مجله دانشگاه علوم پزشکی فسا (Journal of Advanced Biomedical Sciences)
سال:1398 | دوره:9 | شماره:1 |تعداد مقالات:16

زمینه و هدف: گلیوما یک نوع رایج از تومور مغزی اولیه است که از سلول های گلیال مغز که احاطه و پشتیبانی نورون های مغزی را بر عهده دارند، منشأ می گیرند. این تومورها از سه نوع مختلف از سلول ها که به طورمعمول در مغز یافت می شوند به وجود می آیند: آستروسیت ها، الیگودندروسیت ها و سلول های اپاندیمال که بر این اساس، انواع گلیوما عبارت اند از: آستروساتیوما، Oligoastrocytomas، Ependymomas. مسیرهای پیام رسان در اصطلاح زیست شناسی، شبکه های بیولوژیکی پیچیده ای هستند که از سه مرحله تشکیل شده اند: (1) مرحله ورودی که در آن گیرنده های غشاء و لیگاندهای آن ها، سیگنال را از خارج سلول وارد می کنند؛ (2) مرحله پردازش سیستم هسته ای که در آن پروتئین کینازها سیگنال ها را به درون هسته می فرستند؛ (3) مرحله خروجی که در آن فاکتورهای رونویسی ژن هایی که بر عملکردهای مختلف سلولی تأثیر می گذارند را تنظیم می کنند. نتیجه گیری: خصوصیات تومورهای گلیوما که شامل تکثیر کنترل نشده، تهاجم و رگ زایی است، از فعال سازی این 3 مسیر حاصل می شود. درک تغییرات ژنتیکی که در این 3 مسیر اتفاق افتاده و موجب تشکیل و پیشرفت تومورهای گلیوما می گردد، به بهبود پیش آگهی بیمار به منظور شناسایی اهداف درمانی جدید کمک می کند. در این بررسی، ما یک مرور کلی از پیشرفت های اخیر و درک کنونی از تغییرات ژنتیکی در این مسیرهای پیام رسان گلیوما ارائه می نماییم.

زمینه و هدف: سرطان پروستات، بیماری پیچیده ای است که بیان ژن در آن تغییریافته است. عوامل ژنتیکی درگیر در سرطان پروستات، به طور قابل توجهی موردمطالعه قرار گرفته است. شواهد نشان می دهد که بخش چشم گیری از عوامل مستعد کننده به سرطان پروستات را نمی توان به تغییر در توالی های کد کننده پروتئین نسبت داد. هدف از این مطالعه معرفی تعدادی از RNAهای غیر کد کننده طویل (Long non coding RNAs) با طول بیشتر از 200 نوکلئوتید است که در آسیب شناسی سرطان پروستات نقش مهمی دارند. نتیجه گیری: نقش LncRNAها به عنوان عوامل سرکوب کننده تومور یا آنکوژن ها، در انواع متعددی از سرطان ها ازجمله سرطان پروستات به اثبات رسیده است. مطالعات اخیر نشان می دهند که رونوشت های حاصل از LncRNAها نقش کلیدی در فرایند تومور زایی پروستات ایفا می کنند.

