مجله دانشکده پزشکی
سال:1397 | دوره:76 | شماره:9 |تعداد مقالات:10

هپاتیت B یک بیماری تهدید کننده حیات است که کبد را تحت تاثیر قرار می دهد. تظاهرات بالینی بیماری از فرم بدون علامت تا عوارض شدید مانند سرطان کبد و سیروز متفاوت است. باوجود در دسترس بودن واکسن و دارو، این بیماری هنوز یک مشکل بزرگ برای سلامتی انسان در سرتاسر جهان باقی مانده است. هپاتیت B بسیار مسری بوده و از طریق خون و مایعات آلوده، مادر به جنین، استفاده از سوزن آلوده و تماس جنسی با فرد آلوده منتقل می شود. ویروس هپاتیت B به کمک رسپتور سدیم توروکولات کوترانسپورتینگ پلی پپتید (NTCP) وارد هپاتوسیت ها شده و با تکثیر در این سلول ها باعث اختلال در عملکرد کبد می شود. در واقع آسیب های کبدی نتیجه تکثیر ویروس و فعال شدن سیستم ایمنی به ویژه سلول های T سایتوتوکسیک اختصاصی ویروس است. سلول های CTL و CD4Th1 از طریق کشتن سلول های آلوده و تحریک تولید سایتوکین های ضد ویروسی تکثیر ویروس را کنترل می کنند. از طرفی عمکلرد این سلول ها در افرادی که به شکل موفق ویروس را حذف می کنند بسیار قوی می باشد، در مقابل در افراد مبتلا به عفونت های مزمن این دسته از سلول ها تضعیف شده اند. بسیاری از مطالعات نشان داده است که چالش اصلی در حذف کامل ویروس مربوط به حضور Covalently closed circular DNA (cccDNA) است. این ساختار در فرآیند سیکل تکثیری ویروس تولید شده و به مدت طولانی در داخل سلول میزبان باقی مانده و به عنوان الگویی برای تولید Pre-genomic RNA و تکثیر ویروس عمل می کند. تاکنون هیچ داروی ضد ویروسی نتوانسته این ساختار را از بین ببرد.

زمینه و هدف پلی مورفیسم ژنتیکی یا چند شکلی ژنتیکی مسئول تفاوت های فردی است. پلی مورفیسم به عنوان یک فاکتور اصلی و مهم در رابطه با بیماری های پیچیده با اتیولوژی یا سبب شناسی ناشناخته و همچنین سرطان مطرح می باشد. پژوهش کنونی با هدف بررسی ژن های دو گیرنده بتا2 و بتا3 سیستم آدرنرژیک در زنان مبتلا به تخمدان پلی کیستیک صورت گرفته است. روش بررسی این مطالعه مقطعی بر روی 200 بیمار مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک در بیمارستان امام خمینی (ره) تهران، درمانگاه نازایی ولیعصر (عج) بین سال های 1394 تا 1396 انجام شد. بررسی پلی مورفیسم بر روی کدون های 16، 27، 113 و 164 از ژن گیرنده بتا2 و کدون 64 اگزون یک ژن گیرنده بتا3 آدرنرژیکی انجام شد. یافته ها بررسی کدون های گیرنده بتا2 نشان داد که تنها در کدون 164 گیرنده بتا2 آدرنرژیکی پلی مورفیسم (44/4%) رخ داده که یافته بین دو گروه بیمار و شاهد معنادار می باشد. نسبت هموزیگوت و هتروزیگوت نیز در دو گروه تفاوت معناداری را نشان داد. پلی مورفیسم اگزون یک در کدون 64 که اسید آمینه تریپتوفان را کد می نماید، نیز نشان می دهد که نوکلوتید T به C تغییر یافته است. نتیجه گیری نتایج این بررسی نشان می دهد که تنها پلی مورفیسم کدون 164 (Thr164Ile) ژن گیرنده بتا2 و پلی مورفیسم ژن گیرنده بتا3 Thr164Ile 64 (rs 4994) با سندرم تخمدان پلی کیستیک همراهی می نماید. بنابراین دو کدون نامبرده از دو گیرنده بتا2 و بتا3 آدرنرژیکی می توانند ریسک یا خطر ابتلا به تخمدان پلی کیستیک را در زنان بالا ببرد.

