آرشیو توانبخشی (توانبخشی)
سال:1394 | دوره:16 | شماره:4 |تعداد مقالات:11

آموزش از طریق تلفن همراه و برنامه های کاربردی سلامت همراه، یکی از عناصر اصلی در آموزش الکترونیک می باشند. برای اولین بار در ایران، نرم افزار مراقب همراه، ویژه هندلینگ مادری از کودک دارای فلج مغزی با همکاری متخصصان کاردرمانی و فناوری سلامت، طراحی و پیاده سازی شد. برای طراحی نرم افزار هندلینگ مادری از کودک فلج مغزی، از نسخه 13 نرم افزار InteliJIDe در محیط اندروید استفاده شد. این نرم افزار شامل بخش های آشنایی با کودک دارای فلج مغزی، اصول تکامل حرکتی، تغذیه، لباس پوشیدن، سرویس بهداشتی، حمام کردن، خواب، حمل و جابجایی، بازی، داروهای ضد تشنج و درباره ما می باشد که از طریق بلوتوث و بصورت رایگان قابلیت نصب بر روی تلفن های همراه و تبلت اندروید را دارد. این نرم افزار گامی مهم در دسترسی آسان، سریع و رایگان خانواده ها به اطلاعات مراقبت های ویژه روزمره از کودکان دارای فلج مغزی است. امید است با استفاده از آن، بخشی از مشکلات این خانواده ها مرتفع گردد.

هدف: ناهنجاری های عضلانی-اسکلتی از گسترده ترین مشکلات دوران کودکی محسوب می شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی شیوع ناهنجاری های اندام فوقانی در دانش آموزان با نیازهای ویژه است.روش بررسی: روش بررسی مقاله حاضر، روش مقطعی-توصیفی با نمونه گیری طبقه ای نسبتی است. نمونه ها برحسب ده درصد از دانش آموزان سال تحصیلی 92-1391 از میان سه اختلال آسیب بینایی، آسیب شنوایی و کم توانی ذهنی انتخاب شدند که در شهر تهران 1194 نفر، در شهرستان های استان تهران 1526 نفر و در استان البرز 559 نفر بودند. در مجموع، 3279 نفر شرکت کننده در مطالعه حضور داشتند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه دموگرافیک و شاقول استفاده شد و نتایج با استفاده از آمار توصیفی گزارش گردید.یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که «افتادگی شانه» در دختران با آسیب بینایی در استان البرز با 100% بیشترین میزان و در پسران با آسیب بینایی شهر تهران کمترین میزان شیوع را با 34.9% داشت. در «ناهنجاری های سر»، در انحراف سر به طرفین با 76.6% دختران با آسیب بینایی شهر تهران 76.6% و در «ناهنجاری سربه جلو» پسران با آسیب بینایی شهرستان های تهران با 83.3%، بالاترین درصد شیوع را در مقایسه با دیگران داشتند.نتیجه گیری: ناهنجاری های اندام فوقانی در دانش آموزان با نیازهای ویژه اعم از کم توان ذهنی، آسیب بینایی و شنوایی بالا بوده است و تشخیص و درمان به موقع این ناهنجاری ها ضروری است.

