مغزی قرار گرفته بودند تحت بررسی قرار گرفتند.یافته ها، نتیجه گیری و توصیه ها: 58% بیماران مرد و 42% آنها زن و میانگین سنی بیماران 46 سال بود. 89% آنوریسم ها در سیرکولاسیون قدامی و 11% در سیرکولاسیون خلفی مغز بود. شایعترین محل آنوریسیم در هر دو جنس شریان رابط قدامی بود. 9.6% بیماران دو آنوریسم و 5.5% آنوریسم های ساکولر کشف شده ژانت بودند. 3% بیماران دارای آنوریسیم فوزیفرم بودند. پائین تر بودن میانگین سنی بیماران، شیوع بیشتر در آقایان و پراکندگی بیشتر آنوریسم ها در بیفورکاسیون شریانهای کاروتید و مغزی میانی و در شاخه های انتهایی شریانهای مغزی قدامی، و شیوع بیشتر آنوریسم رابط قدامی در خانمها، تفاوتهای این بررسی را با سایر آمارها نشان داد.

مقدمه: اتواسکروزیس شایع ترین علت کاهش شنوایی هدایتی در افراد 50-15 ساله در حضور یک پرده تمپان سالم است. این بیماری یک بیماری استخوانی است که محدوده به کپسول اوتیک بوده و می تواند علاوه بر کاهش شنوایی هدایتی باعث کاهش شنوایی حسی - عصبی و یا مختلط (Mixed hearing loss) نیز بشود. مهمترین روش درمان این بیماری جراحی است. هدف از این مطالعه، بررسی نتایج شنوایی پس از عمل استاپدوتومی در بیماران مبتلا به اتواسکروزیس می باشد.مواد و روشها: این بررسی به صورت مشاهده ای مقطعی روی کلیه بیمارانی که با تشخیص فوق طی سالهای 81-1376 تحت عمل جراحی استاپدوتومی قرار گرفته بودند صورت گرفت. در طی این مطالعه 114 بیماری که تحت عمل استاپدوتومی به دلیل اتواسکلروزیس قرار گرفته بودند بررسی شده و نتایج شنوایی حاصل از عمل آنها با وضعیت قبل از عمل مقایسه گردید. کلیه بیماران مبتلا به اتواسکلروزیس دو طرفه بودند که یکی از گوش های چپ یا راست آنها عمل شده بود. ادیومتری و بررسی SDS و SRT در کلیه بیماران در 4 فرکانس 500، 1000، 2000، 3000 انجام شده و مقایسه شد. متوسط follow up بعد از عمل بیماران 28.14 ماه بود.یافته ها: متوسط کاهش شنوایی هدایتی (CHL) در Air - bone gap اودیوگرام در بیماران 41.82 دی سی بل بود که بعد از عمل به حد 14.23 دسی بل رسیده و در حد 27.59 دسی بل بهبودی داشت. آستانه شنوایی هدایت هوایی از 63.87 دسی بل قبل از عمل به 28.75 دسی بل بعد از عمل رسیده و در حد 35.12 دسی بل بهبودی داشت. میزان SRT قبل از عمل در حد 54.47 دسی بل بوده که به حد 22.55 دسی بل بعد از عمل رسیده و به میزان 31.92 دسی بل بهبودی داشت. هیچ موردی از سرگیجه مداوم بعد از عمل دیده نشد و از 78 بیمار مبتلا به وزوز گوش (tinnitus) قبل از عمل، 56 بیمار بعد از جراحی بهبودی کامل یافتند.نتیجه گیری و توصیه ها: انجام عمل جراحی استاپدوتومی در بیماران مبتلا به اتواسکلروزیس باعث بهبود وضعیت شنوایی بیماران در حد قابل قبول شده و میزان عوارض عمل جراحی اندک می باشد.

مقدمه: (Atypical Squamous Cells Of Undetermined Significance) ASCUS تغییرات غیرطبیعی سلولی می باشد که بیش از تغییرات واکنشی بوده اما در دسته SIL نیز قرار نمی گیرند. این مطالعه به منظور تعیین نتایج هیستولوژی بیوپسی سرویکس خانم هایی که در پاپ اسمیر ASCUS گزارش شده اند انجام شده است.مواد و روشها: مجموعه موارد ASCUS از ابتدای سال 1378 تا انتهای سال 1380 در بیمارستان امام خمینی (n=14) که تحت بیوپسی سرویکس زیر کولپوسکوپی در 103 مورد و یک مورد بدون کولپوسکوپی واقع شده بودند، مرور شدند. یافته ها: بیوپسی 28.8 SIL  (14مورد (Low grade squamous intraepithelial lesions) LSIL و 16 مورد ((High (grade squamous intraepithelial lesions) HSIL, یک مورد کارسینوم مهاجم و یک مورد کارسینوم اندومتر را شناسایی کرد. تکرار پاپ اسمیر در 60 خانم قبل از ارزیابی کولپوسکوپی صورت گرفته بود که در 7 مورد (11.7%) نرمال بود... ASCUS در 45 مورد (75%) پایدار و 8 مورد (13.3%) به صورت SIL درآمده بود (6 LSIL و 2 (HSILاز 7 مورد گزارش شده نرمال در تکرار اسمیر، 2 موردLSIL  به وسیله بیوپسی مشخص شد. در ارزیابی کولپوسکوپیک از 103 مورد 22 نفر (21.4%) نمای نرمال داشتند که یکی از آنها هیستولوژی LSIL به وسیله بیوپسی مشخص شد. در ارزیابی کولپوسکوپیک از 103 مورد 22 نفر (21.4%) نمای نرمال داشتند که یکی از آنها هیستولوژی LSIL داشت.نتیجه گیری و توصیه ها: براساس این یافته ها به نظر می رسد که کولپوسکوپی فوری و بیوپسی مستقیم اقداماتی مناسب جهت برخورد با موارد ASCUS و کشف SIL زمینه ای باشد.

