پژوهش نامه نظم و امنیت انتظامی
سال:1398 | دوره:12 | شماره:3 (پیاپی 47) |تعداد مقالات:9

مقدمه: یکی از چالش های متصدیان رویدادهای ورزشی، مهیاکردن یک محیط امن و مطمئن است. گستردگی روزافزون رویدادهای ورزشی و خصوصیات مربوط به آن باعث شده که تمام عوامل شرکت کننده در این رویدادها اعم از تماشاگران و ورزشکاران در معرض خطر بیشتری قرار گیرند. لذا هدف پژوهش حاضر طراحی مدل تامین امنیت مسابقات لیگ برتر فوتبال ایران است. روش: تحقیق حاضر از نوع کیفی است. جامعه آماری این پژوهش، صاحب نظران (اساتید مدیریت ورزشی و کارشناس های نیروهای حفظ امنیت) بودند. شیوه نمونه گیری، هدفمند و معیار اشباع نظری در این روش به تعداد مصاحبه ها (تعداد 17 مصاحبه) پایان داد. نحوه گزینش نمونه در فن نمونه گیری هدفمند از نوع گلوله برفی/ شبکه ای بود. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش، مصاحبه نیمه ساخت یافته بر اساس مدل پاردایمی نظریه داده بنیاد بود. برای انجام تجزیه وتحلیل آماری از آزمون های تحلیل تماتیک با کمک نرم افزارهای Nvivo بود. یافته ها: یافته های این پژوهش حاکی از آن است که در تامین امنیت مسابقات لیگ برتر فوتبال ایران 4 قضیه اصلی عوامل علی (عملکرد داوری، صلاحیت فنی کارکنان، بازدید بدنی، ایمنی، نظارت، بلیت فروشی، برنامه ریزی، ارزیابی)، زمینه ای (استفاده از ابزارهای نوین نظارتی، توجه به زیرساخت ها، کنکاش محیط و حفاظت از مواد خطرزا)، میانجی (همکاری رسانه های گروهی، تعاملات اجتماعی، هماهنگی مجریان، مدیریت بحران و توجه به کانون هواداران) و راهبردی (آموزش، فرهنگ سازی، شناخت پیچیدگی مسائل امنیتی و وضع قانون و مقررات) موثر هستند. نتیجه گیری: بر اساس بررسی های انجام شده مشخص می گردد که در تامین امنیت یک مسابقه فوتبال تنها نیروهای انتظامی و امنیتی نقش ندارند، بلکه بسیاری از عوامل دیگر نیز وجود دارند که شکل گیری آن ها سبب افزایش امنیت می شود.

مقدمه: رفتارهای مخربانه ازجمله کج روی های جامعه جدید است که ناشی از تغییرات سریع اجتماعی، رشد آنومی و تمایلات روزافزون انسان و ناکامی وی در رسیدن به این تمایلات است. هدف این مقاله، مطالعه و تحلیل عوامل بهبود رفتارهای وندالیستی دانش آموزان می باشد. روش: این تحقیق از لحاظ هدف، توسعه ای و از لحاظ ماهیت، توصیفی و پیمایشی و نیز از نوع تحلیلی است. در این تحقیق روش گردآوری داده ها برای پاسخ گویی به سوالات تحقیق، به دو صورت اسنادی (داده های ثانویه) و پیمایشی (داده های اولیه) و ابزار مورداستفاده در روش پیمایشی، پرسش نامه و مصاحبه بوده است. یافته ها: یافته های این تحقیق حاکی از این واقعیت است که تقویت سرمایه اجتماعی، افزایش دانش، ارزش های اخلاقی و معنوی، تقویت میزان امیدواری، خوش بینی، خودکارآمدی، تقویت تعلق سرزمینی و اهتمام به اصلاح آسیب های فرهنگی و تقویت مشارکت دانش آموزان در عرصه های مختلف اجتماعی، سیاسی، مدیریتی، فرهنگی و غیره می تواند به تقلیل رفتارهای وندالیستی آنان کمک کند. نتیجه گیری: نتایج فن تحلیل عاملی نشان داد مهم ترین عوامل رفتارهای وندالیستی دانش آموزان در منطقه موردمطالعه شامل چهار مولفه (ادغام اجتماعی و ترویج ارزش های اخلاقی، توانمندسازی روان شناختی و رفع تبعیض، تقویت نشاط اقتصادی و مناسبات اجتماعی و تقویت مسئولیت پذیری اجتماعی و اعتمادسازی) است که مقدار واریانس و واریانس تجمعی تبیین شده توسط این چهار عامل 62/52 می باشد. درنهایت، با توجه به تحلیل نتایج، پیشنهاد های کاربردی ارائه شده است.

