پژوهش در پزشکی
سال:1395 | دوره:40 | شماره:4 |تعداد مقالات:10

گزارش سال 2015 از لحاظ تقسیم بندی حوزه های علمی به 21 حوزه و نیز اساس محاسبه در انتخاب پژوهشگران پر استناد و پژوهشگران با بیشترین مقاله های داغ مشابه گزارش سال های گذشته است و تغییر زیادی در آن مشاهده نمی شود، بنابراین مقایسه این گزارش، با گزارش سال های قبل امکان پذیر است. ...

سابقه و هدف: فشار اکسایشی شرایطی است که در آن افزایش تشکیل رادیکال های آزاد بر ظرفیت آنتی اکسیدانی موجود به علت کاهش تولید آنتی اکسیدان ها یا افزایش تولید بیش از حد رادیکال های آزاد غلبه کرده که در توسعه دیابت و عوارض آن دخالت دارد. در مطالعه حاضر، تاثیر تمرین استقامتی به همراه مصرف عصاره برگ های بابونه، بر فعالیت سوپر اکسید دیسموتاز و سطح مالون دی آلدئید کبدی موش های دیابتی شده با استرپتوزوتوسین بررسی می شود.مواد و روش ها: در این مطالعه که از نوع تجربی می باشد 50 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار در محدوده وزنی 195-200 گرم به طور تصادفی در 5 گروه جای گرفتند: گروه کنترل غیرفعال (SC)، دیابتی غیرفعال (SD)، دیابتی تمرین کرده (TD)، دیابتی درمان شده با عصاره بابونه (DCh) و دیابتی تمرین کرده درمان شده با عصاره بابونه (TDCh). گروه های تمرین کرده به مدت 8 هفته و 4 روز در هفته روی نوارگردان به تمرین زیر بیشینه وا داشته شدند. همچنین گروه های تحت درمان با عصاره بابونه، روزانه mg/kgbw 200 محلول عصاره بابونه از طریق گاواژ به مدت 8 هفته دریافت کردند. نمونه های بافت کبد پس از 8 هفته از حیوانات تهیه شد. برای مقایسه بین گروهی از تحلیل واریانس یک طرفه در سطح آماری (0.05£ P)، به عنوان وجود اختلاف معنی دار بین گروها استفاده گردید. تحلیل آماری با استفاده از بسته نرم افزاری spss version 21.0 (USA، chicago، SPSS Inc) انجام شد.یافته ها: فعالیت سوپراکسیددیسموتاز (SOD) کبد در پایان مطالعه، در گروه SD، 2.63±0.1 و در گروه SC، 4.85±0.9 بود (0.001> p). در حالیکه سطوح مالون دی آلدئید (MDA) کبدی در گروه SD، 8.45±0.2 و در گروه SC، 5.13±0.3 بود (0.001> p). فعالیت آنزیم SOD و سطوح MDA گروه TDCh در اثر تمرین ورزشی استقامتی به همراه مصرف عصاره برگ بابونه به حد طبیعی گروه سالم رسید (به ترتیب 3.84±0.2 و 6.04±0.2).نتیجه گیری: افزایش سطح پراکسیداسیون لیپیدی کبدی و کاهش غلظت پایه آنزیم آنتی اکسیدانی منتخب در اثر مداخله ترکیبی عصاره برگ های بابونه با اجرای فعالیت استقامتی زیربیشینه ممکن است فشار اکسایشی را بهبود بخشد.

سابقه و هدف: بیماری های مفاصل از جمله آرتریت روماتوئید از مشکلات ناتوان کننده جوامع کنونی و علم پزشکی است. داروهای موجود دارای اثرات جانبی فراوانی است که کاربرد آنها را محدود می کند. بر اساس گزارش های ارائه شده گیاه Ferula assa-foetida از خانواده Apiaceae از دیرباز به عنوان درمان التهاب استفاده می شده و برخی از ترکیبات ضدالتهاب آن شناسایی شده است.روش بررسی: در این مطالعه که اثر عصاره هیدروالکلی صمغ آنغوزه بر آرتریت روماتوئید تجربی در رت بررسی می شود. 48 سر رت نژاد ویستار به طورتصادفی به 8 گروه تقسیم شدند: گروه نرمال، کنترل مثبت، کنترل منفی و 5 گروه تیمار شده با عصاره هیدروالکلی صمغ آنغوزه با دوزهای (50، 75، 100، 300 و 500 mg/kg). ابتدا صمغ آنغوزه به روش سوکسله عصاره گیری شد. در روز اول با تزریق 0.2 سی سی ادجوانت کامل فروند به داخل مفصل زانو، التهاب القاء واز روز پانزدهم عصاره هیدروالکلی، روزانه به صورت داخل صفاقی (ip) تزریق شد. در روز آخر (سی ام)، از قلب آنها جهت اندازه گیری فاکتور روماتوئید (RF) خونگیری به عمل آمد و از مفصل زانوی آنها به منظور بررسی های هیستوپاتولوژی لام تهیه گردید.یافته ها: مطابق نتایج به دست آمده دوزهای 50، 75، 100 و 300 عصاره هیدروالکلی باعث کاهش معنادار RF نسبت به گروه کنترل منفی گردید (0.001> p). در گروه کنترل منفی و کنترل مثبت استئوکلاست های فراوان، تخریب غضروف و استخوان و هایپرپلازی سینوویال در مقایسه با گروه های تحت تیمار با عصاره صمغ دیده شد. ضایعات غضروفی و استخوانی در گروه های تیمارشده با دوزهای 50 و 75 و 100، کاهش یافت.نتایج: به نظر می رسد عصاره هیدروالکلی گیاه صمغ آنغوزه با کاهش علائم التهاب و تخریب غضروفی ناشی از آرتریت روماتوئید القاء شده در رت می شود که احتمالابه دلیل اثرات ضدالتهابی، آنتی اکسیدانی، مهارکنندگی آنژیوژنز و مهارکنندگی متالوپروتئازهای ترکیبات موجود در این عصاره به خصوص مونوترپن ها و فلاونوئیدها می باشد.

