مجله پرستاری و مامایی
سال:1398 | دوره:17 | شماره:6 (پی در پی 119) |تعداد مقالات:8

پیش زمینه و هدف با توجه با شیوع بالای خشونت خانگی در زنان باردار و تاثیر باورهای دینی بر درک افراد از زندگی و شیوه زندگی آن ها در بحران های زندگی مانند خشم و پرخاشگری، مطالعه حاضر باهدف تعیین تاثیر مشاوره معنوی بر میزان خشونت خانگی در زنان باردار انجام شد. مواد و روش ها این مطالعه از نوع کارآزمایی است که بر زنان باردار مراجعه کننده به چهار مرکز خدمات جامع سلامت تهران در سال 1397 انجام شد. افراد به روش تخصیص تصادفی به دو گروه مداخله30 نفر) و کنترل (30 نفر) تقسیم شدند. مداخله به صورت 8 جلسه 60 دقیقه ای بود. خشونت با پرسشنامه سنجش خشونت ارزیابی شد. جهت تحلیل داده ها از آزمون های کای اسکور و آزمون اندازه های مکرر با سطح معنی داری (05/0< ) استفاده شد. یافته ها ابتدا نرمال بودن نمرات سنجش خشونت). دو گروه ازنظر متغیرهای سن، تحصیلات مادران و همسران آن ها، شغل مادران و همسران آن ها، وضعیت مالی، تعداد بارداری، خواسته بودن بارداری، تفاوت آماری معنی داری نداشتند و همگن بودند. بعد از مداخله مقایسه میانگین نمرات میزان خشونت در مادران بین دو گروه اختلاف آماری معنی دار نشان داد (03/0 <). بحث و نتیجه گیری مشاوره معنوی بر میزان خشونت خانگی در زنان باردار موثر است.

پیش زمینه و هدف درد زایمانی یکی از شدیدترین دردها به شمار می رود و جزء غیرقابل اجتناب زایمان می باشد. با توجه به سیاست جهانی مبنی بر کاهش سزارین انتخابی و لزوم یافتن روش های موثر و ایمن در کاهش درد زایمان مطالعه حاضر باهدف ارزیابی و جمع بندی نتایج کارآزمایی های بالینی انجام شده در مورد تاثیر انواع روش های تسکین درد زایمان به روش مرور سیستماتیک انجام شد. روش کار در این مطالعه مروری تمامی مطالعات مرتبط از پایگاه های اطلاعاتی مرکز ثبت کارآزمایی های بالینی, Magiran, Medlib, SID, IranMedex, Scopus, Google scholar و PubMed با کلیدواژه های درد زایمان, کاهش درد زایمان, تسکین درد, کار آزمایی بالینی labor pain, pain Relief, clinical trial, pain, birth بدون محدودیت زمانی جستجو شدند و 165874 استخراج شد. سپس 53 کارآزمایی بالینی که بر اساس جداد نمره 3 و یا بیشتر را کسب کردند و متناسب با معیارهای پژوهش بودند وارد مطالعه شدند. تجزیه وتحلیل داده ها به صورت کیفی انجام شد. یافته ها بررسی ها نشان داد از بین تمامی مداخلات انجام شده اسطوخودوس, گلاب, انتونوکس, طب فشاری, رفلکسولوژی منجر به بیشترین کاهش شدت درد زایمان شده بودند. بحث و نتیجه گیری اسطوخودوس, گلاب, انتونوکس, طب فشاری, رفلکسولوژی روش های موثرتری در تسکین یا کاهش درد زایمان بوده اند. قضاوت در مورد اثربخشی قطعی این مداخلات نیاز به تحقیقات گسترده با حجم نمونه بالاتر و متدولوژی قوی را می طلبد.