زمینه و هدف: رویکرد درمانی آمپیم به دنبال عفونت های ریوی، به ویژه در مرحله دوم، مورد اختلاف است. بنابراین پژوهش کنونی با هدف مقایسه ی اثر درناژ ساده با لوله سینه و دبریدمان جراحی در درمان آمپیم پس از پنومونی عارضه دار انجام گردید. روش بررسی: پژوهش کنونی یک کارآزمایی آینده نگر تصادفی است که از فروردین 1382 تا مهر 1394 در بخش جراحی قفسه سینه بیمارستان های امام خمینی (ره) تبریز و شریعتی اصفهان انجام شد. 104 بیمار مبتلا به مرحله دوم آمپیم، به دو گروه 52 نفری تقسیم و گروه اول به روش لوله سینه ساده و گروه دوم به روش جراحی توراکوسکوپی و یا توراکوتومی درمان شدند. داده های فردی و سابقه پزشکی و همچنین عوارض، عود و موربیدیتی در دو فرم ثبت گردید. یافته ها: میانگین سنی بیماران گروه اول 11/13± 48/17 و گروه دوم 13/58± 46/21 سال بود و بیشتر آن ها، میانسال بودند. تعداد مردان در هر دو گروه بیشتر از زنان بود. 44/23% بیماران در گروه اول و 38/46% بیماران در گروه دوم، سابقه مصرف سیگار داشتند. مدت بستری (0/005P=) و داشتن لوله سینه (0/004P=) و طول زمان اقدامات درمانی (0/005P=) در گروه دوم به طور معناداری بیشتر از گروه اول بود. میزان عوارض (0/172P=) و عود مجدد (0/324P=) نیز در گروه دوم به طور غیرمعنادار بیشتر از گروه اول بود. عوارض پس از یک هفته در گروه اول به طور غیرمعنادار بیشتر از گروه دوم بوده است (0/690P=)، ولی عوارض پس از یک ماه در هر دو گروه برابر بود (1P=). نتیجه گیری: مدت بستری بودن، مدت داشتن لوله سینه و طول زمان اقدامات درمانی در درناژ ساده با لوله سینه کمتر از جراحی (توراکوسکوپی یا توراکوتومی) بوده است و درناژ ساده با لوله سینه روش موثرتر در درمان بیماران مبتلا به آمپیم مرحله دوم پس از پنومونی عارضه دار می باشد.

زمینه و هدف: شناخت بهترین گونه از گیاهان دارویی و استخراج ماده موثر، می تواند در پیشگیری از بیمارهای دهان و دندان موثر واقع شود. پنیرک Malva sylvestris L. از جمله این گیاهان می باشد. آنتوسیانین و دیگر ترکیبات گیاه پنیرک دارای خواص ضدباکتریایی هستند. هدف این مطالعه بررسی آزمایشگاهی اثر آنتی باکتریال عصاره گیاه پنیرک بر استرپتوکوکوس موتانس و مقایسه آن با اثر کلروهگزیدین 0/12% بود. روش بررسی: این مطالعه تجربی از بهمن 1394 تا مهر 1395 در بخش میکروبیولوژی دانشگاه علوم پزشکی ایران انجام پذیرفت. عصاره متانولی-آبی از گیاه پنیرک به روش عصاره گیری گرم به دست آمد. پلی فنول ترپنویید، ساپونین، انتوسیانین ها و ترکیبات مهم دیگر با روش کروماتوگرافی لایه نازک استخراج گردید. اثر حساسیت ضد میکروبی گیاه پنیرک در رشد استرپتوکوکس موتانس، مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: عصاره در غلظت های مختلف (mg/ml 16-8-4-2) اثرات پیشگیری کننده ای بر باکتری ها داشتند و با کلروهگزیدین تجویز شده رایج در دندانپزشکی مقایسه شدند. هاله عدم رشد در مقابل استرپتوکوکس موتانس با میانگین mm 1/66 نشان داد، حداقل غلظت جلوگیری کننده در مقابل استرپتوکوکس موتانس برابر با mg/ml 2 بود. وجود پلی فنل های تروپنوییدها ساپونین به وسیله کروماتوگرافی لایه نازک با عملکرد بالا (HPTLC) مشخص گردید. این خاصیت از وجود ترکیبات پلی فنلی گیاه که با آنالیز انگشت نگاری شناسایی گردید، در مقایسه با کلروهگزیدین به عنوان گلد استاندارد از حساسیت کمتری برخوردار بود. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه در شرایط آزمایشگاهی نشان داد، عصاره آبی-متانولی گیاه پنیرک فعالیت ضد میکروبی موثر بر روی باکتری استرپتوکوکوس موتانس دارد.

