شیمی کاربردی روز
سال:1399 | دوره:15 | شماره:54 |تعداد مقالات:24

در این تحقیق روش تهیه گرافن اکسید اصلاح شد. با ایجاد تغییراتی در روش استادن مایر، گرافن اکسید با خلوص بیشتر، در مدت زمان کوتاهتر و با فاصله بین لایه ای بالا به دست آمد. سپس صفحات گرافن اکسید با ذرات Fe3O4 عامل دار شد. شناسایی با استفاده از روش های متداول نظیر طیف سنجی IR و XRD انجام گرفت. سپس جذب یون های Pb2+ و Pd2+ از محلول آبی در مجاورت گرافن اکسید عامل دار شده و عامل دار نشده بررسی شد. اثر پارامترهایی نظیر مقدار جاذب، زمان تماس، pH، دما و غلظت آلاینده فلزی در میزان جذب مطالعه شد. بیشینه میزان درصد جذب یون سرب با استفاده از گرافن اکسید و گرافن اکسید عامل دار شده با Fe3O4 به ترتیب 5/86 و 93% به دست آمد. در حالیکه بیشینه میزان جذب یون پالادیم با استفاده از این جاذب ها به ترتیب 63 و 78% تعیین شد. نتایج آزمایشگاهی نشان داد که جذب یون سرب و پالادیم از ایزوترم های فروندلیش و تمکین پیروی می کند. بهترین مدل سینتیک جذب نیز مدل های سینتیکی الویچ و لاگرگرن است. بر اساس نتایج به دست آمده می توان گفت که گرافن اکسید عامل دار شده با نانو ذرات Fe3O4 قابلیت جذب بالایی داشته و می تواند به عنوان یک جاذب موثر برای یون های Pb2+ و Pd2+ به کار رود.

برای اولین بار، سنتز سبز نانوساختارهای Dy2Ce2O7 با کمک عصاره ی برگ زیتون انجام گرفت. نانوساختارهای Dy2Ce2O7 تهیه شده با استفاده از روش هایی نظیر میکروسکوپ الکترونی عبوری(TEM)، طیف سنج فرابنفش-مرئی جامد (DRS)، پراش پرتو ایکس (XRD) و میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدانی (FESEM) شناسایی شد. نتایج حاصل از پژوهش حاضر نشان داد که نانوذرات Dy2Ce2O7 با ساختار فلوریت خالص را می توان با استفاده از عصاره ی برگ زیتون، از طریق یک روش آسان و سبز تهیه کرد. برای اولین بار، نانوساختارهای Dy2Ce2O7 (تهیه شده با عصاره ی برگ زیتون) به عنوان فوتوکاتالیزور مؤثری در تخریب رنگ متیل بنفش در محلول آبی مورد استفاده قرار گرفت. مقدار تخریب آلاینده ی متیل بنفش با کمک نانوساختارهای Dy2Ce2O7 تهیه شده در مدت 30 دقیقه % 98/5 بدست آمد. بررسی ها نشان داد که این فوتوکاتالیزور با پایدرای عالی، در شرایط مشابه، بطور پی در پی قادر به تخریب متیل بنفش در محلول آبی می باشد.

امروزه نانوساختارهای اکسید تنگستن در حسگرهای گازی، تصفیه فاضلاب، درمان سلول های سرطانی با روش نور-گرمادرمانی و. . . کاربرد دارند و بنابراین یکی از حوزه های مور توجه پژوهشگران می باشند. در این مقاله روش هیدروترمال با توجه به ویژگی های متمایز آن از جمله تک مرحله بودن، سازگاری با محیط زیست، ارزان بودن، کاهش به هم چسبندگی ذرات و. . برای سنتز نانوساختارهای اکسید تنگستن مور استفاده قرار گرفته است. پارامترهای سنتز از جمله دما، غلظت مواد و زمان سنتز بر مشخصه های نانوساختارهای ایجاد شده تاثیر خواهند گذاشت. در این مقاله به بررسی تاثیر دمای سنتز بر مورفولوژی، ساختار بلوری، پیوندهای موجود، گاف نواری و مشخص های اپتیکی نانوساختارهای اکسید تنگستن سنتزشده با روش هیدروترمال پرداخته شده است. برای این منظور نانو ساختارهای اکسید تنگستن در دماهای مختلف شامل 120، 150، 165، و 180 درجه سانتیگراد تهیه گردید. مجموعه-ای از مشخصه یابی ها شامل پراش پرتو ایکس، طیف سنجی مادون قرمز، میکروسکوپ الکترونی روبشی، و طیف سنجی بازتاب پخشی به ترتیب جهت بررسی ساختار بلوری، پیوندهای شیمیایی، مورفولوژی و خواص اپتیکی نمونه ها انجام شد. نتایج نشان می دهد که دمای فرایند هیدروترمال ویژگی های این نانو ساختارها را به طور قابل توجهی تحت تاثیر قرار می دهد. تغییر شکل نانوساختارها، گذار فاز بلوری، و کاهش گاف نواری در اثر افزایش دمای هیدروترمال مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.