پیش زمینه و هدف همودیالیز یکی از موفق ترین درمان های جایگزین عملکرد کلیه در جهان است. با توجه به تغییرات فیزیولوژیک ایجادشده عوارض نامطلوب در همودیالیز هنوز به عنوان مشکل جدی مطرح می باشند. پروفایل های سدیم-اولترافیلتراسیون از شیوه هایی است که اخیرا که برای پیشگیری از عوارض حین دیالیز مطرح شده است. این مطالعه باهدف بررسی مقایسه ای استفاده از این شیوه ها را بر روی عوارض شایع همودیالیز انجام شد. مواد و روش کار در این مطالعه کارآزمایی بالینی 32 نفر از دو مرکز درمانی استان آذربایجان شرقی طبق معیارهای ورود بر اساس نمونه گیری در دسترس انتخاب و وارد مطالعه شدند. هریک از بیماران سه جلسه به روش روتین و سه جلسه به روش پروفایل خطی و سه جلسه به روش پروفایل پلکانی تحت همودیالیز قرار گرفتند (جمعا 9 جلسه). بیماران ازنظر بروز عوارض شایع مورد ارزیابی بالینی قرار گرفتند. داده ها با نرم افزار SPSS-13 و آمار توصیفی و استنباطی Cochran's و در سطح معنی داری P<0/05 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. یافته ها درمجموع نتایج 288 جلسه همودیالیز مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج مطالعه نشان داد که میزان بروز عوارض و تعداد تدابیر درمانی در روش پروفایل خطی و پلکانی سدیم-اولترافیلتراسیون در مقایسه با روش روتین به طور معنی داری کاهش یافت (p<0/05)، ولی میزان آن ها در روش پروفایل های خطی و پلکانی تفاوت معنی داری نداشت (P>0/05). همچنین تعداد عارضه هیپوتانسیون به طور معنی داری درروش روتین بیشتر از دو روش خطی و پلکانی بود (p<0/05). نتیجه گیری ازآنجاکه استفاده از پروفایل سدیم-اولترافیلتراسیون روشی ساده و بدون هزینه است و باعث تحمل بهتر همودیالیز می گردد، لذا به منظور کاهش عوارض و تحمل بهتر دیالیز، استفاده از این روش روتین در حداکثر جلسات ماهانه بیمار توصیه می شود.

پیش زمینه و هدف فقدان مهارت ها و توانایی های عاطفی، روانی و اجتماعی افراد را در مواجهه با مسائل و مشکلات آسیب پذیرتر کرده و آن ها را در معرض انواع اختلالات روانی، اجتماعی و رفتاری قرار می دهد. در این راستا، هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر سلامت روانی زنان مراجعه کننده به مراکز خدمات جامع سلامت در شهرستان خوی بوده است. مواد و روش کار در این مطالعه مداخله ای (تجربی و شبه تجربی) با طرح پیش آزمون و پس آزمون و با گروه کنترل، به طور تصادفی خوشه ای از میان 4 مرکز خدمات جامع سلامت با جمعیت 3974 نفر از زنان بالای 15 سال، 2 مرکز به عنوان گروه مداخله و کنترل انتخاب شدند و از هر مرکز 35 نفر از زنانی که برای دریافت خدمات به مرکز مراجعه کرده بودند به طور تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. در ابتدا هر دو گروه پرسشنامه 28 سوالی سلامت عمومی گلدبرک را تکمیل کردند و به گروه مداخله در طی 10 جلسه 90 دقیقه ای مهارت های 10 گانه زندگی آموزش داده شد. اما گروه کنترل هیچ مداخله آموزشی دریافت نکردند. در پایان دوره آموزشی هر دو گروه مجددا مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها قبل از مداخله اختلاف معنی داری در سلامت روان بین گروه مداخله و کنترل مشاهده نشد اما بعد از مداخله در سلامت روان بین گروه مداخله و کنترل تفاوت آماری معنی دار بود (05/0P<). نتیجه گیری نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که، اجرای آموزش مهارت های زندگی باعث بهبود علائم جسمانی، اضطراب و خواب، افسردگی، کارکرد اجتماعی و سلامت روان در زنان حاشیه نشین شده است. توصیه می شود آموزش مهارت های زندگی در جهت پیشگیری از اختلالات روانی و ارتقاء سلامت روانی افراد ارائه گردد.