زمینه و هدف: با توجه به اینکه سرطان کلورکتال اغلب در مراحل اولیه فاقد علامت فنوتیپی است، لذا مطالعه ی نشانگرهای زیستی برای پیش بینی و تشخیص شروع تومور بسیار حائز اهمیت است. میکروRNAها یکی از مهم ترین نشانگرهای زیستی هستند که به دلایل مختلف ازجمله غیرتهاجمی بودن، مطالعه ی آن ها توجه بسیاری از محققان را به خود جلب کرده است؛ این مولکول ها گروهی از RNAهای کوچک غیرکدکننده هستند که به وسیله ی میانکنش با mRNA، بیان ژن را در سطح بعد از رونویسی مهار می کنند. هدف از مطالعه حاضر بررسی پتانسیل میکروRNA ها به عنوان نشان گرهای زیستی و مطالعه تغییرات آن ها در سطوح مختلف پاتوفیزیولوژیکی و مولکولی سرطان است. مواد و روش ها: در مطالعه ی مروری حاضر با جستجو در پایگاه های اطلاعاتی PubMed، Google scholar و Scopus به بررسی نقش میکروRNA ها در سرطان کلورکتال پرداخته شده است. نتیجه گیری: کشف این مسئله که میکروRNAها توان عمل به هر دو صورت انکوژن یا سرکوبگر تومور را دارند، باعث شروع مطالعات وسیعی درزمینه ی سرطان شد که نتیجه ی آن شناسایی میکروRNAهای متنوع درگیر در سرطان زایی و پیشرفت آن بود. مطالعات گوناگون بد تنظیمی میکروRNAها را در نمونه های بافتی و مایعات بدن افراد مبتلابه سرطان کلورکتال نشان داده است. میکروRNAها ازلحاظ شیمیایی در مایعات مختلف بدن مانند سرم، پلاسما و نمونه های مدفوعی پایدار بوده و تشخیص آن ها نیز آسان است، بنابراین بامطالعه ی میکروRNAها در سرطان کلورکتال می توان از شروع، مراحل، گسترش یا مکانیسم عمل تومور آگاه شد یا آن را پیش بینی کرد.

زمینه و هدف: اکسیم ها به عنوان فعال کننده های مجدد آنزیم استیل کولین استراز (AChE) برای درمان مسمومیت ترکیبات ارگانوفسفره (OPCs) توسعه یافته اند. آن ها همچنین به جایگاه فعال آنزیم (AChE) متصل شده و به عنوان مهارکننده های برگشت پذیر عمل می کنند. ترکیبات ارگانوفسفره (OPCs) مانند سومان، سارین به عنوان عوامل عصبی به طور برگشت ناپذیر با استیل کولین استراز واکنش می دهند. در این تحقیق، طراحی و مطالعات داکینگ روی تعدادی از مشتقات جدید پرالیدوکسیم با اثر فعال سازی مجدد آنزیم استیل کولین استراز انجام و سپس خطر سمیت آن ها ارزیابی شد. مواد و روش ها: این پژوهش به شیوه توصیفی – تحلیلی انجام شد. برای بررسی نحوه اتصال مشتقات جدید پرالیدوکسیم به جایگاه فعال آنزیم، در ابتدا ساختار شیمیایی ترکیبات با استفاده از نرم افزار 14. 0ChemBioDraw Ultra ترسیم شد. سپس به منظور بهینه سازی انرژی، به نرم افزار Hyperchem انتقال یافت. مطالعات داکینگ به وسیله نرم افزار Auto Dock-Vina-1-1-2-win32. msi انجام گرفت و نتایج با استفاده از نرم افزار Molegro مورد آنالیز قرار گرفت. در مرحله نهایی ارزیابی خطر سمیت ترکیبات به وسیله برنامه OSIRIS انجام گردید. • بر اساس نتایج به دست آمده از مطالعات داکینگ مهم ترین پیوندهای درگیر در اتصال دارو با گیرنده، پیوند هیدروژنی و اتصالات هیدروفوبیک می باشند. در میان تمام ترکیبات موردمطالعه، بهترین نتایج داکینگ مربوط به ترکیب شماره 9 (ترکیب حاوی 4-متیل بنزیل) است. در حقیقت این ترکیب با منفی ترین سطح انرژی اتصال (14/11-کیلوکالری برمول) تمایل بیشتری برای اتصال به آمینواسیدهای کلیدی جایگاه فعال آنزیم استیل کولین استراز دارد. • در پایان با توجه به نتایج به دست آمده از مطالعات داکینگ و ارزیابی خطر سمیت، می توان نتیجه گرفت که ترکیب شماره 9 (ترکیب حاوی 4-متیل بنزیل) در مقایسه با ترکیب مرجع پرالیدوکسیم می تواند به عنوان فعال کننده مجدد آنزیم استیل کولین استراز مطرح شود.