با توجه به موانع پیش رو در کاربرد کلینیکی سیس پلاتین (cis-diamminedichloroplatinum (CDDP))، از قبیل دسترسی زیستی پایین، عوارض جانبی محدود کننده دز کاربردی و ایجاد سریع مقاومت دارویی، یک سیستم دارورسانی پارامغناطیسی و حساس به pH جدید بر پایه نانوذراتFe3O4 اصلاح شده با پلیمر پرشاخه پلی (اتیلن گلایکول-b-سیتریک اسید)، (Fe3O4@PCA-b-PEG)، به منظور انتقال هدفمند و رهایش درون سلولی آغاز شده با pH سیس پلاتین ارائه شد. نانو ذرات Fe3O4@PCA-CDDP-b-PEG پراکندگی بالا در آب، توزیع اندازه مناسب (5/49 نانومتر) و خاصیت مغناطیسی قوی از خود نشان دادند. تست رهایش دارو در شرایط برون تنی نشان داد حامل حاوی CDDP در شرایط نرمال فیزیولوژیکی (° C37 = T، 4/7= pH) نسبتا پایدار می باشند در حالیکه نسبت به محیط اسیدی (° C37 = T، 3/5= pH) حساس بوده و داروی بارگذاری شده با سرعت بالایی آزاد می گردد. مطالعات میکروسکوپ فلوئورسانت مشخص کرد نانوذرات حاصل تجمع بالایی در بافت تومور بعد از گذشت چهار ساعت دارند. همچنین در مقایسه با CDDP این نانوذرات سمیت سلولی بالاتری بر روی سلول های سرطان رحم HeLa و سرطان سینه MDA-MB-231 دارند. نتایج بدست آمده نشان می دهد که نانو ذرات سوپر پارامغناطیس تهیه شده می توانند به عنوان کاندید امیدبخشی برای مهار تکثیر سلول های سرطانی در شیمی درمانی به کار روند.

در این تحقیق، کمپلکس جدید مس(I) یدید-تری آزول تثبیت شده بر روی پی وی سی ( (PVC-Triazole-CuI به وسیله ی واکنش PVC، سدیم آزید، پروپارژیل الکل و مس(I) یدید در آب تهیه شد. ساختار این کاتالیزگر به وسیله ی طیف نگاری فروسرخ، آنالیز عنصری، ICP و میکروسکوپ الکترونی روبشی تایید گردید. در ادامه از این کمپلکس پلیمری به عنوان کاتالیزگری کارآمد در سنتز 3، 2، 1-تری آزولهای استخلاف شده در موقعیت های 1 و 4 به وسیله ی واکنش کلیک استفاده شد. از مزیت های این روش سنتزی، زمان کوتاه واکنش، بهره ی بالا و قابلیت بازیابی کاتالیزگر و همچنین استفاده از آب به عنوان یک حلال سبز است.

چکیده در این تحقیق، ظرفیت جذب خاکستر گیاه کاکوتی جمع آوری شده از روستای کیب، شهرستان جرم استان بدخشان کشور افغانستان بر روی حذف رنگینه آلی متیلن بلو (MB) از محلول های آبی مورد مطالعه قرار گرفت. در ابتداء جاذب به شکل طبیعی آن تهیه گردید و سپس به صورت پودر تبدیل شد. پودر به دست آمده توسط دستگاه کوره در تحت دمای 500 درجه سانتی گراد به شکل خاکستر تبدیل شد. خاکستر گیاه کاکوتی توسط دستگاه های طیف سنجی تبدیل فوریه FT-IR)) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) خصوصیت یابی شد. در این مطالعه، اثر فاکتور های مختلفی چون: pH، زمان تماس، غلظت اولیه رنگ، مقدار جاذب، قدرت یونی و دما مورد بررسی قرار گرفت. سپس پارامترهای ترموینامیکی فرایند جذب مانند، ، و محاسبه گردید. بررسی های ترمودینامیکی نمایان ساخت که میزان جذب رنگینه متیلن بلو با افزایش دما بر روی جاذب طبیعی خاکستر گیاه کاکوتی بیشتر می گردد که نشان دهنده گرما گیر بودن فرایند جذب است. شرایط سینتیکی جذب، با مدل های سینتیک شبه مرتبه اول و شبه مرتبه دوم بررسی شد و نتایج به دست آمده نشان داد که فرایند جذب متیلن بلو از مدل سینتیک شبه مرتبه دوم تبعیت می کند. ایزوترم فرایند جذب با استفاده از مدل های لانگمویر، فروندلیچ، تمکین و دوبینین-رادشکویچ مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمایشات نشان داد که فرایند با حداکثر ظرفیت جذب (mg. g-1 1/59) از مدل لانگمویر پیروی می کند.