زمینه و هدف: با توجه به عوارض جنینی و مادری دیابت، کاهش شیوع دیابت و درمان مناسب آن خیلی مهم می باشد. رابطه بین کمبود ویتامین D و دیابت نوع دو گزارش شده است. داده های اندکی در زمینه ارتباط بین سطح ویتامین D سرم و خطر دیابت بارداری وجود دارد. هدف از این مطالعه تعیین ارتباط مقادیر ویتامین D و دیابت بارداری بود. روش بررسی: این مطالعه از نوع مورد-شاهدی در مراکز بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه از خرداد 1394 تا فروردین 1395 انجام شد. 100 زن باردار مبتلا به دیابت بارداری و 100 زن باردار سالم با روش نمونه گیری غیرتصادفی و در دسترس وارد مطالعه شدند. سپس مقادیر ویتامین D اندازه گیری و به سه سطح تقسیم بندی شد. کمتر از ng/ml 20 به عنوان کمبود، بین ng/ml 30-20 به عنوان سطح ناکافی و بیشتر از ng/ml 30 به عنوان سطح مناسب ویتامین D در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین سن در گروه مطالعه 5± 30/31 سال و در گروه کنترل 4/95± 28/83 سال بود (0/06P=). سطوح ویتامین D در افراد مبتلا به دیابت بارداری و شاهد به ترتیب ng/ml 4/76± 7/25 و ng/ml 11/93± 16/12 بود که در افراد دیابت بارداری پایین تر از گروه کنترل بوده است (0/01P=). کمبود شدید ویتامین D در گروه دیابت بارداری 34% و در گروه کنترل 27% مشاهده شد (0/0001P<). نتیجه گیری: در این مطالعه بیشتر بیماران کمبود ویتامین D داشتند و در گروه دیابت بارداری کمبود ویتامین D به طور معناداری بیشتر از گروه کنترل مشاهده شد.

زمینه و هدف: بر اساس مطالعات انجام گرفته، استفاده از مورفین اینتراتکال جهت عمل سزارین، روش استاندارد طلایی جهت القای بی دردی مناسب معرفی گردیده است. با این وجود، این شیوه عوارض جانبی مختلفی مانند تهوع و استفراغ، احتباس ادراری، دپرسیون تنفسی و به ویژه خارش را به دنبال دارد. در این مطالعه برآنیم تا تاثیر پروفیلاکتیک پرومتازین عضلانی را بر عوارض ناشی از مورفین اینتراتکال، به ویژه خارش را مورد بررسی قرار دهیم. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی گذشته نگر، داده های پرونده های پزشکی 2000 زن باردار کاندید سزارین در بیمارستان بهمن تهران، بین سال های 1387 تا 1392 در دو گروه مورد بررسی قرار گرفت. گروه اول زنانی بودند که جهت سزارین، با استفاده از مورفین اینتراتکال بدون دریافت پرومتازین تحت بی حسی اسپاینال قرار گرفته بودند (گروه کنترل)، و گروه دیگر زنان بارداری که افزون بر دریافت مورفین اینتراتکال، mg 25 پرومتازین عضلانی پس از بی حسی اسپاینال دریافت داشته اند (گروه پرومتازین). درپی آن، داده های گردآوری شده وارد SPSS software, version 22 (IBM SPSS, Armonk, NY, USA) شده و از نظر بروز و شدت خارش، درد و همچنین بروز تهوع و استفراغ در این دو گروه و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها: بروز تهوع (0/025P=) و استفراغ (0/046P=) اختلاف معناداری بین دو گروه مورد مطالعه داشته است. میانگین شدت درد براساس معیار Numeric rating scale (NRS) در دو گروه برابر بود. بروز عارضه ی خارش از نظر آماری در دو گروه برابر بوده است (0/302P=)، اما شدت خارش تفاوت آماری آشکاری بین دو گروه داشت (0/001P=). نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه، استفاده ی پروفیلاکتیک از داروی پرومتازین عضلانی به میزان mg 25 تاثیری در بروز خارش ندارد، اما می تواند بر عوارض ناخواسته مورفین اینتراتکال از جمله کاهش بروز تهوع و استفراغ و نیز کاهش محسوس شدت خارش و همچنین عدم تداخل با فعالیت بی دردی مورفین اینتراتکال سودمند باشد.

