مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان
سال:1384 | دوره:14 | شماره:55 |تعداد مقالات:17

مقدمه: هسته لوکوس سرولیوس (Locus Coeruleus, LC) در نزدیکی بطن چهارم مغز قرار گرفته است. مطالعات رفتاری و الکتروفیزیولوژی حاکی از اهمیت خروجی های نورآدرنرژیک این هسته در روندهای دقت، یادگیری و حافظه می باشند. پدیده تقویت طولانی مدت (Long-Term Potentiation, LTP) در نورون های هیپوکمپ به عنوان پایه و اساس یادگیری و حافظه معرفی شده است. اثر LC بر الکتروفیزیولوژی هیپوکمپ از سال ها پیش مورد بحث و بررسی بوده ولی نتایج متفاوت و متناقضی به همراه داشته است.هدف: در این مطالعه اثر غیرفعال سازی برگشت پذیر LC بر ایجاد و حفظ LTP در ناحیه شکنج دندانه ای ( Dentate Gyrus, DG ) هیپوکمپ موش های سفید بزرگ آزمایشگاهی نر بی هوش بررسی شد.مواد و روشها: مطالعه صورت گرفته از نوع تجربی می باشد. غیر فعال سازی LC از طریق تزریق دو طرفه نیم میکرولیتر لیدوکایین (4%) صورت گرفت. برای ایجاد LTP، دو بار تحریک با فرکانس بالا با فاصله 5 دقیقه به نورون های مسیرپرفورانت (Perforant Pathway, PP) اعمال شد. دامنه پتانسیل عمل دسته جمعی (Population Spike, PS) و شیب پتانسیل تحریکی پس سیناپسی دسته جمعی(Population Excitatory Postsynaptic Potential, PEPSP) ، قبل و 5، 10، 20، 40، 60 و 120 دقیقه بعد از تحریکات تتانیک در DG ثبت گردید.نتایج: یافته های این مطالعه نشان داد که غیرفعال سازی برگشت پذیر LC تاثیری بر فعالیت پایه سلول های گرانولی DG ندارد. هم چنین غیرفعال شدن LC،  5دقیقه قبل از تحریکات تتانیک بر القای LTP بی تاثیر بود. اما دامنه PS در دقایق 60 و 120 بعد از تحریکات تتانیک به طور معنی داری (به ترتیب p<0.05 و (p<0.01 پایین تر از گروه کنترل بود. به دنبال تزریق لیدوکایین، 5 دقیقه بعد از تحریکات با فرکانس بالا تاثیری بر LTP ایجاد شده، مشاهده نشد. همچنین تزریق لیدوکایین قبل و بعد از تحریکات تتانیک اثر قابل ملاحظه ای بر شیب PEPSP نداشت. نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان می دهد که غیرفعال سازی LC اثری بر ایجاد LTP در ناحیه شکنج دندانه ای ندارد ولی احتمالا نورون های این هسته تنظیم گر بخشی از حوادثی می باشند که در هنگام تحریکات تتانیک در سلول های گرانولی رخ داده و برای حفظ و بقای LTP دامنه پتانسیل عمل لازم می باشند.

مقدمه: نمک سبز (دالار) یکی از انواع غذاهای سنتی مردم استان های شمالی (گیلان و مازندران) می باشد که از سبزیجات محلی من جمله از سبزیجاتی که در حاشیه و یا داخل آب ها به ویژه آب هایی که چرخه زیستی انگل فاسیولا در آنها برقرار است تهیه می شود و می تواند موجب سرایت فاسیولیازیس به انسان شود.هدف: این مطالعه به منظور تعیین امکان انتقال فاسیولاهپاتیکا از طریق مصرف نمک سبز در مدل حیوانی انجام شد.مواد و روش ها: با تخصیص دو دستگاه آکواریوم و کشت سبزیجات محلی (خالواش و چوچاق) در آنها و انطباق شرایط آنها با شرایط طبیعی اعم از نور، حرارت و pH محیط را برای برقراری چرخه زندگی فاسیولا آماده کردیم.با آداپته کردن حلزون Galba truncatula در داخل آکواریوم ها و افزودن تخم های انگل فاسیولا هپاتیکا در یکی از آکواریوم ها چرخه زندگی انگل برقرار گردید. از سبزیجات داخل آکواریوم ها اعم از آکواریوم آلوده و غیر آلوده به تفکیک نمک سبز (دالار) تهیه شد.