یکی از روش های رایج برای حذف گازهای اسیدی موجود در گاز طبیعی فرایند غشایی است. از جمله مهمترین و مستعدترین مواد غشایی در این زمینه کوپلیمر پلی اتر بلاک آمید (PEBA) است که در ساختارهای کامپوزیتی چند لایه ای مورد استفاده قرار می گیرد. در این تحقیق، بمنظور جداسازی دی اکسیدکربن از نیتروژن و متان لایه های غشایی پلی اتربلاک آمید با استفاده از روش غوطه وری به طور مستقیم و بدون استفاده از لایه میانی بر روی پایه های نانوساختار پلی سولفون (PSF) پوشش دهی شده و عملکرد آن ها مورد ارزیابی قرار گرفته است. میانگین اندازه حفرات پایه غشایی استفاده شده و زبری آن با استفاده از آنالیز AFM اندازه گیری شده که به ترتیب 10/12 و 6/87 نانومتر بدست آمده است. در ادامه با استفاده از آنالیز SEM مورفولوژی دو غشای ساخته شده با غلظت های 2 و 3 درصد وزنی PEBA و نیز عملکرد این غشاها مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته که در این میان غشای ساخته شده با غلظت 3 درصد، با داشتن عبوردهی 27 GPU برایCO2 و انتخابگری 46 و 23 به ترتیب برای جداسازی CO2از N2 و CH4، عملکرد مناسبتری داشته است. از این رو در ادامه تأثیر اختلاف فشار خوراک و جریان عبور کرده بر روی عملکرد این غشا مورد ارزیابی قرار گرفته که بر این اساس با افزایش اختلاف فشار، هر دو پارامتر عبوردهی و انتخابگری، روند صعودی را به خود گرفته اند.

در این مقاله نانوکامپوزیتFe3O4 اصلاح شده با CuV2O6برای اولین بار سنتز شد و کارایی آن بعنوان فوتوکاتالیست مورد ارزیابی قرار گرفت. . نانوکامپوزیت جدید با تکنیکهای ماورا بنفش-مرئی، پراش اشعه X، طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه و میکروسکوپ الکترونی روبشی نشر میدانی شناسایی شد و سپس به عنوان فوتوکاتالیست در تخریب متیلن بلو در حضور نور مریی مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج نشان داد نانوذرات 4 Fe3O اصلاح شده با CuV2O6 قابلیت تخریب بیشتری نسبت به Fe3O4 اصلاح نشده دارند. این کارایی بالا به دلیل قابلیت جذب بالای نور مریی توسط نانوکامپوزیت ساخته شده می باشد. همچنین شرایط آزمایش شامل مقدار فوتوکاتالیست، غلظت رنگ و pH محلول بهینه سازی شد. فوتوکاتالیست سنتز شده قادر است متیلن بلو را در حضور نور مریی با راندمان بالایی تخریب کند.

N بوتیل-N – نیتوکسی اتیل نیترامین (بوتیل ننا) نرم کننده پایه نیترآمینی است که به دلیل مزایایی از جمله بهبود خواص سوزشی, عدم مهاجرت, پایداری حرارتی نسبتا بالا و افزایش ایمپالس، بطور گسترده در فرمولاسیون ترکیبات نیترامینی همچون HMX و RDX ( ترکیبات مولد گاز در کیسه هوای اتومبیل و. . . ) مورد استفاده قرار می گیرد. در این پروژه روش جدیدی جهت سنتز بوتیل ننا ابداع شد. که از لحاظ اقتصادی و ایمنی نسبت به سایر روش های گزارش شده ارجح است. در این روش، سنتز الکتروشیمیایی دی نیتروژن پنتوکسید در دو فرایند جریان و پتانسیل کنترل شده انجام شد و در ادامه بوتیل ننا با استفاده از پیش ماده 2-بوتیل آمینو اتانول و محصول الکتروشیمایی فوق تولید شد. در طی سنتزهای متوالی زمان, دما و نسبت مولی مواد اولیه بهینه شد. نتایج سنتزهای متوالی نشان داد که دمای مناسب نیتراسیون 53 درجه سانتیگراد, زمان واکنش یک ساعت و نسبت مولی عامل الکلی به دی نیتروژن پنتوکسید یک به سه می باشد. در روش فوق کنترل دما به راحتی امکان پذیر است.

