پرستاری مراقبت­ های ویژه
سال:1398 | دوره:12 | شماره:1 |تعداد مقالات:7

شیوع و بروز رخداد دلیریوم در بخش مراقبت ویژه بسیار زیاد گزارش شده است. به طور کلی بروز دلیریوم 29 تا 31 درصد (1, 2) و شیوع آن 11 تا 25 درصد (3, 4) در بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه گزارش شده است؛ هر روز بستری در بخش مراقبت ویژه به دلیل دلیریوم، احتمال مرگ و میر بیمار را تا 10 درصد افزایش خواهد داد. بروز دلیریوم در بیماران اینتوبه نسبت به بیماران غیراینتوبه بستری در بخش مراقبت ویژه بین 45 تا 87 درصد بیشتر گزارش شده است (5-8). با توجه به شیوع بالای دلیریوم در بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه و اثرات زیادی که رخداد دلیریوم بر پیامدهای کوتاه و بلند مدت بیماران و همچنین تحمیل هزینه های زیاد بر سیستم بهداشتی درمانی دارد؛ مطالعات مختلفی به بررسی تاثیر رخداد دلیریوم بر پیامدهای بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه و سیستم مراقبت بهداشتی درمانی پرداخته اند...

زمینه و هدف: تهوع، استفراغ، اسهال و یبوست از جمله مشکلات رایج بیماران بستری در بیمارستان است. این مشکلات با بستری شدن بیماران در بخش مراقبت های ویژه افزایش می یابد. این مطالعه با هدف بررسی فراوانی تهوع، استفراغ، اسهال و یبوست در بیماران بستری در بخش مراقبت­ های ویژه انجام شد. روش: این مطالعه از نوع مقطعی است. در این مطالعه 104 بیمار بستری شده در بخش مراقبت­ های ویژه در یک دوره شش ماه، از یکم شهریور 1397 تا یکم اسفندماه همان سال، با توجه به معیارهای ورود به مطالعه از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده­ ها با استفاده از پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی و بررسی تخصصی وضعیت تغذیه جمع­ آوری شد. تجزیه و تحلیل داده­ ها با نرم­ افزار SPSS نسخه 18 و با استفاده از آماره­ های توصیفی و استنباطی انجام شد. یافته ها: بیماران بستری در بخش مراقبت­ های ویژه از لحاظ میزان تهوع، استفراغ، اسهال و یبوست بررسی شدند؛ 50 درصد استفراغ، 3/44 درصد تهوع، 7/35 درصد اسهال و 7/12 درصد یبوست داشتند. نتیجه ­ گیری: با توجه به میزان قابل توجه پیامدهای منفی تغذیه­ ای در بیماران بستری شده در بخش مراقبت­ های ویژه، احتمالاً در نظر گرفتن برنامه اصولی و مبتنی بر شرایط از میزان پیامدهای منفی تغذیه­ ای این بیماران خواهد کاست.

زمینه و هدف: امروزه ارائه مراقبت با کیفیت، از اهداف اصلی خدمات نظام بهداشتی می باشد و پرستار به عنوان محور تیم و عنصر کلیدی در این مسئله می باشد. لذا این مطالعه با هدف تعیین ارائه کیفیت مراقبت های پرستاری از دیدگاه پرستاران بخش مراقبت های ویژه و ارتباط آن با متغیرهای جمعیت شناختی-حرفه ای ایشان انجام گرفت. روش: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی-تحلیلی که از فرم مشخصات جمعیت شناختی، پرسشنامه استانداردکیفیت مراقبت پرستاری Quality patient care scale که دارای 72سوال در ابعاد روانی – اجتماعی، جسمی و ارتباطی، انجام گرفت. مشارکت کنندگان شامل 200 پرستار شاغل در بخش مراقبت ویژه اصفهان – ایران بودند. یافته ها: از دیدگاه مشارکت کنندگان میانگین کیفیت مراقبت پرستاری از بیماران، در ابعاد جسمی و ارتباطی مطلوب (29/0± /63/2 )و در بعد روانی_ اجتماعی تا حدی مطلوب (28/0± 45/2) بوده است. همچنین ارتباط معنی داری بین افزایش سن، کسب تجربه، نوع استخدام، میزان ساعات اضافه کاری با کیفیت مراقبت پرستاری وجود داشت (05/0p<) نتیجه گیری: با توجه به ارتباط معنادار بین مشخصات حرفه ای با کیفیت مراقبت پرستاری کل نگر، توصیه می شود مدیران حوزه سلامت با تعدیل نمودن میزان ساعات اضافه کاری و لحاظ کردن تجربه پرستاران متبحر، گامی موثر در تدوین سیاست های لازم در ارتقا کیفیت مراقبت پرستاری کل نگر بردارند.

