پژوهش در پزشکی
سال:1387 | دوره:32 | شماره:2 |تعداد مقالات:17

اثرات حدود یک قرن از اولین کاربرد سلاح شیمیایی در جنگ ها می گذرد. مروری بر مقالات منتشر شده و موجود در مورد اثرات این عوامل شیمیایی و نحوه درمان آنها نشان دهنده تعداد کم این مطالعات است. تعداد محدود این مقالات که عمدتا به پیش از سی سال قبل باز می گردد، نشان دهنده دشواری و غیر اخلاقی بودن انجام مطالعات بر روی موارد انسانی، محدودیت های اعلام نتایج بدلایل نظامی - سیاسی و بالاخره عدم توانایی در اجرای مطالعات دقیق حیوانی است که نمی تواند در دراز مدت قابل تعمیم به موارد انسانی گردد.

سابقه و هدف: افزایش بیان بیش از حد ژلاتیناز B می تواند نقش بسیار مهمی در مرحله متاستاز چندین سرطان ازجمله کولون، مثانه و دستگاه گوارش داشته باشد. وجود پلی مرفیسم تک نوکلئوتیدی جابجایی باز C®T در ناحیه 1562- پروموتوری ژن آنزیم ژلاتیناز B باعث افزایش بیان این ژن در سطح رونویسی از طریق کاهش اتصال پروتئین های مهار کننده رونویسی در آلل واجد T می گردد. هدف تحقیق حاضر، بررسی نقش این پلی مرفیسم در پیشرفت و متاستاز سرطان سینه در جمعیت زنان شهر اصفهان می باشد.روش بررسی: این پلی مرفیسم در 90 بیمار دارای سرطان سینه با فعالیت متاستازی و 100 نمونه شاهد از طریق واکنش زنجیره ای PCR و هضم آنزیم محدود کننده مورد بررسی قرار گرفت. میانگین مراقبت های پزشکی 2 سال بود. بیماران هر 5-3 ماه مورد بررسی های پزشکی قرار گرفته و هر گونه تغییر وضعیت در محاسبات نهایی مورد استفاده قرار گرفت.یافته ها: ارتباط زیادی بین وجود آلل T و گسترش تومور و فعالیت متاستازی سرطان سینه وجود داشت (میزان فاکتور ابتلا: 5.85، فاصله اطمینان 95%: 12.93-2.64؛ 0.0001>P).نتیجه گیری: بر اساس یافته های مطالعه حاضر، نقش اصلی این پلی مورفیسم در متاستاز سلول های سرطانی و تهاجم آنها به بافت های مجاور است.

سابقه و هدف: هیپرکسی نورموباریک (HO) متناوب و پیوسته باعث ایجاد پدیده تحمل به ایسکمی به منظور کاهش آسیب های مغزی خاص از ایسکمی می شود. هدف از این مطالعه بررسی آستانه ایجاد تحمل به ایسکمی مغزی به واسطه هیپرکسی نورموباریک در مدل موش صحرایی سکته مغزی است.روش بررسی: موش های صحرایی به دو دسته و هر دسته به چهار گروه آزمایش 21 تایی تقسیم شدند. در دسته اول، گروه ها به ترتیب 4، 8، 16 و 24 ساعت در معرض اکسیژن 95 درصد قرار گرفتند. دسته دوم در چهار گروه به عنوان گروه های شاهد همانند دسته اول اما در معرض اکسیژن 21 درصد به نام نورموکسی نورموباریک (RA) قرار گرفتند. هر گروه به سه زیر گروه، هر یک حاوی 7 حیوان تقسیم شدند و 24 ساعت بعد از پیش درمان به مدت 60 دقیقه دچار انسداد شریان مرکزی مغزی (MCAO) شدند. سه زیر گروه مذکور بعد از 24 ساعت برقراری جریان خون مجدد بعد از MCAO از نظر میزان نقص نورولوژیک (NDS)، حجم سکته مغزی، محتوای آب مغزی، و نفوذپذیری سدخونی - مغزی بررسی شدند.یافته ها: پیش شرطی سازی با 16 و 24 ساعت HO باعث کاهش میزان نقص نورولوژیک و حجم سکته مغزی شد، در حالی با 4 و 8 ساعت HO تغییرات معنی داری مشاهده نشد. پیش شرطی سازی با 24 ساعت HO باعث کاهش میزان خروج اوانس آبی از عروق مغز شد. پیش شرطی سازی با 4، 8، 16 و 24 ساعت HO باعث کاهش معنی دار محتوای آب مغز نشد.نتیجه گیری: اگر چه مطالعات بیشتری برای وضوح مکانیسم های تحمل به ایسکمی لازم است، اما مدت زمان لازم HO برای ایجاد حداقل پدیده تحمل به ایسکمی 16 ساعت است و در 24 ساعت کامل می شود.