نمک سبز آلوده و غیر آلوده به طور مجزا به دو گروه خرگوش به طور تغذیه اجباری خورانده شد تا آلوده کنندگی نمک سبز آلوده مشخص شود همچنین از سبزیجات آلوده به متاسرکر فاسیولا با استفاده از فرمولاسیون مخصوص نمک سبز بهداشتی تهیه شد و به یک گروه خرگوش آزمایشگاهی به طریق تغذیه اجباری خورانده شد تا با بررسی خرگوش ها، عدم آلوده کننده گی نمک سبز بهداشتی به اثبات برسد. خرگوش های تحت بررسی به روش های انگل شناسی مدفوع (روش کاتو و تلمن مدیفیه)، سرولوژی (C.C.I.E)، کالبد شکافی و جداسازی انگل بالغ از مجاری صفراوی مورد آزمایش قرار گرفتند.نتایج :گروه اول از خرگوش هایی که با نمک سبز آلوده تغذیه شده بودند در بررسی های انگل شناسی مدفوع، سرولوژی و کالبد شکافی تماما به فاسیولا هپاتیکا آلوده بودند در صورتی که گروه شاهد تماما منفی بودند. گروهی که با نمک سبز و سرکه نیز تغذیه شده بودند از نظر فاسیولا منفی بودند.گروه دوم از خرگوش هایی که با نمک سبز بهداشتی تغذیه شده بودند در بررسی های انگل شناسی، سرولوژی و کالبد شکافی از نظر آلودگی به فاسیولا تماما منفی بودند.نتیجه گیری: نمک سبز (دالار) غیر بهداشتی و آلوده به متاسرکر فاسیولا می تواند موجب سرایت انگل به انسان شود که با تهیه نمک سبز بهداشتی همراه با سرکه می توان از سرایت بیماری فاسیولوز به انسان جلوگیری کرد.

مقدمه: سلول های مختلفی از نظر مورفولوژیکی در اپی دیدیم پستانداران نر تشخیص داده شده اند. این سلولها در جذب مایع لومینال و ترشح گلیکوپروتیینهای مربوط به بلوغ اسپرم دخالت دارند. اهمیت گلیکوکانژوگه های در فرایند تکامل اسپرم ها در مطالعات فراوانی بررسی گردیده است. لکتین ها می توانند گلیکوکانژوگه های دارای قندهای انتهایی خاص را ردیابی نمایند. هدف: این مطالعه توزیع گلیکوکانژوگه های دارای قندهای انتهایی خاص درسلول های نواحی مختلف اپی دیدیم و اسپرم های مجرای آن با استفاده از لکتین ها را بررسی می نماید.مواد و روش ها: نمونه بافت اپی دیدیم از 30 موش نر بالغ از نژاد BALB/c بدست آمده و پس از فیکساسیون و طی مراحل معمول آزمایشگاهی ازبلوک های پارافینی بدست آمده، مقاطع بافتی با ضخامت 5 میکرومتر تهیه شد. لام های تهیه شده با این روش با استفاده از روش لکتین هیستوشیمی تحت تاثیر لکتین های مختلف قرارگرفتند. سپس لام های تهیه شده با میکروسکپ نوری مورد بررسی قرارگرفته و شدت واکنش درسلول های مختلف ارزیابی و امتیاز بندی شد.نتایج: سلول های قاعده ای به لکتین های  SBAوMPA  و سلول های اصلی به کلیه لکتین ها واکنش نشا ن داد. شدت واکنش درسلول های اصلی نسبت به لکتین های مختلف و به یک لکتین خاص نیز در نواحی مختلف اپی دیدیم متفاوت بود. سلول های باریک به لکتین های LTA وMPA  و سلول های روشن به کلیه لکتین های مورد استفاده واکنش نشان دادند. غشای پایه و بافت بینابینی فقط به لکتینMPA واکنش دادند.نتیجه گیری: اپی دیدیم گلیکوپروتیین های فراوانی درارتباط با تکامل و بلوغ اسپرم ها می سازد. واکنش های مختلف در سلول های متفاوت نشان می دهد که محصولات ترشحی آنها با هم متفاوت است. احتمالا گلیکوکانژوگه های ساخته شده درسلول های قاعده ای به دلیل عدم دسترسی به مجرا و محدودیت واکنش ها به غشا، صرف ترمیم و بازسازی غشاء می شود. واکنش های ضعیف یا عدم واکنش در ناحیه سر و ظهور واکنش ها در سلول های اصلی جسم نسبت به یک لکتین خاص، به نقش بیشتر این سلول ها در جذب آب در سر و/ یا ترشح گلیکوکانژوگه های در جسم اشاره دارد. عبور اسپرم ها از مجرا همراه با افزایش محتوی فوکوز و تغییراتی در محتوای قندهای دیگر می باشد.  

