پژوهش در پزشکی
سال:1387 | دوره:32 | شماره:1 |تعداد مقالات:15

در سال 2002 میلادی سازمان جهانی بهداشت گزارشی منتشر کرد که در طی یکسال یک میلیون و چهارصد هزار کودک بعلت بیماریهای عفونی قابل پیشگیری با واکسیناسیون، جانشان را از دست داده اند. ایمن سازی علیه بیماریهای عفونی شایع در کودکان بعنوان مهم ترین گام برای پیشگیری از مرگ زودهنگام اطفال کم سن است و در سطح جهانی بسیار موثر و مقرون به صرفه شناخته شده است.

سابقه و هدف: با توجه به شیوع انواع کریپتوسپوریدیوم در اشخاص با سیستم ایمنی کارآمد و ناکارآمد و ضرورت تمایز گونه های انسانی و حیوانی و اهمیت استفاده از ژن 18s rRNA این پژوهش در شهر تهران انجام گرفت. هدف این تحقیق تمایز ایزوله های کریپتوسپوریدیوم جدا شده از انسان و گاو با استفاده از قطعه 1055 جفت نوکلئوتید ژن 18S rRNA بود. روش بررسی: تعداد 1020 نمونه مدفوع انسانی و 940 نمونه مدفوع گاوی با استفاده از روش اسید فست اصلاح شده مورد بررسی قرار گرفت و نمونه های مثبت تعیین شد. DNA نمونه های مثبت توسط کیت Qia Amp استخراج گردید و بعد با استفاده از 4 پرایمر طراحی شده یک قطعه DNA به تعداد 1055 جفت نوکلئوتید از ژن 18s rRNA باروش Nested- PCR تکثیر شد و محصول PCR دوم برای تعیین گونه کریپتوسپوریدیوم توسط آنزیمهای Ssp1 و Vsp1 هضم شد و روی ژل آگاروز 2.5% و رنگ آمیزی اتیدیوم بروماید الکتروفورز گردید. یافته ها: در مطالعه فوق، تعداد موارد مثبت انسانی 12 و موارد مثبت گاوی 23 نمونه تعیین شد. تمامی نمونه های مثبت با روش مولکولی مورد بررسی قرار گرفتند و نتایج روش اول تایید شد. همه نمونه های گاوی و 10 نمونه انسانی دارای حرکت الکتروفورتیک مشابه بر روی ژل آگاروز 2.5% بود که تاییدکننده گونه کریپتوسپوریدیوم پاروم گاوی بود ولی 2 نمونه انسانی دارای باندهای متفاوت بودند که تعیین سکانس شد و تمایزشان با نمونه های گاوی و انسانی بدست آمده تایید گردید. نتیجه گیری: با وجودی که محققین در سایر کشورها کریپتوسپوریدیوم پارووم را بعنوان عامل اصلی کریپتوسپوریدیوزیس انسانی معرفی کرده اند، آلودگی به نوع هومینیس را نیز حایز اهمیت دانسته اند. در این تحقیق نیز آلودگی انسان به دو نوع کریپتوسپوریدیوم پاروم و هومینیس مشاهده شد که گونه غالب آن کریپتوسپوریدیوم پاروم بود.

سابقه و هدف: کمبود ید و اختلالات ناشی از آن به عنوان یک مشکل عمده بهداشتی- تغذیه ای در ایران از سالها قبل شناخته شده است. استان سمنان یکی از مناطقی است که در مطالعات قبل از یدرسانی دارای شیوع بالای گواتر آندمیک بوده است. در ایران برنامه کنترل و پیشگیری از بروز این اختلالات از جمله تولید و توزیع نمک یددار از سال 1368 به مرحله اجرا درآمده است. به منظور پایش برنامه کشوری مبارزه با کمبود ید در سال 1380 این بررسی در دانش آموزان 7 تا 10 ساله استان سمنان انجام شد. روش بررسی: طی یک بررسی توصیفی- مقطعی از طریق نمونه گیری تصادفی تعداد 1200 دانش آموز (به تعداد مساوی دختر و پسر) انتخاب شدند. شیوع گواتر از طریق معاینه بالینی انجام و طبق تقسیم بندی سازمان جهانی بهداشت درجه بندی شد. نمونه ادرار از یک دهم نمونه ها اخذ گردید و اندازه گیری ید ادرار به روش هضم انجام شد. یافته ها: درصد کلی گواتر در دانش آموزان استان 17% (به ترتیب در دختران و پسران %17.7 و 16.3%) بود. میانه ید ادرار در جمعیت مورد مطالعه 13.7 میکروگرم در دسی لیتر بود. در 73.2% موارد ید ادرار بیشتر از 10 میکروگرم در دسی لیتر بود و سطح ید ادرار کمتر از 5 میکروگرم در دسی لیتر در 10.8% موارد وجود داشت. هیچ موردی ید ادرار کمتر از 2 میکروگرم در دسی لیتر نداشت. تفاوتی در شیوع گواتر و میزان ید ادرار بین دو جنس و نیز بین دانش آموزان شهر و روستا مشاهده نشد. نتیجه گیری: یافته های این بررسی نشان می هد که در مقایسه با بررسی کشوری سال 1375 درصد گواتر در دانش آموزان کاهش معنی داری داشته و ید ادرار دانش آموزان استان سمنان همچنان در حد مطلوب سازمان جهانی بهداشت می باشد. لذا استان سمنان در زمره مناطق "عاری از کمبود ید"محسوب می شود.