هدف: بریس به همراه ورزش موثرترین برنامه درمانی اسکولیوز ایدیوپاتیک برای بیماران با زوایای اسکولیوزی 45-25 درجه است. با توجه به نامشخص بودن زمان دقیق تنظیم نیروهای پدهای بریس میلواکی و جنبه های روان شناختی درمان اسکولیوز که کیفیت زندگی را تحت تاثیر قرار می دهد، هدف این مطالعه چندوجهی بررسی اثر انجام این ورزش ها به صورت گروهی با تنظیم بریس میلواکی در فواصل کوتاه تر در مقایسه با روش مرسوم است.روش بررسی: جامعه آماری، بیماران مراجعه کننده به مرکز جامع توانبخشی هلال احمر بودند که از میان آنها 30 بیمار مبتلا به اسکولیوز ایدیوپاتیک با زوایای اسکولیوزی 50-15 درجه در انجام این مطالعه حضور داشته و به صورت غیرتصادفی در دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند، بدین صورت که هر یک از بیماران که حاضر به شرکت در بیست و دو جلسه تمرینات گروهی بودند، در گروه آزمون قرار داده شد. افراد دو گروه به مدت یازده هفته در برنامه درمانی متفاوت شرکت نمودند. کیفیت زندگی افراد هر دو گروه قبل و بعد از مداخله با تکمیل پرسشنامه SRS-22 (انجمن تحقیقات اسکولیوز-شماره 22) و همچنین زوایای اسکولیوزی آنها قبل و بعد از مداخله بر اساس عکس های رادیوگرافی اولیه و ثانویه مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفت.یافته ها: تحلیل آماری با استفاده از آزمون های آماری تی مستقل در هر گروه قبل و بعد از مداخله و تی زوجی میان دو گروه قبل و بعد از مداخله صورت گرفت. شدت انحنای اسکولیوزی گروه آزمون در مقایسه با گروه کنترل،بعد از مداخله به طور معناداری کاهش یافته است (p=0.04). در حوزه رضایت از درمان نیز بین دو گروه بعد از مداخله اختلاف معناداری مشاهده شد (p=0.04). همچنین در زمینه کیفیت زندگی بیماران با زوایای کاب کمتر از 30 درجه در مقایسه با بیماران با زوایای کاب بالاتر از 31 درجه،در حوزه های خویشتن بینی (p=0.00)، رضایت از درمان (p=0.03) و نمره کلی کیفیت زندگی (p=0.00) تفاوت معناداری مشاهده گشت.نتیجه گیری: تنظیم بریس در فواصل کوتاه تر همراه با انجام ورزش ها به صورت گروهی در طی یازده هفته، موجب افزایش رضایت از درمان و کاهش زاویه انحنای اسکولیوزی بیماران مورد مطالعه شده است.

هدف: هدف از مطالعه حاضر، بررسی پایایی نسخه فارسی «پرسشنامه بی ثباتی مچ پای کامبرلند» در ورزشکاران ایرانی مبتلا به پیچ خوردگی خارجی مچ پاست.روش بررسی: این پژوهش، پژوهشی پیمایشی از نوع هنجاریابی آزمون است. در این مطالعه، پس از ترجمه پیشرو و پسرو «پرسشنامه بی ثابتی مچ پای کامبرلند»، 46 ورزشکار به روش نمونه گیری در دسترس از خانه تکواندوی تهران و دانشکده تربیت بدنی دانشگاه تهران انتخاب و شرکت داده شدند. پرسشنامه به افراد شرکت کننده ای که بر اساس تشخیص پزشک، حداقل یک بار سابقه پیچ خوردگی خارجی مچ پا را داشتند، داده شد. در مرحله دوم (یک هفته بعد) پرسشنامه دومرتبه بین شرکت کنندگان توزیع شد تا پایایی بین دو آزمون سنجیده شود. پس از جمع آوری داده ها، تکرارپذیری آزمون-باز آزمون نسخه فارسی پرسشنامه با محاسبه ضریب همبستگی درون گروهی، خطای معیار اندازه گیری و کمترین تغییرات قابل قبول، بررسی و ضریب آلفای کرونباخ به منظور ارزیابی همخوانی درونی سوال های پرسشنامه با استفاده از نسخه 20 نرم افزار SPSS نسخه 20 محاسبه شد.یافته ها: ضریب آلفای کرونباخ 0.64 است که به سطح قابل قبول برای همخوانی درونی در سطح آیتم ها (0.95-0.7) بسیار نزدیک است. تحلیل عامل نشان داد با حداکثر 72% پوشش واریانس می توان سوالات پرسشنامه بی ثباتی مچ پای کامبرلند را در 4 دسته قرار داد. برای نمره کل CAIT، ضریب همبستگی ICC در آزمون-باز آزمون 0.95 (p<0.001) محاسبه شد که نشان دهنده تکرارپذیری عالی نسخه فارسی پرسشنامه است. خطای معیار اندازه گیری (SEM) عدد 1 و کمترین تغییرات قابل قبول (SDC) با %95 اطمینان 2.76 به دست آمد.نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که نسخه فارسی پرسشنامه بی ثباتی مچ پای کامبرلند، می تواند به عنوان ابزاری پایا برای تشخیص بی ثباتی و سنجش تغییرات ناشی از مداخلات درمانی در ورزشکاران مبتلا به بی ثباتی فانکشنال مچ پا مورد استفاده قرار گیرد.