مقدمه: این مطالعه به منظور تعیین تاثیر روشهای پیشگیری از بارداری هورمونی و غیرهورمونی برترکیب شیر مادر و رشد شیرخواران زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی جنوب تهران صورت گرفت. مواد و روشها: برای این منظور، مطالعه آینده نگر از دی ماه 1378 لغایت اسفند 1379 انجام گردید. 200 مادر شیرده دارای مشخصات واحد پژوهش با روش نمونه گیری انتخاب شدند و با توجه به روش پیشگیری از بارداری انتخابی خود در دو گروه هورمونی و غیرهورمونی قرار گرفتند. 67 نفر روشهای هورمونی و 133 نفر روشهای غیر هورمونی را برگزیده بودند.یافته ها: در طی مطالعه روند رشد شیرخواران (افزایش دور سر، افزایش وزن) در بین دو گروه استفاده کننده از روش های هورمونی و غیرهورمونی پیشگیری از حاملگی اختلاف آماری معنی داری مشاهده نشد. همچنین از نظر تاثیر روش های فوق بر ترکیب شیر مادر، گلوکز، کلسیم، پروتئین، منیزیم، فسفر، سدیم و پتاسیم شیر مادران تغییر معنی داری نداشت ولی تری گلیسیرید شیر مادر در گروه غیر هورمونی در مرحله دوم (مطابق با 6.5 ماهگی کودک) به میزان معنی داری بیشتر بود. سایر ترکیبات شیر مادر در بین دو گروه اختلاف معنی داری وجود نداشت.نتیجه گیری و توصیه ها: این پژوهش نشان داد که استفاده از روشهای مدرن پیشگیری از حاملگی بر رشد نوزادان متولد شده و ترکیب شیر مادر تاثیر سوء ندارد.

مقدمه:به وجود آمدن عروق خونی جدید یکی از علل مهم در رشد سلولهای بدخیم می باشد. عوامل موثر در تولید عروق خونی جدید از سلولهای بدخیم و ماکروفاژها و ماست سلها و سلولهای لنفوسیت آزاد می شود. هدف از انجام این مطالعه بررسی عروق خونی جدید در بیماران مبتلا به لوسمی حاد میلوئیدی که تحت درمان قرار گرفته اند می باشد.مواد و روشها: بیماران مبتلا به لوسمی حاد میلوئیدی قبل و در طول درمان و در انتهای درمان تحت بیوپسی مغز استخوان قرار می گیرند و سپس با رنگ آمیزی اختصاصی فاکتور VIII میزان تغییر در عروق خونی مغز استخوان بررسی می شود. بعد از جمع آوری آنالیز تصویری میانگین چگالی عروق نمونه ها قبل از درمان و بعد از درمان مقایسه گردیدند.یافته ها: میانگین (Micro vascular density) MVD قبل از درمان در بیماران%6.81± 3.58 APL  بود. این میانگین بعد از خاتمه درمان به %3.48±3.06 می رسید (P<0.0001)  در بیماران غیر APL میانگین MVD قبل از درمان 3.38 و میانگین MVD بعد از درمان 3.6 بود که تفاوت معنی داری بین این دو گروه وجود نداشت.نتیجه گیری و توصیه ها: به نظر می رسد میزان آنژیوژنز در بیماران APL در شروع درمان بالاتر از حد طبیعی است این میزان با درمان آرسنیک کاهش می یابد داروهای متداول شیمی درمانی قادر به کاهش آنژیوژنز در بیماران غیر APL نبوده اند اثر ضد رگزایی داروهای شیمی درمانی در بیماران لوکمی در صورتی قابل توجه خواهد بود که تاثیر بر روی زنده بودن سلولهای آندوتلویم وجود داشته باشد در صورتی که صرفا دارو از طریق کاهش تعداد بلاست عمل کند، ممکن است کاهش رگزایی در مغز استخوان مشاهده نگردد.

مقدمه: با توجه به اهمیت توده های مدیاستن در اطفال، هدف از این مطالعه یک بررسی همه جانبه ده ساله و رتروسپکتیو در مرکز طبی کودکان دانشگاه تهران از نظر شیوع و تظاهرات بالینی، روشهای تشخیصی و درمانی در این بیماری بود.مواد و روشها: از سال 1371 لغایت 1381, 34 بیمار که با توده مدیاستن بستری شده و تحت عمل جراحی قرار گرفته و پاسخ پاتولوژی داشته اند مورد بررسی قرار گرفته اند.یافته ها، نتیجه گیری و توصیه ها: در این بررسی شیوع بیماری در دختر و پسر مساوی بوده (50%) و شایع ترین سن بروز 10-5 سالگی (38%) و شایع ترین علامت بالینی سرفه (44.4%) و شایع ترین نشانه فیزیکی تب (52.9%) بوده است. شایع ترین نشانه رادیولوژیک در رادیوگرافی قفسه سینه توده مدیاستن (53%) و سی تی اسکن ساده و با کنتراست خوراکی و ورویدی که ساده ترین و سریع ترین راه شناخت توده های مدیاستن می باشد. در این بررسی شایع ترین یافته در سی تی اسکن توده مدیاستن قدامی (41%) بوده است. درمان اغلب این توده ها جراحی و شایع ترین عمل انجام شده در بیماران ما توراکوتومی و حذف تومور می باشد (61.7%) انواع لنفوم شایع ترین توده مدیاستن (35.2%) و پس از آن توده های با منشا عصبی در رتبه دوم اهمیت قرار داشتند، بیماران ما با متوسط پیگیری 3.2 سال سورویوال 54% داشته اند.