مقدمه: آلودگی منابع مختلف به فلزات سنگین در نتیجه ضایعات حاصله از فعالیت های صنعتی و ورود ضایعات فاضلاب های شهری به رودخانه ها به عنوان یک معضل اساسی در جوامع امروزی مطرح می باشد. فلزات سنگین در بستر رودخانه ها، دریاچه ها و دریاها تجمع می یابند و از طریق مواد غذایی وارد زنجیره غذایی، و در نهایت جذب بدن انسان می شوند، و به دلیل تجمع آنها در اندام های تولید مثلی، تاثیرات مخربی را بر روی روند تولید اسپرم و ریخت شناسی اسپرم تولید شده دارند. هدف: این مطالعه برای بررسی تغییرات پارامترهای حرکتی اسپرم در اثر تماس با دو فلز سنگین روی (Zinc)  و کادمیوم (Cadmium) انجام شده است.مواد و روش ها: اسپرم با غلظت های مختلف فلزات روی، کادمیوم و ترکیب روی و کادمیوم به مدت زمان های مختلف تماس داده شده و سپس پارامترهای حرکتی اسپرم با استفاده از دستگاه ردیاب کامپیوتری اسپرم مورد بررسی قرار گرفتند.نتایج: کادمیوم حتی در غلظت 50 قسمت در میلیون (ppm) (Part Per Million) باعث اختلال در فاکتورهای حرکتی اسپرم می شود در حالی که اثر سمی فلز روی کمتر است و در غلظت بیش از1000 ppm  تاثیر خود را نشان می‎دهد. نکته جالب در انکوباسیون اسپرم با فلزات روی و کادمیوم به طور هم زمان اثر محافظتی فلز روی بر علیه کادمیوم است که تا حدود زیادی اثرات سمی کادمیوم بر علیه اسپرم را جبران نماید. نتیجه گیری: نتایج حاصله موید این مطلب بود که بخشی از تاثیرات سمی فلزات سنگین روی و کادمیوم بر اسپرم به دلیل اختلال در فاکتورهای حرکتی و توقف فعالیت حرکتی اسپرم است که در نتیجه اسپرم قادر به یافتن و ورود به تخمک و بارور کردن آن نخواهد بود.

مقدمه: سوء مصرف مواد از شایع ترین اختلالات روانی است. عوارض ناشی از این اختلال نه تنها فقط مربوط به فرد مصرف کننده می باشد، بلکه همسر و سایر افراد خانواده وی را تحت تاثیر قرار می دهد. هدف: این مطالعه به منظور تعیین اعتماد به نفس، وضعیت سلامتی عمومی و رضایت مندی زناشویی همسران مردان سو مصرف کننده مواد انجام شده است . مواد و روش ها: این مطالعه، یک پژوهش مقطعی است. جامعه مورد مطالعه در گروه مورد، همسران مردان وابسته به مواد مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد خود معرف شهر رشت و در گروه شاهد ، زنان متاهل مراجعه کننده به مراکز بهداشت شهر رشت بودند . برای جمع آوری اطلاعات از سه پرسشنامه استاندارد روانشناسی شامل GHQ 28 (نمره سلامت عمومی)،Enrich  (نمره رضایتمندی زناشویی ) و Cooper smith (نمره عزت نفس) و پرسشنامه مشخصات فردی استفاده شد. از افراد واجد شرایط 18 زن یا همسر معتاد در گروه نمونه و 24 زن یا همسر غیرمعتاد در گروه شاهد به شیوه نمونه گیری آسان انتخاب شدند . جمع آوری اطلاعات توسط همکار روانشناس یا پزشک عمومی آموزش دیده با مراجعه به مراکز ترک اعتیاد و مراکز بهداشت انجام گردید . اطلاعات با نرم افزار 5/11 SPSS و آزمون آماری Ttest مورد مقایسه و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: خصوصیات دموگرافیک شامل میزان درآمد خانواده ، شغل ،وضعیت مسکن ، محل زندگی ، و وجود بیماری بین دو گروه زنان نمونه و شاهد مشابه بود. همسران مردان وابسته به مواد، علایم جسمانی p=0.03)، (t=2.25، اضطراب و بی خوابی p=0.001)، (t=3.37 و افسردگی p=0.0001)، (t=4.04 بیشتری را نسبت به گروه شاهد نشان دادند. هم چنین بطور معنی داری میزان اعتماد به نفس p=0.001)، (t=-3.61 و رضایت زناشویی p=0.0001)، (t=-4.71 در گروه همسران افراد وابسته به مواد نسبت به گروه شاهد کمتر بود. نتیجه گیری: به نظر می رسد که مردان معتاد و همسرانشان بر روی همدیگر تاثیر می گذارند. و افراد معتاد اثرات فراوانی در عرصه های عمومی زندگی بر همسران خود دارند. بر اساس نتایج این مطالعه ، همانند مطالعات غربی داشتن همسر سو مصرف کننده مواد با کاهش کیفیت زندگی همسران آنها ارتباط معنی دار داشت. لذا لازم است توجه بیشتری به این مقوله شود تا نتایج این پژوهش ها بتواند مسوولین امر را به شناخت بهتر و کاهش مشکلات زندگی خانواده ها ی مردان مصرف کننده مواد یاری کند .  