سابقه و هدف: چاقی از عوامل خطرزای شناخته شده دیابت است. امروزه با تغییر شیوه زندگی به موازات صنعتی شدن جوامع و تغییر عادات غذایی و کاهش فعالیت بدنی، شیوع چاقی رو به افزایش است. هدف این پژوهش بررسی اثر تغییر وزن افراد بر میزان اختلالات قند خون پس از سه سال در مطالعه قند و لیپید تهران است.روش بررسی: شاخص های دموگرافیک و سطوح قند ناشتا و 2 ساعت پس از مصرف 75 گرم گلوکز خوراکی در 3957 نفر از افراد بالای 20 سال شرکت کننده در مطالعه قند و لیپید تهران، در مرحله اول (سالهای 79-1378) و سه سال پس از شروع مرحله دوم (سالهای 82-1381) اندازه گیری شد. افراد بر حسب نمایه توده بدنی (کم وزن، وزن طبیعی، اضافه وزن و چاق)، تغییرات وزن (کاهش وزن >%4 وزن اولیه، ±%4 وزن اولیه معادل وزن با ثبات، افزایش وزن %4-10 وزن اولیه و افزایش وزن >%10 وزن اولیه) و همچنین بر حسب پنجک تغییرات دور کمر و پنجک تغییرات نسبت دور کمر به دور باسن از مرحله اول تا دوم مطالعه تقسیم شده و بعد از تعدیل برای سن، جنس و سابقه خانوادگی دیابت، خطر نسبی اختلالات قند خون نسبت به تغییرات آنها محاسبه شد.یافته ها: پس از سه سال پیگیری، 148 نفر (%3.7) مبتلا به دیابت شده بودند که بیشتر آنها از حالت پره دیابت به دیابت بود. در افراد با قند خون طبیعی، بعد از تعدیل برای سن، جنس، سابقه خانوادگی دیابت و نمایه توده بدنی پایه، خطر نسبی ایجاد پره دیابت و یا دیابت در گروهی با افزایش وزن 10-4 درصد وزن اولیه، نسبت به گروهی که وزن ثابتی داشتند 1.2 (حدود اطمینان 1.01-1.53: %95)، در گروه با افزایش وزن >%10 معادل 1.3 (حدود اطمینان 1.04-1.86: %95) و در گروه کاهش وزن بیش از %4 وزن اولیه،0.4  (حدود اطمینان (0.27-0.65: %95 بود. افزایش خطر نسبی با توجه به نمایه توده بدنی پایه در افراد پره دیابتی فقط در افراد چاق دیده شد 2.7) ]حدود اطمینان ([1.49-4.78: %95. اثر تغییرات دور کمر و نسبت دور کمر به دور باسن بر خطر نسبی بروز دیابت در هیچ یک از گروه ها معنی دار نبود.نتیجه گیری: نمایه توده بدنی و افزایش وزن از عوامل خطرساز مستقل برای بروز اختلالات قند خون هستند.

سابقه و هدف: هدف از این مطالعه بررسی اصلاح ژنوواروم و تاثیر جابجایی قسمت دیستال به استئوتومی به قدام (ماکت) و مقایسه آن با روش های دیگر و تعیین عوارض آن می باشد.روش بررسی: 25 زانو از 22 بیمار طی سال های 1381 تا 1383 در بیمارستان بقیه اله تحت جراحی استئوتومی پروگزیمال تیبیا به روش Lateral closing wedge (کاونتری) با فیکساسیون Rigid با T-Plate و محدوده حرکتی (ROM: Range of motion) سریع قرار گرفتند. در تمام بیماران قسمت دیستال به استئوتومی حدود 1 سانتی متر به قدام جابجا شد (ماکت) و با یک T-Plate بطور ریجید فیکس شد. ROM وزن گذاری 50 درصد با دو عصا زیر بغل روز دوم پس از جراحی شروع شد. پس از 6 هفته هر دو عصا کنار گذاشته شد. بیمار مجددا در پایان هفته چهارم، هشتم و شانزدهم ویزیت شده، زاویه تیبیو-فمورال و ROM اندازه گیری و ثبت شد. هر نوع عارضه احتمالی و یونیون در هر زمان و هم چنین زمان برگشتن بیمار به کار و میزان رضایت بیماران در پایان ماه چهارم ثبت شد.یافته ها: متوسط ژنوواروم قبل از عمل جراحی 12 درجه واروس بود که پس از عمل جراحی به 6.1 درجه والگوس تصحیح شد. اکثر بیماران در پایان ماه دوم بدون عصا قادر به راه رفتن بودند. در پایان ماه سوم در همه بیماران یونیون وجود داشت. در پایان ماه چهارم تمامی بیماران به فعالیت قبلی برگشتند. درد تنها در یک نفر (2 زانو) وجود داشت، ولی کمتر از قبل بود و بیمار رضایت داشت.نتیجه گیری: به نظر می رسد این عمل در بیماران بالای 40 سال که استئوآرتریت دارند و تحمل طولانی مدت بی حرکتی در گچ را ندارند و خطر عوارضی مانند ترومبوز عروقی در گچ گیری آنها بالاست، بهتر از استئوتومی های دیگر و بخصوص فیکساسیون غیرریجید و گچ گیری است.

