مجله دانشکده پزشکی اصفهان
سال:1398 | دوره:37 | شماره:527 |تعداد مقالات:5

مقدمه: بیماری مزمن انسدادی ریه (Chronic obstructive pulmonary disease یا COPD) نوعی بیماری انسدادی ریوی است که با انسداد مسیر هوایی به صورت مزمن مشخص می شود. هدف از انجام این مطالعه، تشخیص مولکولی Haemophilus influenzae، در بیماران مبتلا به بیماری انسداد ریوی مزمن بود. روش ها: تعداد 100 نمونه از ترشحات تنفسی بیماران مبتلا به COPD جمع آوری شد. شناسایی مولکولی Haemophilus influenzae با استفاده از پرایمرهای اختصاصی در مقابل کیت استاندارد به روش واکنش زنجیره ای پلیمراز (Polymerase chain reaction یا PCR) انجام شد. یافته ها: 10 نفر از 100 نفر با روش کیت و 8 نفر از 100 نفر در PCR با استفاده از پرایمرهای اختصاصی از نظر باکتری Haemophilus influenzae مثبت بودند. نتیجه گیری: آزمایش های مولکولی مانند PCR، به دلیل داشتن حساسیت، دقت بالا و صرفه جویی در زمان، روش مناسبی جهت مقاصد تشخیصی باکتری Haemophilus influenzae در بیماران مبتلا به انسداد ریوی مزمن می باشد

مقدمه: درحین عمل جراحی، تیم جراحی در تماس با پاتوژن های عفونی و بیماری زا می باشند. دستکش های جراحی، به عنوان یکی از وسایل حفاظت شخصی، از انتقال آلودگی بین اعضای تیم جراحی و بیمار جلوگیری می کند که اهمیت این مساله در اعمال جراحی ارتوپدی به دلیل وجود وسایل تیز و برنده، بیشتر است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی فراوانی آسیب دیدگی دستکش های جراحی و شناسایی علل این آسیب دیدگی ها، در اعمال جراحی ارتوپدی بود. روش ها: در این مطالعه ی توصیفی-تحلیلی، از مجموع 32 عمل جراحی (16 مورد دست و 16 مورد پا)، 384 عدد دستکش جراحی با روش نمونه گیری آسان انتخاب و بررسی شد. نمونه ها، از اعمال جراحی پلاک گذاری ارتوپدی دست و پا در اتاق عمل ارتوپدی و اعصاب بیمارستان آیت اله کاشانی اصفهان در تابستان 1395 گرفته شدند. به منظور بررسی میزان آسیب دیدگی دستکش های جراحی، از روش نشت آب استفاده شد. ابزار گرداوری داده ها، چک لیست محقق ساخته بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون های آمار توصیفی و تحلیلی استفاده گردید و داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS واکاوی گردید. یافته ها: از 384 دستکش مورد مطالعه، 103 مورد (8/26 درصد) دچار آسیب دیدگی شده بود. میزان آسیب دیدگی در اعمال جراحی پلاک گذاری دست (192 مورد) برابر 36 مورد (8/18 درصد) و در اعمال پلاک گذاری پا (192 مورد) برابر 67 مورد (9/34 درصد) بود. 3/33 درصد از دستکش ها در اعمال جراحی دست و 3/34 درصد در اعمال جراحی پا دارای آسیب دیدگی مخفی بودند. بیشترین علت آسیب آشکار دستکش های جراحی نیز تماس با بافت های ضخیم و استخوانی بیماران بود. نتیجه گیری: توجه به این که میزان آسیب دیدگی دستکش ها در اعمال جراحی پلاک گذاری ارتوپدی بالا می باشد، تعویض دستکش ها در حین عمل، می تواند باعث کاهش احتمال انتقال آلودگی بین اعضای تیم جراحی و بیماران گردد. با توجه به این که بیشترین عامل آسیب زننده به دستکش های جراحی، نسوج ضخیم و استخوانی بدن بیمار بود، پیشنهاد می شود افراد تیم جراحی در هنگام تماس با این بافت ها، بیشتر احتیاط کنند.

مقدمه: به تازگی، توجه زیادی به سمت تاثیرات تماس پره ناتال با سرب معطوف گردیده است. با توجه به شیوع بالای زایمان زودرس و عوارضی که به دنبال آن برای نوزادان ایجاد می شود، مطالعه ی حاضر با هدف بررسی سطح خونی سرب در مادران باردار و ارتباط آن با زایمان زودرس انجام شد. روش ها طی یک مطالعه ی توصیفی-تحلیلی مقطعی، از 63 خانم با زایمان زودرس و 63 خانم با بارداری Term، حین زایمان توسط پرستار نمونه ی خون گرفته شد. آزمایش های مورد نظر انجام و نتایج بین دو گروه مقایسه شد. سایر داده های جمع آوری شده، شامل سن، جنس، دور سر، قد و وزن بود. یافته ها وزن نوزادان در گروه های Term و زودرس به ترتیب 10/70 ± 80/2000 و 80/35 ± 44/3239 گرم، قد نوزادان به ترتیب 10/0 ± 46/50 و 40/0 ± 00/44 سانتی متر و دور سر نوزادان به ترتیب 10/0 ± 47/34 و 30/0 ± 49/31 سانتی متر بود. سطح خونی سرب (Blood lead level یا BLL) مادران در گروه های Term و زودرس به ترتیب 10/0 ± 05/2 و 10/0 01/3 میکروگرم/دسی لیتر بود (040/0 = P). نتیجه گیری سطح خونی سرب در مادران با زایمان زودرس، به طور معنی داری بالاتر از مادران با بارداری Term بود.