در این مطالعه، نانوکامپوزیت مغناطیسی پوشش داده شده با پلی آنیلین Fe3O4/PANIL سنتز و برای حذف استایرن از فاض لاب های صنعتی استفاده شد. شناسایی جاذب با استفاده از آنالیزها ی FT-IR، EDAX، VSM، XRD و SEM انجام شد. روش سطح پاسخ و طراحی مرکب مرکزی برای بهینهسازی پارامترهای مهم بکار گرفته شدند. از آنالیز واریانس (ANOVA) برای ارزیابی مدل تجربی بدست آمده، استفاده شد. مدل پیشنهادی از نظر آماری در سطح اطمینان 59 درصد معنیدارر و ضعف برازش مدل پیشنهادی در این سطح اطمینان بی معنی ) P=0. 804 بود. مجذور ضریب همبستگی مدل (R2) برابر 0. 99 محاسبه شد. براساس این مدل، راندمان حذف استایرن تابع pH، زمان تماس، مقدار جاذب و غلظت اولیه استایرن بود. شرایط بهینه برای حذف استایرن به شرح زیر بود: زمان تماس 5 دقیقه 6pH، غلظت اولیه استایرن 40ppm مقدار جاذب 0.08g.

در این مطالعه نانوکاتالیست های سه فلزی نیکل-مولیبدن-تنگستن بر پایه آلومینا به روش اولتراسوند-همرسوبی با درصدهای مختلف تنگستن سنتز شد. خواص کاتالیستهای تهیه شده توسط آنالیزهای XRD، BET، FTIR، FESEM و EDX بررسی شد و در ادامه این کاتالیستها در فرایند هیدرودی-سولفوریزاسیون برای حذف تیوفن مورد ارزیابی قرار گرفتند. مقدار حذف تیوفن در کاتالیستهای سه فلزی حاوی تنگستن به ٪ 23/89 رسید درحالی که این مقدار برای کاتالیست های دو فلزی بدون تنگستن تنها ٪ 72/66 بود. در بین درصدهای مختلف تنگستن بیشترین مقدار حذف تیوفن و گزینش پذیری در کاتالیست های سه فلزی مربوط به کاتالیست حاوی %6 وزنی تنگستن مشاهده شد. کاتالیست سه فلزی نیکل-مولیبدن-تنگستن با %6 وزنی تنگستن دارای کریستال های بسیار کوچک اکسید فلزات و مورفولوژی همگنی از ذرات با اندازه بسیار کوچک با متوسط اندازه 13 نانومتر بود. مقایسه آنالیزها قبل و بعد از انجام فرآیند هیدرودی سولفوریزاسیون، وجود گوگرد بر روی سطح کاتالیست ها و تغییرات گروههای عاملی را اثبات کرد اما حالت بلوری کاتالیست سه فلزی کاملا بدون تغییر ماند. فعالیت کاتالیست سه فلزی نیکل-مولیبدن-تنگستن با %6 وزنی تنگستن در زمانها و نسبت تیوفنهای مختلف بررسی شد و نتایج نشان داد با افزایش زمان واکنش و کاهش نسبت تیوفن مقدار حذف آلاینده گوگردی افزایش می یابد.

در این کار پژوهشی نانو سیلیکای پوشش داده شده با فسفوتنگستیک اسید، به عنوان یک کاتالیزگر جدید، موثر و ناهمگن با گزینش پذیری بالا برای سنتز دیاستروگزین مشتق های 2, 3-Dihydrofuro[2, 3-c]chromene-4-one طی واکنش چندجزیی، تک ظرف و در شرایط بدون حلال مورد استفاده قرار گرفت. در این واکنش تولید و تراکم همزمان ایلید پیریدینیوم فناسیل برمید با مشتق های بنزآلدهید و 4-هیدروکسی کومارین انجام می شود. اندازه و شکل کاتالیزگر با استفاده از روش های شناسایی مثل میکروسکوپ روبشی الکترونی (SEM)، میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM)، طیف سنجی پراش انرژی پرتوی ایکس (EDS) و طیف سنجی تبدیل فوریه زیر قرمز (FT-IR) مورد مطالعه قرار گرفت. همچنین آنالیز BET این نانوکاتالیزگر سطح ویژه بالایی را نشان داد که می تواند ملاک مناسبی برای عملکرد این نانوکاتالیزگر باشد. آنالیز پلاسمای جفت شده القایی ( (ICP نیز قابلیت بازیافتت این نانوکاتالیست را تایید نمود. محصولات واکنش نیز با استفاده از تعیین نقطه ذوب و طیف سنجی تبدیل فوریه زیر قرمز (FT-IR) مورد ارزیابی قرار گرفتند. از مزایای این کار پژوهشی می توان به بازده بالا، زمان کوتاه واکنش، شرایط بدون حلال و روش جداسازی آسان محصول اشاره کرد.