مقدمه : جهت ترمیم معایب و نقص های استخوانی از پیوندهای استخوان استفاده می شود. از پیوندهای استخوانی می توان به اتوگرافت - آلوگرافت و پیونداستخوان مصنوعی اشاره کرد . اتوگرافت پیوندمطلوب وایده آل است.اما به علت عوارض و محدودیت در میزان استخوان و همچنین به علت عوارض و مشکلات تهیه آلوگرافت ، استفاده از ترکیبات صناعی استخوان تحولی در ترمیم نقص های استخوان ایجاد کرده است. Nova Bone یکی از انواع این ترکیبات می باشد که درمقایسه با سایرترکیبات صناعی کاربرد ساده تر دارد و درکشور ما راحت تر ازبقیه ترکیبات دردسترس می باشد این مطالعه به منظور ارزیابی این مساله انجام گرفته است.هدف: این مطالعه به منظور ارزیابی نتایج حاصل از پیوند استخوان مصنوعی در درمان بیماری های استخوان انجام گرفته است. مواد و روش ها: در محدوده زمانی یک سال و طی یک مطالعه توصیفی - تحلیلی ، بیماران دچار بیماری های استخوانی که اندیکاسیون مصرف پیوند استخوان داشتند و داوطلب استفاده از پیوند استخوان مصنوعی بودند، انتخاب شدند. پس از بررسی و کسر بیمارانی که از مطالعه خارج شدند، 62 نفر (50 نفر مرد و12 نفر زن ) مورد مطالعه قرار گرفتند. فرم های مربوطه تکمیل شده و بیماران در هفته های چهارم ، دهم و بیستم پس از جراحی از نظر نتایج درمانی و جوش خوردگی بررسی شدند.نتایج: 62 نفر مورد مطالعه قرار گرفتند که در 6 نفر از بیماران فوق پس از هفته بیستم کال استخوانی تشکیل نگردید بدین ترتیب حدود 7/9 درصد با شکست روبرو شد. میانگین سنی بیماران 5/3±33 سال بود که پس از تشکیل گروه های سنی تفاوت معنی داری از نظر زمان تشکیل کال وجود داشت . و در گروه های سنی پایین تر در مقایسه با گروه های سنی بالاتر زمان تشکیل کال زودتر بود. در هیچ یک از بیماران عوارض عفونی و غیرعفونی مشاهده نشد. نتیجه گیری: با توجه به تشکیل کال استخوانی و نتایج مطلوب در 3/90 درصد از بیماران ، مصرف این ماده به تنهایی و یا در موارد خاص به صورت ترکیب با اتوگرافت و یا آلوگرافت در بیماری های استخوان پیشنهاد می شود.  