سابقه و هدف: ضعف درک گفتار از پیامدهای اصلی نقص شنوایی است. افراد مبتلا به "نوروپاتی شنوایی" گفتار را می شنوند اما قادر به درک آن نیستند. مشکلات این بیماران بیشتر از نقص در زمان بندی اصوات ذکر شده است که بر نقش رمزگردانی عصبی نمادهای زمانی در درک گفتار تاکید دارد. در بررسی حاضر، سایکوآکوستیک (کمترین اختلاف قابل شناسایی در شدت، فرکانس و زمان صوت) و توانایی بازشناسی واژه در افراد مبتلا به نوروپاتی شنوایی و افراد طبیعی شاهد مورد مطالعه قرار گرفت. روش بررسی: مطالعه تحلیلی حاضر روی 16 جوان مبتلا به نوروپاتی شنوایی (با میانگین سنی 20.0±5.30 سال) و 28 فرد با شنوایی طبیعی (با میانگین سنی 22.0±3.8 سال) صورت گرفت. با انجام آزمونهای "تمایز شدت" و "کشف وقفه" در سطوح فوق آستانه و آزمون "تمایز فرکانس" در فرکانس های اکتاوی مختلف، کمترین اختلاف قابل شناسایی برای شدت، فرکانس و زمان صوت در دو گروه اندازه گیری شد. همچنین "امتیاز بازشناسی گفتار" در سکوت و در سه نسبت سیگنال به نویز مختلف در دو گروه اندازه گیری، و نتایج کلیه آزمایشها در افراد مبتلا به نوروپاتی شنوایی و افراد شاهد با یکدیگر مقایسه گردید. یافته ها: بین افراد مبتلا به نوروپاتی شنوایی و گروه شاهد در آزمونهای کشف وقفه (در کلیه سطوح شدتی)، تمایز فرکانس (در کلیه فرکانس های اکتاوی مورد بررسی) و همچنین تمایز شدت صوت (در کلیه سطوح شدتی)، تفاوت معنی داری مشاهده شد (p<0.003). در هر دو گروه، با انجام آزمون بازشناسی واژه در سه نسبت سیگنال به نویز صفر، 5+، و 10+، امتیاز افراد کاهش یافت و بین نتایج افراد مبتلا به نوروپاتی شنوایی و افراد شاهد هم در سکوت و هم در حضور نویز، تفاوت چشمگیری وجود داشت (p<0.001). نتیجه گیری: بر اساس یافته های مطالعه حاضر، در "نوروپاتی شنوایی" غالبا نقص در پردازش ویژگیهای زمانی و تمایز زیر و بمی مشاهده می شود. به نظر می رسد نقص شدید در پردازش ویژگیهای زمانی، علت اصلی کاهش درک گفتار در این بیماران است.