مقدمه: گسترش فضای مجازی و استفاده از ابزارهای آن مانند تلگرام، تغییرات زیادی را در سبک زندگی و تعامل شهروندان به وجود آورده است. با توجه به اینکه جوانان از آسیب پذیرترین اقشار جامعه در این زمینه هستند، این پژوهش به بررسی نقش تلگرام در شکل گیری انحرافات اجتماعی جوانان 20 تا 30 سال (شهر تهران) پرداخته است. روش: این تحقیق از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ ماهیت، توصیفی و پیمایشی است و برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده و نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS تحلیل شده است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه جوانان شهر تهران می باشد که در سال 1395 تعداد 1356457 نفر بودند. با استفاده از فرمول کوکران تعداد 403 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. یافته ها: یافته های تحقیق در متغیر انحرافات اجتماعی با ضریب 0/992 نشان داد که 92 درصد از تغییرات این متغیر در جوانان شهر تهران، وابسته به مولفه شبکه اجتماعی تلگرام است. ضریب تعیین مولفه هویت اجتماعی در شهر تهران با 0/915، ضریب تعیین جرائم ضد اخلاق و عفت عمومی با 0/844 و ضریب تعیین در مولفه تغییر سبک زندگی با 0/779، حاکی از آن است که تغییرات این مولفه ها در جوانان شهر تهران وابستگی زیادی به شبکه اجتماعی تلگرام دارند؛ یعنی درصد زیادی از تغییرات این متغیرهای وابسته توسط متغیر مستقل شبکه اجتماعی تلگرام بیان می شوند. نتیجه گیری: استفاده از شبکه اجتماعی تلگرام بر شکل گیری انحرافات اجتماعی جوانان شهر تهران اثرگذار است و به دلایلی ازجمله عدم مدیریت صحیح و فرهنگ ضعیف استفاده از تلگرام باعث بروز برخی انحرافات اجتماعی در جوانان شهر تهران شده است.

مقدمه: پلیس برای ایفای نقش نظم و امنیت در جامعه باید متناسب با تغییرات پرشتاب محیطی، برنامه های هدفمندی برای نهادینه سازی یادگیری در خود ایجاد کند. لذا هدف پژوهش حاضر، ارائه مدلی برای یادگیری مادام العمر کارکنان ناجا در این مسیر است. روش: پژوهش حاضر ازنظر رویکرد آمیخته، از نوع اکتشافی و ازنظر هدف پژوهشی، کاربردی است. شرکت کنندگان در بخش کیفی، 15 نفر از خبرگان و متخصصان ناجا و در بخش کمی، کلیه کارکنان معاونت های آموزش و نیروی انسانی فرماندهی انتظامی استان ها به تعداد 655 نفر بودند که به روش: نمونه گیری طبقه ای متناسب انتخاب شده است. ابزار گردآوری داده ها در بخش کیفی، بررسی متون و مصاحبه نیمه ساختمند و در بخش کمی، سه نوع پرسشنامه محقق ساخته در مرحله اول (تحلیل اکتشافی)، مرحله دوم (تحلیل تاییدی) و تناسب مدل نهایی پژوهش است. پایایی پرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ محاسبه شد (0/92)، و روایی آن از طریق روایی سازه تایید شد. برای تحلیل داده ها، از تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی با استفاده از نرم افزار Amos و Lisrel و همچنین از آزمون های t زوجی، دوجمله ای و فریدمن با استفاده از نرم افزار Spss استفاده شد. یافته ها: بر اساس مصاحبه با خبرگان و بررسی متون و تحلیل داده ها، نتایج نشان داد که عوامل اثرگذار بر یادگیری مادام العمر کارکنان ناجا شامل سه عامل شایستگی های یادگیری مادام العمر، محرک های یادگیری مادام العمر و سبک های یادگیری، نه مولفه و 55 شاخص است. نتیجه گیری: یافته های پژوهش نشان داد که برای ارتقای یادگیری مادام العمر، پنج راهبرد و شش دسته سازوکار قانونی، مالی، فرهنگی، ساختاری، آموزشی و انسانی تدوین شد. درنهایت، مدلی مشتمل بر سه عوامل، نه مولفه، 55 شاخص، پنج راهبرد و شش سازوکار تدوین شد و تناسب مدل با استفاده از پرسشنامه به تایید رسید.