مقدمه: سلامت مادر وفرزند یکی از مسایل مهم بهداشت عمومی در سراسر دنیاست. آموزش بهداشت و افزایش آگاهی مادران نسبت به سلامت خود یک راه کار مهم در سلامت مادر و فرزند است.هدف: هدف از این مطالعه بررسی آگاهی زنان پست پارتوم بستری در بیمارستان الزهرا (س) رشت در مورد مشکلات پس از زایمان و مراقبت های دوره نفاس می باشد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر مطالعه ای مقطعی می باشد که بمنظور بررسی آگاهی زنان زایمان کرده بستری بیمارستان الزهرا (س) رشت در مورد مشکلات پس از زایمان و مراقبت های دوره نفاس در بهار سال 1382 انجام گرفت.جمعیت مورد مطالعه با روش نمونه گیری غیراحتمالی متوالی انتخاب شدند.ابزار گردآوری داده ها در این مطالعه پرسشنامه استاندارد (وزارت بهداشت) که در دو بخش شامل: قسمت اول سوالاتی درباره مشخصات فردی و قسمت دوم سوالاتی جهت سنجش میزان آگاهی تنظیم شده است. پس از جمع آوری اطلاعات تجزیه و تحلیل نهایی با استفاده از آزمون های آماری کای دو، با بهره گیری از نرم افزار آماری SPSS.10 انجام گرفت.نتایج: در این مطالعه 384 نفر از زنان ارزیابی شدند. یافته ها نشان داد که میانگین سنی زنان 3/0±3/26 سال بود.تنها در 10 نفر (6/2%) از زنان تحصیلات دانشگاهی گزارش شد. وضعیت اشتغال نیز نشان داد که اکثریت افراد تحت پژوهش 368 نفر( 8/95%)، خانه دار بودند.بررسی سطح آگاهی در مورد عوارض و مراقبتهای پس از زایمان نشان داد که 360نفر (8/93%) آگاهی بسیار ضعیف ، 22نفر (7/5%) آگاهی ضعیف و 2نفر (5/0%) از آگاهی متوسطی برخوردار بودند. نتایج نشان داد که اختلاف آماری معنی داری بین سن ،تعداد دفعات بارداری و منبع کسب اطلاعات با سطح آگاهی وجود ندارد.(P>0/05)  اما بین سطح تحصیلات و شغل با میزان آگاهی ارتباط آماری معنی داری دیده شد .(P<0/05)نتیجه گیری: با توجه به پایین بودن سطح آگاهی علیرغم پوشش بالای مراقبت های دوران بارداری تجدید نظر در آموزش ارائه شده در زمینه دوران پس از زایمان ضروری به نظر می رسد. همچنین امکان دارد با برگزاری کلاس های آموزشی، مشاوره و ویزیت های مرتب پس از زایمان شرایط ارتقای سطح آگاهی زنان فراهم گردد.

مقدمه: گنوره یکی از بیماری های آمیزشی و در اغلب موارد بدون علامت است و در صورت درمان نشدن قادر است عوارض مختلفی به وجود آورد. هدف: هدف از این بررسی تعیین فراوانی اندوسرویسیت گنوککی و برخی عوامل همراه آن در زنان سن باروری مراجعه کننده به درمانگاه های بیمارستان الزهرا (س) رشت است.مواد و روش ها: این مطالعه به صورت مقطعی در یک دوره شش ماهه از سال 82 تا 1381 در زنان مراجعه کننده به درمانگاه زنان و تنظیم خانواده بیمارستان الزهرا (س) رشت که با استفاده از روش نمونه گیری متوالی غیراحتمالی انتخاب شده بودند، انجام شد. با توجه به اینکه کشت ترشحات دهانه رحم روشی استاندارد در تشخیص گنوره است، در این بررسی بعد از معاینه واژینال و ارزیابی ترشحات دهانه رحم از نظر نوع و حجم، از تمام بیماران واجد شرایط درخواست می شد تا برای تهیه کشت از موکوس دهانه رحم به آزمایشگاه مورد نظر مراجعه کنند. پس از گرفتن نمونه با سواب مخصوص از دهانه رحم و کشت آن در محیط تایر- مارتین تمام نمونه ها در اختیاریک سیتوپاتولوژیست برای ارزیابی و تفسیر نتایج گذاشته می شد. فرم جمع آوری داده ها شامل مشخصات دموگرافیک نظیر سن ،تحصیلات و ...، همچنین علت مراجعه، نوع ترشح واژینال، سابقه عفونت واژینال و درمان فرد، نوع روش جلوگیری از بارداری ونتایج کشت تهیه شده از بیماران بود. تجزیه و تحلیل نهایی نرم افزار آماری SPSS.10 و آزمون آماری x2 انجام شد.نتایج: در این مطالعه 1951 نفر زن مورد بررسی قرارگرفتند. از این تعداد1488 نفر (3/76%)در گروه سنی 40-21 سال بودند. سن اولین تماس جنسی در 916 نفر (47%) بین 34-20 سال گزارش گردید. 1136 نفر (2/58%) سابقه عفونت واژینال داشتند.  1167 نفر (8/59%) وضعیت اقتصادی – اجتماعی متوسطی داشتند. نتیجه کشت از نظر گنوره تنها در11 نفر (6/0%) مثبت بود. بررسی ارتباط بین سن آنها، سن اولین تماس جنسی، روش جلوگیری از بارداری و وضعیت اقتصادی- اجتماعی ابتلا به گنوره اختلاف معنی داری نشان نداد. بین نوع ترشح موکوس چرکی (کوپورولانت) در هنگام مراجعه با ابتلای به گنوره ارتباط معنی داری وجود داشت (p<0.004).نتیجه گیری: به رغم کشت نمونه ها که حساسیت بالاتری در تشخیص گنوره دارد، نتایج بررسی ما درمورد فراوانی گنوره مشابه مطالعه تهران بود.(در این روش گنوره با تهیه اسمیر تشخیص داده می شد) با توجه به شیوع 4% گنوره در آسیا و کمتر بودن این میزان در بررسی حاضر (6/0%)، به نظر می رسد که وضعیت فرهنگی جمعیت مورد مطالعه و نداشتن بی بندوباری جنسی سبب کاهش شیوع گنوره شده است.