سابقه و هدف: در این پژوهش رابطه سبک های مقابله با استرس و سلامت روانی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (MS) مورد بررسی قرار گرفت. هدف اصلی پژوهش حاضر، تبیین سلامت روانی برحسب سبک های مقابله مساله محور، هیجان محور مثبت و هیجان محور منفی در گروهی از بیماران مبتلا به MS بود. روش بررسی: 120 آزمودنی مراجعه کننده به انجمن 79) MS زن، 41 مرد) در این پژوهش شرکت کردند. از آزمودنی ها خواسته شد مقیاس "سبک های مقابله تهران" و مقیاس "سلامت روانی" را تکمیل کنند. برای تحلیل داده های پژوهش از شاخص ها و روشهای آماری شامل فراوانی، درصد، میانگین، انحراف معیار، تحلیل واریانس چند متغیره، ضرایب همبستگی و تحلیل رگرسیون استفاده شد. یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد که سبک مقابله هیجان محور مثبت با بهزیستی روانشناختی رابطه مثبت معنی دار و با درماندگی روانشناختی رابطه منفی معنی دار دارد. همچنین سبک مقابله هیجان محور منفی با بهزیستی روانشناختی رابطه منفی معنی دار و با درماندگی روانشناختی رابطه مثبت معنی دار داشت.نتیجه گیری: سبک مقابله هیجان محور مثبت با افزایش بهزیستی روانشناختی و کاهش درماندگی روانشناختی در بیماران MS مطابقت می کند و سبک مقابله هیجان محور منفی با کاهش بهزیستی روانشناختی و افزایش درماندگی روانشناختی بیماران MS همراه است.

سابقه و هدف: ارتباط گسترده، پیچیده و ظریفی میان غده تیروئید و سیستم عصبی- عضلانی- مخاطی وجود دارد. کم کاری غده تیروئید می تواند منجر به بروز اختلال در عملکردهای بدن از جمله پیچیده ترین و عالی ترین عملکرد عصبی- عضلانی در انسان یعنی گفتار شود. پژوهش حاضر به منظور تعیین اختلالات گفتاری در بیماران مبتلا به کم کاری تیروئید صورت پذیرفت. روش بررسی: در یک مطالعه توصیفی که بر روی 120 بیمار شامل 14 مرد و 106 زن که پس از انجام آزمایشات هورمونی (با غلظت T4 کمتر از 4.5 mg/dl و غلظت TSH بیشتر از 4 mU/L) مبتلا به کم کاری اولیه غده تیروئید تشخیص داده شدند و فاقد معیارهای عدم پذیرش اثرگذار بر روی گفتار و صوت بیمار بودند، مصاحبه، مشاهده، معاینه، تکمیل پرسشنامه و آنالیز پارامترهای صوتی توسط سیستم MDVP انجام شد. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آزمونهای آماری t و ضریب همبستگی اسپیرمن (برای متغیرهای کمی) و آزمونهای من ویتنی و مربع کای (برای متغیرهای کیفی) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: شیوع اختلالات گفتاری در نمونه های مورد بررسی 81% اختلال در صوت، 11% اختلال لکنت در گفتار، 6% اختلال تولید در گفتار و 4% اختلال در تشدید گفتار بود. فرکانس پایه بطور محسوسی کاهش یافته (P<0.001) و بم شدگی در صدای آنها وجود داشت (60%). افزایش غیرطبیعی در غالب شاخصهای صوتی مشاهده شد. شایعترین شکایت حسی بیماران در ناحیه حلق و حنجره احساس خشکی بود (53%). تفاوتهای زیادی از نظر جنسیت در رابطه با شاخصهای صوتی (P<0.001) و میزان فراوانی علایم حسی و علایم شنیداری وجود داشت که غالبا در زنان بیش از مردان بود. احساس لقمه در گلو علامتی بود که فقط در زنان وجود داشت. اختلال لکنت در گفتار در مردان بیش از زنان بود (P<0.023). اختلال در صوت تنها اختلال گفتاری بود که با افزایش میزان TSH بیماران رابطه معنی داری را نشان داد (P<0.003). نتیجه گیری: اختلال در صوت شایعترین اختلال گفتاری در مبتلایان به کم کاری تیروئید است و می توان آنرا یک علامت کمکی با اهمیت در تشخیص کم کاری تیروئید به حساب آورد. این اختلال و شکایات حسی همراه آن در زنان بیشتر از مردان بود. شیوع لکنت در گفتار در مبتلایان به کم کاری تیروئید زیاد می باشد و بطور کلی می توان کم کاری تیروئید را عاملی در ایجاد برخی اختلالات گفتاری در نظر گرفت.

