طب جنوب
سال:1399 | دوره:23 | شماره:3 |تعداد مقالات:7

زمینه ریز RNAها (miRNA)، مولکول های RNA غیرکننده (24-19 نوکلیوتیدی) هستند که در طیف وسیعی از فرایندهای زیستی از طریق تنظیم پس از رونویسی بیان ژن، نقش مهمی ایفا می کنند. تغییر بیان miRNAها در بیماری های عفونی مختلف نظیر عفونت HIV گزارش شده است. تعیین پروفایل های بیانی miRNA خصوصا در مایعات زیستی پستانداران که متاثر از فرایندهای داخل سلولی نقاط مختلف بدن می باشد دید جامعی در ارتباط با تغییرات پاتوفیزیولوژی مرتبط با برهمکنش های ویروس-میزبان در اختیار می گذارد. از این رو هدف از مطالعه حاضر بر پایه تجزیه و تحلیل بیوانفورماتیکی miR-1 در ارتباط با مسیرهای پیام رسان متاثر بالقوه در عفونت HIV، تعیین پروفایل بیانی miR-1 در سرم اهداکنندگان خون با نتیجه آزمایش HIV مثبت نسبت به افراد سالم در مرکز انتقال خون بوشهر می باشد. مواد و روش ها تجزیه و تحلیل غنی سازی روی ژن های هدف پیش بینی شده برای miR-1 بر پایه ابزارهای بیوانفورماتیکی مرتبط به miRNAها برای دستیابی به مسیرهای احتمالی تحت تنظیم این miRNA صورت گرفت، با توجه به مسیرهای متاثر در عفونت HIV و درگیری ژن های هدف miR-1 در این مسیرهای سیگنالینگ، ارزیابی بیان miR-1 در نمونه های سرم خون 20 فرد HIV مثبت تحت درمان، 10 فرد HIV مثبت تازه تشخیص داده شده و 40 فرد سالم بوسیله qRT-PCR انجام پذیرفت. داده ها با نرم افزار آماری SPSS ویرایش 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها تجزیه و تحلیل غنی سازی شده برای ژن های هدف miR-1 نشان می دهد که ژن های هدف به میزان قابل توجه (05/0>FDR) در 4 مسیر پیام رسان هورمون تیرویید، مسیرهای سرطان، اندوسیتوز، سیستم پیام رسان فسفاتیدیل اینوزیتول متمرکز شدند، علاوه بر این، افزایش بیان قابل توجه miR-1 (05/0>P) در افراد مبتلا به HIV تازه تشخیص داده شده نسبت به افراد سالم، همچنین کاهش بیان قابل توجه miR-1 (001/0>P) در افراد HIV مثبت تحت درمان نسبت به افراد مبتلا به HIV تازه تشخیص داده شده مشاهده گردید. نتیجه گیری مطالعات بیوانفورماتیک حاکی از آن است که ژن های هدف پیش بینی شده برای miR-1 متعلق به مسیرهای مرتبط با هورمون تیرویید، سرطان، اندوسیتوز و سیستم پیام رسان فسفاتیدیل اینوزیتول می باشند؛ که از جمله مسیرهای مختل شده در عفونت HIV می باشند. علاوه بر این، تغییر بیان قابل توجه miR-1 در سرم خونی بیماران مبتلا به HIV تازه تشخیص داده شده نسبت به افراد سالم و افراد HIV مثبت تحت درمان نسبت به بیماران مبتلا به HIV تازه تشخیص داده شده تاثیرات قابل توجه فرایندهای بیماری زایی ویروس HIV بر بیان miR-1 را نشان می دهد. از این رو، یافته های این مطالعه نشان دهنده پتانسیل استفاده از miR-1 در راستای درک بهتر بیماری زایی ویروس HIV و مداخلات درمانی متعاقب بواسطه هدف قرار دادن آن miRNA می باشد.