مقدمه: امروزه ناهنجاری های مادرزادی یک علت شایع ناتوانی طولانی مدت و مرگ و میر کودکان را تشکیل می دهد و این ناهنجاریها بخش مهمی از مشکلات پزشکی می باشد.هدف: این مطالعه به منظور تعیین شیوع ناهنجاری های عمده آشکار در نوزادان متولد شده در زایشگاه شهیدیحیی نژاد بابل انجام شده است .مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بروی 3756 پرونده بیمارستانی نوزادان بدنیا آمده در بیمارستان شهید یحیی نژاد طی سال 1380 انجام شد. اطلاعات مربوط به متغیرهایی مانند نوع ناهنجاری آشکار، سن جنینی ، سن مادر، رتبه حاملگی ، بیماری های زمینه ای (دیابت قندی و پرفشاری خون )، قد و وزن نوزادان توسط فرم مخصوصی از پرونده ها استخراج گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و مدل رگرسیونی لجستیک تجزیه و تحلیل گردید.نتایج: نتایج این پژوهش نشان داد که شیوع ناهنجاری های آشکار 4/0% (4 در هزار) بوده است . از نظر آماری ارتباط معنی داری بین ناهنجاری های عمده آشکار بانارس بودن و تعداد حاملگی های مادر وجود داشت (p=0.000) ولی ارتباط معنی داری بین ناهنجاری های عمده آشکار و سن مادر، جنس نوزاد و بیماری های زمینه ای مادر مشاهده نشد. شایع ترین ناهنجاری های موجود شامل ، استخوانی ، ادراری تناسلی ، سیستم عصبی و ناهنجاری سرو گردن بودند.نتیجه گیری : نتایج این مطالعه نشان دهنده شیوع کمتر ناهنجاری های عمده آشکار نسبت به دیگر گزارشات ازایران و سایر نقاط جهان است . این نکته می تواند ناشی از تفاوت در سطح بهداشت و روش های تشخیصی و یا بدلیل نقص موجود در اطلاعات پرونده ها باشد.

مقدمه: بیماران تحت درمان با همودیالیز، در معرض خطر ابتلا  به هپاتیت C قرار دارند. درصد بالایی از شروع عفونت HCV در بیماران همودیالیزی گزارش شده است .این بیماری منجر به آسیب کبدی و کارسینوم هپاتوسلولر می شود؛ و یکی از دلایل اصلی مرگ و میر در بیماران تحت درمان با همودیالیز می باشد. هدف: در این مطالعه شیوع و عوامل خطر هپاتیت C در بیماران همودیالیزی مراکز همودیالیز استان گیلان مورد بررسی قرار گرفته است . مواد و روش ها: پژوهش حاضر مطالعه ای توصیفی و مقطعی می باشد. روش نمونه گیری منطبق بر کل جامعه بوده و کلیه 393 بیمار همودیالیزی در 10 مرکز همودیالیز استان گیلان را شامل می شود. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای حاوی 25 سوال مشتمل بر قسمت های اطلاعات دموگرافیک ، و عوامل خطر ابتلا به هپاتیت C بود. وضعیت آلودگی هپاتیت C در واحدهای مورد پژوهش بر اساس اطلاعات آزمایشگاهی ELISA II ثبت شده در پرونده بیمار بررسی گردید. یافته های حاصل از این پژوهش توسط نرم افزار SPSS ver.10 تحت ویندوز مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت . نتایج : یافته ها نشان داد که 70 نفر از بیماران (8/17درصد) آلوده به HCV بودند. همچنین ارتباط معنی دارآماری بین طول مدت دیالیز (0.0001 P=)، تعداد دفعات دیالیز در هفته (P= 0.0001 )، طول مدت هر جلسه دیالیز (P= 0.0007)، سابقه بیماری کبدی (P= 0.0001)، سابقه زردی (P= 0.0003) ، سابقه پیوند کلیه (P= 0.0001)، سابقه تماس با فرد آلوده (P= 0.0001)، سابقه