مجله دانشکده پزشکی
سال:1399 | دوره:78 | شماره:9 AG0047 |تعداد مقالات:11

بروز مرگ ومیر بالای آمبولی ریه باید همواره مدنظر پزشکان باشد تا بتوانند روش های مناسب پیشگیری و درمان را اتخاذ کنند. ترومبوآمبولی ریه قابل پیشگیری ترین علت مرگ در بیمارستان است، اما به محض بروز، تشخیص آن دشوار، درمان آن پرهزینه و حتی علیرغم درمان، گاهی کشنده است. ترومبوآمبولی ریه اغلب به صورت تنگی نفس و تاکی کاردی ناگهانی بروز می کند ولی ممکن است به شکل درد قفسه سینه، سنکوپ و نارسایی قلب حاد خودش را نشان دهد. نقش اکوکاردیوگرافی در تشخیص اولیه ترومبوآمبولی ریوی چالش برانگیز است ولی کاربرد آن در تعیین پروگنوز و یا انتخاب نحوه درمان بسیار زیاد و پراهمیت است. بیماران براساس شدت نارسایی بطن راست، بالابودن بیومارکرها و وضعیت همودینامیک تقسیم بندی می شوند. اگر فشارخون بیمار پایین باشد و نارسایی بطن راست هم داشته باشد درمان ترومبولیتیک تراپی ممکن است در نظر گرفته شود. ترومبوآمبولی ریه شایعترین بیماری قلبی-عروقی پس از سکته قلبی و سکته مغزی می باشد. اگرچه گایدلاین های زیادی از جهت آموزش نحوه پیشگیری بیماران بستری در بخش جراحی و یا داخلی وجود دارد، ولی همچنان پایبندی به این گایدلاین ها به دلایلی ضعیف است، عدم طبقه بندی بیماران براساس نیاز به پیشگیری، ناکافی بودن میزان دوز پروفیلاکسی داروها و ترس از احتمال خونریزی با آنتی کواگولان هایی که برای پیشگیری استفاده می شوند، از جمله این دلایل هستند. برطبق مطالعات فعلی داروهای ضدانعقاد خوراکی جدید در دوزهای ثابت و بدون نیاز به کنترل آزمایشگاهی برای ترومبوآمبولی ریوی تجویز می شوند و نسبت به وارفارین حداقل اثرات متقابل دارو-دارو یا دارو-مواد غذایی را دارند.

زمینه و هدف: سیستم اندوکانابینوییدی با سیستمهای وانیلوییدی و اپیوییدی برهم کنش دارد. این تحقیق به بررسی اثر عصاره گل های حرارت دیده پایه ماده شاهدانه با کپسایسین در سطح نخاعی و نالوکسان در سطح سیستمیک بر شدت احساس دردهای شیمیایی و حرارتی می پردازد. روش بررسی: این مطالعه تجربی در گروه زیستشناسی دانشگاه فردوسی مشهد، از فروردین تا اسفند سال 1393 بر روی موش های صحرایی نر بالغ ویستار (200 تاg 250) در گروه های هفت تایی انجام گردید. علاوه بر گروه های کنترل و شم، گروه هایی با تجویز صفاقی دوز mg/kg 50 عصاره هیدروالکلی، دوز mg/kg 2 نالوکسان و عصاره به همراه نالوکسان ارزیابی گردیدند. همچنین، گروه های تجویز نخاعی غلظت μ l10/mg01/0 عصاره، غلظت μ l10/mg002/0 کپسایسین و عصاره به همراه کپسایسین ارزیابی شدند. برای سنجش آستانه درد حرارتی از آزمون پرش دم و برای سنجش شدت درد شیمیایی از آزمون فرمالین استفاده شد و داده ها مورد بررسی آماری قرار گرفت. یافته ها: تجویز نخاعی عصاره با کپسایسین موجب کاهش حس پردردی حرارتی (001/0P<) و شیمیایی (001/0P<) ناشی از کپسایسین گردید. از طرف دیگر تجویز صفاقی نالوکسان به همراه عصاره تأثیری بر تغییر در آستانه درد حرارتی ناشی از تجویز عصاره نداشت. در حالیکه تجویز نالوکسان شدت درد حاد شیمیایی را نسبت به گروه تیمار شده با عصاره به تنهایی افزایش داد (01/0P<). نتیجه گیری: احتمالاً کانابینوییدهای عصاره با فعال کردن گیرندههای کانابینوییدی و غیرحساس نمودن گیرنده TRPV1 پردردی ناشی از کپسایسین را مهار کرده است. همچنین تجویز نالوکسان اثر ضددردی عصاره را در مرحله حاد درد شیمیایی تضعیف کرده است. گمان می رود عصاره بخشی از تأثیر ضددردی را از طریق گیرنده های اپیوییدی اعمال نموده است.