سابقه و هدف: مصرف کنندگان مواد مخدر همواره در تلاش برای پنهان نمودن اعتیاد خود هستند. هدف این تحقیق، ارایه راهکاری مناسب جهت آشکارسازی تقلب های منجر به کسب نتایج منفی کاذب در آزمایش اعتیاد و یا آزمایش تشخیص مورفین در ادرار است.روش بررسی: در این مطالعه از دو روش تست سریع ایمیونوکروماتوگرافی جهت غربالگری اولیه حضور مرفین در نمونه ادرار و روش کروماتوگرافی لایه نازک جهت تایید پاسخ های مثبت استفاده شد. از نمونه های ادرار ارجاع شده به آزمایشگاه مرکز تحقیقات 660 ارتش جمهوری اسلامی برای این مطالعه استفاده شد. کلرید سدیم، سرکه، آب لیمو، نیتریت، پراکسید هیدروژن، سفید کننده به عنوان تغییر دهنده های رایج و موثر بر اسیدیته و یا قدرت یونی ادرار و تداخل در تست مورفین مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: اجرای آزمایشات به صورت دوتایی، با و بدون افزایش میزان آستانه مرفین (300 نانوگرم در میلی لیتر) در حضور و غیاب موارد مداخله گر سبب آشکارسازی تمام موارد منفی کاذب با تداخل کننده های مختلف شد.نتیجه گیری: روش اجرای دوتایی آزمایش ادرار مرفین، با و بدون افزایش میزان آستانه مرفین به نمونه ها، قادر به کشف نمونه های منفی کاذب بوده و از ارایه نتایج منفی کاذب آزمایش به معتادان مداخله گر جلوگیری می کند.

سابقه و هدف: چشم ها حساس ترین عضو در مواجهه با سولفور موستارد (Bis [2-chlorethyl] sulfide or HD) به عنوان یکی از عوامل شیمیایی نظامی هستند. در مطالعه حاضر اثرات درمانی قطره های بتامتازون، دیکلوفناک سدیم و بتامتازون - دیکلوفناک سدیم بر التهاب، پرخونی، اپیتلیوم و سلول های گابلت ملتحمه چشم خرگوش های آلوده به خردل در مرحله حاد ضایعه بررسی شد.روش بررسی: در این مطالعه، 36 سر خرگوش بصورت تصادفی در سه گروه شاهد شامل نرمال، حلال و خردل و سه گروه تجربی شامل درمان با قطره های بتامتازون، دیکلوفناک سدیم و بتامتازون - دیکلوفناک سدیم قرار گرفتند. معاینه قبل از شروع آزمایش جهت اطمینان از سلامت چشمها و پس از انجام آزمایش در روزهای اول، دوم، پنجم، هفتم و چهاردهم بوسیله اسلیت لمپ تحت بیهوشی انجام شد. در روز چهاردهم قسمتی از پلک بالای حیوان به همراه ملتحمه چشمی جدا و بررسی هیستومورفولوژیک و پاتولوژیک شدند.یافته ها: خردل بعد از 14 روز موجب تغییرات شدید بافتی، التهاب و نکروز ملتحمه و کاهش شدید سلول های گابلت شد. قطره ها توانستند از کموزیس جلوگیری کنند که این کاهش در روز هفتم در گروه های دیکلوفناک سدیم و بتامتازون - دیکلوفناک سدیم در مقایسه با گروه خردل معنی دار بود. وضعیت بافت ملتحمه و تعداد سلول های گابلت در گروه های درمانی نسبت به گروه خردل وضعیت بهتری داشتند.نتیجه گیری: ترکیب بتامتازون و دیکلوفناک سدیم درمان موثری در جلوگیری از ضایعات چشمی ملتحمه ای ناشی از تماس با خردل است