مقدمه: رونق و توسعه گردشگری منوط به امنیت است. بدون امنیت، توسعه گردشگری شکل نخواهد گرفت و بین این دو مفهوم، رابطه مستقیم و تنگاتنگی برقرار است. بر همین اساس، هدف پژوهش حاضر، تدوین راهبردهای توسعه گردشگری با رویکرد امنیت ملی در استان های مرکزی و شرقی کشور است. روش: پژوهش حاضر از نوع توسعه ای و روش آن، مبتنی بر برنامه ریزی راهبردی است. جامعه آماری پژوهش شامل خبرگان حوزه گردشگری، آمایش سرزمین، امنیت، آینده پژوهی، برنامه ریزی راهبردی، جامعه شناسی، جرم شناسی، جغرافیا و. . . از دانشگاه های تهران، تربیت مدرس، شهید بهشتی و سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی است که 30 نفر از آن ها بر اساس روش گلوله برفی انتخاب شده اند. از روش SWOT و ماتریس کمی QSPM برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شده است. یافته ها: در بین نقاط قوت، استقرار تاسیسات، تجهیزات و اماکن فراغتی با دید امنیتی و وجود بسترهای لازم توسعه گردشگری با نمره 18/0 بالاترین امتیاز و وجود زمین های مناسب به منظور گردشگری فرهنگی و تاریخی با نمره 11/0 حائز امتیاز کمتری شده است. در بین نقاط ضعف مشکل جذب اعتبارات و سرمایه های لازم و ناشناس بودن منطقه و ضعف در اطلاع رسانی بهتر با امتیاز 09/0 بیشترین امتیاز را دارا می باشند. در بین نقاط فرصت، تلاش برای جذب سرمایه های بخش خصوصی در حوزه گردشگری، وجود نیروی انسانی جوان در منطقه و توجه پدافندی به ویژگی های همان منطقه با نمره 21/0 بیشترین امتیاز به خود اختصاص داده است. در بین نقاط تهدید، تخریب محیط بر اثر اهمال گردشگران و از بین رفتن جذابیت های طبیعی با نمره 11/0 بیشترین امتیاز را دارند. نتیجه گیری: بر اساس ماتریس SWOT، موقعیت توسعه گردشگری ملی در استان های موردمطالعه با رویکرد امنیتی در قسمت راهبردهای تنوع (ST) قرار می گیرد.