در این پژوهش از نانوذرات مغناطیسی پوشش داده شده با کیتوزان به منظور حذف رنگزای آزویRed 120 Reactive از محلول آبی استفاده شده است. کیتوزان از معروف ترین پلیمرهای زیستی است که می تواند به عنوان جاذب در حذف آلاینده های رنگی به کار رود. نانو ذرات مغناطیسی Fe3O4 از ترکیب همزمان FeCl3. 6H2O و FeCl2. 4H2O، سنتز و با پلیمر کیتوزان با جرم مولکولی پایین، پوشش داده شدند. نانو ذرات مغناطیسی پوشش داده شده با کیتوزان سپس با کمک آنالیز های میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM)، تابش مادون قرمز (FTIR)، پراش پرتو ایکس (XRD) و مغناطیس سنجی ارتعاشی (VSM) مورد مشخصه یابی قرار گرفتند. در ادامه اثر سه پارامتر pH، غلظت رنگزا و مقدار جاذب بر روی میزان جذب مورد بررسی قرار گرفتند. بیشترین مقدار جذب در 4  pH، غلظت اولیه رنگ واکنشگر آزو mg/l 50 و مقدار جاذب g/l6 اتفاق افتاد که برابر با 98. 99 درصد جذب می باشد. داده های جذب سطحی با مدل های هم دمای لانگمویر و فروندلیچ تطبیق داده شدند. نتایج به دست آمده نشان داد که داده های حاصل از جذب رنگ مورد نظر بر روی نانوکامپوزیت مغناطیسی کیتوزان با مدل فروندلیچ تطبیق بیشتری دارد.

یک روش جدید و موثر برای بهبود سنتز مشتقات پیرازول جوش خورده با ایزوکومارین از مواد قابل دسترس از قبیل نینهیدرین و آریل هیدرازون در این مقاله بررسی شد. مشتقات مختلفی از پیرازول جوش خورده با ایزوکومارین طی واکنش یک مرحله ای بین نینهیدرین و آریل هیدرازون تحت شرایط بدون حلال به آسانی تولید شدند. در این واکنش γ-Fe2O3-SO3H به عنوان کاتالیزور قابل بازیافت، موثر و سبز مورد استفاده قرار گرفت. از جمله مزایای این روش سنتز می توان به بازده بالا، شرایط ملایم واکنش و قابلیت استفاده مجدد کاتالیزور اشاره کرد. مشتقات پیرازول جوش خورده با ایزوکومارین دارای خواص بیولوژیکی هستند از جمله خواص ضد میکروبی، ضد مالاری و همچنین برخی از آن ها به عنوان پذیرنده GABA شناخته می شوند.

به دلیل اثرات مخربی که یونهای فلزات سنگین بر سلامتی انسان دارند ارائه یک روش ساده و ارزان برای آشکارسازی و اندازه گیری آن ها در محیط آبی، یکی از زمینه های مهم تحقیقاتی می باشد. در کار حاضر، یک حسگر رنگ سنجی ساده برپایه نانوذرات طلا پایدارشده با کیتوزان برای آشکارسازی و اندازه گیری یونهای فلزات سنگین در آب ارائه شد. این یون های فلزی ازطریق واکنش کی لیت که بین کیتوزان و یون فلزی رخ می دهد باعث تجمع نانوذرات طلا-کیتوزان می شوند. حساسیت حسگر نسبت به یون های Cu2+، Ni2+، Pb2+، Cd2+ و Hg2+ بررسی شد. نتایج نشان داد که یونهای فلزی مختلف باعث میزان کاهش متفاوتی در نوار پلاسمون می شوند. حدتشخیص برای هریک از یونهای مس، نیکل، سرب، کبالت، کادمیم و جیوه به ترتیب 2. 48، 0. 27، 0. 25، 0. 40، 0. 28 و 1. 43 به دست آمد. این حسگر نوری بشترین حساسیت را نسبت به یون +Pb2 نشان داد. با توجه به نتایج، این حسگر می تواند به طور موفقیت آمیزی برای آشکارسازی یونهای فلزات سنگین در نمونه های آب و پساب به کار رود.

در این مقاله ساختارهای میکرومتری هرمی شکلی بر روی بستر سیلیکونی تکبلوری با کمک زدایش ناهمسانگرد در محلول هیدروکسید پتاسیم (KOH) و افزودنی ایزوپروپیل الکل ایجاد شدهاند و تاثیر پارامترهای مختلف همچون غلظتهای KOH و IPA و دما بر ایجاد این ساختارها مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج بدست آمده نشان میدهند که با افزایش غلظت KOH و IPA و همچنین با افزایش دما، ابعاد ساختارهای هرمی شکل افزایش یافته و توزیع آنها غیریکنواختی بیشتری پیدا میکند. ایجاد تخلخل بر روی بستر سیلیکونی، قبل از فرآیند زدایش با محلول هیدروکسید پتاسیم، میتواند به افزایش یکنواختی ساختارهای ایجاد شده کمک کند. در این مقاله برای اولین بار تاثیر تخلخلهای ایجاد شده با روش زدایش شیمیایی با کمک فلز نقره، بر شکلگیری میکروهرمهای سیلیکونی بررسی گردیده است. بعلاوه، اعمال فرآیند حرارتی بر ماسک نقرهی شکل گرفته بر بستر سیلیکونی در پروسه MACE، قبل از زدایش نیز باعث یکنواختی و کوچکتر شدن ساختارهای هرمی شکل میشود. برای مطالعه ساختارهای ایجاد شده از تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدانی استفاده شده است. بعلاوه، رفتار آبدوستی ساختارهای هرمی ایجاد شده نیز مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج حاصل از آزمون زاویهی تماس نشان میدهند که با افزایش یکنواختی ابعاد و توزیع ساختارهای هرمیِ ایجاد شده، آبدوستی سطح بیشتر می شود.

