مجله علمی سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران
سال:1399 | دوره:38 | شماره:3 |تعداد مقالات:7

زمینه: در بررسی مطالعات آزمایشگاهی بر انسان ها و حیوانات ممکن است به کاربردهای شناخته شده دیگری در استفاده از داروها پی برده شود که مهار جدی واکنش های ایمنی یکی از این موارد می باشد. از جمله این داروها می توان به مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین SSRIs اشاره کرد. هدف پژوهش حاضر، سنجش اثربخشی یکی از داروهای SSRI بنام فلووکسامین بر سطح سرمی سیتوکین های بیماران مبتلا به COVID-19 می باشد. روش کار: مطالعه حاضر، از نوع کارآزمایی بالینی بوده و شامل 80 بیمار مبتلا به COVID-19 بستری در بخش ICU بیمارستان دکتر مسیح دانشوری بود که به صورت در دسترس وارد مطالعه و سپس به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه مداخله، تحت درمان با فلووکسامین قرار گرفت و گروه کنترل داروی فلووکسامین دریافت نکرد. سطح IL-6 و CRP کلیه بیماران، قبل از شروع دارو و در زمان ترخیص مورد آزمایش قرار گرفت. یافته ها: پس از دریافت فلووکسامین در گروه مداخله، سطح IL-6 به صورت معناداری افزایش و سطح CRP به صورت معناداری کاهش یافت (01/0 P). سطح IL-6 و CRP در زنان پس از دریافت فلووکسامین نسبت به مردان، به ترتیب بیشتر و کمتر بوده است. نتیجه گیری: با درنظر گرفتن اثربخشی داروی فلووکسامین بر دو مورد از سیتوکین های کلیدی در بیماری COVID-19، می توان نتیجه گیری کرد که ازاین دارو می توان برای کمک به درمان بیماران مبتلا به COVID-19 استفاده کرد تا در نهایت هم شرایط روحی و هم شرایط جسمی بیماران به صورت همزمان بهبود یابند و هم بتوان با آسیب کمتری بحران پاندمی COVID-19 را پشت سر گذاشت.

زمینه: سازمان تامین اجتماعی با بیش از 40 میلیون بیمه شده در بخش درمان خود به تقریبا بیش از نیمی از جمعیت کشور خدمت ارایه می نماید. این حجم از خدمات نیازمند برنامه ریزی، سازماندهی، هماهنگی، استخدام نیرو و بودجه ریزی مناسب و به هنگام است. سلامت الکترونیک در جهان حاضر ابزار مناسبی برای کمک به مدیریت سازمان تامین اجتماعی در تحقق سریع، دقیق و به هنگام این وظایف اصلی مدیریت است. این پژوهش با هدف طراحی الگوی مدیریت سلامت الکترونیک در سازمان تامین اجتماعی صورت پذیرفته است. روش کار: پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و به روش توصیفی-تحلیلی انجام شد. براساس نتایج مطالعه پژوهش ها و مستندات داخلی و خارجی و مطالعه تطبیقی سلامت الکترونیک در کشورهای منتخب شامل ترکیه، هندوستان، انگلستان، استونی، سوید، و پاکستان، یک مدل مفهومی طراحی و پرسشنامه ای تهیه شد که پس از محاسبه روایی و پایایی و انجام اصلاحات مورد نیاز، پرسشنامه توسط 557 نفر از مدیران درمان و کارشناسان ستادی مدیریت های درمان، همچنین روسای مراکز درمانی بیمارستانی و سرپایی و مدیران بیمارستانهای تامین اجتماعی و روسا و کارشناسان دفاتر اسناد پزشکی سراسر کشور تکمیل گردید. سپس به منظور تایید و برازش عوامل به دست آمده از تحلیل عامل اکتشافی و تحلیل عامل تاییدی استفاده شد. یافته ها: شاخص های برازش مدل از جمله ارزیابی کایزر-مایر-الکین و آزمون بارتلت نشان دهنده مناسب و کافی بودن تعداد نمونه و وجود همبستگی بین آیتم های پرسشنامه (22 ایتم) بود. بر اساس نتیجه بعد از اجرای چرخش واریماکس، 5 عاملی که دارای مقادیر ویژه بیشتر از یک بودند انتخاب شدند که این نشان می داد آیتم های این ابزار در تحلیل بر روی این 5 عامل بار شده اند. عامل اول به تنهایی حدود 23درصد، عامل دوم 15درصد، عامل سوم 14درصد، عامل چهارم حدود 11 درصد و عامل پنجم حدود 9 درصد واریانس کل را تبیین کرده و در کل 5 عامل مشخص شده 57/72% کل واریانس نمونه را تبیین می کنند. شاخص های، تطبیقی مقایسه ای و شاخص تاکر-لوییس در بازه بزرگتر از 9/0 مورد قبول هستند. شاخص های ریشه میانگین مربعات خطای تقریب و باقیمانده ریشه مربع استاندارد کمتر از 80/0 باید باشد. که در مدل 5 این شرایط برقرار است. البته مقدار SRMR در حد 9 هزارم از 8 صدم بیشتر است. همچنین مدلی با مقدار کمتر شاخص آکاییکه Akaike مدل مناسب تری است که مدل با پنج عامل شاخص اکاییکه کمتری داشت. در کل با توجه به نتایج، مدل با 5 عامل مناسب ترین مدل است. این مدل شامل 20 آیتم از 22 آیتم می باشد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه و بررسی عامل ها و ارتباط آنها با آیتم ها؛ 20 آیتم از بین آیتم ها با عامل های مربوط رابطه معنی داری، دارد. در نیتجه مدل به دست آمده قابلیت اجرا در سازمان تامین اجتماعی را خواهد داشت. در صورت اجرای این مدل، مطالعات آینده برای ارزیابی و پایش به منظور بهبود مدل ضروری خواهد بود.