سابقه و هدف: نانوذرات اثرات متعدد بیولوژیک دارند. در این مطالعه اثر مصرف نانو ذرات نقره خوراکی بر سطح گلوکز، سطح تری گلیسرید و میزان فعالیت آنزیم های آسپارتات آمینو ترانسفراز، میزان فعالیت آنزیم آلانین آمینو ترانسفراز در موش صحرایی نر بررسی گردید.روش بررسی: موش های صحرایی نر به تعداد 30 سر در محدوده وزنی 150 تا 180 گرم انتخاب و در گروه های کنترل و گروه های، تجربی قرار گرفتند. گروه تجربی اول میزانppm 30 نانو ذرات نقره و گروه دوم میزانppm 60 نانو ذرات نقره دریافت کردند. در پایان دوره درمانی از حیوانات نمونه های خون تهیه و پس از بیهوش سازی مورد خونگیری مستقیم از درون قلب گرفته و نمونه ها پس از سانتریفوژ و پارامترهای بیوشیمایی سرم اندازه گیری شد. نتایج با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون Tukey مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و P<0.05 معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: سطح سرمی قند، آسپارتات آمینوترانسفراز و آلانین آمینوترانسفراز موش های صحرایی نر تیمار شده با دوز های مختلف نانو ذرات اختلاف معنی داری با گروه کنترل نداشت. استفاده از نانوذرات نقره در هر دو دوز 30 و 60 ppm سبب کاهش قابل ملاحظه سطح تری گلیسرید سرم موش های صحرایی شد.نتیجه گیری: مصرف نانوذرات نقره در مقادیر کم احتمالا فاقد اثرات مضر کبدی بوده و شاید بتوان از آن ها در جهت درمان هیپر لیپیدمی بهره جست.

سابقه و هدف: تصویر بدن به صورت تصویر ذهنی هر فرد از بدن خود تعریف شده است. نگرانی های جدی درمورد شکل بدن ویژگی اصلی اختلال های خوردن است که به شکل خفیف تر در نوجوانان شایع است. با توجه به اینکه این نوع نگرانی از فرهنگ هر جامعه تاثیر می پذیرد و در بین نوجوانان به نسبت شایع است، بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی روایی و پایایی پرسشنامه شکل بدن 8C در نمونه ای از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه بود.مواد و روش ها: ابزار اصلی این پژوهش، پرسش نامه شکل بدن 8C به فارسی ترجمه شد. سپس روایی و پایایی پرسشنامه شکل بدن 8C در نمونه ای 272 نفری از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه بررسی شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه های شکل بدن 8C، شکل بدن 34 سوالی و طرح واره های ظاهر بود. برای تحلیلی داده ها با SPSS نگارش 16 از ضریب همبستگی، ضریب آلفای کرونباخ و ضریب دو نیمه سازی استفاده شد.یافته ها: در نمونه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، پایایی به روش همسانی درونی و با استفاده از آلفای کرونباخ 0.82 به دست آمد. پایایی به روش دونیمه سازی و باز آزمایی نیز به ترتیب 0.79 و 0.74 بود. همچنین روایی همگرا این پرسشنامه با پرسشنامه های شکل بدن 34 سوالی و طرح واره های ظاهر به ترتیب 0.90 و 0.57 بود.نتیجه گیری: پرسشنامه شکل بدن 8C برای سنجش نارضایتی از شکل بدن در نمونه های دانشجویان پایایی بالا و روایی همگرای خوبی دارد.