زمینه و هدف: سیستاتین C به عنوان یک مهارکننده ی پروتئاز سیستیین توسط تمامی سلول های هسته دار در یک سطح ثابت ترشح و تولید می شود. هدف از پژوهش کنونی بررسی ارتباط بین سطوح سرمی سیستاتین C با پدیده ی جریان آهسته کرونری و شاخص توده ی بدن در مردان بود. روش بررسی: پژوهش توصیفی-تحلیلی کنونی بر روی بیماران مرد 34 تا 73 سال مراجعه کننده به بیمارستان سیدالشهدا ارومیه از فروردین 1394 تا اسفند 1395 که به هر علتی برای نخستین بار تحت آنژیوگرافی تشخیصی عروق کرونری قرار گرفته بودند، انجام پذیرفت. 74 بیمار مرد تحت آنژیوگرافی تشخیصی عروق کرونری به عنوان نمونه انتخاب شده و به طور داوطلبانه در این پژوهش شرکت نمودند. ویژگی های دموگرافیک شامل سن، قد، وزن، شاخص توده ی بدن تمامی بیماران گردآوری و ثبت شد. بیماران با سیستم آنژیوگرافی متحرک از نظر جریان خون کرونری بررسی شدند که به صورت کمی و با شمارش چارچوب تصحیح شده ی ترومبولیز در انفارکتوس میوکارد انجام شد. سطوح سرمی سیستاتین C با دستگاه الایزا از نمونه های خونی حاصل از ورید بازویی اندازه گیری شد. یافته ها: میانگین متغیرهای دموگرافیک و فیزیولوژیک آزمودنی ها عبارتند از سن 9/00± 54/77 سال، قد cm 0/12± 1/74، وزن kg 6/85± 73/13 و شاخص توده ی بدن kg/m2 3/83± 26/98. همچنین نتایج این پژوهش نشان داد که بین سطوح سرمی سیستاتین C با جریان آهسته ی کرونری و شاخص توده ی بدن رابطه معناداری وجود نداشت (به ترتیب 0/871P= و 0/494P=). نتیجه گیری: نتایج این پژوهش بیانگر آن است که سطوح سرمی سیستاتین C با پدیده ی جریان آهسته کرونری و شاخص توده ی بدن در بیماران مرد کاندید آنژیوگرافی 34 تا 73 سال ارتباط معناداری نداشت.