ترانسفوزیون خون (P= 0.0001)، و ابتلا به هپاتیت C وجود داشته است. در این مطالعه ارتباط معنی دار آماری بین سن، جنس، وضعیت تاهل و ابتلا به هپاتیت C یافت نشد. نتیجه گیری: به طور کلی در این تحقیق مشخص گردید که سابقه ترانسفوزیون خون، مدت دیالیز، دفعات دیالیز، سابقه پیوند کلیه ، سابقه تماس با فرد آلوده ، از جمله عوامل مهم خطر عفونت HCV در بیماران همودیالیزی استان گیلان می باشند. برخی از پیشنهادات به منظورکاهش خطر انتقال هپاتیت C در بیماران همودیالیزی عبارتند از׃ 1- کاهش نیاز به ترانسفوزیون و جایگزینی آن توسط اریتروپوییتین 2- استفاده از روش های دقیق تر و حساس تر از ELISA II جهت غربالگری 3- انجام هر چه سریع تر پیوند کلیه در بیماران ESRD جهت کاهش طول مدت دیالیز 4- استفاده افراد آلوده از سیستم مستقل و واحد جداگانه 5- رعایت معیارهای جهانی کننترل عفونت جهت پیشگیری از عفونت بیمارستانی.  

مقدمه: ارزیابی تولید سیتوکاین ها به ویژه سیتوکاین های داخل سلولی ابزار مهمی در بررسی پاسخ های ایمنی در مقابل محرک هایی نظیر عوامل بیماریزا، واکسن ها و سایر چالش های ایمنی می باشد. مطالعات انجام شده در موش نشان می دهد آلودگی به بروسلا موجب فعال شدن پاسخ های ایمنی سلولی می گردد. برخی از سیتوکاین ها نقش بسزایی در ایجاد مقاومت در برابر عفونت بروسلایی دارند. هدف: به منظور ارایه روشی دقیق، قابل استفاده در آزمایشگاه های تشخیص طبی برای بررسی وضعیت ایمنی، تولید سیتوکاین های داخل سلولی IFN-γ و IL-13 در خون کامل افراد سالم و بیماران مبتلا به دو فرم حاد و مزمن بروسلوز مطالعه شده است.مواد و روش ها: نمونه های خون کامل رقیق شده 27 بیمار مبتلا به بروسلوز حاد (14 نفر) یا مزمن (13 نفر) (با میانگین سنی 1/18±03/38 سال) و 22 داوطلب سالم (با میانگین سنی 21±33/35 سال) در حضور میتوژن، باکتری های کشته شده بروسلا ملی تنسیس یا محیط کشت تنها، کشت داده شد. مقدار IFN–γ و IL-13 داخل سلولی این سیتوکاین ها در سلول های CD3+ با روش فلوسیتومتری(CFC) و در سوپ کشت سلولی با روش ELISA ساندویچی اختصاصی بررسی گردید.نتایج: در بیماران مبتلا به بروسلوز حاد تولید اختصاصی IFN- γ خارج سلولی و داخل سلولی افزایش قابل توجهی یافت.(p<0.001)  در حالی که در بیماران با بروسلوز مزمن نه تنها تولید اختصاصی IFN–γ بلکه تعداد سلولهای CD3+ تولید کننده IFN–γ به طور معنی داری کاهش می یابد. وجود ارتباط معکوس بین درصد سلول های CD3+ تولید کننده IFN–γ با سلول های CD3+ تولید کننده IL-13 در گروه حاد بیانگر گرایش پاسخهای ایمنی به سمت Th1 در این بیماران است. نتیجه گیری: گرچه درصد سلول های CD3+ تولید کننده IL-13 به طور چشمگیر در بیماران با بروسلوز مزمن زیاد است ولی ارتباط معنی داری بین تعداد سلول های CD3+ تولید کننده IFN– γ با سلول های IL-13+ CD3+  پیدا نشد. در نتیجه نمی توان ارتباط بین ایجاد پاسخ های Th2 و پیشرفت بیماری بروسلوز مزمن را اثبات کرد. با این وجود، کاهش تولید سیتوکاین های Th1 در گروه مزمن ممکن است ناشی از عدم پاسخگویی سلول های T اختصاصی بروسلا باشد که به طولانی شدن سیر بیماری در این گروه از بیماران می انجامد.

