قابلیت استراتژیک سازمان ظرفیتی پیچیده و چند سطحی است و ضمن نیاز به مهارت های محیط پژوهی و ارتباطی قوی، می تواند به بهبود عملکرد سازمان و دریافت بازخور با کیفیت از محیط منجر شود. این پژوهش با هدف بررسی تأثیر 2 قابلیت استراتژیک یعنی حس گری محیط و کارآفرینی محوری بر عملکرد سازمانی و همچنین بررسی و تبیین نقش هوشمندی اجتماعی به عنوان متغیر میانجی در رابطة مذکور، در 2 سکانس کیفی و کمی طراحی و اجرا گردید. در مرحله کیفی، داده ها با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و مصاحبه با جامعه آماری گردآوری و به روش مدل سازی معادلات تفسیری به منظور توسعه مدل پژوهشی تجزیه و تحلیل شدند. در مرحله کمی و برای توسعه فرضیات پژوهش و آزمون اعتبار مدل، از مدل سازی معادلات ساختاری با روش حداقل مربعات جزئی استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش، پرسنل شعب مختلف بانک قوامین در شهر تهران است که به روش گلوله برفی نمونه گیری شدند. نتایج نشان داد بهبود عملکرد سازمان ها بر دو مقوله متکی است؛ خلاقیت و شایستگی. همچنین یافته ها حاکی از آن بود که تعامل قابلیت های استراتژیک و هوشمندی اجتماعی از طریق خلاقیت و شایستگی به ارتقاء عملکرد سازمان منجر می گردد.