هدف: سندروم درد پاتلوفمورال از رایج ترین اختلالات مزمن زانو به ویژه در میان زنان است که ارتباط تنگاتنگی با ایمبالانس نیروی عضلات وستوس داخلی و خارجی دارد. هدف تحقیق حاضر، بررسی اثر تمرین اکستنشن ایزوکینتیک زانو در حداکثر چرخش خارجی تیبیا بر آمپلی تیود عضلات وستوس داخلی و خارجی در مبتلایان به این سندروم بود.روش بررسی: در این تحقیق 36 زن مبتلا به سندروم درد پاتلوفمورال به طور داوطلبانه شرکت کردند و در یکی از 3 گروه تمرین اکستنشن ایزوکینتیک مبتنی بر تقویت انتخابی عضله پهن داخلی مایل، تمرین تقویت عمومی عضله چهار سر و کنترل به طور تصادفی قرار گرفتند. این تمرینات به مدت 8 هفته اجرا گردید. آمپلی تیود عضلات پهن داخلی مایل و پهن خارجی و نیز نسبت فعالیت پهن داخلی مایل به پهن خارجی قبل و پس از مداخلات تمرینی با استفاده از یک سیستم الکترومایوگرافی 8 کاناله ثبت و محاسبه گردید. تحلیل داده های حاصل با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر صورت پذیرفت.یافته ها: در ابتدای مطالعه آمپلی تیود پهن داخلی مایل، در هر سه گروه کمتر از پهن خارجی (p£0.01) بود، اما پس از مداخلات در گروه تقویت انتخابی بیشتر از پهن خارجی (p=0.01) و در گروه عمومی (p=0.001) و کنترل (p=0.036) کمتر از پهن خارجی به دست آمد. قبل از مداخلات، بین گروه های مختلف تفاوتی وجود نداشت (p>0.05)، ولی پس از مداخلات، آمپلی تیود پهن داخلی مایل و نسبت فعالیت پهن داخلی مایل به پهن خارجی در گروه انتخابی بیشتر از گروه عمومی و کنترل (p£0.001) و آمپلی تیود پهن خارجی در گروه عمومی بیشتر از گروه انتخابی و کنترل بود (p£0.01).نتیجه گیری: براساس یافته های پژوهش حاضر، می توان تمرین اکستنشن ایزوکینتیک در حداکثر چرخش خارجی تیبیا و در نزدیکی فول اکستنشن زانو را به عنوان تمرینی مناسب برای بهبود نسبت فعالیت الکتریکی پهن داخلی مایل به پهن خارجی و کاهش ایمبالانس بین آمپلی تیود عضلات پهن داخلی و خارجی برای مبتلایان به این سندروم پیشنهاد نمود.

هدف: تحلیل راه رفتن در سال های اخیر، بسیار مورد توجه قرار گرفته است. شاخص هایی از قبیل سرعت، سن و جنسیت همگی روی معیارهای راه رفتن تاثیر دارند. هدف این پژوهش، مقایسه الگوی فعالیت الکترومایوگرافی عضلات دومفصلی زانو بین جوانان و سالمندان در سرعت های مختلف راه رفتن است.روش بررسی: روش تحقیق حاضر، روش علی-مقایسه ای است که در آن، تعداد 15 مرد سالمند و 15 مرد جوان سالم به صورت موارد در دسترس انتخاب گردید. فعالیت الکتریکی عضلات راست رانی، دوسررانی، نیم وتری و دوقلو، در حین راه رفتن با سرعت خودانتخابی (100%)، کند (80%) و سریع (120%) در یک مسیر 10 متری با استفاده از یک سیستم الکترومایوگرافی، ثبت گردید. فعالیت الکتریکی عضلات به صورت ریشه میانگین مجذورات (RMS) با آزمون های تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و توکی در نرم افزار SPSS نسخه 18 مقایسه شد.یافته ها: مطابق نتایج، RMS عضلات راست رانی در مرحله میانه ایستایش (p<0.01) و دوقلو در مرحله انتقال وزن (p=0.02) در سالمندان در همه سرعت های راه رفتن بیشتر از جوانان بود و در هر دو گروه سنی با افزایش سرعت، افزایش یافت (p<0.10).RMS عضله دوسررانی سالمندان در مرحله انتهای نوسان در سرعت 80%، کمتر از جوانان بود (p=0.01) و با افزایش سرعت راه رفتن، افزایش یافت (p=0.10).RMS عضله سمی تندینوس سالمندان در مراحل انتقال وزن و میانه ایستایش در سرعت 120% بیشتر از جوانان بود (p<0.01) و در هر دو گروه سنی در مرحله نوسان با افزایش سرعت افزایش یافت (p<0.05).نتیجه گیری: بر اساس نتایج این تحقیق، سالمندان هم انقباضی عضلانی بیشتری در اطراف زانو در سرعت بالا و در مرحله میانه ایستایش دارند. این تغییرات وابسته به سن در فعالیت عضلانی، سفتی و پایداری مفصل را طی حمایت یک طرفه افزایش می دهد و احتمالا در کاهش توان مرحله «پیشروی» در راه رفتن های سریع تر دخیل باشد.