زمینه و هدف: اُمنتین-1 و کمرین آدیپوکاین هایی هستند که به طور معکوس با چاقی ارتباط دارند. هدف پژوهش حاضر مقایسه ی اثر هشت هفته تمرین شنا با شدت زیر بیشینه وشنای تناوبی شدید بر تغییرات مقادیر سرمی اُمنتین-1 و کمرین مردان جوانِ دارای اضافه وزن است. مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی از بین جامعه آماری (دانشجویان شناگر دارای اضافه وزن)، به صورت هدفمند، 24 دانشجوی مرد (67/1± 5/22 سال) دارای اضافه وزن (69/0± 93/26) به دو گروه شنای زیر بیشینه (با شدت 60 تا 67 درصد حداکثر ضربان قلب) و شنای تناوبی شدید (با شدت 80 تا 90 درصد حداکثر ضربان قلب) تقسیم شدند. پروتکل تمرینی شامل 8 هفته و 3 روز در هفته و هر جلسه 45 تا 60 دقیقه بود. قبل و 24 ساعت بعد از اتمام تمرینات، cc5 خون از آزمودنی ها گرفته شد. برای بررسی تفاوت های درون گروهی داده ها، از آزمون t همبسته و برای تفاوت های بین گروهی، از آزمون t مستقل با سطح معنی داری 05/0>p استفاده شد. نتایج: هر دو روش تمرینی شنای زیر بیشینه (001/0p=) و تناوبی شدید (01/0p=) منجر به افزایش مقادیر اُمنتین-1 شد و مقدار سرمی کمرین در هر دو گروه شنای زیر بیشینه (005/0p=) و تناوبی شدید (02/0p=) کاهش معناداری داشت. این نتایج با کاهش وزن، شاخص توده بدنی، نسبت دور کمر به باسن، درصد چربی و افزایش ظرفیت هوازی در هر دو گروه همراه بود (05/0>p). نتیجه گیری: میتوان گفت که هشت هفته تمرینات شنای زیر بیشینه و تناوبی شدید، باعث افزایش مقادیر سرمی اُمنتین-1 و کاهش کمرین و نیز کاهش عوامل وابسته به چاقی می گردد.

زمینه و هدف: طرح پژوهشی حاضر درزمینهٔ مشترک علم هسته ای و پزشکی تعریف شده است. هدف تعیین میزان غلظت گاز رادن در منازل مسکونی شهر فسا در سال 1395 و بررسی اثرات ناشی از استنشاق آن بر بروز سرطان ریه در ساکنین منازل است. مواد و روش ها: از میان منازل مسکونی، تعداد 10 منزل در نقاط مختلف شهر انتخاب شد و 20 نمونه اتاقک نفوذی گاز رادن در دو نیمسال 1395 در این منازل نصب گردید. در این تحقیق با استفاده از روش خورش الکتروشیمیایی، آشکارسازها توسط اسکنر نوری اسکن شدند و سپس تصویر ردپاهای آلفا به صورت image -grey scale تهیه شد. پس ازآن به کمک نرم افزار image processing و روش غیرفعال دزیمتری، میانگین غلظت رادن در یک دوره زمانی مشخص تعیین شد. نتایج: شمارش و اندازه گیری غلظت گاز رادن در 20 نمونه جمع آوری شده در دو بازه زمانی شش ماه اول و دوم از منازل مسکونی موردبررسی و ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان می دهد غلظت گاز رادن در سطح شهر فسا در شش ماه اول و دوم سال 1395 تقریباً مشابه یکدیگر و بین 141 تا 417 بکرل در مترمکعب متغیر است. نتیجه گیری: در هر دو بازه زمانی در نظر گرفته شده ناحیه شمال غربی شهر فسا غلظت های بالاتر از 148 بکرل در مترمکعب مشاهده می شود که این میزان بالاتر از غلظت های استاندارد در منازل مسکونی است و ساکنین در این مناطق در معرض ابتلا به سرطان ریه هستند. باید به راهکارهای ارائه شده در پایان مقاله برای کاهش غلظت رادن در منازل توجه ویژه ای شود.