زمینه و هدف: خارش اورمیک ناشی از بیماریهای مزمن کلیوی یکی از علایم مهم و شایع در این بیماران می باشد همچنین به طور شدیدتری در بیمارانی که در مراحل آخر بیماری های کلیوی مشاهده می گردد. شواهد بیانگر آن است اختلالات روانی، به خصوص اضطراب و افسردگی، در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیوی و تحت همو دیالیز بسیار شایع هست؛ بنابراین این مطالعه با هدف تعیین میزان اضطراب و افسردگی در بیماران همودیالیزی دچار خارش اورمیک در بیمارستان های منتخب تهران در سال1397 انجام گرفت. روش: این پژوهش به صورت مقطعی-تحلیلی از نوع همبستگی است. جامعه پژوهش شامل 300 نفر از بیماران همودیالیزی دچار خارش اورمیک در بیمارستان های منتخب شهر تهران در سال 1397 بودند که بصورت تصادفی انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه خارش یوسپیویچ و پرسشنامه اضطراب و افسردگی (HADS) بود. یافته ها: میانگین نمرات اضطراب 14/10± 14/2 و میانگین نمرات افسردگی 62/9 ± 41/2 حاکی از بالا بودن اضطراب و افسردگی این بیماران است. از میان متغیرهای دموگرافیک بین بیماری های ابتلا به زمینه ای با میزان اضطراب و افسردگی رابطه آماری معنادار یافت شد. با توجه به مقادیر نتایج آزمون (p-value)، بین میانگین شدت خارش اورمیک و اضطراب و افسردگی ارتباط مثبت معناداری وجود دارد. نتیجه گیری: میزان اضطراب و افسردگی در بیماران تحت درمان با همودیالیز شرکت کننده در مطالعه بالا بوده که می تواند سلامت آن ها را به مخاطره بیاندازد. هم چنین نتایج نشان می دهد هر چه شدت خارش بیشتر باشد میزان اضطراب و افسردگی نیز بیشتر می شود. بنابراین می توان با ارائه راهکارهای مناسب جهت درمان خارش از شدت افسردگی و اضطراب در این بیماران کاست.

زمینه و هدف: نحوه مواجهه پرستاران اورژانس با بیماران تحت تهویه مکانیکی متغیر بوده و دانش پرستاران در این زمینه محدود می­ باشد. لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین نیازهای آموزشی پرستاران بخش اورژانس در رابطه با بکارگیری دستگاه تهویه مکانیکی انجام شد. روش­ : در این مطالعه که به صورت توصیفی بود، تعداد 98 نفر از پرستاران شاغل در بخش اورژانس بیمارستان­ های منتخب دانشگاه ایران پرسشنامه را تکمیل نمودند. به­ منظور نیازسنجی پرستاران، از پرسشنامه پژوهشگرساخته مشتمل بر اطلاعات جمعیت­ شناختی، سنجش دانش درقالب سناریو، سنجش نگرش و برگه مشاهده مهارت که پس از تایید روایی وپایایی، استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 و آزمون های (پارامتریک و غیر پارامتریک ) انجام شد. یافته ­ ها: اکثریت پرستاران شرکت­ کننده، 7/86 درصد زن بودند و در گروه سنی 25 تا 35 سال قرار داشتند. 5/74 درصد پرستاران بخش اورژانس سابقه کمتر از یک­ سال در بخش ویژه داشتند و 51 درصد دوره پرستاری اورژانس و 4/72 درصد پرستاران دوره پرستاری ویژه را نگذرانده­ بودند. بیشترین نیاز آموزشی در حیطه دانش، مربوط به دلایل اینتوباسیون بیمار؛ در حیطه مهارت، نحوه تنظیم پارامترهای ونتیلاتور؛ و در حیطه نگرش، ترس در مراقبت از بیماران تحت ونتیلاتور بود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج نیازسنجی ضروری است که در برنامه­ ریزی آموزشی برای پرستاران به مشکلات و نیازهای آن­ ها توجه کافی مبذول شود. به­ منظور رفع نیازهای حرفه­ ای، باید دوره­ های آموزشی کوتاه­ مدت یک روزه برگزار و جنبه­ های کاربردی و مهارتی را در آموزش پرستاران مدنظر قرار دهند.