سابقه و هدف: تردیدی نیست که نوبت کاری باعث ایجاد خستگی می شود و اثرات منفی نوبت کاری در افراد مسن تر شیوع بیشتری دارد. از طرفی برخی عوامل موجود در محیط کار نیز در ایجاد خستگی موثر شناخته شده اند. هدف از این مطالعه بررسی امکان تاثیر توام نوبت کاری، عوامل زیان آور محیط کار و سن در ایجاد خستگی ناشی از کار است.روش بررسی: این مطالعه به روش میدانی (field study) و با استفاده از پرسش نامه بر روی 201 نوبت کار شاغل در یک کارخانه تولید مواد شیمیایی در کشور فرانسه اجرا گردید. افراد نمونه به روش نمونه در دسترس انتخاب و به دو گروه سنی 40 > سال و 40 < سال تقسیم شدند.یافته ها: مواجهه شغلی با مواد شیمیایی، حرارت، ارتعاش، روشنایی، عوامل ارگونومیکی و روانی - اجتماعی در ایجاد خستگی ارتباط معنی داری نداشت. گروه سنی بالاتر و افراد مواجه با سر و صدا شکایت بیشتری از خستگی داشتند (P<0.001 در هر دو مورد). کمیت خواب به زمان کار وابسته بود، بطوری که طولانی ترین ساعات خواب مربوط به نوبت عصر و کوتاه ترین مربوط به نوبت صبح بود (P<0.01 در هر دو مورد). بین دو گروه سنی از نظر میزان ساعات خواب بر حسب شیفت اختلاف معنی داری مشاهده شد. گروه سنی بالاتر در نوبت صبح بیشتر ((P<0.05 و در نوبت شب کمتر (P<0.001) از همکاران جوان خود می خوابیدند. در صورت مواجهه با سروصدای شغلی، مقدار خواب شب کاران >40 سال کاهش مضاعفی یافت (P<0.001) از همکاران جوان خود می خوابیدند. در صورت مواجهه با سر و صدای شغلی، مقدار خواب شب کاران >40 سال کاهش مضاعفی یافت (P<0.01).نتیجه گیری: یافته های این تحقیق نشان می دهد که توانایی افراد در تطبیق با نوبت کاری، به ویژه شب کاری، با افزایش سن کاهش می یابد و این کاهش در صورت مواجهه با سر و صدا تشدید می شود.

سابقه و هدف: تسکین و تعدیل درد زایمان به عنوان دردی حاد و شدید از دیر زمان مورد نظر بشر بوده است. ماساژ به عنوان یکی از روش های غیر دارویی تسکین درد باعث کاهش شدت درد، افزایش رضایت مندی، ایجاد نگرش مثبت و افزایش سازگاری با درد می گردد. این تحقیق به منظور بررسی تاثیر ماساژ بر شدت درد مرحله اول زایمان زنان نخست زای مراجعه کننده به بیمارستان آیت اله شهید بهشتی اصفهان در سال 1384 انجام گرفت.روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی، از بین زنان واجد مشخصات پژوهش 75 نفر انتخاب و به طور تصادفی در سه گروه ماساژ، حمایت و مراقبت روتین قرار گرفتند. در گروه ماساژ، 20 دقیقه ماساژ افلوراج پشت در سه مرحله دیلاتاسیونی 5-4 سانتی متر، 7-6 سانتی متر و 10-8 سانتی متر، در حین و پس از انقباضات صورت گرفت. همین مدت حمایت روحی روانی برای گروه حمایت انجام گرفت. گروه مراقبت روتین فقط از مراقبت های جاری در بخش برخوردار بودند. شدت درد به وسیله خط کش مقیاس خطی سمعی بصری در قبل و بعد از مداخلات تعیین گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی، آزمون کروسکال والیس، کای دو و آزمون ویل کاکسون استفاده شد.یافته ها: در گروه دریافت کننده ماساژ در هرسه مرحله دیلاتاسیونی، نمره درد پس از مداخله نسبت به قبل از مداخله کاهش معنی داری داشت (0.001=p). شدت درد در گروه حمایت، در دیلاتاسیون 5-4 سانتی متر و 10-8 سانتی متر بعد از مداخله ثابت و در 7-6 سانتی متر افزایش داشت. در گروه مراقبت روتین، شدت درد در هر سه مرحله افزایشی را نشان داد.نتیجه گیری: به نظر می رسد که ماساژ بر شدت درد مرحله اول زایمان موثر است. حمایت اگرچه نتوانست از شدت درد بکاهد، ولی توانست آنرا در دو مرحله ثابت نگه دارد. بنابراین در کنترل درد زایمان، بکارگیری هر دو روش در اتاق های زایمان به شرط وجود پرسنل کافی، امری ساده و شدنی است.