زمینه و هدف: بیماری سلیاک یک بیماری شایع ناشی از واکنش اتوایمیون به پروتیین گلوتن است. در برخی مطالعات ارتباط بین سلیاک با ناباروری و سقط خودبه خودی نشان داده شده اما عوامل خطر متعددی بر این رابطه تأثیرگذار است که باید در تحقیقات مورد توجه قرار گیرد. روش بررسی: این مطالعه به منظور بررسی ارتباط ناباروری و سقط خودبه خودی با بیماری سلیاک در زنان مراجعه کننده به کلینیک سلیاک در استان فارس از مهر 1396 تا فروردین 1399 انجام شد. سلیاک براساس افزایش سطح سرمی آنتی بادی ترانس گلوتامیناز بافتی و تایید بافت شناسی نمونه روده باریک، ناباروری با عدم بارداری پس از 12 ماه رابطه جنسی محافظت نشده و سقط با خاتمه خودبه خودی بارداری پیش از هفته بیستم تعریف شدند. یافته ها: از 711 بیمار، 98 زن مبتلا به سلیاک، واجد شرایط ورود به مطالعه بودند. میانگین سنی بیماران 52/7± 73/31 سال بود و 27 (6/27%) نفر دارای سابقه ناباروری و 39 (8/39%) نفر دارای سابقه سقط بودند. در آنالیز رگرسیون پواسون (Poisson regression models)، کمبود وزن رابطه معناداری با ناباروری (013/0P=، 950/0-640/0=95%CI، 779/0PR=) و سقط (025/0P=، 971/0-649/0=95%CI، 794/0PR=) داشت ولی سایر متغیرها ارتباط معناداری نشان ندادند. نتیجه گیری: در این مطالعه کاهش وزن به دلیل سوءتغذیه طولانی مدت به عنوان یک عامل خطر مهم در ایجاد مشکلات باروری در سلیاک مطرح شد. ارتباط معناداری بین ناباروری و سقط با متغیرهای دیگر ازجمله سطح آنتی بادی ضدترانس گلوتامینازبافتی و یافته های بافت شناسی وجود نداشت. بنابراین تا انجام تحقیقات بیشتر، استفاده روتین از سطح آنتی بادی ها و بررسی شدت یافته های بافت شناسی به عنوان معیارهایی برای پیش بینی خطرسقط یا ناباروری دراین بیماران توصیه نمی شود.

زمینه و هدف: تاکنون روش های درمانی متفاوتی برای پرتودرمانی بیماران مبتلا به سرطان پیشنهاد شده است. انتخاب روش درمانی مناسب بر کیفیت درمان موثر می باشد. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی میزان تاثیر تعداد جلسات پرتو درمانی و میزان دوز دریافتی بیمار در هر جلسه، بر توزیع دوز تومور و دوز دریافتی بافت های در معرض خطر در پرتودرمانی سرطان پستان بود. روش بررسی: این مطالعه مقطعی آینده نگر بر روی طرح درمان 35 بیمار کاندیدای پرتودرمانی پستان چپ که بین مرداد 1398 تا فروردین 1399 به بیمارستان میلاد اصفهان مراجعه کرده اند، انجام شد. این بیماران سابقه جراحی و شیمی درمانی نداشته اند و غدد لنفاوی سوپراکلاو و زیربغل آنها نیز درگیر نبوده است. بیماران با جدول درمانی تقطیع دوز معمولی (Conventional fractionation, CF) یا جدول هایپوفرکشن (Hypo fractionation, HF) درمان شدند. پارامترهای دوزیمتری مختلف برای اندام هدف و اندام های در خطر مانند شاخص انطباق، شاخص همگنی و دوز میانگین از نمودار توزیع دوز حجم استنتاج گردید و جهت بررسی دو جدول درمانی مختلف، با یکدیگر مقایسه شدند. یافته ها: داده های به دست آمده از این مطالعه بیانگر کاهش دوز میانگین تمام اندام ها در روش هایپوفرکشن نسبت به روش تقطیع دوز معمولی است که برای تومور، ریه و پوست معنادار بود (0/0P=). همچنین دوز ماکزیمم پوست نیز در روش هایپوفرکشن کاهش پیدا کرد. از طرفی، مقادیر شاخص های همگنی و انطباقی در دو روش تفاوت چشمگیری را نشان ندادند (مقدار P به ترتیب برابر 99/0 و 86/0). نتیجه گیری: به طورکلی، رژیم درمانی هایپوفرکشن منجر به کاهش فاکتورهای دوزیمتری نسبت به تقطیع دوز معمولی می گردد. و همچنین به دلیل کاهش طول دوره درمانی می تواند به عنوان روش جایگزینی در پرتودرمانی سرطان پستان به کار برود.