پیریدین های عامل دار شده از طریق واکنش پروپیولات ها، دی ترشیو بوتیل کربودی ایمید، آلفا برموکتون و تری فنیل فسفین در مجاورت مقدار کاتالیستی نانوذرات مغناطیسی اکسید آهن، در آب به عنوان حلال سبز و دمای 70 درجه سانتیگراد تهیه شدند. در این کار تحقیقاتی، از عصاره آبی پوست پرتقال در تهیه نانو ذرات مغناطیسی اکسید آهن استفاده شد. بازده خوب محصولات، زمان کوتاه واکنش، جداسازی آسان کاتالیست، انجام واکنش در حلال آب به عنوان حلال سبز و آسان بودن جداسازی محصول به صورت جامد و تهیه کاتالیست به روش سبز از مزایای این روش در سنتز مشتقات پیریدین می باشد. لازم به ذکر است این واکنش ها بدون حضور کاتالیست از بازده بسیار کمی برخوردار هستند. همچنین در این کار تحقیقاتی خواص آنتی اکسیدانی بعضی از پیریدین های جدید سنتز شده مانند 5b-5e بوسیله آزمایشات به دام انداختن رادیکال DPPH و قدرت احیا کردن یون فریک مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل با آنتی اکسیدان های سنتزی استاندارد (TBHQ و( BHT مقایسه شد.

الکترولیت های پلیمری با توجه به انعطاف پذیری ساختاری، عدم نشست پذیری و افزایش ایمنی در باتری یون لیتیوم مورد مطالعه قرار گرفته اند. پلیمر پلی وینیلیدین فلورید (PVDF) یک پلیمر نیمه بلوری است که به علت ویژگی های مطلوب خود کاندید مناسب برای ساخت الکترولیت های پلیمری محسوب می شود. اگرچه الکترولیت های پلیمری دارای هدایت یونی پایین هستند. در این پژوهش به منظور رفع این مشکل و بهبود هدایت یونی، افزودنی بهبود دهنده گرافن اکسید (GO) مورد بررسی قرار گرفت. . بهینه سازی این نانوذره با استفاده از مورفولوژی، مقاومت کششی، هدایت یونی، عداد انتقال لیتیوم و پایداری الکتروشمیایی صورت گرفت. تصاویر حاصل از میکروسکوپ الکترونی ساختار متخلخل تر الکترولیت های حاوی نانوصفحات را در قیاس با الکترولیت خالص نشان دادند همچنین با افزودن مقدار بهینه از ) %004/0 (GO هدایت یونی الکترولیت پلیمری به mS cm-1 60/3 و عدد انتقال یون لیتیوم 74/0 می رسد در همین حال پایداری الکتروشیمیایی به مقدار V5/4 می رسد. نتایج این پژوهش نشان داد که GO نه تنها هدایت یونی را افزایش می دهد، بلکه خصوصیات فیزیکی غشای پلیمری را نیز بهبود می بخشد.

نانو میله های MX%-CeO2 (M=Zr4+, V3+) به روش هیدروترمال ساخته شد. مورفولوژی سطح و خواص ساختاری آن ها با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدانی (FESEM)، طیف سنجی پراکندگی انرژی (EDS) و پراش اشعه ایکس (XRD) مورد بررسی قرار گرفت. این نانومیله ها برای ساخت حسگر مورد استفاده قرار گرفت و حساسیت آنها نسبت به ترکیبات آلی فرار شامل متانول، استون، اتانول و 2-پروپانول بررسی شد. نتایج نشان داد که آلایش با یون های +V3 و +Zr4 نقش مهمی در ساختار و اندازه نانو میله ها دارد. طبق نتایج مرتبط با حساسیت این نانو میله ها واکنش قوی تر و سریع تری را نسبت به گاز اتانول در مقایسه با CeO2 برهنه نشان دادند. حسگر گاز نانو میله های CeO2 نسبت به اتانول با غلظت 340ppm حدود 4/5 واحد حساسیت نشان می دهد. در حالی که آلاییدن نانومیله های CeO2 به یون های +V3 یا +Zr4 سبب افزایش حساسیت حسگر به ترتیب تا 10/32 و 5/66 واحد می شود. افزایش حساسیت بر اساس مدولاسیون پهنای کانال هدایت و ارتفاع سد پتانسیل بین فازی، تشریح شد. بر اساس نتایج بدست آمده، حسگرهای Zr20%-CeO2 و V1%-CeO2 نسبت به اتانول حساسیت و گزینش پذیری بیشتری را در مقایسه با سایر نمونه ها نشان داد.