سابقه و هدف: سرطان پستان رایج ترین سرطان در بین زنان است. پلی مورفیسم ژن های کدکننده میکرو RNA های دخیل در تکثیر سلولی، رگزایی و آپوپتوز مانند microRNA 152 و microRNA 148a عوامل بالقوه ای هستند که ممکن است در افزایش خطر ابتلا به سرطان پستان و پیشرفت آن موثر باشند. لذا هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط بین پلی مورفیسم های miR-152 و miR-148a با سن شروع و مراحل پیشرفت سرطان پستان در جمعیت اصفهان می باشد.مواد و روش ها: مطالعه حاضراز نوع مورد- شاهدی بر روی 100 بیمار حامل سرطان پستان و 100 زن سالم انجام گرفت. در بیماران مورد مطالعه به طور منظم آزمایشات بالینی انجام می گرفت. این بیماران پس از تعیین ژنوتیپ بوسیله تکنیکهای PCR-RFLP و Tetra primer ARMS-PCR، برای پلی مورفیسم miR-148a به سه دسته AA،AG،GG و برای پلی مورفیسم miR-152 به سه دسته TT،CC،CT تقسیم شدند، ارتباط ژنوتیپ هر گروه با سن شروع سرطان و درجه پیشرفت سرطان بررسی شد و سپس داده های بدست آمده توسط پایگاه اینترنتی SISA و آزمون مربع کای تجزیه و تحلیل شدند.نتایج: پلی مورفیسم های miR-148a و miR152 سبب کاهش سن شروع سرطان شده اما این ارتباط معنی دار است (P=0.06، OR=2.16:miR152؛ P=0.06، OR=2.54:miR-148a) همچنین پلی مورفیسم ها miR148a:OR=1.16, P=0.09 با مراحل پیشرفت سرطان نیز ارتباط دارد، ولی پلی مورفیسم miR152:OR=0.47, P=0.13 ارتباطی با پیشرفت سرطان ندارد (p<0.5). نتیجه گیری: به نظر میرسد آلل های G و T میتوانند به عنوان یک فاکتور خطر برای کاهش سن شروع و پیشرفت سرطان پستان در جمعیت اصفهان باشند، ولی تعیین آلل ها بعنوان یک ریسک فاکتور بیولوژی نیاز به مطالعات گسترده تری دارد و تحقیقات بیشتری را نیاز دارد.

سابقه و هدف: عفونت گوش میانی یکی از بیماری های شایع در میان کودکان است. عوامل مختلفی از جمله باکتری ها و ویروس ها عامل ابتلا به عفونت گوش میانی هستند. به تازگی باکتری های آلویوکوکوس اوتیتیدیس به عنوان یکی از عوامل ایجاد کننده این عارضه شناخته شده است. به عللی مانند سخت رشد بودن و دشواری نمونه گیری، مطالعه های محدودی روی این باکتری انجام گرفته است. هدف از مطالعه حاضر مقایسه دو روش کشت و multiplex PCR برای تشخیص باکتری های سخت رشد ایجاد کننده عفونت گوش میانی بود.مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی به مدت 5 ماه از اسفند ماه سال 1392 لغایت تیر ماه سال 1393 و بر روی 50 بیمار مبتلا به عفونت گوش میانی مراجعه کننده به بیمارستان امیراعلم تهران انجام شد. نمونه های اخذ شده به وسیله روش های کشت و multiplex PCR برای یافتن باکتری های سخت رشد بررسی شدند و با آزمون کای دو مورد قضاوت آماری قرار گرفت.یافته ها: به استفاده از روش کشت، تعداد 3 ایزوله (6 درصد) آلویوکوکوس اوتیتیدیس، 3 ایزوله (6 درصد) هموفیلوس آنفلوآنزا و یک ایزوله (2 درصد( موراکسلا کاتارالیس جداسازی شد اما به وسیله تکنیک multiplex PCR، 25 مورد آلویوکوکوس اوتیتیدیس (50 درصد)، 28 مورد هموفیلوس آنفلوآنزا (56 درصد) و 11 مورد موراکسلا کاتارالیس (22 درصد) در نمونه ها شناسایی شد (P<0.05).نتیجه گیری: شناسایی باکتر های سخت رشد به روش کشت بسیار دشوار است اما روش multiplex PCR به مراتب از روش های کشت و تست های بیوشیمیایی دقیق تر، سریع تر و حساس تر است و می توان در زمان کوتاهی این در زمان کوتاهی این باکتری ها را شناسایی کرد.