مقدمه: این پژوهش با هدف بررسی تامین امنیت اجتماعی از منظر مسئولیت جزایی اشخاص حقوقی در سیاست قانون گذاری ایران انجام گرفته است. روش: تحقیق حاضر از نوع کیفی است و از لحاظ ماهیت، توصیفی و تحلیلی است. روش جمع آوری داده ها فیش برداری از اسناد و منابع کتابخانه ای است و شیوه تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از فن تحلیل محتوای کیفی انجام گرفته است. یافته ها: بر اساس یافته های پژوهش، در پاسخ به سوال اول، اینکه چگونه می توان اشخاص حقوقی را به دلیل جرائمی که اشخاص حقیقی نظیر مدیرعامل یا نمایندگان آن ها عادتا مرتکب شده اند بزهکار شناخت؟ دو نظریه واقعی بودن شخص حقوقی و نظریه فرضی بودن مطرح هست. در پاسخ به سوال دوم، اینکه اشخاص حقوقی حقوق عمومی و مصادیق آن کدام اند؟ اشخاص حقوقی به دو گروه بزرگ اشخاص حقوقی خصوصی و اشخاص حقوقی عمومی تقسیم می شوند. در پاسخ به سوال سوم، اینکه قابلیت انتساب جرم به اشخاص حقوقی بر چه مبنایی قابل توجیه است؟ چهار نظریه وکالت، نمایندگی قانونی، مدیران به عنوان کارگزار شرکت و رکن بودن مدیران مطرح هست. در پاسخ به سوال چهارم، اینکه ضرورت سنجی قانون گذار در باب مسئولیت جزایی اشخاص حقوقی چگونه است؟ ماده 143 قانون مجازات اسلامی مسئولیت کیفری را به شکل عام و برای تمامی اشخاص حقوقی در نظر گرفته است. نتیجه گیری: هرچند ماده 143 قانون مجازات اسلامی مسئولیت کیفری را به شکل عام و برای تمامی اشخاص حقوقی در نظر گرفته است، اما عدم پیش بینی مسئولیت کیفری برای اشخاص حقوقی حقوق عمومی به جهت اعتباری دانستن تقصیر از خلاهای تقنینی در این حیطه به شمار می رود.

مقدمه: حفظ نظم و امنیت از اهداف بنیادین هر اجتماعی است که برای تحقق این امر، حاکمیت ها در پی ضابطه مند کردن حقوق اشخاص هستند که این ضوابط با عنوان قوانین در جامعه به منصه ظهور می رسد و پژوهش حاضر در پی آن است که با ارائه پیشنهاد جهت اصلاح قانون با تحلیل آراء قضایی و مبانی دعاوی طاری بیان کند که برخورد یکسان محاکم با ادعاهای مشابه در خصوص دعاوی طاری موجب برقراری نظم و عدالت و در پی آن امنیت اجتماعی است. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر جمع آوری داده ها، از روش اسنادی و با بررسی کتب درزمینه آیین دادرسی و آراء محاکم با روش پژوهش کیفی و روش تحلیل داده ها روش «تحلیل مضمون» به تحلیل محتوای توصیفی پرداخته شده است. جامعه مدنظر نیز آراء محاکم عموی حقوقی و محاکم تجدیدنظر چاپ شده در مجموعه آراء قضایی است. یافته ها: بررسی مقررات درزمینه دعاوی طاری و آراء محاکم نشان می دهد که در حال حاضر، به جهت برداشت های مختلف از قوانین مذکور در خصوص موضوعات واحد، رویه های مختلف وجود دارد و این امر موجبات تضییع حقوق اشخاص مراجعه کننده به عدالت خانه و در پی آن نارضایتی و عدم اعتماد به قوه قضائیه و درنتیجه، موجبات تزلزل نظم و امنیت اجتماعی را موجب می شود. نتیجه گیری: با اصلاح قوانین در موضوع دعاوی طاری بدین نحو که قدرت برداشت های مختلف از قوانین مذکور نباشد و مراجع به سیستم قضایی بدانند در خصوص موضوعات واحد به صورت یکسان محاکم عمل می کنند، این امر موجبات رضایت خاطر مردم و اعتماد به عدالت خانه را فراهم می آورد و به تبع آن به برقراری نظم و امنیت در جامعه کمک می کند.