زمینه و هدف: بیماری های قلبی عروقی شایع ترین دلیل مرگ ومیر در سراسر دنیا است. فاکتورهای مختلفی مثل؛ فاکتورهای شغلی و محیطی در ایجاد این بیماری ها دخیل هستند. امروزه نوبت کاری یکی از استرسورهای شغلی به شمار می آید که در ایجاد بسیاری از بیماری ها به ویژه بیماری های قلبی عروقی مؤثر است. در پژوهش های پیشین نتایج ضدونقیض زیادی در ارتباط نوبت کاری و ریسک فاکتورهای قلبی عروقی دیده می شود. هدف از این مطالعه تعیین ارتباط نوبت کاری با ریسک ابتلا به بیماری های قلبی عروقی بر اساس سیستم نمره دهی فرامینگهام در پرستاران بیمارستان های وابسته به دانشکده علوم پزشکی آبادان سال 1398 می باشد. روش ها: این پژوهش یک مطالعه ی توصیفی تحلیلی است که بر روی 120 پرستار (60 نفر نوبت کار و 60 نفر روز کار) شاغل در بیمارستان های وابسته به دانشکده علوم پزشکی آبادان صورت گرفت. نمونه­ گیری به روش طبقه ای تصادفی متناسب در بخش های مختلف بیمارستان ها و دارای شرایط ورود به مطالعه صورت گرفت. گردآوردی اطلاعات مربوط به پرستاران به کمک ابزاری دوقسمتی شامل فرم اطلاعات جمعیت شناسی (وضعیت مصرف سیگار، سابقه پزشکی و شغلی) و سیستم نمره دهی فرامینگهام، از طریق مصاحبه انجام گرفت. نمونه های موردپژوهش به مدت 2 ماه ازنظر فشارخون، با استفاده از فشارسنج دیجیتال کنترل شدند. در هر شیفت کاری دو بار ( ابتدا و انتهای شیفت) فشارخون از واحدهای پژوهش گرفته شد و در پایان میانگین دو بار ثبت گردید. سطح Total Chol و HDL پس از 10-12 ساعت ناشتا و ارسال نمونه خون وریدی به مقدار 5 سی سی به آزمایشگاه انجام گرفت. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از آزمون من ویتنی و آزمون کای دو انجام گرفت. تمامی آزمون ها با سطح معنی داری کمتر از 05/0 و فاصله اطمینان 95 درصد در نظر گرفته شد. آنالیز آماری داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 انجام شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که میانگین سنی در نوبت کاران 97/2± 20/32 و در روز کاران 90/2± 43/37 سال می باشد. میانگین سابقه کار در نوبت کاران 42/4± 40/8 و در روز کاران 72/3± 10/14 سال محاسبه گردید. نتایج نشان داد که بین نوبت کاری و ریسک ابتلا به بیماری های قلبی عروقی بر اساس سیستم نمره دهی فرامینگهام تفاوت معنی داری با یکدیگر دارند (04/0=p) و ریسک ابتلا به بیماری های قلبی عروقی در نوبت کاران بیشتر است. بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که نوبت کاری یکی از ریسک فاکتورهای بیماری قلبی عروقی است. ازاین رو یافته های مطالعه می تواند برای پرستاران و مسئولین مربوطه جهت غربالگری و پیشگیری از بیماری های قلبی عروقی مورداستفاده قرار گیرد.

اختلالات و سندرم های نارسایی چند عضوی در ICU شایع هستند. نارسایی ارگان های مختلف از جمله قلب، کلیه، ریه و گردش خون، متخصصین را به فکر درمان های جایگزین انداخته است. برنامه های درمانی در بخش های مراقبت ویژه معطوف به دو هدف اصلی است: 1-اصلاح اعداد و شرایط بالینی 2-رفع مشکل زمینه ای. این سوال اساسی مطرح می شود که آیا تا زمان رفع مشکل زمینه ای و از بین رفتن سندرم های اختلال چند ارگانی، می توان با اصلاح شرایط بالینی و درمان های جایگزین باعث بهبود پیامد ها شد؟ در این مطالعه شواهد علمی در ارتباط با برخی از این درمان های جایگزین مورد ارزیابی قرار گرفت. درمان های جایگزینی علی رغم تاثیرات خوب، هنوز هم نمی توانند به خوبی اختلال نارسایی چند عضوی را مدیریت کنند. به طور خلاصه می توان گفت که درمان های کنونی بهترین گزینه ممکن نیستند، اما بهترین راه موجود هستند. شاید این نقطه بحرانی منجر به طرز فکر جدیدی در شناسایی پاتوفیزیولوژی بیماری های مراقبت ویژه و ارائه راهکارهای درمانی مناسب گردد...