سابقه و هدف: سلامت اجتماعی عبارت است از ارزیابی و شناخت فرد از چگونگی عملکردش در اجتماع و کیفیت روابط وی با افراد دیگر، نزدیکان و گروه های اجتماعی. در میان اقشارجامعه، توجه به وضعیت سلامت دانشجویان هر جامعه به عنوان سرنوشت سازان فردای کشور بسیار حائز اهمیت است. پژوهش حاضر با هدف تعیین وضعیت سلامت اجتماعی و عوامل همراه در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گیلان در سال 1394 انجام شد.مواد و روش ها: این مقاله بخشی از اطلاعات یک مطالعه بزرگتر است که در آن، 489 نفر از دانشجویان مشغول به تحصیل دانشگاه علوم پزشکی گیلان در رشته های مختلف به روش نمونه گیری طبقه بندی شده مطالعه شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه ای مشتمل بر دو بخش مشخصات دموگرافیک و ترجمه پرسشنامه استاندارد سلامت اجتماعی کییز (Keyes) بود. روایی و پایایی این ابزار در مطالعات مختلف داخلی به تایید رسیده است. برای آنالیز داده ها از نرم افزار19 spss و آمار توصیفی استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که از مجموع 489 نفر دانشجویان مشغول به تحصیل، اکثریت (87.9 درصد) از سلامت اجتماعی متوسط برخوردار بودند. بیشترین میانگین نمرات ابعاد سلامت اجتماعی مربوط به بعد انسجام اجتماعی (18.26±3.79) و کمترین میانگین نمرات مربوط به بعد انطباق اجتماعی (12.48±3.02) بود. سلامت اجتماعی دانشجویان دختر (75.31±11.69) بیش از پسران (74.32±12.15) بود. بیشترین میانگین نمره سلامت اجتماعی مربوط به گروه سنی بالاتر از 30 سال (80.77±7.85) و از نظر مقطع تحصیلی مربوط به مقطع کارشناسی (75.71±11.98) بود. میانگین نمره سلامت اجتماعی افراد متاهل و مجرد یکسان بود. دانشجویانی که از رشته خود راضی بودند، از نمره سلامت اجتماعی بالاتری (76.74±11.76) برخوردار بودند.نتیجه گیری: نتایج این پژوهش علی رغم بیان وضعیت نسبتا خوب سلامت اجتماعی در دانشجویان، ابعادی از سلامت اجتماعی که موجب اخذ نمره پایین شده اند را مشخص کرد. امید است این نتایج زمینه را برای بهبود آن ابعاد و ارتقای سلامت اجتماعی دانشجویان فراهم کند.

سابقه و مقدمه: با وجود بقای طولانی در کانسر پاپیلاری تیروئید (PTC)، متاستاز به غدد لنفاوی گردنی مهمترین عامل در عود ناحیه ای این بیماری است. هدف از این پژوهش، یافتن عوامل خطری است که بدون درگیری کلینیکی غدد لنفاوی گردنی، بیماران PTC را مستعد متاستاز میکروسکوپی به غدد لنفاوی مرکزی گردن می کند.مواد و روش ها: پرونده پزشکی 115 بیمار مبتلا به PTC که در بین سال های 94-1393 در بیمارستان آیت اله طالقانی تهران تحت جراحی توتال تیروئیدکتومی قرار گرفته بودند. بررسی شد. متغیرها مور مطالعه شامل، سن، جنس، اندازه تومور، وجود متاستاز، مولتی فوکال بودن تومور، محل تومور و میزان تهاجم تومور به کپسول تیروئید بود. نتایج با آمار توصیفی ارائه شدند.یافته ها: بروز متاستاز حدود 49 درصد بود. بین سن بیمار و بروز متاستاز یک همبستگی ضعیف مثبت و بین اندازه تومور و بروز متاستاز یک همبستگی خیلی ضعیف مشاهده شد. نقطه cut-off برای سن، 42.5 سال حساسیت 63 درصد و اختصاصیت 62 درصد و برای اندازه تومور، 1.75 سانتی متر حساسیت 58 درصد و اختصاصیت 57 درصد به دست آمد. فراوانی بروز متاستاز در مردان بیشتر از زنان و نیز در مورد تومورهای مولتی فوکال بیشتر از تومورهای تک کانونی بود. بروز متاستاز با محل تومور و نیز با تهاجم تومور کپسول تیروئید همبستگی ضعیفی داشت.نتیجه گیری: به نظر می رسد که در PTC، سن بالا، اندازه بزرگ تر تومور، مرد بودن، مولتی فوکال بودن تومور، میزان تهاجم تومور به کپسول به احتمال از ریسک فاکتورهای بروز متاستاز به غدد لنفاوی مرکزی باشند و شاید بتوان لنف نود دایسکسیون پروفیلاکتیک مرکزی گردن را در بیمارانی که چندین فاکتور از موارد بالا را دارند در نظر داشت و یا پیگیری های بعد جراحی از نظر عود در این بیماران در فواصل نزدیکتر و با دقت بیشتری انجام شود. با این حال، بهتر است مطالعات بیشتری در آینده انجام شود.