هدف: تعیین ویژگی های روان سنجی نسخه فارسی پرسشنامه «کیفیت زندگی افراد ناتوان سازمان بهداشت جهانی» در سالمندان ایرانی مبتلا به ناتوانی، هدف اصلی این پژوهش است.روش بررسی: در مقاله حاضر، با استفاده از روش روان سنجی کلاسیک به بررسی روایی و پایایی «پرسشنامه سنجش ناتوانی سازمان بهداشت جهانی» در سالمندان مبتلا به ناتوانی پرداخته شد. در بررسی روایی محتوایی، از دو روش «لاوشه» و «والتس و بازل» استفاده شد. طی نمونه گیری در دسترس، 205 سالمندی که نمره «پرسشنامه سنجش ناتوانی سازمان بهداشت جهانی» آنها از 4 بیشتر شده بود، به منظور بررسی روایی سازه از نوع همگرا با پرسشنامه 12-SF و روایی ملاکی از نوع مقایسه گروه های شناخته شده (سن، جنس، گزارش فرد از وضعیت سلامتی و ناتوانی خود، تاثیر ناتوانی) پرسشنامه را تکمیل کردند. برای تعیین پایایی درونی و آزمون-بازآزمون به ترتیب از آلفای کرونباخ و ضریب همبستگی درون رده ای (ICC) و برای تحلیل نتایج از نرم افزار SPSS نسخه 20 استفاده شد.یافته ها: در بررسی روایی محتوایی طبق روش لاوشه و والتس و بازل برای همه آیتم ها نمره قابل قبولی به دست آمد. بین پرسشنامه WHOQOL-DIS و 12-SF غیر از بعد اجتماعی (p=0.13) همبستگی قابل قبولی (p<0.001) وجود داشت. ضریب همبستگی درون رده ای (ICC) برای نمره ابعاد پرسشنامه و نمره کل بیشتر از 0.70 بود. آلفای کرونباخ به منظور بررسی همخوانی درونی پرسشنامه برای کلیه ابعاد به جز بعد اجتماعی بالای 0.70 بود. مقایسه بین گروه های شناخته شده، حاکی از وجود تمایز بین جنسیت، وضعیت ناتوانی و سلامتی در بین سالمندان است (p<0.001).نتیجه گیری: بر اساس یافته های این پژوهش، به نظر می رسد که پرسشنامه «کیفیت زندگی افراد ناتوان سازمان بهداشت جهانی» از روایی ظاهری، محتوایی، سازه، ملاکی و پایایی قابل قبولی در سالمندان مبتلا به ناتوانی برخوردار باشد؛ بنابراین، می توان از این پرسشنامه در تحقیقات مربوط به کیفیت زندگی سالمندان مبتلا به ناتوانی استفاده نمود.