زمینه و هدف: سودوموناس آئروجینوزا یکی از مهمترین باکتریهای بیماریزای ایجادکننده عفونتهای بیمارستانی بوده که دارای مقاومت نسبت به بسیاری ب ه قدرت بیماریزایی این باکتری کمک میکند. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی ژنهای یادشده AlgD و LasI از آنتیبیوتیکها است. همچنین حضور ژن و مقاومت آنتیبیوتیکی و ارتباط معنیدار بین آنها بوده است. مواد و روشها: این مطالعه مقطعی-توصیفی بر روی 91 ایزوله سودوموناس جداشده از مراکز درمانی شهرستان فسا انجام شد. پس از انجام تستهای استاندارد ارزیابی شدند و تست حساسیت آنتیبیوتیکی به روش دیسک PCR ب ه روش AlgD و LasI بیوشیمیایی و میکروبیولوژی، تمامی سویهها ازلحاظ حضور ژنهای انجام شد. SPSS انجام گرفت. آنالیز آماری توسط نرمافزار 20 MIC دیفیوژن و 37 نمونه سایر گونهها تشخیص داده شدند. نتایج تعیین الگوی مقاومت دارویی )40%/ 54 نمونه سودوموناس آئروجینوزا و ) 66 )59%/ نتایج: از 91 جدایه، ) 34 MIC برای هر دو گروه نشان داد که بیشترین مقاومت نسبت به سفپیم به وجود آمده است. 40 ایزوله سودوموناس آئروجینوزا و 30 ایزوله سایر گونهها، تست ب ودهاند. AlgD 16 نشان دادند. تمام جدایهها واجد ژن μ g/ml ≥ نسبت به سفپیم را نتیجهگیری: نتایج این مطالعه، مقاومت بالایی نسبت به آنتیبیوتیکهای مختلف در بین سویههای سودوموناس آئروجینوزا و سایر سویهها نشان داد. همراهی ژنهای کرومسنسینگ و ژن مولد آلژینات با ژنهای مقاومت آنتیبیوتیکی میتواند وخامت درگیری با این گروه از باکتریها را بیشتر نماید.

زمینه و هدف: متیل فنیدات، از داروهای رایج در درمان بیماری بیش فعالی کودکان است. استفاده از این ترکیب با افزایش میزان فعالیت دستگاه عصبی مرکزی و سطح هوشیاری همراه است. متیل فنیدات با مهار گیرنده های دوپامینی باعث افزایش سطوح دوپامین خارج سلولی می گردد. مطالعات مختلف اثرات این ترکیب بر اندام های مختلف را مورد ارزیابی قرار داده اند بااین وجود، تاکنون مطالعه مقایسه ای هدفمندی در مورد اثرات وابسته به زمان متیل فنیدات بر ساختمان میکروسکوپی کبد در جنس نر و ماده صورت نگرفته است. مواد و روش ها: سطوح سرمی آنزیم های کبدی (ALT, AST, ALP) و نمونه های بافت کبد موش های صحرایی نر و ماده بالغ که به مدت دو و هشت هفته تحت درمان با متیل فنیدات (10 mg/kg/day) قرار داشتند، جهت مطالعه آماده شد. مطالعات هیستومورفومتری بافت کبد به کمک دوربین مجهز به نرم افزار آنالیز تصاویر صورت گرفت. مطالعه هیستوشیمیایی بافت کبد به روش Oil Red O انجام شد. نتایج: سطوح سرمی آنزیم های کبدی در گروه های تحت درمان در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافت. این افزایش در حیوانات ماده بیشتر بود. شاخص های مورفومتری بافت کبد به دنبال مصرف متیل فنیدات در موش های صحرایی نر و ماده در مقایسه با گروه کنترل تا حدودی کاهش یافت. این کاهش در مصرف طولانی مدت متیل فنیدات و نیز در موش های صحرایی ماده نمود بیشتری داشت. در مطالعات هیستوشیمیایی بافت کبد، اختلاف بارزی بین گروه های تحت مطالعه مشاهده نگردید. نتیجه گیری: این تحقیق نشان داد که مصرف متیل فنیدات به ویژه به صورت طولانی مدت می تواند سطوح سرمی آنزیم های کبدی و ساختار میکروسکوپی کبد را تحت تأثیر قرار دهد که در این میان، تغییرات مشاهده شده با توجه به جنس حیوان در موش های صحرایی ماده بیشتر است که می تواند بازگوکننده تأثیرپذیری بیشتر جنس ماده از اثرات جانبی متیل فنیدات باشد.