سابقه و هدف: مولتیپل اسکلروزیس یکی از شایعترین بیماریهای مزمن سیستم عصبی مرکزی است. مزمن بودن ماهیت بیماری، نداشتن پیش آگهی و درمان قطعی و درگیر ساختن فرد در سنین جوانی باعث ایجاد اختلالات روانی متعددی در بیماران می گردند که در این میان افسردگی، اضطراب و استرس بیشترین شیوع را دارند. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر تکنیک آرام سازی پیشرونده عضلانی بر افسردگی، اضطراب و استرس بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی پس از نمونه گیری به روش غیرتصادفی، نمونه ها به صورت تصادفی در دو گروه شاهد و آزمون تخصیص داده شدند. روش کار در این مطالعه به صورت یک جلسه آشنایی سازی نمونه ها با اهداف و روش مداخله و 63 جلسه اجرای تکنیک توسط گروه آزمون در مدت دو ماه بود. در صورتی که برای گروه شاهد هیچگونه مداخله ای انجام نشد. ابزارهای جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه (Depression Anxiety Stress -21) DAS-21 و چک لیست های خود گزارش دهی بود. یافته ها: در این پژوهش 66 نفر (33 نفر گروه شاهد و 33 نفر گروه آزمون) شرکت داشتند. میانگین امتیاز افسردگی، اضطراب و استرس قبل از مداخله تفاوت معنی داری را نشان نداد ولی یک ماه و دو ماه بعد از مداخله این تفاوت بین دو گروه شاهد و آزمون در میانگین امتیاز اضطراب و استرس معنی دار شد (P<0.05). همچنین تفاوت معنی داری در میانگین امتیاز افسردگی و اضطراب در سه بار اندازه گیری بین دو گروه یافت نشد ولی این تفاوت در میانگین امتیاز استرس در سه بار اندازه گیری بین دو گروه معنی دار بود (P<0.008). نتیجه گیری: از آنجایی که اجرای تکنیک آرام سازی پیشرونده عضلانی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس عملی است اجرای این تکنیک توانست باعث کاهش افسردگی، اضطراب و استرس به عنوان سه علامت شایع و مختل کننده عملکرد فرد در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس گردد، لذا انجام این تکنیک به عنوان یک روش موثر، مقرون به صرفه در هزینه و زمان توصیه می گردد.

سابقه و هدف: کنترل درد پس از جراحی اگر چه با روشهای موجود کنونی امکان پذیر شده است، لیکن بیماران همچنان از درد متعاقب اعمال جراحی رنج می برند. مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر شیاف رکتال ایندومتاسین به عنوان یک آنالژزیک بعد از سزارین و مقایسه آن با پتیدین و پلاسبو انجام شده است. روش بررسی: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی شاهددار بر روی 204 بیمار 45-15 ساله انجام شد که متعاقب سزارین الکتیو یا اورژانس با 200 میلی گرم شیاف رکتال ایندومتاسین (68 بیمار) یا پلاسبو (68 بیمار) و یا 50 میلی گرم پتیدین داخل عضلانی (68 بیمار) درمان شدند. پاسخ آنها به درمان در طی ساعت اول و 8 ساعت بعد از مصرف دوزهای اول و دوم با Visual Analog Scale (VAS) بررسی گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که مصرف دوزهای اول و دوم شیاف ایندومتاسین نسبت به گروه پلاسبو و پتیدین کاهش قابل ملاحظه ای در میانگین VAS ایجاد کرد (P<0.05). کاهش در میانگین VAS در 4 ساعت اول بعد از مصرف دوز اول و دوم پتیدین نسبت به پلاسبو بارزتر بود، اما 8 ساعت بعد از مصرف دوز اول و دوم پتیدین، کاهش بیشتری در میانگین VAS نسبت به پلاسبو مشاهده شد. نتیجه گیری: مصرف شیاف رکتال ایندومتاسین منجر به کنترل قابل ملاحظه درد در 24 ساعت اول بعد از سزارین، در مقایسه با پتیدین و پلاسبو شد.