حلالیت پایین داروها یکی از اصلی ترین معضلات و چالش های مهم صنعت داروسازی است که توسعه فرآورده های دارویی را با مشکلات و محدودیت-های فراوانی مواجه می کند. از سوی دیگر، انجام کارهای آزمایشگاهی زمان بر بوده و هزینه های زیادی بهمراه دارد. معرفی روش ها و مدل های ریاضی جهت تعیین بهترین حلال برای دارو از مهمترین مباحث می باشد که با کمترین هزینه و در مدت زمان کم بتوان مناسبترین حلال برای یک دارو را تعیین کرد. یکی از مسکن های پر مصرف ناپروکسن می باشد که حلالیت بسیار کمی در آب دارد و برای اینکه جذب بدن شده و اثر درمانی موردنظر را از خود نشان دهد می بایست به حالت محلول درآید. لذا بهره گیری از روش های افزایش حلالیت برای افزایش فراهمی زیستی این داروی کم محلول امری ضروری و اجتناب ناپذیر می باشد. در این مقاله برای اولین بار از حلال های اتکتیک عمیق بعنوان حلال های سبز جدید بعنوان کمک حلال برای افزایش حلالیت داروی ناپروکسن استفاده شده است. نتایج نشان می دهد حلالیت این دارو در این حلال ها افزایش یافته و بعلت سمیت کم و زیست تخریب پذیری، جایگزین های مناسبی برای حلال های آلی و مایعات یونی می باشند. همچنین کارایی مدل UNIFAC بعنوان یکی از بهترین مدل های پیش-بینی برای این سیستم ها بررسی شده است.

نانو ذرات TiO2/SiO2 آلاییده شده با Cu و S به عنوان یک فوتوکاتالیست جدید و فعال در نور مرئی به روش سل-ژل سنتز شد. از تکنیک هایXRD، DRS-UV/Vis، FE-SEM، TEM وEDX جهت شناسایی و بررسی ویژگی های ساختاری نانو ذرات مذکور استفاده شد. نتایج XRD نشان داد که نانو ذرات TiO2 خالص و اصلاح شده فقط شامل فاز آناتاز است. اثر فوتوکاتالیستی نانو ذرات سنتز شده در تخریب کنگورد (به عنوان یک نمونه از رنگهای آلوده کننده منابع آبی) مورد مطالعه قرار گرفت. روش سطح پاسخ با طراحی مرکب مرکزی (CCD) برای بهینه سازی پارامترهای عملیاتی که شامل زمان تابش، pH، مقدار فوتوکاتالیست و غلظت آلاینده است به کار گرفته شد. نتایج آنالیزها آشکار کرد که مقدار بهینه برای متغیرهای مورد مطالعه به ترتیب برای زمان، pH، مقدار فوتوکاتالیست و غلظت آلاینده برابر با115/98 دقیقه، 4/52، g 0/08 و ppm 13/51 است. تحت این شرایط بهینه، درصد تخریب فوتوکاتالیستی کنگورد %99/8بدست آمد. نتایج بدست آمده نشان داد که، فعالیت فوتوکاتالیستی TiO2/SiO2 با اضافه کردن تیواوره به عنوان منبع گوگرد و نیترات مس به عنوان منبع مس در ناحیه نور مرئی افزایش پیدا میکند. با توجه به نتایج طیف سنج نوریUV-Vis مشخص شد که نانو ذرات مذکور کارایی قابل توجهی برای تخریب کنگورد در نور LED بنفش را دارا هستند. هم چنین کوپل جریان الکتریکی با فرآیند فوتوکاتالیستی نشان داد که جریان الکتریکی در کاهش زمان تخریب کنگورد با غلظت های بالا، در محلول های آبی به طور قابل ملاحظه ای مؤثر است