سابقه و هدف: از مهم ترین مسایلی که کودکان خیابانی با آن مواجه هستند، مشکلات بهداشتی است. بسیاری از این کودکان دچار سوء تغذیه، کم خونی، بیماری های تنفسی، بیماری های گوارشی، بیماری های پوستی و بیماری های عفونی اکتسابی مانند هپاتیت، ایدز و سل می باشند. با توجه به تاکید بر انجام واکسیناسیون گروه های پرخطر، شناسایی این گروه ها اهمیت بسیاری دارد.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، 203 کودک خیابانی که از سطح شهر تهران جمع آوری و در مراکز نگهداری از کودکان خیابانی سازمان بهزیستی مستقر شده بودند، مورد مطالعه قرار گرفتند. پس از معاینه بالینی توسط پزشک متخصص اطفال، پرسش نامه ای برای هر کودک تکمیل و از هر یک 3 سی سی خون گرفته شد. .با استفاده از روش الایزا HBs-Ab، HBs-Ag و HBc-Ab برای شناسایی هپاتیت B وHCVAb  برای شناسایی هپاتیت C مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: از 203 کودک مورد مطالعه، 196 نفر پسر و 7 نفر دختر بودند. 6 مورد (3 درصد) HBs-Ag مثبت، 54 مورد (26.6 درصد) HBs-Ab مثبت، 16 مورد (8 درصد) HBc-Ab مثبت و 7 مورد (3.5 درصد) HCVAb مثبت مشاهد شد. تمام کسانی که هپاتیت داشتند، پسر بودند.نتیجه گیری: با توجه به موارد مثبت هپاتیت B و C لازم است در مراکز نگهداری از کودکان خیابانی تسهیلاتی فراهم شود که بتوان علاوه بر معاینات بالینی، بیماری های عفونی اکتسابی مانند هپاتیت را نیز شناسایی کرد.

سابقه و هدف: بیماری سیستینوزیس بیماری ارثی متابولیکی است که در آن بیماران در نهایت بر اثر نارسایی کلیه به دیالیز یا پیوند نیاز پیدا می کنند. هدف تحقیق حاضر بررسی نتایج و عوارض پیوند کلیه در بیماران مبتلا به سیستینوزیس می باشد.روش بررسی: 15 بیمار مبتلا به سیستینوزیس که در مدت 10 سال از سال 1375 تا 1385 دچار نارسایی کلیه شده و تحت عمل پیوند کلیه قرار گرفته بودند، بررسی شدند. میانگین دوره پیگیری 43±1.1 ماه بود. تمام بیماران پس از پیوند داروهای ایمونوساپرسیو سه گانه شامل سیکلوسپورین، پردنیزولون و Mycophenolate Mofetil دریافت کردند. .بعد از پیوند، اسکن DPTA جهت بررسی کارکرد کلیه پیوندی و در پیگیری های بعدی آزمایشات لازم شامل فرمول شمارش خون، بیوشیمی، آزمایش ادرار، اندازه گیری سطح سیکلوسپورین انجام گرفت. در صورت بروز علایم رد پیوند، وجود رد پیوند با اسکن رد یا تایید شده و سونوگرافی از کلیه پیوندی انجام شد.یافته ها: میزان بقا بیماران 100 درصد و میزان بقا 4 ساله در پیوند 86.7 درصد بود. میانگین کراتی نین بیماران قبل از عمل 5.44±2.58 و بعد از عمل 0.86±1.03 میلی گرم در دسی لیتر بود. میانگین آخرین کراتینین آنها 1.51±1.45 میلی گرم در دسی لیتر و آخرینGFR  54.18±31.2 میلی لیتر در دقیقه بازای 1.73 متر مربع سطح بدن بود. 6 بیمار (40 درصد) قبل از پیوند تحت دیالیز بودند. 5 نفر (33 درصد) پس از پیوند دچار حمله رد پیوند (Acute rejection) شدند. 51 بیمار (33 درصد) پس از پیوند به عفونت ادراری مبتلا شدند. 13 نفر (86 درصد) به عفونت و 6 نفر (40 درصد) به بیماری سیتومگالوویروس مبتلا شدند که با Ganciclovir بمدت دو هفته درمان شدند. یکی از بیماران پس از عمل دچار ترومبوز عروقی شد و بیمار دیگری حین عمل دچار گرفتگی رگ (Kink of vessel) گردید و نارسایی کلیه پیوندی (Graft loss) پیدا کرد.نتیجه گیری: انجام پیوند کلیه در بیماران مبتلا به سیستینوزیس نتایج مطلوبی دارد و به عنوان درمان انتخابی در بیماران مبتلا به سیستینوزیس که دچار نارسایی کلیه می شوند، توصیه می شود.