مقدمه: نظر به جایگاه ویژه تصمیم گیری در مدیریت به نحوی که تصمیم گیری را به عنوان قلب مدیریت و یا مترادف آن نام برده اند؛ لذا با شناسایی، شناخت و تصمیم گیری به موقع و مناسب در راستای پیشگیری انتظامی از جرم می توان تدابیر و اقدامات لازم و مؤثری را به عمل آورد. روش: این پژوهش ازنظر هدف، کاربردی و از لحاظ ماهیت، توصیفی-تحلیلی و نیز از نوع آمیخته است. جامعه آماری در بخش کیفی، معاونین و مدیران ناجا است که با روش نمونه گیری هدفمند و اصل اشباع نظری 30 نفر انتخاب شدند. در بخش کمی نیز مدیران و کارشناسان انتظامی تهران بزرگ در حوزه پیشگیری است که با استفاده از فرمول کوکران 30 نفر انتخاب شدند. داده های بخش کیفی با استفاده از مصاحبه و در بخش کمی نیز از پرسش نامه برگرفته از نتایج مصاحبه استفاده گردید. یافته ها: نظر به معادله رگرسیون و ضریب استاندارد، وضعیت داده ها نرمال و برابر آزمون t تک نمونه ای با سطح معنی داری کوچک تر از 05/0 با اطمینان 95 درصد بین ابعاد تصمیم گیری و پیشگیری انتظامی از جرم رابطه معنی دار مثبتی وجود داشته و یافته ها نشان از شناسایی 7 بُعد و 20 مؤلفه دارد. نتیجه گیری: بین متغیرهای مستقل، بُعد تعیین و تشخیص مسئله و اجرا، بیشترین تأثیر نسبت به سایر ابعاد تصمیم گیری در پیشگیری انتظامی از جرم را به خود اختصاص داده و میزان تأثیر ابعاد هفت گانه تصمیم گیری شناسایی شده به ترتیب شامل تعیین و تشخیص مسئله، اجرا، گردآوری اطلاعات، مشخص کردن اهداف، انتخاب راه حل، تعیین راه حل ها و اجرا می باشد. بدین معنی که هرچه شناسایی، تشخیص مسئله و اجرا در تصمیم گیری به موقع، مناسب و سریع انجام گیرد، پیشگیری انتظامی از جرم نتایج مطلوب تری را در جامعه به همراه خواهد داشت.

مقدمه: حفظ و گسترش امنیت مناطق مرزی دغدغه همیشگی کشورهایی است که دارای مرزهای مشترک طولانی با همسایگان خود می باشند. دیدگاه های نوین درزمینه امنیت سازی مناطق مرزی بر استراتژی توسعه پایدار مناطق مرزی تاکید فراوان دارند. در حقیقت آنچه می تواند امنیت مناطق مرزی را تضمین نماید، توسعه پایدار مناطق مرزی است. روش: این پژوهش از نوع کاربردی و به روش توصیفی-تحلیلی انجام شده است. اطلاعات و یافته های پژوهش از طریق منابع کتابخانه ای و اسنادی و مشاهدات میدانی و با اجرای پرسشنامه به روش نمونه گیری تصادفی بر روی 220 نفر به دست آمد. شاخص های موردبررسی در این پژوهش، هفت شاخص (اقتصادی-اجتماعی، محیط کالبدی، نقش دولت، تحول کارکرد مرز، میزان دسترسی ها، امنیت شهری، عملکرد رسانه ها) می باشد که برای تجزیه وتحلیل اطلاعات از آزمون T و رگرسیون چند متغیری استفاده شد. یافته ها: نتایج به دست آمده نشان داد که بین متغیرهای پژوهش در محدوده موردمطالعه رابطه معنادار و مستقیمی وجود دارد و این مولفه ها و شاخص ها در تعادل منطقه ای و پایداری مناطق مرزی تاثیر بسزایی دارند. همچنین مشخص گردید متغیرهای نقش دولت، تحول کارکرد مرز و دسترسی ها در افزایش پایداری امنیت مناطق مرزی تاثیر دارند و این متغیرها می توانند 6/82 درصد از تغییرات متغیر پایداری امنیت مناطق مرزی را تبیین کند. نتیجه گیری: سرمایه گذاری بیشتر دولت در شهرهای مرزی و ایجاد طرح های بزرگ صنعتی که این باعث جمعیت پذیری بیشتر و ماندگاری جمعیت در این شهرها شده و به تبع آن ترددها، مشارکت ها و توجه دولت به سرمایه گذاری ایجادشده بیشتر شده و حفاظت مرزی و درونی افزایش یافته و درنتیجه احساس امنیت در شهروندان زیادتر می شود.