زمینه و هدف: به دلیل قدرت و شیوع بالای عفونت زایی و عدم داروی مناسب ویروس ابولا طی سال های اخیر، پژوهش هایی در خصوص کشف و معرفی داروهای ضد ابولا انجام شده است. هدف از این پژوهش بررسی بیوانفورماتیکی مهار ورود و تکثیر ویروس ابولا توسط داروهای مجوزدار غیر ویروسی است. مواد و روش ها: این پژوهش به روش توصیفی-تحلیلی انجام گرفت. برای انجام این بررسی بیوانفورماتیکی، در ابتدا ساختار شیمیایی ترکیبات با استفاده از نرم افزار ChemDraw Ultra10. 0 ترسیم شد سپس به منظور بهینه سازی انرژی، به نرم افزار Hyperchem8 انتقال یافت. مطالعات داکینگ به وسیله نرم-افزار AutoDock4. 2 انجام شد و در مرحله نهایی، مورد آنالیز و تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج: یافته های مطالعه حاضر نشان داد که پیوندهای درگیر در اتصال دارو با گیرنده ها، پیوند هیدروژنی، اتصالات هیدروفوبی، π-π و کاتیون-π می باشند. در میان تمام ترکیبات موردمطالعه، بهترین نتایج داکینگ مربوط به داروهای آمودیاکین، دیفنوکسیلات و کلروکینون است. در حقیقت این سه دارو با منفی ترین سطح انرژی اتصال تمایل بیشتری برای اتصال به اسیدهای آمینه جایگاه اتصال پروتئین های GP و VP40 دارند. ضعیف ترین نتایج داکینگ مربوط به دو داروی دیریترومایسین و اریترومایسین است زیرا هیدروفیلیسیته این دو دارو بسیار زیاد است. به طورکلی، وجود بخش های هیدروفوب، آمین نوع سوم و پیوندهای هیدروژنی بهینه باعث افزایش قدرت ضد ابولای داروها می شود. نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده از مطالعات بیوانفورماتیکی، تمام داروها تأثیرات مهاری خوبی را در جایگاه اتصال گیرنده ها از خود نشان می دهند و می توانند به عنوان مهارکننده های مؤثر ورود و تکثیر ویروس ابولا مطرح شوند.

زمینه و هدف: در مطالعات گذشته به نقش استرس اکسیداتیو در پاتوژنز بیماری مالتیپل اسکلروزیس (MS) اشاره شده است. کورکومین جزء فعال گیاه زردچوبه بوده و دارای خواص ضدالتهابی است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات کورکومین در کاهش آثار ناشی از استرس اکسیداتیو در مدل حیوانی MS بود. مواد و روش ها: در این مطالعه، آنسفالومیلیت خودایمن تجربی به عنوان مدل بیماری MS توسط ایمن سازی رت های ویستار (12 سر) با نخاع هموژنیزه شده خوکچه هندی و ادجوانت کامل فروند القاء شد. سپس حیوانات القاشده در دو گروه تقسیم شدند. درمان با کورکومین (100 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت روزانه) از روز دوازدهم بعد از ایمن سازی، هم زمان با بروز اولین علائم ناتوانی نورولوژیک در رت ها آغاز شد و تا روز 24 که رت ها آسان کشی شدند، ادامه یافت. هم زمان، گروه کنترل آب مقطر دریافت نمودند. درمان تا 24 روز بعد از ایمن سازی ادامه یافت. نتایج: مصرف کورکومین در رت های مبتلابه EAE موجب کاهش معنی دار در سطح نیتریک اکساید و میزان فعالیت آنزیم میلوپراکسیداز سرمی شد (p<0. 05). به طور هم زمان سطح مالون دی آلدهید بافت مغز کاهش یافت (p<0. 05) ولی تغییر معنی داری در ظرفیت تام آنتی اکسیدانی سرم مشاهده نشد (p<0. 05). بعلاوه سطح اسید اوریک سرم در رت های مبتلابه دنبال تیمار با کورکومین افزایش یافت و به سطح رت های گروه سالم رسید (p<0. 05). نتیجه گیری: مصرف کورکومین به میزان mg/kg 100 در رت های مبتلابه EAE باعث کاهش اثرات مخرب آسیب های اکسیداتیو می شود و می تواند در درمان بیماری MS مؤثر باشد.