پیش زمینه و هدف مولفه های سبک زندگی شامل رفتارها و شرایطی می باشند که قابل اصلاح و تعدیل بوده و می توانند از عوامل تاثیرگذار بر فرایند ناباروری باشند. مطالعه حاضر باهدف بررسی مولفه های سبک زندگی در زوجین نابارور و مقایسه آن با زوجین بارور شهر ارومیه انجام شد. مواد و روش ها در مطالعه توصیفی-تحلیلی حاضر، برخی مولفه های سبک زندگی در 130 زوج نابارور و 130 زوج بارور شهر ارومیه در سال 1397 که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده بودند، موردبررسی و مقایسه قرار گرفتند. ابزار مورداستفاده پرسشنامه حاوی اطلاعات دموگرافیک و نیز پرسشنامه سبک زندگی میلر-اسمیت () بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری (ورژن 21) و آزمون های آماری توصیفی و استنباطی انجام شد. یافته ها میانگین نمره سبک زندگی در گروه نابارور (031/7± 469/49) و در گروه بارور (027/6± 292/48) به دست آمد، اختلاف معنی دار آماری بین دو گروه مشاهده نگردید (05/0<).

پیش زمینه و هدف استرس بالای تجربه شده توسط دانشجویان پرستاری در بالین از موانع مهم یادگیری و حرفه ای شدن آن ها می باشد. برای حل چنین مشکلی شناسایی و دسته بندی منابع ترس و استرس دانشجویان در محیط بالینی ایران ضروری به نظر می رسد، که مطالعه حاضر باهدف مرور و جمع بندی منابع استرس و ترس دانشجویان پرستاری در بالین انجام شد. روش کار در مرور متون در پایگاه داده های در بازه زمانی سال های 2000-2017، 28 مقاله معیارهای ورود به مطالعه را کسب کردند که به منابع ترس و استرس دانشجویان پرستاری در بالین پرداخته بودند. یافته ها بیشتر مطالعات ورود به بالین را به عنوان یکی از منابع ترس و استرس دانشجویان در دوره تحصیلی یادکرده بودند. ترس از انجام اشتباه کار از منابع مهم ترس و استرس دانشجویان موقع حضور در بالین بود. هرچند ناآشنایی با بخش و یا تجهیزات و حتی ارتباط با بیماران، پرستاران و سایر کادر درمانی نیز از منابع عمده ترس و استرس دانشجویان شناسایی شده بود. بحث و نتیجه گیری احساس نداشتن حامی مناسب در بالین توسط دانشجو و کمبود اعتماد به صلاحیت نظری و عملی در دانشجو برای انجام مراقبت در بالین می تواند ریشه بیشتر ترس ها و استرس های آن ها باشد. آشناسازی دانشجویان با محیط بالینی قبل از ورود به بالین، استفاده از مربیان دلسوز و باتجربه و نیز آموزش روش های مقابله با استرس می تواند در کسب تجارب بالینی مثبت توسط دانشجویان کمک کننده باشد.