مقدمه: واریانت های ژنتیکی می توانند با تاثیر بر بیان MicroRNA (MIR)ها، موجب تغییر بیان ژن های هدف آن ها شوند و به دنبال آن، شانس ابتلا به سرطان را افزایش دهند. هدف از انجام مطالعه ی حاضر، بررسی ارتباط پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی شایع ژن MIR196A2 با احتمال ابتلا به سرطان پروستات (Prostate cancer یا PCa) در استان چهارمحال و بختیاری بود. روش ها: در این مطالعه ی مورد-شاهدی، 99 بیمار در گروه مورد و 100 فرد سالم در گروه شاهد وارد شدند. از تمام شرکت کنندگان، 5 سی سی خون وریدی تهیه و DNA آن ها به روش فنل کلروفرم استخراج گردید. پرایمر اختصاصی برای پلی مورفیسم rs11614913 طراحی و کلیه ی افراد با روش High resolution melt (HRM) تعیین ژنوتیپ شدند. تعادل Hardy-Weinberg برای ژنوتیپ ها با استفاده از آزمون آماری 2χ بررسی شد و ارتباط بین ژنوتیپ های مختلف و خطر ابتلا به سرطان پروستات نیز با استفاده از آزمون Logistic regression بررسی گردید. یافته ها: از میان 99 بیمار، 68 بیمار به PCa و 31 نفر به هایپرپلازی خوش خیم پروستات (Benign prostatic hyperplasia یا BPH) مبتلا بودند. آزمون Logistic regression نشان داد افراد با ژنوتیپ CC در مقایسه با افراد ناقل آلل T (TT + CT)، شانس بالاتری برای ابتلا به سرطان پروستات دارند (08/1 = Odd ratio یا OR). تجزیه و تحلیل فراوانی آللی نیز نشان داد که آلل C نسبت به آلل T، 30/1 برابر احتمال ابتلا به سرطان پروستات و هایپرپلازی خوش خیم پروستات افزایش می دهد. نتیجه گیری: آلل C در پلی مورفیسم rs11614913 باعث افزایش خطر ابتلا به سرطان پروستات در مردان استان چهارمحال و بختیاری می گردد. از آن جایی که این پلی مورفیسم درون ژن MIR196A2 قرار دارد، سنجش بیان این ژن و ژن های هدف آن در مبتلایان به سرطان پروستات، می تواند ارزشمند باشد.

مقدمه: خواب یکی از مهم ترین نیازهای فیزیولوژیک در چرخه ی شبانه روزی و زیست محیطی و بخش مهمی از کیفیت زندگی به شمار می رود. به منظور ارزیابی وضع موجود برای مداخلات ارتقای سلامت، پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط کیفیت خواب و توانایی شغلی در کارمندان انجام شد. روش ها: در این مطالعه ی مقطعی، کارمندان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان به روش نمونه گیری تصادفی آسان انتخاب شدند و پرسش نامه های ترجمه و معتبر شده ی استاندارد کیفیت خواب Pittsburgh (Pittsburgh Sleep Quality Index یا PSQI) (حاوی سوالات تاخیر، طول مدت، اثربخشی خواب، اختلالات خواب، مصرف داروی خواب آور و اختلال عملکرد روزانه) و شاخص توانایی شغلی (Work Ability Index یا WAI) (در ابعاد توانایی جسمی، فکری، بیماری، غیبت از کار، پیش بینی توانایی دو سال آینده و. . . ) را تکمیل کردند. پاسخ ها جمع زده شد که جمع نمره ی PSQI کمتر از 5 نشان دهنده ی کیفیت خواب مطلوب و بیشتر از 5 بیانگر کیفیت خواب نامطلوب بود (نمره ی بالاتر کیفیت پایین تر خواب را نشان داد). یافته ها: 120 کارمند با میانگین سنی 27/7 ± 28/42 سال مورد بررسی قرار گرفتند. شاخص توانمندی شغلی عالی، خوب و متوسط در مردان به ترتیب 8/27، 0/41 و 2/31 درصد و در زنان 5/28، 5/49 و 0/22 درصد به دست آمد. میانگین نمره ی کیفیت خواب 38/2 ± 36/4 بود. ارتباط معنی داری بین کیفیت خواب و WAI کارمندان مشاهده شد. سن کارمندان با کیفیت خواب رابطه ی معنی داری را نشان داد، اما میان کیفیت خواب و میزان WAI با جنسیت، محل کار و وضعیت تاهل کارمندان ارتباط معنی داری وجود نداشت. نتیجه گیری: کیفیت خواب گروه مورد مطالعه تا حدودی پایین بود. در افرادی که کیفیت خواب خوبی ندارند، توانایی و عملکرد شغلی پایین می آید که می تواند کیفیت خواب علت آن باشد یا تحت تاثیر عامل دیگری هر دو متغیر تغییر کرده باشد. تحقیقات بیشتر درباره ی علل کاهش کیفیت خواب و مداخلات اصلاح آن در زمینه ی زمان، مدت، آرامش در خواب و بیدار شدن پیشنهاد می شود.