زمینه و هدف: تغذیه نامناسب و عدم دریافت مواد مغذی موردنیاز در دوران بارداری سلامت مادر و نوزاد را تحت تأثیر قرار می دهد. مطالعه حاضر باهدف بررسی اثر مصرف مکمل های غذایی مادر طی بارداری بر شاخص های آنتروپومتریک هنگام تولد طراحی شد. مواد و روش ها: مطالعه هم گروهی حاضر بر روی بخشی از اطلاعات مطالعه کوهورت بندرعباس انجام شد. مواجهه اصلی مصرف مکمل های غذایی در دوران بارداری توسط مادران و متغیر وابسته نیز شاخص های آنتروپومتریک نوزادان هنگام تولد بود. شاخص خطر نسبی تطبیق داده شده با استفاده از مدل رگرسیون پواسون تغییریافته محاسبه شد. تمام آنالیزها با استفاده از نرم افزار STATA انجام گردید. نتایج: 196 نفر از افراد انتخاب شده در مطالعه باقی ماندند. محدوده سنی مادران از 16 تا 42 سال، با میانگین (5/62 ) 27/28 بود. تعداد 81 نفر از مادران قرص آهن، 84 نفر قرص مولتی ویتامین و 149 نیز قرص ویتامین D به صورت نامنظم مصرف کرده بودند. 12/76 % از نوزادان وزن، 8/67% قد و 18/88% دور سر نامطلوب هنگام تولد داشتند. خطر نسبی بین وزن پایین هنگام تولد و مصرف قرص مولتی ویتامین 2/65 به دست آمد. همچنین خطر نسبی بین قد پایین هنگام تولد و مصرف قرص آهن و مولتی ویتامین به ترتیب برابر 3/54 و 4/56 به دست آمد. نتیجه گیری: بین مصرف نامنظم آهن و مولتی ویتامین در دوران بارداری با وزن و قد هنگام تولد ارتباط وجود دارد، اما بین مصرف مکمل های غذایی در دوره بارداری و دور سر هنگام تولد ارتباط وجود ندارد. مصرف مکمل هایی غذایی مادران در بارداری نیازمند توجه بیشتر است.

زمینه و هدف: امروزه گیاهان دارویی و ترکیبات آن ها به طور گسترده ای برای اهداف درمانی مختلف بکار گرفته می شوند. در این مطالعه اثرات مهاری تیموکوئینون (TQ) به عنوان بخش فعال سیاه دانه، بر تکثیر، مهاجرت و بقاء سلول های سرطانی PC3 پروستات طراحی گردیده است. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی غلظت های 0، 10، 30، 50، 70 و 90 میکرومولار از تیموکوئینون بر روی سلول های PC3 پروستات اثر داده شد و میزان بقاء سلولی با استفاده از روش MTT در زمان های 12، 24 و 48 ساعت ارزیابی گردید. میزانIC50 تیموکوئینون با استفاده از تست MTT به دست آمد. مهاجرت سلولی با تست مهاجرت سلولی، میزان تکثیر سلولی با تست تشکیل کولونی سلولی و همچنین بررسی تغییرات مورفولوژیک سلولی توسط رنگ آمیزی گیمسا انجام شد. نتایج: تیموکوئینون به طور معنی داری باعث مهار میزان رشد سلولی، مهاجرت و کولونی زایی سلول ها می شود. مقدار IC50 تیموکوئینون در درمان با غلظت 40 میکرومولار و در زمان 24 ساعت به دست آمد. نتایج نشان داد تیموکوئینون به طور معنی داری باعث مهار مهاجرت و کولونی زایی در دوز 40 میکرومولار می شود. همچنین این ترکیب به طور معنی داری باعث ایجاد تغییرات در هسته و سیتوپلاسم سلول ها می شود که منجر به آپوپتوز می گردد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این پژوهش می توان نتیجه گرفت که تیموکوئینون دارای اثرات مهاری معنی داری بر روی سلول PC3 پروستات است و شاید بتواند راه جدید مهار سرطان پروستات باشد.