پیش زمینه و هدف: دوران بارداری یکی از حساس ترین دوران زندگی زنان می باشد که با توجه به تغییرات جسمانی به لحاظ روانی نیز تحولاتی را به همراه خواهد داشت. هدف پژوهش حاضر پیش بینی ذهن آگاهی زنان باردار بر اساس دشواری در تنظیم هیجانات، استرس ادراک شده، اضطراب و افسردگی بود. مواد و روش کار: جامعه شامل زنان مراجعه کننده به کلینیک های زنان و زایمان شهر خرم آباد بود و نمونه شامل 100 نفر از این زنان بود که به صورت در دسترس انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه های ذهن آگاهی براون و ریان، استرس ادراک شده کوهن و همکاران، پرسشنامه دشواری در تنظیم هیجان گرتز و رومر، اضطراب بارداری وندنبرگ و افسردگی ادینبورگ استفاده شد. داده ها به روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام، توسط نرم افزار SPSS-21 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. یافته ها: یافته ها حاکی از آن بود، بین ذهن آگاهی با دشواری در تنظیم هیجان، استرس ادراک شده، اضطراب و افسردگی همبستگی منفی و معناداری وجود دارد. در گام اول دشواری در تنظیم هیجان تنهایی 62/0 از تغییرات ذهن آگاهی را پیش بینی کرده در گام دوم با اضافه شدن متغیر اضطراب بارداری این مقدار به 65/0 رسیده است. در گام سوم استرس ادراک شده مقدار فوق تا 67/0 افزایش داده است. بنابراین، مؤلفه های دشواری در تنظیم هیجان، اضطراب بارداری و استرس ادراک شده درمجموع نقش معناداری در پیش بینی تغییرات ذهن آگاهی زنان باردار دارند. نتیجه گیری: با توجه به بالا بودن سطح استرس، اضطراب و افسردگی در بین زنان باردار و پایین بودن تنظیم هیجان آنان می توان با تمهیداتی در رابطه با درمان های مبتنی بر ذهن آگاهی به کاهش مشکلات در جامعه مذکور کمک نمود.

پیش زمینه و هدف در بیماران با نارسایی قلبی تبعیت دارویی کم است که اثر منفی بر روند درمانی داشته و می تواند موجب افزایش بار مالی در سیستم سلامت شود و یکی از اهداف مراقبتی در بیماران با نارسایی قلبی بهبود تبعیت دارویی آن هاست هدف از پژوهش حاضر تعیین تاثیر استفاده از برنامه کاربردی مبتنی بر گوشی هوشمند بر تبعیت دارویی افراد با نارسایی قلبی بود مواد و روش کار این پژوهش از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی شده با گروه کنترل در سال 1397 در بیمارستان امام رضا وابسته به دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد در این مطالعه 120 بیمار مبتلا به نارسایی قلبی بستری در بخش مراقبت ویژه قلبی به روش مستمر انتخاب و به صورت تصادفی بلوک بندی چهارتایی بدون جای گشت در دو گروه کنترل (n=60) و مداخله (n=60) تخصیص یافتند. بیماران در گروه کنترل تحت مراقبت های رایج بیمارستان قرار گرفتند. بیماران در گروه مداخله علاوه بر مراقبت های رایج، برنامه کاربردی قابل نصب بر گوشی هوشمند را دریافت کرده و در مدت 3 ماه روزانه از این برنامه کاربردی استفاده نمودند. برای بیماران هر دو گروه قبل و 3 ماه بعد از ورود به مطالعه پرسشنامه تبعیت دارویی تکمیل شدند. سپس داده ها در نرم افزار آماری نسخه 16 با استفاده از آزمون های آماری مستقل و زوجی، کای اسکوئر، و آنالیز دقیق فیشر تحلیل شدند و اندازه اثر با کوهن محاسبه شد. یافته ها بر اساس نتایج، در مقایسه با گروه کنترل، نمره تبعیت دارویی افراد با نارسایی قلبی پس از استفاده از برنامه کاربردی مبتنی بر گوشی هوشمند افزایش معنی دار آماری داشت (001/0 P<) و اندازه اثر 24/3 با فاصله اطمینان 95درصد (81/3، 68/2) بود. تغییرات تبعیت دارویی افراد در گروه مداخله به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل بود که به معنای بهبود تبعیت دارویی افراد با نارسایی قلبی در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل است نتیجه گیری استفاده از برنامه کاربردی مبتنی بر گوشی هوشمند می تواند باعث بهبود تبعیت دارویی در افراد با نارسایی قلبی شود. بر اساس نتایج این مطالعه، استفاده از برنامه های کاربردی جهت ارتقاء تبعیت دارویی و مدیریت درمان بیماران با نارسایی قلبی پیشنهاد می شود.