مجله دانشکده پزشکی اصفهان
سال:1398 | دوره:37 | شماره:560 |تعداد مقالات:3

مقدمه: مطالعات نشان داده اند که زمان اجرای فعالیت ورزشی در طول روز، می تواند تاثیرات متفاوتی بر متغیرهای التهابی داشته باشد. هدف از انجام مطالعه ی حاضر، مقایسه ی پاسخ های حاد برخی شاخص های التهابی (C-reactive protein یا CRP، Tumor necrosis factor-α یا TNF-α و Interleukin 6 یا IL-6) به یک جلسه فعالیت مقاومتی دایره ای در زمان های مختلف روز (صبح در مقابل عصر) در مردان چاق بود. روش ها: در پژوهش نیمه تجربی حاضر، 15 مرد چاق سالم (با میانگین سنی 64/1 ± 83/23 سال و میانگین شاخص توده ی بدنی 20/0 ± 31/31 کیلوگرم/مترمربع) ابتدا یک جلسه ی فعالیت مقاومتی دایره ای را در نوبت صبح (ساعت 8 صبح) و بعد از دو هفته همان جلسه ی تمرین مقاومتی دایره ای را در نوبت عصر (ساعت 17) اجرا کردند. نمونه های خون جهت اندازه گیری غلظت های CRP، TNF-α و IL-6 قبل، بلافاصله و دو ساعت بعد از فعالیت از آزمودنی ها گرفته شد. از آزمون Repeated measures ANOVA جهت تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: در هر دو نوبت صبح و عصر، غلظت های CRP، TNF-α و IL-6 بلافاصله پس از تمرین به طور معنی داری افزایش یافت (010/0 > P). غلظت های CRP و TNF-α بلافاصله و 2 ساعت پس از فعالیت مقاومتی در صبح به طور معنی داری نسبت به عصر بالاتر بود (050/0 > P). تفاوت معنی داری در غلظت های IL-6 بین دو نوبت تمرین صبح و عصر مشاهده نشد. نتیجه گیری: یافته های مطالعه ی حاضر نشان داد که یک جلسه فعالیت مقاومتی در صبح، در مقایسه با عصر، منجر به افزایش معنی دار شاخص های CRP و TNF-α پس از فعالیت می گردد، اما در پاسخ IL-6 به فعالیت بین دو وضعیت تفاوتی وجود ندارد.

مقدمه: ژن های سیدروفور iroN و irp2 از مهم ترین ژن های تشدید کننده ی عفونت ادراری هستند، اما تا کنون فراوانی و ویژگی های این ژن ها مورد بررسی دقیق قرار نگرفته است. این مطالعه، با هدف تعیین شیوع ژن های سیدروفور irp2 و iroN جهت ارایه ی راهکار مناسبی برای مدیریت مقابله با باکتری های حامل ژن پیش گفته و نیز تهیه ی واکسن انجام شد. روش ها: این مطالعه، یک مطالعه ی تجربی است که در سال 1398 در دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد به انجام رسید. در این مطالعه، 100 نمونه از بیماران مبتلا به عفونت Escherichia coli از آزمایشگاه های بالینی سطح شهرستان بروجرد گرفته شد و بعد از شناسایی، DNA به روش جوشاندن استخراج گردید. سپس، Polymerase chain reaction (PCR) با کمک پرایمرهای اختصاصی انجام شد و فراوانی ژن های iroN و irp2 در آن ها بررسی گردید. یافته ها: بررسی فراوانی ژن های سیدروفور در نمونه های مورد مطالعه نشان داد 58 نمونه (58 درصد) واجد ژن irp2، 28 نمونه (28 درصد) واجد ژن iroN، 4 نمونه (4 درصد) واجد هر دو ژن و 10 نمونه (10 درصد) از نظر هر دو ژن، منفی بود. نتیجه گیری: نتایج مطالعه ی حاضر، نشان داد شیوع هر دو ژن های سیدروفور irp2 و iroN در نمونه های کشت داده شده، بالا بود، اما سیدروفور irp2 از شیوع بالاتری برخوردار است. همچنین، با توجه به شیوع بالای این ژن ها در زنان از یک سو و شیوع بالای باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک های با طیف گسترده از سوی دیگر، احتمال می رود این مطالعه و مطالعات مشابه دیگر می تواند مقدمه: ای برای تهیه ی واکسن از شاخص های آنتی ژنیک سطح باکتری Escherichia coli باشد.

مقدمه: اگر چه مطالعات نقش عوامل روان شناختی در پیروی از درمان و توصیه های درمانی را مورد تایید قرار داده است، اما جنبه های مختلف نقش ادراک بیماری در پیروی از درمان به طور کامل روشن نیست. مطالعه ی حاضر، به منظور بررسی روابط بین متغیرهای ویژگی های شخصیتی، ادراک از بیماری و پیروی از درمان و همچنین، بررسی نقش واسطه ای ادراک از بیماری بین ویژگی های شخصیتی و پیروی از درمان، انجام گرفت. روش ها: پژوهش حاضر، یک مطالعه ی مقطعی و از نوع همبستگی می باشد. در این مطالعه، 87 نفر از بیماران مبتلا به سکته ی قلبی حاد که در سال 1394 جهت پی گیری و ادامه ی درمان به بیمارستان های تخصصی قلب اصفهان مراجعه نمودند، به روش نمونه گیری پی در پی و بر اساس معیارهای ورود و خروج انتخاب گردیدند. پرسش نامه ی اطلاعات دموگرافیک، پرسش نامه ی کوتاه شده ی ادراک بیماری، پرسش نامه ی پنج عاملی ویژگی شخصیتی NEO و پرسش نامه ی پیروی عمومی و اختصاصی از درمان توسط بیماران تکمیل گردید. سپس، داده ها با استفاده از تحلیل مسیر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: تحلیل مسیر داده ها ارتباط معنی دار بین ویژگی مسوولیت پذیری (263/0 = r)، روان نژندخویی (214/0-= r)، برون گرایی (245/0 = r) و گشودگی (167/0 = r) با پیروی عمومی از درمان را نشان داد. همچنین، مشاهده گردید که بین ویژگی برون گرایی (309/0 = r) با پیروی اختصاصی از درمان رابطه ی معنی داری وجود دارد. همچنین، یافته ها نقش واسطه ای ادراک از بیماری را بین ویژگی برون گرایی با پیروی عمومی (154/0 = r) و اختصاصی (139/0 = r) از درمان به طور معنی داری نشان داد. نتیجه گیری: به نظر می رسد علاوه بر این که ادراک بیماران از بیماری می تواند بر پیروی از درمان تاثیر مستقیمی داشته باشد؛ همچنین، می تواند از طریق برخی ویژگی های شخصیتی، اثر غیر مستقیمی بر روی پیروی از درمان اعمال کند. از این رو، پیشنهاد می گردد در مداخلات روان شناختی، به منظور ارتقای پذیرش درمان بیماران، پدیده ی ادراک از بیماری مورد توجه ویژه قرار گیرد.