زمینه و هدف: کمردرد مزمن یکی از شایع ترین اختلالات مرتبط با درد مزمن بوده که با طیف وسیعی از اختلالات روان شناختی ازجمله الگوی خواب مرتبط است. هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط الگوی خواب و کمردرد مزمن بود. مواد و روش ها: روش پژوهش مقطعی-توصیفی-تحلیلی و جامعه آماری پژوهش ساکنین شهر ششده فسا در استان فارس بوده که از میان آن ها تعداد 1366 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار مورداستفاده شامل پرسشنامه کوهورت کشوری، پرسشنامه کمردرد اوستوستری و پرسشنامه مک گیل بود و به منظور تجزیه وتحلیل اطلاعات از نرم افزار spss. v-24 استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد که بین کمردرد و الگو و میزان کیفیت خواب افراد ارتباط معکوس وجود دارد و با افزایش درد مقدار و کمیت خواب کاهش می یابد. نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان دهنده لزوم توجه به کیفیت خواب در طرح ریزی درمانی بیماران مبتلابه درد مزمن به ویژه افراد مبتلابه کمردرد مزمن است.

زمینه و هدف: امروزه به منظور افزایش و یا بهتر نمودن ظاهر، ترکیب، طعم و ارزش غذایی به مواد غذایی ترکیباتی به نام افزودنی اضافه می شود. این مواد میتوانند باعث عوارض و اختلالات در بدن انسان شوند که رنگها نیز جز یکی از این دسته مواد هستند. هدف از این مطالعه تعیین میزان فراوانی رنگ های مصرفی در مواد غذایی زعفرانی شهر فسا در سال1397 با استفاده از روش کروماتوگرافی لایه نازک (TLC) و اسپکتروفتومتری است. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع مطالعات تجربی بوده که به روش مقطعی در سال 1397 در شهر فسا انجام شده است. تعداد 64 نمونه از ماده غذایی عرضه شده در رستوران ها نمونه برداری شد و پس از استخراج رنگ و تخلیص با استفاده از روش TLC و اسپکتروفتومتری، نوع رنگ مورد آنالیز قرار گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار Excel مورد آنالیز توصیفی قرار گرفت. نتایج: از مجموع 64 نمونه موردبررسی به ترتیب 36 (2/56%) و 28 نمونه (8/43%) رنگ طبیعی خوراکی و رنگ مصنوعی بودند. از این میزان رنگ مصنوعی 1/57% از نوع رنگ مصنوعی غیر مجاز (16 نمونه) و 9/42% از نوع رنگ های مصنوعی مجاز خوراکی (12 نمونه) بود. همچنین 75% رنگ های طبیعی مورداستفاده از نوع زعفران بود. نتیجه گیری: با توجه به بالا بودن میزان مصرف رنگ های غیرخوراکی و خوراکی سنتتیک در مواد غذایی و تأثیرات سوء ناشی از آن ها بر سلامتی، ارتقاء سطح آگاهی تولید کنندگان و مصرف کنندگان از عوارض میزان مصرف و یا عدم مصرف این مواد ضروری است.