زمینه و هدف: با توجه به اهمیت مصونیت در بیماری های پاندمیک این مطالعه باهدف پیش بینی خود مراقبتی مردم ایران در مواجهه با پاندمی کووید 19 انجام شد. روش بررسی: مطالعه به صورت پیمایشی بر روی 1056 نفر از بزرگسالان 18 سال و بیشتر، در استان های مختلف ایران از طریق فرم پاسخگویی به سوال های آنلاین (9/0a=، 40(n= و طی چهار روز در شبکه های اجتماعی در فروردین 1399 انجام شد. داده ها با استفاده از Studentchr('39')s t-test، Analysis of variance و تکنیک درخت تصمیم در داده کاوی تحلیل شد. یافته ها: یافته ها نشان داد میانگین نمره خودمراقبتی در زنان، افراد با تحصیلات بیشتر، زنان متاهل، زنان گروه سنی 41 تا 55 سال، افراد خانه دار و برخی مشاغل دیگر در حد خیلی زیاد گزارش شد، درحالی که میانگین نمره خودمراقبتی گزارش شده در مردان مجرد با مدرک دیپلم، در حد متوسط بوده است. در مجموع، میانگین نمره خودمراقبتی گزارش شده در زنان بیشتر از مردان (0001/0P<) و در تحصیل کرده ها بیشتر از کم سوادترها (007/0=P) بوده است. ضمن این که بین نمره خودمراقبتی پاسخگویان بر حسب وضعیت تاهل و وضعیت اشتغال آنها تفاوت معنا دار مشاهده نشد. نتیجه گیری: در یک نتیجه گیری کلی می توان بیان کرد برخی گروه ها ازجمله زنان میان سال، به خودمراقبتی در مواجهه با بیماری کووید 19 اهمیت خیلی بیشتری داده اند و این اهمیت برای مردان جوان کمتر بوده است. یافته های این مطالعه به شناسایی گروه های در معرض خطر بیشتر ابتلا به بیماری، و همچنین شناسایی گروه هایی که از همکاری آنها برای مدیریت موفق تر بیماری های واگیر در سطح خانواده و به دنبال آن اجتماع می توان بهره گرفت انجامید.