زمینه: نقش ویژه مراکز ارایه دهنده خدمات سلامت در مقابله و رویارویی با بحران اجتناب ناپدیر است، از آنجاییکه بررسی وضعیت مدیریت بحران در اتاق های عمل به عنوان یکی از حیاتی ترین بخش های مراکز درمانی بسیار ضروری است؛ لذا پژوهش حاضر باهدف ارزیابی وضعیت مدیریت بحران در اتاق های عمل بیمارستان های وابسته به دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران انجام شد. روش کار: در این مطالعه توصیفی-مقطعی، 37 اتاق عمل از مجموع بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران، ایران و شهید بهشتی ازنظر مدیریت بحران توسط چک لیست محقق ساخته و براساس چک لیست استاندارد WHO /PAHO مورد ارزیابی قرار گرفتند. کلیه داده ها توسط نرم افزار SPSS و توسط آزمون های آماری توصیفی و تحلیلی (مجذور کای، شاپیرو ویلک و آنالیز واریانس) تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها: بر اساس نتایج مطالعه حاضر، میانگین نمره وضعیت ساختاری (سازه)، 49 /3 ± 19 /16، میانگین نمره عوامل غیر سازه ای 98 /15 ± 32 /66 و میانگین نمره توان عملکردی و مدیریتی 04 / 19 ± 12 /41 بود که نشان دهنده سطح متوسط آمادگی مدیریت بحران در اتاق های عمل بیمارستان های موردمطالعه بود. نتایج مقایسه بین هر سه بعد مدیریت بحران نشان داد که بیشترین میانگین نمره ایمنی مدیریتی و عملکرد، مربوط به اتاق عمل بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی بوده است (05 /0 >P)؛ اما تفاوت آماری معناداری بین ابعاد ساختاری (سازه ای) و غیر ساختاری در بین سه گروه بیمارستان مورد پژوهش وجود نداشت (05 /0

زمینه: سندرم تونل کارپ (Carpal Tunnel Syndrome) شایعترین نوع مونونوروپاتی می باشد. اگرچه در بیماران مبتلا به این سندرم (CTS) معمولا در نوار عصب و عضله و یا تست های الکتروفیزیولوژیک، latency حسی و حرکتی طولانی در مچ دیده می شود، با این حال درصد قابل توجه ای (10 تا 25 درصد) از بیماران مطالعه روتین نرمال دارند و اگر تست های تشخیصی کامل تری انجام نشود، تشخیص داده نمی شود. هدف از مطالعه حاضر، بررسی محاسبه روش های دیگر در شناسایی بهتر این گروه از بیماران می باشد. روش کار: در این مطالعه مورد_شاهدی از 131 بیمار مبتلا به سندرم تونل کارپ و 34 نفر از گروه بی علامت به عنوان شاهد نوار عصب گرفته شد (مجموعا 297 دست). سپس افراد بر اساس شدت بیماری به 4 گروه بی علامت، خفیف، متوسط و شدید تقسیم شدند. با استفاده از یافته های نوار عصب، 4 معیار الکتروفیزیولوژیک محاسبه ای (TLI، RI، MFR و F Diff M-U) اندازه گرفته شد. برای هر گروه میزان حساسیت و ویژگی 4 شاخص، به صورت جداگانه محاسبه گردید و در نهایت بهترین پارامتر با توجه به مجموع حساسیت و ویژگی به دست آورده شد. یافته ها: بیشترین حساسیت برای تشخیص موارد خفیف مربوط به شاخص RL (7/90%) و بیشترین ویژگی نیز مربوط به شاخص F. DIFF. MU (50%) بود. بیشترین حساسیت برای تشخیص موارد متوسط Moderate را شاخص های TLI و MFR و بیشترین ویژگی را شاخص RL (6/84%) داشت. بیشترین حساسیت برای تشخیص موارد شدید severe را شاخص RL (6/94%) و بیشترین ویژگی را شاخص MFR (5/86%) داشت. نتیجه گیری: بر اساس مطالعه حاضر بهترین شاخص برای تشخیص CTS از موارد طبیعی و همچنین تعیین شدت آن، شاخص (Residual latency (RL می باشد.