سابقه و هدف: سرطان دهانه رحم دومین سرطان شایع زنان می باشد. آنتی ژن اسکواموسل کارسینوما (SCCAg) در بین فاکتورهای پروگنوستیک سرطان سرویکس قرار دارد. هدف مطالعه حاضر بررسی فراوانی آنتی ژن مذکور در نمونه خون بیماران مبتلا به سرطان دهانه رحم قبل از درمان و همچنین بررسی ارتباط آن با سن، پاتولوژی، مرحله و درجه تومور است. روش بررسی: بیماران مراجعه کننده به مرکز انکولوژی بیمارستان قائم (عج) مشهد طی سالهای 1382 تا 1385 در صورتی که تحت درمان قرار نگرفته و فاقد هر گونه سرطان سلول سنگفرشی دیگری بودند، وارد مطالعه شده و پس از تکمیل پرسشنامه مقادیر آنتی ژن اسکواموسل کارسینوما خون قبل از درمان با روش رادیوایمونواسی (RIA) تعیین گردید. یافته ها: 52 بیمار واجد شرایط مطالعه بودند. میانگین سنی بیماران 52.9 سال و شایعترین علامت در زمان مراجعه خونریزی (94.1%) بود. 35 بیمار (64.8%) در مرحله دو قرار داشتند و 26 بیمار (48%) دارای گرید یک تومور بودند. در 29 بیمار (55.7%) تیتراژ آنتی ژن اسکواموسل کارسینوما مثبت بود. میانگین تیتراژ 15.37 نانوگرم در میلی لیتر و میانه آن 10 نانوگرم در میلی لیتر بود. بررسیهای اولیه نشان از اختلاف آماری مشخص با اندازه تومور، مرحله، گرید و متاستاز لنفاوی داشت. نتیجه گیری: با توجه به اینکه آنتی ژن اسکواموسل کارسینوما در درصد قابل توجهی از بیماران مبتلا به سرطان دهانه رحم مثبت شده است می توان از آن بعنوان تومور مارکر در آینده استفاده کرد.

سابقه و هدف: افراد معلول نیازهای کلنیکی و اجتماعی ویژه ای دارند که بایستی مورد توجه قرار گیرد. این مطالعه با بررسی میزان بروز معلولیتهای مادرزادی در گروه سنی 5 تا 19 سال یک جمعیت روستایی به مطالعه روند بروز و عوامل مرتبط احتمالی با آن پرداخته است. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی یک نمونه به حجم 1356 نفر از افراد گروه سنی 5 تا 19 سال به روش کاملا تصادفی از جمعیت روستایی شهرستان رفسنجان انتخاب گردید. میزان بروز یک ساله معلولیت برای هر گروه سنی بر اساس سال تولد آنها محاسبه شد. از روشهای آماری پارامتریک از جمله مدل رگرسیون چند متغیره و غیرپارامتری برای آنالیز داده ها کمک گرفته شد.یافته ها: در 87 نفر حداقل یک مورد معلولیت مادرزادی وجود داشت بنابراین میزان شیوع کلی 63.2 نفر در 1000 شخص- سال است. بر اساس سال تولد افراد در گروههای سنی تحت مطالعه میزان بروز سالانه و روند پانزده ساله آن محاسبه گردیده است. به رغم وجود شیب کاهنده قابل ملاحظه ای که در بروز معلولیت مادرزادی پس از سالهای 1366 و 1367 مشاهده می شود، خطر بروز آن در سالهای 1378 افزایش چشمگیری داشته است. از جمله عوامل احتمالا مرتبط با معلولیت مادرزادی مصرف سیگار مادر، دریافت اشعه و -1380 ضربه توسط مادر در زمان حاملگی و نیز زندگی مادر حامله در مجاورت باغات پسته می باشد. هیچ گونه ارتباطی بین سن مادر در زمان حاملگی و معلولیت مادرزادی مشاهده نگردید. نتیجه گیری: میزان بروز معلولیت مادرزادی در جمعیت تحت بررسی از جمله بالاترین میزانهای بروز گزارش شده در دنیا می باشد. این نتایج نشان م یدهد که زمان توجه بسیار جدی به این مشکل مهم بهداشتی در سطوح منطقه ای و ملی فرا رسیده است تا علاوه بر کاهش بروز این مشکل شاهد ارایه خدمات موثر نوتوانی به افراد ناتوان باشیم. هدف این اقدامات بایستی افزایش سطح مشارکت آنها در زندگی شخصی و اجتماعی باشد.