مقدمه: دیابت شیرین یکی از بیماری های مزمن و بسیار با اهمیت و یک مشکل بزرگ بهداشتی ست که در سراسر جهان روبه گسترش است. بنابراین با توجه به شیوع بالای دیابت و عوارض و هزینه های مستقیم و غیر مستقیم ناشی از آن ، خود کنترلی از اهمیت به سزایی برخوردار می باشد .هدف: تعیین عوامل موثر بر خود کنترلی در بیماران دیابتی وابسته به انسولین مراجعه کننده به مرکز بهداشتی درمانی شماره یک رشت در سال 1380.مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی مقطعی است و نمونه ها 92 نفر از بیماران دیابتی وابسته به انسولین مراجعه کننده به مرکز بهداشتی درمانی شماره یک رشت بودند که بطور تصادفی انتخاب شدند .ابزار گرد آوری داده ها در این پژوهش پرسشنامه بود که شامل 4 قسمت اطلاعات دموگرافیک، آگاهی، درک از کنترل و باور بهداشتی در مورد دیابت بود. در این تحقیق شاخص های خود کنترلی، مقدار هموگلوبین گلیکوزیله و تعداد مراجعات به مرکز بهداشت بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و از آمار استنباطی (آزمون تی مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه به روش توکی، ضریب همبستگی پیرسون و از آزمون های غیر پارامتری چون من ویتنی یو، کروسکل والیس و ضریب همبستگی اسپیرمن) بهره گرفته شد .نتایج: یافته های پژوهش نشان داد که بین آگاهی، باور بهداشتی و درک از کنترل با متغیرهای دموگرافیک همچون سن، جنس، وضعیت تاهل، سطح تحصیلات، وضعیت اشتغال ، وضعیت بیمه ، طول مدت ابتلا به بیماری، محل زندگی، وجود فرد دیابتی در خانواده و منبع کسب اطلاعات ارتباط معنی دار آماری وجود ندارد. همچنین بین آگاهی و باور بهداشتی با وجود عوارض ارتباط معنی دار مشاهده نشد ولی بین درک از کنترل و وجود عوارض ارتباط معنی دار بود (p<0.004) همچنین نتایج نشان دادکه بیشترین درصد واحدهای مورد پژوهش از آگاهی ضعیف (8/59%)، باور بهداشتی نامطلوب (7/71%) و درک از کنترل نامطلوب (62%) برخوردار بودند . بین آگاهی، باور بهداشتی و درک ازکنترل با مقدار هموگلوبین گلیکوزیله و تعداد مراجعات به مرکز بهداشت و نیز خود کنترلی ارتباط معنی دار مشاهده نشد .نتیجه گیری: شناسایی عوامل موثر بر خود کنترلی در برنامه ریزی آموزشی و درمانی برای بیماران مبتلا به بیماری دیابت و آموزش مراقبین بهداشتی و نیز در آموزش پرستاری بسیار اهمیت دارد و بر لزوم برگزاری کلاس های آموزشی تاکید می نماید.

مقدمه: وجود لایه اکسید در سطح آلیاژ زمینه چسبندگی آن را به پرسلن فراهم می سازد در سطح آلیاژ های بیس متال نسبت به آلیاژهای با طلای بالا اکسید بیشتری ایجاد می شود. ممکن است تشکیل لایه اکسید زیاد منجر به شکست باند گردد و ضخامت آن در اثر پخت مکرر پرسلن افزایش یابد. هدف: هدف از این مطالعه مقایسه اثر پخت پرسلن روی استحکام باند دو نوع آلیاژ (سوپر کست ایرانی و سوپرکت اصلی). که نوع اصلی آن گرانتر از نوع ایرانی می باشد و تا کنون مقایسه ای در مورد استحکام باند این دو نوع آلیاژ نشده است. مواد روشها: هر نمونه از هر آلیاژ به ابعاد  24×6×0.5 mmتهیه شده در یک سوم میانی تمام نمو نه ها پرسلن گذاری صورت گرفت و سپس توسط دستگاه اینترون 1995 نمونه ها تحت آزمایش قرار گرفتند. داده ها توسط T test مورد بررسی و آنالیز قرار گرفتند (05/p≤0)  نتایج : میانگین استحکام باند آلیاژ سوپر کست ایرانی00/13 نیوتن و نوع اصلی آن 33/13 نیوتن بود. نتایج نشان داد که هیچ اختلاف معنی داری بین دو آلیاژ مشاهده نشد (p=0.651). نتیجه گیری: استحکام باند مشابه یکدیگر بوده و هر دو آلیاژ در تست ISO 9693 موفق بودند.