زمینه: از آنجا که شیوه اجرای طرح پزشک خانواده می تواند در توسعه کیفیت خدمات آن اثر گذار باشد، استفاده از تجربیات سایر کشورها می تواند به فرآیند اجرا و توسعه خدمات در حوزه مراقبت های اولیه سلامت و پزشکی خانواده کمک نماید. به همین منظور مطالعه حاضر با هدف تعیین ساختار و مولفه های اجرایی طرح پزشک خانواده جهت دستیابی به کیفیت خدمات در کشورهای موفق دنیا و کشورهای مشابه به شیوه فراتحلیل و به منظور ایجاد مبانی اجرایی برای سیاست گذاران و مجریان طرح پزشک خانواده انجام گردید. روش کار: در این مطالعه 15 پایگاه الکترونیکی و موتورهای جستجوگر با کلید واژه های مرتبط از سال 2000 تا 2019 مورد جستجو قرار گرفت و مقالات انگلیسی یا فارسی در موضوعات بهداشتی مورد بحث قرار گرفت. ارزیابی کیفیت مقالات با استفاده از چک لیست CASP انجام شد و از مجموع 3067 مقاله، درنهایت 67 مقاله با عنوان، چکیده و متن مرتبط بررسی شد. یافته ها: بر اساس یافته های این مطالعه، ساختارها و مولفه های اصلی اجرایی بدست آمده و استفاده شده توسط کشورهای مورد مطالعه جهت پیاده سازی طرح پزشک خانواده عبارت از ساختارهای سازمانی و مدیریتی، بیمه ای، نظارتی و کنترل، پرداخت، ارایه دهندگان، کیفیت، حمایتی و فرهنگی بود. نتیجه گیری: به طور کلی افزایش کیفیت خدمات در حوزه مراقبت های اولیه، نیازمند توجه به ساختار اجرایی آن می باشد. استفاده از مولفه های اجرایی بدست آمده در مطالعه اخیرکه جمع بندی اقداماتی است که در کشورهای موفق در حوزه مراقبت های اولیه سلامت و پزشک خانواده داشته اند، می تواند در جهت افزایش کیفیت خدمات در سطح مراقبت های اولیه سلامت و پزشک خانواده مورد استفاده مدیران اجرایی و سیاست گذاران قرار گیرد.

زمینه: به منظور سنجش علایم اختلال بیماران دوقطبی و ساخت پرسشنامه ای در این زمینه، این مطالعه بر روی 108 نفر که از دو گروه نمونه (53 نفر شرکت کننده ی غیر بالینی ) و (55 نفر شرکت کننده ی دارای اختلال دو قطبی) که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده بودند انجام شد. روش کار: به منظور بررسی پایایی این پرسشنامه ی 74 سوالی از روش همسانی درونی و ثبات زمانی استفاده شد. همچنین تحلیل عاملی و بررسی روایی محتوایی، سازه و همگرای پرسشنامه ی تشخیص علایم اختلال دوقطبی نیز مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 91/0 (55 = N، در نمونه دو قطبی) و 83/0 (53 = N، در نمونه غیر بالینی) 05/0> P بود که نشان از همسانی درونی مناسب این ابزار داشت. همچنین برای بررسی ثبات زمانی پرسشنامه 35 شرکت کننده (ترکیبی از هر دو گروه غیر بالینی و گروه مبتلایان به اختلال دو قطبی) به طور تصادفی از بین 108 شرکت کننده انتخاب شده و پرسشنامه را برای مرتبه ی دوم و هفت هفته بعد از اولین باری که پر کرده بودند، تکمیل کردند. ضریب همبستگی نمرات کل پرسشنامه بین مرتبه ی اول و مرتبه ی دوم 91/0 = r، 01/0> P بود، که حاکی از ثبات بسیار خوب این پرسشنامه است. روایی همگرای این پرسشنامه با پرسشنامه ی مشکلات شغلی بیماران دوقطبی بررسی شد و همبستگی نمره ی کل پرسشنامه ی مشکلات شغلی بیماران دوقطبی با نمره کل پرسشنامه ی تشخیص علایم اختلال دوقطبی در نمونه ی غیر بالینی و نمونه ی دو قطبی به ترتیب (66 = r، 01/0> P، 53 = N) و (66 = r، 01/0> P، 53 = N) می باشد. در بررسی عاملی پرسشنامه با استفاده از چرخش واریمکس هشت خرده مقیاس استخراج شد که شامل: مشکلات ارتباطی، رنجوری، تغییرطلبی، بی ثباتی، بیقراری، سرخوشی، مشکل در ادراک مساله و افکار افسرده وار می باشند. نتیجه گیری: پرسشنامه ی تشخیص علایم اختلال دوقطبی یک پرسشنامه ی روا و پایا برای سنجش تشخیص علایم اختلال بیماران دوقطبی است.