زمینه سرترالین در کنار اثرات سودمند ضدافسردگی ممکن است دارای اثرات جانبی سوء بر روی سیستم تناسلی و باروری باشد. در سال های اخیر، برخی عوارض جانبی سرترالین روی بافت های بدن تا حدودی نشان داده شده است. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر سرترالین در دوزهای مختلف بر ساختار هیستولوژی و هیستومتری لوب های شکمی و قدامی غده پروستات موش سوری بالغ انجام شد. مواد و روش ها در این مطالعه تجربی، 20 سر موش سوری نر بالغ در چهار گروه شامل: گروه کنترل (بدون درمان) و گروه های دریافت کننده سرترالین با دوزهای 5، 10 و 20 میلی گرم بر کیلوگرم وزن حیوان به طور تصادفی و برابر تقسیم شدند. بعد از 42 روز، ابتدا موش ها آسان کشی شده، سپس نمونه های خون و بافت لوب های غده پروستات برای مطالعات هیستومورفومتری و هیستوشیمی جمع آوری شدند. یافته ها نتایج حاکی از کاهش معنی دار تعداد سلول های واحد های ترشحی لوب های شکمی و قدامی پروستات در گروه های سرترالین در مقایسه با گروه کنترل بود (05/0>p). ضخامت بافت پوششی واحد های ترشحی لوب های شکمی و قدامی پروستات در گروه سرترالین با دوز 20 میلی گرم برکیلوگرم در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنی دار نشان داد (05/0>p). تستوسترون سرم در گروه های سرترالین وابسته به دوز در مقایسه با گروه کنترل، کاهش معنی داری نشان داد (05/0>p). نتیجه گیری سرترالین دارای تاثیر منفی بر روی ساختار هیستوپاتولوژی و هیستومتری لوب های غده پروستات (شکمی و قدامی) می باشد. با این حال، انجام مطالعات بالینی بیشتری برای ارزیابی اثرات منفی سرترالین بر روی سیستم تناسلی در انسان ضروری است.

زمینه سکته قلبی با التهاب و تولید فاکتورهای التهابی محلول همراه است. هدف این مطالعه بررسی ارتباط سطح سرمی کموکاین های CCL18 و CCL5 با آدیپوکاین های رزیستین، آدیپسین، آدیپونکتین و لپتین پس از وقوع سکته قلبی است. مواد و روش ها ارتباط سطح سرمی کموکاین ها و آدیپوکاین ها در طی یک دوره شش ماهه پس از وقوع سکته قلبی در 36 بیمار بررسی شد. برای هر بیمار سه بار اندازه گیری در زمان های T0 (طی 12 ساعت اول)، T5 (روز پنجم) و T180 (پس از شش ماه) انجام و خصوصیات کلینیکی و دموگرافیک بیماران در زمان مراجعه ثبت گردید. یافته ها سطح سرمی CCL18 در زمان T0 دارای ارتباط معنی دار با رزیستین در T180 بود، به طوری که با افزایش مقدار این کموکاین، مقدار رزیستین نیز افزایش یافت (413/0=r، 017/0=p). همچنین سطح سرمی CCL18 در T180 دارای ارتباط معنی دار با آدیپسین در T5 بود، به طوری که با افزایش مقدار آدیپسین، مقدار CCL18 افزایش یافت (213/0=r، 001/0=p). رگرسیون چند متغیری نیز نشان داد که برون ده بطن چپ در زمان بستری شدن با اثر توام آدیپسین روز پنجم و CCL18 روز 180 (029/0=p) ارتباط دارد. نتیجه گیری این مطالعه ارتباط بین CCL18 و رزیستین و نقش احتمالی این کموکاین در تداوم تولید رزیستین در بدن را نشان می دهد. همچنین از آنجا که افرادی که پیش آگهی بدتری را نشان می دهند در دراز مدت دارای CCL18بیشتری خواهند بود، ممکن است بتوان از ارتباط آدیپسین روز پنجم و افزایش CCL18، به عنوان بیومارکر پیش آگهی در روزهای اولیه پس از وقوع سکته قلبی استفاده کرد.