زمینه و هدف: چاقی با التهاب مزمن در افراد چاق همراه است که منجر به افزایش سایتوکین های التهابی می شود. هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر تمرین مقاومتی دایره ای با شدت های مختلف بر عوامل التهابی و ضد التهابی در مردان چاق بود. روش بررسی: در یک کارآزمایی نیمه تجربی طی خرداد تا مرداد 1399، 44 مرد چاق از شهر تهران انتخاب و به صورت تصادفی به چهار گروه شامل گروه یک: کنترل (11 نفر)، گروه دو: تمرین مقاومتی دایره ای با شدت پایین (11 نفر)، گروه سه: تمرین مقاومتی دایره ای با شدت متوسط (11 نفر) و گروه چهار: تمرین مقاومتی دایره ای با شدت بالا (11 نفر) تقسیم شدند. تمرین مقاومتی سه جلسه در هفته و به مدت 12 هفته انجام شد. سطح اینترلوکین 1 بتا (IL-1β ) و اینترلوکین 10 (IL-10) سرم با استفاده از کیت و به روش الایزا اندازه گیری شد. داده ها به روشAnalysis of covariance در سطح معناداری (005/0P<) تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: 12 هفته تمرین مقاومتی دایره ای با شدت پایین، متوسط و بالا موجب کاهش معنادار سطوح IL-1β (001/0P=) و افزایش معنادار سطوح IL-10 در مردان چاق شد (001/0P=). کاهش IL-1β در گروه تمرین شدت بالا نسبت به گروه های تمرین شدت پایین (009/0P=) و شدت متوسط (046/0P=) معنادار بود. همچنین افزایش سطوح IL-10 در گروه تمرین شدت بالا نسبت به گروه تمرین شدت پایین (002/0P=) و گروه تمرین شدت متوسط نسبت به گروه تمرین شدت پایین (004/0P=) معنا دار بود. نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، تمرینات مقاومتی تأثیر مطلوبی بر عوامل التهابی و ضدالتهابی در مردان چاق دارد و تمرین مقاومتی دایره ای با شدت بالا مزایای بیشتری به همراه داشت.

زمینه و هدف: سلامت مادران باردار، یکی از مهمترین شاخص های بهداشتی هر کشور است. ارایه خدمات بهداشتی در حد مطلوب و ارتقا کیفیت خدمات در درمانگاه مامایی، نیازمند شناخت صحیح وضعیت موجود و بررسی مشکلات آن است. هدف از مطالعه کنونی ارزیابی میزان رضایتمندی مادران باردار از دریافت خدمات درمانگاه مامایی جهت بهبود کیفیت آن می باشد. روش بررسی: پژوهش کنونی یک مطالعه مقطعی است که بر روی 364 مادر باردار مراجعه کننده به درمانگاه مامایی بیمارستان آموزشی پژوهشی دکتر شریعتی شهر تهران در مرداد و شهریور 1397 انجام شده است. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه ای است که توسط نویسندگان طراحی شده است. پایایی و روایی سوالات پرسشنامه با شاخص های CVI و CVR مورد ارزیابی قرار گرفت و جهت آنالیز داده ها از Chi-square test و Logistic Regression چند متغیره استفاده گردید. یافته ها: در مطالعه کنونی، میانگین± انحراف معیار سنی بیماران مراجعه کننده 96/4± 97/30 بود که سن حداقل 19 سال تا حداکثر 47 سال و بیشتر مراجعین سنی بین 20 تا 30 سال داشتند (8/53%). از مادران باردار مراجعه کننده به درمانگاه، 2/70% از دریافت خدمات رضایت داشتند و 8/29% رضایت نداشتند. این میزان رضایتمندی ارتباط معناداری با چندمین بارداری (009/0P=) و سن مادران (001/0P<) داشت که با افزایش نوبت بارداری و سن، میزان رضایتمندی کاهش یافت. همچنین در این پژوهش کمترین رضایتمندی مربوط به شلوغی و اتلاف وقت و عدم دسترسی به جای پارک بود. نتیجه گیری: میزان رضایتمندی کلی مادران باردار مراجعه کننده به درمانگاه در سطح بسیار خوب قرار دارد.

زمینه و هدف: سواد بیمه سلامت مفهوم نوپایی است که به طور عمده پس از اجرای قانون موسوم به اوباماکر (Obamacare) در ایالات متحده پا به عرصه وجود نهاده است. این مطالعه به دنبال شناسایی ابعاد سواد بیمه سلامت در جامعه ایرانی است. روش بررسی: در این مطالعه کیفی داده ها با استفاده از 9 مصاحبه نیمه ساختار یافته، 10 نشست گروه کانونی با حضور 86 نفر از کارشناسان یک سازمان بیمه گر و یک نشست تخصصی با حضور 15 نفر از خبرگان دانشگاهی، از شهریور تا آذر 1397 و در محل این سازمان، گرد آوری و به شیوه تحلیل محتوای کیفی جهت دار بر پایه مدل مفهومی مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: داده ها در سه محور سازماندهی شدند. در محور دانش، ابعاد شناخت بیمه سلامت و آگاهی از حقوق و تکالیف بیمه شده، در محور مهارت، ابعاد جستجوی اطلاعات و خدمات و بهره برداری از پوشش بیمه ای، و در محور اعتماد به نفس، خودکارآمدی شناسایی شده اند. نتیجه گیری: سواد بیمه سلامت برای جامعه ایرانی به جای توانایی در انتخاب نوع بیمه، بر کاربرد آن در بهبود رفتار تصمیم گیری و جستجوی درمان بیمه شده در بازار سلامت متمرکز است.