هدف: هدف از تحقیق حاضر مقایسه ثبات عملکردی شانه دست برتر و غیربرتر در دو گروه سالم و دارای ناپایداری قدامی شانه بود.روش بررسی: در این مطالعه علی-مقایسه ای، 28 والیبالیست زن دانشجو 20 تا 25 سال در دو گروه 14 نفره با و بدون ناپایداری قدامی شانه به صورت هدفمند انتخاب شدند و از سمت برتر و غیر برتر افراد آزمون ثبات عملکردی اندام فوقانی گرفته شد. پس از محرز شدن طبیعی بودن توزیع داده ها توسط آزمون کولموگروف-اسمیرنوف، از آزمون تی زوجی برای مقایسه دست برتر و غیربرتر و آزمون تی مستقل برای مقایسه نتایج دو گروه توسط نرم افزار SPSS نسخه 20 در سطح معنی داری 0.05 استفاده شد.یافته ها: بیشترین نتایج نمره ترکیبی آزمون به ترتیب در اندام غیربرتر افراد سالم، اندام برتر افراد سالم، اندام غیربرتر افراد آسیب دیده و اندام برتر (آسیب دیده) افراد آسیب دیده مشاهده شد. در گروه سالم تفاوت معنی داری بین ثبات عملکردی اندام برتر و غیربرتر مشاهده نشد (p£0.05)، در صورتی که ثبات اندام غیربرتر گروه آسیب دیده به طور معنی داری بهتر از ثبات اندام برتر یا به عبارتی اندام آسیب دیده بود (p£0.05). در تمامی جهات، ثبات اندام آسیب دیده نسبت به ثبات اندام برتر افراد سالم کاهش معنی داری داشت، در حالی که جز در جهت فوقانی-جانبی سمت غیربرتر دو گروه با یکدیگر تفاوت معنی داری نداشتند.نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش حاضر ثبات عملکردی در شانه آسیب دیده دانشجویان والیبالیست دارای ناپایداری شانه نسبت به شانه سالم آن ها و شانه برتر افراد سالم کمتر بوده بنابراین توصیه می شود تمرینات ثبات دهنده به ویژه در زنجیره حرکتی بسته در برنامه تمرینی این افراد قرار گیرد.

هدف: هدف از مطالعه مذکور ترجمه، انطباق فرهنگی و بررسی روایی صوری و همگرای چک لیست ارزیابی سریع تنش اداری روسا به زبان فارسی است.روش بررسی: مطالعه توصیفی حاضر از نوع پیمایشی است که مطابق با روش IQOLA انجام شد. روش نمونه گیری به صورت در دسترس بود که نسخه ترجمه شده روی 100 نفر از کارکنان اداری مورد ارزیابی قرار گرفت. در این مطالعه به منظور بررسی روایی همگرا از چک لیست رولا و برای بررسی همبستگی بخش های این دو چک لیست از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. روایی صوری چک لیست طی دو مرحله، ابتدا با نظرسنجی از 5 فرد متخصص در زمینه فیزیوتراپی، کاردرمانی و ارگونومی و سپس ارزیابی چک لیست توسط 9 نفر ارگونومیست صورت گرفت. تحلیل داده نیز با نرم افزاز SPSS نسخه 19 انجام شد.یافته ها: نتایج نشان داد که در مجموع ترجمه عبارت و جملات پرسشنامه آسان و کیفیت ترجمه (شامل وضوح ترجمه، کاربرد زبان مشترک، یکسانی مفهومی و کیفیت کلی ترجمه) عبارات و جملات پرسشنامه مطلوب بود. در ادامه، اعتبار صوری نسخه فارسی پرسشنامه مورد بررسی قرار گرفت و منجر به تغییراتی در مواردی از بخش ها و چیدمان ظاهری چک لیست گردید. در این بررسی ضریب همبستگی بین نمره کلی چک لیست روسا و چک لیست رولا معنادار بود (r=0.7 و p<0.001).نتیجه گیری: نسخه فارسی چک لیست روسا برای ارزیابی سریع تنش اداری در بین جوامع ایرانی از روایی لازم برخوردار است.