زمینه افراد مبتلا به دیابت به طور جدی در معرض بیماری های قلبی-عروقی قرار دارند. اوروتنسین 2 و گیرنده آن نقش اساسی در ایجاد بیماری های قلبی-عروقی از طریق تولید گونه های فعال اکسیژن دارند. رزوراترول به عنوان یک پلی فنول دارای خاصیت آنتی اکسیدانی و ضد دیابت می باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثرات رزوراترول بر میزان اوروتنسین 2 و گیرنده آن با توجه به بیومارکرهای بیوشیمیایی در قلب رت های دیابتی بوده است. مواد و روش ها در این مطالعه 48 سر رت نر ویستارآلبینو 8-5 هفته ای به 6 گروه تقسیم شدند. رزوراترول را در کربوکسی متیل سلولز 5/0 درصد حل کرده و به صورت خوراکی به رت ها داده شد. در پایان 60 روز درمان با رزوراترول، بافت قلب رت ها جمع آوری شد. یافته ها وزن رت های دیابتی تحت درمان با دوزهای (90 و 10 میلی گرم در کیلوگرم وزن بدن) رزوراترول، در پایان تیمار در مقایسه با گروه دیابتی به طور معنی داری افزایش یافت. میزان قندخون، لیپیدها، MDA، CK-MB و LDH در سرم رت های گروه دیابتی با مصرف 10 میلی گرم در کیلوگرم وزن بدن رزوراترول، در مقایسه با گروه کنترل دیابتی کاهش نشان دادند. همچنین میزان اوروتنسین 2 و گیرنده آن در بافت رت ها با مصرف 10 میلی گرم در کیلوگرم وزن بدن رزوراترول نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری نشان داد. نتیجه گیری درمان با رزوراترول موجب کاهش قندخون، پروفایل لیپیدی، وزن، MDA و آنزیم های قلبی گردید. علاوه بر این رزوراترول موجب کاهش معنی دار اوروتنسین 2 و گیرنده در بافت قلب شد که نشان دهنده اثر تعدیلی این ترکیب در خصوص عوارض ناشی از دیابت می باشد.

زمینه سرطان تیرویید شایع ترین بدخیمی غدد درون ریز بدن است. میزان بروز سرطان تیرویید سریع تر از هر بدخیمی دیگری در سال های اخیر افزایش داشته است. سرطان تیرویید انواع هیستوپاتولوژیکی مختلفی دارد و شایع ترین نوع آن نوع تمایزیافته می باشد. عوامل مختلفی می توانند در پیش آگهی درمان مبتلایان به این بیماری تاثیرگذار باشند. در این مطالعه چندین فاکتور که می توانند در پیش آگهی این بیماری تاثیر بگذارند، بررسی شده است. مواد و روش ها تعداد 34 بیمار تحت عمل جراحی استاندارد از جمله تیروییدکتومی کامل و ناکامل قرار گرفتند و متعاقبا 6-4 هفته بعد از جراحی I-131 دریافت کردند. در این مطالعه گذشته نگر، اثرات فاکتورهای پیش آگهی مختلف شامل سن، جنس، سابقه خانوادگی هر نوع بدخیمی، تابش گیری قبلی، نوع بافت شناسی سرطان تیرویید و داده های آزمایشگاهی در زمان بهبود از جمله مقادیر سرم تیروگلوبولین (Tg)، سرم ضد تیروگلوبولین (Anti-Tg) و هورمون تحریک کننده تیرویید (TSH) بررسی شدند. یافته ها در مجموع 34 بیمار شامل 6 مرد (6/17 درصد) و 28 زن (4/82 درصد) با میانگین سنی 6/11± 8/40 سال در این مطالعه شرکت کردند. در این مطالعه تنها تهاجم عروقی دارای ارزش آماری معنی دار کمتر از 05/0 بود که نشان دهنده ارتباط معنادار بین تهاجم عروقی و نتیجه درمان این بیماران می باشد. عوامل دیگر ارتباط معنی داری با موفقیت یا عدم موفقیت درمانی نشان ندادند. نتیجه گیری این مطالعه نشان داد که در بین عوامل مختلف پیش آگهی تنها تهاجم عروقی با موفقیت در درمان رابطه معکوس دارد و سایر عوامل رابطه ای با نتیجه درمانی سرطان تیرویید تمایزیافته ندارند.