زمینه و هدف: سندرم نفروتیک با پروتیینوری، هایپوآلبومینمی و ادم مشخص می شود. علل این بیماری شامل بیماری های اولیه کلیوی و یا بیماری های سیستمیک مثل دیابت، آمیلوییدوز و یا لوپوس اریتماتوز سیستمیک می باشد. هدف از این مطالعه گزارش یک مورد درمان موفقیت آمیز سندرم نفروتیک در بارداری دوقلو می باشد. معرفی بیمار: بیمار خانم 30 ساله با حاملگی دوقلویی 31 هفته، حاصل باروری آزمایشگاهی بود که با شکایت ادم اندام تحتانی و آزمایش ادرار مبنی بر پروتیین 3+ در مهر 1395 به بیمارستان قائم مشهد مراجعه کرد. با توجه به آزمایشات مختل بیمار با تشخیص احتمالی سندرم نفروتیک تحت درمان با پردنیزولون و هیدروکلروتیازید و فنوفیبرات قرار گرفت. در نهایت در سن بارداری 36 هفته تحت سزارین قرار گرفت و دو نوزاد با آپگار مطلوب متولد شدند. نتیجه گیری: تشخیص زودرس سندرم نفروتیک و مراقبت های دقیق بارداری در این بیماران اگر همراه با فشارخون بالا و اختلال عملکرد کلیوی نباشد می تواند با نتایج مطلوب بارداری همراه باشد.

زمینه و هدف: سل حنجره از عوارض شایع سل ریوی است که طی دو دهه گذشته افزایش یافته و الگوی بالینی آن در مقایسه با گذشته تغییر کرده است. امروزه شکایت اصلی این بیماران، خشونت صدا و درد هنگام بلع می باشد که هدف از این مطالعه بررسی این علایم می باشد. معرفی بیمار: در این مطالعه به گزارش بیماری آقای 77 ساله ای می پردازیم که به علت خشونت صدا در اردیبهشت 1398 در بیمارستان شفا کرمان بستری شد و نتایج بررسی ها وجود سل حنجره را در او تأیید کرد. وی تحت درمان با داروی ضد سل طبق پروتکل درمانی قرار گرفت و به آن پاسخ مناسبی نشان داد. نتیجه گیری: اگرچه سل حنجره بیماری نادری است اما هنوز اتفاق می افتد. بنابراین، پزشکان باید همیشه از ویژگیهای بالینی غیرمعمول سل حنجره و احتمال ابتلا به آن برای تشخیص و درمان به موقع آگاه باشند و به عنوان تشخیص افتراقی در همه بیماری های حنجره در نظر گرفته شود.

سردبیر محترم کروناویروس یک ویروس نوپدید است که به تازگی بر زندگی بسیاری از مردم دنیا تاثیر منفی گذاشته و نگرانی های زیادی به وجود آورده است1. یکی از نگرانی هایی که در خصوص این ویروس وجود دارد تاثیر آن بر باروری است، در این مقاله به بررسی تاثیر این ویروس بر سیستم باروری مردان می پردازیم. در برخی مطالعات گزارش شده است که تب بیشتر/ مساویC ˚ 39 برای بیش از سه روز می تواند منجر به اختلال در کیفیت اسپرم و حتی آزواسپرمیشود. در بین سلول های اسپرماتوژنیک، اسپرماتوسیت ها و به ویژه اسپرماتیدها به دما حساس هستند. به دلیل ماهیت چرخه اسپرماتوژنیک، اختلال در کیفیت اسپرم ممکن است بعد از یک دوره نهفته و در عرض چند هفته آشکار شود. 2 با توجه به اینکه یکی از علایم اصلی COVID-19 تب بالا است، منطقی است که فرض کنیم مردان آلوده به کرونا ویروس کاهش باروری را تجربه خواهند کرد.