سابقه و هدف: شاغل بودن مادران یکی از موانع بزرگ ادامه شیر دهی است که در مطالعات مختلف به اثبات رسیده است. هدف از این مطالعه بررسی نحوه شیردهی در مادران شاغل در بخش دولتی و مقایسه آن با شیردهی در زنان غیر شاغل بود.روش بررسی: در این مطالعه، 630 مادر شیرده (254 کارمند) که دارای شیر خواران 30-6 ماهه و وزن حداقل 2000 گرم در بدو تولد بودند و به مراکز بهداشتی در شمال و غرب تهران مراجعه کرده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات توسط پرسش نامه ای از مادران اخذ و با استفاده از نرم افزار SPSS تحلیل شدند.یافته ها: میزان شیردهی بین دو گروه کارمند و غیرکارمند در بدو تولد و دو ماهگی اختلاف قابل توجهی نداشت. اما میزان و مدت شیردهی در 4 ماهگی (69.7 درصد در مقابل 76.9 درصد، 0.04=(p، 6 ماهگی (61.4 درصد در مقابل 73.7 درصد، 0.001=(p، 8 ماهگی (57.9 درصد در مقابل 69.9 درصد، 0.002=(p، 10 ماهگی (54.7 درصد در مقابل 67.7 درصد، 0.001=p) و 12 ماهگی (52.6 درصد در مقابل 67 درصد، 0.0001=p) در زنان کارمند کمتر از زنان خانه دار بود. تحصیلات والدین، جنس نوزاد و رتبه تولد اثری روی میزان و مدت شیردهی نداشت.نتیجه گیری: میزان و مدت شیردهی در مادران کارمند پس از بازگشت به کار، بطور معنی داری کمتر از مادران خانه دار است.

سابقه و هدف: سندرم روده تحریک پذیر (IBS) نوعی بیماری عملکردی شایع روده است که با درد شکمی و تغییر در الگوی اجابت مزاج مشخص می گردد. از طرف دیگر، زایمان زودرس در حال حاضر یکی از مهم ترین مشکلات در امر سلامت مادر و کودک است. در برخی موارد، علل مشترکی در بیماری IBS و زایمان زودرس دیده می شود و شاید افراد مبتلا به IBS استعداد بیشتری به بروز زایمان زودرس داشته باشند. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی سندرم روده تحریک پذیر در زایمان زودرس است.روش بررسی: در یک مطالعه مورد - شاهدی آینده نگر، 150 بیمار مبتلا به زایمان زودرس (گروه مورد) با 150 زن با زایمان ترم (گروه شاهد) از نظر وجود IBS با استفاده از معیارهای Rome II مورد بررسی قرار گرفتند. زیر گروه های اسهال غالب، یبوست غالب و اسهال و یبوست متناوب در هر دو گروه ارزیابی شدند.یافته ها: در کل بیماران، 36 مورد IBS تشخیص داده شد که 22 (14.7%) نفرشان در گروه مورد و 14 (9.3%) نفر در گروه شاهد بودند (NS). فرم اسهال غالب در سه بیمار تشخیص داده شد که همگی در گروه مورد قرار داشتند (NS). فرم یبوست غالب در 11 بیمار مشاهده گردید که 9 بیمار در گروه مورد بودند (0.03=(P.نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که در گروه دچار زایمان زودرس نسبت به زایمان ترم موارد ابتلا به IBS بیشتر است، اما تنها در IBS فرم یبوست غالب این تفاوت معنی دار بود