زمینه و هدف: باکتری اشریشیا کلی از مهمترین عوامل عفونی در بیماران تحت بیوپسی پروستات است. هدف از انجام پژوهش کنونی، تایپینگ مولکولی ایزوله های اشریشیاکلی کلونیزه مقاوم به فلوروکینولون و عفونت های ناشی از آن در بیماران تحت بیوپسی پروستات بود. روش بررسی: در این مطالعه کوهورت که از فروردین تا بهمن 1395 در مرکز تحقیقات ارولوژی بیمارستان سینا (تهران) انجام گردید، سواب های رکتال از 158 بیمار مرد پیش از بیوپسی پروستات گردآوری شد. باکتری های گرم منفی مقاوم به سیپروفلوکساسین به همراه پس زمینه فیلوژنتیکی (با استفاده از روش Quadruplex PCR)، شیوع ST131 و ساب کلون های آن (H30 and H30-RX131) در دو گروه ایزوله های اشریشیاکلی کلونیزه و بالینی مورد مقایسه قرار گرفت. یافته ها: از مجموع، 73 بیمار دارای کشت مثبت رکتال برای باکتری های گرم منفی مقاوم به فلوروکینولون بودند که غالب ترین ایزوله اشریشیاکلی بود. بیشترین ایزوله ها در گروه فیلوژنتیک B2 و به دنبال آن به ترتیب در گروه های A، E، C و D، B1 و F قرار داشتند. ایزوله های اشریشیاکلی مقاوم به فلوروکینولون، مقاومت سطح خیلی بالا به آمپی سیلین و تریمتوپریم-سولفامتوکسازول را از خود نشان دادند. به طور کلی، بیشتر ایزوله های اشریشیاکلی مقاوم به چندین آنتی بیوتیک در گروه B2 و با ژنوتایپ ST131 تشخیص داده شد. باوجود افزایش عفونت در میان بیماران کلونیزه با سویه E. coli ST131، تفاوت کمابیش معناداری در شیوع آن در بین دو گروه مشاهده شد (0/06P=). نتیجه گیری: پاتوژن ST131 شیوع بالایی را در کلونیزاسیون رکتال و عفونت های پس از بیوپسی پروستات داشت که مقاومت گسترده ای به آنتی بیوتیک های رایج را نشان داد.

زمینه و هدف: امروزه انواع واکسن ها برای مقابله با بیماری های عفونی توسعه یافته اند. واکسن های قدیمی مشکلات متعددی را می توانند داشته باشند. پژوهش کنونی مروری بر روی انواع شاتل وکتورها و کاربردهای مختلف آن ها در زمینه شناخت بیماری زایی و به ویژه کاربرد آن ها در تولید واکسن های نوین در بیماری های عفونی می باشد. روش بررسی: مقالات مرتبط با موضوع مورد پژوهش در بانک های اطلاعاتی Science Direct، Google Scholar و PubMed با استفاده از کلید واژه های Shuttle vectors, Recombinant plasmids، DNA vaccines گردآوری و مورد مطالعه قرار گرفتند. یافته ها: این مطالعه با بررسی 31 مقاله مرتبط با موضوع انجام شده است. امروزه امکان کاربرد شاتل وکتورها در مطالعه، طراحی و تولید واکسن های نوین در برابر بیماری های عفونی شناخته شده است. از این ابزار در طراحی واکسن های نسل جدید در پیشگیری از بیماری های عفونی مانند سل و انواع هپاتیت ویروسی استفاده گردیده است. نتیجه گیری: شاتل وکتورهای باکتریایی قابلیت بالایی در مطالعه مکانیسم های بیماری زایی میکروارگانیسم های بیماری زا و ساخت واکسن های نوینی مانند DNA واکسن ها و واکسن های چند زیرواحدی دارند.

زمینه: شیوع بارداری دوقلویی (مول هیداتی فورم-جنین طبیعی) حدود یک مورد در 22 تا 100 هزار مورد می باشد. این نوع حاملگی به طور معمول با عوارض مامایی متعددی همراه است که نیازمند ختم زودرس بارداری می گردد. در این مطالعه یک مورد زایمان موفق به دنبال حاملگی دوقلویی مولار گزارش شد. معرفی بیمار: زن 35 ساله، G2ab1 با تشخیص بارداری مولار دوقلویی در سن 11 هفتگی در دی 1395 به بیمارستان قائم مشهد ارجاع گردید. بیمار طی بارداری سه نوبت به دلیل بالا رفتن فشارخون بستری شد و بارداری در 36 هفتگی، با تولد نوزاد پسر سالم خاتمه یافت. پس از گذشت یک سال از زایمان سطحβ-human chorionic gonadotrophin (BhCG) غیر قابل اندازه گیری است. نتیجه گیری: در حاملگی مولار دوقلویی، در مواردی که یک جنین از نظر کاریوتیپ طبیعی و فاقد ناهنجاری باشد و علایم خطرسازی وجود نداشته باشد، ادامه بارداری توصیه شده است و نظارت دقیق طی بارداری و پس از ختم بارداری ضروری است.