سابقه و هدف: وجود سرب در گازها و پسآب های کارخانجات صنعتی، رنگ، لاستیک، سرامیک، صنعت چاپ و ... بعنوان یکی از عناصر عمده آلاینده محیط زیست محسوب می گردد که می تواند از طریق سیستمهای تنفسی، گوارشی و پوست جذب گردیده و با تجمع تدریجی در بافتها اثرات مخربی را بر سیستم اعصاب، کلیه، خون و غیره باقی گذارد. سرب خون می تواند بعنوان شاخص آلودگی بدن به سرب محسوب شود. با توجه به صنعتی بودن شهر اراک و خطر آلودگی برای ساکنین، در این بررسی غلظت سرب خون و همراهی آن با سندرم های بالینی مورد تحقیق قرار گرفت. روش بررسی: این پژوهش مقطعی روی 1140 نفر در 20 خوشه از جمعیت بالای 10 سال شهر اراک انجام گرفت. نمونه های انتخاب شده از نظر سندرم های بالینی ناشی از سرب، با استفاده از تکمیل پرسشنامه، معاینه بالینی و انجام آزمایشات پاراکلینیک (CBC، کامل ادرار، اوره، کراتی نین، اسید اوریک) و غلظت سرب خون به روش جذب اتمی صورت پذیرفت. بمنظور تعیین همراهی سرب خون با سندرم های بالینی از آزمونهای ANOVA و Logistic regression استفاده شد. یافته ها: 463 نفر از افراد مورد مطالعه (5/40%) دارای سرب خون بیش از 10 میکروگرم بر دسی لیتر بودند. دامنه تغییرات سرب خون بین 66- 0میکروگرم بر دسی لیتر و میانگین سرب خون در کل افراد مورد مطالعه 42/13 میکروگرم بر دسی لیتر بود. سطح سرب خون در بین زنان و مردان تفاوت معنی داری نداشت (NS) در حالیکه این تفاوت بین سطح سرب خون در گروههای سنی معنی دار بود (P<0.001). بیشترین آلودگی را در گروه خون دانش آموزان و کمترین آن در زنان خانه دار ملاحظه شد. نتیجه گیری: آلودگی به سرب در همه گروههای سنی ساکنین شهر اراک وجود داشته و بیشترین خطر آلودگی در گروههای سنی کودک و نوجوان است که احتمالا به نوع فعالیت و زندگی آنان بستگی دارد. لذا توصیه می شود منابع انتشار دهنده سرب مورد شناسایی قرار گرفته و حتی الامکان از محیط زندگی حذف گردند.

سابقه و هدف: مسمومیت حاد یکی از مشکلات عمده بهداشت روان در سرتاسر جهان می باشد. این معضل بهداشتی از علل شناخته شده مرگ و میر در نوجوانان است. این مطالعه بمنظور تعیین الگوی مسمومیت حاد در نوجوانان مراجعه کننده به مرکز مسمومیت بیمارستان لقمان که تنها مرکز آموزشی این رشته در تهران است، طی نیمه اول سال 1382 انجام شده است. روش بررسی: در این مطالعه مقطعی تمام بیماران 18-12 ساله دچار مسمومیت مراجعه کننده به بیمارستان لقمان طی 6 ماهه اول سال 1382 وارد مطالعه شدند. اطلاعات دموگرافیک بیماران در فرم اطلاعاتی مخصوص ثبت گردید. نرم افزار SPSS برای تجزیه و تحلیل داده ها مورد استفاده قرار گرفت و 05/0=a سطح معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: از میان 12548 بیمار دچار مسمومیت مراجعه کننده به این مرکز، 2485 نفر (8/19%) را نوجوانان 18-12 سال تشکیل می دادند. غالب بیماران (1674 نفر، 4/67%) بستری نگردیدند. اکثریت مسمومیتها در نوجوانان سنین 18-17 سال اتفاق افتاده بود. میانگین سنی 3/1±7/16 سال بود. اکثریت بیماران، مونث (1529 نفر، 5/61%)، مجرد (2254 نفر، 7/90%) و دانش آموز مقطع دبیرستان (1258 نفر، 6/50%) بودند که بطریق خوراکی (2392مورد،3/96%) در اقدامی عمدی و خودآزارانه (2038 مورد،82%) در منازل (2223 مورد، 5/89%) مسموم شده بودند. فراوانترین مواد استفاده شده در مسمومیت داروهای اعصاب و روان (1504مورد، 5/49%) بود. 324 نوجوان (13%) سابقه اقدام مشابه داشتند. 11 نفر (44/0%) از بیماران مورد مطالعه فوت کردند.نتیجه گیری: اکثر مسمومیتهای ایجاد شده در نوجوانان آگاهانه اتفاق افتاده بودند. دختران نوجوان در معرض خطر بیشتر مسمومیت عمدی قرار داشتند.