زمینه: بیماری های عروق کرونر یکی از علل شایع مرگ و میر د ر جهان به شمار می روند. با افزایش نرخ ابتلا به این بیماری ها، مد اخلات جراحی و غیر جراحی و به د نبال آن برنامه های بازتوانی و توان بخشی قلبی-عروقی اهمیت بیشتری یافته اند. فرآیند رگزایی (آنژیوژنز) و بهبود جریان خون به عنوان یکی از اهد اف د رمانی د ر این بیماران مطرح است که تحریک این فرآیند و بهبود جریان خون د ر بافت مجاور منطقه ایسکمیک باعث بهبود شرایط بیمار می شود. د ر میان عوامل متعدد متابولیکی اثرگذار بر این فرآیند، افزایش عامل رشد اند وتلیال عروقی (VEGF) به عنوان مهم ترین محرک و کاهش اند وستاتین به عنوان مهم ترین عامل مهارکنند ه این فرآیند به شمار می رود. هد ف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر یک د وره بازتوانی قلبی با تمرین ترکیبی برنسبت بیان ژن VEGF به اند وستاتین بیماران قلبی پس از عمل بای پس شریان کرونر (CABG) بود. روش کار: تعد اد 30 نفر مرد میانسال که تحت CABG قرار گرفته بودند، به صورت نمونه هد فمند و بر اساس معیارهای ورود به پژوهش انتخاب شد ند. شرکت کنند ه ها به صورت تصاد فی به د و گروه 15 نفری کنترل و تمرین ترکیبی تقسیم شد ند. برنامه تمرین ترکیبی برای مد ت هشت هفته با تواتر سه جلسه و زیر نظر متخصصین بازتوانی قلبی انجام شد. اند ازه گیری سطح بیان ژن VEGF و اند وستاتین با استفاد ه از روش Real time-PCR صورت گرفت. از آزمون t وابسته و مستقل برای تجزیه و تحلیل د اد ه ها استفاد ه گرد ید. یافته ها: افزایش معنی د اری به د نبال یک د وره تمرین ترکیبی د ر بیان ژن VEGF بیماران CABG مشاهد ه گرد ید (001/0=P). اما این تغییرات د ر مورد بیان ژن اند وستاتین (38/0=P) و نسبت VEGF به اند وستاتین معناد ار نبود. نتیجه گیری: بررسی نتایج این پژوهش نشان می د هد که یک د وره تمرین ترکیبی بازتوانی قلب با پروتکل مورد استفاد ه د ر پژوهش حاضر، توانست بر شاخص بیان ژن VEGF تغییر معناد اری ایجاد کند. اما تمرین ترکیبی نتوانست بر بیان ژن اند وستاتین تاثیرگذار باشد، همچنین تغییرات نسبت بیان ژن VEGF/ اند وستاتین د ر گروه تجربی نسبت به گروه کنترل معنی د ار نبود. بنابراین، می توان بیان کرد که افزایش بیان ژن VEGF از نتایج سازگاری با فعالیت ورزش ترکیبی مورد استفاد ه د ر این پژوهش بود ه و به احتمال زیاد فعالیت بد نی یک عامل مهم و اثرگذار د ر فرآیند آنژیوژنز محسوب می گردد و می تواند نقش مهمی د ر پیشگیری از مشکلات قلبی د اشته باشد.