زمینه تغذیه با شیر مادر فعالیتی با بیش ترین اثربخشی در ارتقای سلامتی و پیشگیری از اختللات و بیماری ها می باشد و قطع شیردهی، خصوصا در شش ماه اول پس از زایمان (زمان بحرانی)، اثرات سوء شدیدی در سلامت عاطفی و جسمانی مادر وکودک بجا می گذارد. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی الگوی تغذیه انحصاری با شیر مادر و عوامل مرتبط با آن در کودکان شهر سنندج در سال 1396 انجام شد. مواد و روش ها این مطالعه به صورت توصیفی-تحلیلی روی 400 کودک 24-7 ماهه شهر سنندج انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه ای سه قسمتی شامل؛ اطلاعات دموگرافیک، عوامل تاثیرگذار بر تغذیه انحصاری شیر مادر و عوامل مربوط به شیرخوار بود که به صورت مصاحبه تکمیل شد. داده ها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار SPSS ویرایش 21 و آزمون کای دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان P کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها نتایج نشان داد که میزان شیوع تغذیه انحصاری با شیر مادر 5/71 درصد بود. یافته ها نشان داد که بین بارداری ناخواسته، تصور مادر از کافی بودن شیر، بستری بودن نوزاد پس از تولد در بیمارستان و تماس پوست به پوست و شیردهی در ساعت اول بعد از زایمان با تغذیه انحصاری رابطه معناداری وجود دارد (05/0>p). نتیجه گیری در این مطالعه عامل اصلی کاهش میزان تغذیه انحصاری با شیر مادر، تصور مادران از ناکافی بودن شیر و ترس از گرسنه ماندن شیرخوار بود، که می توان با برنامه ریزی های مناسب در مراکز بهداشتی آموزش های مرتبط در سه ماهه سوم بارداری به مادر داده شود.

زمینه مراکز ارایه دهنده خدمات به عفونت های آمیزشی در شناسایی، درمان و جلوگیری از عفونت نقش بسزایی دارند و توجه به امکانات و تجهیزات فنی و پرسنلی این مراکز می تواند موجب افزایش اثربخشی این فعالیت ها گردد. پژوهش حاضر با هدف آگاهی از وضعیت این مراکز جهت برنامه ریزی، بهبود و ارتقا کیفیت خدمات رسانی انجام شده است. مواد و روش ها این مطالعه به صورت توصیفی-مقطعی روی 247 مطب پزشک و ماما و 141 موسسه ارایه دهنده خدمت به مبتلایان به عفونت های آمیزشی از شهرهای کرمان، شیراز، تهران و بابل انجام شد. این مراکز با تکمیل چک لیست، در پژوهش شرکت کردند. اطلاعات در نرم افزار Stata ویرایش 11 و با استفاده از روش های آماری توصیفی (فراوانی، درصد فراوانی و جداول فراوانی) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها یافته های پژوهش حاضر نشان داد که در حدود 66 درصد مطب ها و 97 درصد موسسات بیمه درمانی می پذیرفتند. 93 درصد مطب ها و 89 درصد موسسات به آزمایشگاه جهت ارجاع مبتلایان به عفونت های آمیزشی دسترسی داشتند. 13 درصد از مطب ها و 67 درصد موسسات فرم گزارش دهی ماهیانه عفونت های آمیزشی را داشتند. در حدود یک سوم از پزشکان و ماماها و بیش از دو سوم مسئولین موسسات با دستورالعمل وزارت بهداشت در خصوص عفونت های آمیزشی آشنایی داشتند. نیمی از پزشکان و ماماها و موسسات عدم دریافت بازخورد از سیستم بهداشتی را مهم ترین دلیل عدم همکاری در گزارش دهی عفونت های آمیزشی بیان کردند. نتیجه گیری جهت افزایش کیفیت خدمات در مراکز ارایه خدمات به مبتلایان به عفونت های آمیزشی می بایست به معیارهایی مهم از جمله حضور مداوم پزشک و ماما، دسترسی آسان به آزمایشگاه و داروخانه و پذیرش بیمه توجه نمود.