زمینه و هدف: بوسولفان در کنار نقش درمانی دارای اثرات القای استرس اکسیداتیو و کاهش قدرت باروری است. هدف این مطالعه ارزیابی اثرات محافظتی کروسین بر باروری آزمایشگاهی در موش های درمان شده با بوسولفان است. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی تعداد 18 سر موش سفید کوچک آزمایشگاهی ماده به وزن تقریبی 25 گرم به 6 گروه تقسیم شده و به مدت 21 روز تیمار شدند. گروه کنترل حلال بوسولفان را به صورت داخل صفاقی تک دز به حجم ml 1/0 دریافت کردند. گروه کنترل شم فقط بوسولفان با دز mg/kg, IP10 تک دز دریافت کردند. گروه های تجربی شماره 1، 2، 3 به همراه با بوسولفان کروسین با دزهای mg/kg/day, IP100، 200، 400 دریافت نمودند. گروه کنترل مثبت فقط کروسین با دز mg/kg/day, IP400 دریافت کردند. پس از پایان دوره درمان حیوانات آسان کشی شده و پس از انجام مراحل لقاح داخل آزمایشگاهی مراحل رشد جنینی موردبررسی قرار گرفت. داده های حاصل با استفاده از روش آماری ANOVAیک طرفه و تست تعقیبی Bonferroni اختلاف بین تمامی گروه ها مورد مقایسه قرار گرفت. اختلاف در سطح 05/0P< معنی دار توصیف گردید. نتایج: نتایج نشان داد که تجویز کروسین همراه با بوسولفان باعث افزایش معنی داری در کیفیت اووسیت، میزان لقاح، روند رشد جنینی پیش از لانه گزینی و کیفیت جنین در مقایسه با گروه بوسولفان شد (05/0P<). علاوه بر این در گروه دریافت کننده کروسین آثار مسمومیت مشاهده نگردید. نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که کروسین می تواند از توان باروری جنس ماده در برابر آسیب های ناشی از بوسولفان محافظت کند.

زمینه و هدف: لزوم استفاده از ارتباطات بی سیم و به کارگیری امواج الکترومغناطیسی در دنیای امروز بر کسی پوشیده نیست. استفاده از این تجهیزات و گسترش روزافزون آن ها، با همه مزایایی که داشته، سبب پیدایش نگرانی هایی از نحوه اثرگذاری آن ها بر محیط زیست شده است. یکی از روش های مؤثر در کاستن اثرات نامطلوب این امواج استفاده از پوشش های جاذب این امواج است. مواد و روش ها: ابتدا پودر کلرید آهن به محلول آبی پلی ونیل الکل افزوده شد. سپس محلول آبی هیدروکسید سدیم به آن اضافه گردید. پس ازآن نانوساختارهای اکسید آهن که به صورت رسوب در ته ظرف ظاهرشده بودند با استفاده از کاغذ صافی جمع آوری و چندین بار با آب دیونیزه و اتانول شست وشو داده شدند. از مواد سنتز شده، ورقه هایی به ضخامت 5/0 و 1 میلی متر ساخته شد. نتایج: نتایج پراش اشعه ایکس سنتز ترکیب اکسید آهن (Fe3O4) را به اثبات رساندند. همچنین این آنالیز نشان داد که نانوساختارهای سنتز شده دارای ساختار مکعبی بوده ومیانگین اندازه ی بلورک ها 12 نانومتر است. تصاویر میکروسکوپ الکترونی نشان دادند که شکل نانوساختار به دست آمده ورقه ای هستند و ضخامت آن ها در حدود 30 نانومتر می باشند. مطالعه نتایج جذب امواج الکترومغناطیسی در محدوده ی 8 تا 18 گیگاهرترتز نشان دادند که نانوساختارهای اکسید آهن می توانند امواج ماکرویو را در این محدوده جذب نمایند که میزان جذب در ضخامت های بیشتر افزایش می یابد. نتیجه گیری: پوشش های حاوی نانوساختارهای اکسید آهن، می توانند به عنوان جاذب امواج میکروویو عمل نموده و نقش مؤثری در از بین بردن و یا کاهش اثرات ناخواسته امواج الکترومغناطیسی داشته باشند.