مقدمه: دارو رسانی از طریق داخل تراشه ای، یک روش جانشینی ارزشمند در شرایط عدم دسترسی به ورید در موقعیت های فوریتی نظیر شرایط ایست قلبی و احیا می باشد. لیدوکایین یک داروی ضد آریتمی با قابلیت جذب از لوله تراشه است که به طور معمول در فوریت های قلبی به کار می رود.هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان جذب و سرنوشت فارماکوکینتیکی لیدوکایین متعاقب تجویز تراشه ای در بیماران دارای شرایط بحرانی انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه به 14 بیمار لوله گذاری شده (اینتوبه) بستری در بخشICU ، مقدار mg/kg2 لیدوکایین 2% که با نرمال سالین تاحجم 5-10 ml رقیق شده بود، از طریق لوله تراشه تجویز شد و پس از اعمال 5 تنفس فشار مثبت، بیماران باردیگر به ونتیلاتور متصل شدند و در دقایق 5، 10، 30، 60، 120 و 240، از آنها نمونه خونی وریدی گرفته شد. نمونه های خونی توسط دستگاه HPLC آنالیز و سطوح خونی بیماران در زمان های مذکور تعیین گردید و پارامترهای فارماکوکینتیکی دارو در آنها مطالعه شد.نتایج: با توجه به محدوده درمانی لیدوکایین (1.5-5 µg/ml) متوسط سطح خونی بیماران این مطالعه، 5 دقیقه پس از تجویز به حد درمانی رسید و تا 30 دقیقه پس از تجویز در محدوده درمانی باقی ماند. حجم توزیع 0.7±0.3 L/kg و کلیرانس 4.29±1.4 ml/min/kg به دست آمد که در مقایسه با مطالعات انجام شده قبلی، نسبت به داوطلبان نرمال کاهش داشت(P<0/001) ، ولی نسبت به پـارامتـرهای بیـماران بستـری در ICU تفاوت معنی داری نداشت (P>0/05). نیمه عمر 113.1±34.1 min به دست آمد که تغییر عمده ای نسبت به پارامترهای بیماران ذکر شده در مطالعات قبلی نداشت (P>0/05) اما بیـن سن و نیمه عمر ارتباط مستقیم و معنی داری وجود داشت (P)پارامترهای کینتیکی در دو گروه زن و مرد تفاوت معنی داری نداشتند .(P>0/05)نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل ، می توان گفت تجویز تراشه ای لیدوکایین در بیماران دارای شرایط بحرانی می تواند سطح درمانی مناسبی را فراهم کند. تغییرات مشاهده شده در پارامترهای کینتیکی لیدوکایین در بیماران این مطالعه ممکن است ناشی از راه تجویز دارو و/یا شرایط بحرانی بیماران در ICU باشد.