در کار حاضر، یک لیگاند باز شیف از تراکم 5-برمو 2-هیدروکسی بنز آلدهید با 8-آمینو کوئینولین به همراه کمپلکس این لیگاند با فلز آلومینیوم تهیه شدند. ترکیبات سنتز شده با روش های آنالیز عنصری و طیف سنجی FTIR و انتقال الکترونی UV-Vis شناسایی شدند. نمونه آلومینایی با ساختار نانومتری توسط روش تخریب حرارتی، از کمپلکس باز شیف آلومینیوم بدست آمد. برای این منظور از کمپلکس آلومینیوم برای تولید نانو آلومینا استفاده شد. برای شناسایی فاز، میزان بلورینگی و تعیین اندازه بلورک های محصول از آنالیز پراش اشعه X و به منظور بررسی نوع پیوندها از آنالیز طیف سنجی FTIR استفاده شد. همچنین پارامترهای سلولی و فاصله بین صفحه ای از روی الگوی XRD توسط آنالیز ریتولد محاسبه شد. برای مشخصه یابی سطح و شکل ذرات از آنالیز میکروسکوپ الکترونی روبشی SEM استفاده شد. ترکیبات سنتز شده برای بررسی خاصیت ضدسرطانی بر روی سلول های MKN-45 و LS174T مورد مطالعه قرار گرفتند. سلول های سرطانی در غلظت های متفاوت در مدت زمان مشخص تیمار شده و پاسخ سلول های سرطانی به غلظت های مختلف ترکیبات با روش آزمون رنگ سنجی MTT ارزیابی شد. این ترکیبات از تقسیم سریع سلول ها ممانعت کرده و باعث کند شدن روند تکثیر سلول های سرطانی شدند. ترکیبات، تکثیر سلول های تیمار شده را در مقایسه با سلول های کنترل کاهش دادند. طبق نتایج بدست آمده، تیمار سلول ها با غلظت افزاینده ترکیبات، رشد سلولی را به طور وابسته به غلظت در مدت زمان مشخص کاهش داد.

در این کار از پلیمرهای رسانای الکتریکی پلی آنیلین و پلی ایندول برای حفاظت از خوردگی استیل کربن با درجه ی API5LX52 استفاده شده است. الکتروپلیمریزاسیون کامپوزیت حاوی پلی آنیلین و پلی ایندول روی استیل کربن در محیط آبی حاوی اگزالیک اسید، به روش ولتامتری چرخه ای (CV) انجام شده است. به طور معمول جهت سنتز پلی ایندول از حلال استونیتریل استفاده می شود؛ ولی در این کار از حلال آب استفاده شده است که هم هزینه را کاهش داده و هم آب خطری برای محیط زیست ندارد و در اصطلاح شیمی سبز است. با استفاده از طیف بینی امپدانس الکتروشیمیایی (EIS) مشخص شد که پوشش کامپوزیت حاصل، حفاظت بهتری نسبت به پوشش های پلی آنیلین تنها و پلی ایندول تنها، در مقابل مواد خورنده (در این کار 5/3٪ NaCl)، برای استیل کربن ایجاد می کند. برای شناسایی مواد سنتز شده از روش FTIR استفاده شده است. پیک های شاخص موجود در FTIR های پلی آنیلین و پلی ایندول سنتز شده، با پیک های شاخص FTIR مربوط به آن ها در مراجع مطابقت می کند. پیک های شاخص حاصل در FTIR پوشش کامپوزیت نیز نشان دهنده ی این است که پوشش هم حاوی پلی آنیلین و هم حاوی پلی ایندول است.

استفاده از تکنولوژی فتوکاتالیستی با استفاده از نانوساختارهایی با پایه اکسید تیتانیم در سالهای اخیر به عنوان یک استراتژی کاربردی در صنایع بکارگرفته شده است. در این راستا و در تحقیق حاضر، نانوساختار Fe3O4/Al2O3/TiO2 با ساختار هسته / پوسته/ پوسته سنتز و توسط آنالیزهای FTIR و SEM مشخصه یابی و مورفولوژی آن های شناسایی شد. پس از اطمینان از سنتز موفقیت آمیز نانوساختار تیتانیوم دی اکسید مغناطیسی از آن در تخریب فتوکاتالیستی آلاینده رنگی متیل اورانژ تحت تابش نور فرابنفش استفاده و تاثیر پارامترهای مختلف بر بازده حدف، با هدف بهینه سازی پارامترهای مؤثر آزمایش های فتوکاتالیستی، مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج نشان دهنده بازده حذف 100 درصد برای متیل اورانژ در شرایط بهینه شامل حضور 3/3 گرم بر لیتر از فتوکاتالیست در محلول رنگی با 7=pH و غلظت اولیه متیل اورانژ ppm 30 در مدت 60 دقیقه است. همچنین برای نانوساختار بدون لایه میانی حدود 44 درصد بازده فتوکاتالیستی در شرایط مشابه بدست آمد. در نتیجه، نانوساختار Fe3O4/Al2O3/TiO2 رفتار فتوکاتالیستی بهتری نسبت به نانوساختار Fe3O4 /TiO2 با ساختار هسته/پوسته از خود نشان داده است.