هدف: گردن درد یکی از شایع ترین اختلالات عضلانی اسکلتی است. یکی از عوارض گردن درد مزمن، تغییر ساختار و عملکرد عضلات گردنی است. با توجه به اینکه اندازه گیری ضخامت عضله، معیار مناسبی برای ارزیابی تغییرات ساختاری عضله محسوب می شود؛ ازاین رو، این مطالعه با هدف بررسی ضخامت عضلات اکستانسور گردنی در افراد مبتلا به گردن درد مزمن غیراختصاصی و سالم به منظور بررسی تفاوت ساختاری بین دو گروه با استفاده از اولتراسونوگرافی انجام گرفت.روش بررسی: در این مطالعه علی-مقایسه ای، 30 داوطلب زن (15 زن مبتلا به گردن درد مزمن غیراختصاصی و 15 زن سالم) شرکت کردند. تصویربرداری اولتراسونوگرافی در سطح مهره چهارم گردنی، از عضلات اکستانسور گردن شامل مالتی فیدوس، سمی اسپاینالیس سرویسیس، سمی اسپاینالیس کپیتیس، اسپلنیوس کپیتیس و تراپزیوس فوقانی، در حالت استراحت انجام شد. به منظور مقایسه ضخامت عضلات بین دو گروه از آزمون t مستقل استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 20 انجام گرفت.یافته ها: ضخامت عضلات مالتی فیدوس و سمی اسپاینالیس سرویسیس در گروه بیمار نسبت به گروه سالم کمتر بود p=0.01، p=0.03). ضخامت عضلات سمی اسپاینالیس کپیتیس، اسپلنیوس کپیتیس و تراپزیوس فوقانی بین دو گروه تفاوت معناداری نداشت (p>0.05).نتیجه گیری: کاهش ضخامت دیده شده در عضلات مالتی فیدوس و سمی اسپاینالیس سرویسیس در افراد مبتلا به گردن درد، بیانگر آتروفی و ضعف اکستانسورهای عمقی گردن است. با توجه به اینکه آتروفی در عضلات سطحی مشاهده نشد؛ بنابراین، به نظر می رسد درمان این بیماران باید متمرکز بر تمرین درمانی عضلات عمقی باشد.

مقدمه: اختلال گفتار و زبان وقتی در دوران کودکی رخ دهد، پیامدهای سنگین آن به زودی در زندگی کودک نمایان خواهد شد به تدریج با عبور از دوره بحرانی رشد زبان، یعنی سه سال اول زندگی، از تاثیر مثبت تحریکات محیطی بر رشد و تکامل گفتار و زبان کاسته می شود.شناسایی زود هنگام کودکان در معرض خطر اختلالات تکاملی گفتار و زبان و یا کودکانی که در مراحل ابتدایی تاخیر تکاملی خود قرار دارند، و فراهم نمودن خدمات مداخله به هنگام و پیشگیری ثانویه از معلولیت های ناشی از این اختلالات بسیار ضروری است. این مطالعه با هدف تدوین و دستیابی به دستورالعمل ها (پروتکلها)ی مدون مداخلات زودرس برای اختلالات تکامل گفتار و زبان کودکان ایرانی، طراحی و اجرا شد.روش بررسی: این مطالعه دو فاز اصلی (مروری و کیفی) داشت. در فاز مروری، ابزار جمع آوری داده ها، موتورهای جستجو بخصوص آنهایی که محل جمع آوری مطالعات مرور سیستماتیک و یا گایدلاینها می باشند بودند.در فاز کیفی، ابزار و روش جمع آوری داده ها برگزاری بحث های متمرکز گروهی و برگزاری راندهای دلفی مکرر با 20 نفر افراد متخصص و صاحب نظر که به صورت هدفمند انتخاب شدند، در ساب گروههای 7 گانه بود.یافته ها: نتایج این پروژه تحقیقی به صورت هفت بسته مداخله (پیوست) به تفکیک حوزه های اختلالات پیش زبانی، رشدی زبان، کم شنوایی، آوایی-واجی، بلع، گفتارفلجی و ناروانی، ارائه شده است.نتیجه گیری: اکثر مطالعات انجام گرفته در خصوص کودکان دچار اختلالات گفتار و زبانی در دنیا موید ضرورت وجود برنامه های آموزش زبان و تمرینات ادراک شنوایی می باشند و بر موثر بودن آنها دلالت دارند ولی غالبا به چگونگی انجام این برنامه ها به شکل مبسوط نمی پردازند. تا قبل از مطالعه حاضر پروتکل منسجم و نظام مند فارسی، بومی و مبتنی بر شواهد که مورد تایید جمعی از متخصصین ذیربط باشد، جهت مداخلات درمانی و توانبخشی کودکان دچار اختلالات گفتار و زبانی در ایران موجود نبود. به دلیل تفاوت های زبان شناختی در میان زبان های مختلف دنیا، و نیز تفاوت های احتمالی مراحل رشد گفتار و زبان در کودکان مختلف دنیا، امکان استفاده مستقیم از منابع خارجی نیز وجود نداشت و نهایتا نیاز به چنین دستورالعمل های بومی به طور چشمگیری احساس می شد.